Hoera, na 1,5 week piramides en sfinxen bewonderen was Bart terug uit Egypte. Hij nam een bijzondere, eetbare souvenir voor me mee. Ook stortte ik me op een bijzondere spoedklus, stond het eerste Sinterklaas-baksel al op tafel voordat de Sint in huis was en volgden we een cursus broodbakken waarbij ik een nogal grote blooper begin. Verder deden we een grote kerstachtige aankoop waar ik al 5 jaar naar uitkeek, had ik wat bijholte-gedoe en beleefde ik jeugdsentiment dankzij een wel heel fantastisch tv-programma. Kijk je mee in mijn Inkiekje?

Ik begon de werkweek twee weken geleden met een feestelijke lunch. Vaak stort ik me in het weekend op allerlei bakexperimenten en hebben we daardoor een koelkast vol baksels. En voordat je denkt dat ik altijd taart eet: veel van mijn baksels zijn redelijk gezond. Dus ik vind dat ze prima voor lunch door kunnen gaan 😉 Dit keer at ik deze pompoencake, een passievrucht-soufflé en een heerlijke Kiwi Gold voor extra vitamine C.

Verder werk ik nog steeds op Barts werkkamer. Mijn eigen bureau bleek veel te hoog (16 cm te hoog!) te zijn en bezorgde me een ongewenst abonnement op de fysiotherapeut. Dus ik ben toch overstag gegaan en heb een zit-stabureau besteld. Met enige pijn in mijn hart, want ik was erg verknocht aan het mooie notarisbureau dat we helemaal zelf hadden opgeknapt. Maar een gezonde rug is ook wat waard natuurlijk! Totdat dat bureau er is, mag ik aan Barts zit-stabureau werken. Gelukkig met goed gezelschap van Pip. Ik heb speciaal voor haar deze stoel van beneden gehaald, omdat ze altijd graag een hoog plekje bij het raam heeft.

Verder zit ik nog steeds in mijn mealprep-fase. Vooral als ik naar yogales ga, vind ik het top als ik alleen maar een glazen bakje in de magnetron hoef te schuiven. De laatste tijd maak ik soms zelfs in één keer eten voor drie keer. Dan kan ik nog twee avonden uit een bakkie eten of een gezonde warme lunch erbij pakken. Echt een tijdbesparende lifehack!

Die woensdag haalde ik Bart en zijn broertje op van Schiphol. Ze kwamen na 1,5 week terug van hun bijzondere reis naar de piramides, de sfinx en andere historische trekpleisters in Egypte. Zo gezellig dat hij weer hier is! We ploften meteen als heus ANWB-stel met matchende kersenpitkussens samen op de bank. Ik kocht namelijk als verrassing een oranje kersenpitkussen voor Bart, omdat hij al langere tijd een tikkeltje jaloers was op mijn exemplaar.

.Bart nam een wel heel leuk souvenir voor me mee van zijn reis. Hij weet dat je bij mij niet heel blij maakt met koelkastmagneten of T-shirts met “Greetings from Cairo” erop, dus kocht hij iets waar ik sowieso plezier van heb: dadels en pistachenoten. En dan de echte sappige en smaakvolle exemplaren (de dadels dus!) uit het land waar ze oorspronkelijk vandaan komen. Lucky me! Ik heb er al met veel plezier van gesnoept.

Verder stortte ik me twee weken geleden op een wel heel leuke spoedopdracht. Ik mocht voor Plus Magazine twee artikelen schrijven. Ik had er welgeteld 3 werkdagen voor, dus het was flink aanpoten. Maar sommige opdrachten zijn zó leuk dat ik mijn agenda er maar al te graag voor omgooi. De artikelen gaan trouwens over een niet-heel sexy, maar wel heel belangrijk onderwerp: erven en nalaten. Ik vond het zelf extra interessant, omdat Bart en ik ons hier destijds voor het samenwonen in hebben verdiept. We hebben toen een testament opgesteld en de notaris heeft ook 2 uur lang alle opties uitgelegd. Toch handig dat die kennis nu ook voor mijn werk nog goed van pas kwam!

