De afgelopen 2 weken voelden als een frisse start na een lange winter. Met meer zon, maar ook met andere fijne nieuwe dingen. Zo keerde ik na lange tijd terug naar mijn eigen werkplek met een nieuw bureau, nieuwe stoel, nieuw roze scherm én een gespleten toetsenbord. Ook bedacht ik leuke creatieve projecten voor mezelf die ik onmogelijk langer dan 2 dagen op de plank kon laten liggen, had ik een week bomvol interviews, werd ik bijzonder ongemakkelijk van die ene telefoonvraag waar ik altijd awkward van ga doen, en ontdekte ik de Marie Kondo in mezelf dankzij een handige kledingkasthack. Dat en veel vegan koekjes vind je in mijn nieuwe Inkiekje!

Woohoo, ik begon twee weken geleden eindelijk weer op mijn eigen werkkamer. Ik mocht maandenlang op Barts thuiskantoor werken (hij besteedde zijn thuiswerkdagen in plaats daarvan aan onze ettafel), omdat mijn bureau en stoel niet al te best bleken te zijn voor mijn rug en nek. Inmiddels staat mijn zit-stabureau helemaal in elkaar, heb ik een nieuwe bureaustoel gescoord en werk ik alweer 2 weken op mijn geüpgradede werkkamer. Zo fijn!

Overdag tussendoor wandelen voelt weer extra fijn nu de zon zich vaker laat zien en nu er weer groen boven de grond uit torent. De eerste daslook is ook alweer op komst. Wist je dat je daar heerlijke gerechten mee kunt maken als hij straks in volle bloei staat? Voor nu werd ik vooral vrolijk van de allereerste sneeuwklokjes van het jaar.

Van mijn thuiswerklunches maak ik altijd graag een feest. Omdat ik meestal geen zin heb om tussen de middag lang in de keuken te staan, maak ik vaak in het weekend een bananenbrood en kook ik daarnaast expres te veel avondeten. Zo kon ik deze avond nog nagenieten van de couscous met groene groenten en sojadressing die ik laatst maakte. Het recept (en de iets kunstigere foto’s dan deze!) vind je hier.

Zijn er meer mensen die heel awkard gaan doen na de opmerking “Ik bel je ergens vandaag, maar weet nog niet hoe laat!”? Ik had laatst een belangrijke belafspraak gepland staan om 12.00 uur, maar was om 13.00 uur nog niet gebeld en hoorde toen dat diegene later die dag zou bellen. Ik ga daar altijd heel ongemakkelijk van doen, durf dan bijna niet te wandelen buiten (want: vervelend als je het gesprek op straat moet voeren!), sleur mijn telefoon zelfs mee naar het toilet en de badkamer, en ben bij elke hap die ik eet bang dat de telefoon vast net overgaat als ik mijn mond vol heb. Uiteindelijk kreeg ik het telefoontje pas om 15.00 uur en heb ik dus heel wat uren ongemakkelijk staan te doen 😉

Zeg me dat ik niet de enige ben die liever gewoon een vast tijdstip afspreekt, zodat je er helemaal klaar voor kunt zitten. En als jij hier wel relaxed mee kunt omgaan, hóe doe je dat?

Om mijn streven naar meer creatieve projecten dit jaar waar te maken, bestelde ik dit fantastisch leuke bakboek. Het is gemaakt door Kim Sue Palm, eigenaar van patisserie SUE waar ze alleen maar glutenvrije, vegan en suikervrije taartjes en cakes serveren. Ik was al heel lang benieuwd hoe je zulke perfecte vegan cheesecake bites maakt en of ik dat zelf zou kunnen. Ja dus! Dit boek leert je de technieken en bevat ook heel veel recepten die je zo kunt namaken. Superleuk om mee te experimenteren en zo nogal indrukwekkende taartjes op tafel te zetten.

Kijk nou hoe lief! Zo komt onze Pippa er elke avond bij liggen als wij in de badkamer staan tanden te poetsen. Pip is echt een zwaan-kleef-aan-poesje dat ons het liefst bij elke stap volgt en altijd even in de gaten moet houden wat wij uitspoken.

P.S. Over 1,5 maand wordt dit meisje gewoon alweer 10. Hoe dan? Het is niet van haar af te zien, toch?!

Vrijdag de 14e was het Valentijnsdag. We waren het allebei een klein beetje vergeten en besloten de 13e nog snel iets voor de ander te regelen. In mijn geval mondde dat uit in een glutenvrij pakket dat pas de week erna bezorgd bleek te worden (oftewel: lege handen op Valentijnsdag zelf!). Ik had de levensgrote header in alle snelheid over het hoofd gezien. Geen idee hoe! Bart kwam op Valentijnsdag aan met dit leuke pakketje: een lieve kaart, een roze notitieboek om mooie quotes in neer te pennen en een zak chocolade-eitjes. De lieverd!

