In een week tijd kan er van alles veranderen. Hoe bizar is het dat het hele leven in Nederland binnen een paar dagen volledig op z’n kop staat. Ook in mijn hoofd schieten de “Wat als…?”-gedachten voorbij. Voor het eerst lichte paniek toen om me heen van alles werd gecanceld. Net toen ik een tikkeltje verdrietig zat te overdanken wat er allemaal kán gebeuren, besloot ik mezelf wat lichtpuntjes te gunnen. Juist nu. Ik neem je graag mee in mijn hersenspinsels én fijne gedachten.
Een hoofd vol vragen
Wekenlang stond ik er supernuchter in. Braaf waste ik mijn handen elke dag extra vaak, nieste ik in mijn ellebogen en schudde ik wat gevraagd werd. Maar verder liet ik me niet al te gek maken. Al was het maar uit zelfbescherming. Maar toen donderdag heel Nederland op z’n kop stond, sloeg ook bij mij een lichte vlaag van paniek toe. Niet omdat ik bang ben dat het voedsel straks op is. En ook niet omdat ik bang ben dat mijn weerstand het niet aankan. Maar wel omdat er zo veel dingen kúnnen gebeuren – zeker bij mensen om me heen. Waar doe je goed aan als de wereld op z’n kop staat? Kan ik kwetsbare familieleden nog wel zien? En wat als…?
Mindset
Die middag kreeg ik een mailtje van een fijne opdrachtgever. Of ik haar kon helpen bij een tekst. Ze had een programma opgezet voor online trainingen bij bedrijven. Want juist nu iedereen thuiswerkt, is daar veel behoefte aan. En even verscheen er een glimlach op mijn gezicht. Hoe mooi dat zij van een probleem een kans had gemaakt. En opeens begon me iets te dagen.
Ik kon wel bij de pakken neerzitten na een week die eigenlijk best heel leuk was (alleen al vanwege deze aankondiging!). Ik kon me wel blijven druk maken. Maar eigenlijk kom ik met goed voor mezelf én anderen zorgen veel verder dan met stress en volle boodschappenkarren. En goed voor mezelf zorgen betekent ook dingen blijven doen die mij gelukkig maken. Oké, uiteraard wel binnen de voorschriften van de RIVM.
Een bizarre zaterdag én een mooie lentedag
De wereld staat op z’n kop. En in die hele situatie vergat ik even dat deze bizarre zaterdag eigenlijk ook gewoon een mooie lentedag was. Net als elke lente bloeit ook dit jaar de prachtige bloesem aan de bomen, zijn de eerste blauwe druifjes al te spotten en staan de magnolia’s op het punt uit te komen. Ik zette ze allemaal uitgebreid op de foto, zoals je kunt zien! Ook kon ik voor het eerst zonder sjaal naar buiten en had ik een fijn telefoongesprek met broerlief. En als hoogtepunt mocht ik de 62 rode rozen van mijn oma bewonderen – gekregen van opa, omdat ze 62 jaar getrouwd zijn. Het was eigenlijk een prachtige dag, maar dat was ik blijkbaar door het gedoe even vergeten.
Niets zo belangrijk als gezondheid
De wereld staat op z’n kop. En iedereen gaat daar op zijn manier mee om. Je kunt zelf (met wat hulp van de RIVM) het beste bepalen wat voor jou goed is. Waar jij je het beste bij voelt. En wat bij jouw gezondheid en die van de mensen om je heen past. En misschien is dat wel het enige mooie van deze hele situatie. Ik besef nu meer dan ooit hoe belangrijk gezondheid is en hoe belangrijk het is om daar dingen voor te doen en voor te laten. Voor mezelf en voor anderen. En het bijzondere is dat alle andere dingen waar ik me soms druk over maak er juist door deze situatie opeens bijzonder weinig toedoen.
