“Is dit het nu?” Jaren geleden was die vraag vooral weggelegd voor mannen die op middelbare leeftijd een motor kochten en vrouwen die op latere leeftijd té korte leren rokjes besloten te dragen. Maar tegenwoordig is het ook een heuse millennialkwestie. Want wat nu als je 25 bent en nog geen wereldreis hebt gemaakt, in je weekenden geen jaloersmakend spannende avonturen beleeft en de voorkeur geeft aan huisje boompje beestje boven thrillseeking? Heb je dan wel écht geleefd? Soms lijkt een groots en meeslepend leven bijna een must te zijn voor menig millennial. Maar hoe hard is dat écht nodig? Dit is hoe ik daar tegenaan kijk.
De druk om ALLES uit het leven te halen
Zelf heb ik nooit het gevoel gehad dat ik avontuur na avontuur nodig heb om gelukkig te zijn. Toch zie ik bij sommige leeftijdsgenoten wel de je-bent-maar-één-keer-jong-mentaliteit die een flinke druk op je kan leggen om vooral een groots en meeslepend leven te leiden. Of lijden, het is maar hoe je het bekijkt!. Je twintiger- en dertigjaren zouden hét moment zijn om de wereld rond te reizen, geweldige uitstapjes te maken, langgekoesterde wensen waar te maken en vooral elke dag onvergetelijk te maken. Poeh, het lijkt me nogal vermoeiend om de lat zo hoog te leggen dat elke dag opnieuw onvergetelijk, geweldig en spectaculair moet zijn.
Inkakken op vrijdagavond
Avontuur vind ik best gaaf op z’n tijd, maar een wereldreis, weekenden dansend op de bar spenderen en elke dag spannende dingen beleven hoeft voor mij niet per se. Ik doe liever op z’n tijd iets speciaals, zodat ik daar extra van kan genieten. Ik heb dan ook echt wel bijzondere avonturen beleefd, spontane dagjes weg gehad en doe regelmatig dingen die ik spannend vind. Maar tegelijkertijd ben ik op vrijdagavond al blij als mijn ogen na een drukke werkweek niet dichtvallen tijdens een film. En in het weekend kan ik net zo genieten van een theeleutavond als van een hip festival waar half millennial-Nederland naartoe gaat. Ik zit zeker niet hele weekenden Tell Sell-kijkend op de bank, maar mijn meeste weekendactiviteiten gaan vast niet als groots en meeslepend de boeken in.
“Nu is hét moment!”
Past dat rustige wel bij dit moment in mijn leven? Ik merk dat je twintigerjaren soms worden gezien als de leeftijd waarop alles moet gebeuren. Voordat het te laat is. Maar te laat waarvoor? Zelf ervaar ik die druk gelukkig niet zo. Er dienen zich vast nog genoeg momenten aan om dromen waar te maken, desnoods na je pensioen. Ik geloof überhaupt niet dat er één moment is waarop je éxtra van je leven moet genieten. Als ik op iedere leeftijd doe wat op dat moment goed voelt, dan is dat voor mij meer geluk dan op mijn 25e talloze geweldige dingen achter elkaar doen omdat dat “moet”. Dat kan betekenen dat je als 20-jarige je weekenden doorbrengt met Tell Sell-filmpjes en pizza of dat je juist als 50-jarige elke vrijdagavond danst op de bar. Als je maar doet waar jij gelukkig van wordt!
“Zo zo” is ook prima!
Je dagen hoeven niet allemaal spectaculair te zijn. Een “zo zo” dag op z’n tijd is ook prima. Al is het alleen al omdat je de leuke dingen dan nóg meer kunt waarderen. Je hoeft je niet te verantwoorden als jij na het weekend geen verhalen te vertellen hebt over liftend reizen naar Oost-Europa, motortochten door het land en vakanties naar exotische plekken waar olifanten je in de badkamer vergezellen. Geluk is niet per se hetzelfde als avontuur en onvergetelijke momenten. Geluk is doen waar jij blij van wordt. Of je nu 16 bent of 20 of 50 en of dat nu een kantoorbaan in combinatie met vakanties naar het Gardameer is of een leven als digital nomad die van plek naar plek reist. Als je doet wat goed voelt, doe je het goed genoeg als millennial. Groots en meeslepend leven of niet!
