Nog maar negen dagen en staan wij met oliebollen, Jip-en-Janneke-champagne, sterretjes en een huis vol ingepakte dozen te proosten op een nieuw jaar. Maar aangezien ik graag meedoe aan het sentimentele terugblikgedoe op het afgelopen jaar, kijk ik liever eerst nog even over mijn schouder. Elk jaar is er één met geweldige ups, vreselijke downs en een hele hoop ertussenin. Maar ik maak er graag een sport van om de allerfijnste ups aan het eind van het jaar te verzamelen. Dus, hier komt mijn fijnste verzameling van hoogtepunten van 2023. Een paar daarvan kun je vast al raden…

Oh ja, kleine kanttekening!

Ik weet dat deze laatste weken van het jaar voor sommige mensen met een hoge lat en minder fijne gevoelens gepaard gaan. Toen ik een jaar of acht geleden vrij beroerd in mijn vel zat, vond ik deze periode ook altijd extra confronterend. Het voelde dan alsof je opeens grootse doelen moet gaan stellen. Alsof je moest kunnen terugblikken op een jaar vol hoogtepunten waarin al je dromen uitkwamen, terwijl dat lang niet altijd zo is. Alsof je net zo vrolijk moest proosten als de rest. En ik weet uit die tijd: als je zelf een jaar met meer downs dan ups hebt gehad, kunnen dat soort “Wauw, kijk mijn jaar eens!”-lijstjes ook confronterend zijn. Waarom diegene wel en ik niet?

Weet in die gevallen dat je maar een fractie van iemands leven ziet. Dat op de mooie-mijlpaal-lijstjes niet de mindere momenten staan die er ook waren. Dat achter elk vrolijk kerstgezelschap verhalen schuilgaan, en dat iedereen tranen laat. Ook ik heb momenten gehad waarop ik met mijn handen in het haar zat, huilde om niets, mezelf na hormonale buien bij elkaar moest rapen, verdrietig was over dingen van lang geleden of baalde van hoe ik compleet in mijn eigen valkuilen trapte. Ook als je alleen de positieve kanten ziet, is dat niet het enige wat er is. Misschien is dat een geruststellende gedachte.

Je hoeft niet terug te blikken en doelen te stellen. Zie het anders gewoon als twee normale weken. Ik hoop vurig met je mee dat de komende 365 dagen van het jaar je meer moois brengen. En dat de fijne lichtpuntjes de mindere momenten een beetje kunnen dempen. Ik denk aan je, en ik weet zeker dat er met mij veel meer mensen zijn die jou een hart onder de riem steken ♥

Mijn mooiste 2023-momenten

Dat gezegd hebbende, dit zijn de fijne momenten die mijn 2023 een beetje of zelfs héél veel mooier maakten.

1. De grote buurten-verken-toer, waarbij we samen in de auto stapten om te bepalen waar we later wilden wonen. Dit was op het punt dat we nog niet wisten of het Amstelveen, Aalsmeer, Utrecht, Maarssen, Leidsche Rijn of Breukelen zou worden. De blijdschap was uiteraard nóg groter toen we unaniem en na veel wegstreeplijstjes besloten dat het mijn favoriete plek werd: Amstelveen. Ook al hadden we toen nog geen huis gespot en wisten we dat onze zoektocht nog maanden kon duren, mijn blijdschap ging toen al door het dak. Yup, ik heb zelfs gehuild van vreugde toen we dé keuze maakten.

2. Voor het eerst in mijn leven door de straten van Notting Hill wandelen in Londen. Voor een kleurenliefhebber als ik is dat een compleet walhalla. Sowieso vond ik ons bezoek aan Londen fantastisch. Van de Eurostar-reis tot het duurbetaalde rondje London Eye, de schitterende Kew Gardens en de hippe all day breakfast-tentjes waar we stapels pancakes aten op elk mogelijk tijdstip. Ik heb van elke minuut genoten.
3. Te horen krijgen dat dat ene droomhuis waar wij onze zinnen volledig op hadden gezet daadwerkelijk van ons werd. Ik weet het nog zo goed: die ene dag in mei terwijl we lunch aan het maken waren. Dat ene verlossende telefoontje. “Zijn jullie samen? Ik mag jullie iets vertellen: jullie zijn de nieuwe eigenaren van het huis”. Nog steeds voelt het soms als een onwerkelijke droom.
4. Mijn vader mee uit eten nemen naar Bloem in Amsterdam. Dat is zonder twijfel mijn lievelings vegan restaurant, en het was sowieso heel leuk om dit als vader-dochter-ding te doen. Ik deed het hem cadeau omdat hij me regelmatig helpt bij mijn jaaraangifte voor mijn bedrijf. Maar eigenlijk moeten we dat ook zonder dit soort redenen vaker doen.
5. Valentijnsdag vieren in het meest belabberde restaurant ooit (iets met koude bloemkool uit de diepvries…), maar wel met het meest gezellige gezelschap ooit. En met een hartjesballon aan onze stoelen. Dat laatste maakte een hoop goed.

