Afgelopen weken ging ik de grote vriezerweekuitdaging aan. Oftewel: ik dwong mezelf (nee, onszelf) om creatieve verzinsels te maken met alles wat al een tijdje in de voorraadkast en vriezer ligt te liggen. Dat pakte best heel leuk uit! En dat is nog niet alles wat me een glimlach bezorgde. Ik verbaasde mezelf met een keuze die ik eerder nooit durfde te maken, er stond een mega-pakket met onze allereerste tuinaanwinst op de stoep, ik maakte voor het eerst zelf ijs en ik leerde een belangrijke levensles over maxi-jurken en fietsen. Kijk je mee in mijn inkiekje?

Mijn week begon met verwondering over de struiken vol roze hortensia’s. Hortensia’s zijn een van mijn lievelingsplanten, omdat de tuin van mijn oma hier altijd vol mee stond. Ook wij hebben onze eerste hortensia’s al in de tuin geplant. Maar deze joekel van een roze struik staat uiteraard op gemeentegrond. Oh wandelen blijft toch wel het allerleukst als het lente of zomer is en de boel buiten weer volop bloeit!

Verder laste ik een vriezer- en voorraadweek in. Ik ben best wel van het consuminderen en koop alleen dingen die ik echt nodig heb, maar met boodschappen kan ik wel een aardige hoarder zijn. Dan vergeet ik dat we nog 4 pakjes kokosmelk hebben staan en sla ik zo nog een vijfde in. Oeps! Ik besloot onze uitpuilende voorraadkast en vriezer een stukje leger te maken door een keer heel weinig boodschappen te halen en verder vooral onze voorraad op te maken. Het leidde tot een paar dagen van creatieve restjesmaaltijden. Het beviel erg goed. Je wordt er nog eens creatief van en we zijn eindelijk af van een paar ingrediënten die al eindeloos lang in de kast lagen.

Verder had ik een heel leuk gesprek voor werk. Ik ga voor een nieuwe opdrachtgever aan de slag, waarvoor ik een complete kennisbank mag maken en up-to-date ga houden. Hiep hiep hoera! Voor het eerste overleg daarover trok ik dan ook met liefde mijn mooiste blazer aan om na afloop mijn grootste (oprechte!) glimlach op te zetten. Yes, we gaan aan de slag en wat vind ik dat leuk!

Verder kwam een pakketbezorger het grootste pakket brengen dat we ooit hebben ontvangen. Of beter gezegd: drie pakketten. Onze nieuwe tuinmeubels werden afgeleverd en daar keken we allebei al de hele week naar uit. Precies op tijd voor het mooie weer!

Zo leuk hoe alleen al gekleurde tuinmeubels onze (nu nog) vrij sobere tuin meteen een beetje opfleuren! Er horen ook nog kussens bij de meubels trouwens, maar met regen op komst hadden we die vlak voor deze foto even weggehaald. Afgelopen weekend hebben we ook nog de tuin flink opgeruimd, de schutting geboend en onkruid gewied. Kortom: het is nu héél goed vertoeven in onze fijne achtertuin.

Wat vorig weekend nog beter maakte? Zelfgemaakt ijs! Daar heb je niet eens een supersonische ijsmaakmachine voor nodig. Dit walnotenijs maakte ik gewoon met een keukenmachine. Daarna laat je de vriezer het werk doen en dan heb je binnen no-time bolletjes met heerlijk ijs. Op mijn blog deelde ik gisteren al het recept voor dit walnotenijs met chocola en ahornsiroop. Oh ja, het is ook nog vegan en minder ongezond dan je misschien denkt.

Vorige week zaterdag ging ik met een vriendin naar Leiden om te kletsen, rond te neuzen en zonnestralen op te snuiven. Elke keer als ik in Leiden ben, spreek ik mezelf streng toe dat ik die fijne stad vaker moet opzoeken. Meestal zijn Amsterdam, Utrecht of Haarlem mijn go to-steden, maar Leiden is daarmee ongemerkt in het ondergeschoven-kindje-hoekje terechtgekomen. Die stad verdiend beter! Ik ga toch maar weer vaker een kijkje nemen in het historische centrum.

