H3

Inkiekje #53 | Onverwachte pittigheid, ongeduldige uren & ondernemerslessen

  • 7 maart 2022
  • 10 Reacties
Categorieën: Persoonlijk

Yes, de lente is hier! In elk geval bijna. En dat maakt van mij een gelukkig mens. Nadat we de letterlijk stormachtige weken trotseerden, genoot ik van de eerste lentesignalen. Daarnaast betekende een verkeerde inschatting dat ik met tintelende lippen en een bak kwark naast me een afhaalmaaltijd naar binnen werkte (vallen en opstaan, hè?!). Bart en ik waren 2,5 jaar samen, ik was intens blij nadat ik tien uur (!) geduld moest hebben en ik had een belangrijk besefmoment als ondernemende tekstschrijver. Kortom: een nieuw inkiekje!

pasta koken

Terwijl we bijkwamen van de letterlijk stormachtige dagen, vond ik het tijd voor een kooksessie. Dit keer maakte ik simpele pasta met veel tomaten, kaas en andere groenten. Ik kan zo blij worden van een uurtje in pannen roeren en eten maken.

Vraag je je af waarom alle ingrediënten kaasrecht op een snijplank liggen? Nee hoor, dat is niet gebruikelijk hier in huis. Maar ik maakte voor het eerst sinds maanden weer eens een Reel-filmpje (wat altijd meer werk is dan je denkt, maar best tof bij recepten!) en daarvoor kwam de wannabe-stylist met een voorliefde voor symmetrie in mij naar boven.

stormschade

We schrokken van alle stormschade. Ik neem van tevoren het Nederlandse weernieuws vaak met een korrel zout, maar aan de heftigheid van storm Eunice was niets geloven. De volgende dag zagen we bijvoorbeeld dit omgewaaide bord langs de weg staan. Overigens was bij Barts vader voor de deur een honderd jaar oude boom in de tuin gevallen, tegen het huis van de buurvrouw aan. Heel bizar om te zien wat het natuurgeweld kan doen! Ik was blij dat wij niet de weg op hoefden die middag en avond (en als dat wel zo was geweest, was ik ook zeker niet gegaan met mijn lichtgewicht autootje).

in business

Ik las de afgelopen drie maanden meer boeken dan ik ooit in een jaar tijd heb gedaan. Dus trakteerde ik mezelf op nieuw leesvoer. Dit keer weer een ondernemersboek. Ik kreeg ‘In business’ getipt van een mede-ondernemer. Gevoelig als ik ben voor boekenverkooppraatjes, lag diezelfde titel een tijdje later in de brievenbus. Ik liet het eerst even in mijn bol.com-mandje rusten totdat ik mezelf vanwege een mooi besefmoment met mijn bedrijf wat leuks gunde. En voilà, daar was ‘In business’. Het is nog een flinke uitdaging om dit boek te laten rusten totdat ik twee andere boeken uit heb.

kat op bank

Pippa doet even voor hoe belangrijk rust nemen is en hoe je dat precies doet. De afgelopen twee weken had ik geen volle werkweken. Er waren zelfs een paar keer niet-opgevulde gaatjes in mijn agenda te bekennen. Eigenlijk voor het eerst sinds de twee jaar dat ik nu fulltime ondernemer ben. Zoals wel meer ondernemers in zo’n situatie hebben, voelde ik eerst een lichte paniek. “Wat nu als er geen klanten meer komen?”, maar na twee dagen besloot ik er juist van te genieten.

Ik gaf tussen opdrachten waar ik wel aan werkte door mijn portfolio een opfrisser, schreef weer eens een blog voor mijn zakelijke site (over ‘u’ of ‘jij’ zeggen in je teksten), werkte mijn hele administratie bij en tikte tussendoor wat blogs voor Vaker Vrolijk. Het voelde weer even als de eerste periode dat ik ondernemer was en nog alle tijd had om uitgebreid aan mijn website te knutselen, iets wat al heel lang niet meer was gebeurd.

En het grappige is: na anderhalve week was mijn agenda voor de tijd daarna gewoon weer goed gevuld. Weer een ondernemersinzicht rijker: geniet gewoon van een iets rustigere week, maak je niet te veel zorgen, blijf doen wat je altijd doet (qua posten op LinkedIn, etc.) en vertrouw erop dat het op zijn pootjes terecht komt.

kaart wolken

Op 25 februari waren Bart en ik precies 2,5 jaar samen. Dat verdiende een etentje en cadeautjes. Het was gewoon een werkdag, dus we hebben zeker niet de hele dag hand in hand op een roze wolk naast elkaar gezeten om dit uitgebreid te vieren (zo nuchter zijn we ook nog wel). Maar ik kreeg wel van Bart deze lieve kaart met een nog veel lievere tekst.