Verder belde mijn broertje bij ons aan met iets heel leuks. Om ons te bedanken voor de hulp bij zijn kookboek, had hij twee dingen gemaakt waar Bart en ik heel blij van worden. Voor Bart had hij een heerlijke appeltaart gemaakt en voor mij een gezonde hazelnootpasta. We voelden ons ware bofkonten!

Verder stortte Bart zich op een allesbehalve leuk maar wel belangrijk project. Onze klimop-wand in de tuin zag er al tijden niet heel florissant uit. Elke week moest ik er wel gele blaadjes uit halen en sommige plekken werden zelfs kaal. Na een paar rondjes googelen ontdekten we dat dit blijkbaar een schimmel is. Oeps! Er gaat best wat tijd in zitten om die uit te roeien, maar we hebben inmiddels het juiste geschut in huis gehaald. Fingers crossed dat onze klimop er dan volgend jaar weer beter bij staat! We willen onze complete tuin nog gaan verbouwen. Maar de klimop is juist een van de weinige dingen die we wel graag houden.

Gelukkig hebben we – als het goed is – de juiste “probleemoplosser” in huis gehaald: deze Pokon-spray tegen schimmels. Er is al één hele fles doorheen, omdat we de behandeling een paar keer moeten herhalen. Maar hopelijk is het allemaal met een goed doel en kijken we volgende zomer weer tegen een volle, groene klimop aan.

Verder had ik zin in roze – veel roze – en hees ik me dus lekker vaak in deze nieuwe favoriete outfitcombinatie. Juist nu we steeds grauwer weer krijgen, vind ik het fijn om extra knalkleurderig de dag door te komen.

Oeps! Als je om 8 uur ’s ochtends eerst iets op de grond hoort kletteren en direct daarna je kat de kamer uit ziet sprinten, dan weet je dat er iets niet helemaal goed is gegaan. En inderdaad, Pippa had blijkbaar uit haar nieuwsgierigheid dit potje op de grond gegooid. Overigens is het potje glansrijk door de onbreekbaarheidstest heen gekomen. Dat is dan weer het goede nieuws.

Verder maakte ik een van mijn favoriete herfstmaaltijden: een traybake. Dit keer met zoete aardappel, kikkererwten en veel kruiden. Oeh, dit ruikt alleen al zo lekker! En een traybake is ook echt mijn favoriete lekker simpele maaltijd na een drukke dag. Je hoeft alleen maar een berg groenten, erwten of peulvruchten in de oven te schuiven, en kunt daarna al snel aanschuiven.

Maar mijn lievelingsbaksel van de afgelopen tijd was sowieso deze vegan cheesecake met pepernoten en chocola. Pepernoten en chocola is sowieso al een combinatie waarmee je moeilijk de plank kunt misslaan. Maar met een stevige cheesecake erbij wordt het nóg beter. Het recept zal ik over 2 weken, als de Sint eenmaal in het land is, ook op de blog delen.

Verder ging ik naar ons winkelcentrum omdat ik op zoek was naar een paar woonaccessoires voor de nieuwe kast op mijn werkkamer. Toevallig spotte ik laatst op Instagram al een paar mooie accessoires bij HEMA. En inderdaad, hun nieuwe assortiment is zó leuk. Ik slaagde bijzonder goed en nam al deze spullen mee. Helemaal mijn kleuren ook! Overigens is dit alles er ook in een mintgroen/blauw/grijze kleurstelling voor als je minder van het roze bent.

Mijn lievelingsaankoop was sowieso deze donutkandelaar in mijn favoriete oudroze tint. Heerlijk vrolijk ding en zo’n donutvorm staat ook lekker vrolijk! Hij kreeg meteen een ereplekje bovenop mijn roze kast.

Al tijden hadden we een pak kastanjemeel in de kast staan waar ik nog iets mee wilde. Zondag dook ik de keuken in om daar eens iets mee te maken. Het werd een “castagnaccio”. Oftewel: een Italiaanse kastanjetaart. Best wel een andere taart dan anders, omdat hij heel stevig en meer hartig is. Maar echt wel heel lekker!

