Heel hard heb je lopen zwoegen en zweten op die ene opdracht. En dan is-ie daar: de reactie van je baas. Hij is niet tevreden. Het moet anders. Op zich weet je dat zijn feedback logisch is, maar toch nemen je gedachten voordat je het weet een loopje met je. “Ik ben niet goed genoeg”, wordt er getetterd in je hoofd. Een gedachte die vast niet klopt – dat weet je ook wel. Maar hoe krijg je die gedachte dan je hoofd uit? Ik deel vanuit mijn eigen ervaring 5 tips om die vijf woorden eens flink van je af te schudden.
“Ik ben niet goed genoeg”
Ook bij mij zijn die vijf woorden weleens – of iets vaker dan “weleens” – door mijn hoofd geschoten.
Laatst nog. Ik had een in mijn ogen goed plan bedacht en wilde dat eens aan iemand voorleggen. In mijn gedachten was het een topidee en zou iemand anders vast net zo enthousiast zijn als ikzelf. Nou, niet dus. Mijn sparringpartner zette me met beide benen op de grond – op zich ook terecht, maar misschien wel wat direct geformuleerd. Acuut schoot die gedachte er weer in: “Het was ook gewoon geen goed plan. Ik was er niet de juiste persoon voor.”
En oh ja, ook: “Ik ben niet goed genoeg.”
Gelukkig kan ik die gedachte inmiddels beter van me afschudden dan een paar jaar geleden. Daardoor blijf ik er gelukkig niet dagenlang meer mee zitten. Doordat ik aan mijn zelfvertrouwen heb gewerkt én door de 5 tips die ik hieronder deel.
Tip 1. Maak een complimentenmap
Ooit gaf een oud-collega mij deze bijzondere tip. Ik had op dat moment een niet bepaald complimenteuze baas. Toen ik op een dag zowaar een spontaan compliment van hem per e-mail kreeg, drong mijn collega erop aan om dat op mijn schijf op te slaan. Gewoon zodat ik altijd nog eens naar dat zeldzame compliment kon kijken op het moment dat ik het nodig had.
Die tip gebruik ik ook nu nog soms. Je kent het wel: je krijgt op een dag negen enthousiaste reacties en één kritische reactie van iemand niet tevreden is. Binnen een mum van tijd heb je de negen positieve reacties ergens goed opgeborgen in een onvindbare lade in je brein, terwijl die ene negatieve opmerking een loopje met je neemt. “Zie je wel, ik ben niet goed genoeg.”
Tja, het schijnt dat ons brein voorgeprogrammeerd is om negatieve informatie uit te vergroten.
Dát is het moment dat ik mijn complimentenmap erbij pak. Ik sla mijn mooiste complimenten (die ik ooit via e-mail heb gehad) op in een Word-bestand. Als ik een keer in de negatieve spiraal schiet, pak ik dat bestand erbij. Dan besef ik weer dat die ene kritische noot echt niet betekent dat ik “alles” fout doe, maar dat het gewoon de mening van één persoon over één situatie is.
Tip 2: Besef dat “niet goed genoeg” JOUW gedachte is
Vaak is het idee van “niet goed genoeg zijn” iets wat diep in je geworteld in jou zit. Het is een overtuiging die anderen kunnen triggeren door iets negatiefs tegen je te zeggen. Besef in dat geval dat “Ik ben niet goed genoeg” jouw eigen conclusie is op basis van wat een ander zegt, maar dat dat niet de letterlijke woorden van diegene zijn. Dit is wat JIJ ervan maakt.
Het mooie van eigen hersenkronkels is dat jij ook zelf degene bent die er een stokje voor kan steken. Het is simpelweg een losse gedachte die in jouw hoofd zit. Dagelijks schieten er duizenden gedachten door je hoofd, die ook niet allemaal per se kloppen. Zo kun je ook deze gedachte zien als eentje die voorbij vliegt, maar waar je heus niet iets mee moet.
