Hoewel Bart en ik in veel opzichten op elkaar lijken, zijn we zéker niet in alles hetzelfde. In 2021 schreef ik al eens een artikel over de grootste verschillen tussen mij en mijn liefde. Zoals dat ik me regelmatig een mini voel naast mijn 1,89 meter lange vriend en dat hij rijstwafels verslindt alsof die het lekkerste ooit zijn terwijl ik er niks ‘an vind. En dat ik ’s ochtends als een spring-in-’t-veld uit bed stap, terwijl hij liever nog een paar keer snoozet. Nu zijn dat zeker niet de enige verschillen tussen ons. Dit zijn nog 13 dingen waarin we net even anders zijn.

1. Friet vs. doe maar niet

Als Bart mag kiezen voor een speciaal avondeetmenu, dan wordt het geheid friet. En biedt een restaurant de optie om ergens frietjes bij te serveren, dan zal Bart niet snel zeggen “Nou, doe maar niet!”. Ik heb dan weer juist weinig met frietjes. Nooit echt gehad ook trouwens. Ik vind die strookjes gefrituurde aardappel zeker niet vies. Maar ik kan wel duizend dingen bedenken die ik lekkerder vind dan dat. Als Bart zijn geliefde frietjes eet, kook ik dan ook standaard iets anders voor mezelf. Van risotto’s, pasta’s en curry’s word ik een stuk blijer. Maar frietjes? Nee hoor. Dan liever pannenkoeken. Daar werk ik dan weer moeiteloos een hele stapel van weg.

2. Ikea-kastenbouwer vs. afhaker

Mag jij raden wie van ons tweeën de afhaker is als er een groot bouwpakket met een ellenlange handleiding voor zijn/haar neus ligt… Moi. Ik ben er nog steeds beretrots op dat ik ooit mijn Nordkisa-nachtkastjes van Ikea zelf in elkaar heb gezet. De handleiding telde slechts vier kantjes. Dát kon ik nog net aan. Maar Expedit-kasten, Pax-kasten en zelfs ons kleine plantentafeltje gaan mijn ruimtelijke capaciteiten te boven. Ik presteer het nog om een bouwpakket van vier onderdelen verkeerd te monteren en word van de Ikea-plaatjes meestal niet veel wijzer.

De ultieme Ikea-relatietest zijn we dan ook nog bijna nooit aangegaan. Meestal bouwt Bart de kasten in zijn eentje, omdat dat sneller gaat dan als ik – terwijl hij bezig is – pogingen doe om wegwijs te worden in de uitleg. Bof ik toch maar met een vriend die bouwkunde heeft gestudeerd!

3. Voetenopwarmer vs. voetenafkoeler

Als ik de vele memes en cartoons op internet mag geloven, ben ik niet de enige vrouw van wie de partner klaagt over koude voeten. In de winter bereiken mijn voeten soms haast de vriestemperatuur, zo lijkt het. Bart daarentegen heeft altijd warme voeten. Dat komt voor mij uiteraard goed uit, want ik heb standaard een levende voetenopwarmer naast me liggen als ik met ijskoude tenen het bed in kruip.

4. Tijd nodig ’s ochtends vs. razendsnel klaar

Ik heb diep respect voor hoe snel Bart ’s ochtends klaar kan staan. Hij kan gerust in twintig minuten vanuit zijn bed fris, fruitig, gedouchet en aangekleed in de gang staan om richting kantoor te gaan. Ik daarentegen sta altijd minimaal één uur van tevoren op als ik ’s ochtends een afspraak buiten de deur heb. Ik mag dan een vroege vogel zijn. Mijn ochtendroutine (mijn eigen soort-van-miracle morning) is me heilig. Ik neem graag de tijd om te douchen, sta regelmatig te treuzelen in de badkamer en vind het fijn om in alle rust mijn ontbijt op te eten. Pas daarna ben ik klaar om een sprintje naar de auto te trekken.

5. Lenig vs. minder lenig

Ook al heb ik nooit op turnen gezeten en doe ik iets minder trouw yoga en pilates dan ik zou willen, ik ben aardig lenig. Het schijnt dat ik hypermobiel ben, aangezien ik mijn armen en benen op vrij gekke manieren kan buigen. Als ik een bepaalde yogapose in één keer aanneem terwijl Bart daarbij plat op de grond ploft, kijkt hij me vaak vreemd aan. Hoe dan? Ach, hij is weer een stuk sterker dan ik. Want die hypermobiele (en totaal niet getrainde) armpjes van mij hebben dan weer weinig spierkracht.

