Vastigheid en vooral het gebrek daaraan is iets waar volgens mij menig millennial tegen aanloopt. Vaste contracten zijn tegenwoordig bijna net zo schaars als starterswoningen en tegelijkertijd wordt er als begin-twintiger vaak heel wat flexibiliteit van je verwacht. Ook ik heb geen zekerheid over waar ik over een paar jaar werk en over een eigen woning. En een vaste relatie om op te bouwen heb ik niet. Hoe houd je jezelf staande als jouw leven minstens zo veranderlijk kan zijn als de modetrends anno nu? Ga je uit alle macht op zoek naar vastigheid of ga je juist als avonturier alle opties te ontdekken? Ik deel graag hoe ik tegen deze millennialkwestie aankijk.
Vijf jaar vooruit in de tijd?
Laat ik het maar gewoon zeggen waar het op staat: ik heb geen idee hoe mijn leven er over vijf jaar uitziet. Dat is aan de ene kant een zegen (lang leve leuke verrassingen!), maar aan de andere kant maakt het sommige dingen ook knap lastig. Ik heb geen idee waar ik over vijf jaar woon, wat ik voor baan heb, of ik een relatie heb en misschien zelfs wel een kindje. Het zou kunnen dat ik samenwoon in een eengezinswoning in een dorp en dat ik mijn dagen doorbreng tussen de poepluiers. Maar het zou ook kunnen dat ik een alleenstaande crazy cat lady ben die zich volledig op haar werk stort en een mooi appartement met jacuzzi heeft in Amsterdam. Wie zal het zeggen!
Een zoektocht naar vastigheid
Nu kan ik de verrassingen van het leven wel waarderen, maar toch ben ik soms op zoek ben naar een stukje vastigheid. Hoe blij ik ook ben met de vrijheid die ik heb en met de keuzes die ik kan maken, soms zou het heel fijn zijn om te weten dat je jarenlang bij dezelfde werkgever blijft of juist een goedlopend eigen bedrijf met vaste inkomsten hebt of dat je op de droomplek woont waar je nooit meer wilt weggaan. Maar aan de andere kant, wie heeft die vastigheid nog tegenwoordig? Ook niet-millenials kunnen hun baan verliezen, na een jarenlange relatie gaan scheiden of onvoorziene omstandigheden hebben die roet in het eten gooien. Daar zijn millenials zeker niet de enige in.
Een vaste basis
Aan mezelf merk ik vooral dat ik de keuze voor een huis knap lastig vind door de onzekerheden in mijn leven. Stel dat ik een huis binnen mijn budget vind in regio Amsterdam. Wat dan als ik een paar maanden later een relatie zou krijgen met iemand die totaal ergens anders woont? Of wat nu als mijn droombaan opeens in Rotterdam blijkt te zijn? Moet ik bij de aankoop van een huis al rekening houden met een eventuele relatie? Met ooit een kindje? Of blijf ik hier maar twee jaar wonen en verkoop ik de woning dan? Is particuliere huur niet toch een betere optie, bijvoorbeeld een kleine studio, zodat ik vrolijk verder kan sparen? Of kan ik beter bij mijn ouders blijven, omdat dat ook best prima is? Sommige keuzes zouden zo veel makkelijker zijn met iets meer vastigheid.
Vrij als een vlinder
Soms kan ik best jaloers zijn op leeftijdsgenoten die het wel allemaal voor elkaar lijken (met de nadruk op lijken) te hebben. Een goede relatie, een eigen huis en een werkplek waar ze zichzelf nog wel een tijdje zien zitten. Aan de andere kant besef ik dat die hele zoektocht in deze periode zonder vastigheid er ook juist bij hoort. Die onzekerheid stimuleert me om na te denken over mijn dromen, om knopen door te hakken en om me te ontwikkelen tot de volwassen vrouw die ik ooit zal zijn. In die zin heeft het misschien wel wat om vrij te zijn als een vlinder voordat zich over een aantal jaar ook bij mij de huisje-boompje-beestjetaferelen aandienen.
Het leven is soms ingewikkeld, nogal onzeker en vol met lastige keuzes. Maar eigenlijk fladder ik met veel plezier rond in mijn leven dat minstens zo veranderlijk kan zijn als de modetrends anno nu.
Houd jij van vastigheid of heb je liever meer vrijheid?
