“Jou komt ook alles aanwaaien.” Het is een opmerking die ik eigenlijk wat vreemd vind. Niet kwetsend. Niet naar. Maar wel een beetje gek. Zowel als het tegen mij als wanneer het tegen iemand anders wordt gezegd. Niemand komen dingen vanzelf aanwaaien. Geluk niet. Een goede baan niet. Dat ene behaalde doel niet. Niets niet. Dit zijn 4 redenen waarom het weinig zin heeft om deze gedachte te hebben.
1. Dingen gebeuren niet vanzelf
Als buitenstaander lijkt het weleens alsof andere mensen dingen zomaar in hun schoot geworpen krijgen. Iemand start een bedrijfje en na één keer knipperen is dat al een mega-succes. Ja hoor, zij weer! Wanneer lukt dat jou nou eens? Of iemand anders heeft met haar perfecte high school sweetheart een al net zo perfect droomhuis gekocht. Dat terwijl jij al maandenlang zonder succes op Funda rondneust. Waarom gaat het haar ook altijd voor de wind?
Maar nee, realiseer je dat dingen bij anderen, net als bij jou, niet komen aanwaaien.
Vaak zie je bij anderen alleen het resultaat, niet de weg ernaartoe. Dat iemand nu haar handtekening onder een koopcontract zet, betekent niet dat dat zonder slag of stoot is gegaan. Misschien heeft zij ook wel vijf keer gehuild omdat ze haar droomhuis aan haar neus voorbij zag gaan of de hypotheek niet rond kreeg. En die succesvolle ondernemen is ongetwijfeld ook honderd keer gevallen en 101 keer weer opgestaan om hier te komen en heeft daar knetterhard voor gewerkt.
Oftewel, er gaat ook voor anderen een hele weg aan vooraf om te staan waar ze nu staan. Een weg die je inderdaad niet ziet als je alleen die ene Instagram-waardige mijlpaal te zien krijgt. Weet dat niemand succes of geluk zomaar als Bonusaanbieding of koekje bij de koffie cadeau krijgt.
2. Je kent nooit het hele verhaal
Ieder succesverhaal kent ook mindere kanten. Niet veel mensen zullen op elk levensgebied 100% gelukkig zijn en alles hebben. En als dat op dit moment wel zo is, dan is de kans groot dat diegene in het verleden wel het nodige voor zijn kiezen heeft gekregen.
Misschien lijkt iemand een perfecte relatie en de ideale baan te hebben, maar worstelt ze in werkelijkheid met relatiestruggles en zit ze op haar werk tegen een burn-out aan. Of we kennen ook allemaal wel verhalen van mensen die nu misschien twee lieve kinderen hebben, maar die daarvóór vijf miskramen hebben gehad en een heftig traject hebben gevolgd om ouders te kunnen worden.
Geen enkel verhaal is 100% perfect.
Ik heb zelf bijvoorbeeld weleens te horen gekregen “Ja maar, jij hebt makkelijk praten” toen ik tijdens de coronacrisis een positieve post plaatste. Die had ik er met pijn en moeite uit weten te persen, omdat ik net te horen had gekregen dat een dierbare ziek is. En geloof me: ik heb ook daarnaast mijn portie echt wel gehad. Het is begrijpelijk dat iemand zo reageert (en dat maakt me ook niet heel erg uit), want ik deel natuurlijk niet alles online. Maar dat voorbeeld laat wel zien dat niemands leven één groot happy end is, ook niet als dat misschien zo lijkt.
3. Je helpt jezelf er niet verder mee
Met de opmerking “Haar komt ook alles aanwaaien” doe je niet alleen ander tekort, maar ook jezelf. Als ik zo’n opmerking te horen krijg, doet dat me geen pijn. Wel vind ik het rot voor de ander dat diegene zo denkt. Met zo’n opmerking laat je het lijken alsof jij het minder goed voor elkaar zou hebben. Maar wie zegt dat dat zo is?! Ben jij niet zelf ook supergoed bezig?
Zowel de ander als jijzelf heeft er weinig aan als je jezelf met anderen vergelijkt:
- Jouw situatie is niet te vergelijken de situatie van een ander.
