Bij een zesgangendiner steeds een bijpassende theesoort geserveerd krijgen, was toch wel dé droom die uitkwam. Het grote hoogtepunt van de afgelopen weken! Maar er was meer om vrolijk van te worden, zoals een oude bekende tv-serie in een nieuw jasje, een helse tuinklus die is geklaard, een Utrechtse pannenkoekenstapel en een bakplan waar ik eindelijk tijd voor vrijmaakte. Verder had ik de langste lachbui ooit om een tikkeltje gênante blooper in ons beginnende volwassen leven. Iets met Merci’s, kattenbrokjes en lampionnen. Kijk je mee in mijn Inkiekje?

Twee weken geleden plotften Bart op zondagavond neer in een heel chic en mooi restaurant. Het was een heel extra etentje, want ik had het via een Instagram-winactie gewonnen. Wat een bofkont voelde ik me met deze topprijs! We gingen naar het vegan restaurant Bonboon in Amsterdam, waar ze allerlei kunstige gerechten serveren die vooral uit groenten bestaan. Zeker een tip voor als je eens in de Amsterdamse Pijp bent!

Kijk nou, hoe luxe! Ik moet zeggen dat dit specifieke gerechtje mij door de vele mosterdzaden iets te pittig was (lees: mijn mond stond nog zeker een kwartier in brand!). Maar verder had ik niets op het eten aan te merken en zat er zichtbaar heel veel liefde en aandacht in elk gerechtje. Ik kom van dit soort etentjes ook altijd helemaal geïnspireerd terug met nieuwe ideeën voor mijn eigen kookcreaties.

Maar het aller-allerleukste van het etentje was toch wel de inhoud van mijn glas. Ik hoor je denken: “Jij drinkt toch geen alcohol?!”. Ja, dat klopt. In dit glas zit dan ook geen alcohol, maar thee. Bonboon doet aan tea pairing en kan dus bij elk gerecht een bijpassende thee serveren. De sommelier vertelt ook wat voor thee het is, waar de thee vandaan komt en waarom deze thee zo goed bij het gerecht past. En inderdaad, alle theesoorten waren een perfecte match met het gerecht op mijn bord. Wat een te gek idee! Als niet-alcohol-drinker nip ik meestal aan een glaasje water bij mijn eten. Maar de hele avond aan de thee zitten, is natuurlijk veel leuker.

De dagen daarna maakte ik weinig foto’s. Druk met werk en andere bezigheden! Maar die vrijdag stond er iets heel leuks op de planning. Ik hees mezelf in een mooi pakkie om een online workshop te geven. Aan een paar mede-copywriters mocht ik 1,5 uur bevlogen vertellen over SEO (schrijven voor zoekmachines). Wat is het? Hoe doe je het? En wat maakt het zoveel meer dan een paar zoektermen in een tekst proppen. Zoals altijd bij workshop-achtige dingen, was ik vooraf tamelijk zenuwachtig. Maar het bleek hartstikke leuk te zijn en iedereen reageerde enthousiast. Blij ei hier dus!

Verder trakteerde ik mezelf op nieuwe fluffy sloffen, omdat ik erachter kwam dat ik helemaal geen sloffen meer had. Dat kan natuurlijk niet nu het sloffenweer officieel is aangebroken. Gelukkig heeft Hunkemöller altijd warme én toonbare sloffen. En deze zijn nog vrolijk roze ook.

Dat weekend bakte ik weer eens wat. Laatst ontstond het idee om twee van mijn lievelings-ingrediënten te combineren: brownies en speculoos. Dat klinkt als een combinatie die niet mis kan gaan en dat bleek ook het geval. Wat een heerlijkheid, dit! Het recept zal ik over een tijdje op mijn blog delen.

