De afgelopen twee weken ging ik tamelijk stuiterend door het leven. De agenda was goed gevuld met vooral veel leuke dingen waar ik met veel energie van terugkwam. Zo was het eindelijk tijd voor ons jaarlijkse uitstapje naar het Bloesempark, was ik een paar keer in Amsterdam te vinden, vierde ik een 50e en een 30e verjaardag, kwam de postbezorger mijn nieuwe flitser brengen en stortte ik me op een pottenproject waar de structuurmiep in mij erg blij van werd. Kiek maar mee!

Het eerste pakketje bij de post: dé nieuwe laptop. Wat had ik hiernaar uitgekeken! Het aantal kuren van mijn huidige laptop is niet meer op twee handen te tellen. Het ding liet het wel heel vaak afweten en piepte en zuchtte bij alles wat ik wilde doen dat het “te veel was”. Nu moet ik bekennen: alles overzetten op de nieuwe laptop is ook een rotklus (die ik dus al 1,5 week uitstel – tot grote frustratie van Bart, die in de IT werkt). Maar sinds gisteren is de boel up & running en staat er een gloednieuwe laptop voor mijn neus. Hoera!

Bij het winkelcentrum in Amstelveen kwam ik de letters STOER tegen op het plein. Weer eens wat anders dan de Iamsterdam-letters in onze hoofdstad! Ik vond het helemaal leuk en het inspireerde me om een Instagram-post te schrijven over jezelf soms een stoer mens vinden. Of je nu de Himalaya intrekt met je backpack, voor het eerst een presentatie geeft of op een lastige dag tóch je bed uitkomt – stoer zijn we allemaal op onze eigen manieren. Goed om jezelf daar soms aan te herinneren! Je bent mega-stoer met elke stap die je buiten je comfortzone zet, hoe klein zo’n stap misschien ook lijkt te zijn.

Eén van de redenen dat ik in Amstelveen was, is de buit hierboven. Ik had een Too Good To Go-box bij Anne & Max besteld en dit is waarmee ik thuiskwam. Kan slechter, toch?! Overigens zat er helaas wel bijna overal lactose en gluten in (ik wilde het eens uitproberen om te zien of ze ook lactosevrije dingen in de box stoppen). Maar mijn lieve vader konden we alsnog een groot plezier doen met een paar van de taartjes.

Het is weer die tijd van het jaar waarin ik mijn camera onmogelijk thuis kan laten als ik een wandeling buiten de deur maak. Er is zoveel moois te zien dat ik in bijna elke straat wel een keer stop om wat prachtigs vast te leggen. Zo spotte ik de eerste tekenen van magnolia’s die eraan zitten te komen. Ik kan niet wachten!

Ik kan niet vaak genoeg benadrukken hoe gelukkig het me maakt dat de dagen weer langer licht zijn (zeker nu de zomertijd is ingegaan). Ik merk dat mijn energie opeens weer verdubbeld is, dat ik drie keer zo makkelijk mijn bed uit kom ’s ochtends en dat ik ’s avonds veel blijer word van een wandeling na het werk. Het mooiste aan de lente vind ik misschien wel dat ik alles wat er in de winter niet was (volop zon en licht) in de lente nog meer kan waarderen.

In huis heb ik een mede-lentezonaanbidster: Pippa. In de winter ligt Pippa nooit op de grond of in de vensterbank, maar tegenwoordig weet ze haar plekjes daar weer helemaal te vinden. Mevrouw kan úren liggen zonnebaden. Het schattigste van alles is overigens dat onze buurkater haar vaak een uur lang aanstaart en haar bij elke stap nauwlettend in de gaten houdt vanaf zijn vensterbank, maar dat Pip hem geen blik waardig gunt en doet alsof ze hem niet ziet. In mijn hoofd hoor ik daar altijd het liedje “Single ladies” van Beyoncé bij.

Ik liep vele dagen rond in één van mijn meest geliefde streepjestruien. Die heb ik alweer een jaar of vijf, maar haal ik nog steeds het liefst zo vaak mogelijk uit de kast als het truienweer is. Ook leidde de trui de aandacht wat af van mijn dikke oog. Ik heb al anderhalve week een gek bultje boven mijn oog, dat vooral de eerste dagen zo dik was dat het op mijn ooglid drukte. Inmiddels is het gelukkig flink geslonken. Ik heb nog steeds geen idee waar die zwelling uit het niets vandaan kwam.