Vergeet niet wat er wél is
Zorg goed voor jezelf – dat is misschien wel het allerbelangrijkste. En dat betekent ook – tussen de zorgen en stress door – een heel klein beetje proberen te genieten. Niet door risico’s te lopen en adviezen aan je laars te lappen, maar door te kijken naar wat wél kan. Bel iemand op als je je eenzaam voelt. Of app de persoon van wie je denkt dat hij of zij wel een virtuele knuffel kan gebruiken. Maak een korte wandeling door de natuur. Bekijk de bloemen buiten. Of blijf binnen als dat voor jou beter is en kijk die ene serie die je al zo lang wilde zien. Maak desnoods een extra lekker maaltje met je net gescoorde diepvriesgroenten. En koester vooral wie je om je heen hebt.
Pas goed op jezelf en elkaar. Stay safe!
Hoe ga jij om met deze situatie?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Mijn favoriete accessoires in huis (van Franse vazen tot blije bloempotjes)
Sinds ik vijf jaar geleden op mezelf ben gaan wonen, heb ik een onstilbare voorliefde voor interieuraccessoires. Nu ben ik zeker niet iemand die een interieurwinkel met volle tassen uitloopt. Ik ben meer het type shopper dat vijftien winkels afgaat en dan teruggaat naar de eerste winkel om daar toch die ene vaas te kopen, want die was van alle opties de állermooiste was. Noem het een kritische koper of een eeuwige twijfelkont. Maar feit is: alles wat hier in huis staat, is met veel liefde uitgezocht. Sommige accessoires in huis maken me nog net een beetje extra blij. Ik neem je mee in mijn lievelings-interieuraanwinsten. Van een gênant duur kastje tot een spotgoedkoop fotolijstje dat ik voor geen goud meer wil missen.
5 lessen over geluk die ik in 10 jaar tijd leerde
Je kent ze vast wel. Van die wijsheden van je oma, moeder of oudtante waarbij je als kind niet anders kon dan hard je hoofd schudden. Heb je háár weer. En dan opeens, 10 jaar later, kom je tot een besef. Had die persoon al die tijd tóch gelijk! Ik betrapte mezelf er laatst op. In mijn pubertijd zat ik een tijdje aardig met mezelf in de knoop. Sommige dingen konden mensen tien keer tegen me zeggen. En nu pas, tien jaar later, besef ik dat er al die tijd een kern van waarheid in zat. Dit zijn 5 mooie wijsheden over geluk die ik inmiddels hard ja-knikkend kan beamen.
Jezelf zijn | 4 redenen waarom dat zo belangrijk is
"Wees gewoon jezelf!" Het klinkt zo simpel, maar dat is het zeker niet altijd. Misschien denk je weleens dat je niet de juiste hobby's hebt, dat je leven niet spannend genoeg is of vraag je je af of je niet net de verkeerde dingen zegt. Ben je misschien bang voor meningen van anderen? Of wil je voldoen aan een stereotype plaatje? Dat zijn een paar struggles waar ik zelf nog weleens mee worstel. En dat terwijl er eigenlijk geen enkele goede reden is om niet jezelf te zijn. Sterker nog, jezelf zijn is het beste wat je in elke situatie kunt doen. Er zijn wel 1000 redenen te bedenken waarom jezelf zijn zo belangrijk is. In dit artikel zet ik 4 van die redenen op een rijtje.
Mooi artikel. En ik herken wel wat je schrijft. Ik ben niet zozeer bang voor mijn eigen gezondheid (noem het eigenwijs, maar toch…), maar ik wil geen anderen aansteken. Ik houd me dan ook keurig aan alle richtlijnen. Maar omdat ik klachtenvrij ben én omdat ik in de polder waar ik woon geen mensen ontmoet, ging ik wel even van de zon genieten. Voelde ook gek, in de wetenschap dat veel mensen gisteren niet naar buiten konden/mochten. Moest veel aan die mensen denken terwijl ik buiten liep.
