Nooit gedacht nog eens dit artikel te schrijven. Als een date niet al te succesvol uitpakte, greep ik natuurlijk niet meteen naar een kladblok om mijn geleerde lessen uit die date op te schrijven. Grappig dat ik nu ik terugkijk (en al een tijdje een relatie heb) juist denk dat elke niet-succesvolle date-ervaring me iets heeft gebracht. Sappige verhalen zal ik jou (en mezelf) besparen. Maar deze 5 lessen deel ik wel graag een paar jaar na dato met het wereldwijde web. Niet alleen van toepassing op mensen die zelf aan het daten zijn trouwens, maar ook als je happy single of al jarenlang gesetteld bent.

1. Zie je gevoel als je grootste boodschapper

Ik weet nog dat ik een tweede date had met een jongen en de hele dag met een gigantisch “blok” in mijn maag zat. Het voelde alsof ik zojuist een hele pan erwtensoep gevolgd door een halve chocoladetaart (je weet wel: die met pure chocoladevulling!) naar binnen had gewerkt. Dat terwijl mijn maaginhoud toch echt uit niet veel meer dan een boterham met hummus bestond. Elke keer als ik een appje ontving, was ik bloednerveus. Iets voelde niet goed, maar ik gooide het zelf steeds op “gezonde spanning”.

Gek genoeg zag ik pas na die bewuste date (die inderdaad niet al te geslaagd was) in dat ik al die tijd gewoon aanvoelde dat het voor mij niet goed zat. Sinds dat moment ben ik veel meer naar blokken in mijn maag en hartkloppingen gaan luisteren. Ook op het werk, in vriendschappen en in andere situaties.

Vertrouw erop dat je lichaam je iets wil duidelijk maken als het aanvoelt alsof er een mega-zware chocoladetaart in je maag ronddobbert. En ja, dat kun je echt wel onderscheiden van gezonde spanning. Merk je dat iets niet goed voelt, wees dan eerlijk naar jezelf en naar de ander toe. Hoe spannend dat ook is. Pleasen is sowieso geen goed idee, maar het is al helemaal geen goede basis voor een relatie of vriendschap.

Lees ook: mijn 7 tips voor online daten (op basis van mijn eigen ervaringen).

2. Single zijn is zo erg nog niet

Al eerder schreef ik over wat ik geleerd heb van 4,5 jaar single zijn. Tuurlijk, ik heb in die periode heus soms gebaald als ik voor de zoveelste keer alleen aan het kerstdiner aanschoof. Maar ik heb wel van die periode geleerd dat je ook in je eentje hartstikke gelukkig kunt zijn. Dat je niet van wie dan ook afhankelijk bent om te doen wat jou een blijer en zelfverzekerder mens maakt. Hoewel mensen om je heen je misschien anders laten geloven, is single zijn echt niet het einde van de wereld. Soms is het zelfs precies wat je nodig hebt om zelf stappen te zetten.

Besef ook dat een relatie niet de dingen oplost waar je zelf mee worstelt. Dat zijn jouw dingen en die kan niemand voor jou wegmaken. Het begint bij oké zijn met wie jij bent en tevreden zijn met wat je ook zonder dé liefde hebt opgebouwd. Liever single gelukkig dan ongelukkig in een relatie.

En ja, dat ik uiteindelijk via daten Bart tegen het digitale lijf ben gelopen, is een van de mooiste dingen die me is overkomen. Hij maakt me absoluut nóg gelukkiger. Maar ok in mijn leven als single kon ik oprecht gelukkig zijn (niet meteen, hoor – dat heb ik stap voor stap moeten leren).

3. Wees altijd jezelf

Misschien geen verrassende boodschap, maar voor mij wel een belangrijke – in welk contact dan ook. Vooral als begin-twintiger was ik nogal bezig met leuk gevonden worden. Zo vond ik het best lastig als jongens er een probleem van maakten dat ik geen alcohol dronk. Ik bleef wel bij mijn standpunt, maar zat me dan toch in allerlei bochten te wringen (“Ja, ik vind het niet zo lekker!” of “Ik ben vaak de BOB.”). Achteraf denk ik alleen maar “Had gewoon gezegd dat je geen alcohol drinkt!”.

