Ken je het verhaal van twee mensen die na 1,5 jaar in een sportschool gingen voor een spinningles die niet doorging? Drie keer raden hoe die twee mensen heten. Ik geef je weer een inkiekje in mijn leven van de laatste twee weken. Zo laat ik je meegenieten van mijn nieuwste hobby (iets fotografie-achtigs), tip ik je een pasta die je maar beter kunt laten liggen en deel ik een les die ik leerde over opvallen met je outfit.
Jeetje, wat een taart! Dat is het eerste wat ik denk als ik deze foto zie en dat is ook het eerste wat ik dacht toen-ie bezorgd werd. Als thuiswerkers in een appartementencomplex zouden wij soms haast een bordje ‘PostNL-bezorgpunt’ op onze deur kunnen plakken. Er worden hier bijna dagelijks pakketjes voor buren bezorgd. Mijn eerste gedachte toen de postbezorger voor de deur stond, was dan ook dat het vast weer een H&M-bestelling voor mijn buurmeisje zou zijn. Maar nee, de doos was voor mij. Er zat taart in. En ik was niet eens jarig.
Zoals ik in mijn Blije Lijstje al verklapte, kreeg ik deze taart van een opdrachtgever voor wie ik al zo’n drie jaar werk. Onwijs lief! Aangezien Bart geen gluten mag en 16 stukjes slagroomtaart me wat veel leek voor één persoon, hebben we er ook een aantal andere mensen blij mee gemaakt.
Nog maar eens iets lekkers delen! Een kleine throwback naar ons weekend weg naar Vaals, waar we twee weken geleden waren. Daar sloten we de vakantie af met uit eten gaan en bestelde ik een groentencurry. Op de foto lijkt het net soep met hete pepers erin, maar het was echt een lekkere en goed gevulde curry.
Wat doe jij trouwens met dit soort pepertjes in eten? Ik heb inmiddels door dat ik ze beter uit mijn eten kan vissen, want bij bijna elke hap van zo’n pepertje staat mijn mond anders in brand. Ik kan wat dat betreft niet heel veel hebben.
Ja hoor, ik heb meer gedaan dan eten de afgelopen weken. Maar deze foto van een verrukkelijk toetje kon ik onmogelijk voor mezelf houden. Bij hetzelfde restaurant bestelde ik Eton Mess en hoewel ik dat vond klinken als de uitvinder van een of andere hypermoderne gadget, is het een heerlijk toetje met aardbeien en verder heel veel mierzoete dingen. Lekker lekker!
Daarna vertrokken we weer richting huis. Het was zo fijn om er een paar dagen tussenuit te zijn en in het bijzonder in deze regio. Wat is Limburg mooi! Ik heb zo’n vermoeden naar welke provincie onze volgende trip in eigen land zal gaan. Vast Limburg!
Als aandenken aan de dagen weg nam ik een rode neus mee naar huis. Nooit bij stilgestaan dat je in september nog kunt verbranden – oeps!
Thuis vinkten we een to-do af die al een hele tijd op het lijstje stond. Een leuke trouwens! Dit pannenkoekenplantstekje was hard aan een eigen onderkomen toe. We zetten ‘m in een potje met water en een paar dagen later was hij al een aantal wortels rijker. Deze week mag hij op eigen benen staan in zijn eigen potje met aarde.
Extra leuk omdat ik mijn allereerste eigen plant (ook een pannenkoekenplant, maar dan eentje die te zwaar was geworden, krom trok en zelfs niet plantenasiel-waardig meer was) net had weggedaan. Hopelijk wordt deze minstens zo groot.
Pip was blij ons weer te zien na drie dagen van afwezigheid (hoewel ze geen klagen had met mijn ouders en broertje als plaatsvervangend kattenoppas en snoepjesstrooier). Ze ontdekte na bijna een jaar eindelijk dat dit witte kleedje voor haar bestemd is en besloot er spontaan eens op te gaan liggen. Blijft bijzonder, katten. Je denkt de fijnste plekjes voor ze te maken, eindigen ze toch altijd in een kartonnen doos of op een of andere harde oncomfortabele plek.
Nog zo’n typische Pip-actie: gewoon met je kont bovenenop de knutselspullen gaan zitten. Pip had haar zinnen gezet op een plekje in de vensterbank en dwars door de trolley met spullen heen leek haar wel een logische route. Kat van haar baasje: altijd lijnrecht op je doelen afgaan.