6. De show van Pieter Derks bijwonen in het schitterende Carré. Naar het theater gaan is altijd leuk, maar Carré heeft extra veel allure.
7. De grote familiedag inclusief een 3 uur durend levensecht familiespel met de meest typische oud-Hollandse spelletjes. Ik kwam daarna compleet overprikkeld maar wel zielsgelukkig terug. Dertien man hun best zien doen om het spijkerpoepen te winnen of met plakkertjes op het hoofd ringen te zien gooien is een leuke bezigheid op zich.

8. Na een compleet spontaan gooi-alles-maar-bij-elkaar-taartexperiment een bijzonder goed gelukte dadeltaart uit de koelkast halen. Van al mijn kook- en baksessies dit jaar was dit sowieso de best gelukte! Het recept vind je hier.
9. Koningsdag beleven! Het klinkt vast suf, maar dit is mijn meest favoriete feestdag van het jaar. Ligt vast aan de grote vlooienmarktliefde in mij. Ik kwam er dan ook inderdaad met heel veel aankopen vandaan.
10. Na vele jaren zonder Keukenhof-bezoekjes (bedankt, corona!) eindelijk Bart de prachtige tulpenkunstwerken bij dit typisch toeristische uitstapje laten zien. Het was een heel gezellige middag met als resultaat een volle SD-kaart, een gevuld hart en een paar souvenirs.

11. En dichter bij huis van de roze oase van rust bij het Amstelveense Bloesempark genieten. Alleen al daarom kijk ik uit naar de lente. Wist je trouwens dat het gisteren de kortste dag van het jaar was? Oftewel: de lente komt er (uiterst langzaam, maar elke vooruitgang is vooruitgang!) aan.
12. Nogal wat tripjes naar Appel & Ei, waarbij ik standaard meer tweedehands parels meenam dan dat ik zelf kleding kwam inbrengen. Mijn allerbeste vondst waren de blauwe jurk (zie hierboven) en één van mijn weinige broeken. Ik kocht dit jaar bijna geen enkel nieuw kledingstuk, maar duikelde wel een hoop tweedehands vondsten op.
13. Helemaal hyped zijn door mijn eerste Foodello-bestelling. Ik vind het nog steeds een geniaal concept: bijna-over-de-datum-boodschappen kopen voor een veel kleiner prijsje in een online supermarkt. Je kunt in een eerder artikel nogal enthousiast en nogal uitgebreid lezen over mijn ervaring met Foodello.
14. Het nieuws dat ons huis was verkocht aan een heel enthousiaste koper. En oké, überhaupt het feit dat we klaar waren met de bezichtigingen en het verkoopklaar maken van ons huis was ook best een fijn idee. Dat was een grotere bevalling dan gedacht (met wel als voordeel dat we toen al zo drastisch hebben opgeruimd dat er nu nog maar weinig weg te doen valt!).
15. Mezelf dit jaar trakteren op een nieuwe laptop (mijn vorige was 7 (!) jaar oud en tergend slecht) en een nieuwe telefoon (zelfde verhaal, maar dan 4 jaar oud). Met technologie ben ik iemand die dingen blijft gebruiken totdat ze het echt compleet begeven. Als ik dan op het punt kom dat ik mezelf toch een vervanger toesta, dan ben ik nóg gelukkiger met de mega-vooruitgang die de nieuwkomer is.

