Van een gewone woonkamer naar een overhoop gehaalde kale bende. En dat in één weekend! Gelukkig is het allemaal met een goed doel en hebben we alvast de roze keukentegels staan om bij weg te fantaseren. Maar er speelde nog meer de afgelopen weken. Zo raapten we genoeg appels voor tien appeltaarten bij elkaar, bereidde ik een toffe training voor, lagen Bart en ik voor het eerst compleet op één lijn met een interieurkeuze en werd ik onverwachts gelukkig van een doortrekknop. Maar ik ontdekte ook dat verfpotten en telefoons op vensterbanken geen heel slimme combinatie zijn én dat avondjes chilltijd soms een welkome luxe zijn waar mijn introverte ik goed op gaat. Dit is mijn Inkiekje van de laatste twee weken!

Maandag, werkdag! Na een klusweekend ben ik stiekem altijd heel blij om weer aan de slag te gaan met schrijven voor klanten. Ook al vind ik schilderen in huis ook best prima, toch zijn schrijven, interviewen en bloggen het allermeest mijn ding. Bovendien ben ik altijd gelukkig als ik weer mijn gewone kleurrijke kloffie aan mag in plaats van de kluslook met witte spetters in mijn haren 😉 Yup, maandagen vind ik nooit verkeerd!

Die maandag hadden we tussen werk door ook nog bezoek aan huis van een verhuisbedrijf. De verhuistip die ik het meest gekregen heb, was “Schakel een verhuisbedrijf in!”. Daar hebben we braaf naar geluisterd. Wij wonen op de tweede etage en hebben geen lift bij het appartementencomplex, dus zelf verhuizen is met een paar grote meubels en al die dozen geen doorslaaand succes. Dankzij het verhuisbedrijf krijgen we straks een heuse lift aan ons appartement voor de meubels én ze kunnen ook de IKEA-kasten demonteren en monteren. Echt een verademing dat we niet zelf eindeloos veel vier trappen af hoeven te sjouwen, niet tien keer heen en weer hoeven te rijden én dat de meubels heelhuids overkomen!

Ondertussen leukte ik ons appartement op met een bosje kunstbloemen. Die kochten we laatst bij Loods 5 en passen perfect in de kleuren in ons nieuwe huis. Maar ik kon het niet laten om ze ook nu alvast een mooi plekje in dit huis te geven. Ik ben sowieso helemaal van de kunstbloemen de laatste tijd. Dit is een ideale oplossing als je niet elke week een vers boeket wilt kopen, maar wel van vazen gevuld met fleurigheid houdt.

Wauw! Dit mega-pakket met glutenvrije producten kregen wij van Melissa, omdat ze het zelf niet allemaal op kreeg. Daar werden wij érg blij van. Bart eet glutenvrij en is dol op pasta, dus die pakken zijn bij ons in no-time op. Ook met de meelmixen kunnen we zeker lekkere dingen maken! Ik was zelf overigens vooral heel gelukkig met de granola in het pakket. Deze kende ik nog niet, maar is echt heel lekker. Er zitten extra veel eiwitten en geen suikers in! Dikke tip als je wel van granola houdt, maar het liever niet te suikerrijk maakt.

Ook per post kwam er eten binnen waar ik zielsgelukkig van word. Ik had laatst via het Instagram-account van Denise een pakketje gewonnen met diepvriesfruit en smoothie-mixen van Fast Fruit. Dat werd die week bezorgd. Whoop whoop, ik snelde als een kind in een snoepwinkel naar de deur! Ik ben gek op smoothies, smoothies bowls en überhaupt op fruit, dus die diepvriesla gevuld met fruit gaat zeker weten snel leeg.

Vooral deze zak met bevroren banaan is ideaal. Daar kun je heel goed stevige smoothie bowls (zoals deze) mee maken. Ik denk er alleen vaak te laat aan om een banaan in plakjes te snijden en die 24 uur van tevoren in te vriezen. Tot nu dus… Voortaan heb ik altijd bevroren banaanplakjes bij de hand!

Nog meer leuke post (maar dan post die met een speciale bezorgdienst vanuit Limburg kwam): de tegels voor onze nieuwe keuken. Het duurt nog even voordat de keuken wordt geïnstalleerd, maar we wilden de tegels liever alvast in huis hebben om te voorkomen dat ze straks uit het assortiment gaan of uitverkocht zijn. Nu ik zo veel roze tegels bij elkaar zie, kan ik al helemaal niet wachten totdat de nieuwe keuken staat. Je kunt in een ander blogartikel trouwens een eerste glimp van ons keukenontwerp opvangen.