- Ook is jullie startpunt nooit gelijk. Dat maakt een vergelijking sowieso oneerlijk.
- Je kent het verhaal van de ander niet goed genoeg om te concluderen dat diegene het supergoed voor elkaar heeft.
- Bij zo’n vergelijking beland je al snel in de slachtofferrol. Die helpt je al helemaal niet verder om je doelen te bereiken.
- Vaak hebben mensen die jij bewondert een leerzaam verhaal te vertellen. Door alleen te denken “Jeetje, had ik maar wat zij heeft!”, gun je jezelf niet de kans om je door diegene te laten inspireren.
- Niemand is perfect. Jij niet. De ander ook niet. Er is dus geen enkele reden om iemand anders een plek op een voetstuk te geven.
4. Focus je op jezelf en op wat bij jou goed gaat
Het meest waardevolle wat je kunt doen, is om niet naar anderen te kijken met een wat-gaat-het-haar-ook-voor-de-wind-blik. Richt liever je blik op de dingen die jou voor de wind gaan. Met een positieve mindset kom je echt al een heel eind. Het kan bijvoorbeeld zo zijn dat je huizenzoektocht maar niet wil lukken, maar misschien zit je qua werk wel helemaal op je plek. En wellicht heb je de ware nog niet ontmoet, maar heb je wel een vriendenkring waar menig ander jaloers op zou zijn.
Geluk heeft sowieso weinig te maken met een afvinklijstje (leuke vriend, mooi huis, toffe baan, succesvol bedrijf, etc.) waar jij het ene na het andere vinkje op kunt zetten. Geluk gaat veel meer over zien wat je wél hebt. Natuurlijk lukt dat niet ieder moment even goed en is het soms confronterend als een ander een doel heeft bereikt waar jij hard aan werkt. Maar laat je er daardoor niet van weerhouden in je doel te blijven geloven. Zie de successen van anderen als inspiratie. Niet als een reden om jezelf de grond in te boren.
Heb jij weleens een opmerking als deze van anderen gekregen?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Eén jaar geleden | Voor altijd in herinneringen
Vandaag is het één jaar geleden. Het was iets na half één ‘s middags. Natuurlijk wist ik dat ik ooit afscheid moest gaan nemen van mensen. Het was een wonder dat ik op mijn 27e nog nooit met overlijden te maken had gehad. En eerlijk? Ik had nooit verwacht dat ik er via haar mee te maken zou krijgen. Ze was pas 60. Ik kende haar pas net. Vandaag één jaar geleden namen we afscheid van mijn lieve schoonmoeder en Barts lieve moeder. Even iets vooraf: dit is geen typische vrolijke blog, het is een terugblik op een jaar rouwen. Wees lief voor jezelf bij het openen van deze blog. Heb je last van bepaalde angsten of weet je dat een artikel over rouw en verlies om welke reden dan ook jou op dit moment niet helpt? Klik dan alsjeblieft weg. Zonder het stom van jezelf te vinden, oké?! Je hoeft niet meer van jezelf te vragen dan je aankunt.
Je zelfvertrouwen vergroten | 7 stappen om te zetten
"Waarom doe ik het nu alweer verkeerd?" Het is zomaar een van de vele opmerkingen die je innerlijke criticus je weleens naar je hoofd kan slingeren. Als jouw innerlijke kritische stem net zo hard tettert als die van mij soms doet, dan kan het ongetwijfeld soms flink tekeer gaan in je hoofd. Gelukkig lukt het mij steeds iets beter om dat soort stemmetjes te temmen. Je zelfvertrouwen vergroten helpt daarbij, heb ik zelf gemerkt. En dat kan zelfs met kleine stappen, die je misschien wel vandaag al kunt zetten. Dit zijn 7 stappen die mij helpen om mijn zelfvertrouwen te vergroten.