6. Liever met de auto vs. liever met OV

Busritten van één uur vind ik geen enkel probleem. Lange treinreizen ook niet. Ik vind het heerlijk om door het raam naar buiten te staren of onderweg mijn WordPress-scherm met een nieuw blogartikel te vullen. Daarom kies ik regelmatig voor het OV in plaats van de auto, in elk geval als ik naar drukke steden ga.

Bart snapt er vaak niets van als ik anderhalf uur in het OV zit terwijl ik er ook in een half uur kan zijn met de auto. Hij kiest liever voor zijn vierwielige voertuig voor de deur. Snap ik helemaal! Maar ik blijf gewoon een zwak houden voor rustige OV-ritjes door de stad. En ik vind het ook leuk dat je dan nog wat met je tijd kunt doen én niet op de weg hoeft te letten.

7. Direct in slaap vs. nachtelijke gedachtenmachine

Bart heeft de gave om direct naar dromenland te vertrekken als zijn hoofd zijn kussen raakt. Hij kan op één of andere manier altijd en overal slapen. Ik heb daar meer moeite mee. Mijn hersenpan gaat regelmatig op de meest onhandige tijdstippen op standje “aan”. Dan schieten me ’s avonds opeens nog allerlei belangrijke dingen te binnen, heb ik plotseling een geniale creatieve ingeving waarvan ik moeite heb om die te laten rusten of sla ik aan het piekeren over dingen die op de gemiddelde maandagavond om twaalf uur niet bijster boeiend zijn (zoals verjaardagscadeautjes kopen voor een vriendin die over een maand jarig is). Dus nee, ik ben meestal niet direct de zenheid zelve in bed.

Overigens ben ik ook een lichte slaper die van het minste of geringste wakker wordt. Mijn oordopjes en verzwaringsdeken zijn hét onmisbare team voor de nachten. Sinds ik die twee heb, slaap ik een stuk beter. Maar zonder dat duo zou mijn hoofd niet veel rust krijgen in bed.

8. Natuuravonturier vs. citytripper

Op mijn ideale vakantie bezoeken we een stad en tikken we in een paar dagen alle highlights van die besteming af. We maken 1200 foto’s, verkennen elk mogelijke museum of monument dat Time to Momo ons tipt en blijven vooral niet te lang op terrasjes plakken, want er is nog véél meer te zien. Ik ben dol op stedentrips waarbij het tempo er goed in zit, en wil op vakantie vooral van alles ontdekken. Als ik na zo’n dag rondbanjeren en 20.000 stappen zetten op het bed in de Airbnb plof, rust ik wel uit. Bart ziet dat – heel begrijpelijk – niet helemaal als een droomvakantie. Hij houdt meer van de natuur ingaan, veel wandelen en in het huisje spelletjes spelen. Ik vind dat ook wel leuk, maar krijg dan na één potje Rummikub ernstig de drang om de hort op te gaan.

Gelukkig weten we hier elke vakantie wel een gouden middenweg in te vinden. We combineren meestal een trip van één of twee dagen naar een stad (zodat ik mijn racen-door-de-stad-behoefte kan stillen) met een verblijf in een mooi stukje natuur. Zijn we allebei blij en hebben we het beste van twee werelden! En ik moet zeggen: voor mij is het ook wel goed om regelmatig écht te ontspannen en niet alleen maar op hoog tempo bucketlistdingen af te tikken.

9. Zender vs. afstandsbediening

Iets wat ik dan weer niet van Bart zal overnemen, is zijn gebruik van het woord “zender”. Het ding waarmee je je televisie op het juiste kanaal zet, heet in mijn ogen gewoon een afstandsbediening. Zenders zijn voor mij NPO1, RTL4 en SBS6. Maar Bart noemt de afstandsbediening steevast “de zender” en ik kan het niet laten om er elke keer achteraan te zeggen “De afstandsbediening, bedoel je?”. Zijn er meer mensen die de afstandsbediening zo noemen? Ik had het nog nooit gehoord, maar misschien ligt dat aan de bubbel waarin ik zit.

