2022 zit erop en daarmee ook mijn paar dagen kerstvrij. Onze weken waren tot de nok toe gevuld. Kerstvieringen, verlaten gourmetdiners, oudejaarsconferences, boekencadeaus en katten om uit kerstboomslingers te trekken bijvoorbeeld. Ik neem je mee in mijn laatste twee weken van het jaar. Van de bakkerij in Amsterdam tot de oliebollenfabriek bij mijn schoonvader thuis en ook een minder mooi besefmoment over hoe belangrijk genieten van het leven is. Kiek maar mee!

Onze kerstboom van dit jaar had ik nog helemaal niet laten zien. Maar hij staat nog steeds en ziet er nog altijd uit als op de foto. Met onze blauwe, roze en beige kerstballen en met wat originele ornamenten. Elk jaar kopen we er weer één of een paar bij, zodat onze boom steeds wat meer eigen (en meer kitsch!) wordt. Benieuwd hoe hij er over tien jaar uit zal zien!

Ondertussen werden er kerstkaarten geschreven. Altijd meer werk dan je denkt, ook omdat ik graag bij iedereen een persoonlijke boodschap op schrijf. Maar ze zijn weer bijna allemaal nét op het nippertje voor kerst aangekomen.

De taken waren eerlijk verdeeld: Pippa nam haar taak als enveloppenverwarmer uiterst serieus. Iemand moet die belangrijke opdracht op zich nemen natuurlijk. Blij dat Pippa haar kont ervoor wilde uitlenen!

Ondertussen werd ik door een paar opdrachtgevers verrast met leuke kerstpakketten. Totaal niet nodig natuurlijk, maar wel heel attent. Ik werd vooral erg gelukkig van deze Tony’s-reep. Pure chocola valt bij mij altijd in de smaak en is dus totaal niet verkeerd om met de post te ontvangen.

Vlak voor kerst had ik nog een kappersafspraak gepland staan. Ik ging dit keer naar een andere kapper, omdat ik de krullenkapper in Amsterdam toch wel wat ver reizen vond steeds (1 uur heen, 1 uur terug en twee overstappen). Gelukkig bleek de kapper bij mij om de hoek ook prima te knippen. Ze föhnde mijn kapsel vanwege de kerststemming in de salon eens anders dan anders. Ik voelde me net Beatrix met de “getoupeerde” lok. Niet helemaal hoe ik mijn haar zelf zou drogen, maar wel leuk voor een keer.

Sinds kort heb ik een nieuwe Too Good To Go-box ontdekt: de Groente-, Fruit- en Broodbox van Vomar. Een echte aanrader wat mij betreft! De inhoud is bijna altijd volledig vegetarisch en wij halen er regelmatig lekkere producten uit. Ik zal binnenkort eens een los artikel schrijven met een onthulling van de inhoud van een paar boxen. Maar hierboven zie je alvast wat er in onze laatste box zat. De afbakbroodjes waren perfect voor de kerstbrunch en ook van de rest hebben we goed gegeten.

Het ging lange tijd goed met de combinatie kerstboom + kat. Maar stomtoevallig kwam ik laatst ’s ochtends vroeg de halve slinger op de grond tegen. Pippa was hier met mij mee aan het zoeken naar de dader van dit tafereel en snapte er ook niets van. Overigens zijn alle kerstballen nog wel intact, dus wat dat betreft hebben we een voorbeeldige kat. Zeker als ik soms verhalen van andere kattenbaasjes hoor over gesneuvelde ballen of zelfs compleet omgevallen kerstbomen.

Vorige week zaterdag hadden we iets verdrietigs op de planning staan: een crematie. De vader van een vriend was plotseling overleden aan een hartstilstand. Ik heb er de hele dienst met kippenvel op mijn armen bij gezeten. Dan besef je weer extra hoe dankbaar je mag zijn voor elke dag en hoe belangrijk het is om van iedere nieuwe dag iets moois te maken.

Na de uitvaart hadden we allebei behoefte aan iets leukers. Aangezien we rondliepen met een knorrende maag, doken we een leuk eettentje in Amersfoort in. Via Happy Cow (een fijne overzichtssite met allerlei restaurants waar ze vega(n) opties serveren) ontdekte ik Bindicafé in Amersfoort. Een heerlijk tentje waar de hele kaart vegan is en waar ze verrukkelijke broodjes, burgers en meer serveren. Oh ja, het interieur ziet er ook uit om zen van te worden met onder andere een yogaschool in hetzelfde pand en een subtiele wierooklucht. Zeker leuk om eens naartoe te gaan als je in Amersfoort bent!