Ook heb ik een paar keer heftige discussies moeten voeren over waarom ik vegetariër ben. En over waarom ik ook voor lasagne met gehakt geen uitzondering kon maken (ja echt!).

Terugkijkend ben ik misschien juist door die ervaringen gaan beseffen dat je je maar beter kunt omringen met mensen die je accepteren zoals je bent. Je hoeft niet altijd dezelfde meningen te hebben (liever niet zelfs, wordt het leven ook wat saai van!). Maar mensen die jou niet respecteren zoals je bent, zijn jou niet waard – in plaats van andersom.

Ga jezelf dus niet aanpassen om erbij te horen. Houd vast aan keuzes waarvan elke vezel in jou weet dat ze bij jou passen. En bedenk dat als een ander dat een grote afknapper vindt, jij die reactie misschien als een nog veel grotere afknapper kunt zien.

4. Wees oké met jezelf

De belangrijkste persoon die jou lief kan hebben, is er maar één: jijzelf. Achteraf denk ik dat ik mijn singleperiode nodig heb gehad om langzaamaan meer liefde voor mezelf te voelen. Om te ontdekken dat ik mijn eigen keuzes mocht maken, prima mijn eigen boontjes kan doppen en ook gewoon mezelf mag zijn. Ik leerde accepteren dat ik er niet uit hoefde te zien als de modellen met ronde billen en sixpacks en dat ik ook niet een of andere hippe baan op de Zuidas hoefde te hebben om “genoeg” te zijn. Passie, zelfvertrouwen en jezelf zijn – inclusief eigenaardigheden – maken je een veel leuker mens.

Of je nu een relatie hebt of niet, weet dat heel veel begint met jezelf accepteren. Accepteren dat je soms foutjes maakt, dat je niet aan allerlei (zogenaamde) ideaalbeelden voldoet, dat je niet altijd sterk hoeft te zijn, dat je je eigen mening mag hebben, en nog zoveel meer. Daar word je alleen maar leuker op. Ook merkte ik dat lief zijn voor mezelf mij hielp om me niet uit het veld te laten slaan als ik een keer gekwetst was (niet per se bij dates, maar in het algemeen). In plaats van dat het steeds anderen waren die tegen me zeiden “Trek het je niet aan” of “Diegene is je niet waard”, begon ik dat langzaamaan ook zelf meer te geloven in zo’n situatie.

5. Dit is jouw pad en dat is prima

Als je langere tijd single bent, dan herken je dit soort uitspraken misschien wel:

• “Joh, wanneer zien we jou eens met een man/vrouw verschijnen?”
• “Je loopt de ware ook niet zomaar in de supermarkt tegen het lijf, hè?!”
• “Moet je daar nou niet eens werk van gaan maken?”
• “Nou, we wachten in spanning af met wie jij straks thuiskomt.”
• “Of heb je al iets te vertellen?”

Er heerst nogal een beeld dat je op een bepaalde leeftijd toch wel gesetteld zou moeten zijn. Soms voelde ik me op mijn 23e al een tikkende tijdbom – achterna gezeten door allerlei verwachtingen vanuit de maatschappij. Ik dacht dat ik een laatbloeier was, dat ik kansen had gemist, en dat ik achterliep op de feiten. Suffe gedachten, want ik was piepjong en er bestaan sowieso geen boekjes voor wanneer je welke stap zou moeten zetten. Maar dat ontdekte ik pas later.

Ten slotte: een wijze raad van mijn vader

Zoals mijn vader tegen me zei tijdens het daten: “Als dit het niet wordt, dan betekent dat gewoon dat er een nog leuker persoon voor jou is. Dat moment komt wel.” Vond ik een stomme opmerking op zo’n moment, maar achteraf had pap het bij het juiste eind. Ik ben heel blij dat ik heb gewacht totdat Bart voorbijkwam. Iemand bij wie ik mezelf kan zijn (vegetarisch, alcoholvrij en al), met wie ik harder kan lachen dan met wie dan ook en die mijn leven oprecht opfleurt. Zonder blokken in mijn maag. Of nou ja, tenzij we samen erwtensoep hebben gemaakt.

Heb jij ooit gedatet? En wat zijn jouw belangrijkste lessen uit daten?

.