We konden weer, we mochten weer! Wat geniet ik van de dingen die nu weer kunnen na twee jaar tijd. Eindelijk liet ik Bart de Keukenhof in het echt zien, we namen mijn vader voor een ernstig verlaat verjaardagscadeau mee uit eten en ik dompelde mezelf onder in de wereld van zelfontwikkeling bij het Lefwijf-event. Maar het eind van de week zag er minder bruisend uit: een roze streepje op de beruchte test. Gelukkig zat dat onze zaterdagavond-Songfestivalplannen niet in de weg. Kortom: de weken waren fijn en leuk. Ziek of niet. Kiek je mee?
Inkiekje #58
Alweer twee weken geleden liepen wij rond tussen de prachtige tulpen in De Keukenhof. Last-minute konden we nog een kaartje bemachtigen voor een zondagavond. Het was er heerlijk rustig toen wij er rond liepen (althans, voor Keukenhof-begrippen), en het was er net zo mooi als altijd. Wat was ik blij dat ik Bart eindelijk voor het eerst deze typische toeristische trekpleister kon laten zien! Door de coronaperikelen kon dat de afgelopen twee jaar niet, en moest hij het steeds met mijn verhalen doen.
Ik had ook wat bloemen gedoneerd, zoals je ziet. Grapje! Deze kweker is vast een ver familielid dat ik nog nooit heb gezien. Ik moest in elk geval even stoppen bij dit bordje. Zo vaak kom ik mijn achternaam niet tegen!
Grappig detail: de Veultjes wonen bijna allemaal in de kop van Noord-Holland. Als ik mijn oma (die een tikkeltje trots is op haar achternaam) mag geloven, is het een bekende naam in de omgeving waar zij wonen. In de buurt waar ik woon, is de gemiddelde reactie als ik mijn achternaam uitspreek eerder “Huh, watte? Hoe schrijf je dat?”. Het antwoord “Zoals Veulen, maar dan zonder ‘-en'”, leerde ik al op jonge leeftijd van mijn moeder, en komt regelmatig goed van pas als iemand weer eens denkt dat ik Verheul, Vermeulen of Ful heet.
Ik trok mijn nieuwe (tweedehands) jurk aan, die ik gescoord had met Koningsdag. Ben er echt dolgelukkig mee! Leuk detail: toen ik deze outfit aan had in de supermarkt en me ondertussen allesbehalve mooi en sexy voelde (lees: maandelijkse feestje!), stopte een vrouw voor me. “Jeetje, wat zie jij er leuk uit! Gewoon zo je haar, je kleding, alles bij elkaar.” Ik glunderde van oor tot oor. Echt, als je ooit twijfelt om een vreemde een complimentje te geven, doe het! Het kan zomaar iemands dag maken.
Onze bank ziet er weer uit als nieuw! Via een vlog ontdekte ik laatst dat je je bank kunt laten reinigen als er vlekken in zitten. Dan komt er iemand langs met een waterstofzuiger met reinigingsmiddel, waarmee zelfs de heftigste vlekken eruit gaan. Altijd even afwachten in hoeverre dat echt zo is of dat je je door Tell Sell-praatjes laat verleiden. Maar nee, ik was mega-tevreden over het resultaat.
De harige mevrouw op de foto had onze bank laatst van een grote vlek voorzien (ik zal je de details erover besparen!), die er zelfs met grootmoeders beste schoonmaaktips niet uitgingen. Dankzij het bedrijf is onze bank nu weer haast als nieuw. Kunnen we er mooi weer een tijdje plezier van hebben! Tenminste, laten we ervan uitgaan dat mevrouw Pip haar vlekken voortaan niet meer op de bank produceert. Pinky promise, Pip?
Vrijdag namen we mijn vader mee uit eten bij On The Rock in Aalsmeer. Het was nog voor zijn verjaardag (van twee jaar geleden *kuch*). Omdat de lunch er nooit van was gekomen door het welbekende virus gaven we mijn vader een upgrade van zijn eerdere verjaardagscadeau: de lunch werd een etentje. Het was heerlijk! Ik bestelde gnocchi met seizoensgroenten. De kaas en pesto liet ik weg voor de lactosevrije versie. Moet zeggen: zonder die twee miste ik wel wat. Maar alsnog heb ik gnocchi nog nooit zo lekker klaargemaakt gegeten als hier.
