Afgelopen week stond er iets geweldigs op de planning: ik volgde een fotografieworkshop bij iemand van wie ik een tikkeltje starstruck raakte. Ook hing ik de trotse zus uit bij een evenement dat al net zo goed alles met eten te maken had. Ik deed mezelf een aankoop cadeau die mijn nachten nu al vele malen beter maakt, en we kregen een tikkeltje bijzonder cadeau van onze buurvrouw. Verder liet een taartendebakel me weer eens inzien hoe belangrijk het is om nooit op te geven. En we beleefden een eerste keer na de verbouwing waarvan je weet dat die ooit komt maar die je liever overslaat. Kortom: kiek je mee?

Er was weer veel van dit: totaal niet-ergonomisch werken aan mooie schrijfklussen met een kat op mijn arm. Gelukkig blijft Pip vaak maar een kwartier in deze houding plakken, zodat ik daarna mijn ergonomische voornemens opnieuw kan waarmaken.

De laatste weken voor vakanties zijn vaak wat drukker qua werk, omdat ik alles netjes wil afronden en er bijna altijd wel wat onverwachte klussen bij komen. Wel heel leuk altijd! En gelukkig ben ik tegenwoordig een stuk beter in grenzen aangeven als dingen echt niet meer in mijn agenda passen dan een paar vakanties geleden. Wat dat betreft is zzp’en een aanrader als je moeite hebt met grenzen stellen; als ondernemer moet je dat vanzelf wel leren 😉

Verder kwam er een leuk pakketje binnen met wat mooie decoratie die ik bestelde bij Things I Like Things I Love. Ik zocht nog iets moois voor op de vensterbank in mijn werkkamer en vond dat deze roze vaas en de nepleren takjes precies aan dat beeld voldoen. Opeens voelt de kamer nog meer af.

Verder deed ik Bart deze mok uit dezelfde webshop cadeau. Zonder reden, omdat het leuk is om elkaar soms zomaar te verrassen met iets kleins. Dat is misschien nog wel leuker dan als je met een “verplicht” cadeau aankomt op verjaardagen, feestdagen of verkeringsjubilea. Bart was in elk geval heel blij met zijn nieuwe vaste koffiemok.

Voor mezelf kocht ik ook iets waar ik vast veel plezier aan ga beleven: een nieuw hoofdkussen! Ik kwam laatst tot het besef dat ik mezelf een ‘buikslaper’ noem, maar eigenlijk maar een kwartier per nacht op mijn buik slaap. Ik rol namelijk altijd om naar mijn rug zodra ik in slaap ben gevallen. Ik had alleen wel een buikslaapkussen, maar werd vaak met nekpijn wakker. Opeens gingen er een paar belletjes rinkelen, en al snel stond een tripje naar de beddenwinkel gepland.

Ik besloot eens naar een echt goede beddenzaak te gaan en me persoonlijk te laten adviseren in plaats van online een kussen te kopen. Zo’n € 150 lichter kwam ik met dit kussen thuis. Na 10 nachten op het nieuwe kussen kan ik al zeggen dat hij het geld helemaal waard is. Als er iets is waar je maar beter goed geld in kunt steken, dan is het je slaapuitrusting wel. Zeker als je, zoals ik, van nature niet de beste slaper bent 😉

Ik heb een zwak voor gratis supermarktreceptblaadjes, en al helemaal voor Allerhande. Ik was dan ook als een kind zo blij toen ik zag dat de kersteditie is uitgbracht. De inhoud viel me een klein beetje tegen dit jaar (maar misschien eet ik gewoon andere dingen met kerst dan de gemiddelde Allerhande-lezer), maar het doorbladeren alleen was al leuk. Al is het maar om inspiratie op te doen voor gerechten die ik vervolgens lekker op mijn eigen manier maak.

