Soms start je de dagen iets pittiger dan je van plan was. En dan in de letterlijke zin van het woord ‘pittig’. Gelukkig gebeurde er ook een hoop leuks naast die pittig gepeperde verrassing op de vroege morgen. Zo maken steeds meer lege peertjes plaats voor echte lampen, stortte Bart zich op Project PAX, besloot ik mezelf na veel volle weekenden een uitpufdag te gunnen, proefde ik de beste dadels ooit, veranderde onze wijk plotsklaps in een roze bloemenfeest en kregen we eindelijk een vrij essentieel onderdeel voor ons huis binnen. Kortom: tijd voor weer een Inkiekje in mijn twee weken!

We begonnen de maandag twee weken geleden goed. Namelijk met opgehangen lampjes boven het aanrecht! Ik blijf het grappig vinden hoe een kleine aanpassing zoals een lamp aan het plafond of een stopcontact in plaats van een zwart elektronica-gat al een veel meer huiselijk gevoel geeft. Onze keuken is nu op een paar accessoires, een vensterbankje en raamdecoratie na helemaal af. Wauw! De eerste ruimte in het huis die al zover is. Ik voel me een nóg gelukkigere keukenprinses sinds ik mijn kook- en bakcreaties op dit fijne kookplekkie in elkaar kan flansen.

Binnenkort zal ik nog een keer uitgebreid onze keuken laten zien, maar ik ben dan zo’n Pietje Precies die alles eerst helemaal af wil hebben…

Nog meer fijns: de nieuwe krabpaal wordt gewaardeerd én gebruikt. Met katten heb je altijd garantie tot de deur dat je zorgvuldig uitgezochte kattenaanwinsten daadwerkelijk in gebruik genomen worden. Maar Pippa is al vanaf dag 1 niet van deze krabpaal weg te slaan. Een pak van mijn kattenvrouwtjes-hart! Ik vind het trouwens ook echt een toffe en mooie krabpaal. Over het algemeen vind ik krabpalen niet de mooiste interieurtoevoegingen (maar hé, je moet iets over hebben voor je kat). En deze krabpaal vind ik ook qua looks best oké. En het belangrijkste: Pippa gebruikt echt elke centimeter van dit ding.

Verder had ik een pittige dinsdagochtend. Letterlijk. Wij halen regelmatig Too Good To Go-dozen bij De Pindakaaswinkel, waarin allerlei verrassingspotten pindakaas zitten. Je weet pas welke pindakaassoort je te pakken hebt zodra je je mes erin zit. Laatst deden Bart en ik daarom een proeverij om alle potten te kunnen labelen. Maar helaas kwam ik er pas toen ik mijn lepel in mijn havermoutontbijt met pindakaas zette achter dat ik deze pot verkeerd had gelabeld. Mijn chocolade-havermout werd onbedoeld nogal pittig, omdat het een pindakaas met chilipoeder en citroengras bleek te zijn. Yuk!

Ik heb maar extra veel zoetigheid bij mijn havermout gegooid om de smaak te maskeren en heb het toen met lichte tegenzin alsnog opgegeten. Maar brrrr, de combinatie van chili en havermout kan ik zeker niet aanraden.

Verder kwam er een pakketje binnen met onze deurmat. Daarmee is de entree voor een paar tientjes alweer meteen een stuk vrolijker. Een deurmat hadden we nog niet en ik kwam online deze regenboogdeurmat tegen. Die móesten we hebben. De voordeur en het kozijn worden nog aangepakt trouwens en het stoepje moeten we nog even schoonvegen binnenkort. Of ben ik de enige die zich daar nu op deze foto aan stoort? 😉

Verder stond een kappersbezoek op de planning. Bij een geweldig aardige Italiaanse kapper met wie ik allerlei leuke gesprekken had over écht Italiaans eten en hoe erg hij pizza met ananas wel niet vindt. Te leuk! Overigens föhnde hij mijn nieuwe boblijn ietsje chiquer dan mijn smaak is. Maar hé, ik ben vast niet de enige die na een kappersbezoek regelmatig zelf met water en een föhn in de weer gaat om er iets meer mijn ding van te maken.

Zo zag het er na mijn eigen stylingsessie uit: ietsje rommeliger en meer mij. Overigens betekent “stylingsessie” in mijn geval gewoon dat ik mijn haar aan de lucht laat drogen, er wat stylingspul in smeer en dan op hoop van zegen ervanuit ga dat mijn haar daarna goed zit. Ik heb respect voor mensen die elke dag trouw met de föhn of krul- of stijltang in de weer zijn. Ik ben daar 1) niet zo handig mee, en 2) vind het te veel “gedoe” om er de tijd voor te nemen.

