De afgelopen weken waren bomvol, maar wel met grotendeels leuke dingen. Zo volgde ik een interessante timemanagement-cursus, had ik een etentje van een opdrachtgever, liet ik de krullenkapper de schaar in mijn haar zetten en shopte ik een tas vol op de Koningsdag-vrijmarkt. Daarnaast waren we zoet met een vervelend lekkageverhaal, had Pip het avontuur van haar leven en ontdekte ik een toetje dat ik veel eerder had moeten ontdekken. Kiek vooral gezellig mee!

Nog even aandacht voor deze prachtige zonnebloemen. Ze zijn inmiddels alweer uitgebloeid en liggen helaas in de prullenbak, maar daarvóór hebben we er anderhalve week plezier van gehad. Cadeautje voor de Paasbrunch van mijn schoonfamilie! Ze matchten ook nog eens perfect met het gele kastje.

Pippa maakte een groot avontuur mee met Pasen. Barts vader nam de hond mee naar ons huis om te wennen. Ze hebben een poedel en een kat, dus hun hond is aardig gewend aan katten en is heel rustig en afwachtend in contact met andere dieren. Toch vond ik het nog best spannend, die ontmoeting tussen beide. Pippa is natuurlijk gewend het rijk alleen te hebben, houdt nogal van aandacht krijgen en is niet zo’n held met alles wat naar spannend neigt (daar valt stofzuigen en ramen lappen bijvoorbeeld ook onder).

Maar ze deed het erg goed met de hond. Het scheelt dat Toedels haar lekker haar gang liet gaan. Maar ik was alsnog beretrots op mijn meisje. Ze kwam rustig kijken, deinsde soms even achteruit en blies een paar keer om aan te geven dat Toedels vooral niet moest denken dat het zijn territorium is hier, maar verder tolereerden ze elkaars aanwezigheid wel aardig. Achteraf heeft Pip trouwens wel een uur of vier alles besnuffeld (zie foto). Hondengeur in huis ging Pip toch wat ver.

Ik vind mijn werk altijd leuk, maar op sommige momenten vind ik het al helemaal fantastisch. Bijvoorbeeld toen ik laatst door een opdrachtgever werd getrakteerd op een etentje, samen met een aantal andere freelancers. We gingen eerst allemaal professioneel op de foto voor op de nieuwe site (wat al een hele ervaring op zich was, want het ging er allemaal aardig professioneel aan toe) en daarna aten we bij Hotel New York in Rotterdam. Nog nooit geweest (nu kom ik sowieso bijna nooit in Rotterdam), maar wat een te gek restaurant is dat. Het uitzicht over het water is bizar mooi, het interieur ook. En de truffelravioli smaakte ook geweldig. Een avond die in alle opzichten naar meer smaakte!

In de bus onderweg naar een andere leuke afspraak: een timemanagementcursus. Niet omdat het met mijn timemanagement slecht is gesteld (ik geloof dat ik daar best goed in ben als redelijke controlfreak en planner). Maar een van mijn opdrachtgevers verzorgt dagvullende cursussen hierover. Ik schrijf al 1,5 jaar blogs voor hen, maar had nog nooit zelf de cursus gevolgd. Tijd om daar verandering in te brengen!

Ik vond het echt een toffe cursus. En zelfs als je denkt het best aardig te doen, blijk je tijdens zo’n cursus nog wel wat dingen handiger te kunnen aanpakken. Zo ben ik begonnen met een nieuwe mailmethode: Only Handle It Once. Niet steeds mailtjes checken en dan later die dag beantwoorden, maar direct mails weggooien, beantwoorden, archiveren of op je to-do-list zetten om later wat mee te doen. Geeft inderdaad heel veel rust!

Op dit moment is mijn familie druk bezig het huis van opa en oma leeg te ruimen. Ik houd me bewust wat afzijdig daarin. Ik merk dat ik het lastig vind om hun woning steeds leger te zien worden, omdat het voor mij echt het huis van opa en oma is met hun spulletjes, hun tuin en hun uitzicht. Wat ik wel heel graag wilde, is een schilderij uitzoeken dat oma zelf heeft gemaakt. Altijd al vond ik dit prachtige schilderij boven de stoel het allermooist. Ik ben er zo gelukkig mee dat ik dit mocht hebben. Ik hecht niet veel waarde aan spullen, ook niet na overlijden, maar dit voelt als zoiets persoonlijks omdat oma er veel liefde en tijd in heeft gestoken om deze bloemen op het doek te krijgen. Dit schilderij krijgt dan ook een heel bijzonder plekje.