Natuurlijk werd er ook volop gekokkereld. In het weekend sloof ik me graag extra uit in de keuken, maar ook op een doordeweekse avond vind ik het leuk om júist de tijd te nemen om iets lekkers te maken. Het is mijn manier om te ontspannen na een drukke werkdag en even met iets niet-computerachtigs bezig te zijn. Dit keer stond ik in de keuken voor een harissa-pasta die zó goed gelukt was (ik voelde me een trotse kok) dat we hem sindsdien al drie keer hebben gegeten. Het recept zal ik over een tijdje delen.

’s Middags koken voor ’s avonds is trouwens één van mijn life-hacks van de laatste tijd. Ik doe dat sowieso als ik maaltijden op de foto zet voor op mijn blog. Maar het is ook superhandig als je ’s avonds weinig tijd hebt. We hoeven dan alleen even de maaltijd op te warmen of opnieuw op te bakken en kunnen zo al binnen 5 minuten eten.

Die avond ging ik met mijn ouders naar de verjaardag van mijn tante. Zij was 50 geworden en gaf een groot feest (met Sarah-pop, neonborden en al). Ik nam onder andere dit doosje met bonbons voor haar mee. Mijn opa, die in de kop van Noord-Holland woont, is lyrisch over de chocoladewinkel in onze straat en sindsdien verras ik regelmatig jarigen met wat lekkers van die winkel. Hoe leuk is dit kuikentje?! Sommige cadeaus zijn eigenlijk te leuk (of lekker) om weg te geven.

Vorig weekend was vrij druk. Ik had twee dagen achter elkaar veel afspraken staan en het huishouden moest ook gebeuren. Op dat soort dagen ben ik blij dat Pip het goede voorbeeld geeft: uitrusten is ook belangrijk.

Overigens leerde ik laatst een mooie tip om meer ontspannende te blijven in dit soort drukke weekenden. Ik verklapte hem al in het artikel over werkstress verminderen, maar gooi hem er nog eens in: ik kijk nu steeds hoe ik om die afspraken heen het voor mezelf rustiger kan maken. Zo kookte ik bijvoorbeeld ’s middags al (= niet hoeven rennen ’s avonds!), nam ik het OV naar een afspraak (zodat ik tijdens de reis daarnaartoe rustig aan kon doen), gaf ik bij een andere afspraak aan dat ik op tijd weg moest en vroeg ik Bart om één avond te koken. Door dat alles was ik zelfs na een voor mijn doen iets te extravert weekend nog best ontspannen.

Die zondag sprak ik af met een vriendin in Haarlem. Voor haar verjaardag, maar ook om uitgebreid bij te praten en samen te winkelen. Ik nam uiteraard een cadeautje voor haar mee en we kletsten vijf uur lang honderduit met elkaar. Ik ben zo dankbaar dat ik mooie mensen om me heen heb met wie ik voor mijn gevoel nooit uitgepraat ben en zelfs na vijf uur nog genoeg gespreksstof heb.

Tijdens een bezoek aan Haarlem kan ik natuurlijk niet voorbij Appel & Ei lopen zonder even binnen te spieken. Ik kwam dit keer met heel veel tweedehands aankopen thuis. Deze blauwe jurk was er één van. Hij komt bijna tot op de grond en ik ben er stapelverliefd op. Het is echt zo’n jurk om naar een feestje te dragen, maar ik vind hem zo mooi dat ik hem ook gerust op een doodgewone werkdag uit de kast gris.

Ook ging ik in Haarlem even langs De Pindakaaswinkel: een plek waar ik me als pindakaasliefhebber altijd als een vis in het water voel. Er is een nieuwe smaak pindakaas die ik maar al te graag mee naar huis nam: Pindapaas. Dat is pindakaas met chocola (én een verstopt chocolade-ei). Helaas niet melkvrij, dus ik eet er zelf niet van. Maar Bart is wel fan! Daarnaast scoorde ik voor mezelf een zak granola met chocola en pindakaas. Ik eet eigenlijk nooit granola, maar vond dit een lekker cadeautje voor af en toe bij het ontbijt.