BLIJF OP DE HOOGTE
Ik ben benieuwd wat jij vindt…
Recente blogs
Inkiekje #50 | Podcast-gast, pauze-mascotte & pompoenviezigheid
Afgelopen week kroop ik achter mijn veilige computer vandaan om te gast te zijn in een podcast. Wie, ik? Ik had er van tevoren trillende vingers van, maar het was achteraf geweldig gaaf. Naast dat ik podcast-gast was, beleefde ik de afgelopen weken nog meer (grotendeels minder avontuurlijke) dingen. Zo proefde ik een pompoenachtig ding dat ik je vooral van harte kan afraden, trakteerde mijn broertje me op een wel heel lekker cadeau en haalde ik mijn hart op met enorm veel zelfhulpboekentips. Kijk je mee naar mijn Inkiekje?
7 situaties waarin ik (nog) meer voor mezelf wil opkomen
Nee zeggen tegen een ander is ja zeggen tegen jezelf. Met voor jezelf opkomen groeit je zelfvertrouwen. En door grenzen aan te geven, geef je ook duidelijkheid aan de ander. Yes, allemaal waar. Gelukkig kan ik al een stuk beter op mijn strepen staan dan een aantal jaar geleden, toen ik zelfs het minutenlange praatje van een niet zo fatsoenlijke energiecontractverkoper niet durfde af te kappen. Ouder worden, een eigen bedrijf starten en soms gewoon DOEN bleken de truc. Maar er zijn ook situaties waarin ik mijn mond wat eerder zou mogen opentrekken.
Wat te doen in Londen? 23 bekende en minder bekende tips!
Na drie bezoekjes aan Londen ben ik nog lang niet uitgekeken in de prachtige hoofdstad van Engeland. Er is dan ook meer dan genoeg te beleven in deze mooie stad. En nee hoor, ik zal je niet alleen vermoeien met de bekende toeristische trekpleisters die je al in elke reisgids zult spotten. Er zijn nog veel meer dingen in de stad te bewonderen die niet in elke gids staan. Dan is het zonde om veel tijd te verliezen aan de bekende gebouwen waar je vooral de selfiesticks van je mede-toeristen moet ontwijken. Daarom leek het me leuk om na mijn vorige bezoekje aan Londen een grote favorietenlijst te maken. Mocht je je afvragen "Wat te doen in Londen?", dan zijn dit 23 bekende en minder bekende dingen voor op je "to see"-lijst.
Ik heb al jaren vastigheid en zou het juist soms fijn vinden om daar meer vrijheid aan toe te voegen. Tijd zal het leren hoe ik dit kan gaan doen 🙂
Wat grappig dat het bij jou juist precies andersom is! Dat kan natuurlijk ook. Eén en al vastigheid lijkt mij overigens ook niet heel fijn. Ik kan me voorstellen dat je dan soms iets meer vrijheid zou willen.
Ik hou best wel van vastigheid, want economische onzekerheid is verschrikkelijk (ik weet er alles van).
Zelf werk ik nu bijna 15 jaar voor dezelfde baas (zelf had ik het graag anders gezien). In 2012 stond ik op de nominatie door een reorganisatie ontslagen te worden en Rob was toen ook werkloos. Gelukkig kon ik blijven. Maar je bent al snel te oud voor een baan of als je jong bent, ben je te onervaren. Ze hebben het liefst iemand van 18 jaar oud met 18 jaar ervaring. Dat was 30 jaar geleden ook al. En dan moet je ook nog eens een keer tot 67e blijven werken, maar dan moet je wel een baan hebben. En daar zal de overheid heus niet voor gaan zorgen. Samen met Rob wonen wij nu 19 jaar in onze woning. Het vinden van een woning is niet echt een probleem van nu. Toen wij op huizenjacht gingen waren er geen Premie A-woningen meer, geen startersleningen en bestaande woningen waren te duur. Ook huren was een groot een probleem. Dit huis, waarin wij nu wonen, kwam via een woonblaadje op onze pad. Zo goedkoop zou er niet meer in Venlo gebouwd gaan worden. Dus het woonprobleem van nu was er toen ook al. Niets te koop of te huur in het middensegment.
Ik hou van vastigheid en ik kan slecht tegen veranderingen, maar soms kan niet anders. Life’s busy, while making plans.
