Terwijl de vogels tjilpen en de zoveelste warme zomerdag zich heeft aangediend, flans ik dit fotodagboek in elkaar. Ik geniet nog eens na van het moment dat ik mijn beste schilderkunsten van zolder haalde voor een vrijgezellenfeest, denk terug aan de lading schattigheid die een nieuwe pup met zich mee bracht én ben nog steeds blij om het feit dat ik de schaamte om mijn zomerkleurtje voorbij ben. Kortom: er staat weer een propvol Inkiekje voor je klaar!


Vorige week was ik bij een vriendin die heel binnenkort gaat trouwen. Voor haar vrijgezellenfeest kreeg iedereen een canvasdoek met een klein stukje van een giraf erop geschetst. Aan ieder voor zich de schone taak om van zijn doek iets moois te maken. Achteraf zagen we pas hoe het totaalbeeld eruitzag.
Ik mocht de zoenende giraffenmonden op me nemen. Vond ik nog best een uitdaging, maar – zoals dat meestal bij creatieve dingen gaat – ik besloot me er helemaal in vast te bijten. Ik vond het resultaat verbluffend mooi. Echt iedereen heeft zich enorm uitgesloofd om er wat moois van te maken.

Die zaterdag was ontzettend leuk, maar ik was na zo’n volle dag ook gesloopt. In coronatijd ben ik eraan gewend geraakt minder “sociaal” te doen. Hoe leuk ik het ook vind om weer een paar mensen te zien, ik had echt wat tijd nodig om bij te komen (en schreef dan ook juist toen mijn blog over ontprikkelen). Op dat moment had ik behoefte aan één ding om te ontprikkelen: de dweil door mijn huis halen. De huismiep die ik ben! Pippa was daar minder enthousiast over. Zoals je kunt zien aan Pips verraste blik, sta ik niet elke week met een dweil in mijn handen. Oeps!

Voor het vrijgezellenfeest had ik de taak op me genomen een appeltaart te bakken. Ik was er iets te laat aan begonnen en stond dus op vrijdagavond om elf uur nog taart te bakken (sommigen feesten om die tijd, ik duik de keuken in!). Ik was alleen even vergeten dat mijn appeltaartvorm voor 8 personen is en heb er voor 12 personen aan beslag in weten te proppen. Mijn appeltaart was dus een toren van 10 centimeter hoog geworden. Helemaal heel bleef-ie niet, maar gezien de hoogte verbaasde het me dat hij nog in redelijk taartachtige toestand te serveren was.

Ook erg lekker was deze zelfgemaakte (glutenvrije) pizza. Zowel de bodem als de vulling zijn ons eigen werk. Mijn pizza was vooral rijkelijk gevuld met een hele berg groenten, ananas en kaas – precies zoals ik pizza (en überhaupt avondeten) het liefst zie.

Verder hadden we vorig weekend een héél leuk uitstapje. De vader en het broertje en zusje van Bart hebben er een gezinslid bij: Toedels. Ik dacht dat het een Labradoodle was, maar hij is blijkbaar 100% poedel. Maar welk ras het ook is, lief en leuk is hij sowieso. Ik smelt elke keer weer als ik via Bart of via de Instagram van zijn zusje wordt overspoeld met schattige foto’s. Ik heb hem ook al twee keer mogen uitlaten trouwens. Dat is nog best een tijdrovende (maar leuke) bezigheid, aangezien Toedels bij elk mogelijke takje of blaadje even moet blijven staan.

Terwijl ik verliefd keek naar foto’s van hun fluffy hond, stond mijn eigen fluffy beest eigenwijs te doen. Mevrouw wil om een of andere reden haar drinkbak altijd van de placemat af schuiven om eruit te drinken. De drinkbak staat hier dan ook vaak pontificaal in het pad van de woonkamer naar de keuken. Gelukkig heb ik ooit een handige drinkbak met lekrand gekregen, waardoor dit schuifspelletje niet meteen tot een compleet waterballet leidt.

Tijdens de rit naar Toedels gebeurde er ook iets bijzonders. In mijn hoofd had ik er een heuse feestelijke mijlpaal van gemaakt dat mijn kilometerteller bijna op 100.000 stond. We hadden al helemaal bedacht dat we allebei goed zouden opletten om een foto te maken als exact dat mooie ronde getal op het dashboard te zien zou zijn. Een week lang waren we er elke dag mee bezig. En je raadt het al: tijdens die ene rit naar Toedels vergaten we alsnog volkomen op de teller te letten en kwamen we aan met dit getal. Ach…

In plaats van rijdend in de auto, bracht ik vooral veel tijd lopend en fietsend door de laatste weken. Na het avondeten fietsen op deze lekker lang lichte zomerdagen vind ik het allerfijnst. Zeker als je dan op dit soort uitzichten wordt getrakteerd. Dan móet ik dat vereeuwigen op een foto.