Verder stond er zondag een groots uitstapje op de planning. We durfden het aan om ons op de enorme kerstafdeling van Intratuin te begeven, omdat we een wel heel belangrijke reden hadden om die kant op te gaan. We waren namelijk op zoek naar een kunstkerstboom. Ons allereerste exemplaar! Ik wilde er al heel lang één, maar in het appartement konden we alleen een mini-boompje kwijt. Bart wilde eerst heel graag elk jaar een echte kerstboom kopen, maar vanwege het milieu wilde ik het liefst een kunstexemplaar. Toen Bart zag hoe realistisch kunstkerstbomen er tegenwoordig uitzien, ging hij toch overstag. We kozen voor deze mooie boom. Ik kan nu al niet wachten om nog heel vaak begin december te roepen “Zullen we de boom weer van zolder halen?”.

Maar dat was niet het enige waar we voor kwamen. Nu de meeste bloemen in onze tuin zijn uitgebloeid, was ik ook op zoek naar winterharde planten. We gingen onder andere voor deze vrolijke viooltjes. Dan ziet onze voortuin er straks, zelfs op de grauwe dagen, zelfs nog een beetje fleurig uit.

En we hadden een paar extra kamerplanten nodig om onze werkkamers op te fleuren. Trouwens, ik blijf me erover verbazen hoe hoog het bedrag op de kassabon bij het tuincentrum altijd uitvalt. Ik denk altijd dat we “maar een paar dingen” hebben gekocht. Maar voor je het weet, reken je toch weer een paar honderd euro af bij het tuincentrum. Ach, de kunstkerstboom telde daarbij dit keer flink mee.

En toen was daar een prachtige roze lucht! Ik kan als zomermens zeker wel klagen als de herfst zijn intrede heeft gedaan. Maar over de mooie gele herfstlandschappen en de prachtige roze luchten ’s ochtends zal ik met geen woord reppen. Zo mooi altijd!

Oh yes, het was dan eindelijk zover: ik kan mijn roze werkkamerkast beetje bij beetje inrichten. Een paar accessoires “moest” ik nog bestellen om de kast te kunnen vullen. Maar zoals je ziet, zijn de meeste vakken inmiddels van een beetje meer vrolijkheid voorzien! Zo blij dat het steeds meer een echt vrolijke roze kast wordt.

Ook heel blij met de mooie roze lampiontakken die we bij het tuincentrum kochten en die hier nu in de vensterbank staan te shinen! Ik heb het al vaker gezegd, maar Intratuin heeft écht heel mooie kunstbloemen. Je vindt ze tegenwoordig ook bij veel webshops, maar daar ben je voor een mooie volle bos al snel meer dan € 100 kwijt. Deze takken waren een stuk goedkoper en toch heel mooi en soort-van-echt.

Terwijl de bomen steeds kaler worden en veel planten er een tikkeltje somber bij hangen zonder bloemen, heeft deze mooie plant toch nog een bloeispurt gekregen. Zo leuk om te zien! Toch nog wat roze vrolijkheid in onze tuin, stomtoevallig zelfs in precies dezelfde kleur als mijn schoenen!

Af en toe wil Pippa zich heel graag bemoeien met mijn computerwerk of wil ze gewoon graag mijn aandacht van de computer af halen en naar zichzelf toe trekken. Ze is gewoon een professionele Chief Happiness Officer die er persoonlijk voor zorgt dat je je pauzes ook als thuiswerkende zzp’er niet overslaat.

Maar de weken waren niet één en al blijheid. Bart nam uit Egypte een flinke verkoudheid mee, die ik vervolgens gezellig van hem overnam. Ik kreeg er alleen ook nog een ongewenst toetje bij: een bijholteontsteking. Dat heb ik in de 31 jaar dat ik op aarde rondloop nog nooit gehad. Maar als ik het een Trustpilot-review zou mogen geven, zou ik zeggen: “Would not recommend”. Ik heb me nog nooit zo snotterend en lamlendig gevoeld, terwijl ik echt bijna nooit ziek ben. Nog steeds ben ik niet helemaal de oude, maar dankzij dit fijne spul gaat het wel een stuk beter.

