Op mijn dankbaarheidslijstje staat één ding met stip op nummer 1: dat ik op 24-jarige leeftijd nog al mijn opa’s en oma’s Afgelopen week bereikten mijn ene opa en oma een wel heel bijzondere mijlpaal: precies 60 jaar geleden gaven zij elkaar het jawoord. Een mijlpaal die hen een brief “van de koning” en een bezoekje van de burgemeester opleverde. Maar ook een mijlpaal die mij deed beseffen hoe waardevol de tijd met mijn opa’s en oma’s is. Daarom een ode aan deze lieve opa en oma!
Lieve oma
Lieve oma, ik herinner me nog dat u mij leerde breien, haken en punniken. En toen dat later toch niet zo mijn ding bleek, maakte u gewoon zelf een prachtige sjaal in mijn lievelingskleur. Ook mijn Barbies en poppen kon ik dankzij u regelmatig in een nieuwe outfit steken, die u met veel liefde voor mijn speelgoed had gemaakt. Nog steeds hebben we een speciale band. Ik koester nog altijd de knuffels die ik van u krijg en de woorden die u me toespreekt, maar ook de prachtige Pergamano-kaarten waarmee u mij verrast. Ook de vele melige en spontane foto’s die ik heb van u maken me nog altijd aan het lachen. U hebt al zo vaak gezegd dat u nooit mooi op foto’s staat, maar ondertussen heb ik genoeg bewijs dat het tegendeel waar is.
Lieve opa
Lieve opa, als ik aan u denk, dan zie ik als eerste uw brede glimlach en pretoogjes voor me. Hoe flauw een grap ook is, uw lach is altijd oprecht. Diezelfde glimlach verschijnt op uw gezicht als uw kleinkinderen weer eens de draak met u steken of als u zelf flink loopt te plagen. Ook voor katten bent u een graag geziene gast. Een perfect schoot om op te zitten als u in opperste concentratie naar Studio Sport aan het kijken bent. Ik herinner me ook het melkboerpetje dat u altijd draagt en de vele Zweedse puzzels en enorme legpuzzels waarover u uw hoofd graag breekt. En dan uw enthousiaste verhalen over vroeger, want uitgepraat daarover raakt u nooit!
Bakjes appelmoes en opa’s grote schoenen
Ik herinner me ook nog goed dat ik het als kind al een feestje vond om naar opa en oma te gaan. Het was altijd dikke pret. Ik weet nog dat oma vaak stapels pannenkoeken bakte als wij kwamen eten. Die pannenkoeken waren vanzelfsprekend altijd veel lekkerder dan thuis (sorry, mam!) en we mochten ze rijkelijk beleggen met alles wat maar in de kast stond. En aten we groenten? Dan mocht ik van oma altijd een bakje vullen met appelmoes en dat stiekem leeglepelen. “Niets tegen mama zeggen, hoor!”. Om over oma’s diepvries vol met ijsjes nog maar te zwijgen. Een voor een gingen mijn broertjes en ik de ijsjes halen. Met onze kleine voetjes in opa’s grote schoenen, net als Klein Duimpje op zevenmijlslaarzen.
Jullie waren erbij
Tegelijkertijd realiseer ik me dat klein meisje met haar bakje appelmoes niet meer ben, maar dat ook jullie ouder zijn geworden. Opa heeft eerder menig cardioloog verbaasd door al 20 jaar met hartproblemen rond te lopen en er nog steeds te zijn. Natuurlijk hoop ik dat hij er nog 20 jaar bij op kan tellen, maar ik weet dat er een moment komt dat jullie er niet meer zijn. Juist daarom besef ik hoe dierbaar de tijd is die ik nu met jullie heb. En hoe bijzonder het is dat jullie bij mijn diplomauitreiking waren, me hebben zien afstuderen, mijn eerste vriendje hebben ontmoet en meemaakten dat ik mijn eerste baan vond. Jullie waren erbij!