boekje leuchtturm

Daarnaast had hij dit mooie roze notitieboekje voor me gekocht. Voor to-do’s en boodschappenlijstjes heb ik nu mijn Correctbook (een uitwisbaar notitieboek). Maar je hebt ook altijd notities die je liever niet wilt uitwissen. Opgeschreven herinneringen, dierbare lijstjes – dat soort dingen. Ik heb Bart plechtig beloofd dat ik dit prachtige boekje alleen voor dat soort dingen ga gebruiken. Heel veel zin om het met schrijfsels te vullen! Maar nog meer zin om het volgende half jaar met Bart in te gaan. Benieuwd wat deze periode allemaal voor ons in petto heeft!

thaise toko

Vanwege ons 2,5-jarig verkeringsjubileum trakteerde ik Bart op eten afhalen. Voor het eerst in mijn leven bestelde ik iets bij de Thaïse toko. Daar ging een pittige (letterlijk, zo zal je verderop in deze tekst merken!) discussie tussen Bart en mij aan vooraf over de benamingen op de menukaart. Want hoe pittig is ‘pittig’? En is dat pittiger dan ‘pikant’, of andersom? Ik dacht dat ‘pikant’ het pittigst zou zijn en koos dus voor de pittige Thaïse curry. Hoe erg kon dat nu zijn?

De eerste happen had ik nog nergens last van. Yum, kokos. Wel pittig ja, maar goed te doen. Vrolijk at ik verder. Na een tijdje zat ik met een rood aangelopen hoofd, tranen in mijn ogen en tintelende lippen kleine hapjes van de curry te nemen. “Gaat het wel, schatje?”, vroeg Bart. Toen moest ik toch toegeven dat ik mijn pittig-eten-skills iets had overschat. Ik kan best aardig tegen eten met een beetje peper, maar dit overtrof alles. Een minuut later stond de bak kwark naast me op tafel en at ik om en om een hap curry en een hap kwark.

Dus ja, Thaïs eten is superlekker (oprecht!). Maar tipje van mij: pittig is ook echt pittig. Dus wees niet te pittig en kies iets milders als je normaal ook niet zonder traanogen een hete peper naar binnen kunt werken.

rozen

Ondertussen gebeurden er in de wereld helaas minder vrolijke dingen. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik best wel in de war ben van de situatie in Oekraïne. Ik probeer me soms in te beelden hoe het moet zijn om van de ene op de andere dag je land uit te moeten om deze reden en in enorme angst te leven. Ik kan het me niet eens voorstellen hoe naar dat moet zijn. Ik kijk bewust niet meer tien keer op een dag nieuws, want ik merk dat het me heel erg raakt. Maar in gedachten sta ik er elke dag bij stil, en probeer ik ook extra hard te beseffen hoe dankbaar we mogen zijn met onze vrijheid. En hoe onbelangrijk veel dingen zijn als je bedenkt dat we hier op z’n minst vrijheid en vrede hebben.

muffins maken

Bakken is mijn lievelingsafleiding. Het maakt me altijd heerlijk ontspannen om met ingrediënten in de weer te zijn en van baksels achteraf foto’s te maken. Dat er dan ook nog (als het goed is) lekker eten uit voortkomt als resultaat, maakt het natuurlijk nóg beter. Afgelopen weekend bakte ik deze Snickers-muffins (die verrassend gezond zijn) met zelf gesmolten chocoladesaus (iets minder gezond, wel onmisbaar als je het mij vraagt!). Ik heb er een paar dagen achter elkaar elke lunch mijn tanden ingezet. Yum! Pindakaas, chocola en nootjes – beter wordt het niet! Het recept deel ik over een tijdje nog eens op mijn blog.

stap budget aanvragen

Dinsdag 1 maart stond al een tijdje groot in mijn agenda genoteerd. Vanaf die dag kon je namelijk het STAP-budget aanvragen. Het watte? Nou, dat is € 1000 budget dat de overheid aan iedereen jonger dan de AOW-leeftijd aanbiedt om een cursus of training te volgen. Ik had al zo’n vermoeden dat het aardig storm zou lopen, dus zat ik op tijd klaar voor mijn aanvraag. Deze kans wilde ik niet mislopen.

Tien minuten na de startdatum (10.00 uur) zat ik er helemaal klaar voor om mijn budget te innen. Maar uiteraard werd ik in de wachtrij gezet. Over een uur zou ik aan de beurt zijn. Nou, uiteindelijk was ik pas om 19.00 uur (en dus heel wat loze “Nog 1 uur”-meldingen verder) aan de beurt. En toen ik het eindelijk wilde proberen, liep de site vast bij het opgeven van mijn DigiD. De ellende!

