Soms is alles wat je nodig hebt om je fijner te voelen een liefdevolle aaneenrijging van waardevolle woorden. Een paar zinnen in je oor om je gerust te stellen. Of een steunend duwtje in de rug dat zegt “Toe maar, jij kunt dit wel!”. Alleen soms zit de dierbare persoon die je normaal precies de woorden toespreekt die je nodig hebt net niet naast je. Soms zit je even te erg vast in je eigen onzekermakende gedachten om jezelf een scheut zelfvertrouwen toe te spreken. Voor die momenten schreef ik deze verzameling van liefdevolle duwtjes in de rug. Dit zijn 12 dingen waarvan ik zou willen dat je ze weet (omdat we ze allemaal weleens kunnen gebruiken).

1. …dat het oké is om niet elke dag de beste versie van jezelf zijn

Het is heel normaal om soms een uitgebluste, overprikkelde, hopeloze, hormonale, paniekerige, onzekere en heel even allesbehalve sprankelende versie van jou te zijn. En ook al ben je liever de energieke en stralende persoonlijkheid die iedereen een glimlach kan gunnen, soms heb je gewoon dagen waarop er met moeite een gemaakt lachje naar de buurvrouw van af kan. Die dagen heeft zij ook weleens. En je collega, vriendin en die ene voorbijganger die jou net chagrijnig zag kijken ook.

2. …dat je je niet door angst hoeft te laten meeslepen

Angst is meestal niet je beste adviseur in het leven. Het is dat stemmetje dat je steeds wijst op de spreekwoordelijke 101 pagina’s met kleine lettertjes die je al 3 keer hebt doorgenomen, terwijl jij eigenlijk gewoon enthousiast je handtekening wilt zetten. En oké, kleine lettertjes zijn belangrijk om te kennen, maar op een gegeven moment ken je de voors en tegens écht genoeg.

Angst probeert je ervan te weerhouden ergens voor te gaan en dwingt je om opnieuw te wikken en wegen en het misschien ook nog maar even voor te leggen aan je moeder, je achternicht en haar buurvrouw van nummer 23. Het gevolg is dat de angst groter wordt en het vertrouwen in jezelf en in jouw plan alleen maar kleiner.

Angst kan beren op de weg die ooit inimini waren enorm uitvergroten. Het kan je bang maken voor scenario’s die zelfs te onrealistisch zijn om in een sprookjesboek terecht te komen. Het houdt je weg van mooie avonturen, onvergetelijke ervaringen, waardevolle gesprekken en dierbare contacten. En het nare is: het brengt je niets.

Van een coach leerde ik eens om mezelf vaker af te vragen “Wat zou ik doen als ik nu geen angst voelde?”. Zou je dan wel in het diepe springen, ‘nee’ zeggen of juist volmondig ‘ja’ uitroepen? Zou je dan de meningen van anderen makkelijker parkeren en jouw dromen volgen?

Wat je ook doet, laat angst niet regeren.

Lees ook: Omgaan met angst - 7 tips voor minder gepieker. 

3. …dat er mooiere dingen zijn om naar te streven dan alleen succes

Succesvol zijn is prachtig. Het kan je ego geweldig strelen en geeft vaak een vlaag van vrolijkheid, ook als de periode daaromheen juist niet zo vrolijk was. Heel even voel je je on top of the world. Het voelt fantastisch als je Instagram-inbox volstroomt met de “Supergoed bezig!”-berichten en je vriendinnen enthousiast aan de lijn hangen vanwege je nieuwe baan, je nieuwe huis, je behaalde omzetdoel, je promotie, je binnengehaalde klant, je geslaagde eerste bungeejump-poging, je persoonlijke overwinning of wat dan ook. Het ís ook fantastisch. Maar successen zijn momentopnames.

Oké, dit klinkt misschien niet heel opbeurend. Maar ik bedoel ermee te zeggen dat het leven niet zou moeten draaien om latten alsmaar hoger leggen en het ene na het andere succes behalen. Het maakt je maar heel even gelukkig. Maar behaal successen niet in de hoop dat je er een dosis zelfvertrouwen bij cadeau krijgt of in de hoop dat het je een zak geluk brengt. Soms – zeker als je je niet zo fijn voelt – brengt het je juist meer om je succesjacht even aan de kant te schuiven en jezelf een scheut rust toe te dienen.

4. …dat “Het komt goed” soms een dooddoener lijkt, maar écht waar kan zijn

Dan heb ik het uiteraard niet over ongeneeslijke ziektes en heel heftige trauma’s. Maar soms kan het voelen alsof je in een situatie zit waarin niet eens in de verste verte een lichtje te spotten is. Waar ik me dan aan vasthoud, is dat over een jaar alles anders kan zijn. Als je over een jaar terugdenkt aan nu, dan zie je misschien wel dat alles rooskleuriger is geworden of dat je al 10 stappen verder staat dan toen.

