Oh yes, na een hele stapel papierwerk kan de focus nu verschuiven naar mijn lievelingsonderdeel van verhuizen: de interieurkeuzes. Maak je geen illusies: meubels hebben we nog niet gekocht. Maar we hebben het eerste kleurenpalet uitgekozen en dat is al een stap op zich. Daarnaast puften we een hoop hitte weg vanachter de ventilator, scoorde ik broodbeleg dat me net een tikkie gelukkiger maakt, treinde ik naar Limburg (mét airco, hoera!) en kregen we een verkoopstylist over de vloer met één belangrijke mededeling (“Minimaliseren graag!”). Kijk je mee in mijn inkiekje?

Twee weken geleden werd ik nog verrast met een verlaat verjaardagscadeau. Eén van de dingen die op mijn verlanglijste stond, was het boek ‘Heel Holland Bakt Vegan’ van Enzo (dé Enzo uit Heel Holland Bakt). Nu bleek alleen dat het boek pas een week na mijn verjaardag zou uitkomen. Oeps, dat was me totaal ontgaan! Mijn schoonvader was zo lief om me een tegoedbon te geven, het boek alvast te bestellen en me direct na de uitkomstdatum dit toffe bakboek cadeau te doen. Ik ben tot nu toe al helemaal geïnspireerd geraakt door het boek. Los van de heerlijke taartrecepten staan er ook veel fijne tips in om bijvoorbeeld room, melk en ei slim te vervangen.

Yes yes, het was weer gelukt om een Too Good To Go-box van Lidl te scoren. Ook dit keer waren we niet teleurgesteld. Zo zaten er Kiwi’s Gold in de box (één van mijn favoriete fruitsoorten, maar ook zo prijzig dat ik hem vaak maar laat liggen!), maar ook paprika’s (waar wij grootverbruikers van zijn), sinaasappels (Barts grote favoriet) en een broccoli die in een paar dagen op was. Wederom niet verkeerd voor € 2,99 in totaal!

Verder was het twee weken geleden een hectische week. De ene avond moesten we voor de hypotheek in onze verzekeringen duiken, de andere keer moest ik allerlei vragen invullen voor de hypotheekadviseur, dan weer moest het huis extra grondig schoongemaakt worden omdat er een taxateur langskwam, en op andere avonden was ik aan het werk omdat ik daar overdag door al die tussendoordingen minder aan toekwam dan gehoopt. Gelukkig is het meeste regelwerk nu achter de rug. De hypotheek is rond en alle handtekeningen zijn gezet. Hoera!
Overigens heeft deze periode me wel laten zien dat ik soms nog beter naar mijn lijf mag luisteren. Ik weet heel goed van mezelf wat ik aankan en wanneer het té veel wordt, maar geef er nog niet altijd gehoor aan. Ik kan goed omgaan met deadlines, heb best wat energie en kan ook prima dealen met meerdere werkprojecten tegelijk (dat is juist wat ik tof vind aan mijn werk!). Maar zodra ik onder werktijd steeds met privédingen bezig ben (wat in deze situatie niet anders kon), wordt mijn hoofd al snel een warboel. Voor een volgende keer weet ik: in zo’n week moet ik elke dag een uur reserveren in mijn agenda voor dit soort onverwachte privédingen. Dan heb ik er altijd tijd voor geblokt en kan het alleen maar meevallen.

Die vrijdag kwam een verkoopstylist langs voor advies. Dat is een standaard (en heel handig!) onderdeel van de diensten van onze makelaar. Het was interessant om eens van iemand te horen wat wel en niet werkt voor de verkoop (alhoewel het ook best raar voelde om je interieur vrijwillig “te laten afkraken” en verbeteren ;)). Eigenlijk kwam het vooral op één ding neer: zo min mogelijk spullen laten staan. Zo kunnen we voor de verkoop het beste alle kussens van de roze stoel halen, het lampje uit de vensterbank verwijderen, alle snoeren uitpluggen, maar één van de vazen in de vensterbank laten staan… Gelukkig schreef Bart driftig mee en vallen de meeste dingen wel mee. En we mogen ook altijd nog kiezen om dingen toch anders te doen.
Overigens vond ik het wel een toffe tip van de verkoopstylist om het kleed bij de bank aan te schuiven, zodat je een hoekje creëert. Dat vonden we zelfs zo leuk staan dat het kleed nu standaard zo ligt.