De stad zelf was niet het enige wat naar meer smaakte. Hetzelfde geldt voor deze pandancake die ik bij Bagels & Beans bestelde. De bagelspecialist heeft sinds kort een nieuwe kaart en daar staan (nog) meer vegan opties op dan eerst, waaronder dus dit knalgroene cakeje. Dat wilde ik maar al te graag proeven. Hij kwam glansrijk door de keuring heen. Een geslaagd gebakje met een heerlijke combinatie van pandan en kokos met zachte, smeuïge cake!

Zoals het bij mij wel vaker gebeurt als ik een dag ga winkelen, kom ik vooral met allerlei praktische had-ik-toch-al-nodig-dingen thuis. Zo kocht ik deze schuursponsen bij HEMA onder het mom van “Als je dan zo’n oerdegelijke aankoop in huis haalt, dan het liefst wel in tompouce-vorm!”. Je moet schoonmaken toch een beetje leuker maken voor jezelf.

Maar ik kocht niet alleen schuursponsjes en het havermeel dat ik toevallig nog nodig had. Ik nam bij Appel & Ei ook een prachtige tweedehands jurk mee. Deze tweedehands winkel heeft altijd zulke mooie items van goede kwaliteit en bekende merken. Deze maxi-jurk met bloemen van het merk Phase Eight schreeuwde mijn naam!

En bij thuiskomst stond er ook nog heel veel lekkers op me te wachten. Mijn broertje is op dit moment een kookboek aan het maken vol recepten met bonen en peulvruchten (en het wordt écht te gek!). Hij is nu alle receptfoto’s aan het schieten en heeft daardoor regelmatig eten en ingrediënten over. Gelukkig hoor je ons niet klagen als we weer wat heerlijke vers bereide maaltijden en restjes ingrediënten mogen ophalen. Dit keer kregen we onder andere een pan vol soep, een fantastische rabarbertaart, pudding, stemgember en snijbiet mee. Dat laatste had ik trouwens nog nooit gegeten, maar snijbiet blijkt verrassend lekker te smaken als alternatief voor bijvoorbeeld paksoi.

Verder was het de afgelopen weken aardig heet. Maar dat is vast niemand ontgaan. Het was in dit huis wel al véél beter te doen dan toen we nog in een appartement op twee hoog woonden zonder goede raamverduistering. Beneden is het tegenwoordig heerlijk koel. Alleen op mijn werkkamer wordt het een sauna. We hebben daar ramen die je alleen wagenwijd kunt openzetten als je ze opendoet, maar dat is met Pippa niet zo handig. Ik ben als de dood dat ze naar beneden valt.

Kunststof kozijnen met triple glas en een raam mét kiepstand staat dan ook nog heel hoog op onze huiswensenlijst. Tot die tijd red ik me wel met onze goede verduisterende gordijnen en een ventilator. En Pippa? Die vindt op de grond haar koele plekjes wel.

Vorig weekend kwamen mijn oom en tante gezellig langs om ons huis te bekijken én om bij te praten. Ik dook de keuken in om iets te maken wat lekker én heet-weer-proof is. Het werden deze cheesecake bites met blauwe bessen en walnotenbodem. Ook gemaakt met allemaal restjes! Ik zette de cheesecakes in de vriezer in plaats van in de koelkast. Zo krijg je een bijna ijsachtig taartje. Heel lekker op zonovergoten dagen!

Vorige week hadden ik en mijn besproete hoofd (hoera voor zomersproetjes!) een afspraak in Amsterdam. Zoals altijd, stapte ik een paar bushaltes eerder uit om er meteen een wandeling door de stad aan vast te plakken. Ik kan er zo blij van worden om de stad zo bruisend en vol levendigheid te zien. Vooral in het Vondelpark is het altijd gezellig druk. Je zou het misschien niet verwachten van een introvert, maar ik ben gek op de stadse drukte. En dan vooral op in mijn eentje door zo’n stad wandelen. Dan kan ik heerlijk in mijn eigen bubbel de drukte langs me heen laten gaan.

Ik gooi er nog een favoriet ding in. Ken jij deze crispy chili-olie al? Hij is onder andere bij Albert Heijn verkrijgbaar en ik vind dit echt geniaal spul. De olie én de vlokjes zijn heerlijk en geven elk gerecht iets meer pit. Schep er wel niet al te scheutig mee, want het pittigheidsniveau van je gerecht wordt al door 1-2 schepjes flink opgekrikt. Maar als je een beetje pittigheid kunt waarderen, dan word je hier vast blij van.

