Gisteren vond ik dat de tijd toch echt rijp was. Ik ben 26 jaar, dus het mocht er wel een keer van komen. Als ik een eigen huishouden draaiende kan houden inclusief kat, dan moet deze volgende stap toch ook lukken. En dus stapte ik in de auto, op weg naar de start van een nieuw avontuur. Op weg naar het tuincentrum. Op weg naar de allereerste plant die het met mijn niet-groene vingers moet zien te stellen. Mijn (soms ietwat gênante) eerste ervaringen als kersverse plantenmoeder vond ik wel een artikel waard.
Groene vingers die een generatie overslaan
Ergens in de genen is bij mij iets misgegaan. Mijn moeder krijgt bijna wekelijks (terechte) complimenten over haar schitterende tuin vol bloemen en planten. Alles bloeit in volle glorie. Mijn moeder is dan ook vaste klant bij het tuincentrum en is elk weekend enthousiast in de weer met aarde, schepjes en tuinhandschoenen. Ook staan binnen in mijn ouderlijk huis de nodige planten en orchideeën, waarvan sommige het al minstens 15 jaar goed doen. Dat mijn moeder groene vingers heeft is dan ook zwak uitgedrukt.
Toch een schril contrast met een dochter die tot voor kort welgeteld twee plantenervaringen op haar naam had staan: een pindaplant die na een aantal weken ging schimmelen en een cactus die na mijn overenthousiaste verzorging besloot om te verzuipen. Rotzak! De groene-vinger-genen van mijn moeder zijn dan ook duidelijk ergens in de navelstreng achtergebleven.
Een enkeltje GFT-bak
Een schrale troost is dat de meeste mensen in mijn omgeving wel weten dat ik geen garanties kan geven op een lang en goed plantenleven als ze me een plant cadeau zouden doen. Met een veeleisende kamerplant zal dan ook niet snel iemand bij mij aankomen. Zo’n plant zou namelijk hetzelfde noodlot kunnen treffen als de narcissen die ik van de vorige bewoners kreeg. Vol trots zag ik eerst toe hoe de bollen uitkwamen nadat ik ze een paar keer water had gegeven. Om een aantal weken later te beseffen dat ik de verzorging ietwat had laten verwateren. Of beter gezegd, dat de narcissen wel wat meer water hadden kunnen gebruiken. Mijn eerste enkeltje naar de GFT-bak met een plant was een feit. Oeps!
“My kind of plant”
Gelukkig houden vetplantjes het beter met mij uit. Mijn tante en twee vrienden vertrouwden wél op mijn vetplantverzorgingskunsten en deden me een paar leuke exemplaren cadeau. Roze en wel! Dat zijn zeg maar wel mijn soort planten. “Een keer per week water geven is meer dan genoeg. En je kunt ze gerust eens vergeten!” Ha, that’s my kind of plant! De gezellige roze plantjes staan dan ook na een paar weken nog steeds verbazingwekkend levend in de vensterbank. Ook de hortensia die ik van een vriendin kreeg, houdt het verrassend goed uit. Hoewel ik moet toegeven dat ik “een plek in de schaduw” misschien niet helemaal goed had geïnterpreteerd en nu een klein red-de-hortensia-actieplan ben gestart. Hortensialief gaat het wel redden, dat voel ik.
Naar het tuincentrum
Maar goed, ik geef niet zomaar op. Ik had nooit verwacht dit nog eens uit mijn mond te horen, maar ik voelde opeens ernstig de behoefte om mijn huis met wat plantjes op te leuken. En dus droop ik af naar het tuincentrum. Een pannenkoekenplant moest het worden! Nadat ik eerst klunzig tien minuten tussen de tuinplanten had staan zoeken naar mijn geliefde pilea, wees een medewerker me er gelukkig op dat de kamerplanten zich ergens anders bevonden. Het viel vast niet op dat ik daar geen vaste klant ben. Ik wierp maar snel een semi-geïnteresseerde blik op de rij met hondenvoerbakken ernaast.