Ik ging voor een broodje met pompoenspread en kreeg daarna acuut zin om dit zelf eens te maken.

Verder trakteerde ik mezelf op een klein kerstcadeau: het boek ‘Droom groot’ van Eva Jinek. Ik had hier al veel goeds over gehoord en kon het boek niet laten liggen toen ik het in de winkel tegenkwam. Het boek barst van de verhalen van sterke vrouwen die ieder hun eigen verhalen over kracht, dromen en kiezen voor jezelf te vertellen hebben. Een heel fijn boek om het vertrouwen in jezelf extra aan te zwengelen!

Toen was het Eerste Kerstdag. We hadden een change of plans: het gourmetten bij de schoonfamilie stelden we een week uit vanwege corona in de familie. In plaats daarvan wandelden we een rondje door de stromende regen (klinkt zielig, was een eigen keuze – met de juiste jas is regen niet zo’n ramp!) en kookten we ons eigen kerstdiner die avond. Ik improviseerde wat met ingrediënten die we nog hadden liggen en was blij dat we net een fles balsamicocrème in huis hadden gehaald. Daar maak je zelfs een bord vol liflafjes en zoete-aardappel-friet nog kerstachtig mee.

Het lekkerste onderdeel van het kerstdiner was ons niet geheel fotowaardige maar wel erg lekkere toetje. We hadden nog ijsjes in de vriezer liggen en pakten die erbij als dessert. Ik at dit Cookies on Cookie Dough-ijs van Ben & Jerry’s. Het is vegan ijs en smaakt verrukkelijk. Je proeft regelmatig stukjes koek tussendoor; dat zijn uiteraard de allerlekkerste happen.

Als kerstverrassing kocht ik voor Bart het boek ‘Grote Panda & Kleine Draak’. Dit boek lijkt veel op ‘De jongen, de mol, de vos en het paard’ en barst van de mooie levenslessen met tussendoor een prachtige verhaallijn en mooie tekeningen. Echt een fijn boek om op tafel te leggen en op een willekeurige pagina open te slaan als je een keer wat wijze woorden kunt gebruiken!

Uiteraard kon ik het niet laten om zelf ook het hele boek door te bladeren. Ik spotte onder andere deze rake quote. Het is oké om ergens soms de balen in te hebben en even niet te weten “hoe verder”. Maar als je iets echt wilt, vergeet dan niet om later een nieuwe poging te doen. Wat vandaag niet lukt, komt morgen misschien alsnog helemaal goed.

Na kerst werkte ik nog 1,5 dag om wat dingen af te ronden voor dit jaar en om mijn administratie netjes op orde te maken voordat het jaar zou eindigen. Ik vind de periode van half december tot half januari altijd een fijne tijd om te werken, omdat je vaak meer tijd over hebt voor losse projecten en weinig telefoontjes en mailtjes krijgt. Overigens sloot ik het jaar af met iets meer omzet dan vorig jaar als freelancer. #trots

Ook een fijn onderdeel van de laatste dagen van het jaar: starten in een volledig blanco agenda. Het ziet er dan nog zo leeg en rustig uit. Een heleboel pagina’s om nog te vullen met vast veel mooie opdrachten, onvergetelijke herinneringen en afspraken waar ik naar uitkijk. Oh ja, en met de tandartsafspraak in mei die ik nu eindelijk vanuit de losse post-it in mijn agenda voor 2023 kan neerpennen. Ook praktisch!

In de kerstvakantie stond een uitstapje op de planning waar vooral Bart heel hard naar uitkeek: naar Craft & Pastry in Amsterdam. Op Instagram waren een paar mensen lyrisch over de glutenvrije croissants van dit merk. Je moet weten: Bart eet sinds zijn puberteit glutenvrij en roept al jaren dat hij zo verlangt naar een echt lekkere croissant. De glutenvrije exemplaren schijnen alleen meer weg te hebben van een homp deeg die in de verste verte niet op iets croissantachtigs lijkt. Máár volgens een paar kenners bakt deze bakkerij croissants wel heel lekker luchtig. We plaatsten dus een flinke bestelling croissants, brood en muffins en Bart ging dolgelukkig naar huis.