Onze koningin zit er hier precies bij zoals ze is. Eigen willetje, klein beetje een dramaqueen en graag het middelpunt van de aandacht. Ze kreeg ons de afgelopen weken nogal aan het lachen met haar kieskeurige voorkeuren. We kochten voor Pippa altijd zakjes natvoer van Felix, maar na een tijdje was mevrouw uitgekeken op één van de vier smaken uit de verpakking. Dus kocht ik eens iets anders: een wat luxere variant natvoer van hetzelfde merk. Die ging er goed in. Nu had ik vorige keer weer het oude natvoer gekocht. Maar Pippa vond opeens alle vier de smaken niet te eten. Dan snuffelde ze even aan het eten en liep vervolgens zonder iets te eten weg. Ze werd ook helemaal chagrijnig van het voer dat niet naar wens was.

Fanatieke kattenbaasjes die wij zijn (je wilt toch geen slechte review krijgen als kattenpersoneel!), hebben we na een week maar weer de luxere variant gekocht. En voilà, Pippa ging weer eten. Gelukkig was de kat van mijn ouders wel blij met het “mindere” voer. Verwend dametje, hoor! En wij zijn natuurlijk ook zo gek om daarin mee te gaan.

Vorig weekend stapte ik al vroeg in de bus. Dit keer voor een leuke niet-werkafspraak. Ik ging voor de tweede keer naar een krullenkapper (Simcha & Friends in Amsterdam). Je rekent er € 60 voor af bij de kassa (slik!), maar dan heb je wel een kapper die kennis heeft van de Curly Girl-methode en die gericht advies geeft over hoe jouw krullen of slag het beste uitkomt.

Ik vind het elke euro waard. Mijn vorige kapper knipte de laagjes altijd superkort omdat ik zo meer slag zou krijgen, maar de krullenkapper leerde me juist dat mijn krul vooral onderin mijn haar zit en dat de bovenste kortgeknipte lagen bij die knipwijze vooral stijl op mijn hoofd liggen. Dat is nu allemaal een stuk beter geknipt.

Na terugkomst was de slag in mijn haar weer volop aanwezig. Still going strong met het laten groeien van mijn haar trouwens! Ik zit nu bijna op zo’n mwah-lengte waarbij mijn haar net mijn schouders raakt. Dat is het punt waarop ik meestal afhaak, maar ik heb de kapper beloofd nog even vol te houden. Heel benieuwd hoe het me zal staan en ook of er daardoor inderdaad nog meer slag in mijn haar komt.

Mijn busritjes naar de stad – wat word ik er blij van! Ik ben die korte stukjes met de bus en trein veel meer gaan waarderen doordat ik het in coronatijd zo lang niet heb gedaan. Zelfs een simpel ritje naar de kapper in Amsterdam voelt als een soort uitstapje. Ik krijg er zo’n vrij gevoel van om weer te kunnen gaan en staan waar ik wil en om vaker door de stad te wandelen, een winkel in te gaan of nog even te blijven plakken ergens. Dat alles laat het pandemieleven je toch wel extra waarderen.

In coronatijd riep ik steeds dat ik het als introvert ook wel fijn vond om veel thuis te zitten. Maar ik merk nu dat ik ook een extravert kantje heb dat wel degelijk blij is om vaker de vier muren te verruilen voor mooie plekken in de stad en onder de mensen zijn.

Minder vrolijkmakend is dit plaatje. De gele muur die ik destijds zeven keer heb geverfd omdat er van alles mankeerde (iets met een elektradefect dat pas ontdekt werd toen er al vier lagen verf op de muur zaten), bleek opnieuw een pechmuur te zijn. We hadden lekkage in Barts werkkamer. En niet zo’n beetje ook! Het water droop langs de muren naar beneden en dat zelfs op vijf plekken. Na wat heen-en-weren met de bovenburen lieten we een loodgieter komen. Wat bleek? De bovenburen hadden net een nieuwe vaatwasser laten installeren en de installateur had de aansluiting zo belabberd aangelegd dat de vaatwasserafvoer uit de leiding was geschoten. Die lag dus gewoon op de grond, waardoor al hun vaatwaswater op hun vloer en op ons plafond stroomde. Inclusief de bijbehorende etensgeuren. Yuk!

De schade is niet al te bescheiden. We moeten het plafond opnieuw laten voorstrijken en verven en er moet ook een nieuwe verflaag op de gele muur, maar eerst moet al het water nog drogen. Daarnaast werkt de lamp niet meer en is er waarschijnlijk iets met de elektriciteitsleidingen. Gelukkig voor ons zijn de bovenburen hartstikke aardig en vinden ze het net zo rot als wij. En het is gelukkig allemaal verzekeringswerk, dus we zijn er zelf geen kosten aan kwijt. Maar toch, blij dat het lekkageprobleem is verholpen en dat we straks weer mooi geverfde muren en een plafond zonder bruine vlekken hebben!

