Je grenzen aangeven? Ik geef toe: mijn hobby is het niet. En mijn grootste talent ook niet. Wel is het iets waar ik het afgelopen jaar hard aan heb gewerkt en veel mee heb geoefend. Ik durf wel te zeggen dat het me nu een stuk beter afgaat. Dat komt deels door een training die ik vorig jaar volgde, maar eigenlijk vooral door het leven. Oftewel, door in situaties te belanden waarin ik mijn mond wel móest opentrekken. Een paar handigheidjes komen bij mij goed van pas om mijn grenzen aan te geven. Zeven van die tips wil ik maar al te graag met je delen.
1. Oefen met kleine stappen
Je grenzen aangeven klinkt al snel als een enorm ding. Alsof je je opeens moet voordoen als een ware assertieveling die gewend is om zelfverzekerd nee te verkopen. Maar niet voor iedereen (voor mij in ieder geval niet) is dat doodnormaal. Hoe pak je het dan aan?
Simpel: wat nu als je klein begint?
Je hoeft niet meteen die ene irritante collega of iemand die dicht bij je staat eens flink te zeggen waar het op staat. Begin wat eenvoudiger. Ik vond het zelf bijvoorbeeld makkelijker om assertief te zijn tegen mensen die ik niet persoonlijk ken. Bijvoorbeeld toen ik aan de lijn hing met de klantenservice omdat mijn bed twee maanden vertraagd bleek te zijn of toen een makelaar me nogal onbehoorlijk behandelde en ik daar echt wat mee moest. Oefen er juist in dat soort situaties eens mee. Oefening baart kunst.
» Lees ook mijn artikel met praktische tips om voor jezelf op te komen.
2. Doe het op jouw manier
Het is helemaal oké om je grenzen aan te geven op jouw manier. Schreeuwend en stellig of juist subtiel en genuanceerd. Eerder had ik weleens het idee dat ik gewoon niet assertief “kan” zijn. Goed, ik ben niet iemand die met een luide stem een ander tot de orde roept, maar dat hoeft ook niet. Gelukkig besef ik inmiddels dat iedereen zijn grenzen kan aangeven. Ik ben wat genuanceerder in mijn communicatie, maar dat kan ook juist een kracht zijn in een wereld waarin heel wat anderen al haantje de voorste spelen. Denk niet dat je grenzen aangeven voor jou niet mogelijk is, maar ontdek welke manier daarvoor bij jou past.
3. Houd het dicht bij jezelf
Ben je bang iemand voor het hoofd te stoten door je grenzen aan te geven? Ik kreeg ooit een waardevolle tip over hoe je dat op een fijne manier aanpakt, namelijk door niet direct de ander aan te vallen, maar door vanuit je eigen gevoel te spreken.
- Dus niet: “Waarom vraag je dat me terwijl je weet dat ik het niet leuk vind?!”
- Maar wel: “Ik merk dat ik dat moeilijk vindt en daar nu de ruimte niet voor heb.”
Daarmee voorkom je ook dat de ander meteen in de aanval gaat of zichzelf juist gaat verdedigen.
4. Twijfel bij je grenzen aangeven? Vraag om advies!
Vind je het lastig om je grenzen aan te geven of ben je bang dat je reactie niet redelijk is? Stop met daar zelf over peinzen en vraag eens iemand die je vertrouwt om advies. Het kan fijn zijn om de bevestiging te krijgen dat je juist handelt (ook al weet je dat misschien stiekem al). Grote kans dat dat je helpt om meer zelfverzekerd aan te geven waar jouw grens ligt.
5. Durf op beslissingen terug te komen
Zelf merk ik het soms pas dat iemand over mijn grens heen gaat als het al is gebeurd. Eerder dacht ik dan vaak dat ik al te laat was. “Niets meer aan te doen”, zo geloofde ik. Dat was totdat ik besefte dat je ook op beslissingen kunt terugkomen als iets je een knoop in je maag bezorgt. Zo heb ik weleens ‘ja’ gezegd terwijl ik later alleen maar voelde ‘nee nee NEE!’. Dat maakt het misschien lastiger om je grens aan te geven dan wanneer je het direct had gezegd, maar het is nog net zo goed mogelijk als op het moment suprême.
6. Laat een antwoord even bezinken
In aanvulling op bovenstaande tip: als je vaak wat later pas voelt dat iemand over je grens heen gaat, kun je ook je beslissingen uitstellen. Je hoeft niet à la minute op een mailtje te reageren. Hetzelfde geldt voor appjes (blauwe vinkjes of niet!). En zelfs als iemand iets persoonlijk vraagt, kun je aangeven er even over na te denken. Vaak helpt dat om voor jezelf goed op een rij te krijgen of je ergens wel echt in mee wilt gaan of dat iemand eigenlijk over je grenzen heen gaat. Ook kun je dan beter nadenken over hoe je het wilt overbrengen dan wanneer je door een vraag of verzoek overdonderd wordt.
