Herken je het idee van je anders voelen dan anderen? Omdat je graag op jezelf bent, over andere dingen nadenkt dan mensen om je heen of er simpelweg een bijzondere hobby op nahoudt? Je bent niet alleen. Ook ik voelde me vaak anders, bijvoorbeeld toen ik op de middelbare school meer geïnteresseerd was in lesboeken, taal en wetenswaardigheden dan in feesten, muziek en jongens. Wat zouden mensen wel niet van me denken? Kon ik niet zijn zoals ieder ander? Gelukkig sta ik er inmiddels een stuk positiever in. En dat gun ik jou ook! Dit is wat ik jou zou willen zeggen als jij je anders voelt dan anderen.
Foto gemaakt door Iris Zaagman.
Een tikkeltje vreemd?
Je anders voelen dan anderen? Dat had ik al regelmatig op de basisschool, waar ik me soms een vreemde eend in de bijt voelde. Ik wilde graag alles uitpluizen, was gek op werkstukken schrijven en leerde liever spellingregels dan dat ik op schoolreisje ging. Maar tegelijkertijd wilde ik als onzeker meisje alles behalve daarmee opvallen. Ik weet nog dat ik ooit bij een spreekbeurt over de wind als vraag stelde “Waar komt dat woord eigenlijk vandaan?”, waarop de halve klas zijn wenkbrauwen optrok. “Wind heet gewoon wind en stoel heet gewoon stoel.” Ik ging naar huis met het idee dat ik de allerstomste vraag ooit had gesteld en dat ik “gewoon een beetje raar” was.
Een uitslover met gekke hobby’s?
Ook op de middelbare school voelde ik me weleens apart, ondanks dat ik (gelukkig) nooit ben gepest of geplaagd. Ik ging bijna niet uit en, terwijl veel klasgenoten zich bezighielden met vriendjes en tongzoenen, was ik eerder gefascineerd door schrijven dan door jongens. Daarnaast stak ik uren tijd in huiswerk en sloofde ik me flink uit voor mijn profielwerkstuk. Tegelijkertijd verdiende ik mijn geld met scrapbookpagina’s maken voor tijdschriften, iets wat niet “gewoon” was als 16-jarige. Ik vertelde er dan ook weinig over. En als iemand me raar aankeek of er iets over opmerkte, schaamde ik me. Als onzekere puber wilde ik niet afwijken van de rest.
What makes you different makes you beautiful
Herken je het idee van je anders voelen dan anderen? Dan wil ik je één ding zeggen dat ik heb geleerd: alles wat je anders maakt, zal je ooit van pas komen. Zelf merkte ik dat tijdens mijn studie Nederlands. Er bleken meer mensen met een passie voor taal te zijn en ik werd tijdens mijn studie juist aangemoedigd om alles uit mezelf te halen. Ik kon me storten op onderzoeksprojecten, kon net zo veel extra vakken volgen als ik wilde en werd juist gestimuleerd om me te verdiepen in alles wat ik interessant vond. Mijn hang naar leren en mezelf uitdagen, werd opeens iets moois in plaats van iets wat ik vervloekte.
Je bent nooit de enige!
Sinds mijn studietijd maakt het me gelukkig minder uit als ik anders ben dan anderen. Zo maak ik me er ook niet meer druk om dat ik als enige in knalgele jurkjes rondliep in een bankkantoor, dat ik als introvert soms de uitzondering op de regel ben of dat mensen soms vreemd opkijken als ik zeg dat bloggen mijn hobby is. Mede door het internet weet ik dat er talloze anderen zijn die gele jurkjes dragen, maar ook talloze anderen die bloggen en al helemaal veel anderen die ook introvert zijn. Je bent als mens niet snel raar of gek. Misschien doe je iets anders dan 9 van de 10 andere mensen, maar je bent nooit de enige die het zo doet.
Je anders voelen dan anderen? Durf te zijn wie je bent!
Hooggevoelig? Hoogbegaafd? Een nerd? Een fanatiekeling? Of gewoon een vreemde eend in de bijt? Als je je anders dan anders voelt, dan hoop ik dat je leert koesteren wat jou uniek maakt. Of nou ja, uniek? Al die specifieke eigenschappen of opvallende interesses deel je ongetwijfeld met anderen. Maar niemand heeft jouw unieke combinatie van eigenschappen en eigenaardigheden. Die maakt jou jou.