Ik denk wel dat ik nu vastigheid heb: huis, relatie, al 6 jaar bij hetzelfde bedrijf. Ik heb de baan die ik vroeger wilde. Nu zou ik op zich best iets anders willen, maar wat? En gaat mijn liefde over de grens dit sowieso omgooien? Wat een huis betreft, zou ik je niet laten tegenhouden door een mogelijk toekomstige relatie. Je gaat vast niet direct samenwonen en een huis is weer verkoop- of verhuurbaar. Misschien geen nieuwbouwappartement voor 1 persoon kopen dat over 2.5 jaar pas wordt opgeleverd, haha.
Het is zeker een eye-opener om te weten dat veel van die problemen jaren geleden ook al speelden! Het blijft gewoon best lastig als starter op de arbeidsmarkt én op de woningmarkt. Ik heb ook gemerkt dat werkgevers vaak bakken ervaring vragen als je net van school af komt. Hoe dan?! Zo kun je nooit ergens terecht.
Ik kan me voorstellen dat de periode van de reorganisatie op je werk heel stressvol was, zeker nadat Rob ook zonder werk was komen te zitten. Op zo’n moment merk je waarschijnlijk des te meer hoe fijn vastigheid (zeker op financieel vlak!) is.
Daar zit zeker ook wel wat in! Ik denk ook niet dat ik me qua huizen kopen zou laten tegenhouden door de kans dat ik een relatie krijg met iemand die ergens anders woont. Samenwonen zou ik sowieso nooit direct doen 😉 Maar ik ben soms bang dat ik mijn huis nu voor de hoofdprijs zou kopen en het dan over twee jaar voor veel minder moet verkopen. Nu heb ik dan natuurlijk wel een spaarpotje achter de hand gehouden, maar toch vind ik dat best een lastig idee. Tja, doemdenken…misschien toch maar beter om gewoon mijn gevoel te volgen in plaats van alle scenario’s af te wegen 😉
Wat leuk om jouw kijk hierover te lezen. Ik vind dit soort millenialkwesties sowieso erg interessant om het over te hebben. Zelf ben ik momenteel blij met de vrijheid die ik heb. De vrijheid om compleet ander werk te doen dan waarvoor ik gestudeerd heb, ook al betekent dat dat ik nu alsnog weer onderaan moet beginnen. De vrijheid om nergens aan vast te zitten en na te denken over waar ik naartoe wil in de toekomst. Ik heb gelukkig geen grote zorgen (huis, geld of kinderen of zo), zou daar nu ook helemaal niet aan toe zijn. Dus ik vind het goed zo! Waarschijnlijk wil ik over een paar jaar wel vastigheid, haha, maar dat zie ik dan wel weer :p
Wat mooi hoe jij er in staat! Ik ben het met je eens dat die vrijheid echt wel voordelen heeft en soms ook heel fijn kan zijn. Ik ben bijvoorbeeld blij dat je niet je hele leven aan één baan of aan één sector vastzit. Het idee dat ik nu nog alles uit mijn leven kan halen zonder kinderen, zorgen om een huis, etc. vind ik soms ook wel weer wat hebben 🙂
Ik ben behoorlijk vastgeroest: 20 jaar samen met mijn man, 2 kids van 11 en 14, al 14 jaar in hetzelfde huis en net zo lang bij dezelfde baas. Maar dat is me toendertijd ook niet zomaar aan komen waaien hoor! ?
Nu vind ik wel wel goed zo, die vastigheid. Mijn lijf is een tijdbom en ik heb geen idee hoe lang ik nog kan blijven werken en dit huis betalen.
Erg mooi geschreven; en het lijkt erop dat je het best goed kunt vinden in je flexibele positie. Fijn, en stiekem vind ik dat ook wel knap! Ik hou meer van vastigheid, en dat mijn leven nu een vast ritme heeft – inclusief huisje, boompje, beestje – vind ik maar wat prettig! Maar ik ben dan ook nooit zo’n avonturier geweest.