Deze foto maakte ik na het spinnen. Nee, niet op een spinnewiel, maar op zo’n fiets waarop je niet vooruitkomt. Na 1,5 jaar geen sportschool van binnen te hebben gezien, gaven we ons op voor een lesje spinning. Dat had alleen wel wat voeten in de aarde.
We zouden dinsdag om 20.00 uur de les volgen. Dus wij wat gehaast eten, snel de sportkleding aan en bij de sportschool wachten in onze sportpakkies totdat de deur open zou gaan. Even later kregen we te horen dat de tijd niet klopte; 20.15 uur moest de begintijd zijn. Maar om 20.30 uur was er nog geen spinning-deelnemer of docent te zien en zaten we nog altijd weinig actief in sportkleding te wachten. Wij nog een keer vragen. “Nee hoor, het is iets uitgelopen. Het begint zo.” Uiteindelijk kregen we om 20.40 uur te horen dat de les helemaal niet doorging. Inclusief duizend maal excuses.
Voor de vorm namen we nog maar even plaats op de fietsen in de sportschool om daarna huiswaarts te gaan.
Vroeger zou ik me enorm hebben gefrustreerd over zoiets. Nu kon ik er wel om lachen. Echt weer iets wat ons overkomt! En ach, dit weekend konden we alsnog meedoen en ging de les gelukkig wel door.
Waar we dan weer wel mazzel mee hadden, is de Too Good To Go-box van Lidl. De inhoud past helemaal in mijn straatje. Ik eet qua appels alleen maar Pink Lady’s en elstars (lekker kieskeurig!) en precies die zaten in de box. Daarnaast ben ik dol op cherrytomaatjes, had ik heel veel zin in blauwe bessen en stond er net een gerecht met spinazie op het menu. Bofferds die we waren!
Alleen de venkel ligt nog ongebruikt in de koelkast te wachten totdat we een geniale receptingeving daarvoor krijgen. Dat eet ik oprecht nooit.
Ik ben dol op bijzondere producten uit de supermarkt testen, en neem regelmatig iets voor mij onbekends mee. Dit keer mocht de verse pasta met ricotta en siciliaanse citroenrap eraan geloven. Ik had er helemaal zin in die avond.
De uitvoering was alleen helaas iets minder. Ik had bij de pastasaus niet echt rekening gehouden met de zure vulling en had er wat pittigs bij gemaakt. De combinatie van een pittige tomatensaus en zurige pasta bleek een complete mismatch. Ik laat bijna nooit eten liggen (in het kader van voedselverspilling), maar deze pasta kreeg ik écht niet weg. Ik heb daarna zelfs mijn mond gespoeld om de vieze smaak weg te krijgen.
Iemand die deze pasta ooit heeft geprobeerd en er wél dol op is? Al vermoed ik dat een andere combinatie van saus (bijvoorbeeld iets met doperwtjes) al beter zou smaken dan mijn ondoordachte kokkerelsel.
Ik deed mezelf vorige week een online cursus cadeau waar ik al een tijdje op zat te azen: de foodfotografiecursus van Denise Kortlever. Ik heb absoluut geen grootse doelen om foodfotograaf te worden of iets in die richting, maar het leek me tof om eens een cursus te doen waarin ik creatief kan losgaan. En aangezien ik houd van koken én van recepten delen, vond ik het wel een cursus voor mij. Mijn broertje volgt dezelfde cursus, dus we kunnen ook nog eens ervaringen uitwisselen. Extra leuk!
Afgelopen weekend was ik fanatiek aan het bakken, koken en fotograferen. Het was best een stressvolle week geweest en ik merk dat ik helemaal zen word van zo’n dag bezig zijn met eten en met mijn camera. Pip vond er het hare van. Ze kan me dan zo heerlijk aankijken met een vernietigende blik van “Wat sta jij nú weer te doen?”.
Ondertussen wordt alles uit de kast getrokken om een professorische fotostudio in elkaar te bouwen met een theedoek (die ik voor de volgende foto maar eens ga strijken!) over de koelkast als achtergrond en een plantenkrukje onder een dienblad. Werkte perfect!
Nog iets wat ik uit de kast trok dit weekend, is deze gekleurde broek. Het is één van de welgeteld drie broeken die ik heb en ik vind hem geweldig. Waarom ik hem laat zien? Niet omdat ik zo’n zin had om een spiegelselfie te delen, maar omdat ik er iets moois over wilde meegeven.