Nieuwe herinneringen maken
Ik koester warme herinneringen aan alle zondagmiddagen samen, aan de fietsritjes die ik nog steeds maak langs jullie huis waarbij ik altijd weer een glimp van jullie weet op te vangen. Maar ook de gezellige Sinterklaasfeestjes en kerstdagen waarop niets te gek is en het hele huis stampvol zit, zal ik nooit vergeten. En nu zijn jullie alweer 60 jaar getrouwd. Lieve opa en oma, computers zijn niet jullie ding, maar ik weet dat jullie dit blogartikel zullen lezen. Ik houd van jullie! En ik hoop met heel mijn hart dat we samen nog heel veel nieuwe herinneringen kunnen maken én oude herinneringen kunnen koesteren ♥
Wat is jouw mooiste herinnering aan jouw opa en/of oma?
Mooi geschreven ?
Mijn oma was mijn heldin tot aan het einde. Vanaf dat ik geboren ben totdat ze stierf waren wij altijd bij elkaar. We hadden een hele speciale band.
Wat ontzettend mooi om te horen dat je zo’n goede band hebt met je oma, haar hele leven lang! Ik kan me voorstellen dat je nog steeds warme herinneringen aan haar koestert.
Heel mooi geschreven Romy! Prachtig om zo’n band te hebben met je grootouders. Ik heb ze helaas alle vier niet gekend.
Dankjewel! 🙂
Wat verdrietig om te horen dat jij je opa’s en oma’s nooit hebt gekend!
Wat lief geschreven :-).
Prachtig Romy! 60 jaar getrouwd is een heel bijzondere mijlpaal. Ik hoop dat je nog veel mooie momenten met je grootouders mag beleven.
Wat een ontzettend mooi blog, heel waardevol! Ik hoop dat je opa en oma nog lang in je leven mogen zijn. Aan hen van harte gefeliciteerd met hun 60-jarig huwelijk (en zo’n lieve kleindochter. 😉 )
Ik heb zelf veel mooie herinneringen aan mijn opa’s en oma’s. Een grappige schiet mij nu te binnen. Mijn oma probeerde mij (7) te leren hoe je een koprol over een klimrek maakt. Ze deed het even voor – ookal was ze al 72! Geweldig!
Dankjewel voor je lieve reactie! ♥
Dankjewel voor je felicitatie en voor je lieve reactie!
Wat mooi om te horen dat jij ook zo veel mooie herinneringen hebt aan je opa’s en oma’s. Ik moest wel lachen om de herinnering aan de koprol van je oma. Ik kan me voorstellen dat een koprol van je oma op die leeftijd een onuitwisbare indruk heeft achtergelaten 😉
Ik vind dit zo’n lieve blog, Romy! Super fijn dat jullie altijd al zo’n goede band met elkaar hebben gehad en nog steeds hebben. 60 jaar getrouwd zijn, wat is dat een mijlpaal zeg!!
Dankjewel voor je lieve reactie! Ik vind 60 jaar huwelijk ook zo’n bijzondere mijlpaal. Echt heel bizar eigenlijk hoeveel ze ook al hebben meegemaakt dan samen 🙂
Mijn broer en ik brachten elke schooldag door bij mijn oma en opa. Wij gingen ’s morgens naar daar rond 6.30u en gingen er na school terug heen omdat onze ouders werkten. Ik herinner me nog dat we vaak in de tuin modderballen maakten en een bloementuintje probeerde te maken, mijn oma haar spaghettisaus en chocomousse, bokes met hespenworst of platte kaas of een geroosterde boterham met suiker op, kampen bouwen onder de grote eettafel, studeren in mijn tante haar kamertje. Mooie tijd. Mijn oma is er nog altijd, maar mijn opa en de ouders van mijn papa zijn er allemaal niet meer helaas.
Echt een mooi blogje dit! En super bijzonder dat je oma en opa er allebei nog zijn en al zo lang getrouwd zijn! Wat een mijlpaal!
Prachtig geschreven. ♥ Ik heb alleen de ouders van m’n moeder gekend. Met m’n oma had ik geen echte band. Met m’n opa, daarentegen… Ik mis hem nog steeds ongelooflijk hard.
En wauw, zestig jaar getrouwd! Wat een mijlpaal!
Wat een prachtige herinneringen aan je opa en oma! Ik kan Ik kan me voorstellen dat je nog graag terugdenkt aan de tijd voor en na schooltijd bij je opa en oma.
Ik vond de mijlpaal van het 60-jarig huwelijk van mijn opa en oma ook zo bijzonder 🙂 Wat een lange tijd al eigenlijk!