Mooi om te horen dat jij die vastigheid juist wel kunt waarderen! Ik denk dat dat misschien ook juist wel fijn is als je door je lichaam ook onzekerheid hebt over de toekomst. Hopelijk laat je lijf het toe om toch nog lange tijd te genieten van het leven dat je nu hebt. Want als je blij bent met je huis én met je baan en ook de man van je leven hebt gevonden, dan is dat toch helemaal geweldig 🙂
Dankjewel! Ik ben zelf ook nooit zo’n avonturier geweest en merk dat er wel momenten zijn waarop ik heel erg behoefte heb aan vastigheid. Tegelijkertijd sta ik wel een stuk flexibeler in het leven dan een paar jaar geleden. Ik had nooit verwacht dat ik nu als single vrouw met talloze niet-vastigheden door het leven zou gaan, maar ik realiseerde me gisteren nog dat ik dat eigenlijk helemaal niet zo erg vind (voor nu dan) als ik jaren geleden had verwacht.
Ik merk bij mezelf dat er een groot nadeel is aan dingen waarvan ik weet dat ze tijdelijk zijn: dan denk ik “ik doe het er wel mee, het is toch tijdelijk, even doorzetten” waarbij ik eventueel ook over mijn grenzen heen ga en het in ieder geval niet op de manier gaat die het beste bij mij zou passen. Als ik het idee heb dat iets langer zo zal blijven, heb ik meer motivatie om het zo te regelen dat ik me er echt goed bij voel. Zo heeft een stage van drie maanden me enorm uitgeput (want toch tijdelijk) en doe ik nu een stage van een jaar waarbij ik in de eerste weken veel meer geregeld, overlegd en nagedacht heb zodat de manier van werken me niet uit zal putten. Maar eigenlijk is dat onzin, ook al is iets tijdelijk dan kan ik het nog steeds het beste op een goede manier doen.
En tja, vastigheid. Ik denk dat ik altijd genoeg vastigheid zal hebben: wie ik ben, wie mijn familie is en waar die woont, wat ik kan – dat gaat allemaal niet zo hard veranderen 😉 Ja, misschien woon ik over een jaar aan de andere kant van het land, maar ik ben nog steeds Janne met dezelfde hobby’s en dezelfde opleiding en dezelfde familie. Andere dingen veranderen wel: relaties, mijn werk, nieuwe bezigheden, nieuwe wensen. Maar dat komt dan wel en ik schat in dat dat wel geleidelijk genoeg gaat, dat ik er wel in groei.
– dat was mijn ietwat filosofische blabla over dit onderwerp. Haha –
Wat een mooie en volgens mij heel zelfbewuste reactie! Ik herken wel een beetje wat je zegt over dingen sneller accepteren als ze tijdelijk zijn. Maar of iets nu voor kortere tijd is of langer zo blijft, het is eigenlijk heel belangrijk om op tijd voor jezelf op te komen en het aan te geven als iets niet helemaal lekker loopt.
Je hebt ook absoluut gelijk dat er, hoe veranderlijk je leven ook kan zijn, altijd vastigheden in je leven zijn. Zelfs als ik in Australië zou gaan wonen, heb ik nog dezelfde familie, dezelfde diploma’s en dezelfde interesses. Alleen al dat is eigenlijk wel een mooi stukje vastigheid dat je door de nodige onzekere periodes heen kan slepen. En inderdaad, gelukkig gaan die grote veranderingen ook niet van de ene op de andere dag, haha. Dat zou wat zijn!
Ik houd sowieso van vastigheid. Vrijheid is misschien soms ook wel fijn, maar qua huis, werk en relatie heb ik toch liever vastigheid zodat ik weet waar ik aan toe ben. Hopelijk kunnen wij vanaf januari gaan kijken voor een koophuis. Gelukkig heeft mijn vriend een vast contract (wonder……,)! Toch hoop ik snel zelf ook een baan te hebben.
Ik kan me heel goed voorstellen dat jij niet zo goed weet waar je goed aan doet. Gelukkig ben je niet de enige! Bijna iedereen kampt hiermee, helaas. Ik zou doen waar je je goed bij voelt, oftewel: je gevoel achterna gaan. Er kunnen altijd dingen gebeuren waardoor je achteraf zegt: shit, ik had het beter anders kunnen doen…
Ik kan me er zeker wel wat bij voorstellen dat je behoefte hebt aan vastigheid. Stiekem lijkt dat mij soms ook wel fijn. Wat goed trouwens dat je vriend een vast contract heeft! Ik ga voor je duimen dat jij ook snel een fijne baan vindt 🙂
Dankjewel voor je mooie advies trouwens! Daar kan ik me zeker in vinden. Ik probeer me ook maar vooral te laten leiden door mijn gevoel. Ik weet nooit of mijn keuzes nu goed zijn. Het beste wat ik kan doen, is dus doen wat op dat moment het beste voelt 🙂
Een erg herkenbaar artikel, tegenwoordig krijg je zo weinig vastigheid. Ik hou van een combi, wat betreft mijn relatie, studie, inkomen etc hou ik zeker wel van vastigheid. Maar een beetje flexibiliteit en verrassingen zorgt er ook voor dat je nieuwe kansen ontdekt en het leuk blijft!