Oh ja, het jasje op de foto is uiteraard NIET van echt bont. Ik kreeg daar laatst een bezorgd privéberichtje over, maar dit jasje scoorde ik tweedehands en het kraagje is van hartstikke echt polyester gemaakt 😉

Verder haalden we onze nieuwe woonkamerlamp op bij De Troubadour. Die was er na 3 maanden wachten eindelijk. Whoop whoop! Nu nog ophangen binnenkort! Na het ophalen doken we ook nog even Kwantum in. We hebben namelijk nog heel veel peertjes in huis waar ooit een lamp aan moet hangen. Bij Kwantum liepen we spontaan tegen deze geweldige lamp aan. Ik houd van lampen in bloemvorm en deze was ook nog heel betaalbaar. Voor € 29,95 scoorden we ‘m. Zo mooi! We zijn er nog niet helemaal over uit of deze in ons mini-halletje of op zolder komt te hangen, maar hij krijgt sowieso een mooie plek.

Na thuiskomst gingen we aan de slag met een ander uitdagend lampproject. We hadden een schitterende lamp gekocht voor onze gang, maar het was nog wel een flink DIY-project om dat in elkaar te krijgen. Als je de foto hierboven ziet, zou je eerder denken dat we op het punt stonden aan een hersenonderzoek met veel elektroden en draadjes mee te doen dan dat dit een mooie plafondlamp wordt. Maar…

…het resultaat is deze vrolijke “ballonnenparade” aan het plafond. Ik geef het toe: je moet ervan houden. Maar wij zijn er allebei helemaal weg van. Onze gang is verder vooral een verzameling deuren, dus decoratie vind je er niet echt. Dit vrolijke plafondding met licht voelt meteen als een ware opvrolijker in deze lange, rechte ruimte.

Het is trouwens de ‘Uvas’-lamp van het merk QAZQA. Je kunt hem bekijken (en bestellen) bij Lamp & Licht, mocht je er net als wij totaal fan van zijn. *Affiliate link

Op 14 februari was het – hoe verrassend – Valentijnsdag. We gaan dan meestal uit eten, maar hadden nu allebei niet zo veel puf en kwamen tot de conclusie dat we een etentje buiten de deur alleen voor de ander zouden doen. Kortom: thuis blijven en samen thuis genieten van lekker (zelfgemaakt) eten werd het! Bart trakteerde me wel nog op dit mooie bosje rozen, dat hij speciaal in mijn lievelingskleuren had samengesteld. Lief, mijn lief!

Verder vroeg ik me voor de 928e keer af waarom katten toch altijd op de meest onlogische plekken gaan zitten. Ik bedoel: als je kunt kiezen tussen een lege en ietwat wankele kast en een fluwelen kattenmandje 50 centimeter verderop, waar ga je dan zitten? Juist ja, op de tweede etage van die kast, aldus Pip. Het mooie mandje op links staat tot nu toe totaal ongebruikt te staan. Maar ja, hij is wel leuk en matcht zo mooi met de muur. Dus ik houd hoop dat Pippa ooit van gedachten verandert.

En daar staat-ie dan: mijn aller-allerlievelingsaanwinst van ons hele huis. Het metalen kastje dat ik al jarenlang geweldig mooi vond! En nu staat het gewoon in ons huis. Nou ja, gewoon, ik heb er hard voor gespaard, maar hij past nu zo mooi in ons huis en in dit hoekje. Ook op dit kastje komen nog allerlei leuke accessoires te staan, maar die moeten we binnenkort nog eens uit verhuisdozen tevoorschijn toveren (én bij elkaar shoppen in het tuincentrum).

Afgelopen maandag was een goed-nieuws-dag: onze oven werd gemaakt. Nu denk je misschien “Maar jullie hadden toch een nieuwe keuken en dus een nieuwe oven?”. Euh ja, dat is ook zo. Maar het display hield het blijkbaar niet langer dan 3 weken met ons vol. Er bleek een storing te zitten in de hele techniek achter het display. En aangezien je op het display zowel de oventemperatuur als de ovenstand moet aangeven, voelde het als een Russische roulette om hem nog te gebruiken. Dan heb je geen idee of je ovenschotel compleet niet-doorbakken of je bananenbrood juist geflambeerd uit de oven komt. Máár dat is sinds deze week verleden tijd. Na 2,5 week kan ik eindelijk weer bakken.