De pilea
Daar stond-ie dan. Tussen de vele planten met onuitspreekbare namen stond de Pilea Peperomioides, een naam die ik zonder het handige kaartje in de plant ook niet had onthouden. Zo voorzichtig mogelijk zette ik een goed uitziend exemplaar van de pilea in mijn mandje neer. Altijd even checken op dorre plekken, dat heb ik dan weer wel van mijn moeder met groene vingers meegekregen. Ik trakteerde mijn pilea op een blauwe pot en voelde me haast trots toen ik mijn kersverse plantenkindje bij thuiskomst van mijn bijrijdersstoel haalde en een prominente plek op tafel gaf. Welkom plant!
Warm welkom? Hopelijk!
Lieve pannenekoekenplant, ik ga mijn best doen een goede plantenmoeder te zijn. Beloof jij dan dat je niet meteen sip je blaadjes laat hangen als ik je één keer vergeet van vers drinkwater te voorzien? En beloof je ook dat ik je niet over een paar weken al moet verpotten? Dan kan ik me de komende weken alvast suf googelen hoe dat dan precies moet. Mam, heb jij nog tuinhandschoenen, een schepje en aarde te leen? 😉
Wat zijn jouw tips voor makkelijke planten die zelfs ik levend kan houden?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Eigenaardigheden heb ik genoeg (en dat is oké) – deze bijvoorbeeld!
"Kun je een lijstje maken van alles wat jij eigenaardig vindt aan jezelf?" Die vraag kreeg ik eens van een businesscoach. Niet omdat hij wilde dat ik zou strooien met compleet willekeurige feitjes over mezelf (doe ik met dit artikel lekker toch!). Wel om me te laten inzien dat je ook de gekke kanten aan jezelf er mag laten zijn. Je hoeft je niet te schamen. Vooruit, misschien een pietsie in sommige gevallen. Maar nooit zó erg dat je erdoor gaat twijfelen aan jezelf. Al die eigenaardigheden bij elkaar maken jou anders dan de perfecte keurslijven waarin niemand op deze wereldbol zal passen. Dus wees jezelf! Voilà, een deel van de lijst deel ik hier. Zonder schaamte. Ook deze stukjes gekkigheid typeren mij!
Favorieten | Tenenkrommende tv & overheerlijke thee
Eens in de zoveel tijd deel ik met alle plezier mijn favoriete nieuwe ontdekkingen. Fijne producten, dingen, series of plekken waar ik maar geen genoeg van krijg. Vandaag is het de beurt aan onder meer een hilarisch tv-programma, een nieuwe plant (yes, alweer!) en een paar interessante artikelen die ik las. En als grote klapper...een nieuw theesmaakje dat inmiddels een vaste plek in mijn theedoos heeft gekregen. Het mag een wonder heten!
Zelfvertrouwen opbouwen – 7 tips voor een beetje meer
Het is toch jammer dat je zelfvertrouwen niet per kilo in de supermarkt kunt afrekenen. Zelfvertrouwen geeft je het gevoel dat je dingen aankunt - zelfs als ze mega-spannend zijn. En het helpt je om niet zomaar met alle winden mee te waaien, maar met beide benen op de grond te doen wat voor jou goed voelt. Helaas, te koop voor een euro per kilo is zelfvertrouwen dus niet. Er zelf aan werken kan gelukkig wel. Dit zijn 7 tips voor stap voor stap zelfvertrouwen opbouwen.
Haha echt, wat een leuk artikel Romy! Ik zelf heb soms groene vingers, het is meer dat ik vergeet er voor te zorgen 😉 Ik geloof dat er een aantal apps bestaan die je een herinnering geven per plant wanneer je ze moet water geven! Misschien een handige (voor mij en voor jou!) Liefs!
