Millennialkwesties | Bewijsdrang als starter of millennial

  • 3 mei 2018
  • 31 Reacties
Categorieën: Persoonlijke groei

Bewijsdrang is een vervelend iets. Toch is het menig millennial (en ook menig niet-millennial!) waarschijnlijk niet vreemd. Misschien heb je de drang om jezelf te bewijzen qua werk, als zelfstandig ondernemer, als koper van een huis of bij het maken van lastige keuzes. Ook ik wil graag een prachtig cv opbouwen, mezelf van mijn beste kant laten zien op het werk, maatschappelijke betrokkenheid tonen in mijn vrije uurtjes en ook mijn sociale leven up & running houden. Goh, dat is bij elkaar nog best vermoeiend! Daarom vond ik het tijd om mijn millennialbrein over deze kwestie te kraken. Bewijsdrang dus!

millennialkwesties bewijsdrang jezelf bewijzen

Het brugpiepergevoel

De bewijsdrang die ik als millennial soms voel, is vergelijkbaar met hoe ik me voelde als brugpieper op de middelbare school. In groep 8 had ik nog het idee dat ik groot was en heel wat had bereikt. Maar al op mijn eerste schooldag op het vwo was ik alweer de kleinste van de school, die met een veel te grote rugzak door een veel te grote school banjerde. Ongeveer datzelfde gevoel had ik na mijn afstuderen. Eerst overviel het gevoel me dat ik het vast helemaal had gemaakt met mijn masterdiploma op zak. Maar vervolgens belandde ik tijdens het solliciteren weer met beide voeten op de grond, toen ik ontdekte dat ik het moest “opnemen” tegen mensen met bergen meer ervaring dan ik.

Opboksen tegen de volwassen wereld

Jezelf willen bewijzen gaat voor mij deels samen met volwassen worden. Het gaat over niet willen onderdoen voor andere (oudere?) mensen, ook al heb je als twintiger of dertiger misschien nog geen enorme rugzak vol levenservaring. In de pauze wil ik ook iets zinnigs te zeggen hebben onder volwassen collega’s, tijdens een sollicitatiegesprek wil ik niet als broekie worden aangekeken en het liefst heb ik net zo’n denderend LinkedIn-profiel als menig ander. Op de universiteit werd er al vroeg op gehamerd dat je al tijdens je studie aan je cv moet werken en nog steeds voel ik soms die druk om vooral niet onder te doen voor de volwassenen om me heen.

Startersbanen en indrukwekkende cv’s

Misschien werkt de arbeidsmarkt van tegenwoordig die bewijsdrang ook wel in de hand. Bedrijven zoeken regelmatig starters met jarenlange ervaring. Het moet je eerste baan zijn, maar tegelijkertijd moet je alle nodige kennis al in pacht hebben. Een beetje paradoxaal is het wel, want hoe doe je dat als je een paar jaar hard hebt gezwoegd om je diploma te behalen en je schaarse vrije tijd gebruikte om met een simpel bijbaanje de studiekosten bij elkaar te sprokkelen? Hoe kun je het als millennial nu al helemaal hebben gemaakt als je net aan je volwassen leven begint? Wat is er mis met alles nog moeten ontdekken en leren met vallen en opstaan?

millennialkwesties bewijsdrang jezelf bewijzen

“Wat ga je nu doen?”

Tegelijkertijd is er volgens mij een bepaalde druk vanuit de maatschappij. Zodra ik mijn diploma in ontvangst had genomen, kreeg ik elke keer dezelfde vraag: “Wat ga je nu doen?”. Ik had maandenlang keihard gewerkt aan een scriptie en voelde meteen de druk om te bewijzen dat ik na de afronding van mijn scriptie niet serieskijkend op de bank zou gaan liggen. En dat terwijl je er soms juist van leert om in je millennialperiode een stapje terug te doen. Noem het een gap year, een sabattical of een retreat. Hoe dan ook, het kan heel fijn zijn als je van een afstandje kijkt naar waar je staat in plaats van door te denderen in je zoektocht naar bewijs voor wat jij kunt.

Kijk naar het pad dat jij hebt afgelegd!

