De avond van oudejaarsconferences, oliebollen en klinkende glazen zit er weer op. Of beter gezegd: er zit een heel jaar op. Vaarwel 2022, welkom 2023! Ik wens jou allereerst een fantastisch 2023 toe. Dat dit maar een jaar mag worden waarin je stoutste dromen uitkomen, je veel doet waar je vrolijk van wordt en allerlei grote en kleine geluksmomenten op je pad krijgt om intens van te genieten. Verder wens ik je voor de momenten dat het tegenzit alle (zelf)liefde en steun om de moeilijke dingen lichter te maken. Over dromen en doelen gesproken, ik heb een lijst klaarstaan voor het nieuwe jaar. Dit zijn de doelen waar ik komend jaar mee aan de slag wil gaan.

Nog even over 2022

Vooruit, laat ik niet zomaar het 2022-boek dichtklappen. Het afgelopen jaar was er nogal één. Hoewel er geen grootse mijlpalen van het niveau verhuizing, nieuwe baan, bruiloft of baby waren, gebeurde er een heleboel. Ik werkte hard aan mezelf, leerde eindelijk beter ‘nee’ zeggen en maakte meer tijd vrij voor mezelf en voor mijn blog. Ik zette weer een stuk vaker voet buiten de deur nu Nederland van het coronaslot af is, wat ik ook als introvert meer gemist had dan gedacht. Ik sprak vaker af met vriendinnen, zag weer veel mooie stukjes Nederland en genoot daar met volle teugen van.

Ook ging ik met Bart de Duitse grens over voor een trip naar het Zwarte Woud en stapte in het vliegtuig naar Kopenhagen. Ik stond vele uren in de keuken om nieuwe dingen in elkaar te flansen, tikte een heleboel hersenspinsels uit tot artikelen en deed mezelf een nieuwe camera cadeau om nog meer van het leven vast te leggen.

Verder namen we afscheid van mijn opa en oma, merkte ik weer hoe groot de kracht van liefde is, nam ik zakelijke beslissingen die mijn leven luchtiger maakten, kregen we een nieuwe badkamervloer, schoof ik aan in talloze leuke lunchtentjes voor bowls, broodjes en meer, en heb ik trouw geen enkele week hardlopen overgeslagen. Ik las mooie boeken, er klonken talloze podcasts door mijn oortjes, ik speelde spelletjes met familie en ik genoot van natuurveranderingen, maar huilde uiteraard soms ook om gemis, onzekerheid of herinneringen die ik liever had gewist.

Ik leerde heel veel over mezelf, ging mezelf meer accepteren met al het mooie én minder mooie dat mij mij maakt, en ben daar achteraf best trots op.

2022, je was een achtbaan. Maar wel eentje die ik niet had willen missen!

Hoe staat het ervoor met mijn 2022-doelen?

Ook in 2022 stond er op de eerste dag van het jaar een doelenlijstje klaar. Of daar nog wat van terechtgekomen is? Zeker! Eén doel heb ik halverwege januari al geschrapt (niet zo mijn ding!), maar met de rest ben ik goed aan de slag gegaan.

Mijn motto voor dit jaar was “Meer schijt, minder spijt”. In minder stellige taal: ik wilde me minder aantrekken van wat anderen vinden (of nou, eigenlijk vooral van wat ik denk dat anderen kunnen vinden). In plaats daarvan wilde ik volop doen wat voor mij goed voelde. Mijn spontane en creatieve kant extra veel speelruimte geven. Lekker doen wat in me opkomt en wat goed voelt.

Dat is goed gelukt. Ik heb meer spontane dingen gedaan dan ooit. Dat varieerde van pindakaasboxen ophalen (dat vind ik dus echt heel leuk!) tot spontane lunches buiten de deur, slapen in een boshuisje of creatieve plannen die niet tot morgen konden wachten. Dat spring-in-’t-veld-achtige is óók wie ik ben. Heel blij dat ik daar het afgelopen jaar weer meer van heb gezien!