Een jaar of vijf geleden kon ik me er enorm druk over maken wat anderen van mijn outfit zouden vinden. Zo’n broek is best gedurfd en ik weet zeker dat een deel van de mensen hem ontzettend lelijk of op z’n minst “Nou, dat zou ik niet dragen!” vindt. De laatste jaren trek ik me daar gelukkig veel minder van aan.
Wat dan nog als iemand op straat omkijkt omdat hij je outfit gek vindt? Hoe saai zou het zijn als je enkel veilige dingen draagt puur en alleen om geen kritiek te krijgen? Als jij zin hebt om in rood met witte stippen of gestreepte uitlopende pijpen rond te lopen, doe het! Niemand anders hoeft het te dragen dan jij. En als mensen er geen fan van zijn, kijken ze maar de andere kant op.
Het leuke was dat ik, dat alles overwegend, door de Blokker liep en daar plots door een medewerker werd aangesproken: “Wat heb jij een leuke broek aan zeg!”. Ik glunderde van oor tot oor.
Ken je het woord ‘abuselfie’? Ik ben er sinds een jaar achter dat voor zulke per-ongeluk-foto’s een woord bestaat. Abuselfie dus (tenminste, als je er zelf op staat).
Het overkomt mij zeker een paar keer per week dat ik per ongeluk foto’s maak van dingen. Dan probeer ik bijvoorbeeld mijn geluid uit te zetten terwijl ik net de camera heb gebruikt, en ben ik opeens twee oncharmante foto’s (en wat vreemde blikken in de wachtkamer van de huisarts bij het fotogeluidje) rijker. Laatst schoot ik blijkbaar dit pareltje. En zo heb ik ook heel vaak dat ik een foto wil maken van iets en dat de selfiestand aan staat, waardoor ik zelf met mijn hoofd op de foto kom. Meestal op momenten dat ik allesbehalve een selfielook heb trouwens.
Lang verhaal, maar dat is dus de verklaring achter deze actiefoto. Ik ben toch vast niet de enige die soms wat stuntelig omgaat met haar telefooncamera.
Nu ben ik heel benieuwd: hoe vaak maak jij per ongeluk foto’s?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Kringloopvondsten #2 | Kitsch servies, zomerjurk en Wally
Nog meer kringloopkoopjes? Ja ja, ik kan het niet laten om regelmatig een kijkje te nemen tussen de rekken met kleding, boeken en andere spullen. Het lijkt inmiddels vast bijna alsof ik mijn hele leven struinend door kringloopwinkels doorbreng. Maar nee hoor, ik verdien mijn geld gewoon met een fulltime baan, niet als professioneel tweedehandskoopjesvinder. Anyway, tijd om mijn nieuwste kringloopvondsten te laten zien dus! Zo vond ik tijdens een paar kringloopwinkelbezoekjes onder andere een schattige jurk, het perfecte jeugdsentimentboek en roze kitsch waar ik dolenthousiast van werd.
Te veel aan je hoofd? Probeer deze 8 tips!
Heb jij ook weleens het gevoel dat je hoofd uit zijn voegen barst? Dat de raderen in je hersenen alsmaar stroever gaan draaien, omdat je hersencapaciteit al door 1000 andere dingen wordt gekaapt? Of ga je door alle drukte door het leven als een ware chaoot terwijl je normaal juist gestructureerd bent? Dan heb je misschien wel te veel aan je hoofd. Werken, sporten, sociale verplichtingen, social media, sportclubjes, huishoudelijke taken... Het houdt maar niet op. Of toch wel? Dit zijn 8 tips voor als je te veel aan je hoofd hebt.
Gezonde chocoladepudding (met maar 5 ingrediënten!)
Chocolade is elk moment van de dag een goed idee. Maar ja, om nou bij elke maaltijd een reep naar binnen te werken is ook zo wat. Daarom bedenk ik graag gezondere manieren om chocolade in mijn ontbijt kwijt te kunnen. Meestal start ik de dag met mijn favoriete ontbijtje: chocolade-havermout. Maar dit keer bedacht ik daar een smeuïgere variant op: gezonde chocoladepudding gemaakt van havermeel in plaats van havermout. Zo krijg je een lekker stevige en zachte chocoladesubstantie die veel voedzamer is dan je van chocoladepudding zou verwachten. En het goede nieuws: meer dan 5 minuten heb je niet nodig om het te maken!
Venkel-recept. Venkelsoep is eenvoudig, maar je kunt het ook in de oven gratineren. Ik kook dan de venkel, gehalveerd, voor, ca 15 min, en doe dan de 2 helften of kwarten of schijven…etc…in een overschotel, kaas er over en een tijdje in de oven. Als bijlage voor iets. Maar een extra post op zondag, een leuke verrassing.