Verder droeg ik dit vrolijke mondkapje naar de fysio, om er pas bij aankomst aan te denken dat het perfect matchte met mijn jurk. Onbedoeld. De schoonmaakster bij het gezondheidscentrum sprak me er zelfs spontaan op me aan dat ze mijn mondkapje zo leuk bij mijn outfit vond passen.

Ook vaak onderdeel van mijn outfits de laatste week, waren deze roze gympen. Die kocht ik laatst nieuw via de webshop van De Bijenkorf. Ik heb bijzonder weinig schoenen en had voor de zomer maar drie paar staan om te dragen. Neutrale en lekker zittende schoenen ontbraken nog, totdat deze beauties met de post werden bezorgd. Heel blij mee!

Ook kwam met de post deze prachtige jurk aan voor een bruiloft binnenkort. Ik heb heel wat websites afgezocht, want ik had een aardige wensenlijst. De jurk moest zowel naar een bruiloft als op een doodnormale dag kunnen, hij moest kleurrijk zijn maar ook weer niet té, en hij moest anders zijn dan al het andere wat ik al in de kast heb hangen. Deze jurk kwam met vlag en wimpel door mijn kritische keuring heen en hangt nu klaar om binnenkort te dragen.

Een iets minder fashionable maar wel leuke aankoop, was deze pot pindakaas in Caribische stijl. Oftewel: héél gekruid. En dat is nog een understatement. Mijn broertje kan nogal goed tegen pittig eten; de hoeveelheid sambal kan hem naast nooit genoeg zijn. Daarom leek deze pindakaas met sambal me perfect voor hem. Ik proefde zelf ook een hapje en wist daarna niet hoe snel ik naar de bak met kwark moest grijpen. Mijn broertje daarentegen likte zijn lippen erbij af. Held!

Verder gaf ik mijn keuken een nieuwe indeling. Nadat het plankje laatst van de muur af moest voor de nieuwe kozijnen, besloot ik het een make-over te geven. Er staan nu een paar potten met pasta en een leuk plantje op. Praktisch en gezellig!

In de brievenbus trof ik nog een heel leuk (en dit keer niet zelf besteld) pakketje aan. Dit boek zat erin! Mijn businesscoach had het me spontaan toegestuurd, omdat er bij het schrijven van mijn review voor haar site iets mis was gegaan en ik de tekst daardoor dubbel moest aanleveren. Geen enkel probleem voor mij, maar hoe lief dat ze daarom zoiets persoonlijks had toegestuurd. De ondertitel ‘Het managen van de lastigste persoon op aarde: jezelf’ is ook helemaal op mij van toepassing.

Wat de dag nog beter maakte, was deze hortensia op het balkon. Die hebben we een paar maanden geleden gekocht toen we als weekendmissie hadden om het balkon op te vrolijken. Dat lijkt aardig gelukt te zijn, want de hortensia is nu flink aan het bloeien. Met al die bloemetjes krijg ik ook meteen een vakantiegevoel op eigen balkon. Een staycation klinkt opeens extra verleidelijk.

Ondertussen beleefde Pip een intiem moment met de cactus in de vensterbank. Ik kan me niet voorstellen dat dit lekker ligt, maar daar denkt Pip zelf blijkbaar anders over.