7. Ga niet meteen sorry’en
Nog een belangrijke tip voor je grenzen aangeven: schiet niet meteen in de ‘sorry’-modus. Eerder schreef ik dit artikel over minder vaak sorry zeggen. Sindsdien probeer ik steeds kritisch te kijken of ‘sorry’ wel nodig is voordat ik dat vijfletterwoord uitspreek.
Doe je iets waarvoor je je moet verontschuldigen?
Of zeg je meer ‘sorry’ vanuit een gewoonte?
Probeer ‘sorry’ in het laatste geval achterwege te laten. Je maakt jezelf er kleiner mee, waardoor het aangeven van je grenzen ook een stuk minder krachtig overkomt. Dat is zonde! Hetzelfde geldt overigens voor andere verzachtende woorden als ‘een beetje’ of ‘misschien’. Probeer die woorden te vermijden als je echt een punt wil maken.
Vertrouw erop dat jij dit kunt!
Mijn laatste tip voor je grenzen aangeven heeft mij misschien wel het meeste geholpen: heb vertrouwen in jezelf dat jij dit op een goede manier kunt doen. Ik weet dat ik tactisch kan communiceren en dat grenzen aangeven me vaak achteraf heel veel oplevert. Die gedachten helpen mij ook al van tevoren om soms, als ik wéét dat het nodig is, aan te geven dat er voor mij een grens is bereikt. Op het moment zelf of naderhand, dat doet er niet toe. Als je het maar doet!
Wat helpt jou om je grenzen aan te geven?
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
18 botanische woonaccessoires voor een gezellig interieur
Soms zou ik het liefst een huis met tien kamers willen. Niet omdat ik een luxepaard ben dat zo nodig een inloopkast en twee badkamers wil, maar omdat ik genoeg interieurideeën heb om een enorm huis mee te vullen. Ik heb bijvoorbeeld een groot zwak gekregen voor de botanische stijl. Mijn piepkleine logeerkamer was de gelukkige om in die stijl ingericht te worden. Maar stiekem heb ik nog veel meer leuke botanische woonaccessoires op mijn lijstje staan dan ik in die kamer kwijt kan. Dit zijn 18 botanische woonaccessoires waarvoor ik best een plekje zou willen vrijmaken.
Van deze 15 dingen word ik enthousiast!
Thee, altijd een goed idee! Zeker sinds verschillende merken de theelabels hebben voorzien van leuke vragen. Laatst trof ik bij mijn eerste kop thee in de ochtend een wel héél vrolijke vraag aan: "Waar word jij enthousiast van?". Enthousiast geworden door die vraag sloeg ik aan het nadenken. Voordat ik het wist, had ik een wel heel lang lijstje met dingen op papier neergepend. Een goed teken! Daarom deel ik graag vol enthousiasme mijn lijstje met 15 dingen waar ik altijd enthousiast van word.
6 tips tegen eenzaamheid | Zo voel je je iets beter!
Eenzaamheid komt vaker voor dan veel mensen denken. Een eenzaam gevoel betekent namelijk niet per se dat je vriendloos of helemaal alleen bent. Zelfs als je een grote vriendenkring hebt en veel onder de mensen bent, kun je je zo nu en dan eenzaam voelen. Misschien heb je wel veel vrienden, maar kun je bij niemand écht je verhaal kwijt. Of wellicht wonen je vrienden aan de andere kant van Nederland of zie je hen door tijdgebrek weinig. Ook ik ervaar als mensen-mens weleens een gevoel van eenzaamheid. Inmiddels heb ik de nodige handvatten die helpen op zo'n moment. En die handvatten deel ik graag met je in de vorm van 6 tips tegen eenzaamheid.
Goede tips! De laatste paar jaren kan ik ook veel beter mijn grenzen aangeven. In het begin vond ik dat best moeilijk maar oefening baart kunst 🙂
Wat een prachtige foto’s bij dit artikel! Ik ben dol op stokrozen — als ik ooit zelf een tuin heb, ga ik er een heleboel zaaien.
Je hebt ergens een “ik vindt” in je artikel staan 😉
Ik vind tip 5 de belangrijkste. Het is helemaal niet gek om ergens op terug te komen als je het toch niet ziet zitten. Zo streng hoef je niet te zijn voor jezelf. Dat ben ik ook aan het leren.
Dankjewel! Weer wat geleerd; ik wist dus niet dat dit stokrozen zijn ? Maar prachtig zijn ze zeker!
Mooi dat jij ook vaker later op keuzes durft terug te komen. Soms merk je ook gewoon pas later dat iets niet helemaal goed voelt en het is meer dan prima om dat alsnog duidelijk te maken. Beter laat dan nooit!