We hadden ook nog eens het mooiste plekje op het terras gekregen. De Westeinderplassen zijn mijn favoriete stukje Aalsmeer en we hebben het geluk dat we op loopafstand daarvan wonen. Vanaf dit terras kon je de zon in de zee zien zakken (lekkere tongbreker!). Niet verkeerd, hoor: bord culinair eten voor je neus, zonnetje erbij, uitzicht op het water en leuk gezelschap. Het leven kan slechter 😉
De volgende dag maakte ik mijn leven nog wat leuker: met deze gezonde brownies. Ze zijn gemaakt van – jawel! – zwarte bonen. Dat klinkt als iets wat je maar beter aan je neus voorbij kunt laten gaan. Maar geloof me: vergeet het idee van bonen in je borwnies. Dit smaakt echt naar brownie en de structuur is ook bijna hetzelfde. Zelfs Bart (die eerst ook zijn wenkbrauwen optrok bij het idee alleen al), was positief verrast. Ik zal binnenkort het recept delen op mijn blog.
Vorige week zondag was ik al vroeg uit de veren. Ik had een ticket voor het 100% Lefwijf Event gekregen en trok daarvoor mijn gele Fabienne Chapot-jurk weer eens uit de kast. Het is heel lang geleden dat ik op een event was, en ik kwam er helemaal bijgetankt van terug.
Het was geweldig om weer eens nieuwe mensen te ontmoeten, te praten over van alles en nog wat en om ook de hele dag in zelfontwikkeling ondergedompeld te worden. Er waren allerlei interessante lezingen, met als belangrijke thema jezelf durven zijn, gaan voor je doelen en obstakels uit de weg ruimen. Ik heb een paar traantjes gelaten, maar ook keihard gelachen. Ik kwam terug met een berg aan energie en frisse zin om nog meer werk van mijn doelen te maken en een aantal niet-helpende gedachten maar eens buiten de deur te zetten.
Onderdeel van het programma was ook iets waar een stuk meer lef voor nodig was dan voor het bijwonen van een lezing: een vuurloop. Hoewel ik er van tevoren mijn twijfels bij had of dit wel iets voor mij was, heb ik er uiteindelijk een heel waardevolle les aan overgehouden. En nee, die is niet wat je denkt (“Voor je dromen moet je door het vuur gaan”). In dit artikel deel ik mijn eigen vuurloop-les.
De vuurloop bracht ik er zonder verbrande voeten van af, maar iets anders aan mij was wel verbrand: mijn neus! Sufferd die ik ben! Ik had vorig jaar ook al zoiets, maar soms maak je dezelfde fout gewoon twee keer. Dan denk je in mei dat het wel meevalt met de hitte en dat je je lichaam goed genoeg bedekt hebt om eventuele verbranding te voorkomen, vergeet je je gezicht volledig. Ik liep er daarna dan ook twee dagen met een rode neus bij. Gelukkig voor mij kon je er op mijn crappy Zoom-beeld weinig van zien! Dat is dan weer het voordeel van mijn belabberde webcamkwaliteit.
Winkels als Blokker en Xenos zijn voor mij nooit veilig. Zeker sinds ik het bakken en koken helemaal heb ontdekt en daardoor een voorliefde voor mooie kookattributen erbij cadeau heb gekregen. Zo viel ik als een blok voor deze pannenlappen met citroenopdruk. Zijn ze niet geweldig? Ze maken pasta afgieten nog leuker.
Toen kwam er een eind aan de gezellige uitstapjes! Bart testte dinsdag positief op corona. Balen! De eerste dagen bracht ik het er verrassend genoeg coronavrij van af. We hielden 1,5 meter afstand van elkaar, ik deed alles in het huishouden en we sliepen allebei helemaal aan de buitenkant van het bed. Nu vond ik het al vrij bijzonder dat ik nergens last van had. “Goede afweer!”, riep ik nog toen iemand ernaar vroeg. Maar ja, in een appartement met maar één bed en met de bank niet als goed slaapalternatief (op een bank van 1,60 meter kun je niet echt ergonomisch verantwoord slapen) zat de kans er dik in dat ik iets zou oppikken.
En ja hoor, vrijdagavond kreeg ik na drie negatieve zelftests ook een roze streepje te zien op de verkeerde plek. Een knalroze streep ook echt, geen lichtroze streepje waarvan je denkt “Zou het of zou het niet?”. Gelukkig voor mij heb ik er veel minder last van dan Bart. Ik ben wel sneller moe (nadat ik een half uur foto’s had gemaakt van avondeten hijgde ik net zo hard als normaal na een half uur hardlopen), ben wat minder scherp en heb last van mijn keel. Maar volgens mij kom ik er redelijk goed van af. Zolang ik gewoon op mijn plek blijf zitten en niet te actief ga schoonmaken en koken, voel ik me best oké.
Nog een paar dagen uitzitten en hopelijk kunnen we dan allebei weer de buitenlucht opzoeken! Dat mis ik wel.