Vorige week in het weekend was het zo zonovergoten in Aalsmeer en omgeving dat mijn jas buiten veel te warm bleek. Bart en ik wandelden door de Heemparken in Amstelveen. Mocht je hier uit de buurt komen, ik kan het je zeker aanraden om een paar Heemparken uit te kiezen en daar te gaan wandelen! Dit zijn geen mini-parkjes zoals je die overal vindt, maar echt mooie stukken groen met heel diverse bomen en planten.

Er is zelfs een Heemparken-wandelroute, waarbij je alle 11 de parken afgaat. Heb je wel stevige wandelschoenen en wat frisse wandelzin voor nodig!

Antibioticakuur! Ik had voor het eerst sinds twee jaar weer een blaasontsteking. Ik was blij dat het dat was, want ik was al bang dat mijn PDS-klachten weer serieuze vormen aannamen terwijl ik juist net effect merkte van het lactosevrij eten. Bleek het een blaasontsteking te zijn! Vijf dagen later voel ik me alweer heel veel beter. Toch goed dus om het even te laten checken bij de huisarts als je vaak naar het toilet moet en je niet topfit voelt. Gratis tip van mij!

Woensdag was dé dag waar ik al zo lang naar uitzag: Koningsdag. Wat had ik dit feest gemist de afgelopen twee jaar! En wat was het geweldig om voor het eerst sinds zo lang weer in alle vroegte de vrijmarkt af te struinen op zoek naar koopjes. Ik ging samen met Bart en mijn vader naar de vrijmarkt in Amstelveen. Niet op loopafstand (en een crime met parkeren tijdens de vrijmarkt), maar dan heb je ook wat. Deze vrijmarkt is bijna 3 kilometer lang, dus als je hier niets vindt… Ik kwam in elk geval met een tas vol thuis. Mijn aanwinsten kon je al eerder op de blog bewonderen.

Ik heb nog wel een grappige Koningsdag-anekdote te delen. Om half acht ’s ochtends was de door NOS aangeraden zonnebrand vanwege de “felle zon op Koningsdag” nog totaal niet nodig. Ik had eerder spijt dat ik geen handschoenen had meegenomen. Zo fris vond ik het. Maar daar wisten we wel een oplossing voor: thee kopen bij een van de gezellige kraampjes van mensen die de waterkoker voor de deur hadden gezet om thee te verkopen. Stond ik daar verlekkerd te wachten op mijn warme kopje thee, las ik opeens op het bord dat deze vrolijke meiden van een jaar of zeven alleen “kouwde thee” verkochten. Oeps! Ik mompelde maar dat dat geen probleem was omdat ze al aan het tappen geslagen waren. Maar ik heb iets verderop maar de rest van het kopje ijskoude thee weggegooid. Geen succes helaas!

Een inkiekje is niet compleet zonder eten! En wat voor eten: deze plantaardige cheesecakes zijn fantastisch. Ik eet nog steeds lactosevrij in verband met mijn prikkelbare-darm-syndroom en dat lijkt inderdaad verschil te maken. In restaurants vind ik het wel een uitdaging (en knijp ik vaak maar een oogje toe) en bij mensen thuis vind ik het ook niet altijd handig. Maar thuis mis ik de melk, kwark en zachte kaas eigenlijk niet heel erg. Zo fijn ook dat er steeds meer vegan opties zijn, die natuurlijk standaard lactosevrij zijn.

Laatst had mijn schoonzusje dit plantaardige cheesecake-toetje voor me gekocht. Hoe fantastisch! Het is een van de lekkerste dingen die ik ooit heb gegeten. Echt een aanrader, ook als je wel gewoon lactose mag eten! Oh ja, en de toetjes zijn ook nog glutenvrij (kunnen wel sporen van gluten bevatten). Dus zelfs met glutenallergie kun je er je tanden in zetten.

Meestal doe ik niet aan toetjes, maar voor dit toetje maak ik met alle liefde een uitzondering.

Zaterdag stond in het teken van verjaardagen. Mijn broertjes (een tweeling) waren gisteren jarig en dat vierden we met beide broers afzonderlijk. Met mijn broertje Joeri gingen we uit lunchen bij Station Amstelveen. Wat een geweldig tentje! Ze bleken er alleen maar plantaardige dingen te serveren. Ik bestelde sandwiches met bietenhummus, vegan geitenkaas en kappertjes en dat smaakte net zo fantastisch als dat het eruitziet. Hier laten we zeker weten vaker ons gezicht zien.

Wat is jouw favoriete toetje voor thuis?