Natuurlijk zijn er altijd leeftijdsgenoten die het misschien perfect voor elkaar lijken te hebben. Misschien heb jij nog geen jaloersmakend salaris en geen uitgebreid cv waarvan recruiters steil achterover slaan. Maar ongetwijfeld heb jij genoeg stappen gezet om jezelf toch een welverdiend schouderklopje te geven voor waar jij staat. En bovendien: mag je als millennial niet ook soms even op de bank liggen? Een week vrij nemen om weer eens series te kijken, te genieten van je moeder kookkunsten en gewoon lekker onverantwoord een hele zak chips leeg te eten in plaats van netwerkborrels en inspiratiebijeenkomsten te bezoeken? Er is nog genoeg tijd voor serious business!

Ervaar jij weleens bewijsdrang (in je werk of elders)?

BLIJF OP DE HOOGTE

Laat je e-mailadres hieronder achter. Dan stuur ik je een mailtje zodra ik een nieuw bericht heb geplaatst.

blogger romy vakervrolijk

Door Romy

Tikgrage theeleut. Nooit uitgekletst. Ik inspireer je graag om vaker vrolijk in het leven te staan. Dat doe ik door goudeerlijke en persoonlijke teksten te schrijven en liefdevolle tips te delen. Mét een vleugje humor.

Ik ben benieuwd wat jij vindt…

  1. marije 3 mei 2018 op 6:40 am - Beantwoord

    Ik denk dat iedere generatie hiermee struggelt en niet alleen de millennials. Het is gewoon een feit dat je je als starter moet bewijzen. Alleen toen ik dat moest doen, was er nog geen social media en influencers die al een heel leven achter zich leken te hebben.

    You gotta prove yourself to be seen .. helaas.

    • Romy 3 mei 2018 op 11:40 pm - Beantwoord

      Je hebt zeker wel gelijk dat niet alleen millennials last kunnen hebben van bewijsdrang. Ik heb daarom vanochtend dat nog in een korte vermelding toegevoegd aan mijn inleiding 🙂
      Ook bij deze kwestie spelen social media en influencers inderdaad wel een rol. Veel influencers lijken zo veel stappen verder te zijn en beginnen bijvoorbeeld ook een stuk eerder aan kinderen dan veel anderen. Dan is het goed om je te beseffen dat dat niet altijd een realistisch beeld geeft.

  2. Nikita 3 mei 2018 op 6:49 am - Beantwoord

    Ik wil mezelf altijd bewijzen, maar niet op gebied van jobs of het beter hebben. Ik wil altijd mijn goedheid bewijzen of dat ik een leuk persoon ben. Terwijl dat niet nodig is. En ik heb ook een tijdje gehad dat als de leerkracht punten meedeelde in de les dat als ik hoorde dat er iemand hoger scoorde, ik het gevoel had dat ik gefaald had. Zelfs al had ik een 8/10. Dat is niet gefaal, dat is een prachtresultaat. Helaas voelt dat niet altijd zo.

    Ik weet nu al dat ik die bewijsdrang volgend jaar ook ga hebben. Hoge school. Dat ik zal willen tonen aan mijn nieuwe lesgevers en klasgenoten dat ik goed ben in wat ik doe en falen niet tolereer bij mezelf. Wat dat betreft heb ik nog veel werk aan mezelf, want fouten maken is niet erg. Maar dat komt ook wel goed 😉

    • Romy 3 mei 2018 op 11:47 pm - Beantwoord

      Wel lastig dat je in sommige opzichten last hebt van die bewijsdrang! Het lijkt me ook heel frustrerend om te twijfelen aan je eigen goedheid als mens. En volgens mij is de bewijsdrang in dat opzicht echt nergens voor nodig. Je bent een hartstikke leuke meid! Ook die bewijsdrang voor je cijfers is zo zonde. Je mag al hartstikke trots zijn op een 8, ook als dat niet het hoogste cijfer van de klas is.
      Ik hoop dat je straks op de hogeschool mooie stappen kunt zetten om minder de drang te voelen jezelf te bewijzen. Fouten maken mag ook en ieder begin is moeilijk. Je gaat het vast super doen!

