Ha, daar ben ik weer met een Inkiekje tussen de paaseieren en lentewandelingen door! Gelukkig weer zonder de jeuk die afgelopen week door een bijzonder shampoo/wasmiddel/dekbed-debakel toesloeg. Ik mocht onder andere weer hardlopen na het 5 maanden zonder mijn vaste rondjes te moeten doen en genoot daar extra van. Ook deed ik een aankoop waarvan ik altijd zeker wist die nooit te zullen doen. Ik had een droomsamenwerking met een restaurant, waar mijn broertje van meegenoot. En we vierden de tiende verjaardag van een wel heel speciale huisgenoot. Kiek je mee?

Twee weken geleden had ik (na heel veel gezellige verjaardagen, babyshowers en andere feesten) weer eens een heel rustig weekend. Zo welkom! Ik voel me dan op maandag altijd zo veel fijner dan als ik net een drukke zondag achter de rug heb. Raar maar waar: voor mij voelt een werkdag op maandag soms meer als ontspanning dan een zondag vol sociale activiteiten. Wat dat betreft heb ik als thuiswerkende tekstschrijver wel echt het juiste beroep gekozen: in mijn werk heb ik lekker veel me-time en dus genoeg tijd om in mijn eigen bubbel (al schrijvend) bij te tanken.

Verder heb ik een oude serie afgestoft: Divorce. Toen ik nog studeerde, keek ik deze serie trouw elke week. Zo leuk dat de afleveringen nog steeds op Videoland staat! Ik heb de 4 seizoenen er in rap tempo doorheen gejast.

Die avond was Bart van huis en trakteerde ik mezelf op een bijzonder kostje: pistache-pasta. Als in: pasta met pistache-pasta erdoorheen. Albert Heijn verkoopt sinds kort potjes met pistache-pasta (gemaakt van 100% pistachenoten) en daar kun je in combinatie met gepureerde courgette en pesto een heerlijk sausje van maken. Dit smaakte zó lekker! Het recept zal ik binnenkort eens delen.

Verder sleurde ik Bart na zijn werkdag mee naar buiten toe, omdat ik een foto moest en zou maken met deze roze bloesem. De fluffy roze bloesems zijn altijd mijn grote favoriet, maar helaas vallen ze altijd razendsnel uit. Nog snel op de gevoelige plaat vastleggen dus!

Verder kwam na 6 weken wachten en een onverwachte, peperdure rekening voor importheffingen (want: besteld op Etsy in de UK) mijn nieuwe computerschermstandaard binnen. Mijn computerscherm is van zichzelf net iets te laag om ergonomisch te zitten, dus had ik er standaard een paar boeken onder liggen. Wel zo fijn dat hij nu op een mooie houten standaard kan staan!

Vorige week woensdag was een heuglijk moment: na 5 maanden (!) niet hardlopen mocht ik eindelijk weer een paar eerste meters maken. In december liep ik een hardnekkige hardloopblessure op: eerst een overbelaste kuitspier en daarna shint splints aan beide benen. Ik baalde als een stekker, want ik loop al meer dan 10 jaar elke week hard. Maar na veel oefeningen en fysio-begeleiding mocht ik weer mijn eerste minuten hardlopen op de loopband bij de fysio proberen. En het ging goed, dus ik kreeg groen licht om zelf weer langzaamaan te trainen. Yes!

Met de nadruk op ‘langzaamaan’ overigens. Normaal gesproken ben ik veel te eigenwijs om me aan trainingsschema’s te houden en ga ik meteen keihard van start. Maar na 5 maanden rondlopen met een blessure heb ik wel door dat te hard van stapel lopen niet the way to go is, dus houd ik me braaf aan mijn loopschema. Hopelijk kan ik steeds een beetje meer.