Afgelopen weekend genoot ik van een heerlijke wandeling door het park hier in de buurt. Strakblauwe lucht, een veld met margrieten en volop zonnestralen, wat wil je nog meer? Een jaar of drie geleden had ik op die vraag standaard geantwoord “Een zongebruind kleurtje!”. Nu boeit dat me niets meer. Als roodharige met een heel lichte huid word ik onmogelijk bruin (tips daartegen wuif ik ook altijd vriendelijk weg!) en daar ben ik inmiddels helemaal oké mee. Ik vind het nu juist wel bij me passen, zo’n spierwit huidje en ben vooral blij dat ik in de zomer op een heleboel sproetjes wordt getrakteerd.
De zomer is er om van te genieten, niet om je druk te maken over je bikinibody, je huidskleur, je ronde vormen of het gebrek daaraan, of welk uiterlijke ding dan ook. Trek aan waar je je fijn in voelt, ga naar buiten en geniet. Iedereen is onzeker, dus anderen zijn echt veel te druk bezig met zichzelf om ook maar een seconde stil te staan bij hoe jij eruitziet.
Ben jij weleens onzeker over je lichaam/kleur of wat dan ook in de zomer?
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Meer uitdaging in je leven? 11 concrete ideeën!
Al van kinds af aan heb ik veel behoefte aan uitdaging. Ik herinner me nog dat ik eind basisschool een periode niet goed sliep omdat ik simpelweg mijn hoofd niet genoeg gebruikte. Nog steeds stort ik me het liefst regelmatig op een nieuwe uitdaging. Nieuwe dingen leren, iets spannends ondernemen, cursussen doen of gewoon bijzondere mijlpalen beleven – daar blijf ik graag continu mee bezig. Toch is het niet altijd eenvoudig om uitdagingen te vinden. Maar hoe krijg je meer uitdaging in je leven? Ik geef 11 lekker concrete tips die voor mij goed werken.
Mijn leuke plannen voor de laatste maanden van 2019
Wacht, hoe kan dat nu? Het einde van 2019 is alweer in zicht, terwijl het voor mijn gevoel helemaal niet zo lang geleden is dat ik heel heldhaftig met sterretjes zwaaide om dit jaar in te luiden. Maar voordat het opnieuw tijd is om met sterretjes te zwaaien en met terugblikartikelen te strooien, heb ik eerst nog genoeg leuke dingen om naar uit te zien. Dit zijn een paar leuke vooruitzichten die het staartje van 2019 voor mij in petto heeft.
11 tips voor minder afval (haalbaar & praktisch!)
Sinds ik op mezelf woon, speelt duurzaamheid een steeds grotere rol in mijn leven. Ik vind het belangrijk om ook met mijn mini-huishouden iets bij te dragen aan een mooiere wereld. Het verkleinen van de hoeveelheid afval die in mijn container beland, is daarvoor natuurlijk een belangrijke stap. Elke verpakking minder is er één. Ik deel 10 haalbare tips voor minder afval, die ik zelf handig én haalbaar vind. En ik laat je een nieuw product zien dat mij helpt bij het verminderen van mijn prullenbakinhoud.
Leuk overzicht. En veel gedaan. Nu in de zomer zit ik graag in de schaduw of koelte, dus ‘s ochtends of ‘s avonds. Overdag in de volle zon of ook in de schaduw is het vaak te heet. Deze week wordt 30 graden. Dus ik houd enorm van zon maar niet van hitte. Succss!
Haha, betrapt; Pippa kijkt naar die dweil alsof ze er inderdaad nog nooit eerder eentje gezien heeft;-) Ik heb dan geen rood haar, maar ik ben ook altijd even bleek, en dat vind ik prima. Vroeger lag ik zo lang mogelijk in de zon om maar zo bruin mogelijk te worden, maar tegenwoordig weet ik gelukkig hoe slecht dat is en bovendien kan ik er ook helemaal niet meer goed tegen.
O je, de zomer is meestal te warm. Deze week 30 graden. Ik zit graag ‘s ochtends en ‘s avonds buiten in de schaduw. Overigens heb ik wel eens gelezen dat katten hun drinken niet naast hun eten willen hebben, zou met mogelijke verontreinigingen te maken kunnen hebben. Waar eten is, is meestal geen vers schoon water aanwezig. Onze poezen drinken ook op een andere plek in huis. De eerste in de badkamer en de huidige op het balkon. Besankt voor je gezellige overzicht van een drukke week.
Grappig, dat heb ik ook weleens gelezen inderdaad! Misschien dat Pip dat voor zichzelf maar regelt door het bakje aan de kant te schuiven 😉 Ik ga eens proberen om haar bakje ergens anders neer te zetten. Misschien heeft ze de schuifneigingen dan minder.
Dat schilderij met die Giraffen is echt super mooi geworden. Wat een leuk en origineel vrijgezellenfeest! Het resultaat mag er echt zijn. En wat een schattige hond is Toedles toch! Ik zou ook denken dat het een labradoodle was, omdat je toch een beetje die snuit van de labrador erin ziet. Hahaha wel jammer dat je door al die schattigheid de mijlpaal van je kilometerstand hebt gemist. 😉