Oh nee, het moment waarvan je wist dat het zou komen maar dat je liever niet meemaakt: de eerste deuk in je vers gestukte en geverfde muur. En niet zomaar een deuk! Dit was het gevolg van een gevallen fles agavesiroop die natuurlijk precies tegen de muur aan ketste. Compleet mijn schuld! Het eerste kerstvakantieklusje staat alvast gepland: dit stukje muur plamuren en verven 😉

Verder plande ik zaterdag een heerlijke relaxdag. Ik was de week daarvoor niet topfit, maar had wel een drukke week met veel verplichtingen. Dus besloot ik mijn weekend grotendeels lekker leeg te houden om bij te tanken. Dat is altijd extra gezellig met Pippa erbij en mijn fluffy sloffen aan mijn voeten.

Het bleek een perfecte zaterdag te zijn voor een thuisblijfdag, want de regen stortte met bakken uit de hemel. Toch jammer dat de tuin er in de winter meteen een stuk minder fleurig uitziet! Ik kan niet wachten tot de bomen weer blaadjes krijgen en totdat we volgend jaar met onze groene tuin-make-over starten. Met een beetje meer vrolijkheid en zonder het spekgladde “podium” ziet de tuin er vast zelfs ’s winters al vrolijker uit dan nu. Gelukkig hebben we de fleurige tuinset alvast in huis 🙂

Die avond toverde ik een lekker smeuïge pasta op tafel. De pastasaus is gemaakt van sojakwark, edelgistvlokken, uienpoeder en een beetje sojaroom en dat blijkt een ware hit. Zo heb je een romige pastasaus die ook nog voedzaam is en waar geen gekke vegan roomkaas-achtige dingen aan te pas komen. Wat champignons en groene groenten erbij en je hebt een lekkere en ook nog supersimpele pasta.

Pippa weet de warmste plekjes in het huis altijd moeiteloos te vinden in de winter. Dit jaar is ons bed grote favoriet. Dan heeft mevrouw goed uitzicht over de vogels buiten en ligt ze er tegelijkertijd lekker warm en comfortabel bij. Ik vind het zelf ook altijd wel gezellig. Regelmatig doe ik overdag een korte meditatie op bed, en dan ligt Pippa altijd gezellig over me te waken. Overigens schrikt ze wel altijd van de “gong” die mijn meditatie-app aan het eind van elke meditatie laat horen, haha. Toch maar eens op zoek gaan naar een manier om die uit te zetten!

Verder was ik beretrots op de chocoladetaart met aardbeien die ik maakte. Hij bestaat uit 2 lagen cake en 2 lagen chocolademousse en dan nog jam en aardbeien bovenop. Het kostte me 3 pogingen om de taart perfect te krijgen. Bij de eerste poging had ik de taart te vroeg uit de koelkast gehaald, waardoor de hele binnenlaag instortte. Bij de tweede poging sneed ik het biscuit heel onhandig doormidden, waardoor het in stukken brak. Bij de derde poging was de taart wél precies zoals ik hem voor ogen had.

Bakken is wat dat betreft hét ultieme voorbeeld dat je je hoofd niet moet laten hangen als dingen niet meteen perfect uitpakken. Leer van je fouten en pak door. Dan komt het hoe dan ook een keer goed 🙂 Net als bij sommige andere dingen in het leven!

“Eet je dat allemaal zelf op?”, vragen mensen me weleens via Instagram als ik een recept deel. We gooien inderdaad niets weg van alles wat ik bak en kook. Dat zou ik doodzonde vinden. En natuurlijk eet ik niet de hele dag door taarten. Veel dingen die ik bak, zijn gezond of semi-gezond (als in: suikervrij en vaak niet heel vet) en eet ik daardoor ook weleens met lunch. En de meer ongezonde baksels deel ik vaak uit onder bekenden. Zo gingen er van deze chocoladetaart 2 stukjes mee naar mijn vader. Ik overweeg ook om eens bij de buren aan te bellen met een paar stukjes taart. Maar ik moet nog even de moed bij elkaar rapen om dat daadwerkelijk te doen, aangezien we niet de deur bij elkaar plat lopen.

Die zondag reden Bart en ik naar mijn ouders om voor de allerlaatste keer dit jaar Sinterklaas te vieren. We hebben maar liefst 3 Sint-vieringen in allerlei samenstellingen gehad, en dit was de grote afsluiter van dat rijtje. Mijn vader had mij getrokken en had (misschien niet eens bewust) een cadeaupakket samengesteld met een heel leuk thema: roze!