Dankjewel voor je lieve reactie! ♥ Wat verdrietig om te horen dat jouw opa niet meer leeft! Wel heel mooi om te horen dat je altijd een heel bijzondere band met hem hebt gehad!
Wat een mooi artikel ♥
Dankjewel! 🙂
Wat een super lief en mooi artikel, wauw! Inderdaad heel erg bijzonder dat je nog steeds een opa en een oma hebt en dat ze bij jouw belangrijke momenten in het leven aanwezig waren. Ik heb helaas geen opa en oma, maar ik ben heel erg dankbaar dat ik deze momenten met mijn ouders mag beleven, want dat is helaas ook niet vanzelfsprekend <3
Mijn Oma en Opa in Nederland ben ik dankbaar voor alle leuke uitstapjes samen. Mijn Opa in Finland dat we altijd bij hem mogen logeren. Voelt echt als een tweede thuis voor mij! Mijn Finse Oma is overleden toen ik 5 was, maar ik ben haar dankbaar voor het liefhebben van onze hele familie 🙂 Liefs!
Wat mooi om te horen hoe dankbaar je bent voor je opa’s en oma’s! En heel bijzonder eigenlijk om in zowel Nederland als Finland een opa en oma te hebben (gehad) 🙂 Ik vind het prachtig dat je ook nog zo dankbaar bent voor je Finse oma, ook al leeft zij al een tijdje niet meer.
Wat mooi, en wat mag je inderdaad dankbaar zijn dat je allemaal je opa’s en oma’s nog hebt. Ik heb altijd maar een opa en oma gehad, met die andere hadden we geen (goede) band en de relatie lag allemaal wat gevoelig bij de familie van mijn vader, helaas. Van de opa en oma die ik had, had ik gelukkig wel een goede band. Soms vind ik het echt niet eerlijk dat ik mijn opa’s en oma’s al kwijt ben en sommigen ze nog allemaal hebben, maar dan probeer ik het te relativeren door te denken dat ik op deze leeftijd mijn ouders allebei nog gezond en wel heb, want dat kan ook niet iedereen zeggen! Geniet nog maar van de tijd die je nog met je opa’s en oma’s hebt, want dat is zeker heel waardevol! <3
Zo lief (en emotioneel, want bij zulke verhaaltjes kan ik zelf ook wel even een traantje weg pinken). Laat je dit ook aan je opa en oma lezen, vinden ze vast heel mooi!
Ik heb alleen nog maar een oma, maar ik denk dat ik haar ook wel heel blij kan maken als ik zoiets aan haar zou vertellen of laten lezen, je hebt me een goed idee gegeven!
Ik vind het zo verdrietig om te horen dat jij je opa’s en oma’s niet meer hebt en dat de band met één opa en oma best wel ingewikkeld was 🙁 Soms voel ik me ook wel een beetje schuldig dat mijn opa’s en oma’s nog leven en die van sommige leeftijdsgenoten niet meer. Tegelijkertijd doet dat me inderdaad juist beseffen hoe dankbaar ik mag zijn. Genieten doe ik dan ook zeker, zolang het nog kan ♥
Maar ik kan me voorstellen hoe moeilijk het moet zijn om je opa’s en oma’s te moeten missen. Wel heel mooi om te horen dat je met de opa en oma van je moeder een bijzondere band had! Ik hoop dat je nog wel veel mooie herinneringen aan hen koestert en dat dat misschien toch een waardevol iets is om aan vast te houden ♥
Dankjewel voor je lieve reactie! ♥ Ik heb het artikel geprint en ga het morgen aan mijn opa en oma laten lezen. Ik weet zeker dat het iets moois met hen zal doen 🙂
Wat mooi om te horen dat ik jou ook op een idee heb gebracht! Wat zal je oma blij zijn als je iets liefs voor haar maakt of schrijft!
Wat een prachtige blog, echt een hele mooie ode! Mooi dat je band met je grootouders zo goed is! Ik heb alleen nog maar een oma, maar daar heb ik hele mooie herinneringen aan. Van kaartspelletjes tot mee gaan zwemmen, van een treinreis naar Groningen tot samen Lingo kijken, haha.