Dat weekend was Bart een paar dagen weg, dus ik had het rijk voor mij alleen. Vaak vind ik het leuk om op dat soort avonden met nieuwe eetdingen te experimenteren. Als het dan tegenvalt, heb ik daar in elk geval alleen zelf last van. Deze maaltijd was gelukkig juist een schot in de roos. Het is een quinoasalade met sinaasappel, erwten, veel groenten en kikkererwten. Het recept deel ik over een tijdje, maar ik ben sinds deze maaltijd helemaal quinoa-fan (terwijl ik het voorheen altijd maar gekke bolletjes vond).

Verder ging ik als een malle het hele huis door om van alles op te ruimen. Vooral uit de berging kwamen heel veel spullen die een nieuwe eigenaar verdienen en hier alleen maar in de weg stonden. Ik reed met een achterbak vol naar de kringloopwinkel en voelde me helemaal chill toen ik daarna met een lege auto in een opgeruimder huis thuiskwam.

Mijn favoriete kringloopwinkel zit naast een aantal woonwinkels, dus ik maakte meteen van de gelegenheid gebruik om inspiratie op te doen. Ik moet altijd even bij de behangafdeling stoppen, omdat ik een voorliefde heb voor allerlei botanische behangprintjes. Deze foto maakte ik eigenlijk puur voor mezelf, want ik had al zo’n vermoeden dat hét behang waar het me om ging (het roze met de vogels) niet helemaal door Barts keuring zou komen. Helaas. Dan maar iets subtielers 😉

Bart lachte me later uit toen ik vertelde dat ik “spontaan bij Praxis was binnengewandeld”. Als totaal onhandige Harry is de bouwmarkt één van de laatste winkels waar je mij zonder reden zult tegenkomen. En als ik er al ben, dan ga ik recht op mijn doel af en ga ik met de nieuw gekochte doucheslang, kwast of roller vervolgens rechtstreeks naar de kassa. Maar dit keer was ik er met een leuk en niet-praktisch doel: verfstaaltjes uitzoeken. Bart en ik hadden al een paar keer kleurenpaletten besproken en ik besloot de stoute schoenen aan te trekken door wat kleuren bij elkaar te zoeken die mij tof leken voor de woonkamer. Hierboven zie je de staaltjes die ik meenam. Overigens zijn de blauwe en gele tint puur bedoeld voor accenten.
Wat bleek? Bart vond het kleurenpalet ook helemaal tof. Deze kleuren (of in elk geval kleuren die erop lijken) gaan het dus waarschijnlijk worden voor de woonkamer. Voor de muur kiezen we een soortgelijke tint als wat we nu op de muur hebben, maar dan ietsje lichter. De meubels houden we verder neutraal (grijs, wit of hout), maar qua stoelen, kussens en accenten gaan we lekker los met deze tinten. Ik kan niet wachten!

Totaal niet nieuw-huis-gerelateerd, maar wel leuk: dit roze pastabord. Ik heb een enorm zwak voor mooi servies en moet altijd even bij de serviesafdeling van de bekende woonwinkels stoppen. Dit prachtige pastabord in mijn favoriete kleur roze móest mee naar huis. Daar kan ik binnenkort weer lekker foto’s mee maken van nieuwe pastagerechten (én die pastagerechten uit eten natuurlijk).

Na een enerverende ochtend vol schoonmaken en opruimen gunde ik mezelf een feestlunch. Ik had alleen de puf niet om naar een lunchtentje te lopen of fietsen, dus dook ik maar mijn eigen voorraadkast en koelkast in. Lekker veel laagjes maken op een broodje staat altijd garant voor een feestelijk bord. Deze lunch was dan ook een heerlijk succes! Links zie je een broodje hummus met rucola, tomaat en komkommer. Rechts ligt een broodje pindakaas met rozijnen, amandelen en cacao nibs. Allebei dikke aanraders als combinatie!