Oeh, die apps klinken inderdaad ideaal. Echt iets voor mij! Ik ga er eens naar op zoek, want ik geloof dat vergeten water te geven bij mij ook het grootste probleem is 😉
Ik vind dit zelf een gemakkelijke plant, mijn tips zijn: in de vensterbank in het zonnetje neerzetten en elke dag een beetje water geven en je hebt binnen een paar weken kleine plantjes aan/bij je moederplant zitten!
Nou, ik lees vorderingen hoor, op plantengebied! Mooie plant heb je uitgezocht, inclusief heel fijne bloempot. Ik heb voor mezelf de hoop opgegeven. Alle planten (behalve mijn orchideeën, die doen het al zeven jaar) gaan bij mij dood, zelfs vetplanten. Ik ga dus langzaam maar zeker alles wat nu staat te verpieteren weggooien en vervangen. Jawel, ik durf het bijna niet te schrijven, maar eh…ik ga over op nep. Ieder z’n talenten:).
Haha, je hebt groot gelijk, hoor. Nepplanten staan er in ieder geval altijd mooi bij, zelfs bij een totaal gebrek aan groene vingers. Mocht het bij mij nu echt niet goed uitpakken, dan ga ik me daar misschien ook maar eens op storten 😉 Misschien moet ik orchideeën ook eens gaan proberen trouwens. Dat vind ik ook wel mooie bloemen en volgens mij zijn die best goed te verzorgen.
Leuk geschreven! En herkenbaar. Ik heb ook echt geen groene vingers, maar weet al een aantal jaren een Sanseveria levend te houden en ook de pilea staat al twee jaar te pronken… maar zelfs een cactus heb ik niet levend kunnen houden, dus ik ben benieuwd hoe dit verder gaat 🙂
Wauw, dat doe je goed! Dat geeft me hoop dat het ook bij mij misschien nog wel goed komt 😉
Hihi herkenbaar! Ik heb nu Aloë Veraplanten (ideaaaaal een keer in 3 weken water) en zo’n omaplanten die je geen aandacht hoef te geven en groeien als kool.
Ik heb geen groene vingers en dat zal ik ook nooit krijgen ?
Jouw Pannenkoekenplant is wel een schatje!
Beide planten klinken perfect, ook voor iemand als ik 😉 Misschien ga ik ook maar eens naar een Aloë Vera-plant op zoek.
Leuk artikel! Veel succes met je pannenkoekenplant! Ik heb er ook eentje en ben verbaasd hoe eenvoudig de verzorging gaat en hoe snel hij groeit. Komt goed! Ik heb nog een aantal planten binnen die het met 1 maal per week water heel erg goed doen maar ik ben dan weer niet zo’n kenner dat ik je de namen kan geven.
Ik ben dol op mijn pilea, hij is ondertussen verviervoudigd en ik heb ook echt geen groene vingers (mijn muntplantje is continu halfdood, zegmaar). Cactussen vind ik ook top, die zijn nog makkelijker!
Wauw, dat doe je goed! En dat geeft mij ook hoop dat mijn pilea het hopelijk ook wel gaat redden. Een cactus wil ik inderdaad ook nog graag in huis halen. Dat lijken me ook wel plantjes die ik levend moet kunnen houden 😉
Heb met veel plezier je artikel gelezen! Zelf heb ik wel redelijk groene vingers. Heb ongeveer 17 plantjes thuis. Hihi speciaal voor je geteld. Cactussen, vetplantjes, orchideeën en zelfs ook 1 grote kamer plant op een stam. (Naam, geen idee) Elke week doe ik op dinsdag een rondje met de gieter. Verder besteed ik er weinig aandacht aan. Best bijzonder dat ze het dan al zolang doen;) Voor de tuinen buiten heb ik een man met groene vingers. Handig. Hij werkt in de groen voorziening:)
Wauw, 17 planten is nogal wat. Petje af, hoor! En goed om te horen dat de planten het met vrij weinig water kunnen doen. Zo’n vaste plantenroutine moet ik ook nog zien te ontwikkelen. Maar tot nu toe gaat het best aardig met mijn paar vetplantjes en pilea moet ik zeggen. En mijn hortensia is ook nog niet volledig dood 😉
Volgens mij komt het wel goed met jou! Ik had namelijk zelf ongeveer net zo’n plantenverleden als jij en heb nu een plant die al een jaar straalt in mijn huis. Hij heet de peperomia argyreia en je kunt ‘m ook vinden als peperomia watermelon… Want hij heeft blaadjes die eruitzien als een watermeloen. Echt supertof. En hij is dus helemaal gelukkig met z’n wekelijkse douchebeurt,
Oh wat een geweldige plant! De blaadjes zijn inderdaad net watermeloenen. Misschien wil ik me ook nog eens aan zo’n plant gaan wagen. Ik vind het in ieder geval helemaal leuk om te ontdekken dat er meer “haalbare” planten bestaan, zelfs voor mij, dan ik altijd dacht.