Heel goed artikel weer Romy! en zo belangrijk! Ik heb de afgelopen 2 jaar hier heel hard aan gewerkt, en zeg nu soms bijna met plezier nee! Liefs!
Wat goed zeg! Je mag zeker trots zijn op de stappen die je hebt gezet! <3
Wat een ontzettend mooi artikel. Ik vond het altijd heel moeilijk mn grenzen aan te geven, ook omdat ik niet wist waar mn grenzen precies lagen. Daarom probeer ik nu altijd eerst er even bij stil te staan, door me af te vragen hoe ik me er bij voel en dit vervolgens aan de geven. En beetje bij beetje gaat het steeds beter.
Wat goed dat je nu wat meer bij je gevoel stilstaat om beter te kunnen nagaan of er misschien een grens is bereikt. Ik heb ook gemerkt dat je gevoel vaak wel het juiste zegt, als je maar de rust en tijd neemt om bij je gevoel te komen.
Goed bezig! 🙂
Vooral tip vijf en zes zijn voor mij heel leerzaam. Ik kan soms impulsief een besluit nemen dat achteraf niet handig blijkt. Dan is het niet altijd makkelijk om er nog op terug te komen. Ik zeg wel steeds vaker dat ik er even over na wil denken (ook / juist als mijn impulsieve hoofd al ja roept).
Overigens wel heel herkenbaar dat het makkelijker is bij mensen die je niet kent, zoals inderdaad verkopers. Dan ben ik er ineens heel goed in;).
Ik herken helemaal wat je zegt. Soms heb ik ook de neiging om op het moment zelf snel te reageren zonder echt stil te staan bij mijn gevoel. Wat tijd nemen of later wel goed over je keuze nadenken, kan dan heel waardevol zijn.
Grappig jij hetzelfde hebt met de verkopers. Alsof het dan opeens heel anders is inderdaad dan wanneer er een bekende voor je zit 😉
Goede tips! Ik dwing mezelf inderdaad ook wel eens om niet meteen te reageren en iets even te laten rusten.
Wat een super fijne tips! Ik vind het soms ook wel moeilijk om mijn grenzen aan te geven, het ligt er vooral aan wat voor situatie het is. Maar je tips komen goed van pas!
Goede tips in dit artikel en zeker iets wat ik dit jaar veel heb gedaan en geleerd. Vooral met mijn zwangerschap was dit soms super lastig maar ik heb zeker mijn grenzen aangegeven. Juist hierdoor ben ik voor mezelf meer opgekomen en heb vaker nee tegen dingen gezegd (ook leuke dingen, om op deze manier toch voor mezelf te kiezen). Ik hoop dit zeker na mijn zwangerschap ook door te zetten: aangezien het zeker belangrijk is niet over je eigen grenzen heen te gaan. Dan kom je jezelf nog harder tegen.
Heel goed dat je toch je grenzen hebt aangegeven! Ik snap dat je met je zwangerschap ook bijna wel móet, maar makkelijker maakt dat het niet. Hopelijk kun je dat voortzetten als de baby er eenmaal is. Het is zo fijn als je niet over je eigen grenzen hoeft te (laten) gaan.
Zelf antwoord ik meestal automatisch dat ik later laat weten wat mijn antwoord is. Nu zeg ik wel terug sneller ja, maar toen ik nog zoveel wisselingen had in energie en vermoeidheid zei ik dat ik het later liet weten. Vaak was dat de dag zelf. En hoewel dat niet altijd praktisch is, voor mij ook niet. Maar ik on nu eenmaal niet drie dagen op voorhand voorspellen hoeveel energie ik die dag zou hebben. Maar ik leer het wel. Alleen niet tegenover mezelf. Zoals ik al vertelde op Instagram, soms kan ik doorgaan tot ik erbij begin te huilen. Dan is het te laat, want dan heb ik mijn breekpunt bereikt. Ik moet leren stoppen voor dat breekpunt en mezelf rust gunnen. Ik werk terug en ik geniet daarvan. Maar ik moet ook leren op mijn vrije dagen echt mezelf vrij te laten zijn. En als ik daarmee een volledig boek op een dag uitlees op bed, is dat prima. Vrije dagen zijn er immers om van te genieten. Niet dat ik op mijn werk niet geniet. Doe ik zeker, want ik doe mijn job graag.
Heel goed dat je er zo bewust over nadenkt en mee bezig bent om jezelf die rust wel te leren gunnen. Ik herken wel wat je zegt: soms is het op het moment zelf niet makkelijk aan te voelen dat je iets eigenlijk niet trekt. Het is zo belangrijk om op tijd op de rem te trappen en regelmatig rust te nemen, zodat je niet te laat ervaart dat je eigenlijk eerder nee had moeten zeggen. Dat komt nog wel. Het is een proces van leren, en zo te horen ben je al hartstikke goed op weg 🙂