Afgelopen week kroop ik achter mijn veilige computer vandaan om te gast te zijn in een podcast. Wie, ik? Ik had er van tevoren trillende vingers van, maar het was achteraf geweldig gaaf. Naast dat ik podcast-gast was, beleefde ik de afgelopen weken nog meer (grotendeels minder avontuurlijke) dingen. Zo proefde ik een pompoenachtig ding dat ik je vooral van harte kan afraden, trakteerde mijn broertje me op een wel heel lekker cadeau en haalde ik mijn hart op met enorm veel zelfhulpboekentips. Kijk je mee naar mijn Inkiekje?

Inkiekje #50

Ik moet altijd hard lachen om hoe Pippa er op een werkdag op de bank ligt (pal achter mij). Zo dus bijvoorbeeld. Zich heerlijk uitrekkend na alweer een superintensieve dag van voorbijrijdende bussen in de gaten houden, vliegjes vangen en de tijd aftellen totdat de volgende maaltijd geserveerd wordt.

Overigens zijn katten wel hartstikke goede pauzemascottes. Met haar heerlijke uitrekposes herinnert Pippa me er vaak aan dat ik niet de hele middag non-stop achter een scherm geplakt moet zitten en best een minuutje erachter vandaan kan kruipen.

Een tijdje geleden redigeerde ik het kookboek dat mijn broertje in zijn eentje heeft gemaakt (van receptontwikkeling tot fotografie en het schrijven van alle teksten – zo knap!). Toen hij me vroeg wat ik daarvoor terug wilde, hoefde ik daar niet lang over na te denken: een lekkere lunch graag!

Hij had zich aardig uitgesloofd in de keuken en kwam hier aan met heel wat bakjes gevuld met lekkere dingen. Met al die ingrediënten maakte hij deze heerlijke kikkererwtenburger. Daar kan oprecht geen enkele vleesvervanger uit de supermarkt aan tippen. Het wordt tijd dat ik de kikkererwtenburger-maken-kunst van hem afkijk!

Vorige week begon goed met het welbekende stokkie in mijn neus. Ik was wakker geworden met oorpijn en keelpijn, en liet me voor de zekerheid toch maar testen. Gelukkig kreeg ik ‘s avonds het verlossende nieuws: negatief. Dat is dan weer positief.

Overigens was het krijgen van de uitslag nog een bijzondere ervaring op zich. Bij het registreren bij de balie had de medewerker iets fout gedaan, waardoor ik me twee keer moest registreren. Daardoor stond blijkbaar in het systeem dat ik twee tests had gedaan en bij één niet was komen opdagen. Steeds als ik mijn uitslag wilde openen, stond er iets in de trant van “Je bent niet getest. Er is geen uitslag.” Pas na drie uur kwamen we erachter dat er twee tests voor mij in stonden en dat de ander wél een uitslag had. Een negatieve gelukkig.

Ach, waar mensen werken, worden soms fouten gemaakt. En ik was allang blij dat ik opgelucht en coronavrij adem kon halen.

Goh, wat een práchtige foodfoto weer! Maar vertrouw me maar op mijn woord dat deze echte Italiaanse pasta goddelijker smaakte dan dat hij eruitziet. Of hij nu chic geserveerd wordt bij het Italiaanse restaurant of dat je hem thuis uit een aluminiumbakje eet, de smaak is er niet minder op. Ik trakteerde Bart op een afhaaletentje bij een goed Italiaans restaurant in de buurt. Ik moet zeggen: de supermarktravioli kan absoluut niet tippen aan deze variant van de echte Italiaan.

De volgende dag stond ik weer zelf achter de pannen. Ik probeerde een recept dat ik op de blog van Lenna Omrani was tegengekomen: een pompoen-quinoataartje. Het was veel simpeler om te maken dan ik dacht, ook omdat het taartje helemaal niet in de oven hoeft. Wij vonden het allebei erg lekker. Dat komt hier vaker op tafel dus!

Ik had überhaupt al jaren geen quinoa meer gegeten. Gek genoeg associeerde ik quinoa altijd met de niet zo lekkere maar wel übergezonde superfoodrages. Maar quinoa is dus oprecht lekker als je het goed klaarmaakt. Moet ik vaker eten!

Vorige week donderdag ging ik zeker een kilometer of tien buiten mijn comfortzone. Ik deed mee aan de podcast van Liza van der Veeken (bij wie ik eerder de cursus ‘Doorbreek je perfectionisme!’ volgde). Na heel lang nadenken en ook een paar mensen in mijn omgeving om advies vragen, besloot ik om me in de podcast van mijn meest kwetsbare kant te laten zien. Ik vertel een groot deel van het verhaal achter de eetstoornis die ik 10 jaar heb gehad, vertel wat herstel me heeft gebracht en welke rol mijn blog heeft gespeeld in worden wie ik nu ben.

Dat ik het spannend vond om dit verhaal in een podcast te delen (en om überhaupt in een podcast te verschijnen) is een understatement. Maar jeetje, wat was het gaaf om te doen! Het was een heel inspirerend gesprek en ik hoop dat ik er misschien ook maar één iemand mee kan inspireren. De podcast komt trouwens op 17 februari online. Nog even wachten dus!