Dankjewel voor je lieve woorden! En wat mooi om te horen dat jij ook zulke bijzondere herinneringen hebt aan je oma! En haha, daar hoort Lingo natuurlijk ook bij 😉
Wat een verschrikkelijk mooi artikel! Heel warm en heel mooi geschreven. Wat fijn dat je al je opa’s en oma’s nog hebt en dat je deze mooie mijlpaal mocht meemaken. Ik heb mijn opa en oma aan mijn vaders kant helaas nooit leren kennen. Zij woonden aan de andere kant van de Atlantische oceaan en zijn op relatief jonge leeftijd helaas overleden. Mijn Nederlandse opa en oma heb ik gelukkig wel mogen kennen. Mijn oma was op jonge leeftijd al gediagnosticeerd met alzheimer, maar heeft gelukkig nog veel mooie jaren gehad. Helaas is zij op mijn twaalfde overleden. Mijn opa is pas een paar jaar geleden overleden en aan heb ik dus de meeste en beste herinneringen. Hij was nog heel erg lang actief en we voetbalden in de zomer altijd in zijn heerlijk grote tuin. Ook zijn grapjes waren altijd hilarisch en we zullen nog vergeten hoe hij ons altijd aanraadde om een paar glaasjes wijn per dag te drinken, want ‘zo blijf je gezond’. Zo mooi, haha!
Wat ontzettend mooi en lief en wat gaaf al die herinneringen. Al 60 jaar samen vind ik verschrikkelijk mooi, ik hoop de 60 zelf ook aan te tikken.
Wat een lief gebaar om dit zo op te schrijven. Respect voor jouw opa en oma, al 60 jaar! Geweldig! Mooie foto ook. Op naar een volgend jubileum!
Dankjewel voor je lieve reactie! En inderdaad respect voor die 60 jaar! Wat een lange tijd al 🙂
Met tranen in de ogen zit ik deze post te lezen. Het ontroerd mij van begin tot eind. Koester de momenten die je hebt met je oma en opa met heel je hart. Ik heb het geluk nog mijn oma en opa te hebben, alleen niet op de manier dat ik zou willen. Mijn lieve oma is helaas dement.. We zagen het amper aankomen en toen was het al te laat. Het is zo snel gegaan en het doet pijn om haar nu zo te zien. Dus daarom deze woorden, koester de momenten met je opa en oma met heel je hart. Geniet van ze!
Dankjewel voor de prachtige reminder, die mij ook met mijn neus op de feiten drukt en me eraan herinnert dat ik inderdaad echt moet genieten van de momenten die ik nú met mijn opa en oma beleef. Mijn opa heeft sinds kort beginnende Alzheimer, dus juist de momenten nu, nu het nog niet heel erg is, zijn heel belangrijk.
Ik vind het heel verdrietig om te horen dat het met je oma zo snel achteruit is gegaan. Wat moet het vreselijk zijn om haar op zo’n manier te zien dat je haar bijna niet herkent zoals ze was. Heel veel sterkte! ♥
Ik heb ze nooit gekend 🙁
Wat verdrietig om dat te horen! 🙁
Wauw Romy! Wat prachtig geschreven, ik heb heb het met kippenvel gelezen! Deze mooie mijlpaal is zo’n mooie ode als dit zeker waard! Hopelijk mag je nog lang van je opa en oma genieten:).
Dankjewel voor je lieve reactie! ♥ Ik hoop ook dat ik nog heel lang van het samenzijn met mijn opa en oma kan genieten.
Wat een mooi en lief stukje voor je opa en oma. Wat zullen ze ook trots op je zijn. En 60 jaar getrouwd is absoluut een mijlpaal wat gevierd moet worden.
Dankjewel! Ik heb het stukje vandaag aan mijn opa en oma gegeven en zij waren er inderdaad ook heel blij mee 🙂
Ahhh zo mooi! En 60 jaar, wow! Veel ervan is ook herkenbaar, vooral dat lekkere eten bij opa en oma thuis haha. Ik heb helaas nog maar één oma, maar ik probeer de tijd die we nog met haar hebben zoveel mogelijk te koesteren 🙂
Wat mooi om te horen dat je de tijd met je moeder echt koestert! Juist omdat opa’s en oma’s helaas ook het eeuwige leven niet hebben, is het zo belangrijk om er extra van te genieten zolang ze er zijn 🙂
Mooi Romy! We moeten de eer aan oma’s en opa’s hoog houden. Dit toont ook aan dat mensen nog tot zoveel jaar kunnen samenblijven, en die hoop verlies ik wel eens als ik soms zie hoe de wereld van vandaag elkaar behandelt. Ik vind samen oud worden echt heel mooi. Denk dat je elkaar dan door en door kent, maar ook elkaar echt graag ziet of van elkaar houdt. Want in al die jaren, heb je dan wel door alle blijdschap en diepte van wanhoop gevochten samen. En dat vind ik prachtig.