Mijn boodschap aan jou? Laat denkbeeldige normen je er niet van weerhouden om te zijn wie je bent, zelfs niet als je daardoor opvalt in de meute. Wanneer je jezelf durft te zijn, ben je namelijk op je allerleukst!
Heb jij je weleens anders dan anderen gevoeld?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Eerste blogpost
Oké, het is zover. Dit is mijn allereerste post op Vaker Vrolijk en wat vind ik dat spannend. Het idee om een blog te beginnen is vaak door mijn hoofd geschoten. Maar waar schrijf je dan over? Lezen mensen het wel? Zijn mijn foto’s wel goed genoeg? Dat was totdat ik in een boek over bloggen het beste advies ooit las: “niet nadenken, gewoon beginnen!”. Toen was Vaker Vrolijk dus een feit.
Van starter naar young professional | Wat ik heb geleerd over werk?
Alweer drie jaar geleden rondde ik mijn studie Nederlandse Taal & Cultuur af en ging er een deur naar een compleet nieuwe wereld voor me open. De arbeidsmarkt! Ietwat onwennig verstuurde ik mijn eerste sollicitatiebrief, belandde ik in mijn eerste échte sollicitatiegesprek en begon ik een tijdje later aan het werkzame leven. Ik vond het allemaal maar een spannende bedoening als starter op de arbeidsmarkt. Inmiddels werk ik alweer een paar jaar en durf ik te zeggen dat ik mijn weg op de arbeidsmarkt veel beter heb gevonden. Tijd voor een terugblik! Wat heb ik tot nu toe geleerd over het werkzame leven?
Wat ik nog wil doen voor mijn 30e?
Oh jee, de magische leeftijd van 3-0 komt met het jaar dichterbij. Nog iets meer dan een half jaar te gaan en er staan toch echt 30 kaarsjes op mijn taart. Gelukkig zie ik er eerder naar uit dan ertegenop om die leeftijdsdrempel te behalen. De vele plannen die ik nog heb vóór die tijd, dragen daar zeker aan bij. Dit zijn 35 dingen die ik maar al te graag voor mijn 30e wil doen. Niet omdat het leven stopt bij 30 (gelukkig niet!), maar omdat een stok achter de deur voor mooie plannen altijd goed is.
Ik herken me hier wel in ja! Na een tijdje vond ik op de middelbare school zeker mensen die ook op mij leken. Ik blog nu al bijna 5 jaar en daarin ben ik altijd uniek geweest!
Wat een prachtige reactie en wat heb jij het ook prachtig verwoord! Je mag zijn wie je bent en alles wat jou anders maakt dan anderen maakt je juist een mooi mens! ❤
Wat mooi om te horen dat je juist met bloggen altijd jezelf hebt kunnen zijn! En wat is het toch fijn als je na een tijdje mensen ontmoet met wie je interesses, passies of bepaalde karaktertrekken kunt delen 🙂
Je hebt gelijk, als je jezelf durft te zijn ben je het allerleukst! Dat ben ik mij op een moment ook gaan beseffen. Ik heb me ook altijd ander gevoeld dan de rest. Ik liep nooit de meute achterna en ging altijd al mijn eigen ding doen, alleen voelde dat toch ook altijd wel als ‘anders’. Nu boeit het me helemaal niks meer gelukkig, maar ik weet dat ik het wel lastig heb gehad toen ik nog heel jong was. Lekker doen waar je gelukkig van wordt, niks aantrekken van anderen en vooral blij zijn met wie je bent! Je moet je eigen leven fantastisch maken, daar ben ik wel achter gekomen. 🙂 Goed dat jij ook altijd je eigen ding bent blijven doen! Ik herken het wel over wast je zegt dat je uren aan je huiswerk zat wegens interesse. Dat deed ik ook! Dat werp vanzelf zijn vruchten af. Je hebt nu immers een baan waar je van droomde, toch? Dat is iets om heeeeel trots op te zijn! Want wie weet had het wel heel anders gelopen als jij toen wél (te) veel interesse had in feesten en jongens… You never know.