Bij Barts vader in de tuin staat een tientallen jaren oude kastanjeboom. Een tijdje geleden kwam Bart na een bezoekje aan zijn vader thuis met een bos takken van die boom. Ik dacht nog: “Wat moeten we daarmee?”. Maar een paar weken geleden snapte ik het opeens: uit de takken groeien prachtige groene “bloemen”. Ook als je ze hebt gesnoeid nog. Superbijzonder! Inmiddels zijn ze uitgebloeid, maar op hun hoogtepunt zagen de knoppen er zo uit. Heerlijk fluffy ook!

Tussen het testen en de uitslag afwachten, moest er ook gewoon gewerkt worden natuurlijk. Ik heb een paar goed gevulde werkweken achter de rug, maar niet té druk. Mede door alle productiviteitsboeken die ik de laatste 1,5 jaar heb verslonden, merk ik dat ik de laatste tijd aardig goed grip heb op mijn werkweken. Tuurlijk zit er weleens een week tussen die echt té druk is, maar over het algemeen kom ik meestal goed uit met mijn planning. Zo blij mee!

Ik heb onder andere veel gehad aan de boeken ‘Elke dag om 15.00 uur klaar’ (zie hier mijn review!) en ‘Fokking Druk’ (check mijn review). Verder ben ik op dit moment het boek ‘Grip’ aan het lezen. Ook een heel fijn timemanagementsboek met veel concrete tips!

De bol.com-links zijn affiliate links.

Ik probeerde weer eens iets nieuws uit de supermarkt: deze pompoenhummus van Maza. Ik was altijd gek op pompoenhummus, totdat Jumbo zijn recept besloot te vernieuwen (wat in mijn ogen zeker geen verbetering was). Ik was benieuwd of deze pompoenhummus wel de vertrouwde smaak zou hebben waar ik ooit zo dol op was. Maar helaas, ik vond deze hummus zó niet lekker dat ik het bakje niet eens heb opgemaakt. Mijn voornaamste kritiekpunt? De hummus is onwijs zoet. Nee, doe me dan maar weer mijn fijne hummussoorten van Jumbo-huismerk. Behalve hun vernieuwde pompoenhummus dan.

Wél een heel geslaagde aankoop, zijn deze voorraadclips (noem je dat zo?). Bart introduceerde ze ooit bij mij en sindsdien gebruiken we ze hier volop in huis. Op elk half open zakje of pakje gaat wel een clip, zodat eten of vloeibare dingen (kokosmelk, tomatenfrito, etc.) langer goed blijven. Hoog tijd om een paar nieuwe clips in te slaan dus! Gebruik jij dit soort clips ook zo graag?

Laatst deelde ik in deze Instagram-post een paar van mijn favoriete zelfhulpboeken. Uiteraard was ik ook heel nieuwsgierig naar de zelfhulpboekentips van anderen. Uiteindelijk kreeg ik superveel leuke tips onder mijn post. Dus mocht je zelf ook nog leesinspiratie kunnen gebruiken, check zeker even de reacties onder die post. Ik heb er zelf ook heel wat toffe tips uit gehaald, en ga onder andere binnenkort beginnen in het boek ‘Women’ van Lucy Woesthoff. Zin in!

Verder had ik afgelopen weekend een goed geslaagd relaxweekend. Hoewel ik het fijn vind om elk weekend even de deur uit te gaan, heb ik het ook minstens eens per maand nodig om een weekenddag helemaal niets te hoeven. Niet dat ik dan de hele dag lig te bankhangen; daarvoor ben ik veel te veel een bezige bij. Maar op zo’n dag doe ik wel van alles waar ik op dat moment zin in heb: uitgebreide ontbijtjes maken, bakken, blogs tikken, een serie kijken, hardlopen, opruimen, etc. Zelfs al ik een bomvolle week heb gehad, voel ik me na zo’n dag weer aardig bijgetankt. Zo fijn!

Als je zelf ook introvert bent of wat oplaadtijd mist in je leven, is soms een dag voor jezelf leeghouden zeker aan te raden (naast elke dag ergens een moment van alleentijd plannen natuurlijk).

Verder was ik de afgelopen weken flink aan het ontspullen. Het komt regelmatig voor dat ik door klanten van mij “beïnfluenced” word. Toen ik laatst een opruimcoach interviewde voor haar webteksten, was ik daarna niet te houden om direct te gaan ontspullen. Ik heb er een leuk langetermijnproject van gemaakt, waarbij ik elk weekend weer wat stapeltjes spullen wegdoe (lees hier wat ik met overbodige spullen doe, weggooien hoeft vaak niet!).

Als je alles in één keer moet opruimen en uitzoeken, moet je daar misschien wel een heel weekend voor uittrekken en wordt dat zo’n ding om tegen op te zien. Maar elk weekend een klein beetje opruimen, kost je hooguit een kwartier per keer. Werkt perfect voor mij!

Heb jij de opruimkriebels al te pakken, zo aan het begin van het jaar?