  3. Darina 3 mei 2018 op 6:58 am - Beantwoord

    Toen ik als starter begon waren de omstandigheden heel anders dan nu (zo’n 20 jaar geleden :)) zonder social media druk enz. Ik heb zeker bewijsdrang, zeker toen ik nog op school zat. Faalangst was mij ook niet vreemd. Gelukkig is het toch goed gekomen 🙂

  4. Shirley 3 mei 2018 op 7:35 am - Beantwoord

    Van deze millenial-kwestie heb ik weinig last denk ik. Ik heb wel redelijk mijn eigen pad uitgestippeld sinds de middelbare school. Soms afwijkend van de verwachtingen. Sommige mensen vinden het zonde dat ik mijn tvwo niet heb afgemaakt en niet naar de universiteit ben gegaan, terwijl ik dat waarschijnlijk wel had gekund. Maar ik ben blij met waar ik nu ben. Ik zit wel in een bestuur, maar dat ben ik liever kwijt dan rijk eigenlijk. Iemand die dit graag aan zijn/haar cv wil toevoegen? 😉

    • Romy 3 mei 2018 op 11:50 pm - Beantwoord

      Wat fijn dat het ondanks je faalangst en bewijsdrang toch helemaal goed is gekomen qua werk. Social media leveren inderdaad wel extra druk op tegenwoordig. Ook LinkedIn is aan de ene kant iets fijns, maar aan de andere kant kan het soms ook extra lastig zijn dat je tegenwoordig de druk kunt voelen om naast een cv ook je LinkedIn-profiel goed op peil te houden en te blijven netwerken. Dan was het pre-digitale tijdperk soms wel iets minder tijdrovend 😉

    • Romy 3 mei 2018 op 11:53 pm - Beantwoord

      Alleen maar mooi om te horen dat je niet zo veel last hebt van bewijsdrang en veel meer je eigen pad volgt. Er is inderdaad niets mis mee als je qua opleiding niet voor de universiteit kiest. Als dat beter past bij de carrièrekeuzes die je kiest, dan is dat alleen maar een goede keuze geweest.
      Haha, wie weet komt die bestuurservaring toch nog ooit van pas 😉

  5. Liset - Beautydagboek 3 mei 2018 op 7:45 am - Beantwoord

    Ik snap heel goed dat net afgestudeerde mensen dit gevoel hebben. Je moet opboksen tegen alles en iedereen die meer ervaring heeft. Je kunt daar heel onzeker van worden denk ik. Je wilt per slot van rekening serieus genomen worden. Zelf heb ik een heel ander pad bewandeld in het leven. Niets ging zoals het geijkte plaatje van studeren en daarna aan het werk. Ik denk dat daar mijn meeste ‘struggle’ in zat. Doordat ik tijdens mijn studie ziek werd en er zeker een paar jaar uitlag, ben ik pas op veel latere leeftijd afgestudeerd en stonden er hele andere dingen centraal in mijn leven. Ik werd daar juist onzeker van. Dat mijn leven als het ware stil stond, terwijl de rest om mij heen ging afstuderen en ‘echte’ banen kreeg. Ik denk dat daarom iedereen zich wek druk maakt over het verloop van zijn leven en enigzins wil laten zien dat je toch mee telt. Nu ben ik op dit moment heel gelukkig hoe mijn leven is!

    • Romy 3 mei 2018 op 11:57 pm - Beantwoord

      Ik kan me voorstellen dat het heel naar is geweest om door het ziek zijn je plannen te moeten omgooien, zeker als mensen om je heen wel de dingen kunnen doen die jij ook graag had willen doen. Des te bewonderenswaardiger vind ik het dat je uiteindelijk toch een leven hebt kunnen opbouwen waar jij gelukkig van wordt, onder andere door je eigen blog te beginnen. Misschien is dat ook wel het belangrijkste, hoe je situatie ook is: dat je zelf uiteindelijk gelukkig bent met wat het leven je wél heeft gebracht ♥

  6. Els 3 mei 2018 op 8:00 am - Beantwoord

    Natuurlijk daar heb je een punt, voor jezelf rust nemen en alles bekijken. Toch is er inderdaad veel druk vanuit de samenleving. Je moet doen waar je jezelf goed bij voelt :-). Al is dat soms moeilijk.