Vrijdagavond ging ik na werk naar ons huis om nog wat te schilderen. Daarna werd ik op dit mooie uitzicht getrakteerd. Wauw! Ik ben niet de eerste die staat te springen als de avonden eerder starten en de dagen dus korter worden. Maar deze prachtige zonsondergangen maken veel goed. Ik krijg daar wel altijd extra veel zin van om ’s middags al een wandeling te maken in plaats van pas ’s avonds voor het eten.

De zaterdag daarna startte ik met één van de beste zaterdagochtendactiviteiten wat mij betreft: taart bakken. Het werd een semi-gezonde chocoladecake. Hij was naar mijn smaak nog ietsje te stevig, maar de smaak was top. Wij hebben er in elk geval een paar dagen achter elkaar lekker van gegeten. Ik ga het recept nog een klein beetje finetunen (totdat er een lekker luchtige cake uit de oven komt in plaats van een iets te veel baksteenachtig exemplaar) en dan komt-ie binnenkort op de blog te staan.

Die zaterdag was ik bij een babyshower terwijl een schilder onze plafonds schilderde. Wat een luxe om daarna thuis te komen op een bovenverdieping met mooi geverfde plafonds! We hadden bij het schilderen van de muren nogal wat tegenvallers gehad. De vorige bewoner had direct over stukwerk en over behang heen geschilderd, waardoor de verflagen of het oude behang los kwam en we met het afplakken hele stukken muur/plafond mee trokken. Daarom zijn we na een tijdje maar zonder afplakken (en met zoveel mogelijk precisiewerk) gaan schilderen. De plafonds lieten we over aan een schilder, die gelukkig ook zonder afplakken topwerk wist te leveren.

Op een andere muur probeerde ik deze tape voor extra gevoelige muren van Tesa om toch te kunnen afplakken. De tape kost een rib uit je lijf (€ 7 per rol). Onlangs de lovende reviews op internet (en de nogal hoge prijs), was ik er helaas niet over te spreken. Ik trok alsnog wat stukjes plafond mee en de tape plakte ook voor geen meter. Dus toch maar met de hand verven daarna! Gelukkig bleek dat handwerk best mogelijk met een dunne kwast, de radio uit en opperste concentratie op de fijne lijntjes. Ik ben best een beetje trots dat we alles ook zonder tape nog zo keurig recht hebben gekregen.

Vorige week zondagochtend hadden we voor de verandering geen klusplannen. Er stond een uitstapje naar De Olmenhorst, een appelboomgaard in Lisserbroek, op de planning. Appels plukken was het plan! En dan niet een paar, maar een hele hoop! Het regende die ochtend pijpenstelen, maar dat betekende ook getrakteerd worden op deze mooie regenboog. Na vijf minuten was het alweer droog en konden we zonder natgeregend te raken de boomgaard (en de blubber) in om de mooiste elstars te plukken.

Wat is appels plukken toch leuk! Ik ben dol op bakken met appels, dus het is voor ons geen enkel probleem om die tas vol appels op te krijgen. Het allerleukste vond ik dat we tussen de grote elstars ook mini-exemplaren wisten te spotten. Check die op Barts schouder bijvoorbeeld! Echt vullend is dat mini-appeltje vast niet, maar heel fotogeniek op een receptfoto wel 😉

Daarna kon ik nog net één muur voorzien van een tweede laag verf voordat we naar een concert gingen. Barts zusje is violist en speelde in het strijkorkest van pianiste Iris de Jong. Heel gaaf om daarbij te zijn! Ik verruilde speciaal voor het concert mijn klusoutfit voor mijn nieuwe tweedehands stippenrok (helemaal verliefd op dit ding!), haalde de verfspetters uit mijn haren en waste de appelboomgaard-blubber van mijn schoenen. Hoppa, tijd voor een feestelijk middagje uit in een chiquere look!

Ook de realiteit: na het weekend was ik aardig gesloopt door alle sociale activiteiten afgewisseld met klussen in huis. Als ik veel gepland heb staan, weet ik van tevoren dat ik daar niet heel energiek uitkom en probeer ik de avond daarna altijd vrij te houden. Ontprikkelen it is! Zo ook deze zondag! Ik deed niets anders dan bloggen voor Vaker Vrolijk, oude Oogappels-afleveringen terugkijken en met een kruik, een plaid en een kop thee relaxen.

