Een tikkeltje lomer, ietsje minder snel. Dat was het motto van afgelopen weken. Ik gunde mezelf een paar lekker lege weekenden, en dat beviel bijzonder goed. En ik maakte van ontspannen mijn nieuwe missie voor de weekenden. Zo ging ik voor het eerst in mijn leven – ver uit mijn comfortzone – naar een massagesalon, en bleek dat zo’n hit dat ik de week daarna alweer bij dezelfde masseur aanschoof. Daarnaast kreeg ik de wandelwaan goed te pakken én genoten we van hoe een paar kamers in huis van wit naar een kleurtje veranderden. Zo zijn we na deze week een paarse (!) zolder en een roze trapgat rijker. Je snapt: naar boven lopen was nog nooit zo fijn. Dit is mijn Inkiekje in de afgelopen weken.

Ik begon de week zonnig door mijn bloemetjesblouse weer eens uit de kast te trekken en er de meest vrolijke rok die ik kon vinden bij aan te doen. Soms doet het een mens gewoon goed om volop in kleur de dag door te brengen, ook al is er geen feestje te vieren en is de lente verre van in zicht.

Op dinsdag kregen we opeens een telefoontje dat de schilder, die nog voor onze zolderverdieping en trapgat zou langskomen, morgen tijd had om te schilderen. Dat was even een mindshift. Maar we haalden snel alle kamers leeg, verplaatsten onze kantoren naar de eettafel en waren er precies op tijd klaar voor. Zo had ik er opeens een nieuwe collega aan mijn “bureau” bij 😉

Overigens kreeg ik een paar keer de vraag waarom we niet zelf het schilderwerk doen. En dat snap ik, want een schilder kost ook een hoop geld. Maar na onze maandenlange verbouwing (van 5 maanden elk weekend tijd in ons huis steken) waren we allebei best wel verbouwmoe en voelt het als een luxe om er bewust voor te kunnen kiezen dat we onze vrije tijd in andere dingen steken. Schilderen gaat nooit zo snel als ik zou willen en ook niet zo perfect als ik in mijn hoofd heb. Dat er schilders over de vloer kwamen, bespaarde een hele energie, tijd en frustratie. En ik kon daardoor mijn tijd steken in werk waar ik wél blij van wordt (schrijven!) in plaats van in werk dat me eerder leegtrekt (schilderen).

Dat de schilder zo plotseling op de stoep stond, betekende wel dat we nogal abrupt keuzes moesten maken over de kleuren op zolder. Tot nu toe waren we qua kleurkeuze niet veel verder gekomen dan “iets paarsigs”. Zoals dat bij mij wel vaker het geval is, zat dé kleur die ik wilde wel in mijn hoofd maar niet in de kleurenwaaier… Na een paar Google- en Instagram-sessies vond ik alsnog binnen een uur dé paarse tint die op onze muur mocht komen. Best spannend overigens om zo snel een kleur te kiezen en maar te zien hoe het wordt. Zeker omdat paars wel wat anders is dan beige. Maar het pakte gelukkig goed uit!

Pippa was minder enthousiast over de schilderweek, omdat ze vanwege kattenharen-in-de-verf-gevaar de hele week niet naar boven mocht. Gelukkig vond ze een ander plekje om te chillen: deze roze stoel. Grappig dat die stoel er al een half jaar staat, maar dat ze hem dan pas na maanden opeens ziet staan (letterlijk en figuurlijk).

Verder kreeg ik leuke post: ik trakteerde mezelf laatst op de nieuwe kookboeken van een paar van mijn favoriete foodbloggers. Eén daarvan was het boek ‘All-day Goodness’ van Denise Kortlever. Denise maakt altijd lekkere en eenvoudige recepten en weet heel veel van foodtrends. Dit boek is zó leuk en barst van de vega(n) recepten of recepten die je makkelijk kunt veganizen. Ik ben fan!

