25! Ik ben vandaag 25. 25. 25. 25. Ik denk dat ik dat getal nog wel een paar keer moet herhalen voordat ik het kan geloven. Toch is vandaag echt de dag waarop ik mijn 25e verjaardag vieren mag. Ik word nog altijd minstens zo blij van mijn verjaardag vieren als toen ik mijn eerste grote mijlpaal (10 jaar!) vierde en later mijn derde decennium (20 jaar!) feestelijk inluidde. En nu ben ik gewoon al officieel op weg naar 30! Soort van dan. Tijd voor mijn verjaardagsnieuwsflits en een klein beetje sentimenteel gedoe op mijn blog vandaag. Pak je er gezellig een stukje virtuele taart en een digitaal glas champagne bij?

De magie van jarig zijn als kind

Als kind werd ik altijd stuiterend van enthousiasme al veel te vroeg wakker op mijn verjaardag. Ik kon niet wachten om mijn cadeaus uit te pakken. Ook mocht ik uitkiezen wat we die avond zouden eten (standaard iets met een ‘P’ uit het welbekende rijtje: patat, pizza, poffertjes en pannenkoeken) en trok ik mijn allermooiste jurk uit de kast om als trotse jarige job zelfgemaakte cupcakes op school uit te delen. De zaterdag daarna kwam er dan een groepje enthousiaste meiden uit mijn klas op visite. Met als vaste onderdeel de extra lading discodip, hagelslag en roze glazuur die ik met veel liefde over mijn zelf versierde plak cake strooide om mijn buikje rond te eten. Die goede oude tijd!

Sentimenteel gedoe, zo’n verjaardag!

Hoewel de discodips, maaltijden met een ‘P’ en uitdeeluurtjes op school verleden tijd zijn, heeft jarig zijn voor mij nog altijd iets magisch. Verjaardagen maken me stiekem nog steeds een beetje sentimenteel. Niet alleen vanwege het bevallingsverhaal van mijn moeder en de “Oh, ik was zo blij dat je een meisje was!”-verhalen die daarop volgen. Nee, op verjaardagen kijk ik vaak terug op het afgelopen jaar. Dit jaar voelt het alsof ik de typische leeftijd heb bereikt waarvan ik als kind dacht dat ik dan wel echt volwassen zou zijn. Tja, laat ik het erop houden dat ik vooral keuzes maak waar ik achter sta. Soms volwassen, soms misschien niet. Ik ben in ieder blij dat ik heel wat mooie momenten heb meegemaakt en wijze lessen heb geleerd dit jaar. Dat is veel meer waard dan volwassenheid!

25, is dat nu anders dan 9124 dagen oud zijn?

Toch is een verjaardag natuurlijk eigenlijk een dag als alle andere. Mijn wereld ziet er nog precies hetzelfde uit nu ik een kwart eeuw oud ben als toen ik nog 9124 dagen oud (voor de snelle rekenaar: 24 jaar en 364 dagen!) was. Het is niet zo dat alles in één nacht totaal is veranderd of dat de wereld even stilstaat nu ik tot de 25-jarigen behoor. Het is niet zo dat ik door een soort eureka-gevoel opeens precies weet wat ik met de rest van mijn leven wil doen. Of dat alle onzekerheden als sneeuw voor de zon verdwijnen en dat er zich opeens een en al vastigheid aandient. Gelukkig maar, want hoe saai zou dat zijn! Laat mij maar lekker 25 zijn! Ik wacht vol spanning af wat mijn 26e levensjaar voor me in petto heeft.

Geen groot feest, wel een leuke dag!

Eerst maar eens van mijn verjaardag genieten! Eigenlijk is 25 mei een werkdag als alle andere. Of nou ja, een grappig detail is dat mijn verjaardag valt op de dag dat de nieuwe privacywet ingaat. Ook mijn werk is al maandenlang in rep en roer voor deze grote deadline. Ik doe dus gewoon stiekem alsof al die aftelkalenders tot 25 mei op mijn werk eigenlijk voor mijn verjaardag waren. Ha! Maar even zonder dollen, na mijn werkdag ga ik gezellig met mijn moeder verjaardagsshoppen. Daar heb ik nu al zin in! Ook heb ik van mijn ouders een Netflix-abonnement cadeau gekregen. Yay! Over een aantal dagen vier ik mijn verjaardag ook nog voor familie en komen er een paar vriend(inn)en. Geen groots feest, maar wel precies zoals ik het wilde! Een mooie manier om aan mijn jaar als 25-jarige te beginnen!

Om dit jaar succesvol te beginnen, ga ik maar meteen mijn leeftijd op mijn blog aanpassen. Dag 24, hallo 25!