Ik heb niet vaak dat ik bij boeken al na een paar pagina’s afhaak. Maar dit boek was er zo één waar ik écht niet doorheen kwam. Ik had er heel veel goede verhalen over gehoord van mede-ondernemers en mijn verwachtingen waren hooggespannen. Er zijn zelfs mensen die het boek “levensveranderend” noemen. Ik werd zelf vooral kriegel van de verhalen van de auteur over miljoenen verdienen vanuit een ver land en met veel personeel dat het werk voor hem doet. Ik geloof zeker dat je uit dit boek, ook als je andere ambities hebt dan de auteur, lessen kunt trekken. Maar mijn boek is het niet, dus mijn exemplaar ligt inmiddels bij de kringloopwinkel.

Trouwens, ik bedacht me opeens: is het een leuk idee om eens een artikel te schrijven over alle boeken waarbij ik er niet doorheen kon komen? Lijkt me best leuk ter afwisseling op de standaard boekenaanrader-artikelen.

Die werkweek was het vooral veel van dit: met de kat op schoot aan het schrijven, mailen, bellen en interviewen. Ik legde onder andere de laatste hand aan de (online) schrijftraining die ik vandaag geef voor Edumia. De training staat en de deelnemers zijn enthousiast, dus het wordt vast een geslaagde dag vandaag!

Verder stonden er onder andere blogartikelen, webteksten en meerdere toffe interviews op de planning. Eén van mijn nieuwste klanten is een coach voor tienermeiden die hen helpt om meer zelfvertrouwen te ervaren en zich fijner te voelen. Aangezien ik 15 jaar geleden ook een onzekere puber met faalangst en weinig zelfvertrouwen was, vind ik het extra mooi om voor iemand blogs te schrijven die deze meiden met zo veel liefde en plezier helpt om zich goed te voelen over zichzelf.

Die week zochten we ook onze nieuwe wc-inrichting uit. Tja, ook dát soort keuzes horen bij een verbouwing. In de standaard badkamerwinkels had ik allerlei witte toiletpotten en wasbakjes gezien, maar ik was ervan overtuigd dat je die online ook wel in andere kleuren moest kunnen vinden. Een uurtje googelen later waren we een taupekleurig toilet, een taupekleurige wasbak én een bijpassende doortrekknop rijker. Het toilet en de wasbak laten nog even op zich wachten, maar de doortrekknop hebben we alvast helemaal binnen. Ik vind hem zo chic! Hoe blij je al niet kunt worden van een toiletknop! Toiletbezoekjes zijn nooit meer hetzelfde 😉

Terwijl we de bovenverdieping de afgelopen weken steeds meer hebben opgetuigd, startten we beneden juist met slopen. Vandaag start de aannemer met de benedenverdieping, dus daar maakten we de boel dit weekend alvast klaar voor. We krijgen onder andere een kleine uitbouw, wat betekent dat alle tuintegels weggehaald moesten worden. Bart en zijn broertje namen die taak op zich en versjouwden maar liefst 40 loodzware tegels. Zo blij dat de sterke mannen deze taak op zich konden nemen! Nu kan de aannemer vandaag direct beginnen met zand uitgraven. Dinsdag komt er trouwens een complete takel om een hei-apparaat over ons huis te tillen. Brr, ik moet niet te lang bij dat spannende idee stilstaan 😉 Ach, het komt vast goed!

Ondertussen werd ook binnen het nodige gesloopt. We haalden de halve keuken (een oudje uit het jaar 1990!) eruit én de houten vloer werd opgehaald door iemand van Marktplaats. We zouden de vloer er eigenlijk uit laten halen door de aannemer (kosten: € 500), maar een vriend van Bart kwam op het geniale idee om de vloer aan te bieden op Marktplaats. Voor € 50 nam een klusser de vloer mee om deze volledig op te knappen en straks door te verkopen. Scheelt ons weer afvoerkosten én het is fijner voor het milieu dat de vloer zo een goed nieuw thuis krijgt.

Terwijl de mannen de complete tuin omploegden, stortte ik me alvast op de avondmaaltijd: risotto met (gepureerde) broccoli, roomsaus en pesto. Dit gerecht maakte ik laatst voor het eerst en sindsdien zijn Bart en ik er allebei zo gek op dat ik het regelmatig op het menu zet. Over een tijdje zal ik het recept ervan ook hier op de blog zetten.

