Na onze reis naar Londen en Windsor ben ik inmiddels weer volledig gewend aan het Nederlandse leven. Maar dan wel met een heleboel herinneringen aan Engeland in mijn hoofd (en filmrol)! Gelukkig stonden er ook na terugkomst nog genoeg leuke dingen op de planning. Zo supportte ik broerlief die de benen uit zijn lijf liep bij de Nijmeegse Vierdaagse, stuntelde ik met stokjes bij de Vegan Sushi Bar en ontdekte ik dat midgetgolfen echt wel leuk kan zijn. Daarnaast improviseerde ik wentelteefjes als zaterdaglunch, vermaakte ik me met kringloopshoppen toen Bart op reis ging en ging de keuzestress over allerlei interieurdilemma’s verder. Ik neem je mee in mijn twee weken!

Anderhalve week geleden waren we nu nog in Engeland. Onze vakantie naar Londen en Windsor was, naast mijn vakantie naar New York en die naar Bologna en omgeving, zonder twijfel één van mijn mooiste reizen ooit. Ik was al twee keer in Londen geweest, maar vond het juist heel tof om bij dit derde bezoek weer heel andere dingen te bezoeken dan alleen de toeristische hotspots. Ook Windsor was een heel leuk stadje om te verblijven. Het was na de drukke Londen-dagen best fijn om wat tijd in een iets rustiger stukje Engeland door te brengen, waar toch veel te beleven is. Maar goed, ik zal niet opnieuw een complete ode aan mijn vakantie brengen. Dat deed ik al in deze recap.

Woensdag 19 juli was het tijd om weer naar huis te gaan met de Eurostar-trein. Ik vind reizen van en naar een vakantiebestemming toch altijd wat gedoe met alle overstappen met de koffers (het helpt vast ook niet mee dat ik niet heel goed ben in lichtgewicht reizen en altijd te veel meesjouw!). Gelukkig verliep het allemaal soepel! Die middag stonden we om 5 uur weer op op het station in Rotterdam. Hoe leuk de vakantie ook was, het was ook heerlijk om weer in eigen land te zijn!

Het allerfijnste aan thuiskomen is dit: Pippa. Ook al weet ik dat ze tijdens onze vakantie hartstikke goed verzorgd werd (bedankt, lieve papa en mama!), ik ben toch altijd blij als ik weer in het echt door haar pluizige haren kan woelen. Pippa leek de eerste dagen na onze thuiskomst wel aan ons vastgeplakt te zitten. Ik kon bijna nergens gaan zonder een Pip op maximaal 1 meter afstand van me te hebben. Als ik drie minuten weg was om de container buiten te zitten, werd ik al met een luid miauwconcert ontvangen.

Echt, als je een warm welkom mist bij thuiskomst, neem een kat!

Op vakantie had ik niet veel spullen gekocht. Wel was ik tamelijk losgegaan in de Engelse supermarkt om voedingsmiddelen te scoren. Een vriendin vertelde me dat ze in Engeland pompoenpuree uit blik verkopen. Als groot liefhebber van pompoen én hater van pompoenen snijden, moest ik dat hebben. Daarnaast kwam ik silken tofu tegen, die mee naar huis moest. Dit kun je heel goed gebruiken voor romige pastasauzen of in vegan cheesecake en het kost in Engeland zowat niets. Zoals je ziet, sloeg ik groot in.

De dag na onze terugkomst gingen we met Barts gezin midgetgolfen op de allermooiste midgetgolfbaan die ik ooit heb gezien: de Midgetgolftuinen in Lage Vuursche. Ik moet eerlijk bekennen dat ik uit mijn jeugd slechte herinneringen had aan midgetgolf. Op verjaardagsfeestjes heb ik die “sport” heel vaak beoefend. Als puber met nul balgevoel moest ik dan meestal het maximale aantal punten noteren omdat ik mijn balletje na 6 slagen nog steeds niet in het putje had weten te krijgen.