Heb je al gezien dat de bonen bij Albert Heijn een nieuwe look hebben? Of nou, de bonen niet. De verpakking wel! En er is goed nieuws: ze behoren tegenwoordig ook tot de Terra-lijn, waardoor je met een AH Premium-abonnement standaard 10% korting op alle blikken bonen krijgt. Zo’n abonnement kost trouwens € 15 per jaar en is wat mij betreft écht de moeite waard. Wij krijgen er per maand al minimaal € 15 korting mee.

Verder trakteerde ik mezelf op een paar prachtige boeken. Een daarvan is deze van Griet Op de Beeck. Een prachtig boek over je fijner leren te voelen na een roerige jeugd of een lastige periode in je leven. Als je dit fragment van de flaptekst leest, snap je vast waarom ik acuut verliefd werd op dit boek, nog voordat ik ook maar een pagina had gelezen:

Haar hele leven was Griet Op de Beeck op zoek naar het beter waarvan ze altijd geloofde dat het moest bestaan. En het werd beter, een minibeetje, voetje voor voetje en dan ging ze plots evengoed weer terug naar af; een echte ommezwaai kwam er nooit. Tot ze zelf besliste om terug naar school te gaan en naast schrijver ook therapeut te worden, en zo te onderzoeken wat echt kan helpen.

Ik ben overigens pas net in het boek begonnen, maar het is tot nu toe een prachtige mix van literair mooi beschreven passages uit Griets rauwe leven en de lessen die ze leerde van de grote namen in therapieland. Het boek laat vooral zien dat het áltijd beter kan worden, ook als je nu misschien nog gelooft van niet.

Zaterdag dook ik de keuken in voor mijn allereerste bakexperiment met de vegan cheesecake bites. Of nou ja, bakken? Deze chocolade-bites hoeven niet eens de oven in, en hebben aan een enkeltje vriezer en koelkast al genoeg. Ik haalde mijn inspiratie voor de techniek uit het boek van SUE, maar bedacht daarna mijn eigen ingrediëntencombinatie en besloot het lekker eigenwijs toch op mijn eigen manier aan te pakken. Helemaal trots op hoe deze bites met pindakaas en chocola zijn geworden!

Daarnaast bakte ik een kokos-kardemomcake om de rest van de week van te lunchen. Er zit flink veel kokosrasp in verwerkt, waardoor je een kokosmakroon-achtige smaak krijgt. Superlekker! En de cake is nog gezond en suikervrij ook. Het recept zal ik binnenkort delen zodra ik de cake verder geperfectioneerd heb.

Aan het eind van de middag reden we richting IKEA om een nieuwe KALLAX-kast (de bekende witte kast met de vierkante blokken) te scoren voor ons washok. Dan zijn straks het wasmiddel en de schone lakens netjes weggewerkt. Maar ik kwam daarnaast met nóg een missie…

Ik scoorde namelijk ook deze ‘STUK’-dozen voor in je kledingkast. Op Instagram zag ik laatst hoe je deze bakken kunt gebruiken om je kleding opgerold in op te bergen. Nu werd ik al een tijdje gek van mijn planken met bijna omvallende rommelige stapels blouses. Vaak had ik ook geen zin om een blouse die achterop de plank ligt erbij te pakken. Het gevolg was dat ik wel heel vaak naar dezelfde kledingcombinaties greep. Daar moesten deze bakken verandering in brengen.

Hoe handig! Ik heb de blouses allemaal volgens de Marie Kondo-stijl gevouwen (maar dan net een tikkeltje minder perfect en strak, want zó fanatiek ben ik nu ook weer niet). Daardoor kun je in één zo’n bak heel veel blouses kwijt en kun je toch nog goed zien wat er precies in de bak zit. Door de kleding op deze manier op te vouwen, kan ik opeens weer écht alle items zien die ik heb (en draag ik dus meer verschillende dingen) én hield ik plotseling een hele plank in mijn kledingkast over.

Vorige week stond in het teken van heel veel interviews afnemen. Wel 8 in totaal! Ik werk onder andere aan een aantal interviewartikelen voor een personeelsblad en mocht ook enkele artikelen voor het intranet van een opdrachtgever schrijven. Ik blijf het leuk vinden om daardoor elke dag weer met heel verschillende mensen in gesprek te zijn.