Ik had het al haast opgegeven, maar ging de volgende dag voor de zekerheid nog eens verwachtingsloos naar de site. Bleek er zowaar nog STAP-budget te zijn! Een half uurtje later was ik alsnog mijn STAP-budget rijker. Zo gaaf! Een van mijn zakelijke doelen voor dit jaar was om een Pinterest-training te volgen, gewoon omdat ik dat leuk vind. Met dit budget ga ik die volgen. Daar steek ik vast nog een hop van op!

En na al dat eindeloze wachten (een hele uitdaging als ongeduld je slechtste eigenschap is!) was deze gelukte aanvraag echt hét hoogtepunt van de week.

zonlicht in huis

Het is lente! Oké, bijna. Maar het voelt al als lente, en wat ben ik daar gelukkig mee. De zon die weer zichtbaar is om half acht ’s ochtends, de prachtige zonsondergangen rond zes uur ’s avonds (in plaats van om vier uur) – ik word er een blij mens van. Überhaupt van de zon trouwens. Pip vond het ook erg genieten, dit avondzonnetje, en pikte nog wat laatste zonnestralen mee vanaf de bank.

struggles introvert

En dan had ik het nog niet eens gehad over de bloemen. Er bloeit weer van alles! Hoewel ik van een winterdip gelukkig al jaren geen last meer heb, vind ik blokjes om maken wel een stuk leuker sinds er weer meer dan kale takken en verregend gras te zien is. Hoera voor de eerste bloesems! Ik kan niet wachten tot er meer komt, en ga tegenwoordig niet meer de deur uit voor een wandeling zonder camera bij de hand. Die mooie bloemen móeten op de foto vastgelegd worden.

paaseitjes

Nog iets vrolijks: de paaseitjes zijn er weer. Waarschijnlijk al een paar maanden, maar bij mijn vorige supermarktbezoekje lagen ze zo in your face in de schappen dat ik een zakje mee móest nemen. Het werden deze extra pure paaseitjes. Want: hoe puurder, hoe beter! Overigens ga ik volgende keer voor de luxe gevulde eitjes, denk ik. Die vind ik nóg lekkerder. Ach, de volgende paaseitjesaankoop laat vast niet lang op zich wachten; ik gok dat dit zakje zo leeg is.

romy en pippa
En een foto van Pip en mij om mee af te sluiten! Mevrouw komt me graag op deze manier (liggend op mijn arm terwijl ik teksten probeer te tikken) duidelijk maken dat de werkdag voorbij is en dat de Pippa-tijd is begonnen. Hallo, volledige aandacht graag!

Ik moet zeggen dat ik zo’n mascotte om rustig aan te doen altijd wel kan gebruiken. Ik heb de laatste tijd wat meer rust in mijn werk, privéleven en de activiteiten daarnaast, en dat doet me oprecht goed. Ik ben minder snel overprikkeld, heb meer energie en voel me ook gewoon fijner. Dat het ook nog lente is, helpt daar zeker bij. Dat ik een pluizig wezen op mijn arm heb zitten voor de gezelligheid, vast ook!

Hoe gaat het met jou? Ben jij ook zo blij dat het weer lente wordt?

BLIJF OP DE HOOGTE

Laat je e-mailadres hieronder achter. Dan stuur ik je een mailtje zodra ik een nieuw bericht heb geplaatst.

blogger romy vakervrolijk

Door Romy

Tikgrage theeleut. Nooit uitgekletst. Ik inspireer je graag om vaker vrolijk in het leven te staan. Dat doe ik door goudeerlijke en persoonlijke teksten te schrijven en liefdevolle tips te delen. Mét een vleugje humor.

Ik ben benieuwd wat jij vindt…

  1. Darina 7 maart 2022 op 7:08 am - Beantwoord

    Leuk om te lezen en herkenbaar van het pittige eten, daar heb ik me ook eens heel erg in vergist!

    • Audrey 7 maart 2022 op 7:36 am - Beantwoord

      Ik zou ook denken dat pikant het pittigst is. Maar ik ben sowieso heel slecht met pittig eten. Kruidig: graag, maar chili/pepers moeten bij mij echt in een homeopathische hoeveelheid in een maaltijd.

      Enne: ik word héél blij van het lenteweer. Zo lekker om dan te wandelen met de kindjes!

  2. Daenelia 7 maart 2022 op 7:52 am - Beantwoord

    Vorig jaar deed ik met subsidie een cursus data engineering. Was ook erg leuk! Je ontmoet dan toch ook weer nieuwe mensen, virtueel, dat dan wel.
    Pittig en pikant zijn verwarrende termen. Soms zegt iemand pittig en dan lijken ze te bedoelen dat het vooral zout is. Echt Thais, of Indiaas, eten kan zo heet zijn. Maar dat ligt aan hoe authentiek het is. Ik hou best van een beetje pittig: sambal smeerkaas of fijne saté saus. Maar je zult mij geen hele hete peper zien eten.

