Hoera, we hadden de afgelopen twee weken iets te vieren. En dat deden we bij het allerbeste restaurant ooit met knalroze gerechtjes. Verder keek ik mijn ogen uit bij een Rotterdamse beurs die me op het lijf geschreven was en ontdekte ik dat een bepaald cakeje de hype voor mij NIET waard is. Daarnaast stortte ik me op een nieuw project voor mijn blog, redden we een zonnebloem van de ondergang en was Pippa gelukkig weer haar eigenwijze zelf na haar dierenartsavontuur. Maar niet alles was regenbogen en unicorns: de paracetamol ging er met doosjes doorheen (ongevraagde tip van mij daarbij: investeer alsjeblieft in een ergonomische werkplek! ;)).

Twee weken geleden begonnen we de week met iets héél leuks: ons vijfjarig jubileum vieren bij restaurant De Kas. Dit groene Michelin-ster-restaurant heeft eerder dit jaar mijn hart veroverd. En aangezien een feestelijke maaltijd een feestelijk etentje verdient, gingen we er voor ons vijfjarig samenzijn nogmaals naartoe. Bij dit restaurant serveren ze de lekkerste gerechten met verse groenten en fruit uit eigen kas en tuin. En dat is niet alleen onwijs lekker, maar zorgt ook geheid voor een heel bijzonder avondje uit. Ons jubileumetentje was in elk geval zéér geslaagd.

Kijk nou! Dit was nog maar één van de vijf gangen. De gerechten verdienen niet alleen een schoonheidsprijs, maar smaken ook geniaal. En vegan eten is ook nog eens een makkie! Als je aangeeft dat je een vega of vegan menu wilt, passen ze de gerechtjes helemaal op jou aan (en laten ze niet alleen de dingen weg die niet vega(n) zijn). Oftewel: lof alom! We kwamen met volle buiken en een vrolijk gevoel thuis na afloop.

Verder lag ik afgelopen 2 weken veel op bed. Maar wel met goed gezelschap! Het is een tijdje geleden in mijn nek geschoten en dat veroorzaakt veel nekpijn en hoofdpijn. Gelukkig gaat werken met een warmtekussen in mijn nek nog wel goed. Maar ik zorg wel dat ik regelmatig pauzes neem om mijn nek wat rust te geven. En met dit gezellige gezelschap aan mijn voeten is dat geen straf.

Met Pippa gaat het gelukkig wel alweer een stuk beter dan een tijdje geleden! Ze bleek laatst blaasgruis én een blaasontsteking te hebben. Na een antibioticakuur en pijnstilling lijkt ze alweer meer de oude. Ook krijgt ze nu apart voer tegen urineproblemen bij katten en schenken we extra water bij haar natvoer, zodat de blaasziektes het hopelijk voor gezien houden bij ons pluizige meisje. Volgende week moet ze nog een keer op controle komen bij de dierenarts. Maar ze is qua gedrag in elk geval weer haar blije, ondeugende, eigenwijze zelf en dat is een goed teken.

Ongetwijfeld heb ik deze pot sojakwark al vaker op mijn blog gezet, maar ik gooi hem er toch nog eens in. Niet letterlijk uiteraard – dan wordt het een smeerboel 😉

Ik heb veel soorten vegan kwark geprobeerd, maar dit is mijn ultieme favoriet. Ik eet eigenlijk niets anders dan deze. Deze van Alpro bevat extra veel eiwit en heel weinig toevoegingen. En je krijgt er veel calcium mee binnen! Sinds ik naar een vegan diëtist ben geweest om te checken of ik volwaardig eet, let ik nog meer op mijn calcium en eet ik vaker sojakwark. Gelukkig is deze niet alleen gezond, maar ook nog prima te pruimen. Echt een aanrader als je nog zoekende bent naar een goede vegan kwark! Enne, er zijn regelmatig ‘1 + 1 gratis’-aanbiedingen, waardoor deze kwarkpotten ietsiepietsie minder duur zijn.

Verder had ik rustige opstartweken na onze Berlijn-vakantie. Het is de eerste weken na de zomer altijd nog wat rustiger qua werk, en dat vind ik nooit heel erg omdat het in september automatisch vaak wel weer aantrekt. Ik houd van die periode waarin dingen rustig aan op gang komen, ik de tijd heb om te reflecteren en nieuwe plannen te maken, en opdrachtgevers andersom ook nieuwe plannen smeden. Er zit alweer veel leuks aan te komen. Zo mag ik binnenkort een korte mini-SEO-training geven aan collega-tekstschrijvers. Spannend maar leuk!