Waar ik ook fan van was? De screenprotector voor mijn telefoon! Hij ligt inmiddels in vele stukjes in de prullenbak, maar heeft wel gedaan wat hij moest doen: mijn telefoon beschermen tegen een valpartij. Echt weer een actie voor mij om mijn nieuwe smartphone precies op de drempel te laten kukelen. Maar dankzij dit schermpje is hij nog steeds alive & kicking zonder barsten. Nu moet ik alleen nog snel een nieuwe screenprotector kopen, zodat mijn geliefde telefoon ook de volgende valpartij (die er – mij kennende – ongetwijfeld gaat komen) overleeft.

Het grootste schilderproject was onze zolder. De balken hadden we zelf al geschuurd en gaan we binnenkort beitsen. Maar alle muren, kozijnen en deuren moesten nog een kleurtje (of gewoon een witte laag) krijgen. Dit was de voor-situatie met wel prachtige balken, maar verder vooral heel veel wit. Het resultaat? Dat laat ik je verderop zien. Het is in ieder geval totaal anders dan op deze foto.

Zoals je ziet, was het tijdens het schilderen nogal een chaos in huis. Boven hadden we alle meubels naar het midden van de kamer gesleept, zodat de schilder de plinten kon verven. Verder waren alle kamers tijdelijk deurloos. Toch grappig hoe je huis dan in één dag een chaotische verbouwput kan lijken! Gelukkig was alles na een flinke stofzuigronde en opruimsessie snel weer netjes.

Mijn blijmaker op vrijdag: de kruidnoten (ik blijf ze stug ‘pepernoten’ noemen) zijn er weer. Ik kocht deze mini’s en kan niet wachten om er alvast lekkere Sint-baksels mee te maken of om ze gewoon uit het knuistje te eten. Oeh, hier word ik toch altijd zo blij van! Ja, ook als Sinterklaas voorlopig nog even in Spanje vertoeft.

Verder kreeg ik bij het onkruid wieden in de voortuin goed gezelschap. Onze buurkat doet altijd alsof hij bij ons in huis woont en komt al aanlopen als je de deur uitloopt. Als je niet oppast, snelt hij zelfs met je mee naar binnen (uiteraard tot grote ontsteltenis van onze eigen Pippa). Terwijl ik onkruid wiedde, stak hij steeds zijn kop onder mijn arm als een goede poging om maar continue aandacht en aaitjes te krijgen. Wel een heel lief beestje! En onkruid wieden wordt meteen een stuk gezelliger met een tijgerprint-viervoeter naast je.

Ook testte ik een heleboel nieuwe vleesvervangers en andere vegan producten. Mijn eerlijke mening erover? Die kon je al lezen in deze vegan review. De topper van de review was deze vegan mozzarella. Wat lijkt die echt! En hij is qua ingrediënten ook nog eens vele malen gezonder dan alle andere vegan kazen in de supermarkt.

Verder had ik de Sinterklaas-smaak helemaal te pakken en dook ik de keuken in om kruidkoek-muffins te maken. Met lekker veel kaneel, amandelschaafsel en koek- en speculaaskruiden. Tja, de herfst is hier, dus ik kon het niet laten! Ik ben normaal niet zo’n herfstmens, maar kan wel altijd heel blij worden van de herfstkeuken met alle warme kruiden, curry’s, kaneelachtige baksels en meer.

Waarom gaan katten toch altijd op de meest willekeurige plekken slapen? Pippa heeft gewoon haar eigen mand op mijn werkkamer staan, maar vond deze lege open kast toch een betere spot om haar middagdutje te doen. Kan allemaal, Pip!

Verder deed ik iets wat ver buiten mijn comfortzone ligt, maar wel hard nodig was: een massage nemen. De laatste tijd zit mijn nek nogal vast en dat was ronduit pijnlijk. Uiteraard doe ik daar zelf al op allerlei manieren van alles aan. Maar na een tip besloot ik eens iets voor mij nieuws te proberen: een massage. Dat leek me altijd niets voor mij: mensen die aan je friemelen terwijl je er zelf halfnaakt en tamelijk hulpeloos bij ligt… Maar ik ben helemaal om! Misschien heb ik gewoon een geweldige masseur getroffen. Maar wat het ook is, deze man heeft echt gouden handen. Ik kwam er stroef, stram en vast binnen en liep na een tamelijk pijnlijke driekwartier kwiek de massagesalon uit.

