Wij nieuwe deuren, Pip een nieuwe badkamer. Yes, na heel lang wachten kreeg de buitenkant van ons huis een mini-renovatie én kreeg Pippa een speciaal voor haar gemaakt meubel. Verder kwam ik terug van het ziekenhuis met het aller-allerbeste nieuws dat ik kon krijgen, maakte ik mijn droomtaart met – jawel – pindakaas, beleefde ik een dag met mede-copywriters midden in de bossen en kwam ik terug van een verjaardag met meer cadeaus dan dat ik daarnaartoe meenam. Spiek hieronder in mijn fotodagboek van afgelopen weken. En oh ja, voor de tuinexperts heb ik een prangende vraag. Iets met een hardnekkig plantje waar ik maar al te graag de strijd mee wil aangaan.

In het kader van koken met restjes, besloot ik mijn compleet mislukte chia-kwarktaart niet weg te gooien, maar gewoon op te eten als chiapudding-lunch. Het smaakte best prima met vers fruit, granola en rozijnen erbij! Alhoewel ik na drie keer deze lunch ook wel blij was dat de bodem van de taartvorm was bereikt en ik me kon storten op een nieuwe versie van deze vegan kwarktaart.

Hoera, mijn nieuwe Oilily-werktas werd bezorgd (en gebruik ik nu al trouw elke dag)! Ik schreef zelfs al een heel blogartikel over deze fijne tas, omdat de tas me deed terugdenken aan die keer dat ik 8 jaar geleden mijn allereerste grote-mensen-salaris gebruikte om ook een kleurrijke werktas van te kopen. Heel blij dat ik nu weer een nieuw vrolijk exemplaar om mijn schouder heb bungelen!

Verder startte ik twee weken geleden aan een nieuwe opdracht waar ik me de komende maanden heel wat uren per week op ga storten: een kennisbank maken/verbeteren over hypotheken op Overstappen.nl. Superleuk om dat met een heel proactief team te doen! De energie zat er de eerste maandagochtend om half 9 al goed in en de eerste artikelen staan al klaar. Zo leuk als je met het hele team lekker snel meters maakt!

Verder was het twee weken geleden een nogal hectische week met meerdere lange buiten-de-deur-afspraken overdag, een paar werkdeadlines en twee keer ’s avonds naar een verjaardag. Een van de dingen die ik dan altijd doe om het mezelf makkelijker te maken, is zorgen dat ik al een portie eten heb klaarstaan. Hoewel opgewarmd eten er nooit bijzonder appetijtelijk uitziet (herken je hier nog noedels met pindasaus en groenten in?), smaakte het gelukkig verrukkelijk én hielp het enorm om toch nog op tijd op de verjaardag te verschijnen.

Het is best bijzonder als je naar een verjaardag gaat en met meer cadeautjes thuiskomt dan je de jarige hebt gegeven, toch? Mijn vriendin (die een stuk langer is dan ik) had een T-shirt iets te warm gewassen en had een flesje parfum dat niet zo haar ding was, maar wel het mijne. Of ik ze wilde hebben? Nu ben ik opeens een heel mooi shirtje en een heerlijke bloemige parfum rijker. Wat een bofkont!

De volgende dag reed ik al vroeg richting Lage Vuursche voor een 18e verjaardag. Het is niet wat je denkt; ik ging geen puberfeestje met drank bezoeken. Dit was de 18e verjaardag van een opdrachtgever. We hadden een teamdag met een tekstbureau waar ik voor werk. Onwijs leuk om een hele dag met mede-tekstschrijvers te kletsen over schrijven, social media, de ontwikkelingen die spelen en al het andere wat bij het leukste beroep van de wereld komt kijken. We kregen ook nog 2 trainingen, maakten een mooie boswandeling en aten volop taart. Nou, er bestaan slechtere werkdagen!

Ik kwam voldaan, maar stiekem ook een klein beetje moe terug. Gelukkig kon ik op zaterdag lekker bijtanken én ging ik nog naar huis met een bijzonder leuke goodiebag. Hoe lief dat ze er speciaal voor mij vegan chocola (en dit is toevallig ook nog héle lekkere!) in hadden gestopt.