Tip 3: Vergelijk jezelf alleen met jezelf
Dat jezelf vergelijken met anderen geen goed idee is, weet je vast inmiddels wel. Successen van anderen zeggen niets over jouw successen. Dat iemand anders succesvol is, betekent niet dat jij het niet bent als dingen bij jou anders lopen. Neem als uitgangspunt dat jij van jezelf al goed genoeg bent. Hoe succesvol een ander is, heeft daar niets mee te maken.
Vergelijk jezelf in plaats van met anderen liever met jezelf. Vergelijk jezelf met wie je een tijdje geleden was. Waarschijnlijk ben je nu al veel verder dan een paar maanden of een jaar geleden. Staar jezelf niet blind op de top van de berg waar je naartoe wilt. Maar kijk ook af en toe naar beneden (sorry voor de mensen met hoogtevrees!) om te zien hoeveel verder je nu al bent.
- Volg geen mensen op social media die jou onzeker maken. Breng überhaupt niet te veel tijd scrollend en turend naar anderen door.
- Zie de ander als inspiratie, niet als vergelijkingsmateriaal. Kijk wat je van diegene kunt leren.
Tip 4: Zie ook de kleine stappen
In plaats van je steeds te focussen op de top van de berg, kun je beter eerst kijken hoe je überhaupt tien meter hoger kunt komen. Laat jezelf niet ontmoedigen door hoe hoog de berg is. Zie elk stapje als een prestatie op zich.
Oftewel in gewone-mensen-taal: denk niet dat je pas goed genoeg bent als je dé droombaan hebt bemachtigd, een eigen woning hebt gekocht, een boek hebt uitgegeven, promotie hebt gemaakt of welk life event dan ook hebt beleefd. Je bent ook nu al goed genoeg. Zie elke vorm van groei als een stap vooruit, ook als je einddoel nog niet in zicht is. Zonder het te weten ben je misschien al een eind op weg. Bijvoorbeeld door mensen om advies te vragen, aan je zelfvertrouwen te werken of door hard te sparen.
En besef ook: soms is een pas op de plaats maken, de rust nemen die je nodig hebt en je doelen tijdelijk voor je uitschuiven de dapperste en grootste stap die je kunt zetten.
Tip 5: Check jouw “goed genoeg”-definitie
Streven naar “goed genoeg” is eigenlijk maar iets geks. Want wanneer zou je dan wél goed genoeg zijn? Wat moet je daarvoor behalen? En hoe realistisch is het om dat ooit te behalen? Om een eigen voorbeeld te noemen: ik zou mezelf als tekstschrijver waarschijnlijk pas echt “goed genoeg” vinden als elke klant al bij tekstversie 1 superpositief is. Is dat realistisch? Nee.
Zo kan het ook zijn dat je voor jezelf hebt bedacht dat je pas goed genoeg bent als je die promotie, dat eigen huis of het uitgegeven boek hebt. Maar zeg eens eerlijk: als je op dat punt bent beland, dan ga je vast ook weer vrolijk door om het volgende doel te behalen en is het dus nog steeds niet goed genoeg. Toch?!
Hoe zinvol is het om te geloven in “niet goed genoeg”, als je toch nooit aan je eigen standaarden kunt voldoen. Is het beste wat je kunt doen dan niet gewoon accepteren dat je bent zoals je bent. Dat je staat waar je staat. Misschien niet perfect, maar wel al heel goed. Nee, goed genoeg zelfs.
En dan nog iets
- Je ontneemt jezelf de kans om te groeien met vallen en opstaan als je bij elke fout direct denkt “Zie je wel, ik ben niet goed genoeg”. Sta dus open voor fouten en voor alle mooie dingen die je daarvan kunt leren.
- Er zijn vast dingen waarin je minder goed bent. Tja, dat heeft ieder mens. Dat maakt je nog niet meteen “niet goed genoeg”. Want als dat zo zou zijn, dan is niemand goed genoeg.