Over mijn andere doelen van het afgelopen jaar:

• Elke maand een self-care uitje. Check! Oké, soms deed ik een maand niks en soms de volgende maand twee dingen. Maar dan mag ik het doel wel geslaagd noemen, toch? Ik trakteerde mezelf op een kleurenanalyse, ik deed mezelf heerlijke lunches cadeau en volgde een paar events en cursussen puur voor mezelf (zonder werkdoel). Dat beviel uitstekend en is zeker iets wat ik in 2023 wil doortrekken.
• Meer schijt hebben. Ik heb nog nooit zó vaak ‘nee’ gezegd als het afgelopen jaar. Daar kreeg ik veel rust in mijn hoofd en een vleugje meer zelfvertrouwen voor terug. Ik maakte een paar keuzes waarmee ik misschien anderen teleurstelde, maar die voor mij wel goed uitpakten. Überhaupt leefde ik meer mijn leven zonder me al te druk te maken over reacties van anderen. Ik kan niet zeggen dat de meningen van anderen me niets meer doen. Natuurlijk maak ik me er soms nog druk over of baal ik als mensen niet achter me staan. Maar hoe vaker ik tóch voor mezelf kies, hoe beter die fuck it-mentaliteit vast wordt.
• Vaker spontane dingen doen. Ja ja ja, dit is gelukt. En het was fantastisch! Ik gunde mezelf vaker een moment onder werktijd om bijvoorbeeld te wandelen, wat lekkers klaar te maken of mijn fototoestel erbij te pakken. In de weekenden deed ik meer leuke dingen dan de jaren ervoor en ik gaf ook regelmatig toe aan mijn wat impulsieve “Oh ja, leuk!”-neigingen. Zoals die keer dat ik met Laurie compleet spontaan (we kenden elkaar nog niet) naar de KreaDoe ging.
• Nieuwe camera en Adobe Lightroom ontdekken. Eerste punt: geslaagd. Op de valreep van 2022 kocht ik mijn nieuwe Canon EOS R7 en we beginnen inmiddels beste maatjes te worden. Het tweede punt? Daar is weinig van terechtgekomen. Eerst maar eens de camera verkennen. Laat een Photoshop- en Lightroom-cursus nu net één van mijn zakelijke doelen (daarover later deze week meer) voor dit jaar zijn.
• Elke dag 1 seconde filmen. Het begon heel goed en leuk. Maar ergens halverwege januari sneuvelde dit plan. Toch niet zo mijn ding!
• Mezelf meer creatieve ruimte geven. Heel veel koken en bakken, schrijven (voor de leuk en voor de blog), creatieve projecten starten (of daar plannen voor maken), cursussen volgen om nieuwe dingen te ontdekken – dat wilde ik en dat deed ik ook. Qua creativiteit was het een topjaar. Ik ben iemand met 1001 hobby’s en dit jaar heb ik mezelf voor een deel van die 1001 creatieve uitspattingen de tijd gegeven. Ik vond het vooral heerlijk om me naast mijn blog en schrijven volop te storten op kook- en bakprojecten en fotografie.
• Dingen direct uitspreken. Mijn doel was om me over van alles – ergernissen, dingen die me dwarszitten of juist mooie gedachten (“Weet je wel hoe trots ik op je ben?”) – meer uit te spreken naar mensen om me heen. Ik dacht altijd dat ik een open boek was, maar ontdekte dat ik nog te vaak probeerde om dingen in mijn uppie te fixen. Niet de meest handige tactiek als je je hoofd piekervrij wilt houden! Ik kan wel zeggen dat ik meer dan ooit praat met mensen als er iets is, maar ook mooie dingen vaker zeg. Ook iets wat ik er in 2023 graag in houd!

Máár 2022 is voorbij. Nu is het tijd voor een nieuw jaar en nieuwe doelen. Dit is waar ik in 2023 mee aan de slag wil gaan:

1. Project Huis

Op privévlak heb ik (of nee, hebben we) één groot project op de planning staan: verhuizen. En nu echt! Plannen voor een ander huis zijn we al twee jaar aan het smeden. Maar ja, we wonen hier heel fijn, dus echt groot is de nood niet. Toch zou wat extra ruimte niet verkeerd zijn en zie ik ook wel uit naar een huis waarin je de boodschappen niet vier trappen op hoeft te sjouwen. Hét huis vinden is dan ook een groot project voor dit jaar. Oh ja, laten we beginnen bij het begin: we moeten het ook nog even eens worden over dé woonplaats. Er staan begin dit jaar wat rondjes door allerlei buurten gepland. Ik ben dan ook heel benieuwd waar we volgend jaar Oud & Nieuw zullen vieren.

