Goudkleurige kiwi’s, een witte (niet-bruids)jurk en knalgroen gras in het mooie Zuid-Limburg. De laatste weken hadden wat fijne hoogtepunten. Zo raapte ik na twee jaar de moed bij elkaar voor een voor-mezelf-opkomactie, kroop ik onder een McDonald’s-steen vandaan en leerde ik een zinvol feitje uit het Jumbo-blaadje. Bart kluste een oplossing voor de badkamer in elkaar en we stapten in de auto voor een bijzonder tripje naar Vaals. Kiek vooral mee!

Inkiekje #41

Het nazomerweer van de laatste tijd was oprecht een cadeautje. En er waren wel meer dingen een cadeautje de afgelopen tijd: gouden kiwi’s, twee geweldige outfits, een badkamer-DIY en een lang weekend weg naar Vaals waren de hoogtepunten. Die legde ik allemaal vast met mijn telefooncamera. Spiek je mee?

Twee weken geleden was het heerlijk nazomerweer op zaterdag. Daar maakten mijn broertje en ik gebruik van door in één van de Heemparken in Amstelveen te gaan wandelen. Die parken zijn zó mooi. Je vindt er allerlei bloemen en planten die niet overal in Nederland zomaar groeien. En omdat de parken beschermd zijn, weet je zeker dat er niet over drie jaar een nieuwbouwwijk op deze grond staat. Heerlijk wandelen zo!

Diezelfde dag maakten Bart en ik een spontaan uitstapje naar het tuincentrum. De lampionplanten waren in de aanbieding en we wilden er één hebben voor op het balkon. Voilà. De plant staat! Sowieso heel leuk trouwens om ons balkon gaandeweg meer kleur te geven. Allemaal met dank aan Bart trouwens. Vóór zijn komst was mijn balkon een saaie bedoening met enkel tegels op de vloer en een los tafeltje en stoelen. Nu zijn er een stuk of vijf planten te zien. De een wel meer levend dan de ander trouwens; balkonplanten water geven zit nog steeds niet helemaal in mijn routine.

Over het algemeen ben ik helemaal niet van de impulsaankopen. Maar bij het tuincentrum kan ik me vaak niet inhouden en kom ik meestal wel iets leuks tegen wat ik óók niet te weerstaan vind. Dat gebeurde dit keer toen ik deze twee vazen en het boeketje droogbloemen zag staan. In de vensterbank stond al een tijdje een klok zonder batterij (toelichting: wij hebben allebei een vurige haat voor tikkende klokken!) en daar mocht wel wat vrolijkers voor in de plaats komen. Heel blij met dit leuke hoekje nu!

Gelukkig zijn de nieuwe decoratie-items ook door Pippa, Hoofd Vensterbank hier in huis, goedgekeurd. Vraag me niet waarom, maar Pippa slaapt altijd tegen deze cactus aan, geeft hem kopjes en wil vooral lekker close zijn met de plant. Het is maar goed dat het een stevig plantje is, want hij krijgt veel te verduren tijdens zijn kroelsessies met Pip.

Toen ik vanaf mijn ouders naar huis fietste, kreeg ik alweer zo’n mooie roze lucht te zien. Ik geloof dat ik om de paar honderd meter gestopt ben om foto’s te maken. Meestal vervloek ik dit fietspad (omdat het er stevig kan waaien door het gebrek aan beschutting), maar met dit soort mooie luchten ben ik juist blij dat mijn fietsroute door de weilanden loopt.

Ook erg blij werd ik toen ik mijn Too Good To Go-box van Lidl ophaalde. Er zaten sowieso alleen maar lekkere dingen in (behalve die ene avocado – yuk, geen liefhebber hier!). Maar deze Kiwi Gold’s spanden de kroon. Ik vind die zó lekker, maar vind ze ook verschrikkelijk duur voor fruit dat je in een paar happen op hebt. Een lekker cadeautje dus dat ze met nog veel meer groenten en fruit in een box zat voor € 2,99.

Vorig weekend trapte ik af met een Action-bezoekje op de vroege zaterdagmorgen. Ik kwam voor panty’s, maar viel met mijn neus in de boter: de kerstspullen werden net uitgeladen. Logisch, het is in september de hoogste tijd daarvoor natuurlijk…  

Maar ik werd er zelf wel vrolijk van, vooral toen ik ontdekte dat ze nieuwe papierblokken voor kerstkaarten hebben liggen. Ik heb in de loop der jaren wel geleerd dat je met zelf kerstkaarten maken maar beter niet begin december pas kunt beginnen als je wilt dat de kerstkaarten je op 20 december niet de neus uitkomen. Dus heb ik maar vast wat papier in huis om de komende maanden mee te knutselen.

Die dag gingen we het dorp in, omdat blijkbaar de helft van de familie en vriendengroep in september jarig is. Dat betekende cadeautjes scoren. Ik nam ook meteen een cadeautje voor mezelf mee: twee diepe pastaborden. Niet omdat ik ze nu zo hard nodig had (er zijn nog weinig lege plekjes in mijn servieskast te bekennen), wel omdat ik het gewoon heel chic vind staan om pasta uit zo’n bord te eten. Je pasta gaat er haast lekkerder door smaken. Toch?!