Een ovenschotel met venkel klinkt niet verkeerd inderdaad! Geroosterd in de oven lijkt het me best een lekkere groente met een specifieke smaak.
Van die taart en het toetje krijg ik spontaan trek. Ziet er echt zo lekker uit! De broek vind ik prachtig. En ehm…per ongeluk foto’s maken heb ik niet heel vaak, maar ik open wel vaak mijn camera die dan op selfiestand blijkt te staan en schrik dan altijd van mijn eigen hoofd .
Haha, dat heb ik ook heel vaak inderdaad. Vind dat altijd zelf niet zo fijn en het is ook wat ongemakkelijk als er net iemand achter je staat 😉
Leuk inkiekje weer! Per ongeluk een foto maken komt bij mij niet heel veel voor. Behalve als mijn duim een eigen leven heeft wanneer ik een story op Instagram wil opnemen gebeurt het heel soms.
Zelf heb ik laatst venkelrisotto gegeten. Heel erg lekker. Misschien kan je daar een recept van vinden? (Zelf had ik het uit een verspakket, dus ik weet niet meer precies wat er verder nog in zat, sorry.)
Ik heb net gegeten en kom erachter dat ik geen toetje in huis heb. En dan kom jij met een foto van zo’n overheerlijk toetje! Het leven is echt heel oneerlijk.
Haha, het was niet mijn bedoeling je lekker te maken met mijn toetje 😛 Hopelijk heb je de volgende dag wel van een lekker toetje kunnen genieten.
Venkelrisotto klinkt wel goed trouwens. Ik ga eens googelen; daar moet vast iets lekkers voor te vinden zijn.
Leuk inkiekje! Ik heb venkel weleens gebruikt in een soep en een aardappelsalade, was erg lekker.
Ik heb 45 jaar geen venkel gegeten tot het vorig jaar opeens steeds in mijn groentepakket zat. Na een paar keer weggeven toch maar eens proberen. En wat blijkt? Niets zo veranderlijk als een mens. Gekookt vind ik het niks hoor, maar geroosterd in de oven met bloemkool, knoflook en ui is heerlijk (dit recept: https://www.vriendin.nl/culinair/recept-voor-geroosterde-bloemkool-met-venkel/). Ook dit stoofpotje met oa venkel en pompoen vonden wij lekker: https://www.dekrat.nl/recept/marokkaanse-stoof-met-pompoen-venkel-abrikozen-en-couscous. Maar ik doe het tegenwoordig ook door willekeurige curry’s en risotto’s.
Dank je voor de tips! Die gerechten zien er allemaal heerlijk uit, en wat slim om venkel te roosteren. Ik ga er zeker ook eens mee experimenteren:)
Pepertjes zijn ook echt niet mijn ding! De inhoud van je fantastische TGTG-box dan weer wel. Gewoon Pink Lady’s en blauwe bessen in 1 pakket, wat een geluk! Venkel hebben wij dankzij TGTG ontdekt. Je kunt er lekkere soep van maken blijkbaar, maar mijn vriend heeft er al een paar keer een lekker hoofdgerechtje mee bereid, in combinatie met tomaatjes en wortel en in ons geval zalm erbij. Superlekker en vooral leuk om weer iets heel anders te eten dan normaal.
Enne, per ongeluk-foto’s gebeuren mij ook regelmatig, vooral voor of na het fotograferen van het eigenlijke object dat ik wilde vastleggen. Ik let bij het afsluiten van mijn camera altijd vooral goed op dat-ie niet op selfiestand staat, haha.
Ja, wat een mazzel hè, deze box?! Doe mij er zo maar wekelijks één! 🙂
Jullie venkelgerecht klinkt heel lekker trouwens. Ik denk dat ik ook maar eens een venkelsoep ga proberen, want wij vinden regelmatig venkel in de box. Leuk om zo eens iets nieuws te proberen!
Onze prinsessekat ontdekt graag nieuwe plekken om te slapen. En dat zijn dan wel stiekem plekjes die ik voor haar inricht. Vroeger sliep ze nog wel eens in een doos, maar de dame is op leeftijd en wenst nu op niveau te slapen.