Ik heb jarenlang alleen kunstbloemen in huis gehad. Sinds vorig jaar heb ik planten. Nadat ik voor de planten van een van mijn buren zorgde, begon het te kriebelen. Mijn pilea heeft sindsdien al 15 stekjes geproduceerd. Wie weet heb jij er over een paar maanden ook zoveel doorgegeven.
Wat het zorgen voor planten van de buren al niet teweeg kan brengen 😉 Zo te horen heb je het planten verzorgen helemaal ontdekt. Wat een mooi resultaat, 15 stekjes! Ik kan alleen maar hopen dat ik dat ooit van mijn pilea kan zeggen 😉
Herkenbaar! Hier ook totaal geen groene vingers van mijn moeder geërfd en mijn schoonmoeder is beter in onze tuin onderhouden dan ik. Daardoor staan al onze planten en bloemen er wel mooi bij! Onze binnenlaten hebben gelukkig niet zoveel water nodig. Eerst ging alle planten die ik in huis had dood, zelfs cactussen, maar gelukkig is het met mijn plantenverzorging al beter geworden. Onze vorige orchideeën hebben bijna een halfjaar gestaan. Het gaat steeds beter! 🙂
Sorry, binnenlaten is binnen planten! Dat stomne autocorrect veranderde het nog 10 keer dus ik heb het maar even los van elkaar geschreven!
Dat doe je goed! 🙂 Ik hoorde inderdaad laatst dat orchideeën ook goede planten zijn om me eens aan te wagen. Misschien wordt een mooie orchidee mijn volgende uitdaging 🙂
Heerlijk luchtig geschreven, hier hou ik van (maar kan het zelf niet, haha). Ikzelf heb totaal geen groene vingers. Ik zou het wel willen kunnen en misschien komt dit wel als ik ook eens op mezelf ga wonen 😉 Dan kan jij mij tips geven, haha!
Haha, het zou mooi zijn als ik nog eens een artikel met plantverzorgingstips kan schrijven. Tot die tijd ga ik maar vooral héél veel ervaring opdoen met deze eerste plantjes 😉
Wat een leuk plantenverhaal. Zelf heb ik liever buiten dan binnenplanten, die doen het bij mij veel beter. De planten in huis laat ik lekker aan mijn man over. Hij wil elk zielig piefje proberen te redden en ik vind dat vreselijk dus hij mag ze ook verzorgen ?. Dus een binnenplant tip heb ik niet voor je.
Een man zoeken die beter is met planten dan ik is misschien ook al een goede tip op zich 😉 Zelf ben ik trouwens juist beter met binnen- dan buitenplanten. Grappig! Maar dat komt misschien deels doordat ik bijna nooit op mijn balkon kom.
Het komt vast wel goed met je plantje. Nog makkelijk: graslelie, en ook de lepelplant. Die laatste gaat slap hangen wanneer ie water nodig heeft. Even geven en hij is weer tevreden.