Verder betekent warm weer ook tijd voor steunkousen. Ik draag het hele jaar door steunkousen, alleen in de herfst en winter kan ik ze vaak prima een paar dagen per week in de kast houden. In de zomer is het een ander verhaal en draag ik ze trouw iedere dag. Uiteraard is dit niet mijn favoriete fashion-accessoire en zou ik soms ook maar al te graag van die leuke open sandaaltjes dragen met mooi gelakte teennagels en slanke voetjes. Maar ja, iedereen heeft wel wat en ik ben vooral blij dat de steunkousen mij van mijn voetenprobleem heeft verlost. (Ter info: ik heb primair lymfoedeem, waardoor mijn vochthuishouding in mijn voeten zonder een beetje kousenhulp niet helemaal lekker loopt. Tot mijn 25e liep ik elke zomer met opgezette voeten rond. Sinds ik weet waar het door komt en steunkousen draag, is mijn voetenprobleem veel minder geworden.)

Dus mocht jij ook steunkousen dragen en daar soms van balen, weet dat je niet alleen bent en dat er echt niets mis mee is. Elke voorbijganger zal snappen dat je ze met een reden draagt, en mensen vinden er echt niet zo snel iets van. Mijn tip voor als je ze liever niet laat opvallen: draag er een lange rok of maxi-jurk overheen. Sneakers erbij, en de steunkousen gaan haast door voor incognito.

Bakken is mijn favoriete weekendbezigheid, en ook dit weekend kon ik het niet laten. Ik dook dit keer de keuken in om tahin-vijgenmuffins te maken. Mijn grote trots is trouwens de karamelsaus bovenop. Die maakte ik zelf zonder pannetje en margarine. Ik roer 25 gram tahin, 30 gram dadelsiroop en 7 gram olijfolie door elkaar. Het resultaat is een nootachtige karamelsaus die verrukkelijk smaakt.

Bij Bonusvegan zag ik laatst nieuwe vegan producten voorbijkomen, waaronder twee nieuwe vleesvervangers uit de Terra-lijn. Die móest ik natuurlijk meenemen om zelf te proberen. Ook Beyond Meat had allerlei nieuwe producten uitgebracht. Maar toen ik de prijs van € 5,75 voor een pakje met vegan beefstukjes zag, haakte ik af. Dan houd ik het maar bij deze – vast ook heel lekkere – plantaardige balletjes in “Italiaanse stijl”, wat dat laatste dan ook mag betekenen.

Verder deed ik vrijdag iets wat voor mij best een groot, stoer ding is. Ik had al drie maanden geleden een ticket gekocht voor een event die dag, maar ik voelde me donderdag compleet uitgeblust en had ook nog een lading werk liggen en een vol sociaal weekend voor de boeg. De hele week zag ik er al tegenop. Maar ja, ik had me al aangemeld. En ik had ook zelf een kaartje gekocht. Ook al was het geen werkevent, mijn verantwoordelijkheidsgevoel vindt het niet oké om dingen te cancellen. Dat was totdat ik er met iemand over sprak en zij zei “Ja maar, je kunt toch ook niet gaan?! Ook als je ervoor hebt betaald!”.

Dat vond ik zo’n eye-opener. Ik besloot het mezelf cadeau te doen om het event af te zeggen, niet in te zitten over de kosten en te genieten van een extra dag om werk af te maken en bij te tanken voordat een vol weekend van start ging. Het was een verademing en mijn hele week en weekend voelden er meteen zoveel fijner door.

Laatst schreef ik al over kiezen voor jezelf en wat ik daarover leerde uit het boek ‘De kracht van keuze’. Sindsdien ben ik daar nog veel meer mee aan de slag gegaan, met in gedachten de wijze les “Je hebt heel vaak wél een keuze!” uit het boek. Dit moment illustreerde dat voor mij mooi. En ja, ik had daarna ook Fear Of Missing Out en was even bang dat anderen het stom zouden vinden. Maar ook dát hoort bij keuzes maken: ontdekken dat je ondanks het schuldgevoel nog gewoon rechtop blijft staan.