Verder beleefde ik veel lol aan allerlei najaarsitems uit mijn kledingkast eindeloos combineren! Deze streepjestrui draag ik eindeloos vaak in de winter, het liefst met een jasje eroverheen om hem extra warm te maken. Het jasje is trouwens een tweedehands aanwinst die ik in een leuke vintage zaak scoorde. Hij is fluweelachtig en voelt zó fijn aan. Echt een topscore voor een paar euro!

Vorige week zondag ging ik met een vriendin naar Utrecht. Daar was ik al heel lang niet meer geweest, in elk geval niet verder dan Utrecht Centraal. De stad is zo mooi met alle herfstige bomen en ik blijf het leuk vinden om in de kleine boetiekjes langs de Utrechtse grachten rond te dwalen. Ik kocht weinig, maar had wel een heel gezellige middag.

De lunch was ook zéér fotowaardig. We aten bij ANNA Pancakes, net buiten Hoog Catharijne. Hier kunnen ze alle pannenkoeken ook vegan (en eventueel glutenvrij) voor je bakken. En er staan nogal wat heerlijke pancakes op het menu! Ik ging na lang twijfelen voor deze pancakes met aardbeiensaus en frambozen. Het lijkt een mini-stapeltje, maar ze waren zo machtig dat ik er 4 uur later nog vol van zat. Een aanrader om eens te lunchen of ontbijten dus!

Wat ik kocht tijdens deze shopmiddag? Eigenlijk maar twee dingen (en een Sinterklaas-cadeautje dat ik hier niet kan laten zien!): een kom en ovenschaal van Sostrene Grene. Ik heb altijd een zwak voor mooi servies, deels om te gebruiken en deels om op foto’s te laten shinen. Een kleine bakvorm in zo’n mooie vorm had ik nog niet, dus die ging voor een paar euro mee naar huis.

Verder kroop ik een deel van de zondagmiddag onder de dekens met dit fijne boek. ‘Kom maar op’ is een heerlijk nuchter en humoristisch zelfhulpboek dat juist in deze turbulente tijd (met oorlogen, bijzondere Amerikaanse premiers, een klimaatcrisis, etc.) een fijne steun in de rug biedt. Ik zal er binnenkort een uitgebreid artikel over schrijven, maar kan het boek sowieso van harte aanraden.

Maandag startte ik de week met positieve energie en leuke opdrachten op de planning. Ik besefte weer dat ik onwijs blij en dankbaar ben voor waar ik sta qua werk. Ik heb mooie (vaste) opdrachtgevers als freelance tekstschrijver, doe dagelijks waar ik goed in ben en wat ik leuk vind, en zeg vaker ‘nee’ dan ooit tevoren. Dat laatste is nog altijd niet mijn lievelings-bezigheid, maar het heeft er wel voor gezorgd dat ik nog meer focus kan leggen op de typen teksten waar ik 100% blij van word. Onder het werk week deze vrolijke hartjesmok (een oudje van HEMA) niet van mijn zijde. Die mok maakt werkdagen sowieso nóg leuker.

Verder ontdekte ik weer een nieuwe serie: Medisch Centrum West. Het schijnt een remake te zijn van een serie die jaren geleden op tv was (en die ik zelf nooit heb gezien). Ik vind hem in elk geval erg lekker wegkijken. Als extraatje vind ik het ook altijd boeiend om via dit soort series nieuwe medische termen te leren en nog een klein beetje medische kennis op te doen als verder vooral alfa-persoon.

Maandag was het ook 11 november. Oftewel: Sint Maarten in deze regio. En dat besef drong uiteraard iets te laat tot ons door. Ik schrok me een hoedje toen mijn oog opeens viel op een stoet kinderen met lampionnetjes. Toen we nog in een appartement woonden, kwam er nooit iemand langs, dus het zit nog totaal niet in mijn systeem. “Ehm schat, had jij nog snoepjes gehaald?”, riep ik naar beneden. Bart opperde nog om op de fiets te springen, maar de stoet kindjes kwam al dichterbij. Ik dook snel in de voorraadkast en kwam nog een paar verdwaalde dozen Merci en wat pepernoten tegen.