Ziek zijn vraagt om gezonde ontbijtjes maken. Naast mijn havermoutontbijtjes, ben ik de laatste tijd dol op sojakwark (de ‘High Protein’-versie van Alpro). Vaak gooi ik er gepofte spelt, banaan, bosbessen, rozijnen, muesli, pindakaas en kokos bij om het extra voedzaam te maken. Klinkt vast als een typisch #fitgirl-ontbijtje. Maar geloof me: dit is zó lekker. En een beetje #fitgirl-vibes kan ik wel gebruiken nu ik door corona soms om tien uur ’s avonds voor pampus lig en sta te puffen na een half uur koken 😉
Heb jij ook van die typische dingen die je juist eet als je ziek bent? Ik merk dat ik dan vooral veel trek heb in fruit, thee en verkoelende dingen. Brood en warm eten gaan er dan opeens minder goed in.
Mijn schoonzusje zei al toen mijn test positief was: “Dan moet Pippa maar voor jullie zorgen”. Die taak neemt mevrouw uiterst serieus. Ze komt extra knuffels brengen en aaitjes halen. Verder vindt ze het volgens mij wel fijn dat Bart en ik extra veel (lees: alleen maar) thuis zijn.
Pip was overigens nogal uit haar doen toen Bart en ik 1,5 meter afstand van elkaar hielden en ik niet op de bank naast hem zat. Haar lievelingsmoment is als we samen op de bank ploffen en mevrouw haar plek bij een van ons op schoot kan kapen. Toen dat weer kon na mijn positieve coronatest, was mevrouw dolgelukkig. En ik moet zeggen: ik ben ook blij dat ik weer naast Bart kan zitten en dat we niet awkward steeds om elkaar heen lopen. “Elk nadeel heb z’n voordeel.”
Gelukkig hoefden we onze zaterdagavondplannen niet te schrappen nu Mrs. Cor(ona) ons huis heeft gevonden. Het Songfestival kijken kon gewoon doorgaan! Tot vorig jaar vond ik dit liedjesfestijn nooit zo boeiend, maar Bart heeft me zover gekregen om er toch naar te kijken en het ook nog serieus leuk te vinden.
Ik vind het zelf vooral mooi als er emotionele nummers tussen zitten met een duidelijke boodschap. Zo vond ik het nummer van S10 prachtig. Niet alleen omdat zij hét boegbeeld van Nederland in Turijn was, maar ook omdat ik het zo knap vind hoe ze haar struggles heeft omgezet in een nummer en daar zo mooi en kwetsbaar over zingt. De nummers van Armenië en Zwitserland vond ik ook prachtig.
Overigens lag ik om kwart voor elf op bed (want: coronamoeheid), dus de afloop heb ik uiteindelijk de volgende dag op NOS.nl gelezen. Ik mag het er dan met weinig klachten van afbrengen, dat ene dansje op één van de Songfestival-nummers vond mijn lichaam net iets te enthousiast.
Heb jij het Songfestival gekeken? Wie was jouw favoriet?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Rust zacht, lieve opa en oma!
Zonder woorden zit ik achter mijn scherm. Normaal weet ik moeiteloos een brij aan woorden in WordPress te krijgen via mijn toetsenbord. Maar dit keer is het stil in mijn hoofd. Deze week is er één waarin mijn hart soms in tienduizend stukjes uit elkaar lag, en het op andere momenten de herinneringen waren die al die stukjes weer aan elkaar lijmden. Omdat schrijven mijn fijnste therapie is, besloot ik in de wilde weg woorden op papier te zetten. Misschien ongestructureerd, maar dat past. De korte samenvatting: dag lieve opa en oma, rust zacht. Voor altijd samen, maar niet meer op aarde. (Let op: heb je zelf veel verdriet om een dierbare, zit je midden in de rouw of kun je om een andere reden verdrietig nieuws nu niet gebruiken? Sla dit artikel dan over. Dat is helemaal oké. Ga na wat voor jou goed voelt.)
Winterproof | Mijn warme winterjas & Timberland-laarzen
Zodra de eerste tekenen van de herfst ook maar een piepklein beetje zichtbaar zijn, weet ik niet hoe snel ik mijn winterjas van het haakje moet halen. Zeker dit jaar! Vorig jaar werd ik namelijk de trotse eigenaar van een geweldig fijne jas, die ik ook dit jaar weer met veel liefde draag. Ik besloot dat mijn jas wel wat liefde in de vorm van een outfitartikel kon gebruiken. Daarom wijd ik er dit jaar opnieuw een artikel aan. Kan ik meteen van de gelegenheid gebruikmaken om mijn nieuwe tweedehands aanwinst (winterlaarzen van Timberland) goed te laten zien.