16. Een presentatietraining volgen (nog op het nippertje met het STAP-budget!) en daar veel zelfverzekerder vandaan komen. Ik ontdekte daar dat ik prima kan presenteren, maar dat mijn ademhaling een beetje overhoop ligt. Kijk, daar houd ik van: praktische problemen die je makkelijk kunt oplossen met een rijtje oefeningen en tips. Dus de eerste ademcoachingssessie is inmiddels achter de rug. Blijk je ook nog heel zen vandaan te komen trouwens. Een welkom pluspunt!
17. Met een vriendin die ik niet zo vaak zie winkelen in de stad en de nieuwe menukaart van Bagels & Beans (die ik overigens errug goed vind) uitvoerig testen.
18. Sowieso gezellige een-op-een-dingen doen met de lieve meiden die ik in de afgelopen 25 jaar om me heen heb verzameld. Ik ben niet zo van de mega-vriendengroepen. Maar de vriendinnen die ik heb (sommige al mijn hele leven, sommige wat korter) zijn me heel dierbaar.
19. Heel veel boeken luisteren via mijn cadeautje aan mezelf: Storytel. Ik geloof dat ik er wel 20 heb geluisterd dit jaar, terwijl ik eerder al moeite moest doen om de 5 boeken per jaar aan te tikken. Ik heb genoten van elke gelezen (kuch, geluisterde) letter. Eindelijk heb ik het leesvirus weer te pakken, nadat “meer lezen” steeds jaar na jaar mijn compleet mislukte goede voornemen was.
20. Geïnterviewd worden voor Gabriëlla voor de podcast van De SEO-school. Ik noem mezelf altijd meer een schrijver dan een spreker, dus dit was ver uit mijn comfortzone. Maar uiteindelijk o zo leuk! We kletsten honderduit over schrijven, mijn blog, SEO en toekomstdromen.

21. Pannenkoeken eten met Laurie bij het fantastische Mr. Stacks in Amsterdam. Het restaurant bestaat helaas niet meer, maar de herinneringen aan de geslaagde dag én de foto’s van de mega-stapel pannenkoeken blijven.
22. Een prachtige bruiloft in het Rotterdamse Wereldmuseum bijwonen van vrienden en daar tot in de late uurtjes van genieten. Oh ja, en ook nog cashual het boeket van de bruid vangen. Het was ook nog een kunstboeket, dus ik heb het nog steeds staan. En nee hoor, dat is geen hint. Ons spaargeld zit al in de verbouwing, dus voor een bruiloft moeten we eerst nog even doorsparen 😉
23. Dé kapper hebben ontdekt waar ik wél met vertrouwen heen ga. Aangezien ik door een paar verkeerde kappersinterpretaties van “Alleen de puntjes eraf graag” (best bijzonder dat je dan opeens met een boblijn de deur uit loopt) lichte kappervrees had ontwikkeld, is het extra bijzonder dat ik nu helemaal happy ben met een kapper.

24. Mijn 30e verjaardag in heel veel etappes vieren en onder andere met Bart naar het meest geweldige Mexicaanse restaurant gaan om daar deze superkleurrijke toetjes te eten (en een hoofdgerecht uiteraard, maar het toetje was lekkerder en fotogenieker!). En daarnaast met twee vriendinnen stipschilderen, taart eten met familie en bij opa en oma verschijnen met cupcakes. Het was een langgerekte en daardoor extra leuke verjaardag.
25. Heel veel “Wauw, knijp me even!”-opdrachten waar ik dit jaar voor mocht tikken. Sowieso kan ik oprecht zeggen dat ik heel blij word van wat ik mag doen als werk. Ik zette dit jaar ook (uiteraard met enige pijn en wat schuldgevoel) een paar opdrachten stop, maar kreeg er mega-gave opdrachten voor terug.
26. Het laatste stukje Pieterpad wandelen om zo mijn schoonvader aan te moedigen tijdens zijn allerlaatste etappe van deze wandeling. We liepen met de hele familie mee en dat was heel bijzonder. En sowieso, wat is Zuid-Limburg mooi! Ik moet Maastricht bezoeken maar eens op mijn doen-in-2024-lijstje zetten.

