Leuk. Dat was de afgelopen week. Ik deelde een week lang mijn thuiskantoor met mijn vriend en dat beviel gelukkig prima aan beide kanten. Ook Pippa vond de nieuwe huisgenoot prima en genoot van haar dagelijkse taferelen. Ook liet ik me deze week weer eens “kortwieken”, kwam de postbode een nieuwe huishoudelijke aankoop langsbrengen en was er even niets meer te zien van mijn eettafel. Welkom in mijn spannende leven! Welkom in een nieuw inkiekje!

Samen koken (en eten) is zo veel gezellig dan datzelfde alleen doen. Alhoewel ik het tegenwoordig heel oké vind om onder het genot van een YouTube-filmpje mijn avondmaal naar binnen te werken, is het toch wel wat leuker als er fijn gezelschap tegenover je zit. Zoals toen mijn vriend en ik deze gevulde paprika’s opaten. We hadden ons overigens een beetje vergist in de grootte van de paprika’s. Daar pastte nauwelijks vulling in, dus werd het meer een soort nasi met twee halve paprika’s erbij. Ook lekker!

Nog leuker dan samen eten is een avondwandeling maken langs het water. De Westeinderplassen in Aalsmeer zijn prachtig en ik ben er binnen een paar minuten lopen. Vooral nu het ’s avonds nog lekker lang licht is, kom ik hier graag. Ik krijg er altijd een vakantiegevoel van als ik zo langs het water loop.

Verder kwamen er deze week twee pakketjes binnen. Het leukste pakketje kwam als eerste: deze jurk van Fabienne Chapot. In deze outfitpost kon je hem al bewonderen. Zo blij met deze fleurige jurk! Na heel lang twijfelen belandde hij vrijdagavond toch in mijn digitale winkelmandje. De volgende ochtend al lag de jurk in mijn brievenbus. Ik was een blij ei. Ook deed ik voor het eerst een handwas. Heb ik die ontgroening als huisvrouw ook weer gehad!

Het tweede pakketje had ook alles met de jurk te maken, was minstens zo fleurig maar toch iets minder leuk. Daar zaten namelijk een strijkplank en strijkbout in. Confession: die had ik dus nog niet! Ik heb geen droger en hang mijn kleding altijd zo uit dat het kreukloos kan opdrogen. Sterker nog, ik had min of meer bewust vooral heel veel kleding hangen die je niet hoeft te strijken. Totdat ik dit jurkje kocht dus! Toen leek strijkgerei me toch wel handig, ook voor een aantal blazers en blouses die gestreken net wat mooier zijn.

Om het strijken ietsje leuker te maken, kocht ik maar een extra vrolijke strijkplank. Dit exemplaar van Brabantia met gele stippen matchte ook nog eens met mijn gele muur. En nee, daar had ik hem niet eens op uitgekozen.

Ook namen vriendlief en ik een filmpje op om een jarige te verrassen. Zo’n filmpje opnemen is blijkbaar niet alleen leuk voor de jarige, maar is ook hilarisch om zelf te doen. Al binnen een paar minuten hadden we de slappe lach. Zo dacht ik na de eerste 20 seconden dat we in spiegelbeeld opnamen, omdat mijn telefoon op selfiestand stond. Bleek dus niet het geval, maar was wel goed materiaal voor een compilatie van bloopers.

Een dag later was ik een paar centimeter haar lichter. Oftewel, er stond een bezoekje aan Marloes – mijn favoriete kapper om de hoek – op de planning. Ik ben een blij mens. En een mens zonder pony die in haar ogen hangt.

Pippa was trouwens ook een blije kat. Mevrouw heeft ontdekt dat ze achter de keukenlade kan zitten als ze er maar snel genoeg bij is. Dat ik vervolgens wortel zit te schieten omdat ze maar niet uit dit verstopplekje wil komen, zal Pippa worst (of kattenvlees) wezen. Maf beest ook! Ze wil altijd overal met haar neusje bovenop zitten en elk hoekje inspecteren.

Oké, nu ik toch al een Pippa-kiekje heb gedeeld, gooi ik er nog maar wat extra Pippa-spam tegenaan. Als ik thuis aan het werk ben (wat bijna altijd doordeweeks zo is), zit Pippa dus op deze manier naast mij. Nieuwsgierig ding! Het is toch jammer dat ik meestal geen fotograaf in de buurt heb die ons samen op de foto kan zetten. Het is volgens mij een hilarisch gezicht dat ik totaal gefocust serieus computerwerk doe met een minstens zo serieus kijkende kat naast me die ongegeneerd mij zit aan te staren. Met recht een goede katlega!

Wat het werk ook ietsje leuker maakt, is een kom verse tomatensoep. Al helemaal als die met liefde is gemaakt door le boyfriend. Dat is een voordeel (een van de vele) van gezellig samen thuiswerken. Krijg je zomaar dit soort dingen voorgeschoteld!

Ook het avondeten was prima te doen trouwens. Zo maakten we deze ovenschotel met pompoen, spinazie en andere groenten. Achteraf was ik iets te enthousiast geweest met het strooien van de spinazie, maar verder was de schotel prima te eten. De kaarsjes die erbij staan op tafel droegen daar natuurlijk ook aan bij.

Even een kleine reality check! Niets is wat het lijkt. Mocht je nu denken dat wij in een totaal Instagramwaardige en romantische setting avondeten, niets is minder waar. Tenminste, tijdens deze thuiswerkweek. Vriendlief heeft een enorm computerscherm en een laptop en ook ik heb inmiddels een hele laptopinstallatie met standaard en toetsenbord staan. Toch fijn dat ik zo’n lange eettafel heb! Aan de andere kant wel gênant dat we op een halve meter zitten te eten, terwijl mijn tafel langer dan 2 meter is. Ach, dat is het thuiskantoorleven.

Tijdens zo’n thuiswerkdag ligt Pippa er trouwens ook regelmatig op deze manier bij. Gezellig tegen mijn bureaustoel aan. Ik ben inmiddels getraind om altijd een blik naar beneden te werpen voordat ik mijn bureaustoel naar achteren schuif. Laten we het erop houden dat ik iets beter oplet sinds ik Pip de eerste keer niet had gezien en bijna overreed. Sorry, Pip! Jij met je tactische plekken ook altijd!

Over gevolgd worden door je kat gesproken. Als ik mijn tanden poets, komt Pippa altijd heel lief onder het badkamerkastje erbij liggen. Ik kan haar wel opvreten als ze er zo bij ligt. Bijna dan. Ik ben en blijf vegetariër natuurlijk.

Strijk jij veel of ben jij ook totaal niet van het strijken?