Zoals het een echte #fangirl betaamt, kon ik niet wachten totdat dit boek van de persen zou rollen. Vanwaar fangirl? Nou, het kookboek ‘Hoofdgerechten’ is geschreven door mijn broer Joeri. Als grote zus ben je sowieso trots op je broer. Maar dat Joeri dit kookboek geheel zelf heeft ontwikkeld, is al helemaal iets waar ik om glunder van trots. Joeri kreeg een maand nadat hij Nederlands kampioen BMX’en werd uit het niets een hersenbloeding. Zijn leven bestond in één keer niet meer uit dagelijks stunten op zijn BMX-fiets, maar uit stapje voor stapje herstellen in een revalidatiecentrum. Gelukkig maakte zijn fietsliefde plaats voor een nieuwe passie: koken. Die passie leidde tot dit fantastische vega-kookboek met verrassende, duurzame én gezonde maaltijden. Ik geef je graag een inkijkje.

Dat ene telefoontje in oktober 2020

Een hersenbloeding is toch iets wat bijna alleen maar voorkomt bij oudere mensen? Naïef als ik was, was ik daar heilig van overtuigd. Ik schrok me dan ook kapot die ene dag in oktober 2020 dat ik een telefoontje kreeg van mijn vader: “Joeri heeft een hersenbloeding gehad”. Ik kon het eerst niet geloven. Joeri was van ons drieën altijd de meest avontuurlijke. Het leek alsof zijn energietank nooit leeg was en hij reisde alsof het niets was heel Europa door om overal te BMX’en. Soms brak hij een arm, liep hij de zoveelste schram op of moest er iets gehecht worden. Maar dit keer lag hij om niets van dat alles in het ziekenhuis. Een val van zijn fiets was niet de boosdoener, domme pech wel.

Ik zal je niet opzadelen met de medische details over het hoe en waarom. De Hersenstichting weet daar veel meer van dan ik. Kort samengevat: Joeri is – zo bleek na de hersenbloeding – geboren met AVM (‘arterioveneuze malformatie’ om er maar een dure term op te plakken). Dit is een zeldzame afwijking in de hersenen waarbij zich een kluwen van aders en slagaders vormt. Bij de meeste mensen lopen de aderen los van elkaar; bij Joeri zijn ze opeengehoopt en drukken ze daardoor op elkaar. Dat leidde die bewuste oktoberdag tot een hersenbloeding.

Van BMX’en naar revalideren

De hersenbloeding was niet alleen een klap in zijn hersenen, maar ook voor hem als persoon. Vanaf zijn 13e tot zijn 25e heeft Joeri’s hele leven in het teken gestaan van BMX’en. Hij leefde voor de fiets, plaatste BMX-video’s op YouTube, reisde van Amerika naar Barcelona naar Nederland om nieuwe “spots” te ontdekken en maakte vaak in een weekend meer mee dan ik in een hele maand. BMX’en was zijn grote liefde. Tot die ene bewuste dag. Daarna volgden een operatie, nog een operatie, blijvende gevolgen (niet-aangeboren hersenletsel, NAH – zie uitleg van de Hersenstichting) en een revalidatietraject waar hij nu nog in zit. Met daarbij één advies: niet meer BMX’en totdat de kluwen hopelijk verdwenen is.

Als zus heb ik zo vaak met hem mee gebaald. Die avonturiersdrang was er nog steeds, de energie ervoor niet. Maar al snel zag ik hoe hij vocht. Niet tegen wat hem was overgekomen, wel tegen hokjes waar je in wordt gestopt door wat je is overkomen. Hij wilde niet thuis op de bank zitten en ging dapper op zoek naar nieuwe passies. Iets nieuws waar hij net zoveel liefde in kon steken als in BMX’en waar hij al zijn kennis en talent in kwijt kon. Ik kan het niet helpen dat nog steeds een gevoel van trots me overvalt als ik kijk naar waar hij staat.

Het leven is geen makkie en uitdagingen zijn er genoeg, maar er zit zoveel drive, talent en persoonlijkheid in die fantastische broer van mij.

Soms laat ik er een traantje om als ik zie hoe hij nu al zoveel verder is gekomen dan hij zelf ooit zal doorhebben.

Culinair talent én duurzaamdoener

Iets wat ik met alle liefde gelukkig niet van de zijlijn mocht ervaren, is dat Joeri steeds meer plezier in koken ontwikkelde. Bijna elke week eten we wel een keer samen en vaak is Joeri degene die voor het gerecht op mijn en zijn bord heeft gezorgd. Dat is nooit een standaard AVG’tje of een simpele pasta. Regelmatig staan de meest culinaire gerechten voor mijn neus. Heerlijk geurende curry’s met kruiden die ik nog niet ken, zelfgemaakte linzenburgers (echt, die van hem zijn fantastisch!), rijstgerechten die zoveel creatiever zijn dan alles wat je ooit in Knorr-pakjes zult vinden, en ga zo maar door. Zelfs van een kaal blok tofu weet hij iets fantastisch te maken.

Regelmatig mocht ik me als vrijwillig-testpanel melden om lekkere gerechten te proeven en feedback te geven. Er bestaan vervelendere taken. Vaak vond ik versie 1 van een gerecht al fantastisch lekker, maar moest ik toegeven: zijn allerlaatste tot in de puntjes verbeterde versie van het recept was de allerbeste. 