27. Superromantisch met Bart samen cashual dansen door de klaprozenvelden, omdat Marissa ons samen fotografeerde. Haar foto kreeg uiteindelijk ook een plekje op onze verhuiskaart. Ik word altijd extra verliefd op mijn wederhelft van zo’n kijk-elkaar-zwoel-in-de-ogen-shoot, en als ik het resultaat daarna zie verander ik al helemaal in één groot wegzwijmelcliché.
28. Het businesscoachingstraject voor copywriters dat ik nu volg bij Tim Daalderop. Ik ben inmiddels 5,5 jaar freelance tekstschrijver (waarvan 3,5 jaar fulltime), maar ook onderweg loop je weleens tegen hobbels aan of vraag je je af of dingen anders of beter kunnen. En toen was daar Tim! Ik heb niet normaal veel van hem geleerd, vooral over meer rust inbouwen. Als klap op de vuurpijl heb ik besloten om volgend jaar mijn complete website RomyVeul.nl een make-over te geven. Iets met veel meer kleur en sprankeling, zodat de site meer past bij wie ik ben en wat ik wil uitstralen. Dat is meteen het belangrijkste wat ik uit het businesscoachingstraject hebt meegenomen: je mag jezelf zijn, ook in zakelijke contacten. Dan trek je vanzelf de mensen aan die daar het beste bij passen.
29. Met mijn moeder naar het toneelstuk van Bettina Holwerda en Renée van Wegberg over het jonge ouderschap. Ondanks dat ik nul komma nul in die doelgroep pas, heb ik me kostelijk vermaakt, gekletst, gedanst en nog net niet de wangen van mijn gezicht gelachen.

30. De komst van onze nieuwe (bijna-af) keuken die precies zo is geworden als we hadden gehoopt. Eén aanrechtblad volgt nog in januari. Maar zelfs zonder aanrecht ben ik al verliefd op hoe het eruitziet. Ik had begin dit jaar nooit gedacht dat ik aan het einde van het jaar eigenaar zou zijn van een droomkeuken met roze tegeltjes. Laat de eerste kook- en baksessies (en vooruit, ook graag het aanrechtblad) maar komen in het nieuwe jaar!
31. Dat ik een paar weken geleden spontaan in Project Eettafel Meesjouwen Vanaf De Keizersgracht verzeild raakte, wat een bijzonder avontuur werd. Ik spotte langs de gracht een tafel waarin ik acuut mijn nieuwe bureau zag. Ik bedoel: een echte eikenhouten tafel met een verhaal kón ik niet laten staan. Dat mijn ruimtelijk inzicht me flink in de steek liet (“Past de tafel echt in de auto, schatje?”, vroeg Bart. “Ja, ik denk het wel, hoor!”, antwoordde ik nog. Nou onmogelijk dus!), maakte het er uiteindelijk nog best grappig op ook. Er kwamen een schroevendraaier van een Italiaans restaurant, een lief 80-jarig stel dat hun kelder te leen aanbood om de tafel te stallen, een autorit naar mijn ouders en daarna heel veel gesjouw aan te pas. Maar wat hebben we gelachen, uiteraard vooral toen de tafel uiteindelijk écht binnen onze vier muren stond.
32. Een gastcollege geven op Fontys Hogeschool over vooroordelen rondom ondernemerschap en hoe je kunt ondernemen op je eigen manier. Het was de eerste keer dat ik als soort-van-docent voor een groep jongeren stond, maar ik vond het heel tof om te doen. Zolang je het maar lekker interactief maakt, blijven zelfs de meest afgeleide jongeren er nog best goed bij.
33. Ons huis eindelijk ONS huis zien worden. Toen de vloer, de muren en na een tijdje zelfs de buitenmuren eruit lagen, vroeg ik me soms even af of het ooit goed zou komen. Maar voilà, een paar weken later al hadden we gloednieuwe kozijnen, vloerverwarming, een paar vierkante meter extra huis en fris gestukte muren. Verbouwen is een avontuur op zich. Maar wat ben ik blij dat we het avontuur zijn aangegaan! Misschien ook stiekem wel omdat het mijn grootste les loslaten ooit is gebleken.

En verder heel veel lachbuien, liefde, mooie woorden, bijzondere kansen, Pippa-knuffels, schouders om op te leunen en meer van dat. Het zijn de kleine dingen die uiteindelijk het allerzwaarst wegen.

Wat was jouw mooiste hoogtepunt van 2024?