“Lusten kinderen Merci’s, denk je?”, riep ik vluchtig naar Bart. We gokten het er maar op, want precies op dat moment ging de bel. Om deze gênante situatie compleet te maken, ontdekte ik ook iets te laat dat de pepernoten mini-pepernoten zijn en er dus meer uitzien als kattenbrokjes dan als kruidnoten. Maar ach, de kinderen namen het enthousiast aan, dus het was in elk geval beter dan niets serveren.

Voor volgend jaar 10 november heb ik alvast genoteerd dat ik fatsoenlijk Sint Maarten-snoep moet inslaan. Ach, volwassen worden gaat met vallen en opstaan, nietwaar?

Er stond weer een yogales op de planning. Ik zit nu zo’n 3 maanden op yoga en heb het echt helemaal ontdekt. Ik dacht altijd dat yoga veel te “rustig” voor mij zou zijn (omdat ik normaal van de actieve sporten ben), maar vind het nu juist heerlijk om tijdens de yogales op een meer rustige en bewuste manier met mijn lijf bezig te zijn. Je wordt er lekker lenig van en het brengt me sowieso altijd ontspanning.

Nog een tip voor als jij tot nu toe niet razend enthousiast bent over yoga: probeer eens een andere vorm van yoga. Ik ben na een tijdje ook geswitcht van yogaschool en van yogasoort, en dat maakte voor mij een enorm verschil. Tegenwoordig kijk ik elke dinsdag al de hele dag uit naar mijn yogales in de avond.

Verder was ik erg verknocht aan ons lieve pluizige meisje. Ik was afgelopen week niet zo lekker door hoofdpijn en herfstverkoudheid #93202, maar Pippa week geen moment van mijn zijde en zat continu op de stoel naast me. Het blijft bijzonder hoe goed huisdieren het soms aanvoelen dat je gezelschap kunt gebruiken.

En ik zat veel op de fiets tussen de mooie herfstlandschappen! Begin dit jaar maakte ik met mezelf de afspraak dat ik naar bijna elke afspraak in Amstelveen de fiets wil pakken in plaats van de auto of de tram. Dat is voor mij een mooie manier om vaker buiten te zijn en nog eens wat te zien van de veranderende natuur om me heen. Tot nu toe ben ik goed geslaagd in dit voornemen. Die neem ik lekker mee naar volgend jaar dus!

Verder werkte ik afgelopen week vooral aan blogartikelen en interviews voor klanten. Ik had een paar heel bijzondere interviews op de planning staan. Zo interviewde ik een ondernemer die zichzelf na een coma met heel veel kleine stapjes wist te herpakken en nu weer volop en met plezier aan de bak is. Ook interviewde ik iemand die na 15 jaar van een verslaving af is gekomen. Ik blijf het bijzonder vinden dat mensen dat soort heftige maar inspirerende verhalen willen delen én dat ik die mag uitwerken tot (hopelijk net zo inspirerende) artikelen.

Ook leuk: ik legde de laatste hand aan de inrichting van mijn roze Tylko-kast. In mijn blog over vakkenkast inrichten laat ik de kast een stuk uitgebreider zien. Maar man, wat ben ik blij dat ik nu ook aan deze muur een mooie roze kast heb staan waarin wat leuke spullen staan uitgestald! De roze smileylamp blijft favoriet!

Er kwam nog een mooie interieuraanwinst bij in huis: deze krabpaal in de vorm van een cactus. Nu vind ik kattenkrabpalen meestal niet de mooiste interieuritems, maar deze cactus heeft wel wat. We kochten hem voor Pippa in de hoop dat ze dan ons vloerkleed voortaan niet meer als krabpaal gebruikt. Helaas is het tot nu toe bij eindeloos staren naar de krabpaal gebleven en heeft Pip nog niet door dat ze hier haar nagels aan kan scherpen.