Maar tijdens deze middag bleek midgetgolfen wél heel leuk en gezellig te zijn. Oké, ik was na al die jaren nog steeds geen natuurtalent en eindigde onderaan het klassement. En oké, ik was ook diegene die bij de ene midgetgolfbaan boven water maar liefst drie ballen in het water sloeg, waarna mijn schoonzusje ze er met kroos en al uit wist te halen. Maar een lol dat ik heb gehad! En als je denkt dat midgetgolfbanen altijd van die saaie campingachtige plekjes zijn, ga dan zeker eens naar deze baan in Lage Vuursche. Het lijkt net Het Sprookjesbos met alle magisch mooie banen en de prachtige bloemen tussendoor. Ik slikte per direct al mijn vooroordelen in: midgetgolfen kan wél leuk zijn.

Die vrijdag keken mijn moeder en ik toe hoe mijn broer en zijn vriendin sportief waren. En niet een beetje sportief, maar ultiem sportief! Als je de bloemen hierboven ziet, heb je misschien al enig idee waar ik het over heb. Ik sta hier namelijk met een bos gladiolen in Nijmegen. Mijn broertje en zijn vriendin liepen de Nijmeegse Vierdaagse uit en uiteraard wilden wij hen graag supporten tijdens de laatste kilometers.

Wat een prestatie! Ze hebben maandenlang elk weekend getraind en op die vier wandeldagen moet je ook nog eens heel vroeg opstaan. Ik doe het ze niet na! Maar ik vond het dan weer wél heel leuk om mee te genieten van de Vierdaagse-stemming en vanaf de zijlijn iets mee te krijgen van de topprestatie die alle deelnemers hebben geleverd. De sfeer zat er goed in!

Na terugkomst thuis moesten Bart en ik direct door om nog net voor sluitingstijd naar tegels te kijken bij Maxaro. Het toilet in ons nieuwe huis stamt nog uit de jaren ’70 en kan dus wel een verbouwing gebruiken. We ontdekten alleen dat op sommige tegels maanden levertijd zit. Bleek gelukkig bij deze wc-tegels niet zo te zijn, maar dat wisten we nog niet toen we er op een holletje naartoe gingen.

Waarschijnlijk kiezen we voor deze tegels op de achterwand bij de wc en willen we ze in een visgraatpatroon gaan leggen. Maar gelukkig hebben we dus nog even om op ons gemak wat andere tegels te bewonderen voordat we een definitieve keuze maken.

verigens waren deze roze wandtegels mijn grote favoriet. Zijn ze niet geweldig? Maar ja, ik had Bart plechtig beloofd dat we naast de roze tegels in onze nieuwe keuken (die hij overigens oprecht net zo mooi vindt als ik!) niet nog meer roze tegels in huis gaan halen. Ik moest er wel even een foto van maken. Dromen mag, toch?! 😉

Na het supporten bij de Vierdaagse, het heen en weer reizen naar Nijmegen en het bezoekje aan Maxaro was ik redelijk gesloopt. Gelukkig kon ik daarna genieten van de zonsondergang en op de bank ploffen met even niets anders dan bloggen en een YouTube-video kijken. Als introvert kan ik heus wel heel blij worden van dit soort volle middagen, maar daarna móet ik mezelf even opladen met een infuus van me-time voordat ik weer enigszins functioneer.

Bij de supermarkt deed ik een vondst waar ik erg gelukkig mee was: de Pumpkin Spice-kruiden van Verstegen. Ze stonden me opeens aan te staren vanuit het kruidenschap en ik kon niets anders denken dan “Kom maar bij mama!”. Als niet-koffieliefhebber ben ik zeker niet van de Pumpkin Spice Lattes. Maar ik zie mezelf deze kruiden wel op heerlijke pompoencurry’s, in havermoutontbijtjes en op taarten strooien. Bof ik even dat ik net twee blikken pompoenpuree had gekocht! Ik zie een heleboel pompoencreaties voor me. En dan hangt de herfst nog niet eens in de lucht!