Dankjewel voor je lieve en mooie woorden! Uiteindelijk hebben het harde werken en de keuzes die ik maakte als kind en tiener me inderdaad wel gebracht waar ik nu ben. En daar ben ik onwijs blij mee! 🙂
Mooi om te horen dat jij ook altijd je eigen pad hebt gevolgd en dat nu meer dan ooit ziet als iets moois. Eigenlijk bijzonder ook hoe je dat in de loop van je leven steeds meer leert loslaten. Als tiener wilde ik er stiekem heel graag bij horen, terwijl ik nu juist blij ben als ik iets op mijn manier aanpak en gewoon mezelf ben 🙂
De middelbare school is sowieso voor veel mensen een onzekere tijd denk ik. Mooi dat je toch je eigen ding bent blijven doen, dat kan vast niet iedereen zeggen. Het heeft je ook gebracht waar je nu bent. Ik was op de middelbare school ook wel een beetje anders. Ik weet nog dat ik toen ik 14 jaar was een vriendje had (ik was wel geïnteresseerd in jongens, haha). In zijn mailbox zag ik een mail over een feestje voor de leuke mensen in de klas. Bijna iedereen was uitgenodigd, maar ik en een paar anderen niet. Toch trok ik me er op de een of andere reden nooit veel van aan. Ik had mijn eigen groepje leuke (en tikkeltje maffe) mensen verzameld. Tegenwoordig vraag ik me soms af waarom ik zo normaal ben. De volgende dag vraag ik me dan weer af waarom ik niet normaal kan zijn. Het levelt zich allemaal wel uit denk ik.
Klopt! De middelbare school is volgens mij best een lastige tijd, waarin onzekerheid bij veel mensen flink opspeelt. Zo heb ik dat zelf ook wel ervaren. Mooi om te horen dat jij ook altijd je eigen ding bent blijven doen! Ik denk dat ik op de middelbare school ook eerder bij het “underdog”-groepje hoorde en dat vond ik eigenlijk helemaal prima 😉
Oh wauw Romy, ik herken me hier zo erg in! Elk woord is op mij van toepassing. Ik heb je al eens heel veel verteld, maar inderdaad: elke dag op mijn kamer zitten schrijven terwijl klasgenoten bezig waren met uitgaan, vriendjes en make-up is zo herkenbaar! Niet dat ik geen vriendje wilde, maar omdat ik dus zo ‘apart’ was zag niemand me staan. Heel frustrerend was dat. Als je iets niet wilt op school, dan is het wel anders zijn en het kan je zo’n nare tijd bezorgen dat je denkt: waarom ik? Nu is mijn tijd eindelijk gekomen en ben ik juist blij dat ik anders was dan de rest. Het maakt me mij en uniek, en het heeft me juist de kracht gegeven om te gaan voor wat ik wil en om mijn dromen achterna te gaan. Hoeveel herkenbaarheid ik nu heel veel vind op internet, dat had er toen al moeten zijn! Dus bedankt voor wat herkenbaarheid vandaag <3
Wat een ontzettend mooie reactie! En wat mag je ook ontzettend trots zijn op jezelf! Het is eigenlijk heel waardevol dat je een heel eigen karakter hebt en je eigen passies al op zo’n jonge leeftijd hebt. Als tiener is dat alleen niet iets waar je je snel bewust van bent, omdat je dan meestal meer bezig bent met erbij willen horen. Het is zo mooi om te horen dat je nu wél jezelf durft te zijn en juist kracht haalt uit de dingen die jou maken tot wie je bent! <3
Ik ben blij dat je iets van herkenning vond in mijn artikel en in het algemeen in het internet. Dat is absoluut een van de voordelen van dit online tijdperk: je komt er al snel achter dat je nooit de enige bent die is zoals ze is. Er zijn altijd mensen met dezelfde passies, karaktertrekken en ervaringen. En dat is eigenlijk een prachtig iets! 🙂
Herkenbaar. Ik heb me ook altijd anders gevoeld dan anderen, gezien mijn interesses in schrijven en lezen. Uitgaan vond ik helemaal niet interessant. Ik zat vaak op mijn kamer te schrijven, zo kwam ik in mijn eigen wereldje. En eerlijk gezegd kijk ik er met een tevreden gevoel op terug. Door dit weet ik wat ik wel en niet wil. Dat is mij veel meer waard. Bedankt voor het delen van dit mooie artikel.
Dankjewel voor je mooie reactie! En wat goed om te horen dat je nog altijd blij bent dat je altijd je eigen pad hebt gevolgd. Juist op die manier ontdek je inderdaad wat wel en niet bij je past. Zelf ben ik ook achteraf blij dat ik altijd mezelf ben gebleven, ook al voelde ik me soms “anders dan anders”.