Gelukkig bleek aan die reviews geen woord gelogen. De croissants waren echt heel luchtig en lekker. Eerlijk is eerlijk, als niet-glutenvrij-eter proef ik wel duidelijk verschil met gewone croissants. Maar als je glutenvrij moet eten, zijn deze absoluut een aanrader. Vooral de Franse croissants komen dicht in de buurt bij hoe ik ze ken. Crafts & Pastry heeft trouwens ook een filiaal in Almere en je kunt je bestelling ook van tevoren online doorgeven.

Ik werd zelf heel blij van een ander pakket: het pindakaaspakket van Too Good To Go. We bestellen één keer in de drie/vier maanden een box van De Pindakaaswinkel. Dat kan niet bij De Pindakaaswinkel-filialen zelf, maar wel bij De Pindakaaswinkel-makerij. En laat die nu net bij ons in het dorp zitten. Lucky bastard die ik ben als pindakaasfreak! Aangezien onze voorraad er alweer voor een groot deel doorheen was, haalde ik deze nieuwe box op met 11 potten. Toevallig zit er vooral veel in van mijn lievelingssmaken: kokos-zeezout en naturel met pindastukjes. Wij kunnen voorlopig weer lekker smeren!

Mijn lunch was ook niet verkeerd. Mijn lieve broertje staat veel in de keuken voor zijn foodfotografie en receptideeën. Daar profiteren wij regelmatig van mee als hij weer eens eten over heeft. Dit keer kreeg ik een heerlijke chiapudding met kaki mee. Kaki had ik al zeker drie jaar niet op, maar ik vond het verrassend lekker. Zeker in combinatie met deze chiapudding. Die ga ik zeker zelf eens maken. Chiazaadjes zien er misschien van zichzelf niet heel aantrekkelijk uit, maar je kunt er echt lekkere puddingachtige dingen mee maken.

Mocht je het recept willen voor dit lekkere ontbijtje/lunch, bekijk dan Joeri’s Instagram-post en uitleg.

Op 30 december hadden wij een verlaat kerstdiner bij de familie van Bart. Door corona kon dat eerder die week niet doorgaan, maar die schade haalden we vrijdag in. We gingen traditiegetrouw aan de gourmet met een volle tafel met eten en voor mij lekkere vega-gourmethapjes. Van een vriendin van Barts ouders kregen we allemaal een mini-kerstmutsje met onze naam erop als bestekhouder. Hoe leuk!

Van kerst rolden we daarna direct door naar Oud & Nieuw. De volgende dag stonden we opnieuw bij Barts vader op de stoep, maar dit keer voor de oliebollenbakkerij. Bart maakt met zijn gezin al vanaf jongs af aan elk jaar zelf oliebollen. En dan niet een paar, maar echt een mega-voorraad! De oliebollen waren ook dit jaar weer helemaal goedgekeurd.

Aan het eind van de middag gingen we naar huis om daarna ’s avonds naar mijn ouders te gaan en daar Oud & Nieuw te vieren. Uiteraard met een schaaltje oliebollen mee. We keken de oudejaarsconference van Claudia de Breij (ik vond hem erg leuk, vooral het stuk op rijm!), hadden gezellige en waardevolle gesprekken en proostten uiteraard op het nieuwe jaar. Om vervolgens om half twee alweer in ons eigen bed te liggen. Vorig jaar viel ik bij de oudejaarsconference in slaap op de bank, dus ik was blij dat ik het als young granny dit jaar netjes tot na twaalf uur had gered.

Iemand anders was vooral heel blij toen het nieuwe jaar was aangebroken en het vuurwerk was gestopt. Pippa is de hele avond bang geweest en heeft grotendeels onder een kleed gezeten om te schuilen. Arm beestje! Als dierenvriend vind ik Oudjaarsnacht nooit de fijnste avond, puur omdat ik zoveel bange honden en katten om me heen zie. Gelukkig kunnen alle viervoeters nu weer 365 dagen zonder vuurwerk tegemoet gaan. Op naar een heel mooi nieuwjaar!

Hoe heb jij Oud & Nieuw gevierd?