Op vakantie is uitgebreid koken en bakken er meestal niet echt bij. Al mijn bakgerei in mijn koffer meenemen vind zelfs ik (als zwaarbepakte reiziger) iets te ver gaan. Ik was dan ook extra blij toen ik bij thuiskomst weer al mijn bakspullen, meelsoorten en andere producten tot mijn beschikking had. Dit keer kwamen er Bounty-cakejes uit mijn oven rollen. Ik ben gek op chocola en op kokos (en verslond vroeger de ene na de andere Bounty-reep), dus zo’n soort cake stond al heel lang op mijn lijstje om te maken. Het recept zal ik in augustus of september op mijn blog delen.

Vorige week zaterdag vertrok Bart op reis. Hij gaat twee weken naar het prachtige Oostenrijk met een paar anderen. Het was best even wennen om hem achter te laten, zeker nadat we een week non-stop samen waren geweest. Gelukkig ben ik wel iemand die zich goed alleen kan vermaken (vervelen ken ik niet echt!). Via WhatsApp en videobellen sturen we elkaar alsnog wel vele life-updates.

Die avond had ik ook al meteen een fijne afspraak buiten de deur op de planning staan, waardoor ik niet eens de tijd had om uitgebreid stil te staan bij het feit dat ik twee weken alleen thuis zou zijn. Ik ging namelijk met Laurie uit eten in Amsterdam, nog als cadeautje voor haar verjaardag.

We aten bij de Vegan Sushi Bar, wat een mega-aanrader bleek. Ik schaam me haast om dit te bekennen, maar ik had al zeker 10 jaar geen sushi meer gegeten. Ik dacht dat je als vegetariër in sushi-tentjes meestal vastzit aan hapjes met komkommer, mango of kale rijst. Maar bij de Vegan Sushi Bar heb je veel meer heerlijke keuzes. Wat ziet het er feestelijk uit, hè?! En zo heerlijk als het eruitziet, zo smaakte het ook.

Gênant detail: ik heb nog nooit van mijn leven met stokjes gegeten en schrok even toen ik me realiseerde dat je sushi natuurlijk met stokjes eet. Ik voelde me een ware newbie toen ik (na drie mislukte met-stokjes-eet-pogingen) toch om een vork en mes vroeg. Gelukkig deden ze ook daar niet moeilijk over. En ik heb meteen een deal gemaakt met Laurie: over 10 maanden gaan we nog eens naar de Vegan Sushi Bar én heb ik thuis volop geoefend met stokjes, waardoor ik er dan sowieso een pro in ben.

Voor de tussentijd: zijn er nog mensen die goede tips of tutorials hebben om hiermee te oefenen? 😉

Verder kwamen er leuke pakketjes met staaltjes binnen voor het nieuwe huis. Links zie je een staal voor een vloer die het niet gaat worden (te “roodachtig” naar onze smaak). Rechts zie je de staal van het aanrechtblad dat we waarschijnlijk krijgen. Het is Dekton: een heel hufterproof materiaal dat lijkt op keramiek, maar gemaakt wordt van een mix van andere materialen. We zijn er allebei verliefd op en vinden de kleur ook heel tof.

Ik ben heel benieuwd hoe het eindresultaat straks gaat worden als we de nieuwe keuken hebben! Het is alvast heel gaaf dat het door de staaltjes steeds echter wordt. Nog maar een paar weken en dan krijgen we de sleutel al en kan het klussen en verbouwen beginnen!

En er was meer fijne post: goed nieuws over mijn uitstrijkje. Omdat ik net 30 ben, deed ik voor het eerst mee aan het bevolkingsonderzoek voor baarmoederhalskanker. Ik weet van meerdere vrouwen (uit mijn omgeving en op Instagram) hoe belangrijk het is om deze vorm van kanker op tijd op te sporen en het goed in de gaten te houden. Heel dankbaar dat de uitslag goed was! Het blijft toch altijd spannend als je zo’n envelop ontvangt.