Ik zie mijn oma en opa aan papa’s kant niet meer helaas, maar opa aan mama haar kant zie ik wel nog. Oma zag ik nog, ze is helaas overleden in september 2016 zoals ik al heb verteld. Ze was en is mijn meter. Een van de dingen die ik nooit ga vergeten is dat ze toen met Kerst die sieraden gaf omdat ze zei dat ze iets speciaals wou doen voor haar metekind. En wat ik nog steeds mooi vind is op dagen die spannend zijn (eerste stagedag bijvoorbeeld) en ik ben muziek aan het luisteren onderweg naar mijn stageplek dan speelt altijd het liedje ‘Ik zing dit lied’ van Jan Smit. Een klassieker die iedereen kent. Maar ik heb dat liedje nooit aangetikt, Spotify staat op shuffle waardoor de afspeellijst in willekeurige volgorde wordt afgespeeld en ik heb iets van 800 liedjes dus ze kunnen niet allemaal in dat uurtje dat ik onderweg ben spelen. En altijd is die er bij; En dan voelt het alsof ze van daarboven me extra succes wenst. En dat helpt me altijd <3
Absoluut! Dat is ook iets wat het 60-jarig huwelijk van mijn ouders mij heeft laten zien. Ook nu nog is het mogelijk om echt heel lang samen te blijven en lief en leed met elkaar te delen. En dat is prachtig om te merken!
Wat een prachtig moment om te koesteren aan jouw overleden oma trouwens! En dat van het liedje is inderdaad eigenlijk wel een heel speciaal iets. Dat kan gewoon bijna geen toeval zijn.
Jeetje, wat een bijzonder mooie blog. Ontroerend mooi. Het doet mij ook beseffen dat vaak de mooiste herinneringen vaak van heel gewone dingen zijn. Je herinnert vaak het fijne samenzijn of het lachen met elkaar. Materialistische dingen herinner je vaak minder. Of je denkt bijvoorbeeld niet snel aan kado van opa of oma als je aan ze denkt. Ik heb mijn grootouders helaas niet meer. Maar ik herinner ze allemaal nog wel goed. Het waren allen hele lieve mensen bij wie ik altijd welkom was en waarbij je jezelf mocht zijn. Dus, koester het samenzijn met je opa’s en oma’s en lach lekker veel met elkaar. Samen maak je het leven mooi en samen maak je de mooiste herinneringen.
Het is zeker waar dat vooral de alledaagse en niet-materialistische dingen je bijblijven. Dat zijn ook meteen de mooiste herinneringen. Eigenlijk laat dat ook wel weer zien dat het vooral belangrijk is om leuke dingen te doen en samen te zijn met mensen in plaats van je geld in materiële zaken te steken.
Wat mooi ook om te horen dat jij je opa’s en oma’s nog goed kunt herinneren. Dat genieten en samen herinneringen maken is ook absoluut iets wat ik de komende jaren nog veel met mijn opa’s en oma’s hoop te doen. Juist omdat het nu het moment is om herinneringen te creëren die niemand me ooit kan afnemen.
Mooi! Ik heb nog 1 opa en oma, van mijn moederskant. Van mijn vaderskant zijn overleden. Mijn opa en oma zie ik 2 keer per week, aangezien ik bij hun mijn tussenuren op werk opvul (ze wonen er praktisch achter) Heel erg fijn dus<3
Wat mooi dat je nog één opa en oma hebt en dat je hen elke week 2x ziet! Ik weet zeker dat zij die momenten samen ook heel erg zullen koesteren 🙂
Mijn oma en opa hebben een appartement en ik ben echt nog heel lang om de twee weken mee geweest naar zee. Tot dat eigenlijk met school en zo niet meer mocht, haha. Heel mooie herinneringen aan 🙂