Toen ik op mijn 22e herstelde van een eetstoornis, had ik altijd een hekel aan de opmerking “Het komt goed!”. Want hoezo kwam het goed? Ik had een enorm lange weg te gaan, het lukte me maar matig om mijn nieuwe zachtere lijf te accepteren en ik wist me geen raad met het feit dat ik opeens afgestudeerd was en voor allerlei volwassen keuzes stond. Mensen die dan zeiden “Joh, komt wel goed!”, kon ik wel naar de maan wegzwaaien. Totdat ik een jaar later merkte dat ze toch echt gelijk hadden gehad.

Het enige lichtpuntje aan de donkerste momenten is dat het niet donkerder kan worden, alleen maar lichter. Dat gaat niet in één keer, ook niet na een nachtje goed slapen. Maar het wordt beter.

Zoals het jongetje van de Roosvicee-reclames vroeger zo lief siste tegen zijn moeder: “Het komt goed, schatje!“. Fluister jezelf dat soms toe als het even voelt alsof het allesbehalve goed komt.

5. …dat dingen soms tijd kosten, en dat dat mag

Dat sommige mensen van de ene op de andere dag een flinke ommezwaai maken, betekent niet dat jij traag bent als het jou meer tijd kost. Soms zitten patronen er zo ingesleten dat je die niet even in de centrifuge gooit om de boel eens flink om te gooien. Daar gaat meer tijd overheen. Soms gaat een verandering ook stapje voor stapje, omdat het veel te groots en spannend is om het roer ‘Ik Vertrek’-achtig radicaal om te gooien.

Focus op de stapjes die je wel zet, niet op de stappen die je nog te gaan hebt. Wees trots op hoe je vooruitgaat. Raak niet gedemotiveerd door een ander die het tempo nog meer opschroeft. En blijf vooral achterom kijken naar waar je stond en waar je, in vergelijking daarmee, nu al staat. It’s been a long way, maar je hebt het toch maar mooi gedaan.

6. …dat niet iedereen je leuk hoeft te vinden

Het zou toch geweldig zijn als je op een verjaardag binnenkomt en iedere voor jou nog onbekende gast je direct helemaal het einde vindt? Als jij een grap maakt, ligt de hele groep dubbel van het lachen. Als je deelt over je voorliefde voor badeendjes sparen, blijkt iedereen dat minstens zo fascinerend te vinden als jij. Maar goed, behalve als je Taylor Swift heet, is helaas niet de hele wereld fan van je. Zoals jij vast ook niet iedereen die je tegenkomt even geweldig vindt, sommige opmerkingen het label ‘stompzinnig’ zal geven en bepaalde mensen ongetwijfeld véél te outgoing of juist wel heel erg stil noemt.

Het verademende hiervan? Als toch niet iedereen je geweldig vindt, dan hoef je ook niet knetterhard je best te doen om dat wél voor elkaar te krijgen. Wat een opluchting is het als je gewoon jezelf kunt zijn, niet steeds bezig bent met mogelijke meningen en accepteert dat misschien 2 mensen op die verjaardag jou niet denderend vinden. Prima. Jij vindt ook weleens iets van mensen.

7. …dat niet alles met een reden gebeurt

En dat dát soms heel fijn is om te horen. Oké, soms kun je uit de naarste ervaringen ook achteraf levenslessen trekken. Maar dat betekent niet dat het universum die nare ervaring in je schoot heeft geworpen om jou eens lekker een paar zelfhulplessen te laten opdoen. Soms brengt het leven je zonder reden pure pech, verdrietige trauma’s en andere dingen die je het liefst nooit had meegemaakt. Je verliest je baan door een reorganisatie, niet omdat het zo moest zijn. Je maakt een miskraam of ander verlies mee doordat je lichaam helaas niet meewerkt. Je wordt ziek door een stomme mutatie in cellen die niet meewerkt.

Ik heb zelf in mijn jeugd best wat narigheid ervaren. Mij hielp het dan niet om te denken “Dit alles was er met een reden”. Die uitspraak liet me namelijk nog meer twijfelen. Had ik dan dingen anders moeten doen? Heb ik er wel genoeg van geleerd? Waarom verdiende ik dit? Soms lucht het meer op om te geloven dat dingen het gevolg kunnen zijn van domme pech.

Soms gebeuren er heftige dingen doordat je toevallig op het verkeerde moment op de verkeerde plek bent. En soms maak je narigheid mee en is er geen reden dat het juist jou overkwam. Daar mag je daar ontzettend sip en boos en verdrietig over worden. Dan helpt je boosheid uiten, huilen en praten je misschien meer dan blijven zoeken naar de reden. Misschien is die reden er wel niet.

 

 

 

 

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Een bericht gedeeld door Romy Veul | vaak vrolijke blogger (@vakervrolijk)

8. …dat anders zijn niet slecht is

Ik weet het: op de middelbare school was “erbij horen” het hoogst haalbare. Als jij dé Björn Borg-onderbroek had die de hele school ook om zijn kont had hangen, dan had je het echt gemaakt. Als iemand tegen mij riep “Hé jij ginger!”, dan voelde ik me in elkaar krimpen van schaamte. Waarom was ik nou niet zo blond als de gemiddelde persoon bij mijn kluisjesblok?

