Ook al zit ik er vrijwel nooit, mijn hobbykamer is toch mijn fijnste plek van het huis. Misschien wel omdat dit dé kamer is waar ik helemaal los kon gaan met alles wat ik mooi vind. Op kleur gesorteerde boeken, lades waarin alle opbergdozen tot in het vakje nauwkeurig geordend zijn, botanisch behang, slingers en bakjes aan de muur en honderden knutseltroepjes… Ik heb het allemaal in één mini-kamertje weten te proppen! Heel vaak laat ik mijn hobbykamer niet zien, omdat de kamer sinds ons samenwoonavontuur half kledingkast half hobbykamer is. Máár een paar charmante hoekjes van de kamer laten zien kan altijd. Let’s go!

Van woman cave naar hobby/rommel/kledinghok

Oké oké, een rommelhok kun je de hobbykamer niet noemen. Ik ben te opruimerig om een rommelhok te hebben, geloof ik. Van rondslingerende papiertjes krijg ik al acute opruimneigingen. (Alhoewel, onze berging kan zeker wel een Marie Kondo-sessie of drie gebruiken, maar dat is anders. Toch?). Maar de hobbykamer is zeker geen ruimte die in een woontijdschrift zou eindigen. Het mooie behangetje dat een lieve vriendin ooit met zoveel zorg voor me ophing, is grotendeels bedekt achter onze joekel van een kledingkast. Lees: mijn Pax-kast en de kast die we er voor Bart naast hebben gezet.

Dat is oké. Ik kreeg er een fantastisch leuke huisgenoot voor terug, en leuke huisgenoten brengen nu eenmaal ook spullen en kleding mee. Maar daardoor kwamen er dus ook een paar kasten bij en ging er wat hobbykamerruimte van af. Dus vandaar: alleen een paar glimpen van de hobbykamer. Simpelweg omdat de overgebleven ruimte zó klein is dat ik me niet in elke mogelijke hoek kan wurmen voor een overzichtsfoto. Dan maar wat details!

Geen kamer om te hobbyen, wel een geïmproviseerde fotostudio

Toch voelt de hobbykamer nog wel als mijn fijne kamertje. Ik zit er dan misschien nooit te hobbyen of te werken; het is fijn dát de kamer er is. Dat ik er weinig tijd doorbreng, is overigens volledig te wijten aan de belabberde wifi-verbinding in die kamer én aan de enorme herrie die de verwarming hier produceert als je ‘m aanzet. Dan komt er van werken bij mij sowieso vrij weinig terecht. We zouden eigenlijk eens bij een expert zoals verwarmingswinkel CVkoopjes moeten kijken of we het kunnen fixen met óf een nieuwe verwarming óf wat onderdelen. Maar voor nu staat de verwarming hier gewoon zoveel mogelijk uit.

Wel is de hobbykamer tegenwoordig mijn geïmproviseerde fotostudio. Ik fotografeer er alle recepten voor mijn blog en maak hier ook vaak productfoto’s en flatlays die je bij blogartikelen ziet staan. Voor sommige kiekjes ga ik op de stoel staan, voor anderen zelfs (met enig valgevaar) op het bureau. Alles voor het perfecte plaatje!

Daarnaast is het dé plek waar ik mijn hobbyspullen vandaan tover als ik in een creatieve bui ben. Er gaat, naast fotograferen, niets boven opbergdozen met mini-knutselspullen doorzoeken en door mappen met stickers bladeren op zoek naar dé spullen voor een nieuwe kaart of een ander knutselproject. Dus enorme kasten of niet, mijn liefde voor de hobbykamer is er zeker niet minder op geworden. En dat komt deels door de volgende fijne stukjes kamer…

Mijn overvolle ophangbord

Al voordat ik een huis en dus een hobbykamer had, wist ik dat ik het Skadis-bord van Ikea wilde hebben. Het was zelfs één van mijn eerste aankopen toen ik mijn handtekening eenmaal onder het koopcontract had gezet. Hoeveel muur er nou zou overblijven of niet, dit bord moest en zou een plekje veroveren. Het is uiteindelijk boven mijn bureau komen te hangen. Zo’n beetje elke centimeter van het bord heb ik gevuld met pennenbakjes, paperclips (allemaal voor de sier; ik gebruik nooit paperclips), notitieboekjes, stiften en alles wat je maar kunt bedenken aan stationery die er leuk uitziet.