Dus mocht je een massagesalon in Amstelveen of Amsterdam zoeken, deze is wat mij betreft de goede score op Trust Pilot helemaal waard. Ook Bart was na mijn lovende verhalen enthousiast genoeg om ernaartoe te gaan. En nee hoor, ik heb geen aandelen 😉

Verder was Pippa dat weekend even helemaal klaar met alle barricades waardoor ze niet meer naar zolder kon. Ik vreesde al voor ondeugende acties toen ik vanuit de woonkamer hoorde dat er wat dingen naar beneden stortten. Het bleek dat Pippa onze complete trapbarricade had omgegooid om maar even op haar geliefde zolder te kunnen rondlopen. Oeps!

Verder maakte ik eindelijk foto’s van ons toilet. Ik besef nu dat dat als een bijzondere bezigheid klinkt. Dus als toelichting erbij: de foto’s waren bestemd voor de blog. Ons toilet is al 6 maanden af, maar het is nogal een lastige ruimte om op de foto te krijgen. We hebben zeg maar geen balzaal als wc, dus alleen met een groothoeklens lukte het me om het toilet enigszins in zijn geheel op beeld te krijgen. Wel heel blij met ons fijne kleinste kamertje met een lichtelijk hysterische tegel! Mocht je benieuwd zijn naar de rest van deze ruimte, bekijk dan mijn artikel over ons donkerblauwe toilet.

Na heel wat dagen schilderen, was het tijd om het eindresultaat te bewonderen. Dit is de kleur op zolder geworden: een paarse tint in combinatie met beige tussen de balken. Op de muur aan de andere kant komt nog behang, maar ik ben nu al heel blij met hoeveel warmte de zolder opeens uitstraalt.

En zo ziet ons trapgat er nu uit. In het kader van ‘Mooi roze is niet lelijk’, lieten we het hele trapgat van boven naar beneden in dezelfde roze tint schilderen. Oh, ik word me hier toch gelukkig van! Deze kleur maakt wandelingen naar zolder absoluut extra genietwaardig.

Daarnaast was ik heel gelukkig toen we eindelijk voer vonden dat Pippa wél lekker vindt. Ze moet sinds kort speciaal dieetvoer eten voor katten met blaasproblemen. Er waren maar een paar opties voor wat zij nodig heeft. Optie 1 (à € 35 per zak, slik!) bleek Pippa niet te bekoren. Ze ging in een complete hongerstaking, omdat de brokjes blijkbaar niet te eten waren. Optie 2 (die hierboven) bleek gelukkig wel een succes. Hier komt Pippa weer, zoals voorheen, voor aanstormen als het in haar bakje ligt.

Mocht jij nu toevallig een kat met blaasproblemen hebben die deze voeding van Hill’s eet, laat het me weten! Ik maak graag iemand anders (gratis) blij met de nog bijna 2,5 kilo voer die we van deze zak overhebben.

Verder wandelde ik de afgelopen weken veel, vaak tijdens mijn lunchpauze. Ik heb het dagelijks wandelen de laatste tijd weer helemaal ontdekt. En waar ik het eerst vaak aan het eind van de werkdag deed, ga ik nu juist vaak tussen het werken door de deur uit voor een blokje om. Het helpt mij enorm om mijn hoofd leeg te maken, nieuwe creatieve ideeën te krijgen en gewoon mijn lijf even aan het werk te zetten in plaats van alleen maar dingen te doen met mijn hoofd.

Wat de lunchpauze nog beter maakt? Dit soort lunches! Bart haalde speciaal voor mij een bakje mangostukjes. Dat is al jarenlang mijn gezonde guilty pleasure. Veel te duur voor zo’n bakje mangostukjes, maar wel onwijs lekker. Daarbij at ik twee van mijn zelfgemaakte en gezonde kruidkoekmuffins om het allemaal nog feestelijker te maken.