Maar moet zeggen dat ik, met wel groene vingers buiten, toch ook al wat kamerplanten het hoekje om geholpen heb helaas. Veel hangt ook af van de luchtvochtigheid in huis. Hier is dat dus erg droog, te droog voor veel planten.
Oja, de narcissen: het is normaal dat eens ze uitgebloeid zijn, het blad ook erg achteruitgaat. Overhouden zonder tuin is lastig. Hier geef ik ze dus na de bloei een plaatsje in de tuin, waar ze dan meestal het jaar erop weer mooi uitkomen.
Je opmerking over de narcissen stelt me wel een beetje gerust dat het misschien toch niet helemaal aan mij lag. Toch fijn om te weten! 😉 Een lepelplant klinkt inderdaad ook als een goede optie. Ideaal dat hij het zelf aangeeft wanneer hij iets nodig hebt. Dat soort planten heb ik nodig 🙂
Tips vraag je me. Ik ben iemand die de nep plant van mijn collega enthousiast water geeft. Nee, sorry meid, ik kan je geen tips geven. Het enige wat ik kan zeggen is dat ik je pannenkoekenplant wel super leuk vind!
Haha, oeps! Ik moet zeggen dat dat mij misschien ook zou kunnen overkomen 😉 Hopelijk geeft deze pilea me wat langverwachte plantenervaring.
Haha, wat heb je dit leuk geschreven! Ik heb zelf ook niet echt groene vingers (net als jij in tegenstelling tot mijn moeder, maar ook mijn vader), maar hou wel van planten in huis. Soms gaat het weken/maanden goed en dan moet er opeens een reddingsoperatie plaatsvinden, haha! Veel succes en plezier met de verzorging van je nieuwe aanwinst!
Haha, met een reddingsoperatie op z’n tijd moet het vast ook lukken met de planten 😉 Hopelijk blijkt het bij mij ook beter te gaan dan ik had gehoopt. Eventueel met de nodige reddingsacties op z’n tijd, zoals nu bij mijn hortensia.
Probeer eens een Monstera. Dat vind ik een heel makkelijke plant om te onderhouden. Wij hebben erg veel planten in huis, in bijna alle ruimtes en deze doet het overal het best. Deze plant groeit ontzettend hard en het leuke is dat je stekjes dan weer in een andere pot kunt doen waar hij dan ook weer snel heel groot wordt. Ze zijn verder ook niet duur!
Oeh, dat klinkt goed! Ik vind monstera’s ook prachtig, maar wist niet dat ze zo makkelijk zijn. Ik ga daar ook eens naar kijken. Ik moet zeggen: ik vind het wel helemaal leuk om me te ontpoppen tot een plantenmoeder 🙂
Leuk! Ik vind het pannenkoekje een vrij makkelijke plant. De graslelie en de aloë’s zijn ook niet zo veeleisend!
Goed om te weten! Die twee plantjes ga ik onthouden voor als ik toe ben aan uitbreiding van mijn mini-plantenverzameling 🙂
Haha, ik heb hier stiekem wel een beetje om moeten lachen. Het heeft bij mij ook heel lang geduurd voordat ik enigszins groene vingers kreeg, maar nu ik het ‘snap’ vind ik het onwijs leuk. Mijn beste tip: altijd je vinger even in de aarde stoppen en als het droog is, kan er water bij, als het vochtig is dan sla je nog even over. Ook bewaar ik het kaartje van zo’n plant altijd nog even, dan kan ik altijd opzoeken wat de beste verzorging is.