Waar we elkaar ook helemaal in kunnen vinden, is onze voorliefde voor vegetarisch en vegan eten. Joeri volgde de master Global Environment & Sustainability en heeft zich voor zijn studie beziggehouden met mogelijke interventies om mensen minder vlees te laten eten. Die drive heeft hij nog steeds en heeft hij nu in een kookboek vol vega-recepten gegoten.

Het toffe is dat hij daarbij ver afstapt van de standaard menu’s met vega-balletjes uit het Albert Heijn-schap. Liever komt hij met originelere alternatieven: tofuballetjes, curry’s met veel linzen, gewokte tempeh, een vegan variant op Mac & Cheese zonder pakjes vegan kaas.

Eten bij hem en koken uit zijn kookboek is dan ook altijd een culinair feestje.

Mijn aanraders uit Hoofdgerechten 

Uiteraard heb ik een heel aantal gerechten uit het boek zelf ook eens gegeten. Van veel recepten ben ik blij dat ik nu ook het recept zelf heb om mee te experimenteren. Ik heb alvast mijn grootste aanraders uit Joeri’s boek voor je verzameld. Als je het boek op de kookboekenplank hebt staan, mag je wat mij betreft deze gerechten niet missen.

Katsu-burger

Mijn eerste aanrader uit het boek is de gepaneerde katsu-burger die je hierboven ziet. Mijn eerste poging tot linzenburgers met een recept van internet leidde tot een soort linzenprutje zonder bite of knapperig korstje. Iets wat zelfs in de verste verte niet op een stevige burger leek. Hoe anders zijn die dan Joeri’s vega-burgers. Die zijn echt knapperig, hebben een fantastische korst en smaken beter dan alles wat ik ooit in de supermarkt heb gevonden.

Vooral deze katsu-burger vind ik geweldig lekker door het knapperige laagje en de heerlijke binnenkant met een mix van smaken. Joeri geeft in zijn kookboek trouwens ook tips hoe je zelf een bonen- of linzenburger kunt samenstellen met ingrediënten van je eigen keuze. Er staat zelfs een heel schema in waarmee je burger bijna niet kan mislukken. Joe, daar worden linzenburger-verprutsers als ik blij van!

Tofu-saté (ook voor niet-tofu-liefhebbers!)

Daarnaast is Joeri’s tofu-saté verrukkelijk. Zelfs Bart – fervent tofu-hater (als ik het woord “tofu” laat vallen, vraagt hij al of er voor hem nog wat vlees in de vriezer ligt) – vroeg laatst of we deze tofu-saté weer eens gaan maken. De tofu is heerlijk knapperig en smaakt in combinatie met de saté (deze verse variant is zó veel lekkerder dan alles uit een pakje) fantastisch. Op pagina 48 deelt Joeri zijn recept voor deze heerlijke satéstokjes met marinade en verrukkelijke nasi goreng voor erbij. 

Cajun mac and cheese

Oh la la, een recept naar mijn hart. Eén van de dingen die ik zelf vaak mis bij vegan eten is de kaas. Veel zuivel is prima vegan te maken, maar voor kaas heb ik in de supermarkt nog nooit een goede vervanger gevonden. En toen was daar de pan met dampende Mac & Cheese bij Joeri thuis. Dit is vegan kaassaus zoals die naar mijn idee hoort te zijn: met de heerlijk kleverige structuur van een echte kaassaus. En dat terwijl er 0,0 kaas in de saus zit. Deze vegan mac & cheese is ook nog eens heel gezond en je kunt er je bloemkoolbladeren in kwijt. Lekker duurzaam ook nog dus!

Trotser dan trots 

Naast die drie favorieten, staan er nog veel meer aanraders van recepten in het boek. En dit mooie boek is nu officieel te bestellen. Joeri’s kookboek Hoofdgerechten werd 1 juli in tientallen dozen op een grote pallet bij hem thuis bezorgd. Een grote mijlpaal natuurlijk waar hij maanden naartoe heeft gewerkt!

Ik had niet trotser kunnen zijn. Echt waar, Joeri, ik hoop dat je ook maar een beetje van de trots die ik heb voor jou hebt voor jezelf. Ik ben trots op hoe je nooit bij de pakken neer bent gaan zitten, maar altijd hebt gekeken naar wat wél kon. Trots dat je nu werkt bij een foodfotografiestudio en daar zelf je weg naartoe hebt gevonden. Trots op hoe je je grenzen aangeeft. En vooral trots op wie jij bent. Met al je kracht, je oneindige talent, je lieve persoonlijkheid en gewoon jouw fijne karakter als mijn stoere, sterke broer.

Oké, fangirl-modus uit. Want naast een potje trots zijn op broerlief, schreef ik deze blog ook om je te vertellen dat zijn boek nu online te koop is en dat ik het je enorm kan aanraden. 

Wat is jouw favoriete vega(n) recept?

Uiteraard is dit artikel niet gesponsord. Ik moest gewoon even de fangirl-zus uit hangen. Omdat Joeri het verdient, maar ook omdat dit prachtige boek een plekje in de spotlights meer dan waard is.