We hebben allemaal wel dingen waar we écht niet tegen kunnen. Zo is met je nagels krassen over een schoolbord een geluid dat bij veel mensen door merg en been gaat. Anderen kunnen weer niet tegen huilende baby’s, tegen klikkende pennen of tegen mensen die met een lepeltje tegen de rand van hun kopje aan komen. Die dingen kan ik gelukkig allemaal wel uitstaan. Maar er zijn heel wat andere geluiden, vieze dingen en vreemde situaties die mij wél flinke rillingen bezorgen. Dit zijn 10 dingen waar ik écht niet tegen kan.
- Tikkende klokken. Ooit had ik een tikkende klok op mijn kamer hangen, die ik iedere avond weer wegmoffelde in mijn kledingkast. Ik kon namelijk onmogelijk slapen met het subtiele geluid dat de klok maakte. Ik heb er niet veel last van als ik bij anderen in de woonkamer zit, maar uit mijn eigen slaapkamer heb ik grote tikkende klokken voorgoed verbannen. Alleen met een klein (stil!) wekkertje kan ik nog wel leven.
- Bloederige taferelen (hoe klein ook!). Ik ben absoluut niet bang voor bloed, maar om een of andere reden reageert mijn lichaam er heel heftig op als ik bloed zie. Ik kan al licht in mijn hoofd worden als ik net in mijn vinger heb gesneden. Of als iemand anders dat heeft gedaan. Het feit dat ik ooit ben flauwgevallen toen mijn broertje een vaccinatie kreeg, zegt vast wel genoeg. Ik heb zelfs ooit een half uur met mijn hoofd tussen mijn benen moeten zitten nadat ik een animatie (!) met uitleg had gezien over stamceldonatie.
Stamceldonor ben ik dus bij nader inzien niet geworden. - Viezigheid van andere mensen. Smetvrees heb ik absoluut niet, maar grote viezigheid van vreemde (!) mensen vind ik wel een ding. Bij het schoonmaken van mijn huis kwam ik bijvoorbeeld op het fornuis pastasausresten en zwartgeblakerde macaroni tegen. En in het doucheputje zaten oude zeepresten verstopt. Ben ik de enige die daar de rillingen van krijgt? Als een ware huisvrouw in wording heb ik dan ook alles grondig schoongemaakt voordat ik er zelf gebruik van durfde te maken.
- Uit de kluiten gewassen insecten. Op zich vind ik insecten niet vies of eng, maar sommige insecten vormen daar een duidelijke uitzondering op. Vooral insecten die voor mijn gevoel totaal uit verhouding zijn, bezorgen me rillingen. Denk aan enorme spinnen, langpootmuggen en te grote sprinkhanen. Nee hoor, ik ben meer een kattenvrouwtje dan een insectenliefhebber.
- Ronkende computers. In de categorie irritante geluidjes horen voor mij ook computers thuis waar heel wat herrie uit komt. Zo kan ik het niet uitstaan als een computer die lawaai maakt doet vermoeden dat je op z’n minst een enorm zwaar programma downloadt, terwijl je gewoon aan een Word-bestandje werkt. Mijn laptop begint nu ook al minder geluidloos te worden, dus ik overweeg weleens om een stille pc te kopen, eventueel met een mooi workstation erbij om al helemaal snel en stil te kunnen werken. Dan ben ik meteen verlost van een stiekeme andere irritatiebron: computers die minder snel werken dan ik. Herkenbaar?
- Melk. Als kind ben ik opgegroeid met de gedachte dat je melk moet drinken om groot te worden, maar inmiddels heb ik er een flinke aversie voor ontwikkeld. Misschien komt dat ook doordat ik nog uit de tijd kom waarin je melk in bekers mee naar school kreeg en bij je bammetjes met pindakaas dus lauwwarme melk moest drinken. Alleen al de gedachte daaraan bezorgt me een beetje kippenvel.