  7. Josephine 3 mei 2018 op 8:27 am - Beantwoord

    Net zoals anderen hierboven weet ik niet of die bewijsdrang wel helemaal aan millenials gebonden is. Maar wat wel een grote rol speelt voor deze generatie, is denk ik hoe hoog de lat ligt voor datgege wat mag gelden als ‘goed genoeg’. De generatie van mijn ouders kon makkelijker beginnen aan een baan, kreeg een vast contract en werkt mogelijk nog steeds bij diezelfde werkgever (in een hogere functie). Zo kon je dus ook gemakkelijker een huis kopen en een gezin stichten. En tegenwoordig moeten / willen we dat ook allemaal, maar dan in ‘flexibele’ omstandigheden. Want om één of andere reden is je hele leven dezelfde baan / partner / woning niet meer goed genoeg. Is dat bewijsdrang? Of een aangeleerde drang naar altijd meer?

    • Romy 3 mei 2018 op 11:57 pm - Beantwoord

      Zeker weten! Je eigen pad volgen is uiteindelijk het allerbelangrijkste 🙂

    • Romy 4 mei 2018 op 12:04 am - Beantwoord

      Het klopt inderdaad wel dat niet alleen millennials last kunnen hebben van bewijsdrang. Je hebt wel een punt dat de druk misschien door de hogere verwachtingen (ook wat betreft flexibiliteit) wat meer is. Ik denk zelf dat die behoefte aan flexibiliteit niet per se samenhangt met bewijsdrang of een ‘nooit goed genoeg’-mentaliteit, maar dat het ook te maken heeft met het grotere aantal keuzemogelijkheden. Door onder andere social media en vacaturesites zie je nu voortdurend wat de andere opties zijn qua werk. En ook de huizen zijn niet meer alleen in de etalage van de makelaar te vinden, maar gewoon thuis op je computer. Alleen wat betreft partners heb ik niet zo’n behoefte aan flexibiliteit, haha. Liever een fijne vaste relatie dan steeds iemand anders, lijkt me 😉 Maar ik ken inderdaad wel mensen (mannen en vrouwen) bij wie dat iets anders zit 😉

  8. Loes 3 mei 2018 op 9:45 am - Beantwoord

    Ik herken dit heel erg (helaas). Ik ben nog aan het studeren maar voel heel erg die druk van een mooie CV en indrukwekkende stageplekken etc. Ik weet nog niet zeker wat ik wil doen later, maar ook dat maakt me onzeker! Goed dat je hier een artikel over schrijft.

    • Romy 4 mei 2018 op 12:08 am - Beantwoord

      Best lastig inderdaad! Ik voelde zelf die druk ook al zelfs voor mijn afstuderen. Tegenwoordig lijk je soms al als starter heel wat ervaring te moeten hebben naast je studie. Maar ook met mij is het uiteindelijk goed gekomen na mijn studie, terwijl ik in een branche zit met veel meer vraag naar banen dan aanbod daarvan. Dus ook met jou gaat het vast wel goed komen! ♥

  9. Anna 3 mei 2018 op 10:32 am - Beantwoord

    Wat een goed artikel! Ik herken die bewijsdrang, als net afgestudeerde, ook heel erg. Maar het is inderdaad helemaal niet erg om even een stapje terug te doen vind ik. Ieder persoon is anders!

    • Romy 4 mei 2018 op 12:10 am - Beantwoord

      Absoluut! Iedereen heeft behoefte aan iets anders na zijn afstuderen. Of je je nu meteen volop op je carrière stort of een stapje terugdoet en even uitrust, je hebt gelukkig nog een heel levenom carrière te maken 😉

  10. Daenelia 3 mei 2018 op 11:50 am - Beantwoord

    Hier moet ik maar eens een blogpost over schrijven vanuit het perspectief als gen x-er naar millennials: ik zie ‘jullie’ in ieder geval al voor vol aan, hoor! Het is prima dat je voor jezelf een ‘bewijsdrang’ hebt, maar dat komt met de jaren wel goed. Ik ben over het algemeen onder de indruk hoe volwassen en ge-engageerd deze jongere groep is. Tegelijk is er nog wel een soort van ‘jonge-honden’-mentaliteit en dat is alleen maar positief! Speel en probeer dingen uit, maak fouten en leer daarvan!
    Ik heb dus die bewijsdrang niet echt … ook nooit gehad. Ik ben zo’n pippi langkous type: ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan. Kan ook vervelend zijn, want soms kom je er dan achter dat het toch wat ingewikkelder ligt, natuurlijk 😛 Soms stel ik me ook te weinig ambitieus op, omdat dat soms makkelijker is.
    Dat neemt niet weg dat ik ondertussen toch wel veel dingen heb gedaan die buiten mijn comfort zone lagen, en dat heeft me eigenlijk alleen maar leuke dingen opgeleverd. Dus ga er voor, maar doe het voor jezelf.