Verder werkte ik dat weekend aan de online cursus ‘Schrijven voor het brein’, die ik volg. Het gaat over neuromarketing, en dan specifiek over hoe je brein teksten en webpagina’s verwerkt. Reuze-interessant! De cursus heeft me vooral geleerd dat kleine aanpassingen soms al een groot verschil kunnen maken in of mensen bijvoorbeeld wel of niet op een knop klikken of wel/niet doorlezen. Daar heb ik zeker een hoop aan voor de teksten die ik voor klanten schrijf!

Net als de rest van Nederland bivakkeerde ook ik twee weken lang achter de ventilator. Waar mijn lucht blazende vriend ging, ging ik. En andersom. Verder leefde ik de afgelopen weken in maxi-jurken. Die dingen zijn zo’n beetje het enige dat ik écht lekker vind zitten bij de-mussen-vallen-van-het-dak-temperaturen. Een fijn extraatje is dat ze zó lang zijn dat ik mijn steunkousen er ongezien onder kan dragen. Niet dat ik die zou moeten verstoppen, maar ik heb soms van die dagen dat ik even geen zin heb om te moeten uitleggen “waar die kousen voor zijn” en ze liever wegmoffel.
Dit is ook meteen een reminder voor wie ook steunkousen, tape of wat dan ook op zijn benen draagt: draag lekker wat jij wilt met dit weer. Je hoeft je niet te verstoppen of te schamen. Laat gerust je niet-zongebruinde benen zien. Trek shorts aan, ook al stoor je je aan je cellulitis, vlekken, plekken, tape of iets anders. Draag met warm weer vooral iets waarin jij je fijn voelt en waarin je de hitte beter kunt doorstaan. Je bent goed zoals je bent en geen enkel lichaam hoeft verstopt te worden (tenzij je dat, zoals ik soms heb met de kousen, voor jezelf fijner vindt).

Hardlopen in de warmte bleek geen doorslaand succes. Ik moest op tijd thuis zijn voor een pakketje, dus ging ik wat vroeger op de avond hardlopen dan anders. Het gevolg is dat ik zo rood als een tomaat thuiskwam door het sporten in de hitte. Ik voelde me wel heel sportief dat ik het toch had gedaan. Daarna gooide ik mijn hoofd snel weer voor de ventilator en zag ik er in no-time weer wat frisser en fruitiger uit.

Ondertussen had Pippa het aardig gehad met de hitte. Die maakt er graag een sport van om elk kwartier op zoek te gaan naar dé plek van het huis die op dat moment het koudst is. Vaak is dat de vloer onder dit kastje, soms is het de vensterbank naast het openstaande raam, en soms zijn de badkamertegels de gelukkige plek voor Pip om te zitten. Slimme dame!

Ik ben altijd al een vroege vogel, maar op warme dagen al helemaal. Dit weekend werd ik elke dag al om kwart voor zes wakker. En dan niet halfwakker, maar echt meteen kláárwakker. Ik had zin om daar dan maar gebruik van te maken en stond dus zaterdag al om zeven uur in deze mangocurry te roeren. Ik maakte het gerecht al een paar keer eerder en vond het leuk om het op de foto te zetten voor op mijn blog over een tijdje. En zo hadden we meteen avondeten voor het einde van de dag (en hoef je niet na een warme dag ook nog boven het fornuis te staan).

Verder kwam ik als een blij ei terug van de supermarkt toen ik een nieuwe vondst wist te scoren: vegan hazelnootpasta. Deze variant op Nutella is dus vrij van melk, roomboter, etc. en smaakt alsnog heel erg Nutella-achtig. Ik vond hem zelf wel flink zoet (dat had van mij ietsje minder gemogen), maar ben verder absoluut fan. Dit ga ik nog vaak op mijn brood smeren. Al is het maar als manier om het Nutella-jeugdsentiment terug te halen.

