De schilder keek vreemd op toen wij met een complete kleurenplattegrond en legenda kwamen aanzetten. Maar gelukkig vond hij het geen probleem om na wat uitleg en “Weet je het zeker?”-vragen onze kleurendromen in vervulling te laten gaan. Na twee weken schilders over de vloer is onze complete benedenverdieping van kleuren voorzien. En hoe! De pastelkleurige gang én het roze trapgat zijn werkelijkheid geworden. Ook in de woonkamer heeft de compleet witte bedoeling plaatsgemaakt voor een stuk meer vrolijkheid. Ik laat je graag een paar glimpen opvangen.

Van witte muren naar kleurplannen maken

Al maandenlang keek ik ernaar uit om kleurenpaletten te bedenken voor thuis. Onze benedenverdieping veranderde van een best prima maar tikkeltje verouderde leefruimte in een complete bouwput. Op het hoogtepunt lagen de voor- en achterkant open en keken zelfs familieleden met een bedenkelijk rond. Hun ogen zeiden genoeg: “Zou dit nog goed komen?”. Wel dus. Inmiddels hebben we een fijne keuken, een heerlijk ruime woonkamer, de hoekbank waar Bart al jarenlang van droomde (lees: eindelijk languit liggend tv kijken in plaats van op een 1,65 meter lange bank opgepropt liggen) en sinds vorige week zelfs een eettafel met aan beide zijden lekker kleurrijke stoelen. Maar het leukste van alles: de muren zijn voorzien van kleur.

We vonden het best een bevalling om na te denken over de kleuren. Zeker omdat we de kleuren moesten kiezen toen ons huis nog een tochtgat met grijs beton, met zeil voor de ramen en zonder licht was. Tja, dan kun je niet echt een Flexa-kleurtester op de muur proberen om eens te kijken hoe het wordt. We hebben alle kleuren dan ook op basis van papieren staaltjes gekozen door dingen naast elkaar te proberen en zelf te bedenken hoe het zou uitpakken. Je begrijpt: wij vonden het allebei een tikkeltje spannend toen er echt roze, terra cotta, lila en mintgroene verfpotten in huis stonden. Leuk spannend, dat wel.

“Dit keer gaan we all the way”

In mijn appartement had ik in elke kamer één muur een kleur gegeven. Zo zag ik dat vaak bij anderen en dat leek me de meest veilige optie. Het was nooit ook maar in me opgekomen om over álle muren met gekleurde verf heen te gaan. Daarbij speelde ook mee dat ik het appartement had gekocht met als idee om er hooguit 5-8 jaar te wonen. Ik wist dus dat ik het ooit zou verkopen. Daarom leken een bloemetjestoilet, een roze hal of de complete woonkamer schilderen me geen superslim plan. Achteraf denk ik trouwens “Waarom niet?”. Als ik nu zie hoe mooi een kleurtje op elke muur uitpakt, had ik dat zeker eerder gedaan. Dan hadden geïnteresseerden maar een stellige mening gehad over de roze hal. Die is zó weer overgeschilderd.

Maar dit keer wilden we dus all the way gaan. En dat hebben we gedaan! Het plafond heeft een crèmekleur gekregen, maar verder zijn alle muren en deuren beneden van kleur voorzien. Niets bleef wit. Zelfs de berging en meterkast hebben een mintgroene deur gekregen. En ik ben er zó blij mee! Bart vond het volgens mij nog spannender dan ik, al die likjes gekleurde verf op muren en deuren. Maar ook hij is achteraf ook heel blij dat ik riep “Waarom wit als je ook voor kleur kunt gaan?”. En aangezien het niet allemaal knalkleuren zijn, oogt het ook zeker niet zo erg als een lollipops- en unicorns-land als je nu misschien denkt. Het valt best mee.

Niet ieders kopje thee, en dat is oké

Wat ik tof vind, is dat we bij dit huis écht niet vies van kleur zijn. Ik ben nooit vies geweest van kleur in huis (met onze blauwe bank, gele tv-kast en knalgele logeerkamer). Maar om een of andere reden hield ik me toch een beetje in. Ik hoopte altijd wel dat mensen het huis mooi zouden vinden. Als iemand ook maar een klein beetje liet doorschemeren dat het “wel erg kleurrijk” was in ons stekkie, vroeg ik me al af of ik het niet toch over een neutralere boeg moest gooien..

Bij dit huis hebben we alle “Wat zullen ze wel niet vinden?”-gedachten radicaal overboord gegooid. Ik weet zeker dat een groot deel van de mensen onze gang veel te pastellerig vindt, een wit trapgat mooier vindt dan ons roze exemplaar en de roze tegeltjes op de muur nóóit zou hebben gekozen. Maar dat vind ik eerder tof dan stom. Doordat we nu zo erg óns ding hebben gedaan, voelt het nog veel meer als een thuis. Tot nu toe krijgen we vooral te horen dat mensen het “echt iets voor ons” vinden en het leuk vinden dat wij kleur aandurven. Zo voelt het ook. Ons huis is qua kleuren niet zoals dat van de gemiddelde Nederlander, en dat vind ik juist zo gaaf aan ons stekkie.

Onze gang vol pastelkleuren

Maar goed, die kleurrijke hal dus. Laat ik daarmee beginnen. Klinkt het suf als ik zeg dat ik de hal qua muurkleuren de allergaafste ruimte van ons hele huis vind? We vonden dit allebei tegelijkertijd het meest spannende schildergedeelte. De schilder vroeg vooraf wel een paar keer “Weet je zeker dat je het zo wilt?” voordat hij alle verfpotten insloeg. Hij liet woorden vallen als “poppenkast” of “wit kan ook”. Maar nee, wij hielden voet bij stuk. Zandkleur, beige en roze moest het worden. Achteraf ben ik dolgelukkig dat we aan dat plan hebben vastgehouden. De hal is zó gaaf geworden dat ik elke keer nog blijer ons huis kom binnenlopen.