    • Romy 4 mei 2018 op 12:13 am - Beantwoord

      Er zit zeker wel wat in dat een beetje druk je soms wel goede dingen kan brengen. Ik heb er ook wel een aantal mooie prestaties aan overgehouden, die me ook heel vaak bijzondere ervaringen hebben opgeleverd. Dat is ook heel wat waard. Maar té veel druk kan inderdaad wel heel lastig zijn. Ik zeg zelf weleens: mijn drang om de lat steeds iets hoger te leggen, is enerzijds mijn kracht, maar anderszijds ook mijn grootste valkuil 😉

    • Romy 4 mei 2018 op 12:18 am - Beantwoord

      Ha, dat lijkt me zeker een leuk artikel om eens te lezen! Ik ben wel benieuwd hoe je er vanuit jouw perspectief naar kijkt.
      Eigenlijk is het inderdaad wel bewonderenswaardig dat veel jongeren al zo betrokken zijn bij hun werk en er volledig voor gaan. Maar je hebt gelijk dat uitproberen en vallen en opstaan minstens zo belangrijk is. Vooral je laatste uitspraak vind ik mooi. Je grenzen verleggen is onwijs belangrijk en kan je heel veel brengen, zolang je het inderdaad maar doet omdat je het zelf wilt. Dat is ook iets waar ik de afgelopen tijd meer mee bezig ben. Ik probeer mezelf steeds te blijven uitdagen, maar doe dat wel op gebieden waarop ik daar echt zélf behoefte aan heb.

  11. Anna 3 mei 2018 op 2:07 pm - Beantwoord

    Ik ben heel erg perfectionistisch, ik geef mezelf al een enorme druk om te presteren, en als daar de maatschappij ook nog eens bij komt gaat het soms fout. Maarja, druk om te presteren heeft me tot nu toe alleen veel goeds gebracht. Te hoge druk is niet goed, maar soms hoort het er bij (in mijn hoofd dan)… Liefs!

  12. Haydée 3 mei 2018 op 4:53 pm - Beantwoord

    Ik herken het gevoel wel van je telkens te moeten/willen bewijzen, zonder echt een rust te nemen of stil te staan bij wat je wel bereikt hebt. Trots zijn op wat je al bereikt hebt zou inderdaad wat vaker aan bod mogen komen. 🙂

  13. Lianne 3 mei 2018 op 8:24 pm - Beantwoord

    O ja dit herken ik wel! Die druk om te presteren en alles goed te doen. Die had ik eigenlijk al sinds de middelbare school en later ook op mijn opleiding. Toen ik daarmee stopte, voelde het ook echt als falen. En inderdaad, wij zijn altijd zo bezig met datgene wat we nog willen doen, dat we nooit eens terugkijken naar datgene wat we al bereikt hebben. Dat is ook iets om trots op te zijn! Hé wacht, daar heb ik pas geleden ook nog een blog over geschreven 😉 Maar ik vind dit ook een interessant onderwerp!

    • Romy 4 mei 2018 op 12:21 am - Beantwoord

      Ook al qua opleidingen kun je inderdaad die druk of bewijsdrang voelen. Best lastig soms! Ik hoop dat je je eigen mooie woorden kunt opvolgen, want je mag inderdaad met heel veel trots terugkijken op wat je hebt bereikt. Het is zo verleidelijk soms om vooruit te blijven kijken naar wat je nog allemaal wilt, terwijl het ook zo belangrijk is om trots te zijn op wat je al hebt gedaan.