Voel jij weleens de drang om grootse en meeslepende dingen mee te maken?
Heel herkenbaar! Ik ben precies 25 op het moment en zit er dus middenin. Gelukkig kan ik ook erg genieten van avondjes op de bank en wandelingen door het bos, dus ik laat me er niet echt in meeslepen. Wel besef ik dat ik nu (nog) alles kan doen waar ik zelf zin in heb dus dat doe ik dan ook gewoon 🙂 Lekker genieten en bijvoorbeeld alleen op reis naar Bali gaan! Kan ik iedereen aanraden 🙂
Zo te horen heb je wel een mooie insteek door zowel gave reizen te maken als iets minder spectaculaire dingen te doen. En er zit ook eigenlijk wel wat in dat je nu, op het moment dat je bijvoorbeeld nog geen kinderen hebt, de tijd hebt om bijvoorbeeld een gave reis in je eentje te maken. Dat gevoel heb ik ook wel. Maar aan de andere kant ben ik ervan overtuigd dat ik over 5, 10 of 20 jaar ook nog vast genoeg gave dingen kan ondernemen 🙂
Je hebt helemaal gelijk met die laatste zin. Ik voelde op de middelbare school destijds een soort van druk om veel uit te gaan. Iedere vrijdag werd wel de vraag gesteld of je nog uitging en op maandag hoe het was. Ik vond uitgaan leuk, maar dat hoefde zeker niet iedere week. Tijdens mijn studie was dat gelukkig iets minder. Het is een zoektocht te weten wat je zelf wilt en wat fijn is. Zonder te doen wat er verwacht wordt. Op allerlei gebied. En dat ervaar ik op mijn 35e nog steeds wel. Maar gelukkig word ik ook steeds wijzer!
Herkenbaar wat je zegt over jouw ervaringen op de middelbare school. Ik had vooral een paar jaar geleden ook heel erg het gevoel dat ik elke week moest uitgaan. Inmiddels kan ik dat wel iets meer loslaten gelukkig. Maar ik kan me voorstellen dat het gevoel te moeten voldoen aan de (hoge) verwachtingen van anderen nooit helemaal weggaat. Gelukkig leer je er met de jaren wel beter mee omgaan en dat is al heel wat waard 🙂
In mijn 20er jaren voelde ik die drang wel maar heb mij er niet echt aan toegegeven en heb mijn eige weg gevolgd. Ik heb nu ook niet het idee dat ik veel gemist heb. Ik heb de dingen gedaan waar ik blij van werd. Dat is mij veel meer waard.
Mijn klasgenoten gaan constant uit en mijn jongere nichtje ook. Ik vind dat prima voor hen, maar zelf ben ik een huismus. Dat betekent niet dat ik al die wilde dingen niet leuk vind. Ik wil de wereld ook zien. Maar later. Ik zit met mijn studies en die hebben momenteel gewoon prioriteit. Ik wil ook de wereld zien en allerlei leuke dingen doen. Maar voor mezelf en op mijn tempo. Ik kreeg afgelopen zomer de opmerking dat ik maar wat meer in de wereld moest staan en minder moest lezen en eerst voelde het daardoor alsof ik saai was of niet goed genoeg. Maar is het niet ik die gelukkig moet zijn met dat ‘saaie’ leventje? Saai is trouwens voor iedereen verschillend. Ik ben trouwens hoogsensitief en introvert en daardoor zou ik zo’n druk leven vol overweldigende dingen en mensen niet aankunnen zelfs. Ik ben al moe na een schooldag van 8 lesuren. Ik heb een superlieve en grappige klas en ben er graag, daar niet van. Maar ze zijn wel echt druk haha
Alleen maar goed dat je bewust je eigen pad hebt gevolgd! Het is zo veel belangrijker om te doen wat voor jou goed voelt dan om je bezig te houden met vooral niets willen missen.
Je hebt helemaal gelijk dat het allerbelangrijkste is om te doen waar jij blij van wordt. Als dat lezen is in plaats van bijvoorbeeld uitgaan, dan is daar ook helemaal niets mis mee, toch?! Bovendien kan de wereld ontdekken altijd nog. Je leven is gelukkig niet voorbij als je 30 bent 😉
Zeker als je hoogsensitief bent, kan ik me wel voorstellen dat het ook helemaal niet zo fijn is om een heel druk en avontuurlijk leven te leiden. Een beetje rust op z’n tijd is juist dan ook wel fijn!