- Dokter Bibber. In mijn jeugd was dit spel razend populair en volgens mij wordt het nog steeds gespeeld. In deze video zie je wat het spel inhoudt, maar het komt er kortgezegd op neer dat je kleine plastic dingen (“organen”) moet zien te pakken zonder bepaalde randjes aan te stoten. Als je maar een klein beetje bibbert, lukt dat al niet. Nou, ik krijg dus echt al de zenuwen van dat idee. Zelfs zien hoe andere mensen dit spel spelen, bezorgt mij al kippenvel.
- Glazen vloeren. Van mijn hoogtevrees ben ik inmiddels wel verlost, maar glazen vloeren vind ik nog altijd een dingetje. In mijn hoofd werkt dat gewoon niet. Sterker nog, ik kan zelfs niet toekijken hoe andere mensen op een glazen vloer staan. Zelfs als ik op een prachtige locatie ben waar zo’n vloer eigenlijk onderdeel is van de hele beleving, zal ik vriendelijk bedanken.
- Kunstnagels op een telefoonscherm. Mensen die met (lange) kunstnagels op hun telefoon tikken, staan voor mij gelijk aan de met-je-nagels-over-een-bord-krassentaferelen waar veel mensen de kriebels van krijgen. Ik kan me spontaan niet meer concentreren als ik iemand met kunstnagels op haar telefoon hoor tikken. Brr…
- Een warme wc-bril op een openbaar toilet. Dit punt heeft geen uitleg nodig toch?!
Oké, ik sluit dit lijstje maar snel af! Alleen al bij het typen van dit lijstje, krijg ik al de rillingen. Ach, gelukkig is er nog genoeg waar ik wél vrolijk van word!
Waar krijg jij de rillingen van?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Winterdip? Mijn 5 lichtpuntjes op winterse dagen!
Ik kan er wel omheen draaien, maar de winter is gewoon niet echt mijn seizoen. De donkere dagen maken me nooit zo vrolijk en ook van de winterkou ben ik geen fan. Een winterdip ligt dan ook elk jaar weer op de loer. Toch heb ik zo mijn manieren gevonden om de winter zonder problemen te overleven. Als ik er zo over nadenk, vind ik dit seizoen zelfs wel wat hebben. Vandaag deel ik daarom mijn 5 lichtpuntjes op winterse dagen. Misschien kunnen ze jou ook de winter door helpen.
Een paar onmisbare en minder onmisbare dingen op mijn najaars-lijstje
Terwijl het weer buiten guur wordt en het om zeven uur al pikdonker is, vermaak ik me wel achter mijn computer. Onder andere met fantaseren over mijn verlanglijstje van dingen die ik mezelf misschien wel, misschien niet cadeau wil doen. De één meer onmisbaar dan de ander. Dit is mijn wishlist voor het najaar. Voor Sinterklaas, voor Kerst of eigenlijk gewoon voor zomaar.
Ik woon 1 jaar in mijn eerste eigen huis!
Precies een jaar geleden gisteren stapte ik in de auto naar de notaris. Ik zat een kwartier binnen, zette een paar handtekeningen en liep met een contract onder mijn arm de deur weer uit. Alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Maar nee, ik had zojuist de sleutel in handen gedrukt gekregen voor een heel nieuw leven. Een nieuwe woonplaats, een nieuw huis en een leven op mezelf. Inmiddels zijn we één jaar, heel veel herinneringen, wijze lessen, mijlpalen én plantjes verder. Natuurlijk laat ik dat niet ongemerkt voorbijgaan. Let op: sentimenteel gedoe blijft je in deze terugblik niet bespaard.
Leuk om te lezen en veel punten zijn herkenbaar. Ik krijg de rillingen als iemand zijn/haar bakje met eten uitlepelt. Dat geluid…ieuw 🙂
Haha, stiekem doe ik dat uitlepelen zelf ook heel vaak. Maar ik kan me voorstellen dat het om te horen niet het meest fijne geluid is.
Een grappig en deels heel herkenbaar lijstje!
De nagels springen er voor mij uit, maar hier niet alleen als ze met de telefoon bezig zijn. Altijd eigenlijk als ik van die lange, valse nagels zie, bekruipt de afschuw mij. Het lijken wel klauwen in plaats van nagels. En ik ga vraag me ook steeds af hoe bepaalde handelingen nog praktisch uitgevoerd kunnen worden, …
(laatst zag ik op de site van Primark dat er ook valse teennagels bestaan!)