In het dorp deden we nog iets. Alweer bijna twee jaar geleden kocht ik een chic mantelpakje voor zakelijke afspraken. Eentje die een stuk meer kostte dan wat ik normaal gesproken aan kleding zou besteden. Als in: meer dan het dubbele van dat bedrag. Het pakje moest alleen nog op maat aangepast worden, maar door corona en andere omstandigheden heb ik het nooit meer geleverd gekregen. Ondanks uiteraard een paar e-mails en LinkedIn-berichtjes. Na wat aansporen van Bart, raapte ik toch de moed bij elkaar om de winkel in te gaan en er opnieuw naar te informeren. 

De verkoper was hartstikke aardig, verschuldigde zich wel een keer of tien en ging meteen op zoek naar een oplossing. Het pakje was niet meer leverbaar, maar daar was ik op zich niet rouwig om. In plaats daarvan mocht ik (voor een veel hoger bedrag, zonder bijbetaling) twee items van Ted Baker uitzoeken. Zie de foto’s hierboven. Gaaf he?! Ted Baker is hét merk waarvan een jurk al heel lang op mijn bucketlist staat, maar wat ik zelf nogal prijzig vind. Ik zocht een jumpsuit en een witte jurk uit. Ben er oprecht zo blij mee! Achteraf zijn deze items veel meer mijn ding dan zo’n donkerblauw mantelpakje, waar ik persoonlijk een beetje een begrafenisstemming van krijg en dat ook niet echt “mij” is. 

Ik ben ook blij dat ik nu eindelijk niet meer steeds langs die winkel loop met het idee “Oh ja, zou ik mijn pakje ooit nog krijgen?”. Volgende keer toch maar wat eerder gewoon bij de fysieke winkel langsgaan om te informeren.

Zondag is mijn uitsloverige-ontbijtjes-dag. Vaak maak ik dan een smoothie bowl met een hele berg aan toppings erop. Dit keer voor Bart en mij; bij hem overigens met iets minder toppings. Ik kan er nog steeds niet bij dat er mensen zijn die pindakaas door kwark niet lekker vinden 😉 Overigens had Pippa er ook wel oren naar, zo’n fruitontbijtje. Ze verkoos dit roze ontbijt blijkbaar boven haar bakje met heerlijk geurende brokjes. Ik geef haar geen ongelijk.

Met nutteloze feitjes kun je bij mij altijd aankomen. Vaak vind ik die reuze-interessant. Zo trok dit weetje achterop het gratis blaadje van Jumbo mijn aandacht. Pas daara viel het me trouwens op dat er in mijn familie- en vriendenkring inderdaad veel mensen eind september/begin oktober jarig zijn. Zou het echt? 

Ik woon hier nu al 2,5 jaar, maar we zitten al bijna twee jaar zonder handdoekrek. Het handdoekrekje dat er hing, viel steeds van de muur. En de ruimte tussen de spijkers in de muur is blijkbaar geen standaard formaat voor een handdoekrek. Na twee jaar waren we er wel klaar mee dat de badjassen altijd maar opgevouwen op de badkamerprullenbak moesten liggen. We zijn nog steeds op zoek naar een handdoekrek dat wél past, maar Bart kwam met een geniale tussenoplossing. Hij figuurzaagde deze houten haakjes, spande een touw en hing aan de haakjes de badjassen en pyjama’s. 

Gaaf toch?! Ik heb zo’n vermoeden dat het handdoekrekje er helemaal niet meer gaat komen. Vind dit best leuk zo!

Op de foto’s ziet het er misschien niet uit als iets waarvoor je acuut naar de keten met de grote gele M moet rijden, maar geloof me: zo lekker was het wél. Ik ben geen frietjesfan en kom al jaren niet meer bij McDonald’s. Maar toen we daar laatst de parkeerplaats op reden, bleek dat ik onder een gigantische steen heb geleefd. Wist ik veel dat de Mac ook appeltaart en lekkere koekjes verkoopt. Dáár ben ik wel voor in! Bart scoorde een McFlurry en ik zat ‘s avonds aan de appeltaart. Niet omdat er iets te vieren viel, maar omdat je soms best voor jezelf de slingers mag ophangen.

Op een doordeweekse avond kwamen mijn oom en tante op bezoek. Het was een soort verlate privé-housewarming voor hen alleen, die er door corona nooit van was gekomen. Ik heb hen überhaupt sinds corona niet meer gezien en het was zó fijn en gezellig om ze op 1,5 meter-afstands-bezoek te hebben. Ze kwamen ook nog eens aan met een cadeau dat perfect in ons straatje past: verschillende smaakjes thee (oeh, die crème brûlee-thee!), een thee-ei en nougat. Yum!

Maar het allerlelukste onderdeel van de laatste twee weken was het afgelopen weekend. We brachten namelijk 2,5 dag door in Zuid-Limburg. We zaten bij Landal Greenparks in Hoog-Vaals en hebben vanuit daar genoten van het mooie Limburg, het stadje Valkenburg, een tripje naar Aken (DM-shoppen!), lekker eten en fijne wandeltripjes door het heuvellandschap. Wat een cadeautje dat het weer ook nog eens zo meezat!

Binnenkort zal ik nog een uitgebreider verslag delen, maar voor nu zegt deze blije-eieren-foto vast al genoeg over hoe fijn dit weekend weg was.

Wat is het leukste wat jij de afgelopen weken hebt gedaan?