Realiseer jij je vaak genoeg dat jij er mag zijn? Dat jij het waard bent om jezelf dingen te gunnen? En dat je heus wel zo nu en dan trots mag zijn op wat je bereikt? Als je je graag bescheiden opstelt, is het niet altijd makkelijk om jezelf de waardering, tijd en aandacht te geven die je verdient. Misschien ben je geneigd je te voegen naar anderen en verlies je zo jezelf zelfs een beetje uit het oog. Ik vond het tijd voor een tegengeluid dat ikzelf (en jij misschien ook) wel kan gebruiken. Stop met jezelf tekort doen. Stop met deze 9 gewoonten!
1. Altijd willen voldoen aan verwachtingen
Mensen om je heen hebben altijd verwachtingen. Verwachtingen die vaak met elkaar botsen, en die ook zeker niet altijd haalbaar zijn. Aan al die verwachtingen voldoen, is dan ook een slopende missie. Haast onhaalbaar zelfs. Je kunt nu eenmaal niet bij al je keuzes voldoen aan wat je werkgever, je ouders, je vrienden en zelfs de achterbuurman van je vorige adres van je verwachten. Waarom zou je jezelf voorbijlopen om bevestiging te krijgen van anderen, als je eigenlijk op zoek bent naar bevestiging van jezelf?!
2. De agenda van een ander leidend maken
Ook met het maken van afspraken kun je jezelf aardig tekort doen. Er zijn in feite twee manieren om een afspraak te maken. Ten eerste kun je de regie over jouw agenda bij de ander leggen (“Wanneer kun jij?”), waarbij je vervolgens je andere afspraken daaromheen plant of zelfs verzet. Maar je kunt ook zelf een (tegen)voorstel doen. “De komende weken ben ik nogal druk. Kun jij volgende maand?”. Dat is alleen al een signaal naar jezelf toe dat je je niet in allerlei bochten hoeft te wringen, maar ook zelf wat te zeggen hebt over je agenda.
3. Jezelf vergelijken met anderen
Ik weet zeker dat jij vaak genoeg geweldige prestaties levert. Durf je ook trots te zijn op wat je presteert? Vaak hoor je dat mensen hun prestaties vergelijken met die van anderen. En die zijn dan vaak net iets beter, grootser of indrukwekkender (althans zo lijkt het). Zo vond ik het eerst niet iets om trots op te zijn dat ik voor het eerst alleen had gevlogen. “Er gaan ook mensen backpackend naar de andere kant van de wereld, dus waarom zou dit een prestatie zijn?”. Een suffe redenatie, want voor mij was het dat zeker wel. Wat een ander doet, doet daar niets aan af. Je doet jezelf tekort door je te vergelijken met anderen, zeker omdat ieders situatie verschillend is.
4. Problemen voor jezelf houden
Wanneer je niet goed in je vel zit, heftige dingen hebt meegemaakt of misschien wel met hardnekkige problemen worstelt, is er geen reden om dat voor jezelf te houden. Misschien geloof je dat je het zelf wel kunt oplossen. Of je bent bang dat je er een ander mee lastigvalt. Weet dat je jezelf daar tekort mee doet. Wat zou jij doen als een vriend(in) in jouw situatie zit? Zou je liever hebben dat hij of zij het voor zichzelf houdt? Ik denk het niet! Hetzelfde geldt voor jou. Natuurlijk weet je niet of bepaalde stappen je problemen oplossen. Maar één ding is zeker: van problemen verzwijgen en altijd dóórgaan, wordt niemand beter.
5. Complimenten direct wegwuiven
“Dankjewel!” Het lijkt zo’n simpel woord, maar toch is het niet altijd makkelijk om dat woord over je lippen te krijgen nadat iemand je een compliment heeft gegeven. Althans, zo lijkt het vaak.
- “Wat een mooie jurk heb je aan!” – “Dank je! Die heb ik al een hele tijd!”
- “Wat knap dat je dat hebt gedaan!” – “Ik heb wel veel hulp gekregen, hoor.”
- “Wat ben jij toch attent!” – “Oh nee, het stelt niets voor, hoor.”