Overigens krijg ik vaak de vraag of ik het als introvert niet energieslurpend vind om soms wel 10 mensen per week te interviewen voor mijn werk. Maar nee, ik zorg altijd voor een goede balans tussen gesprekstijd en schrijftijd. Op de meeste dagen besteed ik minimaal driekwart van mijn dag schrijvend, en steek ik hooguit een kwart van mijn werkuren in interviews en andere calls. Juist omdat ik ook veel tijd in mijn eentje schrijvend doorbreng, vind ik het fijn om daarnaast regelmatig mooie diepgaande gesprekken te voeren. Bovendien plan ik nooit 2 interviews direct achter elkaar, zodat ik altijd met frisse energie aan het tweede interview van de dag kan starten.

Wat een joekel van een plant, hè?! Deze plant begon ooit als een vrij bescheiden ding, maar is inmiddels uitgegroeid tot een alsmaar groter wordende kantoorboom. Ik geloof dat ik de plant maar eens moet omdraaien, zodat de andere kant ook richting de zon kan groeien. Dit mooie ding dreigt een beetje uit balans te raken met al zijn bladeren en gewicht aan de zonkant.

Maandag was ik om een of andere reden niet vooruit te branden. Ik was moe, niet creatief en ook allesbehalve productief. Voorheen ging ik dan altijd ploeteren totdat het wél lukte om iets uit mijn handen te krijgen. Tegenwoordig probeer ik op die momenten juist even pauze te nemen van werk, naar buiten te gaan of iets anders te doen. Grappig dat juist een wandeling of pauze vaak heel goed werkt tegen de middagdip, veel beter dan streng “Hup, volhouden!” tegen jezelf roepen. Wat dat betreft is blijven ploeteren misschien wel het meest funest voor je productiviteit, focus en creativiteit. Pauze nemen helpt je vaak veel verder, ook als je het druk hebt!

Deze grote tafel staat tijdelijk op mijn werkkamer totdat hij een nieuwe eigenaar via Marktplaats heeft gevonden. Pippa grijpt de gelegenheid graag aan om me indringend aan te staren als het over 1,5 uur etenstijd is en ze zich afvraagt of ik daar al aanstalten voor aan het maken ben… En ja, dan blijft ze gerust 1 uur zo zitten totdat er wél iemand opstaat om de voerbakjes te vullen.

Soms zien mijn lunches er nogal random uit. Vaak eet ik een mix van alle dingen die ik in het weekend heb voorbereid voor de week en restjes die ik in de koelkast tegenkom. Dit keer ging ik voor een nogal bijzondere mix van véél pompoensoep, gezonde kokoscake en een halve bak sojakwark voor extra eiwitten en calcium.

Zeg me dat ik niet de enige ben die nooit langer dan 2 jaar met oortjes kan doen! Mijn oortjes raken altijd in de knoop of ik friemel er zo lang en fanatiek aan dat de kabel op een bepaald punt breekt. Je hoort het al: ik moest me weer aan nieuwe oortjes wagen. Dezelfde als die ik al had van Apple, maar dan zonder de letterlijke kink in de kabel.

Ik moest heel hard lachen om deze foto van Pippa. Als ik mijn werkkamer heb verlaten om van een welverdiende avond te genieten, zet Pippa nog even de perfectionistische puntjes op de ‘i’. Lang leve het hebben van een assistent! 😉

En ja, ik gebruikte heel lang bij gebrek aan een goede laptopstandaard deze dikke stapel boeken. Niet heel esthetisch, maar wel fijn en praktisch!

Vrijdag kwam dan eindelijk mijn Valentijnscadeau voor Bart binnen: een pakket vol glutenvrije dingen! Bart baalt er altijd van dat glutenvrij supermarkbrood over het algemeen niet te pruimen is. De laatste tijd bakt hij vaak zelf brood, maar ik vond het leuk om hem te verrassen met écht bakkersbrood dat ook nog glutenvrij is. Het brood komt trouwens allemaal van de webshop Glutenvrije Markt en Bart is er tot nu toe erg enthousiast over. Vooral het chocoladebroodje is wat hem betreft een aanrader.

Daarnaast kwam er een pakketje voor mij binnen. Een gigantische impulsaankoop, maar wel eentje waar ik zeker geen spijt van krijg! In een Instagram-advertentie zag ik dit fantastische roze bloemetjesdekbedovertrek voorbijkomen, en ik móest en zou hier zelf onder slapen. Ik ben er nu al helemaal happy mee.

Sowieso is de kwaliteit van de dekbedovertrekken van Walra superfijn. Ik kocht bij hen ook mijn allereerste dekbedovertrek toen ik 6 jaar geleden op mezelf ging wonen en dat ziet er ook na tientallen keren wassen nog mooi uit.