Helemaal mee eens, het hoeft allemaal niet zo spectaculair. Bovendien leggen velen zich zo ook een financiële druk op want al die reizen en bijzonderheden kosten bakken geld…
Dat is inderdaad ook nog een goed punt. Als je altijd maar spannende en dure dingen wilt gaan doen, is dat ook voor je financiën niet al te handig 😉
Ik hou van gewoon ;-). Het hoeft juist helemaal niet spannend. Voor nu ben ik eigenlijk best tevreden :-).
Ik vind dat ik op mijn eigen manier ook al een interessant genoeg leven heb 😛 hoe je het ook wendt of keert, deze leeftijd is een leeftijd waarop je ontzettend veel meemaakt.
Tipje: millennial is met twee maal N 😉
Heel mooi gechreven! Het lijkt me heel naar om die druk te voelen, dan is je gewone leven erbij vergeleken echt maar een sleur. Gelukkig heb ik nooit zulke grote ambities als een wereldreis gehad. Zo veel moeten lijkt me inderdaad heel vermoeiend!
Precies! Ook als je geen enorm spannende dingen doet, gebeurt er al genoeg bijzonders op deze leeftijd. Ook zonder elk weekend op stap te gaan, heb ik al zo veel meegemaakt in slechts een jaar tijd 🙂
Ah oeps! Dankjewel voor de tip! Ik ga nog een paar N’s toevoegen 😉
Alleen maar mooi dat jij die enorme ambities ook niet hebt en ook blij kan worden van minder grootse dingen. Ik kan zelf juist na een paar onvergetelijke dagen een doodnormale dag wel waarderen. Dat houdt het een beetje in balans en maakt het allemaal niet al te vermoeiend 😉
Wat een fijn artikel en deze komt ook als geroepen. Ik merk dat ik soms nog wel de drang voel om “alles eruit te halen” en “de beste versie van jezelf te worden”. En dat geldt vooral als je tussen de twintig en dertig jaar oud bent. Gek eigenlijk, want het is niet alsof je leven na je dertigste afloopt. Ik probeer ook meer content te zijn met de dingen die ik nu bereik en waar ik me fijn bij voel. Natuurlijk heb ik nog wel dromen en doelen die ik wil bereiken, maar ik wil het op mijn eigen tempo doen en niet zodat ik wat leuks heb te vertellen bij de koffie 😉
Precies! Ik heb ook soms het idee dat mensen doen alsof je leven stopt bij dertig, maar gelukkig is dat verre van het geval 😉
Ik vind jouw insteek heel mooi: doen waar jij blij van wordt en je dromen en doelen op jouw tempo oppakken. Het is zo veel fijner als je leuke dingen doet omdat het jou gelukkig maakt en niet om bij het koffiezetapparaat iets spannends te vertellen te hebben 😉
Het lijkt me niet fijn om zo’n grote druk te voelen. Ik denk dat dan de grootste uitdaging is om de huidige situatie te accepteren. Denk ook dat die druk ontstaat door te kijken naar wat anderen allemaal doen, maar iedereen heeft z’n eigen pad! Gelukkig voel ik dat zelf niet. Ik ben het helemaal met je eens! Geluk is doen waar jij blij van wordt <3
Ik heb heel lang groots en meeslepend willen leven maar dat gaf alleen maar stress eigenlijk. Dus ik doe nu lekker rustig aan.