Op al die manieren doe je jezelf tekort. Iemand geeft je een compliment, maar in feite veeg je het direct van tafel. Wat zou er gebeuren als je op een compliment zou reageren met “Dankjewel!”. Punt. Gewoon tot je laten doordringen, die fijne boodschap. Je hebt het verdiend. Anders zou de ander het niet zeggen.
» Leestip: dit artikel over het ontvangen van complimenten vond ik zelf erg inspirerend.
6. Jezelf tekort doen in gesprekken
De afgelopen tijd heb ik gemerkt dat dit een punt is waar ik me – onbewust – weleens schuldig aan maak. “Als ik het al kan, dan kun jij het al helemaal!”, floept bijvoorbeeld weleens uit mijn mond. Op zich is die boodschap positief en bemoedigend bedoeld naar de ander toe, maar ondertussen geef ik daarmee eigenlijk een verkeerd signaal af aan mezelf. “Jij kunt meer dan ik” zit er namelijk in die zin verstopt. Je doet jezelf daarmee tekort. En dat is zonde! Door dat soort opmerkingen te vermijden (ja, dat zeg ik ook tegen mezelf!), voorkom je dat je gaat geloven in jouw onkunde.
7. Geloven dat dingen je komen aanwaaien
Geloof jij weleens dat dingen in jouw leven zijn gebaseerd op mazzel, geluk of zelfs een toevalstreffer?
- Geslaagd voor je examen? Er werden net de juiste vragen gesteld.
- Promotie gekregen op je werk? Tja, de omstandigheden waren er net naar.
- Een succesvolle onderneming? Oh, je bent gewoon op het juiste moment gestart.
Tja, dat zijn gedachtegangen waarmee je jezelf kleiner maakt dan je verdient. Want niemands leven is een opeenstapeling van toevalstreffers en beginnersgelukjes. Als er iets positiefs op jouw pad komt, heb je dat – echt waar! – aan jezelf te danken. Aan jouw netwerk, aan jouw prestaties, aan jouw volhardendheid of waaraan dan ook. Reden genoeg om trots te zijn en om je prestatie vooral niet onder het kleed te schuiven.
8. Niet tevreden zijn met minder dan perfect
“Ik doe het wel goed, maar het kan altijd beter.” Tja, ongetwijfeld. Er zijn altijd puntjes op de ‘i’ en verbeteringen mogelijk. Maar waarom zou je niet tevreden zijn met waar je nu staat? Het is niet mogelijk om alleen maar topprestaties af te leveren waarmee zelfs jouw allerstrengste innerlijke criticus tevreden is. Realiseer je dat iets minder perfect eigenlijk al goed genoeg is. Wees trots op waar jij nu staat en wees blij dat je altijd nog nieuwe dingen te leren hebt. Dat houdt het leven leuk! Enne, druk dat vervelende perfectionistische stemmetje het liefst de kop in.
9. Jezelf pas rust gunnen aan het einde van je to-do-list
Als je jezelf pas rust gunt zodra je een vinkje achter de allerlaatste taak hebt gezet, gaat er eigenlijk iets mis. Je geeft jezelf daarmee het gevoel dat je het pas goed genoeg hebt gedaan als je de hele to-do-list hebt afgewerkt die bij voorbaat al te lang was. Kijk eens realistisch naar wat je van jezelf verwacht. Is dat echt allemaal in een X aantal uren te realiseren? Of doe je jezelf tekort door die te hoge verwachting aan jezelf te stellen? Gun jezelf rust, ook zonder jezelf eerst ver voorbij te lopen.
Je mag tevreden zijn over wat je doet, wie je bent en wat je presteert. Je mag trots zijn op waar jij staat. Ook als je de dingen niet perfect doet, ook als anderen het beter doen en zelfs als je to-do-list nog steeds tot de maan reikt. Doe jezelf niet tekort.