Vrolijkheid #22: taalmiep, blauwe mond en dieetgoeroes
Het is tijd voor mijn maandelijkse dosis vrolijkheid. Oftewel mijn lijstje met blijmakers van de afgelopen weken. Een rubriek die ik vanaf nu heb omgedoopt tot 'Vrolijkheid' en ook vaker dan 1x per maand wil laten terugkomen. Bij vrolijke dingen kun je immers niet vaak genoeg stilstaan, toch?! Zo bezorgde ik mijn vader en broertje een blauwe mond, lachte ik me suf om een video over dieetgoeroes en vond ik een mede-taalmiep om mijn zeezoutergernissen mee te delen. Ja, het bestaat! Benieuwd naar meer blijmakers? Lees dan snel verder.
Bij ziek zijn ga ik vaak aan de thee met citroen en honing. En soep. Ik ben eigenlijk niet gek op soep, maar als ik ziek ben dus wel. Met mjn corona-besmetting is mijn gozer echt niet in dezelfde kamer gekomen als waar ik was: hij sliep op de bank. Ik ben echt 100% in isolatie gegaan … en daarom heeft hij het niet gekregen. Maar dan nog was dat een wondertje.
Ik vond Subwoolfer wel erg leuk. En Roemenië, vond ik er vrolijk. Het songfestival is voor mij iets wat een feestje moet zijn, en daarom sla ik vaak de emotionele trage nummers over. Ze zijn vaak niet echt interessant. Eerlijk gezegd vond ik het nummer van s10 dan ook niet echt iets, ik kan uit de tekst en muziek niet halen waar het dan over gaat. Vast heel persoonlijk voor haar, maar het deed mij dus niks. (Maar ik ben een ongevoelige steen, die alleen bij Flappie tranen in haar ogen krijgt…)
Leuk verslag. Vervelend dat jullie ziek waren/zijn, maar probeer wel een genezenen-certificcaat te krijgen. Dat kan bij reizen een voordeel zijn. Beterschap en succes.
Heel erg balen van die positieve test. Denk je er twee jaar lang vrij van te zijn gebleven en dan alsnog… Beterschap voor jullie allebei.
Zo’n reinigingssessie van de bank lijkt me echt nogal geweldig om te zien. En het resultaat daarna natuurlijk ook;).
Het heeft volgens mij niet veel zin om naast een besmette persoon in bed te liggen aan de buitenkant om het virus niet te krijgen
En een ”nieuwe” opgepoetste zetel is ideaal! Het resultaat wrs ook.
Allemaal leuke dingen heb je gedaan! Super ook dat je met Bart naar de Keukenhof bent geweest en dat dat eindelijk weer kon! Mooie foto’s heb je ook gemaakt! Wel heel erg balen van die positieve test. Gelukkig ben je er niet extreem ziek van geworden! Ik ben trouwens erg benieuwd naar het recept van die brownies! De foto ziet er al veelbelovend en smakelijk uit!
Beterschap voor jullie beiden! Ik weet hoe het is…vooral de tweede keer, toen ik er wel van gevrijwaard bleef en mijn echtgenoot helaas niet, vond ik het maar lastig om afstand te houden en ik bleef maar bezig met hygienegel etc. Toch negatief gebleven. Verder een heel leuk inkiekje. Wat een goed idee van de bankreiniging!
Hopelijk zijn jullie snel weer helemaal opgeknapt!
Ik heb het songfestival gemist, maar ik was naar een concert dus dat was wel een hele goede reden.
Veel beterschap!!!
Ik ben vooral blij dat Spanje niet gewonnen heeft. Als je lijfelijk moet vertalen dat je liedje niet veel om het lijf heeft… 😉
Portugal kon me ook wel bekoren.
Ik vond het liedje van S10 erg mooi en dat van Portugal ook. Voor de rest herinner ik me er niet meer teveel van :p Ben na het liedje van België ook gaan slapen, haha.
Zo slim om je bank te laten reinigen! Daar zou ik zelf niet zo snel aan denken. Die van ons heeft wasbare hoezen gelukkig want we hebben hier ook al een paar accidentjes gehad maar dan door ons kind en niet door de dieren :p
Veel beterschap nog! 🙂
Heel leuke foto’s! Alleen minder van die corona. Heb het zelf ook gehad een paar maanden geleden. Heel veel beterschap!!
wat vervelend dat jullie corona hebben gekregen… die foto van pippa is echt te schattig! Uiteraard keken wij het songfestival, mijn favoriet was zeker Zwitserland en de UK!