We zijn alweer twee weken en een volle filmrol verder sinds mijn vorige Inkiekje. De hoogste tijd voor een nieuwe editie dus! Zo maakte ik een leuk uitstapje naar een gloednieuwe toeristische attractie mét roze bloemetjesbehang. Ook mocht ik aanschouwen hoe Pippa haar stille aanbidders genadeloos afwees, bewonderden mijn vriend en ik een geweldig gebied in eigen land en zag ik zelfs een paar Bambi’s in het echt.

Huidhonger en contactgemis. Soms heb ik er en tikkeltje last van. Door omstandigheden ben ik extra voorzichtig – een heel bewuste keuze – maar ik merk wel dat ik het contact met mensen soms mis. Gelukkig blijkt met een beetje creativiteit nog steeds van alles te kunnen. Gisteren wandelde ik op 1,5 meter afstand met een vriendin en vorige week sprak ik met een mede-ondernemer af op haar eigen eiland. Een eigen eiland, hoe gaaf is dat?! En het kan nog gaver: ze heeft het volledig in felle kleuren ingericht en er staat de meest schattige B&B ooit (bekijk de site van Happy Island maar eens!). Het was superfijn om in de zon samen te kletsen en voor het eerst weer één op één met iemand af te spreken. Ik werd er zelfs in positieve zin emotioneel van.

Over mijlpalen gesproken, ik kreeg deze week mijn diploma in handen van het ondernemerscoachingstraject dat ik heb gevolgd. Heel tof! Ik kan niet in woorden uitdrukken wat dit traject voor mij heeft betekend. Toen ik eraan begon was ik een beleidsmedewerker die daarnaast “een bedrijfje had en weleens wat tekstschrijfklussen deed”. Dit traject gaf me een flinke (positieve) schop onder mijn ondernemerskont en heeft me vooral heel veel inspiratie, motivatie en frisse ondernemerszin gegeven. Het voelt echt als een cadeautje dat mijn gemeente zo’n intensief traject gratis aanbiedt. En nee, dit is geen verkooppraatje. Ik ben oprecht heel dankbaar dat zoiets moois precies op het goede moment op mijn pad is gekomen.

Even een kijkje achter de schermen! Voor wie denkt dat de foto met diploma een spontaan kiekje was: niets is minder waar. Ik ben dus echt een drama met selfies maken. Daarvan is de bovenstaande foto hét bewijs. Ik leerde trouwens laatst dat dit kiekje een “abuselfie” heet: een per ongeluk gemaakte selfie. Daar heb ik er ongemerkt al heel wat van op mijn telefoon staan…

Verder ontving ik een bestelling van Hunkemöller en werd ik voor de zoveelste keer blij van hun ultiem vrolijke dozen. Ik heb de afgelopen maanden bar weinig gekocht en een specifieke lade in mijn kledingkast was hard aan een aanvulling toe. Alleen al in het kader van de zelfliefde moest dat gebeuren bij Hunkemöller! Laatst leerde ik van Giovanna een wijze les dankzij haar reactie op een artikel van mij: door heel goedkope kleding of ondergoed voor jezelf te kopen, geef je onbewust een signaal af dat je niet meer waard bent dan dat. Vond ik een waardevol inzicht! Alleen al daarom gunde ik mezelf dit doosje vol geluk van Hunkemöller in plaats van van een budgetwinkel.

Naast dat ik post ontving, gaf ik ook post aan anderen. Dit kaartje maakte ik voor mijn moeders verjaardag begin juli. Mag jij drie keer raden wat haar lievelingsdier is…

Mijn eigen lievelingsdier? Dat is Pippa natuurlijk. Ja, ook als ze mijn bureaustoel voor mijn neus wegkaapt (Pip en ik doen aan flexwerken – oftewel, opgestaan is plaats vergaan). En ook als ze met haar dikke kont op de poten van mijn bureaustoel gaat liggen. Ik check tegenwoordig zelfs standaard of Pip niet onder me ligt voordat ik mijn stoel naar achteren rijd. Een supertactische slaapplek weer! Tja, je moet wat overhebben voor je kat…

Verder maakte ik vrijdag een heel leuk uitje. En dat is zeldzaam voor mij in coronatijd! Haast wekelijks rijd ik langs een felgekleurd gebouw op de Aalsmeerse bloemenveiling. Floriworld heet deze nieuwe attractie. Een belevenis met heel veel bloemen, mooie Instagramwaardige plekjes en een leuk inkijkje in de wereld van de bloemenveiling. Er is zelfs een lopende band met bloemboeketten.

Ik maakte een klein vreugdesprongetje toen ik hier als Aalsmeerse eindelijk een kijkje kon nemen. En dat dan ook nog eens zonder andere bezoekers om me heen. Zoals je ziet, past Floriworld helemaal in mijn (fleurige) straatje. Overigens was ik hier eigenlijk voor een zakelijke afspraak voor mijn werk als tekstschrijver. Ik mag namelijk een aantal teksten voor Floriworld gaan schrijven. Joehoe, blij ei hier!

Ook met mijn vriend maakte ik een leuk uitstapje. We reden naar de Amsterdamse Waterleidingduinen, die dus niet in Amsterdam maar in de buurt van Zandvoort te vinden zijn. Niet ver weg van waar ik woon en toch was ik er nog nooit geweest! Het bleek een prachtig gebied met bos, heide en duinen te zijn. En met herten – van die echte schattige Bambi-hertjes! Heel fijn om in alle rust samen een wandeling te kunnen maken! En natuurlijk leuk om zo alweer een nieuw plekje in eigen omgeving te ontdekken.

Zeker een aanrader om eens naartoe te gaan als je een fijne wandel- of fietsplek zoekt! Je kunt vanaf dit gebied trouwens ook naar het strand lopen. Tenminste, als je niet vies bent van een paar kilometer flink doorstappen.

Bij thuiskomst waren we ook getuige van een grappig tafereel. Mijn buren hebben drie katten in hun appartement, die alle drie vanachter het raam geïntrigeerd naar Pippa stonden te staren. Duidelijk in de ban van de charmes van mevrouw! Pippa gunde de drie katten ondertussen geen blik waardig en deed alsof ze ongegeneerd voor zich uit aan het staren was. Zelfs als we op het raam tikten om haar aandacht naar de katten te trekken, keek mevrouw hooguit één seconde op. Alsof ze dacht “Rot op, katers, ik heb jullie toch al naar links geswiped.” Ik geef haar geen ongelijk. Stoere independent woman, die Pip van mij.

Wat was jouw leukste bezigheid de afgelopen week?