Vrijdag stond een heel andere werkdag dan anders op de planning. Ik schrijf al drie jaar voor het toffe bedrijf Tijdwinst (dat o.a. timemanagement-, assertiviteits- en gesprekstrainingen geeft). Omdat zij in Zuid-Limburg zitten (voor de goede orde: mijn eindbestemming was niet Venlo! ;)), spreken we elkaar eigenlijk altijd digitaal. Maar ik dacht: hoe leuk zou het zijn om elkaar na al die tijd in het echt te ontmoeten! Dus planden we een afspraak en pakte ik de trein die kant op. Het was een reis van bijna 3,5 uur heen en 3,5 uur terug, maar het was het helemaal waard. We bespraken van alles, hadden een lunch met de lekkerste hummusbroodjes ooit op een zonnig terras en ik kon tijdens de treinreis ongemerkt nog een hele hoop schrijfwerk doen. Best een prima werkdag zo!
Trouwens, als ik voor werk ver moet reizen, koop ik de laatste tijd vaak een eersteklasticket. Klinkt wat decadent, maar ik vind het echt een fijne aanrader voor als je (als ondernemer) toch de kosten mag aftrekken en urenlang aan het reizen bent. Ik heb dan in elk geval een zitplek én stopcontacten bij mijn stoel. Omdat ik het grootste deel van de tijd in één trein zat, kon ik zo lekker veel doen. En aangezien ik in de trein in de airco zat, had ik het volgens mij achteraf nog beter bekeken dan als ik was gaan thuiswerken in ons hete appartement. Zeker voor herhaling vatbaar, zo’n treinwerkdag!

Ook deze week stonden er wat huisdingen op de planning. Zo maakten we alvast kennis met onze nieuwe buren van beide kanten (superleuke mensen!) en gingen we zaterdag naar Villa Arena: dé woonboulevard van Amsterdam. Ik moet zeggen dat we in de praktijk vooral nogal overweldigd waren door de duizenden banken in minstens 300 verschillende maten en talloze kasten en tafels. Toch waren we wat inspiratie (en keuzestress) rijker. De meeste meubels willen we pas over een tijdje uitzoeken, zodra we helder hebben waar precies een kast komt te staan en welke functie en kleuren elke kamer krijgt. Maar het is goed om alvast wat ideeën op te doen.

Een item waar ik erg van gecharmeerd was, is dit Scandinavische tv-kastje. Bart en ik houden allebei van precies deze tint hout en ik heb zelf altijd wel wat met subtiele, minimalistische meubels die netjes zijn afgewerkt. Helaas bleek het meubel in de praktijk niet zo praktisch (deurtjes die vanaf boven in plaats van aan de zijkant opengaan en weinig opbergplek…). Maar je bent altijd al een stap verder als je op z’n minst weet wat je ongeveer mooi vindt.
Net als toen ik dit huis kocht, gaan we er gewoon een uitgebreide zoektocht van maken. Al moeten we twintig winkels in gaan voor dé perfecte bank of tv-kast, dan is dat maar zo. De reis naar het perfecte interieur is minstens zo leuk als de eindbestemming!