- Jouw leven, jouw standaarden. En dus is ook de keuze aan jou: laat jij je lat altijd zó hoog liggen dat je er niet bij kunt of laat je hem zakken naar een haalbaarder niveau?
Laten we positief eindigen: waarin vind jij jezelf wél goed genoeg?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
April 2018 | De maand van…
De eerste dag van mei is aangebroken. Een bijzondere maand, want dit is de maand waarin ik 25 kaarsjes mag uitblazen. Maar voordat het zover is, blik ik eerst terug op de maand april. Want ook deze eerste volledige lentemaand was er eentje om in te lijsten. Ik genoot van extra lange weekenden en van het zomerzonnetje, stond in alle vroegte op om leuke post open te maken, was voor het eerst in mijn leven op de Elf Fantasy Fair en ging talloze keren op de foto met de mooie bloesembomen. De maand eindigde iets minder fijn, maar ook dat komt wel weer goed. Oké, laten we kijken naar mijn maandoverzicht!
Die goeie ouwe tijd | 15 jaar terug in de tijd
Inmiddels huppel ik alweer bijna 24,5 jaar rond op deze aardbol. Ik heb de opkomst van het internet meegemaakt, de Furby zien komen en gaan en heb me nog kostelijk vermaakt met Snake op mijn vaders telefoon. Bijna geëmotioneerd blik ik nog weleens terug op de tijden die zijn geweest en de rages waar ook ik enthousiast aan meedeed. Daarom leek het me leuk om eens 15 jaar terug in de tijd te gaan. Terug naar 2002. Terug naar toen ik 9 was en het de hoogtijdagen waren van de retro Gameboy en de hippe Flippo’s. Want wat hield mij 15 jaar geleden zoal bezig?
Dit zijn mijn plannen voor de zomer!
De zomer is nu officieel begonnen. Hét seizoen van hoge temperaturen, verkoelende drankjes en zwoele zomeravonden bij een kampvuur. De zomer is vooral door de lange dagen toch wel een van mijn favoriete seizoenen. Ook omdat ik nu al talloze plannen heb om de komende drie maanden uit te voeren. Ik ga dan wel voorlopig nog niet op vakantie, maar er is ook in Nederland gelukkig genoeg te doen. Vandaag zet ik voor mezelf op een rijtje wat ik dit seizoen allemaal wil gaan doen. Laat het genieten beginnen en laat de zonneschijn maar komen!
Mooi artikel! Ik heb die gedachten soms ook nog, wat inderdaad nergens op slaat. Mezelf vergelijken met vroeger en met waar ik nu sta helpt bij mij ook echt heel veel. Ik heb trouwens ook zo’n soort complimetenmap gemaakt. Ik bewaar er alle mooie recensies in die ik tot nu toe van mijn boeken heb gekregen. Als het even tegenzit, kijk ik daarin. Dat is echt heel fijn!
Wat een mooi idee, dat document met mooie recensies! Zoiets is sowieso heel waardevol om te hebben, maar is al helemaal fijn om erbij te pakken als je even twijfelt aan jezelf.
Yup, iedereen heeft die gedachte wel eens. Of vaker. Eigenlijk zou je mensen die zeggen nooit aan zichzelf te twijfelen eens echt moeten doorvragen, want ik geloof dat gewoon niet. En weet je: het is niet erg! Van aan jezelf twijfelen wordt je eigenlijk alleen maar beter. Want je leert de gedachte op de achtergrond te zetten zodat je verder kunt met wat je moet doen, of je erkent dat er dingen zijn waar je aan moet werken en dan doe je dat ook. Win-win situatie!
… Ik ben ook wel ergens goed in. Maar ook als ik ergens goed in ben, kan ik verbeteren. Dus ergens ben ook ook nooit goed genoeg, en dat vind ik dan weer prima. Ik kan trouwens goed plannen. En ik leer snel. Dat komt dus goed uit.