De volgende ochtend nam ik tijd voor mezelf in de vorm van bakken. Ik waagde me aan een nieuwe poging voor de vegan chia-kwarktaart met kersen. Ditmaal lukte hij wél heel goed. Bij kwarktaarten steken de verhoudingen altijd nogal nauw, en agar agar is ook een ingrediënt dat ik nog even in de vingers moest krijgen. Heel trots dat het met veel oefenen tóch is gelukt! De taart was heerlijk en ook nog eens best gezond. Ik denk dat ik het recept komend weekend deel. Precies op tijd voor kersentijd! 🙂

Verder hadden we dat weekend 2 verjaardagen: van een vriendin en van mijn schoonzusje. Voor mijn schoonzusje scoorde ik, naast een cadeaukaart, 2 speciale smaken van Hands Off My Chocolate. Herken je het dat je een verjaardagscadeau koopt en dat eigenlijk zo leuk vindt dat je dat cadeau het liefst zelf zou houden? Nou, dat had ik dus met deze smaken. Ze klinken alleen al fantastisch. Die ga ik vast nog eens voor mezelf kopen.

Na een paar volle dagen plande ik bewust een hele week geen avondafspraken. Dat beviel goed! Zo had ik onder andere de tijd om heerlijk rustig te koken. Dit gerecht ziet er niet bijzonder smaakvol uit op de foto, maar dat was het wel. Het was een restjesmaaltijd van pasta met bloemkool in romige saus met gekarameliseerde walnoten en kappertjes.

Yes yes, yes, mijn lievelingsserie is weer op tv. Daar werd ik zo enthousiast van dat ik nu zelfs al 4 afleveringen vooruit heb gekeken (via NLZIET) en daardoor weer even moet wachten voordat ik door kan. Dit seizoen is wel echt anders dan het vorige seizoen; de acteurs zijn een paar jaar jonger en daardoor zijn de verhaallijnen ook heel anders. Maar ik ben absoluut fan! Het script zit weer steengoed in elkaar en de personages (sommige in het bijzonder) hebben al mijn hart veroverd.

Afgelopen week woensdag werd ik opeens gebeld door Belisol. Of ze misschien de dag daarna onze nieuwe voordeur en schuurdeur mochten installeren. Voor dat last-minute bericht moesten we even wat dingen omgooien, maar de afspraak kon doorgaan. Hoera! Na 8 maanden (!) wachten ging eindelijk onze nieuwe voordeur erin. Dat betekent dat we afscheid namen van onze originele deur uit 1970 (inclusief enkel glas, tocht en niet zo veilige sloten).

Volgens Bart heb ik er een talent voor om klussen in huis enorm te onderschatten. Dat bleek ook dit keer weer. Ik dacht altijd dat je een buitendeur er “alleen even in hoeft te hangen”, maar dat blijkt dus gewoon een dagvullende mega-klus te zijn. Had ik kunnen weten, want ook het hele kozijn moest eruit… De mannen van Belisol hebben met een heel arsenaal aan gereedschap mega-hard gewerkt om onze deuren er die dag nog in te krijgen. Binnenkort zal ik het resultaat laten zien, maar hieronder zie je alvast een glimp ervan.

Kleine sneak peek: dit is onze nieuwe schuurdeur. Hij is groengrijsachtig: een mooi subtiel kleurtje. Zo bizar hoeveel verschil een nieuwe deur maakt! Qua uitstraling (het oogt veel lichter nu!), maar ook qua tocht. En omdat we hiermee automatisch ons huis beter hebben geïsoleerd, krijgen we er binnenkort ook nog subsidie voor terug. Altijd mooi meegenomen!

Pippa is altijd iets minder gecharmeerd door dagen waarop we klussers over de vloer hebben. Dan blijft namelijk de deur van mijn werkkamer dicht en moet ze daar de hele tijd blijven (met kattenbak, voer en drinken erbij uiteraard). Tel daar veel herrie en allerlei taferelen die je door het raam ziet bij op, en je snapt vast dat Pippa werklui het liefst zo snel mogelijk wegkijkt.

De grote tuintrots van Bart en mij: we krijgen eindelijk grote zonnebloemen. Bart doet al vier jaar pogingen om zonnebloemen te kweken, maar op ons balkon in het oude huis lukte dat nooit al te goed. In de achtertuin werden alle zonnebloemen opgegeten door slakken, dus ook dat bleek geen succes. Maar in de voortuin staat deze joekel van een zonnebloem in vol ornaat te groeien. Met een beetje geluk komt er heel binnenkort echt een mooie bloem aan.

Ik heb er ondertussen een nieuwe verslaving bij: crispy chili-olie. Met dat spul geef je elk gerecht iets meer pit en dan zitten er ook nog eens lekkere chilivlokken met een bite doorheen. Als ik niet uitkijk, gooi ik dit goedje bijna overal bij. Mijn nieuwste ontdekking? Gnocchi bakken in crispy chili-olie. Ik vond het een groot succes! Overigens is mijn wederhelft iets minder enthousiast over deze nieuwe verslaving en kreeg ik al het verzoek om zijn deel van het eten voortaan iets minder op te spicen. Sorry schat!