Ik voel me al mijn hele leven anders. Dat is te wijten aan mijn gevoeligheid, als hoogsensitieve voel je je meestal ook anders. Het is een van de kenmerken. En soms wil ik wel eens hetzelfde zijn en normaal. Niet dat meisje dat over alles zoveel nadenkt, dat op alles zo abnormaal emotioneel reageert. Soms wil ik dingen kunnen zoals een ander. Maar ik besefte me nadat ik de titel van je blogpost las op de tram, dat dat net de dingen zijn die mij, mij maken. Het is zo mooi dat ik over alles zoveel nadenk om daarna goede beslissingen te maken. Het is mooi dat ik altijd probeer anderen blij te maken. Het is mooi dat ik anders ben. En ja, dat iedereen fuift en ik lig te lezen of te schrijven, dat herken ik. Maar toch maakt dat ook mij wie ik ben. Net als mijn perfectionisme. Mijn vertrouwenspersoon zei ooit dat ik niet hetzelfde zou zijn zonder mijn perfectionisme. Sinds die woorden me zijn doorgedrongen, weet ik dat hij maar weer eens gelijk heeft. Ik moest trouwens aan het liedje van Niels & Wiels denken bij ons in België. Het heet ook ‘Een beetje anders’. Het steunt mij heel erg, beschrijft wat ik soms dagelijks voel. Maar het is ook geschreven voor die doeleinden. En het geeft mij het gevoel dat ik er met al mijn angsten, struggles, hoogsensitiviteit en eigenheden ook mag zijn. Dat ik goed ben zoals ik ben. Mooie blogpost Romy! Ik kon het niet anders verwoorden. Dankjewel, ik heb echt oprecht genoten van je mooie woorden vandaag (al doe ik dat elke dag hoor, maar vandaag net iets meer!)
Het zijn de mensen die ‘rare vragen’ stellen die verder kijken dan hun neus lang is. Als er niemand was geweest die dacht ‘he, wat zou er aan de overkant van de zee zijn?’ of ‘Zou het niet fijn zijn als je met mensen kon praten aan de andere kant van de wereld zonder dat je daarvoor op reis hoefde?’ dan zaten we nu nog in grotten te knagen op beenderen (of wortels, want er zouden vast mensen zijn geweest die geen vlees wilden eten, maar goed…).
Je bent niet ‘anders’ als je verder kijkt dan je neus lang is, je bent niet ‘anders’ als je niet ‘hetzelfde’ bent als een ander. Laten we daar van afstappen. Niks anders. Gelijk als iedereen maar met andere kwaliteiten. Want je hebt mensen nodig die rare vragen stellen en je hebt mensen nodig die met beide benen op de grond staan en praktisch op het heden zijn ingesteld. Je bent niet beter en je bent niet minder.
Mijn interesse in boeken, lezen, oude films, dieren, computers, kunst, koken (veel later pas, overigens) en geschiedenis deelde ik gelukkig met andere mensen, maar nooit in dezelfde combinatie als ik die had. Ik las boeken, mijn beste vriendin ook. Okay, ik las als 16 jarige Shakespeare in het Engels, en zij las doktersromans. Maar we hadden wel allebei hetzelfde lievelinsgboek waar we elkaar in vonden (geen Shakespeare en geen doktersroman). Je vindt uiteindelijk wel mensen met wie je je interesses kan delen op een ander niveau.
Je bent niet anders, tenzij je jezelf graag zo voordoet en voelt.
Ik ben het met je eens dat er geen domme of rare vragen bestaan. Het is soms juist heel waardevol als iemand eens op een heel andere manier ergens naar kijkt. Anders waren we inderdaad veel nuttige uitvindingen en theorieën misgelopen.
Gelukkig zijn er voor de meeste interesses, zoals lezen, wel mensen met wie je dat kunt delen. En soms is het ook heel waardevol als iemand juist van je verschilt, in ieder geval in een paar opzichten. Ik heb dat in ieder geval liever dan iemand die bijna een kopie van mij zou zijn ? Dan leer ik nog eens wat en krijg ik nog eens met andere interesses en karakters te maken.