Haha, ik vraag me inderdaad ook af hoe mensen hun dagelijkse dingen kunnen doen met zulke lange nagels. Ik zou dan al niet eens op mijn laptop kunnen tikken.
En valse teennagels? Hoe bedenken ze het?! Ik vermoed dat mijn panty ook niet zo blij zou worden van zulke scherpe nagels 😉
Grappig! Ik vind kunstnagels op een telefoonscherm juist heel erg ASMR! Maar wat ik echt verschrikkelijk vind, zijn bloed, wonden, organen, ingewanden… als ik toevallig op tv een operatie voorbij zie komen ga ik bijna onderuit!
Wat grappig dat jij tikkende kunstnagels juist een fijn geluid vindt. Het aanzien van operaties is inderdaad ook niet zo aan mij besteed 😉
O ja, melk, verschrikkelijk! Ik trek het echt heel slecht als mensen hun lichaam knakken. En als ze kauwen met hun mond open. O, en vroeger was er zo’n vrouw die vaak dezelfde bus had als ik die continu met haar benen zwaaide. Kon ik ook niet zo goed tegen.
Dat soort trekjes kunnen inderdaad soms aardig op je zenuwen werken. Toevallig knakt mijn broertje heel vaak met zijn rug en handen, waardoor ik het inmiddels gewend ben. Maar een echt fijn geluid is het niet 😉
Er zijn er een paar herkenbaar. Vooral die viezigheid van andere mensen. Ik maakte deze week schoon bij iemand anders. Ik kan er niks aan doen, maar eh…toch anders dan bij mezelf.
Ik krijg de rillingen (letterlijk kippenvel) van mensen die op waterijsjes bijten (dat geluid!!!) en van het geluid van scheurende stof. Helemaal gek word ik dan.
Grappig om te horen wat voor geluiden jij niet tegen kunt. Het geluid van bijten op waterijsjes vind ik niet per se vervelend, maar ik kan wel zelf niet zo goed tegen waterijsjes. Dat gevoel aan mijn tanden van happen in een waterijsje …ieww! Daar kan ik ook niet tegen.
Grappig om te lezen. Ik hou bijvoorbeeld juist van het tikken van een klok en val er heerlijk bij in slaap. En (nep)nagels op een telefoon vind ik altijd fijn klinken. Is maar goed ook want mijn eigen nagels tikken soms ook op het scherm als ze wat langer zijn, haha. Glazen vloeren kan ik dan weer ook echt niet tegen. Bloederige taferelen kan ik tegen, tot het echt wordt. Slachtpartijen en onthoofdingen in films, prima. Operatieseries, nee dankje.
Wat grappig dat jij sommige van die geluiden juist fijn vindt om te horen. Ik kan me er wel wat bij voorstellen dat die geluiden ook juist een soort ASMR-effect kunnen hebben.
Het grappige is dat ik bloed op tv zelf meestal niet zo erg vind als echt bloed. Ik kijk zelfs weleens het programma ‘Gênante lijven’. Geen idee waarom ik dan wel onwel werd van een animatie over bloederige taferelen waar niets echts in te zien is 😉
HEEEEEEL herkenbaar! Wat een goede lijst haha! Liefs
Brrrrr… ik denk dat iedereen zich wel minstens in 1 van deze punten herkent! Als kind gruwelde ik ook van melk. Later begon ik het juist erg lekker te vinden (toen het niet meer onder dwang ging, haha, en alleen als de melk ook echt ijskoud is!). Vroeger trok ik etensresten van andere mensen echt niet, maar dat was gauw genoeg over toen ik in de horeca ging werken. Sindsdien ben ik ook met ‘viezigheid’ van anderen ook wel makkelijker geworden. Zolang ik mijn handen maar gauw kan wassen 😉 Ik krijg zelf nog wel de rillingen van eten dat over de datum is (al ligt het er wel aan wát. Vroeger was ik hier meer freaky mee dan tegenwoordig)
Best wel bijzonder dat je melk inmiddels wél kunt waarderen, ook al is het alleen op bepaalde “voorwaarden” 😉
Ik kan me voorstellen dat een baan in de horeca wel helpt om beter tegen etensresten te kunnen. Ik vind etensresten of viezigheid op een bord of op een andere locatie op zich niet heel erg, maar met aangekoekt eten van anderen aan mijn eigen fornuis heb ik blijkbaar wat meer moeite, haha.