Anyway, succes en veel plezier. Dat je pannenkoekenplant nog lang en gezond mag leven 😉
Ah, dat zijn nog eens goede en handige tips! Die ga ik onthouden voor mijn pannenkoekenplantje. Ik hoop ook dat ik langzaamaan verander in een ware plantenmoeder die plantjes levend houdt en daar plezier aan beleeft. Tot nu toe vind ik het in ieder geval leuker dan verwacht om mijn planten te verzorgen 😉
Ik kán heel goed zijn voor planten, maar ik kan ze ook jammerlijk laten sterven. De eerder genoemde lepelplant (waarvan ik zelfs de Latijnse (?) naam ken: Spathipyllum) houdt het hier al zeker 8 jaar vol, ik heb er nu zelfs een tweede bij. Hedera kan heel lang goed gaan tot ie ineens dood is. Benieuwd hoe lang de nieuwe (zaterdag gekocht) het vol gaat houden 😉
Boven staat een heel mooi kunstplantje, gewoon van de Ikea, een lange, dunne cactus (10+?), maar inmiddels ook een echte, merk onbekend, die al anderhalf jaar staat. Levend en wel! 😉
Wauw, al acht jaar dezelfde plant in leven houden? Dat doe je goed! Zo’n lepelplant klinkt als iets waar ik me misschien ook nog eens aan moet wagen. Net als cactussen trouwens. Ik ga duimen dat mijn pilea en jouw nieuwe hedera ook een lang en goed leven zullen hebben 😉
Geweldige leuke blog!
Ik weet niet of ik groene vingers heb, ik doe het best aardig geloof ik, maar heb onbedoeld ook best wat planten dood laten gaan. Tot aan totaal gehydrateerd cactussen toe. Dan denk je dat ze weinig water nodig hebben. Maar geen is dan weer té weinig… cactussen waarvan de – ja hoe noem je die eigenlijk? – cactusbollen (?) in de plantenpot lagen als platte, leeggelopen ballonnen. Vreemd om te zien, dat kan ik je wel vertellen. Maar goed, dit is geen tip, hier heb je niets aan. 😉
Wat ik je wel als tip kan geven: kijk goed naar hoe je plant het doet. Zo zie je of hij op de juiste plaats staat (je hebt een schaduwplekje en een schaduwplekje, zoals je met je hortensia ook al gemerkt hebt…). Mijn twee pilea’s stonden eerst op een kast in de slaapkamer die zeer schaduwrijk is. Een paar keer per week verloren ze een blad, dat leek mij niet goed. Ik heb ze toen in een andere (iets minder schaduwrijke) kamer in de vensterbank gezet. De volle zon staat er nooit op, maar ze krijgen wel veel meer licht. Ze doen het nu top! Ze hebben geen enkel blad meer verloren en zijn sindsdien zelfs gegroeid. Ik denk dat dit wel voor elke plant geldt, als hij te veel in de zon staat of juist te veel in de schaduw, ga je het merken. Als je merkt dat een plant het niet goed doet, en je vermoed dat het niet aan te veel óf te weinig water ligt, probeer hem dan eens op een andere plek te zetten.
Succes met je aangroeiende plantenfamilie!
Haha, ik zie de cactussen al helemaal voor me. Het klinkt stiekem wel hilarisch 😉 En ik ben blij om te horen dat ik niet de enige ben die niet altijd alles even handig heeft aangepakt met planten.
Wel een heel goede tip trouwens om te kijken naar hoe je plant het doet in plaats van puur op de boekjes af te gaan. Ik heb inderdaad bij mijn hortensia wel gemerkt hoe belangrijk dat is. Die heeft toch iets te veel zon gehad. Gelukkig is hij alleen wat verkleurd, maar doet hij het verder nog prima. Maar toch, wel een belangrijke les voor de volgende keer 😉
Wat een leuke plant! Ik ben ook niet zo goed in planten verzorgen, ik kan het wel, maar ze lijken niet echt gelukkig te zijn bij mij. Wat een leuke en sterke plant is, is het geldboompje. Dit is een vetplant en kan veel hebben. Ik heb de mijne al 5 jaar en de plant ziet er nog steeds mooi en sterk uit.