10. Instagram-filmpjes-doorstuurder vs. niet zo trouwe kijker

Voor dit punt schaam ik me een piepklein beetje. Bart is altijd heel enthousiast met het doorsturen van grappige Instagram-filmpjes. Dan kiest hij speciaal voor mij de leukste (katten)filmpjes uit die hij voorbij ziet komen en stuurt die allemaal naar me door. Ik haak alleen al snel af als ik zie dat ik 16 video’s te bekijken heb en laat dat dan een tijdje rusten, totdat Bart geërgerd vraagt “Had je die video nog gezien?”. Dan ga ik – een tikkeltje schuldig – alles alsnog bekijken. Elke keer neem ik me voor om mijn leven te beteren en de filmpjes niet zo erg te laten opstapelen. Wie weet gaat het vanaf nu beetje. Love you alsnog, schatje!

11. Loslater vs. overdenker

Hoewel we allebei gevoelig zijn, is Bart een stuk beter in dingen loslaten dan ik. Als ik mezelf niet tegenhoud, kan ik dingen flink overdenken. Mijn brein staat gewoon altijd aan. Zo kan ik me soms na een afspraak met iemand druk maken of diegene het wel leuk vond. Of nog malen over een uitspraak die ik die middag heb gedaan, en of dat wel goed is overgekomen. Doodzonde, want die dingen nemen dan mijn plezier van die dag weg.

Bart kan dat soort dingen veel beter relativeren. Mazzel voor mij, want dat helpt mij weer om niet in gepieker verzeild te raken, maar soms gewoon na te genieten van een leuke dag zonder na te denken over die paar woorden of iets anders onbenulligs.

12. Koelkastorganisator vs. zet maar neer

Ik gok dat je wel kunt raden wie van ons dé koelkastmanager is: ikke. Ik houd er een duidelijke structuur op na voor de koelkast en voorraadkast. Zo zet ik altijd de verse pasta op dezelfde plank, de fruitbakjes op dezelfde etage en heb ik in de linkerla alle groenten liggen die het eerst op moeten en rechts de groenten die nog niet op het punt van verpieteren staan. In de voorraadkast heb ik een bakje voor de pasta, een bakje voor het meel, een bakje voor de blikken groenten…

Als dan opeens tussen de pasta een fles mondspoeling ligt, ontstaat er acuut kortsluiting in mijn brein. Bart hecht iets minder waarde aan die strakke structuur en legt regelmatig dingen “gewoon maar ergens neer”. Uiteraard duurt het meestal niet langer dan een halve dag voordat ik dan toch maar een kleine correctie maak.

13. Geduldige filmkijker vs. Sjaak Afhaak

Ik ben er zeker niet trots op, maar ik ben een regelrechte ramp met films kijken. Een romcom van anderhalf uur lukt nog net aan. Maar bij de meeste langere films heb ik moeite om wakker te blijven en mijn aandacht erbij te houden. Ik heb dan de neiging om toch even op mijn telefoon te kijken of ik ben half naar dromenland vertrokken en volg de hele film niet meer. Daarom kijken wij bijna alle films – zelfs Kung Fu Panda – in meerdere delen. Bart daarentegen kan prima één of twee films na elkaar kijken. Met open ogen en zonder in-slaap-val-neigingen. Ik heb nog veel van die jongen te leren.

Overigens vind ik het zelf juist leuk dat we in bepaalde dingen verschillen. Het zou toch saai zijn als je overal exact hetzelfde over denkt en als een ANWB-stel verstrengeld raakt in elkaars gewoontes. Ik ben blij dat we in sommige dingen anders zijn, denken en doen. Het zou toch maar onhandig zijn als Bart net zo’n slechte Ikea-kasten-bouwer is als ik.

Daar staat tegenover dat we op veel andere vlakken juist overeenkomen. Zo zijn we allebei gevoelig, introvert, genieters van de kleine dingen, natuurliefhebbers en uiteraard groot Pip-fans. In dat laatste zit trouwens wel weer en klein verschil. Bart noemt Pip standaard “de Floef”, voor mij blijft ze gewoon “Pippies”. Het schijnt dat je dingen overneemt van je partner naarmate je langer samen bent. Maar er zijn grenzen. Mijn grens ligt bij Floef en “zender” 😉

Wat is een verschil tussen jou en je partner?