Na weer een dag klussen (waarop we onder andere meerdere muren voor een tweede keer verfden), gingen Bart en ik nog net voor sluitingstijd langs een gordijnenwinkel. De gordijnen in ons huidige huis heb ik bij een speciaalzaak (Home Decor in Uithoorn) gekocht en ik ben daar nog altijd zo blij mee dat ik de nieuwe gordijnen ook graag daar wilde kopen. Ik geloof dat wij het nog nooit zo snel eens zijn geworden over interieurkeuzes als met de gordijnen. Bart en ik houden allebei van een grove en stevige gordijnstof en hadden de kleuren al uitgedacht. Binnen 20 minuten hadden we voor alle drie de kamers al gordijnen gekozen. Superfijn!

Eén van de gordijnstoffen waar we voor kozen, is de terra cotta-kleurige links (in het echt is hij minder rood dan op de foto). Op mijn werkkamer komen gordijnen met die stof te hangen. Ik kan niet wachten! Met de vloer en de gordijnen er straks bij ziet het er vast al helemaal mooi uit in mijn roze “schrijfhok”.

Verder trakteerde ik mezelf op een nieuw kookboek, dat toevallig qua kleur ook nog eens leuk matcht met onze nieuwe keuken. En nee, daar had ik het boek niet eens op uitgezocht. Ik volg Sanne al een tijdje op Instagram voor haar heerlijke recepten en moest en zou haar kookboek kopen. Ze maakt onder andere heerlijke glutenvrije baksels en ook superlekkere en groenterijke avondeetgerechten. Ik ben tot nu toe helemaal fan van het boek!

De gerechten zijn trouwens niet allemaal vegetarisch of vegan. Maar ik vind het zelf juist een leuke uitdaging om te kijken hoe ik recepten alsnog vegan kan maken. En zoiets als kip vervangen is natuurlijk vrij makkelijk (vegan kipstukjes to the rescue!).

Zondag gingen we opnieuw aan de klus. Of beter gezegd: Bart kluste, ik schilderde. Ik ben niet mega-handig, maar van schilderen durf ik te zeggen dat ik er aardig behendig in ben én ik doe het ook nog graag. Gisteren gaven we de enige twee nog witte muren op de eerste etage een kleurtje. Of nou, een heel opvallend kleurtje is het niet. Deze kleur heeft de gezellige naam ‘Fuzzy Unicorn’: het is een héél licht roze tint van Histor. Ook het plafond in twee kamers hebben we deze kleur gegeven. Het oogt in combinatie met het roze net iets warmer dan spierwit. Zo blij met het resultaat!

Ik ben nu al helemaal gelukkig met ons slaappaleis in wording. Wat zal het hier fijn slapen zijn straks! Sowieso zijn we in dit appartement een heel kleine slaapkamer gewend. Dus het voelt alleen al als een luxe om straks een kledingkast op de slaapkamer kwijt te kunnen.

Maar niet alles is fuzzy unicorns & rainbows, ik beging een typische Romy-actie door mijn telefoon vanaf de vensterbank in de verfbak te laten kukelen. En dan niet op zo’n manier dat er een spatje verf op zat. Nee, mijn telefoon ging meteen kopje onder. Slim, slim! Er zat naderhand verf in het gaatje voor de oortjes, in het gat voor de oplader en in de microfoon. Dus mocht je het je afvragen, na uitgebreid testen kan ik je vertellen “Telefoons worden niet per se blij van plonsen in verfpotten!” 😉

Mijn telefoon bracht het er overigens levend van af, omdat ik de verf er zo snel mogelijk afhaalde. Mijn toestel laadt alleen niet meer zo goed op en het geluid lijkt wat minder. Gelukkig voor mij was ik al van plan om een nieuwe telefoon te kopen én had ik dat nog niet gedaan voor deze verfplonsactie. Daar ga ik nu maar extra vaart achter zetten.

Mijn dag eindigde met de laatste voorbereidingen voor de schrijftraining vandaag én met een paar uur chilltijd waarin ik dit artikel typte en Boer Zoekt Vrouw keek. Een heerlijke afsluiter van een productief weekend! Ik ben nu al benieuwd hoe mijn volgende Inkiekje over twee weken eruit zal zien. Eén ding is zeker: ons huis ziet er na het harde werk van de aannemer komende tijd dan alweer totaal anders uit dan nu.

Heb jij nog leuke dingen gedaan dit weekend?