Wat een super goed artikel Romy! Rot om te lezen dat je vroeger juist liever niet wilde afwijken van de rest, maar ik denk dat dat als puber heel normaal is. Toen ik ging studeren aan de styling academie in Amsterdam kwam ik erachter dat ik helemaal niet zo raar of anders was, als ik vroeger weleens dacht. Daar kon ik ook lekker mezelf zijn wat betreft kleding e.d., maar daar was ik dan weer ‘anders’, omdat ik uit Groningen kwam. Haha! Nu ik afgestudeerd ben en weer in Groningen woon heb ik pas het gevoel dat ik echt mezelf kan zijn, heel gek. Natuurlijk droeg ik sowieso al wat ik wil, maar nu durf ik ook heuse Instagram shoots te houden midden op straat, vroeger was ik altijd bang dat mensen dat gek zouden vinden! Als ik in het weekend bijvoorbeeld een avondje Sims ga spelen in plaats van op stap te gaan met vriendinnen maak ik mij daar echt niet druk om :p. Wat mensen vaak niet van mij verwachten is dat ik best wel een einzelgänger ben, maar so be it :p. Ik vind het ook altijd wel leuk als andere ‘gekke hobby’s’ hebben.
Wat mooi om te horen dat je nu in Groningen het gevoel hebt écht jezelf te zijn! Ik denk dat een opleiding in de richting van styling of grafische vormgeving ook wel stimulerend is om vooral jezelf te zijn. Daar word je immers juist gestimuleerd om bijvoorbeeld je eigen stijl van ontwerpen te ontwikkelen. En inderdaad, mensen met bijzondere hobby’s of aparte karaktertrekjes zijn soms juist het leukst!
Best wel herkenbaar wat je zegt van de Instagram-shoots trouwens! Laatst had ik voor mijn zakelijke pagina een shoot met Iris, pal naast een tafel waar een kraamfeest werd gevierd, haha. Eerder zou ik dat heel ongemakkelijk hebben gevonden, terwijl ik het nu allemaal wel prima vond. Na een tijdje kwam een van de mensen van het kraamfeest oprecht geïnteresseerd op ons af gelopen en bleek ze het juist leuk te vinden 🙂 Zo zie je maar!
Echt heel erg mooi geschreven. Het is zo belangrijk om gewoon jezelf te kunnen zijn en je daarbij niet ‘raar’ te hoeven voelen.
Dankjewel! Jezelf kunnen zijn is absoluut een van de belangrijkste dingen in het leven 🙂
Ik was op mijn basisschool vooral heel anders. In groep 8 bijvoorbeeld, iedereen inclusief de meisjes zat op voetbal en waren totaal niet bezig met hun uiterlijk. Ik was (en ben) echt een meisje-meisje, ik hield niet van sport, maar ik hield me wel bezig met mijn uiterlijk. Ik begon al met make-up, nagelslakken en ik hield altijd al van kleding. Zelf mijn leraar maakte altijd grapjes dat ik me alleen bezig hield aan shoppen enzo. Trouwens je hebt echt zo’n leuke blog! ❤️
Wat goed dat je, ondanks dat je je anders voelde dan de anderen, wel gewoon jezelf bent gebleven! Dat je een meisje-meisje bent, maakt je ook tot wie je bent en dat is alleen maar mooi ?
Dankjewel voor je lieve compliment over mijn blog ?
Ik voel me regelmatig anders dan anderen. Vroeger had ik daar erg last van en maakte dat onzeker. Nu denk ik ben uniek. En als iemand mij niet leuk vind dan is dat hun probleem en niet de mijne. Ik heb nu ook genoeg mensen om me heen die me laten merken dat ik goed ben zoals ik ben. De scheelt ook met het aanvaarden zoals ik ben.
Zo herkenbaar. Ik voelde me ook altijd anders dan anderen. Ik was volgens sommigen “te wijs” voor mijn leeftijd, dacht teveel na en had een volwassen houding die niet paste bij mijn leeftijd zei men rond m’n 19e altijd. Ik filosofeer graag, lees veel informatieve boeken, het liefst over de hersenen. Het voelde eenzaam omdat ik geen aansluiting bij mensen vond, maar misschien is het wel andersom. En soms denk ik weleens “ja ik ben anders dan de rest, maar gelukkig is dat maar zo.” Ik was te gevoelig als man, zachtaardig en vrouwelijk. Laat ik dat liever maar zijn dan weer de zoveelste testosteronbom of player waar ook niet iedereen van houdt.