Daarmee komt meteen een ander doel op: een thuis maken van een nieuw huis. Ik ben enorm verknocht aan deze fijne plek, ook omdat dit huis ooit mijn eerste stap naar een leven op mezelf was. Gelukkig weet ik dat je met mooie meubels, een fijne sfeer in huis en persoonlijke spullen van elk huis een fijn thuis kunt maken. En met mijn twee lievelingswezens – Bart en Pip – erbij heb ik al de belangrijkste ingrediënten in huis.

2. 12 (luister)boeken in 12 maanden

Het tweede doel is lekker concreet. De eerste stap ervoor heb ik zelfs op 31 december al gezet. Ik heb mezelf namelijk een abonnement op Storytel cadeau gedaan (iemand moet toch die eindejaarsbonus uitkeren als je eigen baas bent!). Daar kun je oneindig veel luisterboeken luisteren. Ik wil heel graag meer lezen, maar merk dat ik er niet altijd aan toekom. Nu is dat natuurlijk een kwestie van prioriteiten stellen (iets met te veel andere hobby’s hebben), maar het is ook een kwestie van creatief denken. Toen dacht ik: wat nu als ik voortaan autorijd, schoonmaak of de was vouw met een boek in mijn oren? Zo kan ik heel makkelijk meer lezen.

Natuurlijk blijf ik daarnaast nog echte boeken lezen. Door een papieren boek bladeren en je ogen moe voelen worden terwijl je in bed pagina’s omslaat, blijft het allerfijnst. Mijn doel voor dit jaar wordt minimaal 12 boeken in 12 maanden lezen, luisteren of luisterlezen. Dat moet lukken!

3. Doen wat goed is voor mijn lijf

Het afgelopen jaar voelde ik me lichamelijk niet op mijn best. Ik bleek adenomyose te hebben, wat meteen verklaarde waarom ongesteld zijn voor mij totaal géén maandelijks “feestje” was. Daarnaast had ik veel last van prikkelbare darmen – a.k.a. een opgeblazen “zwangere” buik. Volgend jaar heb ik al wat plannen gemaakt om verder te gaan met mijn zoektocht naar een oplossing. Ik ben op de goede weg, dus het kan haast alleen maar beter worden. Het eerste plan? In januari een afspraak voor voedings- en leefstijladvies.

Verder wil ik vaker overdag een wandeling maken (goed voor de spijsvertering!), meer yoga en pilates doen en overall meer luisteren naar de signalen die mijn lichaam afgeeft. Die zijn er vast niet voor niets.

4. Mijn 30e verjaardag vieren zonder “Oh jee, ik word oud!”-ideeën

Ik weet het: leeftijd is maar een getal. Dertig is helemaal niet oud. En een verjaardag is ook maar een dag. Toch voelt mijn 30e verjaardag als een heel ding. Alsof ik dan dé leeftijd heb bereikt waarop je de handleiding van het leven wel uitgevonden moet hebben. Klopt natuurlijk geen bal van, want ook op je 80e rommel je ongetwijfeld vaak genoeg nog wat aan. Daarom wil ik van mijn 30e verjaardag in mei vooral een fijn feest maken waarop ik die “Oh nee, nu komt de 40 dichtbij!”-gedachten ergens parkeer en gewoon het leven vier.

Ik heb overigens nog geen idee hoe ik het ga vieren. Vast zoals altijd met een gezellige kringverjaardag, lekkere taartjes en een onvrijwillige feestmutsfoto van Pip. En met vooral veel genieten. Want of je nu 15, 30 of 75 bent, het is zo belangrijk om te léven. Echt te leven.

Tel niet de dagen af totdat je er niet meer bent, maar tel elke dag die je hebt en maak er het meeste van. Dat probeer ik elke dag al te doen, maar op mijn 30e verjaardag doe ik het een beetje meer.

5. Mijn verantwoordelijkheidsgevoel indammen

Als er iets is waar ik graag van af wil, dan is het dit: mijn veel te grote verantwoordelijkheidsgevoel. Qua werk heb ik er minder last van, maar privé ligt hier nog wel een werkpunt voor het oprapen. Ik voel me al snel verantwoordelijk als iemand zich rot voelt. Zou het iets met mij te maken hebben? Kan ik iets doen? Moet ik iets doen? Als iemand een verzoekje op me afvuurt, maak ik er al snel een moetje van, terwijl ik ook prima kan zeggen “Sorry, dat gaat niet lukken!”.

