Gek besef eigenlijk dat we twee weken geleden nog door Berlijn crosten op de fiets! Ik zit inmiddels weer helemaal in het thuisleven in Nederland. Niets mis mee, want als huismus word ik daar ook erg vrolijk van. En er stond genoeg op de planning! Zo was ik trots toen een totale keukenmislukking bij poging 2 toch (meer dan) prima eetbaar bleek, kreeg Bart een bijzonder afscheidscadeau op zijn werk, vierden we een belangrijke liefdesmijlpaal en was ik vooral erg blij toen Pippa na 5 uur bij de dierenarts veilig thuis kwam. Kijk je mee in mijn afgelopen 2 weken?

Twee weken geleden was het na lang aftellen zover: ons vertrek naar Berlijn! Het was best een lange autorit (9 uur inclusief mini-pauzes, files en wegwerkzaamheden). Maar het was het het helemaal waard. Berlijn maakte 13 jaar geleden al indruk op me en dat deed de stad dit keer misschien zelfs nóg meer dan toen. Wat een fijne, relaxte, hippe en veelzijdige stad! Mocht je nog nooit in Berlijn zijn geweest, dit zijn 15 leuke dingen om te doen in Berlijn (en meteen 15 goede redenen om eens die kant op te gaan).

Los van alle leuke en mooie bezienswaardigheden en uitstapjes, vond ik de Berlijnse supermarkten haast een attractie op zich. In Nederland hebben we al veel vegan producten in de supermarkten, maar Berlijn spant de kroon. We sloegen dan ook flink in en namen amper souvenirs, maar wel veel eten en drinken mee naar huis. Onder andere deze reep van Rittersport belandde in mijn tas. Fingers crossed dat de vegan Rittersport-repen over een tijdje ook in Nederland te koop zijn!

Een van de fijnste dingen aan onze Berlijn-reis vond ik de avondwandelingen door het park voor onze Airbnb. Het deed me denken aan de parken in Amsterdam waar mensen ’s avonds nog met plezier een rondje rennen, picknicken of blijkletsen met stadsgenoten. Ik ben blij dat wij zelf niet in een drukke stad wonen (maar er wel altijd met de tram makkelijk naartoe kunnen!), maar kan de stadse sfeer wel altijd waarderen als ik er op vakantie een week doorbreng. Die reuring om me heen heeft altijd wel wat.

Ik ben zo’n gewoontedier dat ook op vakantie altijd haar standaard thuisontbijtje maakt. Volgens mij vinden veel mensen het ontbijtbuffet een groot hoogtepunt van de vakantie, maar ik ben juist heel blij dat we altijd een Airbnb huren en dat ik dan gewoon mijn eigen ontbijtje in elkaar kan flansen. Is het gek als je zelfs alle ingrediënten daarvoor (havermout, cacaopoeder, etc.) meeneemt van huis? Ach, gek of niet, het maakte mijn ochtenden in elk geval nog beter op vakantie.

Waar ik ook blij van werd: onze Airbnb bleek dezelfde IKEA-bakjes te hebben als die ik thuis in mijn ontbijt gebruik. Waar een mens al niet gelukkig van kan worden!

Dit is onze Airbnb trouwens. Ik vond het oprecht de allerfijnste Airbnb waar ik de afgelopen 10 jaar heb gezeten (en dat heb ik uiteraard ook in een review op Airbnb zelf gezegd in een welverdiende shout out voor de eigenaren). De Airbnb was voor Berlijnse begrippen niet duur, terwijl we toch op een toplocatie (20 minuten fietsen van het centrum) zaten, een ruime keuken hadden en met een park voor de deur op een heel rustige plek verbleven. Mocht je nog een Airbnb in Berlijn voor 2 personen zoeken, dan ik deze zeker aanraden.

Tijdens de vakantie heb ik nauwelijks dingen gekocht. Wel hebben we veel gewindowshopt. Ik verlekkerde me onder andere voor de zoveelste keer aan de Kitchenaid-keukenmachine. Het roze exemplaar uiteraard! Helaas is het prijskaartje iets minder enthousiastmakend (en dat is nog zacht uitgedrukt).

