Het was tijd voor het grote online Sinterklaas-dobbelspel. Mijn grote hoogtepunt van de afgelopen weken! Maar naast dat ik je mijn buit van deze online familiedag laat zien, laat ik je ook graag meegenieten van mijn andere belevenissen. Met helaas droevig nieuws over mijn favoriete theesmaak, maar gelukkig verder vooral veel fijne momenten. Van een wauw-dit-kan-niet-waar-zijn-vacature tot een kerstmaal voor de hond.

Inkiekje #46

Jarenlang vond ik het vreselijk als de dagen korter werden. Maar sinds een paar jaar kan ik de seizoenswisselingen beter waarderen. Ik probeer van elk seizoen de mooie dingen te zien. In de herfst zijn dat voor mij – hoe kan het ook anders? – de mooie herfstkleuren. Daarom ga ik graag wandelen (tenminste, als de herfstregen niet met bakken uit de hemel stort); dat helpt mij altijd goed tegen een herfstdip. Ik kan er maar niet over uit hoe mooi het er buiten uitzag de afgelopen weken. Zelfs een autorit voelt soms net als een sprookje. 

Ik ben geen ster in pauzes nemen onder werktijd. Gelukkig heb ik een kat die me daar wel toe dwingt. Pippa komt regelmatig met haar pootjes op de leuning van mijn bureaustoel staan om met haar liefste blik om een aai te vragen. Of liever nog: om een uitgebreide kroelsessie. Uiteraard kan ik Mrs. Pip die niet ontzeggen. Geeft mij ook een kleine break van mijn werk! Ik ben helemaal niet van de selfies, maar met Pip maak ik ze op zulke momenten wel graag. Zoals je ziet, was de selfie hierboven bijzonder goed gelukt. Niet haarscherp, wel superschattig.

Op de foto kijk ik heel blij, maar eigenlijk was ik vooral een tikkie beteuterd. Droevig nieuws: mijn favoriete theesmaak is uit de schappen gehaald bij Albert Heijn. En met “favoriete theesmaak” bedoel ik: de theesmaak die ik al twee jaar non-stop drink. Thuis drink ik niets anders dan deze thee.

Ik heb dus maar extra genoten van mijn laatste zakjes mango-kokosthee van Albert Heijn-huismerk. Inmiddels heb ik de overstap gemaakt naar de AH-thee met sinaasappel en papaja. Hij kan niet tippen aan zijn voorganger, maar is gelukkig ook wel heel lekker. Nu hopen dat deze niet ook nog uit het assortiment wordt gehaald…

Gelukkig komen er ook lekkere nieuwe producten bij in de supermarkt. Ik probeerde een nieuwe hummus (gewoon de meest basic variant van hummus) uit van Jumbo en was meteen verkocht. Ik dacht altijd dat de naturel hummus me te standaard was, maar deze is hartstikke lekker. Zo lekker dat ik al een hap had genomen voordat ik deze foto kon maken…

We namen ook iets lekkers mee voor de hond van Barts vader. Bij Welkoop zag ik deze kerstsnoepjes voor honden liggen. Aangezien Toedels werkelijk alles eet, zullen deze snoepjes er vast ook goed in gaan. Heeft hij ook zijn feesmaal voor het kerstdiner alvast binnen!

Ze zien er op deze foto trouwens bijna uit als chocolaatjes. Het is dat ik vegetariër ben, maar anders zou ik er haast mijn tanden in zetten 😉

Als Bart een avond weg is, heb ik soms even geen zin om heel culinair te doen. Ik vond mezelf dit keer best creatief met zonder enige moeite iets eetbaars op tafel zetten. We hadden nog erwtensoep in de diepvries liggen (je weet wel: zo’n ingevroren baksteen die weer soep kan worden) en ik maakte daarin tortellini klaar. Gooi er wat extra doperwten en wortel (ook uit de diepvries) bij en een kaasburger, en je maaltijd staat op tafel. De erwtensoep was zo stevig dat het meer een stamppot leek, maar ach.

Ik kan me zo voorstellen dat ik de enige ben die dit een smakelijke combinatie vind. Maar ik was best trots dat ik toch mezelf bij elkaar had geraapt om iets eetbaars voor mezelf neer te zetten.