P.S. We hebben ook een hoge krabpaal op zolder staan, dus Pip hoeft het zeker niet alleen met dit mini-ding te doen 😉

Zaterdag dook ik de keuken in voor een van mijn lievelingsgerechten: noedels. Hoe dikker de noedels, hoe beter! Ik ben gek op udon-noedels.Door de nieuwste podcastaflevering van De Vegan Lekkerbek (die in het teken stond van gember!) raakte ik geïnspireerd om héél veel gember in mijn noedels te gebruiken. Ik bakte de tofu-blokjes dan ook in gehakte gember én gembersiroop én sojasaus. Het resultaat was heerlijk. Zoet en pittig tegelijk!

Verder scoorde ik deze dubieus uitziende zakjes voor Bart. Little Helpers had ik meerdere keren op Instagram voorbij zien komen en het leek me ideaal voor hem. Bart heeft al jarenlang een glutenintolerantie en eet dus niets waar gluten in zit. Dankzij deze pilletjes kun je heel af en toe toch iets met gluten eten als je vooraf zo’n pilletje inneemt. Het is wel erg prijzig (zo’n € 1 per pilletje) en met een intolerantie blijft het natuurlijk beter om geen dingen te eten waar je niet tegen kunt. Maar Bart werd erg blij van het idee dat hij weer heel af en toe een echte croissant kan proberen.

Na de noedels maakte ik nog iets lekkers waar ik al wekenlang naar uitkeek: worteltaart. En deze variant is nog gezond ook. De bovenlaag is gemaakt van sojakwark en de taart zelf bestaat vooral uit meel, appelmoes en wortel. Hier ga ik de hele week lekker van smullen! Ook dit recept zal ik (na een laatste finetune-ronde) binnenkort delen.

Verder scoorde ik in de supermarkt weer een paar nieuwe vegan vondsten. Ik had al veel goede verhalen gehoord over dit cheesecake-toetje van Alpro. Je betaalt je blauw voor een bakje in dit mini-formaat, maar dan heb je ook wat. Want ik moet zeggen: die paar happen van dit spul zijn wel écht heel lekker.

Zijn er meer mensen bij wie de was voor geen meter droogt met dit koude weer? Bij ons duurt het soms wel 3 dagen voordat de was echt droog is en ik een nieuwe wasronde in de wasmachine kan mikken, ook als we het raam open zetten. We overwegen nu toch om misschien in een wasdroger te investeren, al is het alleen maar voor de wintermaanden. Dan kan ik in elk geval wel gewoon 3 wasjes in het weekend draaien en hoef ik niet steeds een complete wasplanning voor de hele week te maken.

Ik eindigde de week met een gezellige bijkletsafspraak met een vriendin. Ondertussen stortte Bart zich op een belangrijk tuinproject. We hebben twee grote esdoornen in onze tuin staan en die groeien razendsnel. Je moet ze dan ook elk najaar snoeien om te voorkomen dat je ooit joekels van bomen in de tuin hebt staan die al het licht wegnemen (en die een (es)doorn in het oog van de buren zijn). Bart nam de taak op zich met als resultaat een overvolle container. Uiteraard heeft hij de takken daarna netjes doormidden gesneden, zodat de afvaldienst wel gewoon een container met dichte klep kon ophalen 😉

Ik eindigde de week met een niet zo leuke maar wel belangrijke bezigheid: zorgverzekeringen vergelijken! Al een paar jaar zit ik bij dezelfde verzekeraar, maar dit jaar wil ik toch weer eens alles goed onder de loep nemen. Niet eens zozeer om premie te besparen, maar vooral om een goede dekking te regelen. Zelf vind ik het bijvoorbeeld heel belangrijk om vrije keuze voor een zorgaanbieder te hebben; daar betaal ik liever wat meer voor dan dat ik voor de goedkoopste verzekering ga. Ik ben er trouwens nog niet over uit voor welke verzekeraar ik kies, maar ben wel alvast een stuk wijzer geworden over de dekkingen.

Heb jij je al verdiept in de zorgverzekeringen?