Inderdaad! Het belangrijkste is dat je kunt accepteren hoe je leven er nu uitziet en niet altijd naar méér en spectaculairder streeft. En een eerste stap kun je daar al in zetten door te stoppen met jezelf vergelijken met anderen 🙂
Wat mooi dat je daar nu anders in staat en meer rust kunt pakken! Een niet al te groots en meeslepend leven kan ook heel fijn zijn 🙂
Nou, precies dat! Onze generatie is inderdaad druk bezig met alles willen en moeten meemaken, maar gelukkig heb ik daar minder last van, Ja, ik zou ook wel willen reizen en mooie dingen zien, maar ik ben net zo lief thuis. Ik heb ook niet het gevoel dat ik iets mis (of gemist heb) omdat ik geen wereldreis heb gemaakt, of een tussenjaar heb gehad, of wat dan ook. Mijn vriend die is daar iets anders in en die heeft echt een ‘het kan nu nog’-mentaliteit. En ik snap dat ergens wel, maar je kunt niet én overal naartoe reizen én een koophuis, mooie auto en fantastische motor hebben. 🙂
Ik vind dat je er op een heel mooie manier in staat. Het is alleen maar fijn als je het leven ook zonder grootse en meeslepende dingen mooi genoeg vindt. Want inderdaad, je kunt ook niet al die spannende en bijzondere dingen allemaal tegelijk doen. Wie weet belandt je dan over een paar jaar weer in een midlifecrisis omdat je alles al hebt gehad (grapje!) 😉
Interessante kwestie weer! Om eerlijk te zijn, ik denk daar wel eens over na en voel die druk wel eens. Ik denk wel eens van: ik ben al 25, al een kwarteeuw oud, en wat heb ik eigenlijk al die tijd gedaan? Ik zou op deze leeftijd nog niet vastgeroest willen zitten met een vast contract en kinderen, maar dat is ook gelukkig nog niet het geval. Ik kan doen wat ik wil en als mijn vriend en ik reizen willen maken, een avondje uit eten willen of gewoon op de bank Netflix willen kijken, dan kan dat allemaal. Ik heb al twee grote reizen gemaakt in minder dan een jaar, dus voor de komende tijd vind ik het prima om het rustig aan te doen en gewoon kleine bucketlist-dingetjes af te werken! En inderdaad, je hebt nog een heel leven voor je. Het hoeft nog niet allemaal nu direct. Alhoewel je niet weet hoelang je nog leeft, en dat maakt het soms toch wel beangstigend en daarom voelen mensen die druk ook heel erg, denk ik.
Ik ben er weinig last van en ben meer gefocust op de dingen die ik zelf wil, niet wat zou ‘moeten’ vanuit anderen. Ik ben een echte huismus en vind dit helemaal prima 🙂 Tuurlijk vind ik het ook tof om steden/landen te zien en te reizen, maar alsnog ben ik prima tevreden met mijn leventje. Ik denk dat daar de clue ligt: Blij zijn met wat je (wel) hebt en niet denken wat je allemaal zou kunnen doen of moeten hebben gedaan. Ik ben nooit buiten Europa geweest, nooit een wereldreis gemaakt of een tussenjaar in mijn studie of in het buitenland gestudeerd. Prima 🙂
Dat laatste punt herken ik wel. Elke dag kan natuurlijk je laatste zijn en het is wel heel belangrijk om nú te genieten. Maar genieten kan inderdaad ook bestaan uit bijvoorbeeld een avondje uit eten gaan of een avond series kijken. Zo te horen heb jij een mooie balans gevonden. En ik vind dat je hartstikke veel mooie en stoere stappen gezet in maar een jaar tijd! Een eigen onderneming, een eigen huis, twee mooie reizen… Dat zijn dingen waar je in ieder geval met veel trots op kunt terugkijken.
Precies! De truc is voornamelijk om tevreden te zijn met hoe jouw leven eruitziet, of dat nu bestaat uit grootse reizen of uit regelmatig een avondje genieten thuis op de bank. Ik heb zelf aan de ene kant wel mooie reizen die ik graag wil maken en avonturen die ik wil beleven, maar gelukkig voel ik niet de druk om dat alles in één keer achter elkaar te doen 😉
Mijn gezondheid houd mij vaak tegen in bepaalde dingen, dat vind ik soms wel erg jammer. Maar ik voel zeker geen druk vanuit anderen om dingen te moeten doen gelukkig!
Wat naar om te horen dat je gezondheid bij sommige dingen roet in het eten gooit. Maar wel fijn om te horen dat je in ieder geval niet de druk voelt om vooral grootse en meeslepende dingen te doen!