Mijn doel is om na de zomer 8 kilometer te kunnen rennen, zodat ik de Dam-tot-Dam-loop die ik vorig jaar moest afzeggen alsnog kan lopen. Maar dan door op een zelf gekozen moment de hele route te rennen. Dan zit er wat minder druk achter dan als ik me nu halsoverkop voor de echte run inschrijf 🙂

Bloesems! Ik heb geprobeerd de afgelopen weken zoveel mogelijk van het voorjaar, de zon en de bloesem op te snuiven door elke dag lekker naar buiten te gaan. Zelfs al ik met tegenzin de deur uit stapte, voelde het altijd fijn om nog meer van de lente in me op te nemen.

Verder testte ik weer veel nieuwe vleesvervangers. Eén daarvan was deze bietenfalafel van Garden Gourmet. Helaas was deze geen doorslaand succes. Ik vond de falafel meer naar biet dan naar iets falafelachtigs smaken. Nee, geen fan! Sowieso vind ik het merk Garden Gourmet de laatste tijd wat tegenvallen. Ik merk dat ik bijna alleen nog maar vleesvervangers van De Vegetarische Slager en Albert Heijn-huismerk koop.

Verder hees ik mezelf weer eens in mijn toffe gele jasje. Zo fijn dat er nu weer dagen zijn waarop een winterjas overbodig is en waarop zo’n dun jasje ook voldoende is om de kou tegen te houden. Ik vind zomeroutfits wel echt een stuk leuker dan al die dikke wintertruien en jassen.

Vorige week aten we gezellig mee bij mijn ouders en broertje. Het is altijd een feest als broerlief voor het eten zorgt! Dit keer kregen we heerlijke wraps met tempeh, doperwtenspread en ingelegde ui voorgeschoteld. Een feest – voor het oog én voor de smaakpapillen!

Verder wijdden we ons gloednieuwe dekbed in (en Pippa deed daar gezellig aan mee). Dit mooie bloemetjesdekbed kocht ik een tijdje geleden bij Walra en ik vind het nog steeds zó mooi. Van zo’n kleur en print word je toch op slag vrolijk?! Helaas kreeg dit nieuwe dekbed later wel een nare bijsmaak… Daarover straks meer 😉

Vorig weekend stond een bezoekje aan een paar leuke woonwinkels in de buurt op de planning. Ik was al in geen eeuwen meer bij Kwantum geweest en zag online dat ze heel veel gave nieuwe kleurrijke aanwinsten verkopen. Deze spekkiebloempot vond ik bijvoorbeeld enig. Net niet enig genoeg om hem mee naar ons huis te nemen, maar wel heel leuk om te zien!

Hoe interieurshoppen eruitziet als je gaat met een partner die niet zo gefascineerd is door interieurdingen als jij: de ene partner leeft helemaal op tussen de bloempotten en kopjes en schotels, terwijl de andere partner de gescoorde buit bewaakt en de tijd probeert te doden met zijn telefoon… Ik moest achteraf hard lachen om dit spontane kiekje 😉 Zo typisch ons!

Maar dat bezoekje aan Kwantum was niet voor niets! Ik scoorde een paar mooie nieuwe aanwinsten voor onze zolder. Het kleurenpalet daar is grijs, beige, paars en lila. Dit kussen matcht er perfect mee en is ook nog eens heerlijk zacht. Ik kan niet wachten totdat het logeerbed staat, zodat we dit kussen er een mooie plek op kunnen geven.

Zaterdag stortte ik me op een nieuw bakproject: perencake. Ik maakte deze cake al 4x eerder, maar vind het altijd leuk om recepten te blijven finetunen totdat ik 100% tevreden ben. Dan pas deel ik ze op de blog! Deze versie van de perencake kwam volledig door de keuring heen en ik heb het zelfs al een plek op de blog gegeven. Bekijk mijn recept voor gezonde perencake maar!

Zondag was ik in Amsterdam te vinden voor een massage. Vanaf de bushalte moest ik een stukje lopen over de Overtoom, maar dat was geen enkel probleem met alle mooie bloemen die er bloeien. Genoeg te zien! Ik kan ook nog steeds niet geloven dat wij volgend jaar ook een blauwe regen hebben bloeien in onze tuin. Bij ons komt hij over de pergola te hangen.