Heel herkenbaar wat je beschrijft! Ook ik voel me weleens schuldig als ik buiten een wandeling maak, omdat niet iedereen dat kan. Maar ik denk dat het juist goed is om het te blijven doen, zolang je niet ziek bent en afstand houdt. Frisse lucht doet een mens goed 🙂 Ik merk ook dat ik elke dag een beetje opfleur van mijn korte wandeling buiten.
Tja, het is wat allemaal. Ik maakte mij er niet echt druk om tot afgelopen donderdag. Wij hebben inmiddels zelf besloten om de kinderen thuis te houden en gelukkig kan ik thuis werken. We maken er maar het beste van, houden ons aan de richtlijnen en nu trek ik mijn hardloopschoenen aan en ga even een rondje rennen in de natuur.. fijne zondag!
Wat goed dat je er zo te horen toch het beste van weet te maken! Niet eenvoudig om thuiswerken en een gezin te combineren, maar het is met een goed doel natuurlijk. En blijven hardlopen of wandelen maakt ook veel goed. Daar geniet ik nu zelf ook meer van dan ooit.
Voor nu mag ik nog weer naar mijn stage komen deze week. Echter mag ik alleen aanwezig zijn als ik daadwerkelijk in het labaratorium aan het werk ben als ik klaar ben moet je direct weg (i.p.v. daar aan je verslag te werken of iets dergelijks). Het is allemaal zo vreemd en onwerkelijk, ik probeer maar te relativeren met het komt wel goed. Ik merk alleen dat dat steeds moeilijker wordt naarmate de situatie in ons land erger wordt. Dank voor je fijne realistische blog vandaag!
Wat een lastige situatie op je stage inderdaad! Ik kan me voorstellen dat dat je best wel bezighoudt en dat het heel onwerkelijk voelt. Het is ook zo’n bizarre situatie. Zelfs mijn oma van 88 zei vandaag dat ze nog nooit zoiets als dit heeft meegemaakt. Hopelijk kunnen we er na een tijdje op terugkijken als een gekke periode die achter de rug is én juist door deze periode meer dan ooit genieten van dingen die ooit zo vanzelfsprekend leken.
Ik was er ook heel rustig onder maar donderdag besefte ik het toch ook ineens dat het wel heel serieus is. Toen raakte ik er toch een beetje nerveus van. Ik ben wel blij met de beslissingen van de regering. Ik vond al dat het lang duurde voor er echt actie ondernomen werd. Ik werk thuis volgende week en daar ben ik wel blij om. Ik vind het ook helemaal niet zo erg dat we nu een beetje verplicht zijn om binnen te blijven. Vind het alleen maar positief aangezien ik dat sowieso het liefste doe. Ik probeer het maar op die manier te bekijken. Ik hoop alleen wel dat er nog wat dingen in de winkel liggen als we morgen gaan :p
Mooi dat je er ook het positieve van kunt inzien! Net als jij vind ik het thuiswerken en meer binnen zijn inderdaad zo erg nog niet. Maar het blijft een gekke en zorgwekkende situatie allemaal. Ik ben wel blij dat het hamsteren in de supermarkten nu een beetje voorbij is trouwens. Kan ik in ieder geval weer zonder me zorgen te maken gewoon brood of wc-papier kopen 😉
Wow, heel mooi geschreven. Dat genieten vergeet ik nu ook best wel. Ik maak mij best zorgen. Heb daarom ook onze vakantie om geboekt, waar ik al ruim 6 maanden naar uitkeek. Maar dat is natuurlijk niet erg, als je naar de erst van de ellende kijkt. Het maakt mij vooral onrustig. Vandaag dus een lekkere thuis dag.
Ah wat rot dat jullie de vakantie moesten omboeken door corona, maar wel een goede keuze inderdaad. Hopelijk kunnen jullie over een tijdje, als dit alles voorbij is, alsnog volop van deze mooie vakantie gaan genieten.