Een heel goed idee van de complimentenmap! En ja, deze gedachte heb ik ook soms, maar ik ben gestopt met mijzelf te vergelijken met anderen. Dat helpt al een heel stuk.
Wat mooi dit! Het idee van een complimentenmap vind ik top. Ik herken het namelijk wel, dat je één negatieve reactie onthoudt en de negen positieve reacties spontaan vergeet. Dit is echt een heel mooi idee.
Aan jou is een coach verloren gegaan. Een goede post weer. Leuk dat je een sparringpartner hebt, die eerlijk commentaar geeft. Wat jij zegt over “te direct geformuleerd”, daar kan ik een lied van zingen. Hier is men meestal voorzichtig met commentaar. Een opmerking als “op sommige punten zou je het nog kunnen veranderen” betekent meestal ” kijk er nog eens goed naar, want het is slecht”. Maar bij sommige mensen lesen daaruit “het is goed, er zijn nog maar enkele minpuntjes, en dat is niet erg”. Bij die moet je soms met een moker slaan, anders dringt het niet door. Dus eigenlijk zijn dat de bord-voor-hun-kop types. Die zijn er ook. Maar ook ik neig eerder naar het “nog-niet-goed-genoeg”-type.
Dank je voor je mooie compliment!
Wat grappig hoe dat per cultuur kan verschillen! Ik denk dat mensen in Nederland eerder vrij direct zijn. Soms wel heel zinvol, maar er zijn ook momenten dat de subtiele benaderwijze ook wel weer wat heeft in plaats van de Hollandse directheid. Ach, zo heeft alles zijn voor- en nadelen 🙂
Die complimentenmap is een goed idee! Het is altijd jammer als iemand al te direct iets negatiefs zegt.
Mooi artikel! Dat doe ik ook, positieve berichtjes, bedankjes of complimenten op mijn werk bewaren in een document. Zo weet ik altijd dat denken dat ik niet goed genoeg ben, niet realistisch is. Misschien is die ene actie die je probeert (nog) niet goed genoeg, maar jij (ik/wij allemaal) bent altijd goed genoeg.
Wat een mooi artikel met waardevolle tips! De complimentenmap vind ik echt zo’n tof idee. Daar had ik echt 5 jaar eerder mee moeten beginnen, want heel veel ben ik al vergeten haha. Ik leg de lat vaak iets te hoog voor mezelf, waardoor ik zelf soms gefrustreerd raakt als ik niet 100% tevreden ben. Laatst had ik er het nog over met mijn businesscoach dat je als creatieveling vaak extra kwetsbaar bent, omdat je wordt beoordeeld op iets wat jij maakt. En dat het daardoor heel moeilijk is om kritiek niet persoonlijk op te vatten. Mede dankzij het bloggen kan ik het nu wel sneller accepteren als iets niet helemaal naar wens is, zonder daarbij negatief over mezelf te denken. Ook ben ik in de loop der jaren meer gaan durven en dat is zo fijn!
Ik herken wel wat je zegt inderdaad over werken als creatieveling. Dat merk ik ook weleens met teksten. Dat soort dingen zijn ook gewoon heel smaakgevoelig natuurlijk. En dat de ene persoon iets niet zo mooi vindt, betekent ook niet dat het niet mooi is.
Wat goed dat je nu hebt losgelaten dat kritiek op je werk iets zegt over jou persoonlijk. Dat is zeker zo! Wat je maakt, staat altijd los van wie je bent.
Wat mij persoonlijk erg helpt is mijn werk los zien van mijzelf als persoon. Als iemand mijn werk niet mooi of goed vind, zegt dit helemaal niks over wat die persoon van mij vindt. Want ja; mijn werk is gemaakt door mij, maar ik ben niet mijn werk. Ik ben zoveel meer dan dat. En het scheelt echt al een hele hoop sinds ik dat in kan zien.