Na de massage bleef Barts vader gezellig eten én zette ik het op een online interieurshoppen. Op zolder wacht een mooie open kast erop om ingericht te worden, maar we hadden nauwelijks accessoires om in die kast te zetten. Ik shopte deze leuke spullen bij elkaar via Things I Like Things I Love. Dat is sowieso echt een leuke webwinkel voor accessoires in japandi- of Scandinavische stijl. Ik ben vooral dolverliefd op de mooie lamp met oranje kap. Dat wordt straks vast een blikvanger in de kast.

Zondag de 13e was een heel bijzondere dag, want onze lieve Pippa is sinds die dag officieel een tiener. Hoe kan mijn kleine poesje nu al 10 jaar oud zijn? Ik adopteerde haar toen ze 4 jaar oud was en kan me sindsdien geen leven zonder haar meer voorstellen. Mijn mooie, kleine meisje dat me altijd opvrolijkt, dat van de kleinste dingen de grootste drama’s kan maken, maar dat ook altijd als een Hello Goodbye-achtig welkomstcomité klaarstaat als we ook maar 5 minuten van huis zijn geweest. Zij brengt zoveel vrolijkheid in huis! En hopelijk mag ze dat nog heel lang hier thuis doen.

Over blikvangers gesproken: ik ben nog nooit zo trots geweest op de witte plantenbak voor ons huis als nu. Nu alle bollen die we dit najaar in de bak hebben gezaaid zich ontpoppen, ziet het er opeens wel heel vrolijk uit. Normaal gaan we elk jaar in de lente naar de Keukenhof. Maar ik zei al tegen Bart dat we dit jaar ook gewoon kunnen genieten van onze mini-Keukenhof voor de deur.

Weet je nog dat nieuwe dekbed? Nou, that escalated quickly. Anderhalve week later zat ik bij de huisarts met extreme jeuk en pijn aan mijn hoofdhuid. Ik snapte er niets van; mijn huid is wel vaker gevoelig, maar niet zó gevoelig. Ze gaf me een anti-eczeemshampoo mee die goed moet werken. Ik besloot daarnaast eens op onderzoek uit te gaan naar wat de allergische reactie had getriggerd. Ik had namelijk al 1,5 week last van jeuk, het zat maar aan één kant van mijn hoofd en werd met de dag erger. Na een brainstorm met mijn schoonzusje ontdekten we dat ik uit enthousiasme het nieuwe dekbed nooit had gewassen en dat mijn gevoelige huid op de stoffen uit het dekbed (die je er normaal met de eerste wasbeurt uitwast) reageert. Oeps, weer een lesje geleerd!

Blijkbaar is mijn hoofdhuid überhaupt mega-gevoelig geworden. Toen het dekbed al lang en hoog en breed in de was zat en ik de speciale shampoo gebruikte, kreeg ik na het haren wassen alsnog een knalrood hoofd. Alles deed pijn, en ik kon me nauwelijks focussen op werk omdat mijn hele hoofd warm was. Hoe kon dat nou? Opnieuw brak ik er mijn hoofd over. Het bleek dit keer te komen doordat ik een tijdje geleden nieuw wasmiddel had gekocht. Hiervóór gebruikten we altijd het waspoeder hierboven van Natural Senz dat hypoallergeen is. Dat bleek het nieuwe wasmiddel niet te zijn.

Dus sloeg ik als de wiedeweerga weer mijn vertrouwde Natural Senz-poeder in en waste ik alle handdoeken opnieuw met dit spul. En verrek, de jeuk is nu zo goed als weg! Ik heb helaas nog wel eczeem, dus voorlopig let ik maar extra goed op dat ik alleen maar hypoallergene shampoos, crèmes, wasmiddelen, etc. gebruik.