Dit is een thema waar ik hard aan heb gewerkt, maar er is zeker nog verbetering mogelijk. Lekker doorgaan met waar ik mee bezig ben dus qua persoonlijke groei, assertiviteit en kiezen voor mezelf. Concreet betekent dat: vaker luisteren naar mezelf, kiezen voor wat ik wil en daarbij mijn grenzen niet zomaar opschuiven om ze te laten matchen met de behoeften van een ander. Zo hoop ik nog een beetje van dat onnodige verantwoordelijkheidsgevoel te lozen.

Voor jezelf kiezen is niet egoïstisch. Het is gezond. Jij bent de enige die het kan doen, en anderen vinden het vaak alleen maar fijn als je duidelijk bent over wat wel en niet lukt.

6. Vroeger van me af schrijven

Koeien moet je niet uit de oude sloot halen, zeggen ze vaak. Maar ik geloof dat het soms wel degelijk een goed idee is om wat herinneringen uit de oude doos te trekken. Ook de minder leuke. Het afgelopen jaar merkte ik dat dingen ook jaren na dato nog in je hoofd kunnen zitten. Mijn puberteit is niet de leukste geweest. Ik ben tien jaar ziek geweest en heb in die tijd ook veel meegemaakt. Ik dacht altijd “Joh, dat ligt achter me. Nu door!”. Maar afgelopen jaar heb ik geleerd dat dóórgaan ook betekent dat je gevoelens van toen en verdrietige herinneringen toelaat. Ze hebben me gemaakt tot wie ik ben, en daar ben ik trots op. Maar dat neemt niet weg dat ik soms mag rouwen om hoe dingen zijn gelopen.

Ik heb in 2022 heel hard gewerkt aan mezelf. Aan dingen achter me laten, geen schaamte voelen voor wat is gebeurd en praten over hoe het was. Wat een opluchting is dat! Daar wil ik dit jaar mee doorgaan, op welke manier dan ook. Ik wil nog meer van me af schrijven (puur voor mezelf, niet om op het internet te gooien). Net als afgelopen jaar documentaires kijken en podcasts luisteren. En nog meer openlijk erover praten. Zonder schaamte en misschien zelfs wel met een missie. Ik geloof dat veel eetstoornissen voorkomen kunnen worden of dat mensen er niet zó lang mee hoeven rond te lopen. Als ik daar iets aan kan bijdragen, ben ik een gelukkig(er) mens.

7. Een mooie reis maken

Nee hoor, we hebben geen plannen om naar de Seychellen of de VS of een andere verre vliegbestemming te vertrekken. Wel gaan we in de zomer weer een vakantie plannen. Ik heb nog heel veel mooie plekken die ik graag zou bewonderen. Hoewel ik serieuze heimwee heb, zet ik me daar graag overheen om toch bijzondere bestemmingen te verkennen. Mijn doel voor dit jaar is om weer een adembenemend mooie (Europese?) bestemming uit te kiezen. Misschien dit jaar Oostenrijk, Frankrijk of een mooi stukje Italië?

Daarnaast wil ik dit jaar weer een stedentrip met de trein plannen met Bart. Onze geplande Londen-reis met de EuroStar ging 2,5 jaar geleden niet door vanwege de pandemiesituatie. Een goede reden om dat na al die jaren over te doen! En als het Londen niet wordt, dan zou een stedenreis naar Antwerpen, Parijs of Berlijn óók geen straf zijn.

Ik kan niet wachten om te zien wat dit jaar voor mij in petto heeft. Hopelijk een mooi huis en verder veel fijne momenten, liefde en mooie lessen.

Dat alles wens ik jou ook. Dat het maar een fantastisch jaar mag worden waarin je veel vrolijks ervaart en jezelf alle geluk en liefde gunt. Iris verwoordde het op haar Instagram heel mooi. In mijn eigen woorden vertaald: “Ik hoef geen betere versie van mezelf te worden, maar ga gewoon lekker de versie van mezelf zijn die ik al ben.”