De pepertjes zijn op zich niet heet: het zijn de zaadjes en zaadlijsten. Nee, die moet je inderdaad niet opeten als je daar niet tegen bestand bent (of op getraind bent. Je kunt er aan wennen.). Ik schuif ze vaak aan de kant. Sambal is bijvoorbeeld de fijngewreven versie van de pepertjes. Daar eet ik ook niet zomaar een theelepel van op. Maar … pepertjes kunnen wel een fijne bite geven aan een gerecht. En Indiaas is nou eenmaal ontzettend heet eten.
Ja klopt, die zaadjes zijn aardig heet! Ik heb al een paar keer gehad dat ik me daar (in restaurants) aardig op verkeken had 😉 Ik ben groot curryfan, maar vergeet weleens dat restaurants die vaak wat pittiger maken dan dat ik doe, haha.
Ik maak vooral heel vaak per ongeluk printscreens met mijn telefoon. Dat ik steeds denk: huh, zo interessant was dat gesprek toch niet? En ik vind pepertjes in mijn eten heerlijk, maar wel echt met mate. Kan best een beetje pittig hebben, maar absoluut zonder de zaadjes. Dat trek ik niet, haha.
Hier ook iemand die alleen maar Pink Lady appels lust (en Jazz) en van andere appels geen groot fan is hahaha! Heel fijn dat er zo veel lekkers uit die too good to go box kwam! En ook ik heb genoeg per ongeluk gemaakte foto’s op mijn telefoon staan hoor haha. Sommige zijn best leuk, terwijl andere weer helemaal nergens op slaan.
Super mooi ook dat je lak hebt aan wat mensen van je outfits vinden en dat je zo zelfverzekerd je eigen stijl kan dragen! Ik vind het altijd juist erg leuk hoe jij je kleed en hoe je items weet te combineren!
Wat lief dat je dat zegt, dank je wel! En leuk dat jij ook echt alleen van Pink Lady’s en Jazz-appels houdt. Die smaken gewoon precies zoals appels moeten smaken, toch? 😀
Het valt wel mee hoe vaak ik per ongeluk foto’s maak eigenlijk. Laatst had ik er een paar van de grond op vakantie 🙂
Ha hoe grappig dat je vaak ongemerkt foto’s maakt. Maar eerlijk? Ik heb die knop nog niet zo lang geleden ontdekt op mijn telefoon. Ik gebruik altijd mijn camera, tot mijn vriendin mij op een dag zei dat ik dat makkelijker kon met de knop aan de zijkant. OOPS 😀 Ik gebruik toch liever mijn spiegelreflex, daar ken ik de knoppen wel van, haha.
Haha, ik geef je groot gelijk! Bij mij gaat het trouwens juist mis met dat knopje aan de zijkant. Ik denk steeds dat ik daarmee mijn geluid uit kan zetten, maar maak dan dus per ongeluk een foto 😉
Leuke foto’s! Ik vind die broek juist heel erg tof!… Staat bij andere altijd zo leuk maar als ik het aantrek denk ik bij mezelf, mwah…
Ongemerkt foto’s maken doe ik eigenlijk bijna nooit.
Ik maak niet zo snel perongeluk foto’s, maar wel als ik te snel wil zijn met mijn volumeknop en daarna mijn telefoon wit uitdoen dan maak ik wel screenshots. Ik vergeet ze dan ook altijd te verwijderen dus af en toe staan er veel screenshots op die nergens op slaan. Die taart en dat toetje zien er wel echt heel lekker uit! Weer een leuk vrolijk inkiekje. En super dat je je weer gaat ontwikkelen in fotograferen. Niks leuker dan nog meer de kneepjes van je hobby leren die je dan verder kan meenemen erin.
Ja absoluut, het is zo fijn om tijd te besteden aan een creatieve hobby en daar langzaamaan steeds wat meer over te leren 🙂
Wat een heerlijk inkijkje weer, en nee dat zeg ik niet vanwege die enorme taart. 😉 Geweldig die foto van Pippa (alle foto’s van Pippa trouwens) dat ze dwars door je karretje heen naar de vensterbank gaat. Soms heb ik ook dat ik per ongeluk een foto maak, maar vaker dat ik per ongeluk een screenshot op mijn telefoon maak. En dan ook nog wel dat ik dat dan weer vergeet en een tijdje later tussen mijn foto’s die screenshot tegenkom en mij dan even afvraag waarom ik een screenshot van (meestal) mijn homescreen gemaakt heb… 😉
Haha, leuk! Per ongeluk screenshots maken komt mij ook wel van af en toe bekend voor. Geeft wel weer even een grappig momentje bij het doorscrollen van je filmrol 😉