Mocht jij tips hebben voor merken die fijn zijn als je een hypergevoelige huid hebt, let me know! 🙂

Waar ik heel enthousiast over ben, is dit balanskussen waar ik tegenwoordig mijn werkdagen voor het grootste deel op doorbreng. Ik had dit kussen ooit in een opwelling gekocht toen ik met heftige nekpijn door Instagram scrolde. Elk product dat me ook maar een fractie verbetering van die pijn beloofde, kon als vanzelf rekenen op een plek in mijn winkelmandje. Maar dit kussen was wel écht de aankoop waard. Het is een opblaasbaar kussen dat dus een beetje wiebelig zit. Daardoor moet je onbewust je rug aanspannen om recht te blijven zitten. Dat helpt dan weer om je rug sterker te maken en dus minder klachten te krijgen. Ik zit er nu 3 weken op en het helpt mij echt heel goed.

Verder stortte ik me op Project Kledingkast. Ik kocht er een paar STUK-bakken van IKEA bij om echt elke plank in mijn kast netjes te ordenen. Zo blij met het resultaat! Ik heb eindelijk weer orde in mijn kledingkast en ik heb nooit meer het probleem dat er kleding op de “stapel achterin” ligt die ik daardoor compleet over het hoofd zie.

Donderdagavond was ik gelukkig eindelijk verlost van de hardnekkige jeuk. Precies op tijd voor een gezellig etentje met mijn broer Joeri bij het restaurant Bonboon. In het kader van ‘dromen komen uit’: ik mocht hier voor een Instagram-samenwerking dineren en mag binnenkort een etentje voor 2 bij dit vegan restaurant weggeven. Wat een droom!

Joeri en ik waren allebei razend enthousiast over elk van de 5 gangen. Ze serveren hier de lekkerste vegan gerechten en je kunt ook kiezen voor tea pairing. Dan krijg je bij elk gerecht een bijpassende thee (in plaats van wijn) geserveerd. Wat een feest! Mijn favoriete gerecht was absoluut dit toetje met een heerlijke crème van vegan mascarpone.

De volgende dag kreeg ik gezellig bezoek van een vriendin en sloofde ik me ’s ochtends uit in de keuken om voor het eerst (bananen)scones te maken. Ze waren een tikkeltje te krokant gebakken, maar smaakten verder heerlijk.

Verder overtuigde een vriendin me ervan dat een spijkermatje misschien wel iets voor mij zou zijn. In eerste instantie verklaarde ik mensen die vrijwillig op zo’n stekelig matje gaan liggen altijd voor gek. Dat kan toch niet prettig liggen? Toen mijn vriendin vertelde dat ze die gedachte ook had maar inmiddels helemaal om is, besloot ik het toch een kans te geven. Uiteraard ging ik voor de knalroze variant. Het zal eens niet!

De eerste dagen moest ik nog even moed verzamelen om daadwerkelijk op het matje te gaan liggen. Toen Bart en ik opeens in een ooghoek zagen dat Pippa spontaan op dit matje was geploft en er (zonder te piepen) 5 minuten op bleef zitten, durfde ik het zelf ook wel aan 😉 Blijkbaar worden niet alleen mensen, maar ook katten zen van zo’n ding.

Zondag vierden we Eerste Paasdag op een lekker relaxte manier. Na een grote schoonmaak door het huis en een brunch met z’n tweetjes fietsten we door de polder om met mijn ouders en broer af te spreken. Ik vind het altijd zo fijn om met de fiets naar afspraken te gaan als het zonnig weer is. Dan maakt het me niet eens uit als het een eindje fietsen is. De zon en het groen om me heen maken zoveel goed.

De zondagavond eindigde met een besefmoment dat de krimpflatie serieus gaande is. Met mijn mes raakte ik wel heel snel de bodem van dit hummus-kuipje. Het bleek dat ze gewoon een tactisch kuipje hebben gemaakt waar veel minder in zit dan je denkt (zeker als je bedenkt dat dit bakje meer dan € 3 kost…)! Volgende keer toch maar gewoon de hummus van het huismerk kopen die wél tot de bodem is gevuld 😉

Bij welke boodschappen verbaas jij je het meest over de prijs?