Zijn er meer mensen die kaarten standaard op deze manier in een envelop doen? Ik vond het altijd heel logisch om de kaart er zo in te stoppen dat je aan de kant met het adres de hele kaart ziet. Maar Bart corrigeert me steeds dat ik een kaart er zo in moet stoppen dat je de voorkant ziet bij het openen. Sindsdien probeer ik mijn leven te beteren, maar bij de eerste poging eindigt een kaart nog altijd uit automatisme zo in de envelop.

Regen, regen, regen! Daar hadden we nogal wat van afgelopen week. Ik vond het op zich niet zo’n probleem, als ik maar goed gekleed en met capuchon (dat vooral!) de deur uit ga. Maandag had ik een afspraak in Amsterdam en vond ik de stad er juist door de regen extra mooi uitzien. Kijk deze bloemen versierd met regendruppels bijvoorbeeld!

Wat de regen nog minder erg maakte, is dat ik een nieuwe regenjas en regenlaarzen ontving. Die kon je in mijn artikel over dé gele regenjas uitgebreider zien. Ik ben zo blij dat ik nu eindelijk droog en stijlvol door de regen naar buiten kan. Een blijmaker op zich!

Bij samenwerkingen op mijn blog let ik altijd op dat ze goed matchen met wie ik ben en met mijn blog. Ik kan er onwijs blij van worden als ik dan door een duurzaam merk benaderd word dat me iets opstuurt waar ik al van de plaatjes verliefd op word. Deze regenjas-samenwerking was er zo één waar ik heel vrolijk van werd.

En toen was er heel leuke post: mijn nieuwe flitsset. Of laat ik het zo zeggen: mijn eerste flitsset. Ik had tot voor kort nog nooit met flitser gefotografeerd en was ervan overtuigd dat foto’s daar lelijk en onnatuurlijk van worden. Maar laatst volgde ik een workshop foodfotografie met flitser, en dat inspireerde me zo erg dat ik nu helemaal om ben. Het handige eraan is dat je niet afhankelijk bent van daglicht om mooie foto’s te maken en zelf veel kunt spelen met de belichting.

Ik moet er nog volop mee experimenteren, dus voorlopig zal je nog geen flitskiekjes op mijn blog zien. Maar achter de schermen heb ik alvast heel veel lol.

Mijn lievelingsmomenten van de dag zijn de ochtenden waarop Pip helemaal tussen mijn armen gewurmd zit terwijl ik een poging doe om op te starten met werk. Pip komt dan al enthousiast aanzetten als ik ga zitten en hét kussen pak waarop zij altijd graag op schoot zit (dat doet dienst als zitplek, maar ook als beschermer tegen onhandige kattennagels in mijn panty…). Ook al sta ik op deze foto niet op mijn charmantst met mijn natte haren en out-of-bed-look, ik vond het tafereel te lief om het niet een plekje op de blog te geven.

Woensdag was ik opnieuw in Amsterdam! Dit keer met Joyce, die ik ken via mijn blog en met wie ik altijd leuk contact heb. We spraken af om samen te lunchen in Amsterdam en belandden bij Wild & The Moon in De Pijp. Dit is een vegan, glutenvrij en biologisch lunchtentje waar je de lekkerste bowls, taartjes en andere dingen kunt bestellen.

Het was een flinke wandeling vanaf mijn bushalte, maar ik vind wandelen door Amsterdam té leuk om in plaats daarvan de tram te pakken. Ik ben zelf 100% introvert, maar vind het grappig genoeg altijd heerlijk om door drukke steden te wandelen en daarbij lekker in mijn eigen bubbel tussen de mensenmassa te zitten. Alsof alle mensen om je heen wat gezellig geroezemoes zijn, waar je verder niets mee hoeft. Dat vind ik oprecht héérlijk, en vind ik persoonlijk ook fijner dan bijvoorbeeld naar een doodstil natuurgebied gaan.