Mijn uitzicht vanaf mijn bureau: de roze Tylko-kast mét katachtige inhoud. Pippa heeft dit plekje in de roze kast helemaal ontdekt. Bij dezen staat dan ook vast dat hier nooit in een vlaag van verstandsverbijstering een vaas op komt te staan. Pippa’s ligplek it is. Alsof het ervoor gemaakt is 😉

Laatst ging ik gezellig bij mijn ouders en broertje eten. En kijk nou hoe mooi de tuin van mijn ouders erbij staat! Wij zijn zelf pas dit jaar begonnen met soort-van-tuinieren en moeten alles nog een beetje uitvogelen (daar zijn de verschillende overleden en dorre planten in de tuin het bewijs van…). Maar mijn moeder heeft groene vingers waar je ‘u’ tegen zegt. Je snapt: als er weer eens een plant treurig bijhangt hier, weet ik bij wie ik moet zijn als vraagbaak.

Soms kom ik voor een willekeurig supermarktschap opeens op receptideeën waarvan ik alleen maar kan hopen dat ik ze bij thuiskomst nog heb onthouden. Gelukkig was dat nu het geval! Ik bedacht me opeens dat je aubergine en vegan kipstukjes samen op de bakplaat kunt gooien om ze te roosteren en dan aan spiesjes te rijgen en met satésaus te overgieten. En man, dat pakte nog lekkerder uit dan hoe ik het in mijn hoofd had. Sindsdien heb ik precies dit gerecht al drie keer gegeten. Oeps! Het recept zal ik binnenkort ook hier op de blog delen. Moeilijk is het niet, lekker wel!

Verder nam Bart me mee op fietstocht door het park achter ons huis. Kijk nou, die zonsondergang in de polder! Nog regelmatig moet ik mezelf knijpen dat we echt op deze plek wonen. Ik zat in ons vorige huis al op mijn plek, maar onze huidige woonplaats is al helemaal alles waar ik als klein meisje van droomde: dicht bij de stad, alle voorzieningen om de hoek en toch zulke mooie parken bijna als achtertuin. Ik voel me een gezegende rijtjeshuisbezitter!

Waar ik ook erg blij van werd? Vijgen! Die zijn weer in het seizoen nu. Je kunt ze niet alleen uit het knuistje eten of op chique toastjes serveren, maar ook heerlijke vijgentaarten maken. Ik bakte er laatst eentje met chocoladesmaak en dat was verrukkelijk. Oh, wat is bakken toch leuk! Ik vind niets toffer dan in mijn hoofd een ingrediëntcombinatie of een mix van texturen bedenken en dan al kokend en bakkend ontdekken hoe dat in het echt uitpakt. Best goed in dit geval!

Verder maakten we vorige week zaterdag een kort uitstapje naar het centrum van Haarlem. Altijd leuk! En het leukste van alles is een bezoek aan Appel & Ei. Bijna al mijn tweedehands kleding komt daarvandaan. Zo ook deze nieuwe blazer, die sinds vorige week in mijn kast hangt te shinen. Het was alleen al daarom weer een geslaagd Appel & Ei-tripje. Benieuwd naar mijn andere tweedehands aankopen van de laatste tijd? Bekijk ze hier.

Maar mijn lievelings-aankoop van dat Appel & Ei-tripje was zonder twijfel deze witte blouse. Lekker excentriek, lekker opvallend, lekker over de top. Ik houd daar wel van! Er gaat niets boven kleding aantrekken waarin je je écht op en top mooi voelt. Precies daarom koop ik ook veel minder kleding dan jaren geleden. Een van mijn kleding-overtuigingen is dan ook ‘Zorg liever voor 15 items waarin je je fantastisch voelt dan voor 50 kledingstukken die je maar mwah vindt’.

En daar bleef mijn Haarlemse buit niet bij! Ik kocht ook deze vrolijke snijplank (waar ik uiteraard niet echt op ga snijden – iets wat Bart nog altijd heel onlogisch vindt ;)) en twee roze kommetjes die perfect matchen met de rest van onze keuken. Bij Sissy-Boy hebben ze altijd zulke leuke serviesspullen! Voor serviesgoed is het, naast H&M Home en Sostrene Grene, mijn lievelingswinkel.