Vrijdag had ik een belangrijke afspraak bij het ziekenhuis in Amersfoort. Waarom ik hier zo blij kijk? Omdat ik na 5 (!) jaar van heel veel specialisten zien en voedingsaanpassingen doen ein-de-lijk een diagnose voor mijn darmklachten heb. Er zijn twee redenen waarom ik daar bizar blij mee ben: 1) het is geen darmprobleem, maar een KNO-probleem, 2) er bestaat een ingreep om het eenvoudig op te lossen. Dit klinkt allemaal wat cryptisch, maar ik ben van plan er binnenkort een heel uitgebreid artikel over te schrijven. Het is namelijk een nog heel onbekende aandoening en het schijnt dat meer mensen met prikkelbare-darm-klachten eigenlijk dit probleem hebben. Ik heb er zelf onwijs lang mee rondgelopen zonder te weten wat er was, dus ik hoop enorm dat mijn artikel misschien een ander daarvoor kan behoeden.

Alvast de korte samenvatting: het komt erop neer dat een spiertje in mijn slokdarm niet goed werkt. Daar word ik binnenkort aan geholpen en dan zou ik daarna grotendeels van alle klachten verlost moeten zijn. Wauw! Ik vind het nog steeds te bizar voor woorden en ben de diëtiste die me hier op wees zó dankbaar.

Goed nieuws vraagt om taart. Dit werd ook nog eens mijn droomtaart. Je ziet hier namelijk een pindakaastaart in de maak. Als je me langer volgt, dan weet je vast dat mijn pindakaasliefde héél groot is. Een taart met een mix van pindakaas, chocola en een romige kwarklaag is dan ook 100% mij.

En kijk eens: dit experiment pakte onwijs goed uit! Het is absoluut een van de aller-allerlekkerste taarten die ik ooit at. Ik was er helemaal trots op en ga deze sowieso binnenkort voor Barts verjaardag ook maken. Het recept zal ik ook over een tijdje verklappen op mijn blog. De taart is namelijk niet alleen mega-lekker, maar ook nog eens mega-simpel om te maken.

Iets minder vrolijk werd ik van de eindeloze strijd tegen een bepaald soort onkruid in onze tuin. Deze takjes groeien overal in onze achtertuin.Het blijkt “heermoes” te heten, zo ontdekte ik toen ik zocht op “onkruid dat lijkt op zeekraal”. Ik trek ze elke 2 weken al uit de aarde, maar als ik Google mag geloven is het een van de meest hardnekkige onkruidsoorten en kan hij wortels tot wel 6 meter lang krijgen. Oeps! Dat belooft nog wat. Mocht jij een geweldige tip hebben (los van deze takken steeds uit de grond trekken), laat het me weten! Ik besteed mijn tuiniertijd liever aan leuke nieuwe plantjes planten dan aan heermoes in toom houden 😉

Zaterdagavond gingen Bart en ik uit eten met zijn zusje en haar vriend. We wilden al heel lang een keer met z’n vieren naar Bloem, wat een van mijn favoriete vegan restaurants in Amsterdam is. Al het eten is hier vegan, glutenvrij en biologisch. En ze maken hier de allerlekkerste dingen met seizoensgroenten, tofu, cashewnoten en andere pure producten. Ik moet toegeven dat de belichting een niet al te aantrekkelijke foto van mijn maaltijd opleverde. Maar vertrouw me maar dat het eten vele malen lekkerder was dan het lijkt. Dit was een jackfruit-gerecht met pilav-rijst, een saus van cashew en allerlei heerlijke groenten.

Zondag stond in het teken van schoonmaken, opruimen en tuinieren. Het nadeel van groter wonen dan eerst is dat het schoonmaken ook iets meer tijd opslokt dan toen we nog in een appartement leefden. Maar ach, dát heb ik er graag voor over. Met een podcast erbij op en een kat als meekijkend gezelschap maken we er gewoon wat gezelligs van.

En over de kat gesproken: we kregen ook nog een meubel binnen voor onze katachtige huisgenoot. En dit is niet zomaar een meubel! We lieten het speciaal voor Pippa maken en het is bedoeld om een paar kattenattributen weg te werken en Pippa een ruimer plekje te geven. Later deze week laat ik je er meer dan alleen deze glimp van zien. Maar zoals je ziet, is het iets met een naambordje en een uitgesneden kattengezicht. Zó leuk! Ik ben er zeer mee in mijn nopjes en Pippa gelukkig ook.

Wat was jouw hoogtepunt van het weekend?