Vegetariër of toch veganist? Mijn dilemma’s als vegetariër
Vegetariër ben ik alweer 15 jaar. Nooit heb ik ook maar een moment getwijfeld of ik toch weer aan de gehaktballen, frikandellen en ribeyes zou gaan. Vlees en vis komen mijn mond niet in. Maar je kunt natuurlijk nog een stapje verder gaan: vegan eten is nóg beter voor het milieu en de dieren. Hoewel volledig vegan worden niet in de planning zit, eet ik wel steeds vaker plantaardig. Ook stuit ik de laatste tijd meer en meer op vegetariërsdilemma’s Eet ik wel of geen ei? Vervang ik al mijn zuivel door vegan producten? Laat ik zelfs mijn grote favoriet - kaas - volledig staan? Mwah, dat laatste dus niet. Daarom ook de vraag: hoever ga ik in vaker vegan eten en wanneer op welke momenten laat ik dat streven los?
Iedereen is even imperfect, of juist iedereen is perfect zoals ze zijn. En volgens mij hoef je ook niet alles te kunnen of te hebben. Zeker niet om redelijk gelukkig te zijn. Het helpt wel als men je in je waarde laat.
Eerlijk gezegd … veel dingen komen mij wel aanwaaien. Dat zijn zaken waar ik weinig moeite voor lijk te doen, zelfs vanuit mijn eigen perspectief. Maar als ik goed kijk, zijn dat ook de dingen die ik leuk vind en waar ik veel over leer, uit mezelf. Ik heb niet het idee dat ik enorm hard vocabulaire gestampt heb met Engels. Maar mijn woordenschat is echt groter dan die van mijn Britse gozer.
… behalve het woord tannoy. Dat kende ik niet, voor ik mijn gozer leerde kennen.
De opmerkingen over aanwaaien? Afgunst is het gewoon. En daar heb ik niks mee.
Een heel mooi en inzichtelijk artikel. Ik heb deze opmerking eigenlijk nooit echt gehad, of laat ik zo zeggen, ik kan het me niet herinneren. Ik weet dat ik altijd heel veel moet doen om iets te bereiken, maar ik zit daar niet zo mee. De weg en het proces er naar toe is soms ook best interessant en leerzaam.
Yep, ik heb een dergelijke opmerking ook wel eens gehad. Maar precies wat jij zegt: je ziet en weet echt nooit alles, dus oordelen is echt onmogelijk.
Ik herken deze uitspraak zeker! Ik heb ook al geregeld gelijkaardige opmerkingen gekregen. Zelfs éénmaal een bizarre redenering: “voor jou is het niet moeilijk om je diploma te halen, want jij haalt altijd goede punten.” 😀 Inderdaad, hoeveel tijd en moeite mensen in iets steken, hoeveel opofferingen ze maken, en hoeveel mislukkingen er aan een succesje voorafgaan, zijn geen zaken die meteen duidelijk zijn. Misschien wordt dit ook wel te weinig gedeeld. Misschien is dit iets heel specifieks voor mijn beroep, maar ik merk dat nu toch meer en meer afwijzingen van artikelen door academische tijdschriften open worden gedeeld onder collega’s. Zo wordt duidelijk dat het publicatieproces geen aaneenschakeling van successen is, maar vooral heel veel tegenslagen en af en toe eens een succesje.
Weer een heel mooi en raak artikel! Ik merk dat het bij mij twee kanten op werkt. Dat ik dit soort dingen zelf over anderen denk, maar ook dat ik ze van anderen hoor dat bij mij “altijd alles zo makkelijk gaat”. Dan denk ik altijd: nou je moest eens weten. Het is ook net wat je beschrijft, iedere situatie is anders, niet iedereen deelt alles en vaak hoor je alleen het positieve nieuws en niet alle ellende die er aan vooraf is gegaan. Zelf deel ik ook niet altijd alle obstakels die ik heb overwonnen om iets te bereiken, dus je kunt van anderen ook niet verwachten dat zij het doen. Ik hoor best vaak van mensen uit mijn omgeving dat mijn studie ook kwam aanwaaien, omdat het zo vanzelfsprekend was dat ik van vmbo steeds maar doorgroeide naar een hoger niveau en dat ging in sommige ogen zo makkelijk, terwijl ik vaak denk: je moest eens weten hoe hard ik ervoor werk, dat ik ook de nodige stress, huilbuien en onzekerheden heb gehad. Dat geeft mij ook altijd weer het inzicht om niet over andere mensen te denken dat alles komt aanwaaien. Juist omdat ik van mezelf weet dat het niet zo is.