Verder stortte Bart zich op Project Zonnebloem Overeind Houden. Voor ons raam staat een joekel van een zonnebloem die inmiddels (houd je vast!) is uitgegroeid tot 3,70 meter. Wauw! Het enige nadeel van zo’n mega-bloem is dat hij niet elke hagelbui moeiteloos doorstaat. Bart had hem eerder al aan een stok vastgemaakt en later opgebonden met metaaldraad, maar dat was allemaal niet genoeg om de bloem een ondergang te besparen. Ik moest stiekem een beetje grinniken toen hij er spijkers, schroevendraaiers, duct-tape en heel dik touw bij pakte. Kun je zien dat Bart een technische opleiding heeft gedaan? 😉 Het helpt in ieder geval wel!

Een van de schrijfprojecten waar ik me vorige week op stortte, was een heel uitgebreid artikel voor Plus Magazine. Ik vind het zó tof om nu ook voor een papieren tijdschrift te schrijven. Een meisjesdroom die uitkomt! Voor dit artikel ging ik met 3 experts in gesprek om een lezersvraag tot in detail te beantwoorden. Heel interessant! Ook al gaat het om een lezersvraag die op mij niet echt van toepassing is (iets met persoonlijke financiën rond je 70e), ik vond het toch heel interessant om er veel van op te steken. Het artikel verschijnt trouwens pas ergens in het voorjaar van 2025.

Verder vond ik de na-de-zomer-periode een goed moment om nog beter te kijken naar de balans tussen aan- en uitstaan op een werkdag. Ik dacht dat ik dat al best goed op de rit had, maar het kan altijd nog een tandje beter beter. Zo begin ik nu elke werkdag met een ademhalingsmeditatie op YouTube, neem ik het wandelen tussen werk door serieuzer en ben ik nog strenger gaan kijken hoe ik minder afgeleid door mijn telefoon raak. De ‘Niet storen’-modus tijdens focustaken is zo’n fijne vondst. En een kat die op je schoot ploft om aaitjes af te dwingen, werkt trouwens ook goed als pauze-reminder.

Verder was donderdag een bijzonder leuke werkdag. Met de nadruk op ‘bijzonder’. Ik bracht deze dag eens niet achter mijn bureau door, maar in een restaurant voor een heuse 1-op-1-Pinterest-training. Zoiets wilde ik al heel lang doen, nadat ik ooit met het STAP-budget een Pinterest-training volgde waar ik precies niets van leerde. Dat was bij deze training van Jody van De Pinacademie wel anders. Ik ging naar huis met ontzettend veel tips, handige documenten en adviezen die ik meteen in de praktijk kan doorvoeren.

Voor mijn blog zit ik al zeker 5 jaar op Pinterest, maar mijn strategie was tot nu toe vooral “Ik doe maar wat en zie wat werkt om daar vervolgens niets van te snappen”. Door Jody ontdekte ik dat ik veel meer met Pinterest kan doen zonder dat het meteen meer tijd kost. Razend interessant allemaal!

P.S. Jody leerde me dat ik vaker artikelen kan eindigen met “Hé, volg jij me al op Pinterest!”. Dus om die tip maar meteen op te volgen: ken jij mijn Pinterest-pagina al? 😉

Wat deze workshopdag nóg geslaagder maken? Dat de lunch bestond uit groentekroketten! Lange tijd vond ik buiten de deur eten met mensen die ik niet ken het spannendste aan vegan eten. Ik was dan bang dat een restaurant niets voor mij zou hebben of dat ik speciaal om dingen moet vragen, terwijl ik niet heel blij word van in de spotlights staan. Daar heb ik nu iets simpels op bedacht: gewoon vooraf de menukaart doorspitten om te zien of er een vegan optie is en anders het restaurant vooraf bellen. Gelukkig zat het bij dit restaurant in Woerden helemaal goed. Deze groentekroketten waren geniaal!

Bij thuiskomst stond deze enorme stapel dozen op mij te wachten. En het is niet zomaar een dozenstapel: dit wordt de nieuwe roze kast voor mijn roze werkkamer. Oeh, ik kan niet wachten totdat de kast staat en ik heel veel extra ruimte heb om mooie vazen en ander deco-materiaal uit te stallen! Dan wordt mijn roze werkkamer nog rozer dan hij al was.