Een mooi artikel! Ik zit helaas thuis met verkoudsheids/griepklachten, dus doe het ook maar even rustig aan. En ik geniet van het wandelen met onze hond, omdat ik dan toch eventjes naar buiten kan, mits ik me er goed genoeg voor voel. En verder is het inderdaad een hele mooie om even stil te staan bij de dingen die -ondanks alle chaos- wel gewoon door gaan en de mooie dingen om ons heen, die we normaal voor lief nemen.
Ik vind het heel erg lastig. Zelf ben ik er denk ik vrij nuchter onder en ga ik gewoon naar de supermarkt als ik wat nodig heb of even naar een vriendin of oom en tante. Toch qua werk (werk bij mensen thuis, ouderen, paar uur per week) is het wel een ding. Want juist de ouderen zijn zwakker dan de meeste jongere mensen. Het is nu eigenlijk afwachten wat er gaat gebeuren. Vanmiddag weer een spoedoverleg dus ben erg benieuwd.
Sinds de krokusvakantie is het hier in België neerwaarts aan het gaan. Ik herinner me nog dat ik die zondag, de laatste dag van de krokus, naar het nieuws keek. Toeristen kwamen terug van Noord-Italië , nadat ze een zorgeloze vakantie hebben gehad. Maar natuurlijk vond niemand het nodig om hen te screenen… En zie nu. 900 besmettingen. En dit gaan er enkel nog meer worden.
Gek hè hoe snel het allemaal is gegaan? Ik had steeds het idee dat het wel goed zou komen, maar uiteindelijk is het toch veel sneller gegaan dan gedacht. Heel heftig hoe erg het allemaal in Europa (en ook in andere delen in de wereld) is op dit moment!
Ik ben dit weekend thuisgebleven. Van mijn werk mag ik nog niet thuiswerken, maar ik hoop dat ze dat heel snel gaan aanpassen.
Het heeft op mij veel meer invloed dan ik dacht. En dan niet zozeer praktisch, maar wel mentaal. Ik vind thuiswerken echt verschrikkelijk saai en hoewel ik gisteren enorm heb genoten van het mooie weer, heb ik vandaag een beetje een baaldag. Jouw artikel helpt gelukkig wel een beetje 🙂
Ik snap wel dat je het thuiswerken zonder collega’s om je heen best wel even wennen (en lastig) vindt. Het is ook niet niks dat in één klap alles anders is. Hopelijk lukt het een beetje om aan de situatie te wennen en kun je via Skype toch nog een klein beetje van het leuke contact met je collega’s genieten.
Mooi artikel Romy! De wereld staat indd op zijn kop. Ik vind het lastig; aangezien ik in de kinderopvang ‘gewoon’ aan het werk moet en er zelfs kinderen zijn (nu nog zonder symptomen) die gewoon naar de opvang komen…. Noa laat ik met alle commotie lekker thuis de aankomende tijd. Ik hoop dat mensen stoppen met het ik-ik-ik idee en voor een ander en zichzelf gaan zorgen op een andere manier. Niet alle schappen leeg kopen en paniek zaaien… Ik ben heel benieuwd hoe dit uiteindelijk gaat uitpakken allemaal
Inderdaad zijn er gelukkig echt nog wel lichtpuntjes!
Om eerlijk te zijn ben ik er zelf eigenlijk vrij rustig onder, maar ik merk op het werk wel duidelijk dat sinds donderdag de paniek echt is uitgebroken onder de mensen. Voor mij als doktersassistente komen er dus behoorlijk hectische weken aan ben ik bang. Zelf begin ik inmiddels ook verkouden te worden, maar hup, gewoon aan het werk. We gaan het meemaken.
Wat zal het een heftige periode zijn op je werk als doktersassistent nu. Heel veel respect in ieder geval voor het werk dat je doet! Veel sterkte de komende tijd en weet dat alles wat je doet echt heel erg wordt gewaardeerd – nu meer dan ooit!