Ik kan ook echt niet tegen bloed. Nochtans heb ik er op televisie niet zo’n moeite mee. Ik kijk gerust naar operaties ofzo maar in real life vind ik het echt niet fijn. Mijn vriend had laatst in zijn hand gesneden en het bloedde echt heel hard. Brr. Ik moest even een stoel nemen voor mezelf. Haha. Maar ik denk dat dat dan ook komt doordat ik weet dat het bloed er is door iets pijnlijks, zoals een snee. En dan daarna moesten we het bloedspoor weg poetsen. Krijg er nog rillingen van als ik er aan denk. En viezigheid van anderen en warme wc brillen vind ik ook echt heel ranzig!
Dat zijn ook typisch van die momenten waarvoor ik er even een stoel bij moet pakken, haha. Het grappige is dat ik, net als jij, ook prima naar bloed op tv kan kijken. Maar in het echt vind ik het dan weer wel een uitdaging om niet onwel te worden en voor animatiefilmpjes lijkt om een of andere gekke reden hetzelfde te gelden voor mij 😛
Haha, voor de verandering eens een artikel waar ik me niet in herken. Ik kan het me wel voorstellen, maar ik heb er gelukkig geen last van. Waar ik echt niet tegen kan zijn mensen die negatief (en hard) praten & veel wind. Maar dat heeft meer te maken met trauma’s uit het verleden dan met mijn zintuigen. Mijn zintuigen werken ook maar half volgens mij, haha 😉
Haha, juist ook leuk om te horen dat je sommige dingen niet herkent! Het lijkt me soms op zich wel fijn trouwens als je zintuigen in sommige opzichten net wat minder scherp zijn. Vervelende geluidjes worden dan toch al wat minder vervelend bijvoorbeeld 😉
Een herkenbaar artikel! Ik kan ook totaal niet tegen tikkende klokken! Die zijn dan ook nergens in mijn huis te vinden haha. Ook kan ik niet tegen mensen die met hun mond open kauwen en nagels op een krijtbord, brrrrrr!
Brr, daar krijg ik inderdaad ook de rillingen van. En goed om te horen dat ik niet de enige ben die tikkende klokken geen feestje vindt 😉
Ik kan ook absoluut niet slapen met een tikkende klok. Vreselijk vind ik dat. En het laatste puntje vind ik ook nogal moeilijk ;-). Leuk om deze weetjes over jou te lezen.
Voor mij is het haast een opluchting om te weten dat ik niet de enige ben die wat moeilijkheden heeft met tikkende klokken 😉 Ik dacht altijd dat het vooral een vreemd trekje van mij is 😉
Oh de nagels over het krijtbord is de ergste! Als ik er al aan denk krijg ik kippenvel. Ik kan mij ook heel erg ergeren aan mensen die met iets tikken, hun been of voet de hele tijd bewegen. En mensen die wat harder ademen terwijl ze naast je zitten in de trein. Heel vreemd! En als laatste mensen in de sportschool die overdreven geluiden maken… (pak een gewichtje lichter aub). Leuke blog!
Haha, die overdreven sportgeluiden zijn volgens mij ook meer een gevalletje ‘indruk proberen te maken’ dan dat het echt nodig is 😉
Ik heb zelf ook een tijdje gehad dat ik niet zo goed tegen dat soort bewegingen van mensen kon, maar om een of andere reden heb ik daar nu wat minder last van. Wel probeer ik er zelf altijd op te letten dat ik niet met iets zit te tikken, alleen al omdat ik weet hoe vervelend dat geluid soms voor anderen kan zijn 😉
Wat een lijstje om de rillingen van te krijgen! Bij sommige stukjes moest ik gewoon even stoppen met lezen, omdat ik al heel gauw in beelden denk. Vooral die zeepresten in het putje… IIIEEEEWHH! Of die warme wc-bril, JAKKES! Ikzelf krijg écht de rillingen van mensen die smakken tijdens het eten of slurpend hun koffie drinken. Dan kan ik alleen maar denken: bah, bah, bah!