Eens in de paar maanden ga ik weer helemaal los op mijn Skadis-bord en richt ik het compleet opnieuw in. De laatste toevoeging waren de gezellige vlaggetjes, die op mijn verjaardag in een verrassingspakketje zaten. Omdat het leven een feestje is en je de slingers zelf moet ophangen enzo, drapeerde ik ze maar over het bord. Maakt het feestgehalte helemaal af!

Het mooiste detail vind ik trouwens mijn eigen Vaker Vrolijk-gedichtje en de kaart met de koolmezen. Het gedichtje liet ik printen op een acrylblok als reminder voor mezelf. Ik heb lang getwijfeld welk gedicht van mijn Instagram-account ik een mini-plekje in huis gunde. Dat werd deze tekst, omdat ik er heel sterk in geloof dat af en toe kopje onder gaan geen ramp is, als je maar blijft geloven dat je wel weer boven komt drijven.

Daarnaast staat een kaart met twee koolmezen. Die kocht ik voor mezelf vlak nadat Barts moeder was overleden. Iemand vertelde me dat het helpend kan zijn om een symbool te bedenken voor een persoon die is overleden: een vlinder, een bepaalde vogel, een libelle of iets anders. Dat werd voor mij een koolmees. Met die kaart heeft die bijzondere vrouw altijd nog een plek in mijn fijnste kamertje van het huis.

Onze Ikea Expedit-kast

Dit artikel lijkt haast sluikreclame voor de bekende Zweedse meubelwinkel, maar is dat zeker niet. Ik heb toevallig gewoon bijna alle hobbykamermeubels daar gehaald. Mijn grote favoriet is onze Expedit-kast. Toen de kledingkast erbij kwam, moest ik een nieuwe oplossing bedenken om mijn knutselspul kwijt te kunnen. Net als de gemiddelde flatarchitect, kon ik maar één ding denken: de hoogte in! Dus kwamen we van een Ikea-tripje terug met deze bijna plafondhoge kast. Of nou ja, hij bestaat uit twee delen. Maar samen reiken ze haast tot het plafond. Het fijne aan deze kast vind ik dat je hem helemaal naar jouw wens kunt indelen.

Omdat open kasten ook veel stofwerk met zich meebrengen en mijn knutselspullen niet in het zicht hoeven te staan, kocht ik vooral veel deurtjes en lades. Kun je de boel mooi organiseren en netjes achter deuren verstoppen! Niemand die het ziet dat achter dat ene deurtje vier lelijke tupperware sorteerdozen staan!

Het fijnste onderdeel aan de kast vind ik de plankjes onderin. Daar kun je heel veel papierblokken op kwijt. Ik heb er nogal wat, omdat Action zijn assortiment maar blijft uitbreiden en bijna alles mooi is. Die hebben nu allemaal een mooie plek gekregen in deze vakjes. Uiteraard netjes gesorteerd op thema en kleur. Word ik een blijer mens van!

Mijn boekenverzameling op kleur

Mijn hobbykamer verraadt al wel iets van het feit dat ik een stuk of 9302 verschillende hobby’s heb. Met veel daarvan heb ik al jaren niets gedaan, maar als het om knutselspullen gaat verander ik opeens van een opruimmiep in een “komt nog wel eens van pas”-dame. Elke hobby heeft wel een stukje van de hobbykamer opgeëist: handletteren, aquarellen, kaarten maken, scrapbooken, fotograferen, schrijven, bullet journaling, persoonlijke groei, boeken lezen… Die laatste hobby heeft onder andere dit ereplekje in de kast weten te veroveren. Nu is deze bescheiden plank nog maar een fractie van mijn boekenverzameling. Maar wel een van mijn lievelingsfracties!

Een van mijn nog niet genoemde hobby’s is spullen sorteren. En dat doe ik bij boeken graag op kleur, omdat dat er zo gezellig uitziet (en omdat ik grappig genoeg altijd wel de kleur van de rug en kaft van een boek onthoud). Hier staan dan ook een paar leespareltjes tussen hun soortgenoten met dezelfde kleur kaft. Precies zoals ik er bij mijn ouders thuis ooit van droomde!