Wat een mooi artikel! Ik heb ook wel eens te horen gekregen van iemand die zei: ‘Oh, jij hebt echt een leuk leven!’ Ja, op dat moment misschien, maar dat was heus niet altijd zo geweest, of garantie dat dat later nog steeds zo is. Mensen zagen het bijvoorbeeld niet als ik huilend thuiskwam van mijn werk omdat ik me er doodongelukkig voelde. Ik heb ook al lang geleden geleerd dat niets je komt aanwaaien en ik weet nu ook beter te relativeren dat als ik weer eens een succesverhaal zie op Instagram, dat die persoon daar ook gewoon hard voor heeft moeten werken om daar te komen waar ze nu staat. Niets is vanzelfsprekend en het is geen goed idee om te oordelen, want je kent het verhaal daarachter niet. Ik zou me ongemakkelijk voelen als iemand tegen mij zou zeggen dat alles bij mij zo goed gaat.
Mooi artikel. Niets gaat voor niets uiteraard en niemand weet wat je hebt moeten doen om iets te bereiken. Ik krijg wel eens vaak te horen dat ik een luxeleven heb omdat ik nog thuis woon. Mensen denken dan ook snel dat ik thuis niets hoef te doen en enkel mijn voeten onder tafel kan schuiven. Niets is minder waar. Ik doe wel degelijk boodschappen en ga met stofzuiger en lap door het huis.
Dat soort opmerkingen vind ik zó pijnlijk en kortzichtig. Ik ben het helemaal met jouw standpunt(en) eens. Pas zei iemand tegen me: “Misschien is het feit dat je pijn onzichtbaar is wel júist het probleem. Het lijkt inderdaad alsof alles je voor de wind gaat, maar zichtbare ellende is soms misschien qua begrip van de buitenwereld ‘makkelijker’.” Niet dat ik iemand zichtbare ellende wens, maar ik vrees dat er qua begrip (helaas!) een kern van waarheid in zit.
Jazeker, regelmatig zelfs, en op de een of andere manier vooral blog-gerelateerd. ‘Dus dat krijg je allemaal zomaar’, hoor ik regelmatig. Mensen staan echter niet stil bij de gigantische hoeveelheid tijd en werk die het kost om een blog op te zetten en bij te houden. Spullen krijgen wij bloggers dus ‘niet zomaar’ 😉
Goeie punten! Helaas denken mensen dat nog wel eens, over mij of over anderen. Maar net wat je schrijft, het komt bij niemand aanwaaien, je weet niet wat een ander meegemaakt of overwonnen heeft.
Waardevolle inzichten, dank je wel! Vooral nummer 4 is een die zo waar is.
Ik heb ook al zo’n opmerkingen gekregen. Van de schoonzus die jaloers is op ons huis (‘je ziet waar het geld zit krijg je dan te horen’) maar dat wij daarvoor jaren gespaard hebben en hard gewerkt, bijna nooit op vakantie gaan en over andere aankopen ook altijd goed overwegen, dat wil ze makkelijkheidshalve niet zien. Prioriteiten stellen heet dat toch? Alles gaat nu eenmaal niet, maar dat mag je niet zeggen want ‘jij hebt makkelijk spreken’.
Of een kennis (noem ik geen vriendin meer) over dat ik thuiswerk. Intussen ben ik al 13 jaar zzp tuinontwerper, ondanks mijn gezondheidsproblemen. Dus het kost me best veel energie maar kan wel eens rusten als dat nodig is, om dan later weer in te halen natuurlijk want het werk moet nu eenmaal af. Dat zij ook zou kunnen werken als ze mocht thuiswerken want dat dat veel makkelijker is. Op het moment stond ik zo perplex maar als ze ooit nog eens de opmerking maakt, dan ga ik haar vragen waarom ze dan zelf ook niet als zzp begint? Dat is zoveel meer dan alleen de deur niet uit moeten om te werken…
Wat een prachtige blog weer! Echt heel goed uitgelegd! De afgelopen weken/maanden spookte dit weleens door m’n hoofd als het bij andere mensen goed ging, maar gelukkig heb ik het nooit uitgesproken omdat ik tegelijk ook wel de gedachten had die jij hier deelt. Een keer heb ik deze opmerking naar m’n hoofd gekregen (of een variatie: jij hebt ook altijd geluk), maar toen heb ik de persoon die het zei maar even uitgelegd dat het niet zo werkt en daar was ze het (gelukkig) helemaal mee eens, toen ik het zei.