We zijn trouwens op deze kleuren gekomen door deze twee hertenschilderijen van IKEA. Die hadden we in ons oude huis boven de eettafel hangen en willen we in dit huis een plek geven in de hal. We hebben er dus alle gangkleuren op afgestemd om de schilderijen mooi te laten blenden.

Goed om te weten: de trap kreeg afgelopen week een make-over (en bleef dus niet wit). Je wilt niet weten hoe erg onze trap eerst kraakte. Ik sloeg elke keer mijn handen voor mijn oren als ikzelf of Bart de trap af komt omdat het geluid door merg en been gaat. We krijgen straks een houtlook op de treden, zodat het ook meteen warmer oogt én je niet elk kattenhaartje op de treden ziet liggen. Ook komt er nog een trapkast onder de trap. Die krijgt dezelfde kleur als de zandkleurige deuren, waardoor het straks een stukje rustiger oogt én we alle jassen kwijt kunnen zonder dat ze meteen in het zicht hangen. Win-win!

De mini-voorhal in vrolijk mintgroen

Ons huis heeft een wat bijzondere constructie met twee hallen. Nee hoor, dat is niet zo luxe als het klinkt. Wel heel praktisch met een kat die niet aan de voorkant naar buiten mag overigens. Bij ons zit de berging vast aan het huis en de mini-hal is dan waar je (via de voordeur of de berging) binnenkomt. Als dat enigszins logisch klinkt. Anyway, we hadden dus nóg een halletje te verven. En omdat die hal het eerste is wat je ziet als je door de voordeur komt, wilde ik de muren en deuren daar ook niet wit houden. We besloten om het pastelthema uit de grotere hal door te trekken naar dit voorhalletje. Maar dan niet met lila, maar met mintgroen. Ik ben zó blij met hoe het heeft uitgepakt. Het ziet er vrolijk, fris en romantisch uit. Zelfs de meterkastdeur is opeens een soort van pareltje van het huis geworden.

De radiator gaan we waarschijnlijk nog in dezelfde kleur als de muur verven. Ik moet alleen nog de moed bij elkaar rapen om dat echt te doen. Radiatoren verven vind ik namelijk een stuk spannender bij een gloednieuw gekochte radiator dan bij een oud ding dat er alleen maar mooier op kan worden…

En dan: onze rustige woonkamer

De kleuren in onze woonkamer zijn niet enorm opvallend. We kozen bewust voor zachte pasteltinten, omdat we lange muren hebben en het anders al snel overheersend wordt. Wél maakten we één duidelijke statement-muur naast de zithoek. Die kreeg ik roze/terra cotta-achtige tint. Zo voelt het als je op de bank zit nog meer als een cocon.

Verder deden we nog een “spannend” ding in de keuken. We verfden de hele keuken zachtroze. ’s Avonds lijkt het bijna wit, maar overdag zie je een subtiel roze tintje dat mooi matcht met de roze tegels in de keuken. En we trokken na het barretje een verticale streep om de rest van de muur een gelige zandkleur te geven. Daardoor is de keuken echt een apart hoekje én zou de woonkamer niet één en al roze worden (had ik ook tof gevonden, maar ik had Bart beloofd niet te veel een roze stempel op het huis te drukken).

Overigens komt in de keuken ook nog raambekleding, die misschien wel een subtiel roze tintje kan krijgen. Daarnaast hebben we nog zonnewering nodig, omdat de buurman ons al vertelde dat het ’s zomers ondoenlijk heet wordt in die hoek. We twijfelen nog tussen een compleet zonnescherm of zonwering die je vastzet met zuignappen. Dat laatste scheelt een flinke smak geld én je hoeft er geen gaten voor in de gevel te boren. Dat wordt iets om komend voorjaar, vóór de op en top zomerse dagen, op te broeden.

Oh ja, de keuken hebben we samen met Marije van Studio Yellow Block ontworpen en zij heeft ons daar mega-goed bij geholpen. Heel veel credits voor haar dus!

En nu: tijd voor alle (grote en kleine) details

Een huis inrichten kost tijd, zo heb ik inmiddels wel ontdekt. Je kunt alles wel snel, snel doen en halsoverkop dingen kopen om maar iets te hebben staan. Maar dat is bij mij garantie voor een reeks interieurmiskopen. Daarom doen wij het liever rustiger aan. Stap 1 waren 1,5 week geleden de stopcontacten die eindelijk werden geleverd, zodat we niet meer tegen de zwarte gaten in de muur aan hoeven kijken. Daarna komt er nog raambekleding, kunst aan de muren (waaronder dé IKEA-herten), gaan we een paar kasten gezellig inrichten en brengen we hopelijk de zoektocht naar de perfecte fauteuil tot een goed eind.

Kleurrijk wordt het sowieso. Juist omdat de basis in de woonkamer niet enorm felgekleurd is, kan ik niet wachten om onze verzameling vrolijk gekleurde vazen, leuke kussens, mooie planten en andere fleurigheid het huis in (of de verhuisdozen uit) te halen. Jeetje, wat is inrichten toch leuk! Ik ga het nog missen als ons huis straks af is. Maar gelukkig heb ik één ding geleerd: een eigen huis is nooit écht af en mini make-overs kunnen altijd nog.

Welke kleuren heb jij op de muren?

Dit artikel bevat een samenwerking met Zonwering-fabriek.nl.