Ik ben het helemaal eens met dat je moet doen wat goed voelt. Ik ben eigenlijk best wel het tegenovergestelde, ik hou van avonturen, dagjes weg en nieuwe dingen proberen. Dat is niet omdat ik de druk voel dat ik dat ‘moet’ maar meer omdat ik daar gelukkig van wordt. Ja, avondjes thuis vind ik ook fijn, maar iedere avond op de bank, daar wordt ik juist niet gelukkig van.
Het is niet zo dat ik veel druk voel dat ik groots en meeslepend moet leven. Maar ik geniet gewoon van iets nieuws, iets bijzonders en ik ben juist niet zo’n huismus (niet dat daar iets mis mee is). Het is wel zo dat wanneer ik twijfel of ik iets wel of niet moet doen, ik in mijn overweging mee neem dat ik nu met mijn 21 jaar nog maar weinig verantwoordelijkheden heb en dat sommige dingen gewoon minder makkelijk zullen gaan als ik over 15 jaar een gezin en kinderen heb. Dus wat dat betreft vind ik dat ik en anderen er zeker lekker van mogen en kunnen profiteren dat we nog jong zijn. En ik denk ook dat dat de reden is dat al die avonturiers er juist in hun tiener en twintiger jaren zo’n gebruik van maken 🙂
Zolang je die avontuurlijke dingen doet omdat je het écht leuk vindt, is dat volgens mij alleen maar goed. Ik zou zelf ook absoluut niet elke avond thuis willen zitten, hoor. Juist de afwisseling van spannende/nieuwe dingen en avondjes thuis zitten op de bank vind ik fijn.
Je hebt zeker wel gelijk dat sommige dingen nu eenmaal moeilijk gaan als je bijvoorbeeld een gezin sticht en veel verantwoordelijkheden hebt. Dat is ook wel de reden dat ik bijvoorbeeld nu nog mooie plekken wil bezoeken op de wereld en in het weekend vaak leuke (maar meestal niet echt grootse en meeslepende, haha) dingen doe. Maar ik voel gelukkig niet de druk om al die dingen vooral nu in mijn leven te proppen, omdat het straks te laat is 😉
Zo te horen heb jij ook een mooie balans gevonden. En het is alleen maar mooi dat je op een manier die voor jou goed voelt vooral geniet van het leven nu 🙂
It’s the little things that make life big.
Dus juist de kleine, maar zeer herkenbare dingen in het dagelijkse leven waaraan je plotseling moet terugdenken.,
Zij toveren een glimlacht op je mond.
Absoluut! Juist de kleine dingen in het leven zijn soms zo fijn 🙂
Ja, heel herkenbaar! Ik ken veel mensen die continue op reis gaan en elk weekend aan het feesten zijn. Hierdoor voel ik enorm de drang om in het buitenland mijn minor te gaan volgen. Maar tegelijkertijd vraag ik mij af hoe ze dat toch doen. Studeren, werken, een mega fantastisch en spannend leven hebben… ik word er al moe van als ik eraan denk!
Het is soms inderdaad bijna bizar hoe sommige mensen al dat soort dingen weten te combineren. Je hoeft in ieder geval zeker niet een minor in het buitenland te volgen omdat je de druk voelt door anderen. Als jij ook gelukkig wordt van een studie in Nederland of van iets anders dat misschien minder spannend is dan wat zij doen, dan is dat ook prima, toch?! Als jij maar gelukkig bent! 🙂
Wat een fijn stukje en ik snap wel wat je bedoeld. Maar ik heb dat niet echt zo gehad. Ja vroeger een hele korte periode ging ik wel ieder weekend uit. Maar dat heb ik max. een halfjaar volgehouden. Daarna was ik er wel klaar mee. Ik heb dus ook geen spannende weekenden in dat opzicht en daar is niks mis mee!
Alleen maar goed dat je, op een korte periode na, nooit zo de druk hebt ervaren om groots en meeslepend te leven. Er is inderdaad ook niets mis met een wat rustiger weekend.
Mooi geschreven, ik ben het helemaal met je eens! Trouwens, het Gardameer is echt een fantastische vakantiebestemming <3 Haha. Maar het is wel fijn om iets hebben om naartoe te leven, zo doe ik ook zeker niet wekelijks iets leuks of spannends, daardoor geniet ik er inderdaad extra van!