Verder had ik, tussen de interieurdilemma’s, klotsende oksels van de hitte en de kokkerelmomenten door een kleine hulpvraag aan jullie. Sinds een tijdje heb ik heel veel last van puistjes op mijn voorhoofd. Soms zit mijn complete voorhoofd onder. Waarschijnlijk komt het door de mini-pil, aangezien ik nooit (zelfs niet in mijn puberteit) echt last van acné heb gehad totdat ik met hormonale anticonceptie begon.
Los van de pukkeltjes ben ik mega-tevreden over de pil, dus ermee stoppen ga ik zeker niet doen. Maar wat te doen met die puistjes? Ik ben al bij de schoonheidsspecialiste geweest en gebruik enkel crème en shampoo met natuurlijke ingrediënten en verzorgingsproducten zonder parfum en alcohol. Alsnog wordt het maar niet minder. Alle tips zijn dus welkom!
Zijn er mensen die hier ervaring mee hebben? Wat heeft jou geholpen om de voorhoofdpuistjes te verminderen?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Een duurzame kerstboom (+11 andere dingen waar ik naar uitkijk in december)
Het duurt nog maar heel even totdat Mariah Carey weer door de speakers schalt. Eerst nog even de Goedheiligman uitzwaaien en een paar last-minute Sint-cadeaus zien te scoren. Maar ik moet zeggen: ik heb er al zin in, deze decembermaand. Ik ben niet echt een wintermens, maar wel een decembermens. Om me alvast te kunnen verheugen, hierbij mijn uitkijklijstje voor deze maand. Inclusief iets heel tofs waar ik letterlijk de hele dag op kan uitkijken: mijn duurzame kerstboom van Tiny Trees.
Wat betekent vrijheid voor mij?
Vandaag is het Bevrijdingsdag, de dag waarop we onze vrijheid vieren. Ik moet eerlijk zeggen dat ik normaal niet zoveel doe met Bevrijdingsdag, maar dit jaar wil ik toch eens stilstaan bij deze dag. Hoe bijzonder is het namelijk dat we in een land leven waarin de meeste mensen vrij zijn! Ik probeer me er dit jaar eens echt van bewust te zijn hoe dankbaar ik mag zijn voor de vrijheid die ik heb. Benieuwd wat vrijheid voor mij betekent? Dat vertel ik in dit artikel.
11 reminders dat je niet hoeft te blijven wie je volgens anderen bent
Dat verlegen meisje dat haar mond niet opentrekt. Die snelle en flexibele collega die elk brandje voor je blust. Of de fanatiekeling die drie keer per dag haar gezicht op Ins
Met de puistjes kan ik je (helaas) niet helpen. Geen idee wat daar het beste tegen werkt. Behalve de oplossing die ik bij veel pubers zie: een pony;).
Leuk om wat woonwinkels in te gaan en het kleurenpalet ziet er prachtig uit. Helemaal zoals het bij jou past. O, en voor zo’n lange treinreis vind ik een eersteklaskaartje een heel goed idee. Zijn toch behoorlijk wat uren die je dan in de trein doorbrengt en dan maar graag ‘goed’.
Ja precies! Ik had één keer eerder ook een eersteklasticket gekocht voor een reis naar Leeuwarden en vind het sindsdien voor lange reizen echt heel fijn. Het is me elke cent extra waard 🙂
Puur persoonlijk, want iedere puistjes-geval lijkt uniek te zijn, maar ik krijg geheid puistjes als ik veel (extra) suiker eet. Misschien heb je toevallig de laatste tijd wat vaker iets zoets, met veel toegevoegde suikers, gegeten? Dan zou dat het kunnen zijn. Maar het kan ook bijvoorbeeld aardbeien zijn (dat dacht ik altijd zelf: dat ik daar pukkeltjes van kreeg. Maar ik merkte dat ik het alleen kreeg als ik er … suiker! overheen deed.)
Werken in de trein lijkt altijd ideaal. Maar de laatste keer zaten er gewoon te veel mensen, ook in 1ste klas, die luidruchtig aan het kletsen waren enveel heen en weer liepen. En dat vind ik in die setting dan dus juist wel irritant. Ik heb wel laatst een heerlijke koele dag gewerkt in een co-working space. Dat ga ik nu elke week 1x doen. Gewoon toch … ehm, naar kantoor, dus. Lekkere koffie, schone wc, koele ruimtes. Ideaal.
Ik heb inderdaad weleens gehoord dat suiker eten puistjes kan veroorzaken. Nu eet ik zelf niet heel veel suiker (hooguit één stukje taart in het weekend en soms een stukje pure chocola), maar wie weet speelt het mee. Blijft toch altijd een zoektocht om te ontdekken wat de boosdoener is, omdat er zo veel oorzaken kunnen zijn voor puistjes. Misschien toch eens een dermatoloog bezoeken als het aanhoudt 🙂