Vorige week zondag trakteerde ik mezelf op een uitstapje naar Appel & Ei in Haarlem. Deels om een heleboel spullen weg te brengen na een flinke kledingkastopruiming (waar een verhuizing al niet goed voor is!), deels om stiekem even te spieken bij de nieuwe kleding. Ik kwam inderdaad niet met lege handen thuis. Deze kanten rode jurk ging met me mee naar huis. Hij was voor een tweedehands jurk niet heel goedkoop, maar ik vond hem veel te mooi om te laten liggen. En aangezien ik nog tegoed had openstaan van items die ik zelf via Appel & Ei had verkocht, vond ik dat ik deze nieuwe jurk best had verdiend.

Vorige week maandag was mijn eerste officiële werkdag na de vakantie. Die startte zoals vanouds met een überserieus kijkende kat die in de weg zit voor mijn toetsenbord en doet alsof ze mijn strenge doch rechtvaardige secretaresse is.

In die eerste werkweek schreef ik ook dit artikel over werkgeluk. Na de vakantie besef ik altijd extra goed hoe belangrijk het is om werk te doen dat je energie geeft of waar je op z’n minst niet compleet door leeggezogen wordt. Voorheen had ik na de vakantie vaak tegenzin om weer aan de bak te gaan, wat deels kwam doordat ik niet volledig op mijn plek zat. Inmiddels kijk ik er juist naar uit om mijn laptop na de vakantie weer open te klappen en met nieuwe projecten aan de slag te gaan. Natuurlijk is geen enkele baan 100% perfect (de mijne ook niet) en zijn er altijd mindere dagen. Maar als elke werkdag een mindere dag is, weet dan dat het misschien ook anders kan. En dat werkgeluk écht belangrijk is!

Die woensdag bleef ik eten bij mijn broertje, waar ik getrakteerd werd op deze heerlijke parelcouscous met een romige saus, dille, champignonspiesjes en pijnboompitten. Superlekker en ook nog heel kunstig opgemaakt! Bij mijn broer eten is vaak nog lekkerder dan naar een restaurant gaan.

Afgelopen woensdag kregen we een energielabelpersoon (hoe noem je zo iemand?) op bezoek. Over een paar weken komt mijn fijne appartement op Funda te staan (snif snif!) en daar zijn we volop dingen voor aan het regelen. Dat betekent naast een flinke bezem door het huis ook dat we een energielabel moesten opvragen. Pip was nogal uit haar doen dat er een meneer door het hele huis liep met een meetlat en blocnote. Maar ik was zelf erg blij met zijn komst en bevindingen. Toen ik dit appartement kocht, had het een energielabel D. Twee jaar geleden heeft de VvE alle kozijnen en ramen laten vervangen. Daardoor zitten we inmiddels op een energielabel B. Supergoed voor een appartement met 1968 als bouwjaar! Ik was helemaal blij met de mooie uitkomst.

Ook heel blij was ik met de producten die ik bij Lidl kocht. Vanaf donderdag 27 juli is het een week lang vegan en glutenvrije week bij Lidl. Dat is altijd een feestje, want ze hebben dan opeens allerlei bijzondere vegan en glutenvrije voedinsmiddelen. Zo schijnt er (als je mazzel hebt) een heerlijke vegan appeltaart in de schappen te liggen en ook vegan lasagne, vegan kaassoorten én deze twee gevulde pasta’s zonder ei en kaas. Gevulde pasta’s zonder kaas zijn best schaars in de Nederlandse supermarkten, dus ik sloeg deze twee pasta’s direct in. Ik moet ze nog proberen, maar ze klinken allebei zeker als iets waar ik met plezier mijn tanden in zet.

Mocht je nieuwsgierig zijn wat voor vegan producten je deze week bij Lidl kunt kopen, bekijk dan dit overzicht van Bonus Vegan.