Jezelf tekort doen, heb jij daar weleens last van?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Vrolijke cadeautip: HEMA Happiness Planner
Deze week gooide een vriendin een onwijs lief cadeautje bij mij door de brievenbus: de HEMA Happiness Planner. Er zat een heel lief briefje bij, waarin ze vertelde dat ze mijn blog graag las en bij deze planner meteen aan mij moest denken. Ik kreeg een grote glimlach op mijn gezicht door dit spontane, persoonlijke cadeau en het lieve briefje. Die glimlach werd nog groter toen ik de Happiness Planner opensloeg en de inhoud bekeek. In dit artikel laat ik je meekijken in dit vrolijke notitieboekje.
Ik beken | Ik ben een énorme navigatiekneus!
Aangenaam! Ik ben Romy en ik ben een navigatiekneus! De weg vinden is nooit mijn grootste talent geweest. En dat is eigenlijk nog zachtjes uitgedrukt. Hoeveel kilometers ik al niet ben omgelopen of omgereden doordat mijn wegwijsintuïtie me weer eens in de steek liet! Op zich kan ik links en rechts prima uit elkaar halen, kan ik omgaan met een plattegrond en heb ik ooit met een paar tienen voor topo de basisschool afgerond. Toch is die navigatieknobbel bij mij nooit echt ontwikkeld.
Wat mag niet ontbreken in mijn koffer?
Op het moment dat jij dit leest, ben ik misschien wel al onderweg van ons (niet zo koude) kikkerlandje naar het nóg zonnigere Italië. En dat doe ik niet met lege handen, maar met een koffertje vol spullen. Ik besloot mijn koffer tijdens het inpakken even ondersteboven te kieperen en zette een paar items op de foto. Benieuwd wat er zoal van mij in het vliegruim en in mijn handbagage zit? Ik laat je (een bescheiden deel van) mijn kofferinhoud zien. Kun je op de achtergrond ook onze waakkat spotten, die ondertussen thuis het fort bewaakt?
Wat een mooi artikel! Ik vind eigenlijk alle punten wel heel herkenbaar en ik merk dat ik er ook wel aan werk, maar heel snel terugval in oude patronen. Het moeilijkst vind ik op dit moment die rust als de to-do-list nog niet helemaal is afgevinkt. Maar wat me heel veel heeft gebracht, is inderdaad het stoppen met problemen voor mezelf houden. Sinds ik eerlijk ben geworden, hoef ik een stuk minder krampachtig te leven én merk ik dat mensen ook meer open richting mij worden. Bijzondere ervaring.
Wat prachtig om te horen wat het open zijn over je problemen met je doet! Het kan vaak al enorm opluchten als je dat soort dingen niet voor jezelf hoeft te houden. En, zoals jij ook al aangeeft, het mooie is dat je door zelf open te zijn vaak ook anderen inspireert om andersom meer open naar jou toe te zijn. Dat is heel wat waard! 🙂
Wat een inspirerend artikel! Ja, ik doe me zeker weleens tekort. Complimenten wuif ik te vaak weg en ik wil teveel voldoen aan de verwachting van een ander al wordt dat al wel minder met de jaren 🙂
Wel mooi om te horen dat de drang om te voldoen aan verwachtingen al wat minder wordt. Hopelijk neemt dat met de jaren alleen maar verder af. Ik heb er ook nog wel regelmatig moeite mee. Blijft toch wat lastigs!
Mooi artikel en herkenbaar! Complimentjes ga ik voortaan beantwoorden met dankjewel 😉 Andere punten zijn ook fijn om toe te passen, behalve punt 4.
Mooi om te horen dat je voortaan “gewoon” voor complimentjes wilt bedanken! Het is iets heel kleins, maar het kan alleen al een mooi signaal naar jezelf toe zijn dat je een compliment niet direct wegwuift 🙂
Erg mooi artikel en je hebt helemaal gelijk. Als ik iets heb geleerd de afgelopen tijd is het wel dat praten over je problemen echt helpt. En dat je niet te veel moet luisteren naar de verwachtingen van een ander, maar juist je hart moet volgen.
Wat prachtig dat je die twee lessen zelf hebt geleerd en ervaren! Allebei echt belangrijke lessen waar je zelf veel profijt van hebt 🙂 Want inderdaad, de mooiste keuzes maak je door je hart te volgen.