Story of my life: met wie ik ook op vakantie ga, ik steek altijd een beetje bleek af bij mijn vakantiegezelschap. Bart en ik hebben toch echt dezelfde vakantie gehad, maar mijn huid doet gewoon niet aan verkleuren. Gelukkig heb ik daar al jarenlang geen probleem meer mee. Als kind haalde ik nog stunts uit met zelfbruiningscrème in de hoop een bruin kleurtje te krijgen. Inmiddels vind ik het helemaal prima dat mijn benen, armen en gezicht altijd wat wit blijven. Het alternatief is dat ze rood kleuren en pijn doen; dan kies ik toch liever voor wit. Dit is nu eenmaal mijn kleur en daar moeten ikzelf en anderen het maar mee doen.

P.S. Zie je de grote pigmentvlek op mijn arm? Die heb ik al sinds ik kind ben en ik gebruikte hem vroeger om te leren wat links en wat rechts is. Als ik twijfelde, stroopte ik mijn mouw op om te checken aan welke kant het “streepje” zat.

Sommige mensen worden een tikkeltje sip van terug naar huis gaan na vakantie. Ikzelf (een huismus met heimwee) word er juist blij van als ik weer lekker thuis ben. Met als nummer 1 reden uiteraard dat ik mijn lieve Pip weer om me heen heb. Er werd heel goed voor haar gezorgd tijdens onze vakantie (door mijn lieve ouders!), maar er gaat niets boven weer het dagelijks leven leven samen met Pippa.

Ook een fijne bijkomstigheid aan weer thuis zijn: opnieuw in onze eigen keuken recepten kunnen bedenken en maken. Een recept dat ik al heel lang wilde maken, is chocolade-ijs gemaakt van bevroren bananen. Het pakte bijzonder goed uit. Kun je geloven dat dit ijs grotendeels uit fruit bestaat? Ik ben fan!

Het recept zal ik dit weekend delen, nog net voordat het ijsseizoen weer voorbij is 🙂 Of nou, eigenlijk is ijs lekker genoeg om ook in het najaar nog op tafel te zetten.

Was het je heel toevallig opgevallen dat ik mijn foto’s tegenwoordig met een andere telefoon maak? Ik heb namelijk eindelijk (na 6 maanden in de kast laten liggen vanwege puur uitstelgedrag) mijn nieuwe telefoon in gebruik genomen. En dat betekent ook een veel betere telefooncamera. Hoewel ik altijd even moet wennen aan zo’n nieuwe telefoon waar het menu en de instellingen niet helemaal zijn zoals ik ze kende, ben ik heel blij met mijn betere camera. En oh ja, ook met mijn hoesje! Ik had eerder een Motorola-telefoon waarvoor ik nergens hoesjes kon krijgen. Het voordeel van Samsung is dat ik opeens 100.000 hoesjesopties heb, waaronder leuke met blauwe vlinders.

Ik heb trouwens de Samsung Galaxy S23 Ultra. Dat klinkt allemaal superhip en duur enzo. Maar ik kocht hem dus refurbished en was er daardoor een stuk minder aan kwijt dan wat de telefoon nieuw kost.

Ik kwam er net op tijd achter dat mijn nieuwe telefoon ook om nieuwe oortjes vroeg. Wat is dat toch met telefoonmerken die ieder weer een eigen type oortjesingang bedenken? Gelukkig kon ik bij bol.com nog op het nippertje voor mijn eerste na-de-vakantie-werkdag nieuwe oortjes bestellen, zodat ik fatsoenlijk telefonische interviews kan afnemen.

De week na de vakantie was niet helemaal mijn week. Er was geen drama. Er was niets ergs of vervelends. Maar ik voelde me gewoon een beetje futloos. Na eerst een paar dagen doorbuffelen en steeds denken “Niet piepen, gewoon doorgaan!”, besloot ik iets liever voor mezelf te zijn. Ik gunde mezelf meerkorte blokjes om, lette nog beter op mijn waterinname en was er oké mee als niet alles lukte. Grappig genoeg was juist beseffen “Het is ook oké als het even niet gaat!” alles wat ik nodig had om weer energieker en productiever aan de bak te gaan. Inmiddels zit ik weer lekker in het werkritme.