Ik vind het zelf heel belangrijk om elke dag te wandelen, ook als het regent. In Londen en Windsor kwam ik elke dag moeiteloos aan het minimum aantal stappen dat gezond voor je is. Maar op werkdagen is dat toch iets lastiger te halen. Daarom motiveer ik mezelf dan elke dag om even de deur uit te gaan voor een wandelrondje buiten. Weer of geen weer!

Sinds ik mijn fijne gele regenjas heb, heb ik sowieso ontdekt dat regen echt geen spelbreker hoeft te zijn om de dingen te doen die je wilt doen. Wandelen buiten kan ook prima met een kleine bui boven je hoofd als je daarop gekleed bent. Ik bleek nog te matchen met deze gezellige gele bloemen ook 😉

Verder was het vooral een fijne werkweek. Ik vind werken in de zomervakantieperiode altijd extra relaxed, omdat er dan weinig ad-hoc-dingen binnenkomen en je opeens meer tijd hebt voor projecten waar je anders niet aan toekomt. Met veel opdrachtgevers heb ik voor een langere tijd een planning afgesproken, waardoor ik ook in de zomermaanden genoeg werk heb om aan door te werken. Maar dan met meer focus en met een kleinere hoeveelheid e-mails en telefoontjes tussendoor.

Hoewel ik het ook altijd wel weer tof vind als eind augustus iedereen weer op zijn plek zit en ik weer volop contact heb met mijn toffe klanten, heeft deze periode van vooral veel gefocust schrijven ook altijd wel wat.

Bij Albert Heijn spotte ik een nieuwe vleesvervanger: de Italiaanse rulstukjes. Meestal ben ik niet zo van het vegan gehakt, maar deze maakte me heel nieuwsgierig omdat ik dol ben op Italiaanse kruiden. Deze vleesvervanger heeft ook nog eens heel prima voedingswaarden. Er is 0 gram suiker en 0 gram zout aan toegevoegd en de ingrediëntenlijst is vrij kort. Dus mocht je je vaak ergeren aan alle E-nummers en onnodige toevoegingen in vleesvervangers, misschien word je van deze rulstukjes wél blij.

Afgelopen zaterdag ging ik met mijn broertje naar Amstelveen en wandelden we een stuk door het Amsterdamse Bos. Wat is dit toch een fijn stukje natuur bij ons in de omgeving! Over niet al te lange tijd woon ik hier gewoon op fietsafstand vandaan. Ik kan niet wachten!

Ook ging ik met mijn broertje de kringloopwinkel in. Hij zocht vooral naar servies voor foodfoto’s; ik was met name geïnteresseerd in de kledingrekken. Terwijl hij thuiskwam met een paar borden en schaaltjes, was het deze blouse die bij mij in het winkelmandje belandde. Ik wil hem gaan dragen als een luchtig vestje voor over een jurk heen. Al die vrolijke bloemen zijn helemaal mijn ding en voor € 5,25 kon ik de blouse niet laten hangen.

Hierboven zie je alleen een sneakpeek. De hele blouse zal ik binnenkort laten zien in een kringloop-shoplog met meer vondsten van de laatste tijd.

Mijn ultieme genietmoment van de afgelopen twee weken was toch wel dit: vegan wentelteefjes maken. Het is járen geleden dat ik voor het laatst wentelteefjes op had. Maar toen ik een paar lichtelijk uitgedroogde boterhammen zag liggen in de voorraadkast, kon ik opeens maar aan één ding denken: wentelteefjes maken. Ik maakte ze 100% vegan door melk te vervangen door plantaardige melk en banaan + een beetje meel te gebruiken in plaats van ei. Het werkte perfect! Het recept zal ik over een tijdje nog eens op mijn blog delen. Voor nu moet je het doen met dit plaatje van mijn lekkerste lunch sinds tijden 😉

Wat was jouw highlight van het weekend?