Enne, wat goed dat je jezelf kan accepteren zonder een zongebruind lichaam. Je bent inderdaad goed zoals je bent en bruin worden is overrated. Zelf word ik ook niet super snel bruin en dat is maar goed ook, want heel gezond is dat nu ook weer niet voor je lichaam.
Ja klopt, bruin worden is meestal ook niet echt gezond. Zeker niet als je van nature een witte huid hebt en niet snel bruin wordt, kan het haast niet gezond zijn als je daar toch van alles voor doet 🙂
Wat een leuk inkiekje en wat heb je mooie dingen meegemaakt! Wat grappig van Pippa die naast een cactus slaapt, haha Die jurk is echt mooi, de riem erbij maakt het nog mooier! Het zal je vast heel leuk staan! Ik heb zelf ook een lichte huidskleur en vroeger kon ik me weleens ergeren aan het feit dat ik altijd maar tips kreeg om eens naar de zonnebank te gaan of te gaan zonnen. Maar ik vond dat erg slecht en ongezond. Daarnaast vind ik het ook niet altijd mooi staan en ik vind een huidskleur mooi zoals het van nature is! Wist je trouwens dat in Indonesië een witte huid als een schoonheidsideaal gezien wordt! Toen ik daar woonde, zag ik dat de vrouwen alles doen om een wittere huid te krijgen! Schappen staan er vol met whitening producten. Of het bij iedereen helpt is de vraag, maar ik heb ooit eens voor de fun een whitening lotion gebruikt en mijn voeten waren nog nooit zo wit geweest, haha
Ja inderdaad, in Marokko bijvoorbeeld worden ook whitening producten verkocht. Denk dat het in sommige landen uit Afrika en Azië als een schoonheidsideaal wordt gezien.
Zelf heb ik niet zo veel met zonnen, zonnenbanken, een kleurtje krijgen, lichter zijn,… Toen ik in het middelbaar zat wilde iedereen per se in de zon liggen dus ik deed gewoon mee, daar heb ik nu wel spijt van.
Oh echt? Wat grappig dat het in Indonesië juist omgekeerd is en dat mensen er van alles aan doen om een wittere huid te krijgen. Ik ben nu heel nieuwsgierig hoe zo’n lotion er bij mij uit zou zien, haha.
Een heel leuk inkiekje en een prachtig schilderij is het geworden. De jurk vind ik ook prachtig! En de foto van Pippa naast de cactus is erg leuk! Vroeger was ik er weleens mee bezig dat ik een kleurtje moest hebben, dat was toen ook een soort maatstaf, belachelijk natuurlijk. Ik ben daar nu helemaal niet meer mee bezig en draag juist vaak driekwart mouwtjes en smeer me goed in.
Wat goed dat je dat idee van een kleurtje moeten hebben hebt losgelaten! Een gekke maatstaf inderdaad! Groot gelijk dat je gewoon in fijne kleding met driekwart mouwen de deur uitgaat 🙂
Katten kunnen echt op de meest gekke manieren liggen slapen hé. Die van ons ligt dan met zijn kop naar beneden te soezen op een tuinstoel. De eerste keer dat ik het zag moest ik toch even snel kijken of hij toch nog wel ademde.
Wat zijn de giraffen mooi geworden!
En ik krijg honger van die pizza 🙂
Hier ook witte zomerbenen. Het was al geen grote zorg maar sedert ik een dikke maand geleden een enorme netelroosaanval gekregen heb (van kop tot teen onder de vlekken en er ook echt ziek van) kan het me nog veel minder schelen. Als mijn benen (en de rest liefst ook natuurlijk) maar gezond zijn!
Haha, katten kunnen inderdaad wel heel bijzondere poses en slaaphoudingen aannemen. Heerlijk maffe beesten zijn het ook!
Wat rot trouwens die netelroosaanval! Hopelijk gaat dat inmiddels een stuk beter. Je hebt helemaal gelijk: dat je gezond bent en dat alles werkt, is veel belangrijker dan hoe je benen, armen, etc. er precies uitzien.
Ontzettend leuk die giraffen canvas die jullie gemaakt hebben. Heel origineel.
Verder krijg ik heel veel trek van deze blog. En dat terwijl ik net gegeten heb.
Ben benieuwd naar de complete bruiloft outfit. En die pizza ziet er lekker uit. Zelf maak ik af en toe zelfgemaakte pizza inclusief bodem. Kan ik mooi alle restjes op gooien.
Wat een blij overzicht! Dat schilderij is echt een geweldig idee, zo leuk!
Wat een leuk inkiekje weer! Tuurlijk ben ik wel eens onzeker (geweest) over mijn lichaam. Vroeger toen ik slank was vond ik mezelf te dik. Nu ik eigenlijk iets te veel weeg, ben ik best oké met mezelf. Maar de kanttekening is wel dat ik eigenlijk iets minder buik zou willen hebben.