De service van Siemens was trouwens wel mega-goed en snel. Dus het was meer dikke pech dan een slecht merk 🙂

Nu de oven weer gemaakt is, wist ik niet hoe snel ik aan het bakken moest slaan. Dit had ik zó gemist al die weken. Er was een tijd waarin ik de oven nooit aanraakte, maar inmiddels staat de oven bij ons zeker 2-3 keer per week aan. Als amateur-bakker kan ik niet zonder, al is het maar voor mijn bananenbroden. Dit keer stond er iets anders dan bananenbrood op het bakplan: ik maakte een dadelbrood. Van Laurie had ik een tijdje geleden dadels uit Oman gekregen. En echt, daarbij vergeleken zijn de Nederlandse dadels niets. Deze dadels zijn zó lekker smeuïg en zoet. Dat vroeg om een speciale bakcreatie, die ik uiteraard ook belegde met Omaanse dadelsiroop. Yum!

Onze voortuin wordt een piepklein beetje een fleuriger geheel. We hebben in de voortuin een grote witte bak staan waarin eerst alleen maar verdord gras groeide. Ooit willen we nog een Project Voortuin starten en meer groen in ons stukje tuin brengen, maar voor nu bedacht Bart een slimme tussenoplossing: wat gras weggraven en daarvoor bolletjes in de plaats planten. Kijk nou hoe leuk het eruitziet! Ik word elke keer blij als ik kom aanlopen en weer al die kleurrijke bloeiers voor onze deur spot.

Verder werden na lang wachten en een paar keer uitstel eindelijk onze deuren bezorgd door Karwei. Op de eerste etage vervangen we de deuren (de oude exemplaren passen niet meer in de deurposten en waren niet helemaal onze smaak). En beneden hadden we nog helemaal geen tussendoor (en na 2 maanden uitgebreid testen kan ik vertellen dat dat bést onhandig is met een kat die je ’s nachts beneden wilt houden en die al onze tijdelijke-deur-trucjes inmiddels door heeft). Maar… daar komt dus bijna verandering in. De deurenmonteur komt de deuren deze week op maat zagen en dan hebben we eindelijk weer een huis met deuren. Tot die tijd hebben we een gang vol deuren 😉

Verder paste ik mijn “Grijze dag, kleurrijke kleding!”-principe toe. Ik had vorige week even een off day en voor mij werkt het dan heel goed om juist mijn lievelingsoutfit in felle kleuren aan te trekken en me te kleden alsof het allesbehalve een off day is. Natuurlijk gaat je humeur daarvan niet in één keer 180 graden de andere kant op, maar het helpt mij wel altijd om minder in de “bleh”-vibes te blijven hangen.

Sinds we in dit huis wonen, is Pippa al helemaal van het principe ‘Stroop aan je kont’ geworden. Als ik op zolder werk, zit ze standaard op zolder. Als ik ’s avonds naar beneden ga, dribbelt Pippa achter me aan. En als ik even naar het toilet moet, zit ze daar voor mijn neus. Ach, gelukkig ben ik gek op dit pluizige meisje en vind ik het alleen maar gezellig. Hier zat ze mijn schoot heerlijk warm te houden tijdens het werken.

Mocht je denken “Wat is dat paarse ding op je schoot?”, wij gebruiken altijd een kussen of kleedje als Pippa komt zitten, omdat ze er nogal een handje (of pootje?) van heeft om onbedoeld in je kleding te blijven hangen met haar nagels. Nu blijft ze dan in elk geval niet in mijn lievelingsrok haken.

Verder scoorde ik een nieuwe theesmaak die ik geweldig goed te pruimen vond. Ik ben met thee één en al kieskeurigheid en drink thuis maar twee soorten thee: groene thee met sinaasappel-papaja van AH-huismerk en sterrenmuntthee van Pickwick. Maar deze thee klonk goed genoeg om eens mee te nemen. En ik had nooit verwacht dat ik dit zou zeggen, maar dit is zowaar een thee die ik voor herhaling vatbaar vind. Het is een mix van witte en groene thee en hij heeft door de passievrucht een licht zoet en tropisch tintje. Maar dan op een heel subtiele manier! Echt een aanrader als je ook van groene thee met een subtiel smaakje én van fruitige theesoorten houdt.