  14. Irene 3 mei 2018 op 8:55 pm - Beantwoord

    Ik heb vaak ‘last’ van het gevoel dat ik mij moet gedragen als een 27-jarige terwijl ik mij 20 voel. Maar ik vraag mij dan soms ook af hoe een 27-jarige zich gedraagt. Volwassen ofzo? Ik heb soms het gevoel dat andere mensen van mijn leeftijd veel matuurder zijn dan ik ben maar dat maakt ook eigenlijk niet uit hé. Maar op dat vlak wil ik mezelf dan wel wat bewijzen, dat ik ook een “goede” volwassene ben.

  15. Saskia 3 mei 2018 op 8:58 pm - Beantwoord

    Oh zeker wel herkenbaar, vroeger. Nu heb ik het totaal niet meer maar in mijn jongere jaren had ik dit zeker wel. de druk om alles maar te doen en op een bepaalde manier. Nu ik ouder ben heb ik dat geheel losgelaten en het voelt zo fijn<3
    Nou moet ik zeggen heb ik ook al veel boxjes die ik kan afvinken en waarbij ik dus al die rust kan ervaren.

    • Romy 4 mei 2018 op 12:22 am - Beantwoord

      Dat punt herken ik eigenlijk ook wel een beetje. Ik heb toevallig gisteren een conceptartikel geschreven over dat ik een “laatbloeier” ben en daarin komt dit ook terug. Maar er bestaat eigenlijk inderdaad geen maatstaf voor hoe je als 27-jarige hoort te zijn. Zolang je maar jezelf bent, dat is het belangrijkste!

    • Romy 4 mei 2018 op 12:23 am - Beantwoord

      Zo mooi om te horen dat je die bewijsdrang en druk in de loop der jaren meer hebt kunnen loslaten. Dat is zo belangrijk! En ik snap wel dat het daarbij scheelt als je veel dingen die je wilde bereiken al hebt kunnen afvinken. Alleen al dat geeft waarschijnlijk veel rust.

  16. Odetta 16 mei 2018 op 8:52 am - Beantwoord

    Bewijsdrang is jezelf ook uitdagen. Op mijn werk pas ik het tot op zekere hoogte toe. Maar ik maak mij niet meer over alles druk, want dat is zonde van alle moeite, je wordt er toch niet altijd hierdoor meer om gewaardeerd.

    • Romy 17 mei 2018 op 6:48 am - Beantwoord

      Daar heb je wel gelijk in. Bewijsdrang kan iets positiefs zijn en soms kan het je veel opleveren, maar het heeft geen zin om het uiterste uit jezelf te halen als je daar zelf geen extra voldoening uit haalt en andere mensen het ook niet extra waarderen.

Recente blogs

Echte Post Is Cool #5 | Dit is wat ik kreeg en verstuurde

22 oktober 2017|Lifestyle|

Echte Post Is Cool. Daar ben ik het nu echt helemaal mee eens. In een tijd van appjes, e-mails en social media is juist echte post bijzonder leuk. Nog elke keer ren ik enthousiast naar de brievenbus als ik iets anders dan folders en belastingevenloppen op de deurmat zie liggen. Je zult dan ook begrijpen dat ik maar al te graag wilde meedoen met Echte Post Is Cool (aka #EPIC). Gisteren was het dan eindelijk zover: ik mocht het pakketje dat ik had ontvangen voor EPIC uitpakken. Aan de andere kant van Nederland pakte mijn lootje tegelijkertijd het pakketje uit dat ik haar had gestuurd. Spannend! Ben je benieuwd wat ik ontving en verstuurde? Ik laat het je zien.

Mijn 8 favoriete hotspots in Europa

14 september 2016|Op reis|

Voor stedentrips kan je mij zelfs om drie uur ’s nachts wakker maken. Als kind hield ik nooit zo van vakanties en nog steeds ga ik niet graag een paar weken weg. Maar van korte bezoekjes aan een stad in Europa word ik wel altijd blij. Inmiddels maak ik al zo’n zeven jaar lang elk jaar ten minste een stedentrip naar een Europese stad, met het hele gezin, met een van mijn ouders of met een vriendin. Vandaag deel ik mijn 8 favoriete hotspots die ik in al die jaren citytrippen heb bezocht. Ik geef jullie daarbij meteen een kijkje in mijn vakantiefotoboek.