Zaterdag stortte ik me op een spontaan blogproject. Omdat ik regelmatig van familie en vrienden de vraag krijg “Welke koekjes kan ik wel voor je kopen nu je vegan eet?”, leek het me leuk om daar een blogoverzicht van te maken. Niet alleen voor de mensen om mij heen, maar ook voor andere vegans en hun familieleden. Klein tipje van de sluier: alle koeken hierboven zijn sowieso vegan (en erg lekker!).

Zaterdag kon dan eindelijk de enorme stapel boeken onder mijn laptopscherm vandaan. Mijn nieuwe roze computerscherm kwam namelijk binnen! Ik vond zo’n groot scherm lange tijd maar een onhandig en log ding om naast mijn laptop neer te zetten, maar ging nu op aanraden van Bart toch overstag. Toen ik in de krochten van Google een roze (!) scherm vond, wist ik dat díe van mij moest worden.

Overigens vind ik zo’n groot scherm na 2 dagen al echt een aanrader. Achteraf gezien was ik heel vaak met samengeknepen ogen naar mijn kleine laptopschermpje aan het turen. Zo’n groot scherm kijkt veel fijner en ik ga dan ook automatisch minder snel naar voren gebogen achter mijn bureau zitten.

Om mijn ergonomische werkplek compleet te maken, kocht ik ook toch maar een split toetsenbord. Bart heeft er zo één en het werkt zoveel fijner voor mijn polsen dan een normaal toetsenbord. Beetje jammer alleen dat ik tot nu toe nog geen werkend exemplaar heb! Bij het eerste toetsenbord dat ik kreeg, werkte de aansluiting naar mijn laptop niet waardoor ik steeds na het typen van 1 woord alweer de verbinding kwijt was. Toen ik een week later een vervangend toetsenbord ontving, had die hetzelfde probleem. Dus hopelijk kan ik over een week dan echt achter een werkend gespleten toetsenbord werken.

Zaterdag stond ik in de keuken voor wat nieuwe kook- en bakprobeersels. Het idee van avocadobrownies mislukte totaal en zal ik je besparen. Maar deze noedels met zoete aubergine en harissa pakten wél heel goed uit. Extra lekker met de plantaardige balletjes van AH-huismerk erbij!

Die middag vertrokken we naar een winkelcentrum in de buurt waar ik vooral heel graag een kijkje wilde nemen bij Sissy-Boy. Dat is altijd een van mijn lievelingswinkels voor woonaccessoires en servies. We namen bijna deze leuke tafeltjes mee naar huis, totdat we ontdekten dat ze nogal krasgevoelig zijn. Jammer maar helaas!

Wel kocht ik (hoe kan het ook anders!) weer eens en mooi serviesding. Dit keer een chic bord met allerlei vrolijke stipjes! Ik zal altijd een zwak houden voor mooi servies. Wat mij betreft worden gerechten gewoon automatisch nóg lekkerder als je ze mooi serveert. En ik vind het ook gewoon leuk om voor mijn foodfoto’s mooie borden te sparen.

Daarnaast deden we een grote en toffe aankoop bij een kookwinkel. Voor onze nieuwe keuken met inductiekookplaat hadden we een hele pannenset bij elkaar gespaard met de AH-zegelactie. Helaas was de hapjespan niet fantastisch: na een half jaar was er al een stukje metaal van de onderkant afgebladderd en dat werd steeds erger. Om ons fornuis te sparen, besloten we toch maar eens voor een écht goede pan te gaan. Op advies van de eigenaresse gingen we voor deze pan van Valira. Een rib uit ons lijf, maar hopelijk wel eentje die het dubbel en dwars waard is.

Verder is het nieuwe seizoen van Dream School weer begonnen en kan ik steeds niet wachten op de nieuwe aflevering. Ik vind dit een van de mooiste programma’s die er zijn. Dream School laat heel mooi zien dat “lastig” gedrag van jongeren vaak niet op zichzelf staat. Ze zijn niet van nature “lastig”. Vaak is het gedrag hun (begrijpelijke) reactie op nog veel lastigere omstandigheden waar ze al op jonge leeftijd mee te maken krijgen.

Het is altijd makkelijk om mensen op basis van hun gedrag of uitstraling te veroordelen, maar er zit bijna altijd een verhaal achter dat verklaart waarom iemand doet zoals die doet. Ik hoop zo dat elk van deze jongeren een mooie tweede kans krijgt en met meer zelfvertrouwen, levenslust en liefde verder kan gaan.

We sloten de week af met gezellig verjaardagsbezoek bij mijn vader én met wat gezellige bolletjes voor in huis. Ik blijf het zeggen, maar wat is het fijn dat de lente met de dag dichterbij lijkt te komen en dat de wereld weer meer kleur krijgt.

Hopelijk ga jij een minstens zo fijne en kleurrijke week tegemoet! 🙂

Wat is het fijnste dat jij afgelopen weekend hebt gedaan?