Haha, bij het typen van woorden als ‘sprinkhanen’ en ‘vieze doucheputjes’ kreeg ik zelf ook al even de rillingen 😉 Bah! Smakken tijdens het eten vind ik inderdaad ook een niet al te fijn geluid om aan te horen (naast dat het er niet echt prettig uitziet natuurlijk).
Enkele dingen zoals viezigheid van andere mensen en insecten bezorgen mij ook de rillingen op mijn lijf. Maar tegen bloederige taferelen kan ik als geen ander. Serieus! Een hele tijd geleden had een bewoner een vrij grote, vuile wond. Toevallig was ik in de buurt terwijl dat verzorgd werd en ben ik gaan kijken. Ik zal nu niet zeggen dat ik het fascinerend vond, maar ik voel eigenlijk totaal niets bij dat soort dingen. Ook ken ik iemand die zelf anderen verzorgd en in diverse activiteiten zit, maar toen hij enkele jaren geleden op ons evenement zichzelf kwetste met een schaarpunt in zijn vinger, het zag bloeden en tegelijkertijd flauwviel. Hij kon dus blijkbaar zijn eigen bloed en pijn niet aan.
Wauw, wel heel fijn dat je zo goed tegen bloed kan! Ik vrees dat ik in jouw situatie al een paar keer bijna zou zijn flauwgevallen 😉 Er heeft zelfs weleens iemand tegen me gezegd “Het is maar goed dat jij niet in de zorg werkt” omdat ik al van de ziekenhuisgeur misselijk kan worden, haha.
Wel bijzonder trouwens dat die andere verzorgende wel tegen bloed van anderen kan, maar niet tegen zijn eigen bloed. Dat heb ik nog nooit gehoord.
Haha, bij het kunstnagel verhaal kreeg ik al kippenvel! Tikkende klokken vind ik dan weer heerlijk. Doet me denken aan een-beetje-ziek op de bank vroeger, een soort dromerig, veilig gevoel. Ik vind resten in de gootsteen echt het allergoorst, naast naaktslakken. Zelfs als ze niet geplet zijn moet ik altijd kokhalzen, yuk.
Naaktslakken zijn inderdaad ook niet mijn favoriete dieren, zeker niet als ze geplet zijn of enorm dik zijn. Jak! Grappig dat jij tikkende klokken dan weer een heel rustgevend geluid vindt. Ik vind het soms in de woonkamer overdag op zich niet zo erg. Mijn oma heeft bijvoorbeeld een ouderwetse koekoeksklok hangen die een subtiel geluidje maakt. Dat kan ik op zich wel waarderen. Maar slapen met zo’n klok op de achtergrond is een ander verhaal 😉
Haren in een afvoerputje. Lang leve de zeefjes die je op de afvoerputjes kan plaatsen. O.a. verkrijgbaar bij de Albert Heijn!
Vieze toiletten. Rochelende mensen (en je zit net een beschuitje met jam te eten) en mensen de hun neus ophalen vanuit hun kleine teen.. Dit geluid zorgt ervoor dat ik volledig over mijn nek kan gaan. Gadver! En naar zweet stinkende mensen.
En koude rillingen bij het horen van slecht nieuws, ook niet zo fijn.
Ik krijg liever de koude rillingen bij het horen van mooie muziek. die mij emotioneel diep raakt.
Dankjewel voor de tip voor die zeepjes! Dat klinkt ideaal en ook als echt iets voor mij 🙂
Doe mij ook maar liever positieve rillingen bij het horen van muziek die me raakt of bij het zien van iets moois. Dat is toch een stuk fijner dan rillingen bij het horen van ietwat vieze geluiden 😉
Haha, wat een leuk artikel om te lezen! Vieze openbare toiletten, daar ben ik ook geen fan van. Je betreedt die ruimte toch het liefste, alsof je daar de eerste bent (inclusief voorverwarmde toiletbril…). Verder krijg ik echt de kriebels van papiervisjes en zilvervisjes, die je tegenwoordig in veel woningen aantreft. Iew!!