Verder werd een hele stapel pakketjes bezorgd voor mijn werkkamer. Dit zijn niet allerlei losse accessoires, maar heel veel onderdelen van één kast. Bart en ik kochten na lang “Oeh ja, hij is wel echt heel mooi”-gesprekken allebei een kast van het merk Tylko. Dit merk heeft mega-geweldige kasten die je op maat kunt uitzoeken in allerlei kleuren en modellen. Ik heb een roze kast; Bart een beige-kleurige. Voor nu houden we mijn kast nog even in dozen totdat mijn bureau helemaal af is (dat is nog een heel schuur- en beitsproject op zich!). Maar ik kan niet wachten totdat (de inhoud van) deze doosjes samen één grote kast vormen.

Verder laste ik zaterdag een soort-van-uitpufdag in. Bart was die dag weg en ik merkte dat ik een complete inkakker had na heel veel weekenden achter elkaar klussen. Dus maakte ik alleen het broodnodige schoon in huis en stortte ik me daarnaast op wat leuke creatieve projecten. Experimenteren in de keuken bijvoorbeeld én (ook heel belangrijk) op bloempotjesjacht gaan bij HEMA. Trouwens, van dit uitzicht op de vrolijke vaas word ik ook erg blij. We hebben nog een kleed besteld voor onder de tafeltjes en zoeken een krukje voor de plant. Maar zo wordt het hoekje voor hoekje al steeds meer huis.

Ik stortte me onder andere op een recept voor de blog. Laatst maakte ik een mediterraanse Orzo met geroosterde aubergine, hummus en kikkererwten uit de oven. Zo zo lekker! Ik maakte het gerecht nog eens en zette het dit keer op de foto voor de blog. Eten fotograferen blijf ik geweldig leuk vinden. Het is trouwens altijd wel best een project. In één recept gaat vaak 45 minuten fotografietijd en 45 minuten fotobewerking zitten. Maar ik vind het zo leuk (en doe het altijd graag met een podcast erbij op) dat de tijd voorbij vliegt voordat ik er erg in heb. Én het leverde me een extra lekkere lunch op.

Verder ruimde ik gisteren wat dingen op in huis. We hadden een paar dozen uit de berging zonder ze goed te bekijken meegenomen met de verhuizing, maar ik was vastbesloten die nog eens uit te zoeken. nu was het moment! Er bleken onder andere allerlei knutselwerkjes en schoolrapporten van mij in te zitten van vroeger. Ik moest vooral lachen om mijn eerste gedichtenbundel, die ik ergens uit de doos haalde. Dit is toch wel echt een ontroerende tekst van het niveau “Sint zat te denken wat hij jou zou schenken” 😉 En oh ja, de schrijfwijze “Er was eens” kende ik als zevenjarige blijkbaar nog niet.

Bart stortte zich ondertussen op ons grote PAX-project. Uiteraard heb ik ook geholpen bij het opbouwen van de grote kasten, maar ik ben verder een complete ramp met IKEA-handleidingen. Dat ik het laatst zelfs presteerde om een stoelpoot verkeerd op een stoel te monteren, zegt vast genoeg. Gelukkig heeft Bart (als afgestudeerd bouwkundige) ongeveer 30x zoveel ruimtelijk inzicht en technische kennis als ik. De eerste twee van de vier kasten zijn zelfs al helemaal af. We hebben (bijna) weer een kledingkast. Hoera!

Ondertussen stortte ik me op de grote huisschoonmaak en opruimronde. Daar ligt meer mijn talent dan bij IKEA-projecten tot een goed einde brengen zonder compleet gefrustreerd te raken 😉

Mijn lievelingsonderdeel van het weekend: samen met Bart wandelen tussen de bloesembomen. We kwamen erachter dat we in een wijk wonen met héél veel bloesemstraten. De hele wijk kleurt zo’n beetje roze en daar word ik me toch een partij gelukkig van. Wandelen vind ik altijd een fijne manier om de dag te breken en op adem te komen, maar het is toch een stuk leuker nu de grijze en kale bomen weer plaatsmaken voor bloeiende dingen langs de stoep.

Eerste tekenen van lente of niet, we eindigden het weekend met snert. Mijn vader vierde zijn verjaardag voor de hele familie, dus we hadden een gezellige bijkletszondag met opa en oma, ooms en tantes. En we bleven na afloop mee-eten om van de heerlijke erwtensoep (met tempeh) en het meest fluffy zelfgemaakte naanbrood ooit te genieten. Een goede afsluiter van twee fijne weken!

Wat was jouw lievelingsmoment van het weekend?