Bart stapte laatst speciaal voor mij De Pindakaaswinkel binnen om – heel lief! – dit cadeautje voor mij mee te nemen. Als groot pindakaasliefhebber kun je mij niet blijer maken dan met een pot van mijn lievelingsgoedje. Heel benieuwd of deze variant met diverse noten net zo lekker is als pure pindakaas of amandelpasta.

Ook Bart kreeg een cadeautje (niet van mij overigens). Hij rondde een project af voor zijn werk en kreeg van collega’s deze Lego-plantenset voor zijn werkkamer. Hoe leuk! Ik kende wel de LEGO-boeketten (dit is er één waar ik al jaren van droom voor in een mooie vaas!), maar nog niet dit setje met plantenpotjes. *affiliate link

En het wordt nóg leuker: kijk nou hoe schattig deze plantjes zijn! Hij gaat ze allemaal een plek geven in zijn open kast vol planten. Wat nepperds tussen de echte exemplaren doen het altijd goed. Zeker als het zulke leuke LEGO-plantjes zijn!

Aan het eind van de week zat ik er weer helemaal lekker in qua werk. Ik vind eind augustus/begin september altijd een heerlijke werkperiode. Veel organisaties gaan dan nieuwe plannen maken en er verandert veel, waardoor er opeens veel leuke werkprojecten bij komen of we met nieuwe soorten teksten aan de slag gaan. Ik had onder andere een leuke brainstormsessie met een nieuwe klant over haar mailingteksten, interviewde meerdere mensen voor blogs en ervaringsverhalen, en ik werkte veel aan vacatures voor arts-assistenten bij een ziekenhuis. Kortom: mijn planning was goed gevuld met veel leuks.

Ik zit er overigens heus niet elk uur van de dag zo opgedoft met lipstick op en een blazer aan bij. Mijn nek wilde niet helemaal meewerken (tip: een goede zithouding achter je bureau bespaart je een hoop ellende!), dus mijn pittenkussen was regelmatig mijn beste vriend. Wel een ideaal ding trouwens! Nu we een magnetron hebben, pak ik hem er nog vaker bij.

Vrijdagavond ging ik gezellig uit eten met Laurie. We gingen naar Vegitalian: een vegetarisch en vegan Italiaans restaurant dat in een paar grote steden (o.a. Amsterdam en Utrecht) zit. Het was voor ons allebei het eerste bezoekje!

Nu had ik wel net een week voor ons bezoek een podcastaflevering van De Vegan Lekkerbek geluisterd waarin zij stomtoevallig ook naar Vegitalian gingen en het eten van Vegitalian nogal afkraakten. Dus ik ging er iets kritischer heen dan ik normaal bij een restaurant zou doen. Maar hé, het gaat ook om de gezelligheid, niet alleen om wat op je bord ligt.

Of ik het eens was met die kritische review? Ehm ja, eigenlijk wel. Ik kan me voorstellen dat hun vegetarische gerechten met kaas heel prima zijn. Maar mijn vegan ravioli barstte vooral van de kokosvet-achtige namaakkaas. Nogal een intense en in mijn ogen niet heel geslaagde smaak! De saus was verder heel prima. Maar ik vind zelf de vegan ravioli uit de supermarkt nog beter.

Als toetje hadden we een chocoladetaart met kersen. Ook wel prima qua smaak, maar de structuur was keihard. Alsof de taart net uit de vriezer was gehaald. Dus nee, ik vond het geen aanrader. Niet vies, maar ook zeker niet het omrijden waard in mijn ogen! Gelukkig was het wél een heel gezellige avond.

Zaterdagochtend voelde ik me even een heel goed geslaagde huisvrouw toen ik om 7.58 uur al klaarstond voor de Albert Heijn om naar binnen te gaan. Ik moest lachen om mezelf, omdat ik op 16-jarige leeftijd zelf ooit bij Albert Heijn werkte en me destijds altijd afvroeg waarom mensen toch vóór openingstijd stonden te dringen om naar binnen te gaan. Inmiddels ben ik blijkbaar ongemerkt zelf zo’n enthousiast vroege supermarktbezoeker geworden.