Iets op deze foto klopt niet. Zie jij wat? Ik ben van ons twee de meest geordende en heb ook zo mijn ideeën over waar en hoe spulletjes in huis horen te staan. Noem me een tikkie neurotisch, maar ik kon het niet laten om deze koektrommel weer een kwartslag te draaien. Meer mensen hier die dat soort “Néé, dat hoort niet zo!”-discussies hebben met hun partner? 😉

Ik had nieuwe panty’s nodig en vertrok op zaterdag al om 8 uur ‘s ochtends naar de Action om de drukte voor te zijn. Uiteraard kon ik het niet laten ook bij het stickerschap te spieken. En ja hoor, er waren nieuwe stickers! Ik nam deze vier vellen mee naar huis om voorlopig weer veel nieuwe kaarten mee te kunnen maken. Niet dat ik hiervóór niet genoeg spul had liggen om een kaart te kunnen knutselen. Maar dat terzijde.

Mijn broertje is een genie als het op vega-burgers maken aankomt. Als hij een keer meer heeft gemaakt dan hij zelf op krijgt, vind ik het geen enkel probleem om me als vrijwilliger aan te bieden. Hij gaf me laatst deze drie mini-burgertjes mee. Echt, zelfs de meest dure Garden Gourmet-burger kan hier niet aan tippen. Zo lekker! Ik moet nodig eens een hoe-maak-ik-zelf-vegaburgers-lesje bij hem volgen.

Pippa weet inmiddels maar al te goed: als wij de deur uit gaan, krijgt ze vaak een snoepje. Ja ja, het schort soms wat aan consequente kattenopvoeding hier in huis, geloof ik. Ik ben de voornaamste schuldige; Pippa windt me moeiteloos om haar pootjes.

Dat Pip ons doorziet, bleek wel op het moment dat ik deze foto maakte. We stonden op het punt om de deur uit te gaan en Pippa sjeesde al naar de voordeur voordat we onze schoenen aan hadden. “Niemand gaat hier weg voordat er met snoepjes is gestrooid!”

Mijn tas vol tweedehands kleding! Ik was me toch blij toen ik met deze propvolle tas thuiskwam van de kringloopwinkel vorige week en de week daarvoor. Allemaal tweedehands koopjes, die ik toevallig ook bijna allemaal deze week al een keer gedragen heb. (Zie bijvoorbeeld mijn outfit met paarse trui.) Wil je de tasinhoud in meer detail bekijken? In mijn kringloopkoopjes-artikel show ik alles uitgebreid.

Afgelopen werkweek was druk. Nógal druk. Maar met een goede reden: ik kwam een freelance vacature tegen waar ik zo stuiterend enthousiast van werd dat ik niet anders kon dan reageren. Zoals bij mij wel vaker gebeurt (maak kennis met mijn perfectionistische kant!), vond ik dat ik het óf goed en groots moest aanpakken met de sollicitatie óf het niet moest doen. Ik koos voor het eerste en wist uiteindelijk mijn wauw-dit-is-zo-geweldig-enthouasme te vertalen naar een nog enigszins beknopte motivatiebrief. Verder gaf ik mijn cv een flinke update en voegde ik (na één jaar, oepsie!) weer een paar opdrachten waar ik trots op ben toe aan mijn online portfolio. 

Hierboven zie je één van de teksten die ik nieuw in mijn portfolio zette. Een artikel waar ik zelf erg trots op ben over wat je als introvert van extraverte mensen kunt leren, geschreven voor Assertief.nl. Neem een kijkje mocht dit ook een onderwerp zijn dat jou raakt.

We sloten de week af met hét grote feest. Vorig jaar deden we met de familie van mijn vader al een online Sinterklaas-dobbelspel via Teams. Gezien de coronamaatregelen deden we het ook dit jaar online. Geen probleem: met een paar spelletjesfanaten in de familie wisten ze ook hier een goed doordacht spel van te maken. Bart en ik waren bij mijn opa en oma om hen op weg te helpen met Teams en om alle cadeautjes te verdelen. Heel gezellig allemaal!

De buit? Ik was blij dat ik niet met een zingende deurmat en elektrische aansteker (dé cadeaus van vorig jaar) naar huis ging. In plaats daarvan won ik het setje schaaltjes dat ik toevallig zelf had gekocht. Of nou ja, niet geheel toevallig. Er lagen nog vijf cadeautjes en ik besloot op safe te spelen door mijn eigen cadeau te kiezen. Daarnaast nam ik een muziekspel mee naar huis en won ik een stuk marsepein (dat ik aan mijn oma gaf, omdat ik niet zo houd van mierzoete dingen). Een geslaagde score, maar vooral een heel geslaagde dag.

Vier jij dit jaar Sinterklaas (misschien ook op een andere manier dan anders)?