Liefs,
Evelien
Absoluut! Juist die combinatie van vastigheid en leuke verrassingen op z’n tijd is wel fijn. Zelf vind ik zo’n mix ook het prettigst 🙂
Hele begrijpelijke vragen .. snap best dat je daar over nadenkt. Het leven is zo anders tegenwoordig.
Maar ja, ik dacht ook alles voor elkaar te hebben en mijn leven nam ook een hele andere wending. Maar die wending zorgde er wel voor dat ik heel wat mooie dingen heb mogen beleven. Als ik in vastigheid had blijven zitten, had ik dit nooit meegemaakt.
En vergeet niet .. het gras lijkt altijd groener bij een ander maar achter elke deur is wel wat.
Heel herkenbaar dit! Ik vind dit vaak best wel lastig. Ik ben echt een planner en weet dus graag van tevoren hoe dingen gaan lopen. Helaas is dit in dit geval erg lastig haha. Om hier niet te lang in te blijven hangen probeer ik heel erg in het moment te leven en te genieten van alle leuke dingen die er op dit moment voorbij komen.
Wat een mooie en wijze woorden! Ik heb zelf ook het idee dat ik juist sterker ben geworden door hoe sommige dingen in mijn leven zijn gelopen. Als je uiteindelijk verrassend goed omgaat met onverwachte dingen in je leven, kan dat je ook wel een flinke boost geven 🙂
Dat is absoluut een mooie en goede manier om ermee om te gaan! Het beste is inderdaad vaak om maar vooral te genieten van het moment en te doen wat op dat moment het beste voelt. Dat is ook hoe ik het probeer te doen. Je weet niet hoe dingen lopen, dus kun je je keuzes maar het beste baseren op waar je het beste gevoel bij hebt 🙂
Interessant om te lezen en jouw gedachten hierover te horen! Vastigheid en flexibiliteit is maar een lastig iets. Ik ben hartstikke blij dat ik al 6 jaar een vriend heb. Anders kon ik geen huis kopen, en had ik waarschijnlijk iets moeten huren in mijn oude woonplaats, iets waar ik nou niet echt op zit te wachten. Maar toch zou ik niet de rest van mijn leven in Alkmaar willen blijven wonen, en de baan hebben die ik nu heb. Ik wil niet vastroesten en toch een beetje uitdaging in mijn leven hebben, al brengt het een hoop onzekerheden met zich mee. Ik snap jouw situatie heel goed! Lastig als je geen vriend hebt, en je weet niet wanneer je hem tegenkomt. Vroeger werd je leven voor je uitgestippeld en wist je dat je op je 30e al drie kinderen had en huisvrouw was, maar nu weet je niet meer hoe je leven er dan uitziet. Dat maakt het wel eens lastig. Al ben ik wel blij dat we nu meer keus hebben!
Wat een mooie reactie! Ik vind het ook leuk om te lezen hoe jij hier tegenaan kijkt 🙂 Ik ben het helemaal met je eens dat vrijheid en de vele mogelijkheden echt wel fijn zijn. Ik ben ook dankbaar dat ik niet vastzit aan dingen. Soms mis ik de vastigheid wel een beetje, maar aan de andere kant ben ik ook bij dat mijn leven niet meer zo uitgestippeld is als een aantal decennia geleden 😉
Wel heel mooi trouwens dat je keuzes durft te maken die misschien minder vastigheid bieden, maar die wel passen bij waar jouw passie ligt. Dat is ook een insteek die ik meer en meer probeer te hebben. Soms is iets minder stabiliteit zo erg nog niet, als het je iets moois kan opleveren 🙂
Hele herkenbare levensvragen. Aan de ene kant houd ik enorm van vastigheid, maar vind ik de onzekerheid van het leven ook veel hebben. De kant waar ik zekerheid wil is: relatie, inkomen en kinderen (binnen zoveel jaar ;p), en waar ik tegenwoordig minder zekerheid zoek is de plek waar ik woon. Ook probeer ik niet al te veel denken aan het hele huur/koop-gebeuren. Mijn vriend wil heel graag voor ons pensioen een heel huis afbetaald hebben, maar ja, eerst maar eens aan een koophuis komen. En ach, het is inderdaad ook wat Lianne zegt, het is fijn om de keuzes/opties te hebben! Vroeger was die stress er allemaal niet!