De lunch bij Wild & The Moon was weer errug goed. Ik ging dit keer voor de havermoutpap met kaneel en veel fruit. Wat mij betreft een altijd-goed-combinatie! Sowieso kan ik je een tripje naar dit lunchtentje zeker aanraden. Ze zitten zowel in De Pijp als vlak bij Station Zuid in Amsterdam en hebben heel veel lekkers op de kaart staan. En doordat het complete menu vegan en glutenvrij is, kunnen ook mensen met allergieën of andere dieetwensen er altijd wat lekkers vinden.

Eén van de leukste dingen aan ondernemer zijn vind ik dat ik altijd tijd kan vrijmaken tussendoor voor creatieve ingevingen. Zo had ik een plan voor een artikel met bespaartips (producten waar ik nooit de volle mep voor betaal), en daarbij wilde ik een foto hebben van mij met mijn literemmer pindakaas. Deed ik even tussen het teksten tikken door! Het is maar zoiets kleins, maar ik vind het heerlijk aan ondernemen dat ik zulke dingen als snel een leuke foto maken ook gewoon midden op de dag als leuke bezigheid tussendoor kan doen en niet altijd tot het weekend hoef te wachten. Voor mezelf werken blijft de beste baankeuze ooit!

En over beste keuzes gesproken: als jij ook grootverbruiker van pindakaas bent, koop deze emmers bij Albert Heijn! Ze zijn lekker voordelig en het idee dat je een EMMER pindakaas hebt staan is op zich ook al geweldig, toch?!

Een boodschappentip die ik zelf bij iemand op Instagram tegenkwam, is deze tomatenpuree uit tube. Denise Kortlever tipte dat hier veel meer smaak aan zit dan aan de spotgoedkope blikjes tomatenpuree en zo’n tube gaat ook nog eens veel langer mee. Voor een hele tube betaal je overigens ook nog geen € 2,-, dus dat valt alles mee. Wij hebben deze tube nu een paar keer gebruikt en ik proef oprecht verschil. Tot nu toe een succes dus!

Vrijdagavond bleef ik bij mijn moeder en broertje eten. Mijn moeder vindt het al zo lang ik me kan herinneren leuk om het huis met Pasen mooi te versieren, en ik werd direct vrolijk van dit schaaltje met kleurrijke paaseieren. Ook al doe ik zelf niet echt aan versiering voor andere feestdagen dan Kerst, bij anderen vind ik het wel altijd leuk om te zien.

Dit weekend stond een uitstapje naar het Bloesempark bij het Amsterdamse Bos op de planning. Het is hier twee weken per jaar schitterend. Dan staan alle bomen in bloei en kleurt het hele park lichtroze. Doordat er regen was voorspeld (wat achteraf alles meeviel), was het er ook nog eens veel rustiger dan anders. Ik nam mijn camera mee en klikte er lustig op los. En aangezien mijn statief ook mee was, konden we ook weer eens een foto van ons samen maken “voor in het plakboek”.

Ik had weer eens plannen voor een interieurproject. Op Instagram zag ik deze voorraadpotten van Action voorbijkomen. Die móest ik hebben. Onze ongeorganiseerde voorraadkast is me al een tijdje een doorn in het oog en ik zocht mooie potten om de boel te herstructureren. We scoorden vijf van deze potten en nog wat grotere potten, waarin we onder andere heel veel meel en pasta kwijt kunnen. Je begrijpt: de rest van de middag was ik me in opperste concentratie op dit project aan het storten, met een blije structuurmiep als resultaat.

Zaterdag stond een leuke high tea gepland van een vriendin die 30 werd. Heel gezellig! Maar ik startte de dag ook al met cupcakes. Mijn interne wekker is wat in de war en maakte me de afgelopen weken steeds om kwart over 6 ’s ochtends wakker. Dit keer besloot ik maar van die gelegenheid gebruik te maken door direct de keuken in te duiken en een nieuw muffinplan uit te voeren. Ik maakte muffins met een karamelsaus van dadels en dat pakte onwijs goed uit. De foto hierboven is niet de beste, maar de muffins waren dat gelukkig wel 😉

En mazzel voor mij: het is nu zomertijd, dus voortaan staat mijn interne wekker weer helemaal goed en ben ik vast weer netjes om zeven uur wakker.

Is jouw interne klok ook weleens in de war als het weer langer licht is?