  3. Saskia 7 maart 2022 op 12:51 pm - Beantwoord

    Leuk om dit overzichtje te lezen, en tof dat je op deze manier de cursus kan volgen & bekostigen. En die foto van Pip en jou aan het einde, super lief! Ayla ligt ook steeds vaker op m’n schoot als ik achter de computer zit.

  4. Naomi 7 maart 2022 op 3:49 pm - Beantwoord

    Heerlijk verhaal van die Thaise maaltijd en de kwark. Super dat het gelukt is met het budget voor je cursus, maar wát een ellende zeg, met dat lange wachten.

  5. Johanna 7 maart 2022 op 3:53 pm - Beantwoord

    Leuk om te lezen. En ja… Pippa is natuurlijk super. Onze ligt niet op schoot. Fijn dat je dat budget gekregen hebt. Maar kun je vrij bepalen voor wat je het uitgeeft, of zijn er bepaalde voorwaarden? En dat roze notitieboek heb ik ook al x-keer niet-gekocht. (ik geloof dat dat zelfs een rede had, omdat er geen met ruitjes-papier waren). En dat is hier eigenlijk de standaard. En daar wen je dan aan.

  6. Simone 7 maart 2022 op 9:01 pm - Beantwoord

    Oh wat ben ik blij dat het weer een beetje lente wordt. Ik was best wel klaar met de winter. Jammer dat het nu een paar dagen echt even wat kouder is, maar hopelijk wordt het snel weer ietsje warmer.

  7. Laurine 7 maart 2022 op 10:05 pm - Beantwoord

    Ik kijk al met water in de mond uit naar dat recept van die snicker-muffins, wat zien die er lekker uit. Zo lief ook die foto met Pippa op het einde! Leuk dat je op die manier altijd een maatje bij je hebt tijdens het werken. 🙂

  8. Lisa 8 maart 2022 op 6:49 am - Beantwoord

    Tof inkiekje met prachtige foto’s, dank voor het delen. Zo lekker dat het nu langer licht is. Pippa is zo leuk. En wat een smakelijk eten: krijg gelijk trek in alles…..als het maar niet te pikant is -j

  9. Zo simpel is dan geluk 8 maart 2022 op 8:42 am - Beantwoord

    Het is echt heerlijk dat de dagen weer langer worden en de zon regelmatig schijnt!
    Fijn dat je meer rust hebt gevonden in je leven.

Recente blogs

Een klein (blog)stapje terug

21 juni 2020|Persoonlijk|

Ik kan hier gewoon een huishoudelijke mededeling van maken. Maar ja, ik ben niet zo van ergens maar een paar woorden aan vuil maken. Bijna vier jaar lang heb ik elke dag een artikel op Vaker Vrolijk geplaatst. Nooit heb ik een dag gemist. Tot binnenkort dus! Ik ga namelijk een heel klein stapje terug doen. Ik blijf bloggen en dingen delen, maar dan iets minder vaak: 5 in plaats van 7 keer per week. En tja, daar wil ik graag iets meer dan een huishoudelijke mededeling aan wijden.

De maand van… | mei 2017

1 juni 2017|Persoonlijk|

Het is weer tijd voor een maandoverzicht! Dit keer heb ik mijn maandoverzicht in een iets ander jasje gestoken. De nieuwe naam van deze rubriek is 'De maand van...'. Ik kies elke maand een paar punten die er voor mij uitsprongen die maand en vertel daar iets meer over. Op de eerste dag van juni is het natuurlijk tijd voor mijn maandoverzicht van mei 2017. Dit was onder andere de maand van mijn verjaardag, twee weken vrij en een nieuwe baan. Wat heb ik zoal gedaan deze maand? En hoe bevalt mijn eerste echte 'grote-mensenbaan'? Daar vertel ik je in dit overzicht meer over.

Uit je hoofd komen | 9 tips waarmee mij dat wél lukt

21 juli 2019|Persoonlijke groei|

Als ik mijn hoofd niet af en toe een halt toe zou roepen, dan zou die grijze hersenpan van mij gerust de hele dag op volle toeren draaien. Stom ding! Ik ben zo iemand die het presteert om tijdens een mindfulnesscursus meer aan mijn boodschappenlijstje te denken dan aan mijn ademhaling. Lig ik in een ongemakkelijke yogapose? Grote kans dat ik in mijn hoofd al met mijn taken voor die middag bezig ben. Sufferd die ik ben! Ik heb het al vaker benoemd, maar uit je hoofd komen kan knap lastig zijn. Zeker als je van nature nogal een denker bent. Dit zijn 9 tips waarmee het zelfs mij lukt om mijn hoofd even op pauze te zetten. En dus misschien jou ook wel!

Ga naar de bovenkant