Ik houd wel van vastigheid maar ook van vrijheid. Vind het bijvoorbeeld een heel fijn gegeven dat ik iets kan gaan doen waar ik niet voor gestudeerd heb en dat ik ander werk kan zoeken als ik wil. Langs de andere kant is het gewoon ook wel fijn om ergens wél zeker van te zijn. Ik heb ons huis en David waar ik 100% zeker van ben en voorlopig is dat voor mij wel voldoende. Al verwacht ik van mijn volgende job (waar ik volgende maand mee start) dat het ook een blijver is.
Wat een mooie, weloverwogen manier om er tegenaan te kijken! Ik denk er wel een beetje hetzelfde over als jij en Lianne. Aan de ene kant is vastigheid fijn, zeker wat betreft bijvoorbeeld inkomen en een relatie, maar aan de andere kant is het ook fijn om meer keuzevrijheid te hebben dan heel wat jaren geleden. Het is best dubbel dus eigenlijk! 😉
Die vrijheid heeft inderdaad ook wel wat, zeker als je bijvoorbeeld een carrièreswitch wilt maken of iets heel anders wilt doen dan waar je voor geleerd hebt. Maar een combinatie met in ieder geval een klein beetje zekerheid is vaak ook wel heel fijn. En zo te horen heb jij die in ieder geval gevonden in je huis en in David 🙂
Ik ga voor je duimen dat je het echt naar je zin hebt in je nieuwe baan straks. Wat onwijs goed dat je daar bent aangenomen! 🙂
Ik snap wel wat je bedoeld. Ik heb al veel vastigheid, maar ik mis het nog wel in mijn werk. Hierdoor blijf ik altijd een beetje zoekende. Ook al heb ik het enorm naar mijn zin. Ik hoef niet nu al een vast contract. Maar een contract met een vast aantal uur zou wel fijn(er) zijn en een hoop rust geven (ook omdat een 0-uren contract lastig is in combinatie met een wajonguitkering).
Het lijkt me inderdaad best lastig om geen zekerheid te hebben over het aantal uren dat je werkt. Dat maakt sommige financiële keuzes misschien ook wel lastig om te maken. Hopelijk komt daar snel verandering in en krijg je in ieder geval een vast aantal uren dat je op je werk aan de slag gaat per week 🙂
Erg herkenbaar (terwijl ik een nineties meisje ben). Ik ben al 36 jaar op zoek naar vastigheid, tot nu toe zonder resultaat. Ik probeer nu een beetje te accepteren dat het is zoals het is. Ik droom soms van een vast inkomen en minstens twee vakanties per jaar, maar op zo’n dag als vandaag dat we gewoon de halve dag in de tuin kunnen werken (in tegenstelling tot mensen die werken in loondienst), dan geniet ik hier ook wel van. En ik heb een man en kind en we kunnen failliet gaan en ons huis kan instorten, maar dan zijn we met z’n drieën nog erg ‘vast’. Dat heb jij volgens mij met je huisgezin. En met zulke vastigheid kan je best wat rondfladderen hoor 😉
Wat kijk je er op een mooie manier tegenaan! Soms heeft een gebrek aan vastigheid ook wel wat. En als je geen vast inkomen hebt, krijg je daar misschien weer wat anders fijns (in jouw geval een heerlijke middag werken in de tuin bijvoorbeeld) voor terug. En inderdaad, de mensen om je heen zijn al een fijne vastigheid op zich. Wat er ook gebeurt, je zult hen altijd om je heen hebben als vaste basis. Zo ervaar ik het ook wel met mijn gezin en familie. Zij zijn in ieder geval een klein stukje vastigheid, zelfs in de meest onzekere periodes 😉
Interessant artikel! Ik denk dat je nooit echt vastigheid hebt, tenzij je misschien heel goed weet wat je wil. Om je heen zullen er altijd dingen blijven veranderen en jij verandert mee. Ik denk soms ook weleens na over zulke dingen, het zogenoemde doemdenken haha. Dan denk ik: Wat nou als onze huisbaas “ons” huis verkoopt of als mijn relatie ineens over is. Je weet het maar nooit… Ik weet ook niet of veel vastigheid zo goed bij mij past, aangezien ik altijd snel weer wat anders wil (vooral qua werk) en omdat ik nu freelance – dat kan in principe overal.