Die kleine beestjes vind ik inderdaad ook nogal vies. Toen een vriendin van mij laatst wat fotoalbums uit een verhuisdoos wilde halen, hoorde ik opeens gegil vanuit haar kamer. Dat was ook zo’n zilvervisje. Zo vies, zeker als ze plotseling opduiken.
Er bestaan geen stille pcs of laptops. Het is een machine die gekoeld moet worden. Als dat je al rillingen bezorgt, dan zet je je koelkast zeker ook uit omdat die te veel lawaai maakt?
Zowel mijn laptop als pc hebben een SSD, zijn daardoor wel stiller omdat er minder bewegende onderdelen zijn, maar maken nog steeds geluid vanwege de nodige koeling.
Een pc is geen Workstation in jouw geval; je wilt een pc. Een Workstation is een pc die is aangesloten op, en een gecontroleerd onderdeel van, een netwerk. Jouw pc zal gewoon een eigen kast met een eigen moederbord hebben.
Als je trouwens hulp nodig hebt, ik heb mijn eigen pc gebouwd. Vragen staat vrij. Succes.
Een beetje geluid van een pc kan ik prima tegen. Maar mijn laptop maakt echt flinke herrie, als in zelfs andere mensen maken er weleens opmerkingen over als ze tegenover me zitten te werken 😉 Het is in ieder geval een stuk meer herrie dan een koelkast ooit zal maken, haha (en dat terwijl ik ook SSD heb).
Dankjewel voor de tip over het workstation trouwens! Daar was ik me niet van bewust. Weer wat geleerd! 🙂
Leuk, herkenbaar die klok en de warme wc bril ! Ik krijg verder rillingen van mensen die hun vingers laten kraken.
1 heb ik ook en ik krijg rillingen als ik denk aan zilvervisjes. Bahbahbah, die zijn ZO vies….
Zilvervisjes zijn inderdaad ook niet echt mijn favoriete dieren. Bah!
Haha, wat een herkenbaar artikel! Leuk om over jouw kippenvel-momentjes te lezen. Ik kan daarentegen echt niet tegen huilende baby’s of kinderen, het liefst wil ik dan heel hard wegrennen haha. Tikkende klokken vind ik ook mega irritant.
Haha, ik kan me er ook wel iets bij voorstellen dat huilende baby’s niet een heel fijn geluid zijn om aan te horen, zeker niet als je zelf geen kinderen hebt. Zelf kan ik op zich wel tegen huilende kinderen, maar tikkende klokken zijn echt een no go voor mij, haha.
Ik kan nu niet specifiek een ding opsommen waar ik kippenvel van krijg. Maar ik weet wel dat als ik overprikkeld ben of een hele dag druk ben geweest of weg ben geweest, ik geen kleine geluidjes kan verdragen. Dan kan het getik op een bureau of mijn broertje die gewoon zijn beker te luid neerzet al te veel zijn. Leven als een HSP’er 😉
Een geluid wat ik nooit zal kunnen verdragen en daarbij ook de geur, is mensen die overgeven. Ik heb er een angst voor en ik kan er niet tegen. Vroeger begon ik te huilen als er iemand in mijn buurt overgaf, nu gaat het wel iets beter. Toen ik examens had en thuis was om te studeren, werd mijn zusje ziek en kwam ze van school. Ik had toen al paniekaanvallen door de examens. Verschrikkelijk. Ik kan je vertellen dat dat niet hielp. Ze kon er natuurlijk niks aan doen, dat weet ik ook wel. Maar ik vond het ook wel lastig toen hoor.
Ik kan me voorstellen dat met HSP kleine geluidjes soms al een vervelende prikkel kunnen zijn. Best lastig op z’n tijd, denk ik.
Wat heftig, je angst voor overgeven! Ik heb daar inderdaad op je blog over gelezen (en heb in mijn omgeving ook mensen gekend die daar last van hebben). Best wel lastig lijkt me, zeker als je al stress hebt door bijvoorbeeld examens.