Ik kreeg onder andere een notitieboekje en vrolijke pennen, twee bordjes voor mijn receptfoto’s en een heerlijke scrub van Etos. Wat een verwennerij en precies wat ik leuk, lekker en mooi vind!

Wat ik ook lekker vind? De kookkunsten van broerlief! Joeri had zich flink uitgesloofd in de keuken en serveerde een heerlijke dahl, met zelfgemaakt naanbrood, rijst en een (vegan) yoghurtdressing. Wat een feest zo allemaal bij elkaar! Daar kan geen restaurant-eten tegenop wat mij betreft.

Het elke dag wandelen zit er nog steeds lekker in. Ik had eerder weleens de neiging om op een lekker volle werkdag maar gewoon door te knallen. Niet eens omdat het moest, puur uit enthousiasme! Maar de laatste tijd sla ik heel bewust mijn pauzes nooit over. Ik wandel vaak tussen werk door een rondje, al is het maar om de vitamine D op te krikken. Ook doe ik tussendoor regelmatig een mini-meditatie om werk even los te laten en daarna met frisse energie en ideeën door te gaan. Zo fijn! Ik was altijd de slechtste pauzenemer. Maar kan inmiddels uit eigen ervaring iedereen aanraden om elke dag één of een paar keer afstand te nemen van je werk.

Waarom lukt foto’s maken met een kat toch nooit zoals je in je hoofd had? Ik word altijd zo blij van foto’s waar Pippa en ik samen opstaan, maar die foto’s zijn tamelijk schaars omdat mevrouw de concentratiespanne van een goudvis heeft en liever niet ongevraagd opgetild wordt. Dus verder dan deze poging tot een gezellige gezinsfoto voor het album kwam ik niet 😉

Ik probeerde weer eens iets nieuws uit in de keuken: noedels met een romige saus van pompoen, kokosmelk, pindakaas en veel groenten. Het bleek een heerlijk succes. Sowieso vind ik het een dikke tip om pompoen te koken en dan samen met kokosmelk of sojaroom te pureren tot een sausje. Lekker bij noedels, maar bijvoorbeeld ook bij risotto of pasta! Voeg dan uiteraard wel nog groenten en kruiden toe.

Whoop whoop, het moment was daar! Ik heb toch maar alvast mijn agenda voor 2025 in gebruik genomen. Het overkwam me steeds vaker dat iemand vroeg naar mijn beschikbaarheid in januari en dat ik dan tot de conclusie kwam dat mijn agenda halverwege januari stopte. Maar met deze roze agenda kan ik weer tot december volgend jaar vooruit. De agenda komt van HEMA trouwens en is misschien nog te koop, mocht je hem net zo leuk vinden als ik.

Woensdagavond gingen we naar een heel bijzondere lezing: een boekpresentatie van mijn broertje in mijn oude woonplaats. Hij werd geïnterviewd door de dorpsdichter over zijn boek Heilig Boontje, over peulvruchten en de weg die hij qua gezondheid heeft afgelegd. Hij deed het supergoed, dus ik zat vanuit het publiek de trotse zus uit te hangen.

De volgende ochtend stond er iets op het programma waar ik al weken naar uitkeek: een 1-op-1-workshop foodfotografie van JoorKitchen. Joor is een van mijn meest favoriete foodfotografen, dus ik voelde me haast een beetje starstruck dat ik van haar tips en tricks mocht krijgen. We maakten samen 2 snelle gerechten (waaronder deze havermout) klaar en gingen aan de slag met stylen, fotograferen en bewerken. Joor had daarbij veel goede vragen en handige tips. Het belangrijkste wat ik leerde? Denk na welk verhaal je wilt vertellen met je foto’s en zorg dat elk element daaraan bijdraagt.

Ik kwam met heel veel nieuwe inspiratie thuis en heb nu al zin om in de kerstvakantie uitgebreid te experimenteren met mijn eigen foto’s van eten.