Wat een grappige naam alleen al, een geldboompje. Dat klinkt zeker als een leuke en handige plant. Ik ga hem onthouden 🙂
Ik moest lachen met je artikel. De manier waarop je het vertelt vind ik geweldig. Nee, ik ben je niet aan het uitlachen maar dat had je waarschijnlijk wel door. Ik heb helaas geen tips voor je, want ik ben zelf geen al te beste plantenmoeder. Ik heb ook geen planten. Later wil ik me er ooit wel eens aan wagen. Ik ben benieuwd hoe mijn avonturen dan zullen verlopen. Als ik dan nog steeds het geluk heb blogger te zijn, deel ik er zeker iets over.
Hihi, dankjewel voor je leuke reactie! Ik vond het ook heerlijk om eens een wat meer sarcastisch artikel te plaatsen. Er is niets mooiers dan kunnen lachen om jezelf 🙂
Sorry! Ik ben een zeer slechte plantenverzorgster. Het gaat mij beter af om voor levende wezens (lees mensen en dieren) die zelf kunnen aangeven dat zij iets te eten of drinken willen. Ik vergeet bijna altijd planten in huis water te geven. Buiten bijvoorbeeld in de voortuin lukt mij dit wel, hahaha. Ik vind de pannenkoekplant ook onwijs leuk, maar ook die heb ik vermoord.
Haha, mij gaat het verzorgen van een kat denk ik ook beter af dan het verzorgen van een plant 😉 Maar tot nu toe lukt het best aardig, moet ik zeggen. Planten op mijn balkon laat ik wel standaard doodgaan, omdat ik die vergeet. Maar bij de binnenplanten begin ik nu een soort routine te krijgen.
Hele veel succes als plantenmama, ik probeer het steeds, sommige lukken goed. Sommige gaan dood. ik doe echt mijn best! In de tuin hetzelfde helaas.
Dankjewel! Tot nu toe gaat het me best aardig af met de planten, dus ik heb goede hoop 😉 Wie weet wordt het nog eens wat na onder andere een gestorven cactus en de gesneuvelde narcissen, haha.
Bij mij zijn ze ook vergeten “groene vingers” in mijn genenpakket te stoppen, terwijl mijn ouders die wel hadden en mijn zus heeft ze ook.Maar…het lijkt er op dat ze zich alsnog beginnen te ontwikkelen, ben er zelf door verrast! Maar mijn zus heeft vorig jaar geholpen in mijn tuin en dit jaar lukt het me zowaar zelf en hebben we een vrolijk bloeiende tuin (alles in potten). Ben er helemaal blij van.
En binnenshuis zijn we 5 jaar geleden met 1 (logeer)plant begonnen, die inmiddels hier woont en gezelschap van maar liefst 5 andere planten heeft gekregen in de afgelopen jaren, die de pot uitgroeien… We kregen o.a. een lidcactus 2 jaar geleden met kerst, die jaarlijks met kerst zou moeten bloeien. Mijne bloeit inmiddels wel 4 keer per jaar! (En niet met kerst ?) (Pasen en Pinksteren overigens wel ?)
Succes met je pannenkoekenplant, hij is leuk!
Groetjes,
Jantine
Wauw, zo te horen heb je nogal wat vooruitgang geboekt met het verzorgen van planten! Wie weet had je ongemerkt toch een beetje van die groene-vingergenen meegekregen ? Toch grappig dat de cactus qua bloeiperiodes zo’n eigen leven is gaan leiden. En een goed teken natuurlijk dat je cactus überhaupt bloeit ?
heel herkenbaar, de enige planten die ik in leven kan houden zijn orchideeen en spathephilium en op wondere wijze 1 kerstster die al 2 jaar staat en telkens als ik dnk dat het over is, komen er allemaal nieuwe stekjes bij haha.. De hortensia is zeker een goeie die heeft zelf snel aan of die dorst heeft 😉
Haha, precies om die reden is een hortensia inderdaad wel handig. En zo te horen doe je het toch beter met planten dan je misschien wel denkt. Wat goed dat de kerstster het zelfs al twee jaar uithoudt 😉