Maar als je ouder wordt, ga je merken dat anders zijn juist hip is. Dat het cool is als jij je eigen unieke kledingstijl hebt. Dat het gaaf is als je een eigen passie hebt en daar volledig in opgaat. Dat mensen juist jouw “té”-kanten tof vinden. Jij vindt het misschien stom dat je soms te impulsief, te dromerig, te enthousiast, te spontaan of te introvert bent. Maar dikke kans dat de mensen om je heen juist die kant aan jou zo leuk vinden.

Omarm de “aparte” randjes aan jezelf. En voor de goede orde: écht “apart” zijn ze nooit. Er zijn altijd meer mensen die in dat opzicht zijn zoals jij.

9. …dat mensen om je heen jou ook het liefst gelukkig zien

Als je continu over je eigen grenzen heen dendert, dan maak je daar je dierbaren ook niet gelukkig mee. Zij zien jou ook liever als je blije, enthousiaste en energieke jij. Ook al staat niet iedereen uit je vriendenclub vierkant achter een keuze, dat betekent niet dat je die keuze niet moet maken. Uiteindelijk willen je vrienden – tenminste als het echt leuke vrienden zijn – vooral dat jij blij bent met wat je doet.

Denk niet dat je het pas goed doet als je het iedereen naar de zin maakt en de belangen van een ander altijd een podiumplekje boven je eigen behoeften geeft. Juist als je in de eerste plaats goed voor jezelf zorgt (iets met dat reddingsvest in het vliegtuig enzo!) en daardoor zelf gelukkig kunt zijn, kun je anderen gelukkig maken.

10. ...dat als alles voorbijgaat, ook dit niet voor altijd is

Elke denderende donderbui houdt een keer op. Elke storm verandert ooit weer in een windstille nacht. En zelfs de heftigste regenbuien maken ooit weer plaats voor zon. Mij helpt het altijd om te denken dat niets voor altijd is, dus ook niet het gevoel, de frustratie of de angst die jij nu even voelt. Laat het maar even razen, hier op dit moment. Maar maak je niet te druk over hoe lang het wel niet duurt en hoe heftig het wel niet blijft doorgaan.

Het gaat voorbij, echt. Misschien zelfs eerder dan je denkt. Dingen die nu groots en onoverkomelijk lijken, zijn misschien over een jaar enkel nog een anekdote om lachend op een verjaardag over te vertellen.

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Romy Veul | vaak vrolijke blogger (@vakervrolijk)

11. …dat zelfvertrouwen gaandeweg kan groeien

Ik dacht altijd dat je eerst al het zelfvertrouwen bij elkaar moet zien te rapen, zodat je daarna zelfverzekerd stappen kunt gaan zetten. Maar als je moet wachten totdat je ooit het volste vertrouwen hebt dat iets je moeiteloos afgaat, dan kun je lang wachten. “Start before you’re ready” zeggen de Amerikanen weleens. En hoewel ik het daar niet in elke situatie mee eens ben (ren alsjeblieft niet morgen een marathon als je normaal – zoals ik – van de 5 kilometer-rondjes bent). Maar ik geloof wel dat je gaandeweg meer zelfvertrouwen kunt ontwikkelen.

Als je maar een eerste, tweede en derde stap zet, dan kun je merken dat dat je best aardig afgaat. Hoe meer van die succeservaringen je opdoet, hoe meer je gaat geloven dat de stap daarna vast ook lukt. En die daarna ook. Dus soms kun je maar beter springen in plaats van eindeloos te blijven wachten bovenaan de duikplank totdat de sprong minder groot voelt. Ga het maar ervaren. Dan merk je vanzelf dat je angst onterecht was en dat dit misschien zo spannend nog niet is.

12. …dat jij meer waard bent voor de wereld dan je denkt

Oké, je kunt in je eentje geen wereldvrede fixen en je kunt niet in je uppie nare ziektes uitroeien. Maar ook als jij geen superheldenkrachten hebt waarmee je met een toverstapje in één klap een sprookjesachtige plek van de wereld maakt, ben je waardevol voor de wereld.

Weet dat je soms alleen al door er te zijn het verschil kunt maken. Weet dat jouw woorden ertoe doen. Besef dat je voor een ander net de arm op de schouder kunt zijn die diegene zoekt. Realiseer je dat een compliment meer betekent dan een paar woorden. En weet vooral dat je helemaal geen grootse Nobelprijswaardige capriolen hoeft uit te halen om een waardevol mens te zijn. Het enige wat je hoeft te doen om een mooi mens te zijn, is zijn wie je bent.

Zullen we wat positiviteit rondstrooien? Is er nog een mooie boodschap die jij wilt meegeven aan iedereen die dit lezen?