Ik herken het best wel, maar dan vooral als dat ik dat ook wel eens denk. En eigenlijk weet ik natuurlijk wel beter, dus ik zou me graag houden aan je advies 😉 Het is eigenlijk een soort gemakzucht dat als je maar lang genoeg wacht… maar dat slaat natuurlijk nergens op.
Ik moet overigens wel zeggen dat ik er niet snel een opmerking over zou maken, want ik weet dat het bij mij ligt en inderdaad wat je zegt, iedereen heeft zijn route er naartoe en als je zegt dat het komt aanwaaien doe je iemand tekort. Bovedien, die route is nu juist wat het eindresultaat zo mooi maakt. Aanwaaiend geluk zou je denk ik altijd minder van genieten 🙂 (daar heb ik zelfs een keer een artikel over geschreven toen Anna haar zwemdiploma haalde na heel veel moeite :-))
Wauw, wat een prachtig artikel Romy! En inderdaad, door sociale media zie je vaak alleen maar de hoogtepunten en niet de dieptepunten. Aan de hand daarvan hebben mensen vaak hun oordeel klaar, terwijl ze het verhaal inderdaad helemaal niet weten.
Ik heb nog nooit echt een opmerking als deze gekregen. Meestal omdat de mensen die mij goed kennen (zonder opscheppen) weten dat ik een harde werker ben en het niet altijd van een leien dakje loopt. Ik denk het wel eens van mezelf dat ik geluk heb dat dingen zijn gebeurd. Maar daardoor doe ik mezelf tekort. Twee jaar geleden kreeg ik mijn diploma, maar die is niet op mijn schoot komen vallen. Ik heb in het eerste jaar in mijn nieuwe opleiding keihard gewerkt om mijn achterstand in te halen en het is gelukt ook. Iets waar ik na al die jaren nog steeds heel trots op ben. Mensen zeggen heel snel dat ik een gelukkig leven leid omdat ik nooit verdrietig lijk te zijn. Dat is niet war. Ik krijg ook klappen te verwerken, ik ben er een aan het verwerken. Het is soms gewoon gemakkelijker om positief te blijven en je hoofd omhoog te houden. Ik ben dankbaar voor alles om me heen, maar ik ben ook vooral trots. Want het feit dat ik nu beter in mijn vel zit, een goeie baan heb met fantastische collega’s en gelukkig ben is wel iets waar ik zelf keihard heb voor gevochten. Als ik terugdenk aan wie ik was pakweg drie jaar geleden kan ik alleen maar zeggen dat ik zoveel geleerd heb en keihard gewerkt heb. Dus de gedachte van mezelf dat dat allemaal is komen aanwaaien ga ik maar voorgoed uit mijn brein bannen denk ik
Jaaah… heel herkenbaar. Alsof we er niets voor doen. Ik herken het 100x. En ik heb me vaak extreem geergerd, omdat die die het zeggen, meestal liever zeuren dan ergens hun schouders onder zetten. Toen wij naar het buitenland verhuisden, hebben we ook de nodige “vrienden” verloren, omdat ze eenvoudig jalours waren. Niemand kijkt werkelijk achter de schermen, ok, ik vertel ook niet iedereen alles. Maar eigenlijk wil men het ook helemaal niet weten, want dan stort hun luchtkasteel in. (Luchtkasteel: “hun komt het aanwaaien en wij hebben altijd ongeluk”) Nu wij hebben onze keuzes bewust gemaakt, er naar toe gewerkt, en het een en ander is gelukt. Maar er zijn ook dingen niet gelukt, en die hebben we afgestreept. Dus “aanwaaien” is niets. Het is vooral een combinatie van het juiste moment, realistische verwachtingen (!) en doorzettingsvermogen. En zo doe jij het volgens mij ook!
Mooi geschreven! Ik heb best moeite moeten doen en nog om dingen voor elkaar te krijgen, dus zelf nog nooit deze opmerking gehad. Maar je moet situaties inderdaad niet met elkaar vergelijken 🙂