Wat een goed punt! Helemaal waar inderdaad! Kritiek op je werk gaat altijd over iets anders dan over wie jij bent. Om die reden merk ik dat ik kritiek op dingen die ik maak of schrijf ook vaak wel wat beter los kan laten dan echt persoonlijke kritiek op mij als persoon.
Goed geschreven met tips waar je inderdaad echt iets aan hebt. Zelf heb ik het niet goed genoeg gevoel niet zo snel op mijn werk, maar in vriendschappen. Dat is misschien nog wel lastiger omdat je niet wilt dat een vriendschap daardoor verloren gaat.
Ah wat lastig inderdaad! Wat mij soms helpt, is om te bedenken dat vrienden mij blijkbaar leuk vinden om wie ik ben. Als ze me niet leuk genoeg vinden, dan zullen ze dat vast wel aangeven of niet meer afspreken. En zolang je dat soort signalen niet krijgt, kun je ervan uitgaan dat het vast wel goed zit en dat je heus goed genoeg bent.
Natuurlijk allemaal makkelijker gezegd dan gedaan – helaas.
Die complimentenmap is echt een goed idee! Soms bewaar ik per toeval wel eens een complimentje, omdat ik het bijvoorbeeld in mijn One Line a Day-boekje schrijf, maar die vind ik natuurlijk niet zo makkelijk terug op de momenten dat ik het goed kan gebruiken.
Waaauw wat een mooi en waardevol artikel. De tips die je geeft zijn ook echt spot on en heel goed. Die complimentenmap is echt genius! Ik ga dit artikel even doorsturen 🙂
Superleuk om te lezen dat je iets met het artikel kunt 🙂
Met al het eerste punt herinner je me aan iets wat ik moet doen. Een complimentenpotje maken. Ik ga het meteen op mijn to do lijst zetten, want anders komt het er nooit van ben ik bang…
Leuk leuk! Zeker doen 🙂 Mij helpt zoiets echt om me niet uit het veld te laten slaan als iemand wat minder complimenteus is.
nooit goed genoeg is de conclusie na 55 jaar op deze planeet, ik vind mij wel goed genoeg, daar ligt het niet aan. De balans opnemend: ouders waar het nooit goed was, dochter die alleen kritiek geeft en er waarschijnlijk in blijft als ze een complimentje geeft.
klinkt als zelfmedelijden? neeeee, ik heb dit gevoel pas na het lezen hier 🙂 heb een gruwelijke hekel aan zelfmedelijden, het is gewoon eens goed nadenken hoe de mensen waar je het meeste van houdt van jou vinden.
Wat heftig om te horen dat je van deze mensen niet het gevoel kreeg dat je goed genoeg was! En des te mooier dat je je ondanks dat wel (geheel terecht) goed genoeg kunt voelen 🙂
hoi , wat een lieve reactie van je. Wat is dat toch eigenlijk met veel mensen he? is dat nou iets wat pijnlijk is of erge jeuk geeft? Ik heb nergens last van als ik een complimentje geef 🙂
ik vind dat dan ook echt zo, ik weet nog heeeel goed dat mijn moeder eens een compliment heeft gegeven: “jij ziet er nog goed uit in een vuilniszak” ja dat is dan een soort juweel wat je de rest van je leven meeneemt. dus nu elke dag een vuilniszak hahahahaa, zie je, ben nog grappig ook LOL
Mensen zijn snel tevreden, ze hoeven geen twintig veren in hun waar-de-zon-niet-schijnt, gewoon wat erkenning ……die heb ik inmiddels allang gehaald bij vrijwilligerswerk, gewoon mijn werk en bv. buren. Hoe dichter je bij iemand staat , hoe erger ze je kunnen kwetsen,.
met zulke mensen om je heen , heb je geen vijanden nodig 🙂