Haha, ik denk ook dat het Gardameer eigelijk hartstikke mooi is. Ik heb alleen bij campings aan het Gardameer van die gezinsfamilie-associaties in Nederlandse enclaves, haha. Maar dat is vast een vooroordeel 😉
Ik ben het zeker met je eens dat je extra kunt genieten van bijzondere dingen als je niet continu dat soort dingen doet. Dat maakt ze des te leuker 🙂
Dit vind ik echt een heel interessant onderwerp. Die druk waar je het over hebt voel ik namelijk heel erg. Alsof ik nu alles moet doen, omdat het nu nog kan. Ik heb absoluut niet het gevoel dat ik elke dag spectaculair moet maken, maar ik wil wel alles uit het leven halen nu dat nog kan. Ofzo. En dat vind ik soms wel vervelend. Op latere leeftijd kan ik namelijk ook nog mooie reizen maken, of uitstapjes plannen, of … . Maar het voelt dus aan alsof ik alles NU moet waarmaken. Geen idee hoe dat komt eigenlijk.
Lastig gevoel is dat, hè?! Ik kan me voorstellen dat het nogal vermoeiend is als je steeds het idee hebt nu dingen te moeten doen, omdat ze later niet meer kunnen. En dat terwijl je inderdaad de meeste dingen ook op latere leeftijd nog wel kunt doen. Misschien komt het doordat veel mensen in je omgeving die dingen ook net nu doen en dat je daardoor een soort druk voelt. Eigenlijk is dat gevoel nergens voor nodig, maar ik snap wel dat het je bezighoudt.
Jeetje, wat een reacties, he? Ik ben wel net zo geweest als jij nu bent: nooit echt drang gevoeld om als twintiger of dertiger ‘groots en meeslepend’ te leven. Maar het is ook een kwestie van perspectief, soms. Ik vond mijn leven vrij simpel en eenvoudig, een beetje ‘zo-zo’.
Maar … ondertussen had ik wel een lange-afstands-relatie, notabene met een gozer die ruim jonger was dan ikzelf. Eigenljk, achteraf, was dat best groots en meeslepend. Dramatisch, soms. Pijnlijk: elke dag als ik wakker werd zonder hem, en dat raak je nooit meer kwijt. Nu zijn we alweer meer dan 15 jaar samen en nog zijn er dingen die we zelf als gewoon beschouwen, die misschien voor anderen juist heel avontuurlijk zijn. Pleegouderschap, bijvoorbeeld, en dan met name pubers. Geen kinderen en wel een bakfiets XD. En onze culturele stedentrips, of onze bordspellenavonden (en ochtenden. Weekenden.). En weer anderen vinden ons misschien erg saai (want: bordspellen??).
Maar … weer… ik hou er van dat we leven zoals wij willen leven. 🙂 Ik zou nooit willen doen wat iedereen doet, puur omdat iedereen het doet. Laat mij mijn eigen ding maar doen.
Het speelt absoluut ook een rol hoe je zelf tegen je leven aankijkt. Ik vind zelf bijvoorbeeld alleen al het feit dat ik ben begonnen met Tinder vrij bijzonder en avontuurlijk, terwijl dat voor een ander misschien de gewoonste zaak van de wereld is. Misschien speelt dat ook wel een rol als ik zeg dat ik mijn leven prima vindt. Ik heb voor mijn gevoel genoeg avontuurlijks en speciaals in mijn leven, ook al is dat vast niet in de ogen van anderen het geval. Gelukkig is het inderdaad vooral cruciaal dat je jouw eigen pad volgt en doet wat voor jou goed voelt, wat alle anderen om je heen ook denken of doen.
Zo te horen kun jij er ook op een realistische manier tegenaan kijken en ben je in ieder geval blij met jouw balans tussen spannende dingen en bijvoorbeeld bordspelavondjes. Tussen dat soort dingen een balans vinden waar jij blij van wordt, is misschien wel het belangrijkste van alles 🙂
Haha, dat van de vrijdagavond herken ik wel. Als ik uitga, hou ik mezelf wel wakker, maar als ik gewoon thuis op de zetel zit, ben ik om 23h ook K.O., haha!
Haha, gelukkig ben ik niet de enige die de late vrijdagavonden tegenwoordig regelmatig aan zich voorbij laat gaan. Haha, party hardy soms na een drukke werkweek! 😉