Helaas was er ook heel veel van dit: voorraadjes paracetamol. Ik heb best een hoge pijngrens en slik haast nooit paracetamol. Als ik er twee op een dag neem, voelt het al alsof ik aan het living on the edge ben. Maar afgelopen weken gingen er standaard een stuk meer doorheen. Man, nooit geweten dat nekpijn zo hardnekkig kan zijn! Duizeligheid, hoofdpijn – de hele rambam. Gelukkig helpt een manueel therapeut me er heel goed bij om de boel weer soepel te krijgen. Fingers crossed dat mijn nek over een paar weken weer de oude is!

Als ik je één ongevraagd advies mag geven: zorg alsjeblieft voor een goede, ergonomische werkplek én een goede houding. De mijne was achteraf niet helemaal piekfijn in orde en ik merk nu dat arbo-professionals echt niet voor niets zo hameren op die goede zithouding.

Zieke dagen vragen om goede ontbijtjes. “Altijd goed blijven eten!” is een advies dat er bij mij al jaren ingedreund zit. Dus juist als ik me niet topfit voel, probeer ik genoeg voedingsstoffen binnen te krijgen en rijkelijk met vitamines te strooien. Dat lukte heel aardig met dit vrolijke bakje havermout met bramen. Mocht je benieuwd zijn naar het recept, dat staat al op de blog! Ik deelde gisteren het recept voor havermout met bramen en kaneel. En lekker (en simpel) dat het is!

Al een tijdje geleden kochten Bart en ik kaartjes voor een heel leuk uitstapje naar Rotterdam. Niet alleen om deze vrolijke kubuswoningen boven het metrostation te bewonderen, maar vooral voor iets anders leuks: de Vegan Fair. Oftewel: een beurs met onder andere heel veel heerlijke vegan producten. Daar ben ik altijd wel voor in! Ik kwam er dan ook als een blij ei vandaan.

Kijk nou, wat een mooie locatie! De Fair vond plaats in een schitterende kerk in Rotterdam, vlak bij de Markthallen. Nu is Rotterdam een stad waar ik bijna nooit kom. Maar ik besefte hierdoor weer dat ik het toch vaker moet doen. Ook de Vegan Fair zelf was een feestje. Ik heb leuke mensen ontmoet, heerlijke dingen geproefd, wat nieuwe producten gekocht en leuke inspiratie opgedaan voor mijn eigen kooksessies.

Ietsje minder geslaagd vond ik dit mochi-cakeje. Ik had al veel lyrische verhalen over mochi (een Japans cakeje) gehoord van anderen. Dus dat wilde ik ook wel proberen. En chocoladesmaak klinkt sowieso niet verkeerd. Maar man, ik vind deze structuur écht drie keer niks. De buitenkant is gemaakt van sticky rice en is een heel taaie, plakkerige bedoeling. Nee, deze hype laat ik, na één hapje proberen (en de rest aan Bart overlaten), aan me voorbijgaan.

Zondag bleef ik de hele dag binnen om heerlijk rustig van het laatste restje weekend te genieten. Ik ging onder andere aan de slag met de Pinterest-tips die ik bij de training kreeg. Mijn hele Pinterest-account is onder handen genomen, met o.a. een spiksplinternieuwe foto, header, titel en teksten. Wat is Pinterest toch leuk om mee bezig te zijn! En als je snapt hoe dit platform werkt, wordt het alleen maar nóg leuker.

Verder vat deze foto mijn zondag goed samen. Ik maakte schoon in huis, ging nog eens de strijd aan met het hardnekkige onkruidplantje in onze tuin (heermoes – de horror onder het onkruid!) en knuffelde veel met lieve Pippa. Het was niet mijn beste dag, maar wel een heerlijk rustige.

En ik eindig met mijn nieuwste vegan vondst in de supermarkt: deze Protein Bites van Vivera. Er zijn meerdere varianten, waaronder deze in hippe TexMex-stijl met maïs en bonen. Ik vond ze zéker heel geslaagd. En ik las al online dat er meer nieuwe vegan aanwinsten in de supermarkt te vinden zijn. Dus als je me op een vrije weekenddag zoekt, ben ik waarschijnlijk de vleesvervanger-schappen aan het afstruinen op zoek naar nog meer lekkers om te testen 😉

Wat was jouw laatste supermarktvondst die je mij zou tippen?