Oeh, dat is nog eens happy mail! Met de post kwam iets heel leuks binnen: mijn nieuwe winterjas van Protest. Hij is warm, lekker dik en roze en superzacht van binnen. Door dit soort kleding ga zelfs ik uitkijken naar de najaarsmaanden.

Wat een traktatie, die zonnige herfstdagen als laatste cadeautje van de zomer! Ik ben van nature niet echt een herfstliefhebber, maar heb mezelf in de loop de jaren wel gewoontes aangeleerd om het najaar meer te waarderen. Zo ga ik in de herfst altijd lekker veel naar buiten om te genieten van hoe mooi de natuur wel niet is tijdens de wisseling van seizoenen. Ook word ik heel gelukkig van herfstachtige recepten en vallende blaadjes. De focus daar meer op leggen, helpt mij altijd enorm om de herfstdip lekker buiten de deur te houden.

Pip was op een missie: de pindakaas van het bord stelen. Vraag me niet waarom, maar onze kat heeft een voorliefde voor pindakaas (en mag dat uiteraard niet eten). Ze is alleen tegelijkertijd bang voor ons vloerkleed (opnieuw: vraag me niet waarom!), dus de uitdaging was om bij de pindakaas te komen zonder een stap op het vloerkleed te zetten. Niet helemaal gelukt…

Zaterdagavond waren we een lekker loom (en sloom) stel dat om half 11 al uitgeteld in bed lag. Ik ging na het eerdere succes terug naar dezelfde masseur én ik haalde Bart over om ook te gaan. We vonden het allebei weer een tamelijk pijnlijke bezigheid, maar de boel is wel weer aan alle kanten goed losgetrokken. Grappig hoe je bij de masseur pas merkt dat zelfs spieren waarvan je niet eens wist dat ze vastzaten hartstikke stram zijn! Ik voelde me daarna zó fijn en ontspannen en los. Bart ook. Ik heb nog nooit zo lang geslapen als na die massage. Dit had ik veel eerder moeten ontdekken!

De blauwe bessen van tegenwoordig… Ze worden steeds groter. Ik kocht laatst een bakje bij Albert Heijn en vroeg me af waar de schattige mini-besjes gebleven zijn. Ach, de smaak is er niet anders om!

Verder dook ik de keuken in voor mijn bijna-wekelijkse bakochtend om iets te maken waar ik de hele week nog van kan eten. Dit keer werd het een perencake met chocola en hazelnoten bovenop. Superlekker en heel makkelijk te maken! Ik vind het altijd een leuke uitdaging om dit soort cakes relatief gezond te maken. Op de chocolade bovenop de cake na, zit er geen suiker in de cake en wel veel gezonde ingrediënten (zoals 100% appelmoes en speltmeel). Zeker een geslaagde eerste receptpoging! Na nog een keer finetunen zal ik het cakerecept binnenkort een keer delen.

Zo sloot ik de week af met een heel relaxed weekend. De laatste weken gun ik het mezelf nog meer om (bijna) afspraakloze weekenden in te lassen. Dan heb ik meer ruimte voor creatieve dingen waar ik blij van word, voor wandelingen met Bart, voor baksessies, voor mijn blog en gewoon voor alles waar ik blij van word. Ik merk echt dat het me goed doet om minder te moeten en me ook niet saai te voelen als ik dan voor mijn gevoel “weinig” heb gedaan. Het helpt mij juist om lekker bij te tanken, zodat ik me daarna weer met nieuwe energie op leuk werk kan storten.

Mocht jij je ook soms overweldigd voelen door volle weekenden of juist door een intense Fear Of Missing Out als je eens wel een weekend leeghoudt (wat als je allerlei leuke dingen mist?), weet dan dat er niets mis is met rustig aan doen. Als dat soms is wat je nodig hebt, gun jezelf die ruimte. Gun het jezelf om een keer ‘Nee’ te zeggen, om ergens niet naartoe mee te gaan of om met jezelf gemaakte plannen te cancelen. Rust is underrated en kan ook intens genieten zijn.

Wat vond jij het meest fijne aan afgelopen weekend?