Waar ik wél naartoe ging, was een gezellige avondborrel van 365 Dagen Succesvol. Ik schrijf inmiddels zo’n 1,5 jaar teksten voor hen en neem veel interviews af bij deelnemers aan hun programma. Onwijs leuk! Ze organiseerden een borrel om het seizoen af te sluiten samen met alle medewerkers én freelancers en vrijwilligers. Wat een feestje! Er was zelfs live-gitaarspel en een band. Ik had leuke gesprekken en genoot van de fijne sfeer. En oh ja, ik liet voor het eerst in mijn leven een polaroid maken om vervolgens te ontdekken dat mijn tamelijk bleke kleurtje er niet beter op wordt op zo’n analoge foto 😉

Verder nam ik afscheid van de tas die me maar liefst 4,5 jaar gezelschap heeft gehouden tijdens heel veel afspraken, bezoekjes, vakanties en uitjes. De tas had al een tijdje gaten aan allerlei kanten, maar ik stond erop hem volledig af te dragen. Toen dit weekend ook nog de rits volledig kapot ging, besloot ik dat het moment nu toch echt daar was. Ik deed mezelf deze prachtige Oilily-tas cadeau als opvolger van mijn fijne Essenza-tas (*affiliate link). Deze week mag ik hem al in ontvangst nemen: mijn nieuwe tas om weer veel nieuwe uitjes mee te beleven!

Verder is de kersentijd aangebroken, en kon ik niet wachten om een bakje mee te nemen. Ik eet niet zo vaak kersen los, vanwege het spettergevaar op witte T-shirts. Maar kersen zijn wel mijn lievelingsfruit om in taarten te gebruiken. Toen ik zaterdag al vroeg wakker was, dook ik de keuken in voor een kersencheesecake. Helaas mislukte hij volledig en werd het eerder een kersenpudding dan een cheesecake. Maar ach, je kunt niet alles hebben. Nu eet ik gewoon elke dag een hapje pudding met wat brokjes bodem ertussendoor. Ook niet verkeerd! Volgende week doe ik weer een nieuwe poging.

Overigens een ongevraagd advies van mij voor wie ook kersen haalt: ga pitten niet snijden en ontpitten met een wit T-shirt aan. Gelukkig ontdekte ik alle kersenspetters nog op tijd om ze weg te poetsen, maar laten we het erop houden dat ik uit ervaring spreek.

Na het tikkeltje mislukte kersentaartexperiment gingen Bart en ik naar het Amsterdamse Bos voor een mini-wandeling. Ik blijf mezelf een bofkont vinden dat dit tegenwoordig gewoon op fietsafstand van ons huis ligt. Een heerlijke plek om te picknicken, in de schaduw uit te puffen of gewoon tussen de hoge bomen door te wandelen. Ook als je niet om de hoek bij het Amsterdamse Bos woont, is het trouwens een aanrader om eens naartoe te gaan. Leuk in combinatie met een dagje naar onze hoofdstad!

Verder was het een weekend vol verjaardagen. Mei, juni en juli waren blijkbaar jaren geleden babyboommaanden in mijn familie en vriendenkring, want wij hebben al weekenden lang elk weekend minstens 1-2 verjaardagen. Wel heel gezellig allemaal! Dit weekend ging ik bij een vriend langs op verjaardagsbezoek en vierde mijn moeder haar verjaardag. Dat betekende een paar keer bewapend met dit leuke tasje (mijn eigen verjaardagscadeau!) en cadeautjes op pad voor gezellige middagen en avonden.

We sloten het weekend af bij mijn ouders in de tuin met een prachtige atalanta die op mijn schouder kwam zitten. Het is niet mijn meest charmante foto (mijn ogen verklappen dat de middagdip insloeg), maar de vlinder maakt alles goed. Ik heb altijd al een “ding” met dieren gehad. Ik stop voor elke kat die ik zie om te kijken of hij/zij bereid is tot een aaitje, vind lieveheersbeestjes adembenemend bijzonder en kan ook haast emotioneel worden van een vlinder die je schouder als relaxplek gebruikt. Misschien moeten wij ook maar eens een vlinderstruik in de tuin zetten om meer magische vlinder-verwondermomenten te ervaren. Ik blijf het zeggen: geluk zit ‘m zo vaak juist in de allerkleinste dingen (of dieren).

Wat heb jij dit zonnige weekend gedaan?