Een uitstapje naar Amsterdam was een fijne afleiding! Ik had een afspraak met een opdrachtgever en genoot onderweg daarnaartoe van de in herfstkleuren gehulde krachten. Oh wat is het hier toch mooi, zeker in het herfstseizoen!

Verder deed ik het, tussen wat leuke werkprojecten door, zo rustig aan mogelijk. Ik ben nooit heel goed in ziek zijn en uitzieken. En al helemaal niet in op bed gaan liggen midden op de dag. Maar dit keer dwong de ontsteking me daar zo nu en dan toe, en besefte ik weer dat toegeven aan de blegh-heid soms ook oké is. Zelfzorg stond weer even #1 op het prioriteitenlijstje.

Onderdeel van zelfzorg is ook Gooische Vrouwen kijken. Oh wat een feest dat er daar sinds jaren weer een nieuwe seizoen van is! Deze serie voelt als één en al jeugdsentiment. Als tiener genoot ik hier al intens van. Ik heb zelfs speciaal een Videoland-abonnement genomen om deze serie te kunnen kijken. Hij is het meer dan waard!

Verder dook ik zaterdag de keuken in om te bakken met een ingrediënt dat eindelijk weer in de winkels ligt: de kaki! Ik maakte er een heerlijke vegan cheesecake mee, waarbij de vulling is gemaakt van cashewnoten en kokosmelk. Ook Bart keurde hem helemaal goed. Hoera! Het recept zal ik volgende week zondag snel delen, omdat de kaki’s helaas altijd maar kort verkrijgbaar zijn.

Verder had ik de stylingsmaak in huis helemaal te pakken. Ik kon het niet laten om ook Barts kast onder handen te nemen. Hij had al tijden een zo goed als lege open kast staan. Maar daar wist ik wel raad mee. ik kocht wat dingen om leuke hoekjes mee te maken. De kameel is trouwens een souvenir uit Egypte. Die heeft dankzij het kratje nu zijn eigen podium.

Zondag stond er iets heel leuks op de planning. Ik had Bart voor ons 5-jarig jubileum een workshop glutenvrij bakken (bij Annemiek Glutenvrij in Hilversum) gegeven. Zelf eet ik altijd gewoon volkorenbrood uit de supermarkt, maar Bart mag al 10 jaar geen gluten eten en het glutenvrije supermarktbrood ziet er niet al te best uit. Ik dacht: wie weet kunnen we dankzij deze workshop zelf heel lekkere glutenvrije broden leren maken.

Et voilà, ik was blij verrast! De broden zagen er zó goed uit en hadden ook echt een goede structuur. Bart was ook helemaal overtuigd. Hij heeft nu voor twee weken aan broden te eten, haha. Maar dat komt wel op 🙂 En ik vond het zelf ook heel leuk en leerzaam om eens in de wereld van het broden bakken te duiken. Ik bak veel cakes, bananenbrood en taarten (ook bijna altijd glutenvrij). Maar brood bakken is wel echt een vak apart. Wie weet ga ik me daar nu ook eens aan wagen. En sowieso is Bart nu helemaal met het bakvirus aangestoken.

Overigens ging niet alles helemaal gesmeerd tijdens de workshop. Hierboven zie je het broodbeslag na het rijzen. Broodje 8 was van mij en broodje 10 van de gezellige mede-deelnemer met wie ik aan het kletsen was. We waren door het drukke gepraat allebei per ongeluk de gist vergeten door het beslag te roeren. En zoals je ziet, krijg je daar niet de beste broodjes van. Ach, sommige fouten moet je één keer maken om er daarna altijd op te letten (en om weer een leuke bloganekdote uit te halen ;)).

Wat was jouw hoogtepunt van het weekend?