Daar zit zeker wel wat in! Eigenlijk ben je nooit zeker van hoe de dingen lopen, zelfs niet als je bijvoorbeeld al jarenlang een relatie hebt. Maar in plaats van daar steeds bang over te zijn, kun je maar beter vooral genieten van wat je nu hebt en op dit moment je gevoel volgen.
Ik heb zelf ook wel behoefte aan een bepaalde vrijheid, alhoewel ik een beetje vastigheid ook absoluut fijn vind. Freelancen lijkt me soms ook best wel tof, alleen al omdat je dan redelijk wat vrijheid en afwisseling hebt.
Ik zal het maar eerlijk toegeven: er is geen zekerheid in het leven. Je krijgt nooit een roadmap waarop exact staat wanneer je wat kunt verwachten. Ook ik weet niet waar ik over 5 jaar ben. Maar dat neemt niet weg dat ik zelf dus plan waar ik over 5 jaar wil zijn en dan maatregelen neem om daar te komen. Want het komt dus niet aanwaaien.
Ja, over 2 jaar kun je zwanger zijn en in een appartementje wonen met 1 slaapkamer. Dan moet je dus actie ondernemen, en dat doe je dan ook. Je koopt een slaapbank, zodat je in de woonkamer kunt slapen of je besluit om de wieg in de ouderslaapkamer te zetten. Misschien is er genoeg ruimte om een klein tweede kamertje te maken. Je vindt er wel wat op! Laat die onzekerheid niet je leven vast laten lopen. Ga ervoor en doe je ding!
Wat een mooi advies en daar kan ik zeker wat mee. Ik ben zelf gelukkig niet zo van het afwachten en probeer wel echt werk te maken van bepaalde dromen, of dat nu onzekerheid met zich meebrengt of niet. Wel een fijne gedachte eigenlijk dat, zoals jij ook aangeeft, er vaak wel een mouw aan te passen is als dingen anders lopen dan verwacht. En dat geldt absoluut ook voor een huis. Wat dat betreft kan ik soms nog wel iets meer knopen doorhakken in plaats van bang te zijn voor wat voor consequenties bepaalde keuzes hebben.
Dankjewel voor je mooie reactie!
Ik vind die vrijheid ook wel leuk maar ook lastig. We hebben zoveel vrijheid en moeten zoveel keuzes maken. Woensdag hadden we het hier ook over in de les. Het goede is dat je daardoor kan kiezen wat jou gelukkig maakt en waar jij je goed bij voelt. Maar het brengt ook zoveel twijfels. Ik begin langzaam aan te weten wat ik wil volgend jaar, maar soms ben ik bang dat het niet de juiste keuze is. Ii denk dat ik mijn gedachten moet uitzetten en luisteren naar mijn hart. Dan weet ik het wel. Dan wordt het illustratie. Ik word van veel blij en gelukkig, maar illustraties tekenen maakt me gewoon onbeschrijfelijk blij. In mijn periode van perfectionisme is dat een van de dingen die rechtop blijft staan en die me nog steeds evenveel voldoening. Dus dat betekent ook wel iets denk ik. Mooi artikel!
Het klinkt alsof je inderdaad heel goed voor ogen hebt waar jouw passie echt ligt. Keuzes hebben en maken is ook gewoon heel lastig en je hebt altijd kans om een foute keuze te maken. Maar als je de opleiding kiest die past bij wat jouw gevoel je ingeeft, dan is dat volgens mij de beste keuze die je op dit moment kunt maken 🙂
Ik denk dat ik het vooral fijn vind een balans hierin te hebben, vastigheid en vrijheid. Je laatste schuingedrukte zin ben ik het compleet mee eens<3
Wat mooi om te horen! Juist die balans is inderdaad eigenlijk het fijnst 🙂