Leuke motiverende post!
Prachtig artikel Romy met ook heel veel punten waar velen nog van kunnen leren. Zelf maak ik mij regelmatig schuldig aan de punten vijf, zeven, acht en negen, heel herkenbaar! Hoewel ik de laatste tijd echt probeer te werken aan punt negen door me minder krampachtig vast te houden aan mijn lijstje, maar ook echt dingen te rangschikken naar prioriteit. Als iets minder prioriteit heeft, moet ik me niet zo heel druk erom maken en het naar de volgende dag verschuiven. Dat vind ik soms nog wel lastig, maar het gaat me steeds beter af! Ook op de andere punten is er natuurlijk nog veel meer ruimte voor verbetering! Alles stapje voor stapje! Vooral het alles perfect willen doen en complimentjes wegwuiven zijn dingen waar ik echt nog aan kan werken! Soms mag ik best wel eens iets minder bescheiden zijn.
Het is al heel mooi dat je jezelf ervan bewust bent dat je soms je prioriteitenlijstje wat meer mag loslaten. Ik herken wel het druk maken over alles wat er op zo’n lijstje staat, dat jij ook beschrijft. Dat terwijl het eigenlijk een kleine moeite is om een puntje van je to-do-list naar de volgende dag te verplaatsen.
Maar stapje voor stapje komen we vast beiden nóg verder op alle punten die je noemt 🙂
Mooi artikel. Wel een klein beetje confronterend ook, want ik herken veel punten. Andere punten heb ik me juist al in ontwikkeld, dus dat is weer positief. 🙂
Heel herkenbaar! Prachtig artikel 🙂 Goed om even rustig over na te denken op deze vrije dag!
Mooi geschreven artikel weer. Delen met andere is inderdaad een goede tip. Dan kan je ventileren, op een andere manier er naar kijken en een stukje steun krijgen.
Helemaal waar! Vaak levert het je heel wat op om iets lastigs met mensen te bespreken. Wat je zegt, niet alleen omdat je zodat je je hart kunt luchten, maar ook zodat je vaak weer net iets anders naar een situatie leert te kijken.
Oh herkenbaar! Vooral mijn eigen kunnen minimaliseer ik vaak: ‘ja maar als ik het al kan, dan jij ook!’ of ik zeg dat het toch allemaal niet zo moeilijk of bijzonder is. Toen ik mijn bachelor haalde (en ik zegt dat nu dus nog vaak hé eigenlijk) zei ik altijd dat mijn richting helemaal niet zo moeilijk was en dat ik veel geluk heb gehad. Mijn vriend doet dat ook en dan wijzen we er elkaar altijd wel op maar het is toch vaak moeilijk te geloven vind ik. Dat hangt volgens mij ook wat samen met de schrik om door de mand te vallen (dat hele bedriegerssyndroom). Belachelijk eigenlijk maar goed om ons er bewust van te zijn 🙂 Heel fijn dat je dit aankaart!
Het is inderdaad precies het bedriegerssyndroom dat jij beschrijft. Ik heb dat ook regelmatig, bijvoorbeeld wanneer ik net als jij denk dat mijn opleiding misschien wel makkelijker was dan een andere opleiding. Dat terwijl het er vaak gewoon mee te maken heeft dat je een opleiding doet die bij je past, waardoor het voor jou misschien niet enorm ingewikkeld is, maar voor een ander wel. Inderdaad goed om daar soms bij stil te staan, want je hebt echt alle reden om “gewoon” trots te zijn op jezelf 🙂
Ik minimaliseer mijn karakter heel vaak voor anderen. Mijn enthousiasme voor bepaalde dingen durf ik soms niet te uiten omdat ik bang ben dat ik overdrijf. Ik ben nu eenmaal een blij persoon en sommige dingen kunnen me gewoon helemaal hyper en blij maken. Toen ik van de week zag dat het eindelijk weer warm genoeg was om buiten te lezen in het gras met een shortje aan, was ik zo blij als een kind. Thuis vinden ze dat niet erg, maar anderen durven daar wel eens commentaar op hebben. Dan krimp ik mezelf voor anderen. Maar waarom zou ik dat doen? Die dankbaarheid en enthousiasme maken me juist gelukkig en zorgen ervoor dat ik blij ben met kleine dingen. Het maakt mijn leven zoveel beter. Ik wil altijd aan anderen hun verwachtingen voldoen of van mensen bevestiging krijgen dat ik dingen goed doe. Maar het is zoals een van mijn favoriete youtubers zegt: ‘What’s the point living a life you don’t love?’. En je kan niet altijd doen wat je wilt, dat is het leven. Maar dat ik commentaar krijg op mijn kinderlijke trekken (dat ik nog steeds K3 luister, animatiefilms me gelukkig maken en ik me vaak niet eens kleed naar mijn leeftijd) dan wil ik dat verbergen. Maar dat zijn wel net de dingen die mij gelukkig maken, die mij doen leven. Het zijn de dingen die mijn leven beter maken. Waarom zou ik dat stoppen gewoon omdat iemand anders dat raar of kinderachtig vindt?