Verder liep de zaterdag wat anders dan gepland. Arme Pippa was duidelijk niet zichzelf. We hadden het vrijdagavond al even aangekeken, maar zaterdagochtend bleef ze non-stop miauwen, leek ze niets te willen en zat ze continu op de kattenbak. Tot mijn verbazing bleek onze dierenarts ook op zaterdag een paar uur open, dus we konden voor de zekerheid die kant op. Pippa had namelijk eerder dit jaar ook al een blaasontsteking. Na 4,5 uur daar blijven voor onderzoek bleek dat Pippa veel blaasgruis had en daar waarschijnlijk veel pijn van had. Arm meisje! Op aanraden van de dierenarts gaan we haar speciaal dieetvoer tegen urinewegontstekingen geven. Ook krijgt ze komende week nog even pijnstilling om er minder last van te hebben.

Gelukkig lijkt ze door de pijnstilling weer een beetje de oude. Oh wat was ik blij toen we haar weer mochten ophalen! Ik vind het altijd hartverscheurend als een dier iets heeft en je niets kunt doen. Dan voel ik me echt een moeder die als een leeuwin voor haar (katten)kind vecht. Nu hopen dat de klachten dankzij het nieuwe voer voorgoed wegblijven!

Om de tijd te doden totdat we Pippa konden ophalen, stortte ik me op een bakproject: vegan baked cheesecake. Dus een cheesecake die je in de oven bakt in plaats van hem in de koelkast te laten opstijven. Bakken is in mijn ogen altijd een kwestie van heel veel proberen, volhouden en je niet laten ontmoedigen door tegenslagen. Poging 1 zag er namelijk zo uit en leerde me vooral hoe het niet moet.

Maar er is hoop! Na die minder geslaagde poging paste ik zo’n beetje alles aan het taartbodemrecept aan en kon ik vol trots deze taart uit de vorm halen. Hij was net zo lekker als hij eruitziet! Met frambozensaus bovenop al helemaal!

Het recept voor de taart zal ik over een tijdje op mijn blog zetten. De cheesecake-laag is trouwens gemaakt van onder andere plantaardige kwark, kokosroom, cashewnoten en maïzena. Ik blijf het cool vinden dat je cheesecakes ook gewoon prima zonder roomkaas én zonder vegan roomkaas kunt maken.

Zondag was geen heel bijzondere dag, maar wel een bijzondere datum! Bart en ik waren namelijk precies 5 jaar samen. Alweer 5 jaar geleden vroeg Bart mij verkering en werden we een koppel. Aan de ene kant kan ik me niet meer voorstellen dat Bart ooit niet in mijn leven was. Aan de andere kant voelt het bizar dat we alweer 5 jaar verder zijn nadat ik bij de trappen voor de Jaarbeurs voor het eerst mijn hoofd op zijn schouder legde. We zijn heel wat mijlpalen, lachbuien, “Gooi je sokken in de wasmand!”-frustraties, leuke reizen, slechte woordgrappen en vooral heel veel liefde verder. Er waren mooie en minder mooie mijlpalen (zoals het verlies van dierbaren), maar ik had bij elk van die momenten niemand liever aan mijn zijde gehad dan hem.

Wat deze foto bij dit zoetsappige verhaal doet? Nou, ik kreeg deze oorbellen van Bart cadeau voor ons jubileum. Andersom gaf ik hem een workshop glutenvrij brood bakken, die we binnenkort samen gaan volgen. Al zolang ik Bart ken, klaagt hij over het vieze glutenvrije brood uit de supermarkt. Dus wie weet komen we samen tot een succesrecept om zelf iets beters te maken!

Zijn er meer mensen die zaterdagnacht wakker schrokken van de helse hagel- en windbuien? Een van onze zonnebloemen overleefde het niet en knakte. Gelukkig had Bart een goed idee en kreeg de bloem een mooie plek in dit vaasje. Zo kan hij toch nog een beetje shinen.

Ik sluit af met wat mij het meest blij maakte dit weekend: een vrolijke(re) Pippa. Ze zeggen weleens “Blije kat, blij baasje”. Nou, zo voelt het zeker. Nu Pippa weer meer in haar hum lijkt en het speciale voer met de postbode mee onderweg is naar ons huis, sluit ook ik het weekend goed af. Op naar een nieuwe week! Het liefst zonder dierenartsbezoekjes en nekkussentjes, en met vooral veel toffe opdrachten, fijne dingen en rustige avonden. Moet vast goed komen!

Wat was jouw hoogte- (of misschien juist diepte)punt van dit weekend?