Wat tof trouwens dat je nu deels in een co-working space werkt! Als ze er ook nog goede airco hebben, is het al helemaal perfect 😀
Ik had nog niet gelezen dat jullie een huis hebben gekocht, gefeliciteerd! Fijn dat het papierwerk geregeld is en dat het nu tijd is voor the fun part. Ik moest wel lachen om je definitie dat zuidelijker dan Venlo Zuid-Limburg is, haha!
Dank je wel 🙂 Ja, heel blij dat dat achter de rug is en het nu tijd is voor leukere verhuisdingen.
Oeps, ik zie nu dat ik het wat onhandig had omschreven van Venlo, haha. Ik bedoelde met die toevoeging te zeggen dat mijn Zuid-Limburgse bestemming niet de bestemming op het treinbordje (Venlo) was. Voor het geval mensen zouden denken “Maar dat is toch Noord-Limburg” 😛
Wij reizen al jaren (30) in de 1e klas. Niets decadent, gewoon rust en niet tussen kakelende jongeren of schreeuwende kinderen moeten zitten. Ik lees altijd in de trein en wil graag rust hebben. Overigens rij jij ook niet in een mini-auto rond, en daar doet niemand moeilijk over. Overigens is het hier ook erg heet, maar in huis valt het mee.
Precies, heerlijk om voor een lange treinreis soms eerste klas te gaan zitten 🙂 Het is mij ook elke cent extra waard.
En inderdaad, soms verbaast het me dat een enorme elektrische wagen dan weer wel doodnormaal en niet decadent is 😉 Overigens is mijn eigen autootje wel vrij mini: ik heb een Ford Ka en krijg juist weleens vragen of ik niet iets groters wil. Maar ik vind zo’n stadswagentje fantastisch. Nooit gedoe met parkeren en omkeren gaat lekker makkelijk met zo’n klein oppervlak.
Damhert chocopasta probeerden wij eens vanwege de lactose-intollerantie van mijn dochter en dat is een aanrader als je het mij vraagt!
Oeh, die klinkt ook goed! 🙂 Dank je voor de tip!
Voor je puistjes weet ik helaas ook niets, er zijn zoveel zaken die ermee te maken kunnen hebben. Idd de mini-pil misschien, of je voeding, maar het kan net zo goed bv ongemerkte stress zijn door de huizendrukte of het warme weer. Ik hoop dat je er wat tegen kan vinden op den duur. Ik heb zelf een huidziekte die ook niet te voorspellen lijkt. De ene keer werkt iets wel en de andere keer werkt hetzelfde ineens averechts. Ik probeer het maar zoveel mogelijk te accepteren en mee te gaan in de flow op z’n engels gezegd. Dat roze behang met vogels is wel echt heel leuk, kun je niet vragen of je er anders de wc muren mee mag behangen, dat is maar een klein kamertje waar je niet de hele dag zit, misschien wil Bart daar wel mee akkoord gaan? Ik heb een jungle achtig printje in de wc 🙂 omdat ik het leuk vond, maar te druk voor de woonkamer 🙂 Nu is het aapjes kijken op de wc haha en nog wat vogels en bloemen en ik geloof iets van een kameleon achtig beest.
Dank je voor het fijne meedenken over de puistjes! Wat rot om te horen dat jij een huidziekte hebt en daar ook niet een oplossing voor hebt gevonden die altijd goed werkt. Ik weet wel dat bij mij stress altijd snel op mijn lijf slaat (opgeblazen buik, onrustige huid, etc.). Dus dat speelt waarschijnlijk wel mee. De huizendrukte is superleuk, maar soms ook een pietsie stressvol 😉
Enne, dat roze behang zou ik er misschien voor het washok nog wel doorheen krijgen. Dat vind ik ook wel een ruimte die vraagt om een fleurig behangetje, ook al is ons washok niet veel meer dan een hoekje op zolder waar je net kunt staan 😉 Wat tof trouwens, zo’n jungle-printje! Ik vind jungle-behangetjes ook altijd heel tof voor juist ruimtes als het toilet, een washok of de gang. Dat fleurt zo lekker op!
Heerlijk om 1e klas te reizen hoor, ik zou het ook doen als ik een langere treinreis zou moeten maken. Is niets decadent aan hoor! Ik krijg vaak huid onzuiverheden als ik meer suiker eet, dan wordt mijn eczeem ook altijd wat erger.