Ik heb nog nooit zo fanatiek de dagen afgeteld tot een postbezorgmoment als nu: mijn fietssleuteltje werd na 2 weken bezorgd. Ik was laatst mijn sleutel verloren en kwam tot de ontdekking dat mijn reservesleutel ook foetsie was. Handig – not! Gelukkig kun je bij AXA online nieuwe reservesleutels bestellen als je het sleutelnummer weet. Ik moest er 2 fietsloze weken op wachten, maar kan dankzij deze post nu eindelijk weer op mijn fiets door het dorp heen gaan. Zo blij!

Mijn schoonzus zit in een “clothing loop” bij haar in de buurt en vist regelmatig de leukste tweedehands kledingitems voor mij en andere familieleden uit de tas met kleding. Zo lief! Ze vond dit rokje echt iets voor mij en daar was ik het roerend mee eens. Ik heb al helemaal zin om het volop te combineren met truien!

Een lome uitstraling en vermoeide oogjes kan in mijn geval meestal maar één ding betekenen: ik ben naar de masseur geweest! Ik vind dat altijd zo’n fijne manier om spierspanning los te laten en tot rust te komen. Nu heb ik wel altijd erg stevige deep tissue-massages, dus het is ook regelmatig pijnlijk in plaats van alleen maar rustgevend 😉 Maar ik voel me daarna altijd lekker relaxed.

Gisteren dook ik de keuken in om een gerecht te fotograferen dat ik de afgelopen weken al een paar keer heb gemaakt: pinda-chili. Oftewel: een chili met veel peulvruchten en tomaten én met een paar scheppen pindakaas. Onwijs lekker, zeker als je zoals ik tot Team Nooit Genoeg Pindakaas behoort. Ik zou dit ingrediënt echt bijna overal wel doorheen kunnen gooien.

Altijd fijn als er weer een gloednieuwe serie op me zit te wachten! Ik ben inmiddels door alle afleveringen van Gooische Vrouwen heen en wacht wekelijks op een nieuwe aflevering van Medisch Centrum West. Dus het aantal ongekeken serieafleveringen werd de laatste tijd akelig schaars en ik vreesde al voor een zwart seriegat 😉 Gelukkig heb ik in Onopgelost een nieuwe favoriet gevonden. De serie gaat over een professor die met haar studenten cold cases probeert op te lossen. Heel leuk, lekker dramatisch en een tikkeltje spannend! De serie is helaas wel alleen via Videoland te zien.

Eens in de zoveel tijd ruim ik onze voorraadkast uit, zodat de boel niet gaat uitpuilen. Het was weer eens zover! Dan geef ik producten die wij niet gebruiken weg aan anderen, zodat ze niet een jaar liggen te verpieteren in onze kast. Zo had iemand vanwege Barts glutenintoleratie ooit 3 pakken (!) boekweitfusili gekocht toen Bart één bord pasta kwam mee-eten, met als gevolg dat we 2,5 pak mee naar huis kregen. Laat Bart alleen nu net niet van boekweit houden. Gelukkig konden we er iemand anders wel blij mee maken.

Ik moest gisteren een beetje lachen toen Bart een cadeautje van onze 78-jarige buurvrouw uitpakte. Hij had haar de afgelopen tijd geholpen met bollen planten in de tuin en kreeg dit als bedankje cadeau. Als tuinierliefhebber heeft de buurvrouw een boekenkast vol boeken en tijdschriften over planten en tuinieren, en ze is nu bezig om haar boekencollectie uit te dunnen. Als bedankje voor zijn werk kreeg Bart dit boek over snoeien cadeau. We moesten het stof er zelf nog af blazen, want het stond al een tijdje in haar collectie. Wel heel lief! Of we het nodig zullen hebben met maar 2 bomen in de tuin, vraag ik me af 😉

En ik eindig met een groots geluksmoment in een kleine verpakking: ik heb eindelijk een Albert Heijn-filiaal gevonden dat dé vegan stroopwafels verkoopt. Die moest en zou ik natuurlijk proeven, dus ben ik heel wat AH-filialen afgegaan. Dat wierp uiteindelijk zijn vruchten af: het stroopwafelpak is in huis! En na een paar eerste hapjes kan ik je zeggen: lekker zijn ze zeker!

Wat is jouw beste supermarktvondst van de laatste tijd?