Ik woon zelf in Brabant dus de “paniek” is hier behoorlijk groot maar ik probeer echt rustig en positief te blijven. Het heeft geen zin om paniek te zaaien en uiteindelijk worden we hier alleen maar creatiever en liever van! Liefs
Ik woon in Brabant. Hier is het al een week crisis. En het neemt alleen maar toe inderdaad. De scholen sluiten. Horeca dicht. Ik hoop dat het helpt. Ik zie wel saamhorigheid groeien, evenals acceptie en geduld. Ik zou het liever niet zie om de reden zoals nu, maar het is wel een welkom bij-effect. Ik krijg wel een knoop inmijn maag van hoe nu verder… zo veel gevolgen voor zo veel mensen. Maar misschien brengt het ons terug tot de kern. Wie weet. Maar nogmaals, de aanleiding ‘sucks’
Helemaal eens met wat je beschrijft! Deze situatie is vooral heel erg naar, maar brengt ook wel kleine mooie dingen met zich mee. De saamhorigheid zie ik zelf ook heel erg en is echt wel iets heel moois. Ik hoop dat we uiteindelijk allemaal sterker uit deze situatie komen en dat het ook wat meer liefde voor elkaar met zich meebrengt. Wie weet!
Van de week werden alle scholen ook dicht gegooid tot de paasvakantie (ergens begin april is dat) en ik werk in een supermarkt. Die mogen niet dicht, en ergens ben ik daar dankbaar voor. Natuurlijk zou ik de rust goed kunnen gebruiken, maar ik zou echt gek worden als ik niks meer kon doen. Dit weekend was net eentje waar ik heel moe was en veel pijn had (en nog steeds heb). En het klinkt gek misschien, maar doordat ik wist dat er buiten toch weinig te doen was was het makkelijker om rust te nemen. Het is niet gemakkelijk, maar ik denk dat het juist nu zo belangrijk is om te blijven hopen en positief te blijven. Want ik geloof altijd: zolang er hoop is, is er leven. Uiteraard neem ik de maatregelen serieus. Er rijden ook minder treinen en net mijn trein is er ook bij, toen heb ik een oplossing gezocht. En toen was ik trots op mezelf omdat ik besefte dat ik altijd zo handel. Oplossingericht en altijd doorzettend. Dus dat was een lichtpuntje. Ik ga er van de week ook iets over op mijn blog zetten. Want het speelt echt heel hard en dit is niet te negeren natuurlijk.
Ten eerste heel erg veel respect voor het mooie werk dat je op dit moment levert in de supermarkt! Ik kan me zo voorstellen dat het flink aanpoten is en dat de dingen die je daar nu meemaakt ook niet altijd even makkelijk zijn. maar wat mooi om te lezen hoe je hoopvol en positief blijft, ook nu. Pas goed op jezelf en wees – meer dan terecht – ook trots op al het mooie werk dat je doet. Juist nu heb je daar alle reden voor!
Wat een mooi artikel! Donderdag was ik op werk nog bezig met de make-over actie die we binnenkort organiseren, totdat er een aantal deelnemende merken hadden afgezegd vanwege corona. Wat een onzin, zeiden we toen nog. En kijk ons nu :p. Bizar hoe een situatie binnen enkele uren tot dagen zo uit de hand kan lopen. Al moet ik wel zeggen dat ik blij ben met de nieuwe maatregelen, het is goed dat Nederland zo snel reageert. Hopelijk kunnen we zo de besmettingen beperken, zodat er niet meer onnodig mensen hoeven te sterven. Vind het zo heftig allemaal!
Ja bizar hè?! In heel korte tijd is er echt heel veel veranderd. Maar wel heel fijn dat bijna alle Nederlanders zich aan de maatregelen houden en dat er zo snel acties zijn genomen. Hopelijk kunnen we daarmee de gevolgen beperken, want het is echt heel heftig wat corona allemaal teweegbrengt.
Bizar hoe snel het allemaal is gegaan! Ik was er ook eerst heel nuchter onder, maar toen het ook tot mij doordrong hoe ernstig het is, voelde ik net als jij toch best even paniek.
Fijne tips om verstandig te zijn in deze situatie én toch nog fijne lichtpuntjes te hebben!