De grote Pax

Onze hobbykamer is zeker niet de indrukwekkende inloopkast zoals je die bij menig YouTuber ziet. Nu heb ik überhaupt te weinig kleding om een inloopkast te starten (en die ambitie heb ik ook totaal niet). Maar ik vind mijn fijne Pax-kledingkast ook een perfecte opbergoplossing. Zoals mijn boeken op kleur in de kast staan, zo heb ik ook al mijn jurken op kleur geordend hangen. De kast puilt inmiddels lichtelijk uit, maar dat komt vooral omdat vriendlief (met mijn toestemming) wat haakjes heeft opgeëist tussen de jurken. Maar lichtelijk vol of niet, ik word nog altijd heel blij van mijn handige opbergkast.

Omdat mijn ruimtelijk inzicht niet is wat het zou moeten zijn, en de verhuisstress daar destijds nog een schepje bovenop deed, heb ik de Pax-kast volledig laten ontwerpen door een Ikea-medewerker. Kostte een paar tientjes, maar dan hoefde ik me niet zelf te verdiepen in hoe de software precies werkte en hoefde ik ook niet later teleurgesteld te zijn over ontbrekende plankjes of onhandige oplossingen. Met een paar klikken stond daar opeens mijn fijne hoekkast die met weinig ruimte de kamer superslim benut. Nog steeds doe ik elke ochtend met een grote lach de deur van mijn kledingkast open om een outfit te kiezen.

De houten kast met een verhaal

Deze houten kast komt eens niet van de Scandinavische meubelwinkel, maar van een van zijn concurrenten. Ik vind het zelf de mooiste kast van het hele huis. Bart en ik zijn dan ook lang op zoek geweest naar een mooie én betaalbare houten kast die bij ons allebei door de keuring heen kwam. We hadden wel heel veel leuke ladekastjes, maar samenwonen in een appartement vraagt nu eenmaal ook om slimme opbergoplossingen. Dus voilà, er moest een dichte kast bij komen.

Elke keer dat ik aan deze mooie kast denk, moet ik weer denken aan het interessante ophaalverhaal erachter. Dat was weer eens zo’n onhandig moment waarop ruimtelijk inzicht niet mijn sterkste kant bleek. Ik had niet bedacht dat de lange planken van de kast in zijn geheel geleverd zouden worden. Dus met mijn suffe hoofd dacht ik dat die kast wel in mijn Ford Ka’tje zou passen. Mooi niet dus! Mijn vader schoot te hulp en kwam met zijn wat grotere auto de kast alsnog bij de winkel ophalen. Met veel moeite droegen we alle loeizware onderdelen naar boven. Om daar vervolgens te ontdekken dat de kast op een paar plekken zwaar beschadigd was. Die moest dus terug naar Kwantum! Maar ja, lockdown, gesloten winkels en drukke klantenservices…

Uiteindelijk mochten we tien weken later de kast terugbrengen, om toen weer het hele ophaal- en naar-boven-til-avontuur opnieuw te beleven. Maar hé, de kast staat! Ik vind het nog net zo’n beauty als toen ik hem voor het eerst zag.

De vrolijke mini-kratjes waar een heleboel in past

Als laatste een spotlight op onze bescheiden kast in de hoek. Ja, elke vrije hoek in deze kamer is benut voor kasten, kasten en nog eens kasten. Dit houten exemplaar van – jawel – Ikea – kostte geen drol, maar is wel reuze-handig. We hebben de kast wat opgeleukt met kratjes waarin je nog verrassend veel kwijt kunt. Die kun je bij bijna elke woonwinkel wel kopen voor een paar euro per stuk en er past meer in dan je zou denken. Van cadeaupapier tot schroevendraaiers, wij hebben er van alles in gestald wat je niet per se tentoon wilt stellen in een open kast.

Waarschijnlijk komen er binnenkort nog wel wat kratjes bij, want ik ben inmiddels groot fan. Bovendien: zo’n kratje biedt altijd weer plek voor nieuwe hobbyspullen. Want ja, dat is dan weer het nadeel van een hobbykamer hebben… je hebt opeens extra plek om alle Action-spul kwijt te kunnen, dus mijn stickerverzameling is de afgelopen jaren flink gegroeid. Toch maar wat vaker hobbyen misschien.

Wat is jouw fijnste kamer in je woning?