Ook in complimenten en prestaties kan ik mezelf serieus tekortdoen. Toen ik dit artikel las, moest ik eigenlijk direct aan een situatie denken. Ik was 18, zat in het eerste jaar van mijn nieuwe opleiding. Ik denk dat het rond deze tijd moet geweest zijn, in 2016. Het was donderdagnamiddag en we hadden les van mijn vertrouwenspersoon. Hij vertelde dat hij onze examens mee had genomen, omdat het bij sommigen fout was gelopen en hij zo de kans wilde geven om te kijken waar ’t fout was gelopen. Om het in de volgende periode misschien beter te doen. Hij deelde onze examens uit, en toen hij mijn bundeltje op mijn tafel legde zei hij; ‘Proficiat Nikita, van alle vijfdeklassers waar ik les aan geef heb jij het beste examen voor mijn vak gegeven’. Ik was sprakeloos, want hij gaf nog zeker aan 5/6 andere klassen van zeker 18 leerlingen les. Dus dat is best wel een prestatie. Die avond na school was de bus een halfuur te laat, maar mijn humeur was niet te bederven. De volgende dag hadden we terug les van ‘m, en in de pauze bedankte ik hem omdat hij mijn dag goed had gemaakt. En hij zei vervolgens dat het graag gedaan was, met veel plezier. Maar dat ik dat wel aan mezelf te danken had. Ik heb dat examen geleerd en gemaakt, en niet iemand anders.
Je enthousiasme beperken is echt nergens voor nodig, zoals jij zelf ook al aangeeft. Het maakt jou jou. En enthousiasme is toch ook juist een prachtige eigenschap! Daar zouden sommige mensen juist wat meer van mogen hebben ? Die YouTuber heeft met zijn quote helemaal gelijk. Je kunt wel het leven leiden dat voor anderen perfect zou zijn, maar waarom zou je dat doen als je er zelf verre van gelukkig van wordt?! Zoveel mensen, zoveel meningen. Maar de enige wiens keuzes ertoe doen als het om jouw leven gaat, zijn die van jouzelf ?
Wat knap dat je het examen toen zó goed had gemaakt! Je vertrouwenspersoon heeft zeker gelijk. Uiteindelijk ben jij degene die het examen heeft gemaakt. Niemand anders dan jij is verantwoordelijk voor dit prachtige resultaat. En daar mag je best heel trots op zijn!
Wat een mooi artikel Romy! Helaas ook heel erg herkenbaar voor mij, zeker goed om met deze punten aan de slag te gaan. Het ontvangen van complimentjes gaat de laatste tijd gelukkig wel wat beter, maar het blijft lastig. Ik ben ook zo’n iemand die al reageert voordat ik überhaupt heb nagedacht wat ik wil zeggen, haha!
Haha, dat herken ik wel een beetje. Soms floep ik er opmerkingen uit voordat ik me er bewust van ben wat ik eigenlijk zeg 😉 Toch goed om dat na een compliment niet altijd direct te doen, zodat je het compliment even op je laat inwerken. Ik merk in ieder geval dat dat mij vaak helpt om het wat meer te “voelen”.