“Wat wil je later worden?” Het is een vraag die vaak al aan kleuters wordt gesteld. Al van jongs af aan krijgen we te horen dat je keuzes moet maken. Maar wat nu als je meerdere dingen leuk vindt? En als je écht niet kunt kiezen? Ook ik heb best wel een tijdje met die vraag geworsteld. Ik wilde niet maar één ding zijn. Daarvoor vond ik veel te veel leuk. Had ik als Rupsje Nooitgenoeg niet gewoon moeite met knopen doorhakken? Nee, een jaar geleden ontdekte ik de term “multipotential”. Heel wat puzzelstukjes vielen op z’n plek. Dit zijn mijn tips voor omgaan met multipotentialisme.
Wat als je niet één roeping hebt?
Ik herinner me nog dat ik het als kind al lastig vond om de vraag “Wat wil je later worden?” te beantwoorden. Ja, ik wist wel dat ik iets met taal wilde doen. Als schrijfster, journalist of juf misschien. Maar naast schrijven was ik met nog veel meer bezig, al op de middelbare school. Ik maakte scrapbookpagina’s voor tijdschriften, verdiende wat bij door te verkopen via Marktplaats, schreef in mijn vrije tijd verhalen en deed voor de universiteit communicatie-onderzoek. Daarnaast schreef ik columns, hield ik me bezig met interieur, verdiepte ik me in psychologie en had ik nogal wat creatieve hobby’s. Verveling kwam in mijn agenda niet voor.
Snel verveeld?
Toch floepten een jaar geleden zomaar de volgende woorden uit mijn mond:
“Ik ben te snel verveeld.”
Ik zat in de stoel tegenover mijn loopbaancoach. Ik schaamde me haast om het toe te geven. Waarom was ik vaak al na een tijdje verveeld op een werkplek? Waarom zocht ik steeds weer naar nieuwe projecten, ook naast het werk? Soms wilde ik dat ik zou zijn zoals die ene collega die al 15 jaar op dezelfde werkplek zit. Nog altijd vindt ze het geweldig wat ze doet. Waarom kon ik dat dan niet? Waarom werd ik moe van het idee alleen al?
Daar had mijn loopbaancoach een weerwoord op. “Hoe kan het dan dat je al 3,5 jaar een blog hebt en dat nog steeds leuk vindt?” Daar had ze een goed punt! “Omdat ik me als blogger kan blijven ontwikkelen, steeds over andere dingen schrijf, mijn eigen werk bepaal en op elk moment kan beslissen dat ik het over een andere boeg gooi”, antwoordde ik. Juist daar lag voor mij de sleutel. Het is niet zo dat ik snel met iets klaar ben. Ik moet er alleen voor zorgen dat het mij ook na een tijdje nog genoeg uitdaging geeft.
Multipotentialisme: de term die mijn ogen opende
Toen ik de TED-talk van Emilie Wapnick over multipotentialisme tegenkwam, viel het kwartje. Ik ben een multipotential. Een woord dat overigens arroganter klinkt dan bedoeld. Een multipotential is iemand die niet één roeping heeft, maar veel dingen leuk vindt. Iemand die het liefst met van alles tegelijk bezig is. En ook iemand die liever van veel dingen een beetje weet dan zich te specialiseren.
Op de blog Vrijemeid.nl kwam ik deze checklist voor multipotentialisten tegen. De score? Achter elk van de 10 punten kan ik een dikke vette vink zetten. Zo herken ik me in het volgende:
- Ik heb nogal veel interesses. Van schrijven tot interieur en van psychologie tot financiën.
- Ik ben vooral een “talenmeisje”, maar ben daarnaast best handig met cijfers, hoofdrekenen en economie.
- Het liefst combineer ik al mijn interesses. Dat lukt me op mijn blog aardig goed en ook in mijn onderneming komen bijna al die interesses wel terug.
- Ik bijt me graag continu in nieuwe projecten vast.
- Ik heb me in de afgelopen 15 jaar van mijn leven nog nooit verveeld. Zelfs als al het werk zou wegvallen, zou ik nog genoeg nieuwe projectjes kunnen bedenken om 24/7 bezig te zijn.
- Ik vind het leuk als ik in een project meerdere vaardigheden kan gebruiken. Niet alleen schrijven, maar ook bijvoorbeeld strategisch meedenken, onderzoek doen of adviseren.
- Uitgeleerd ben ik nooit en persoonlijke ontwikkeling vind ik superbelangrijk. Ik ben altijd wel nieuwe dingen aan het leren.
- Ik heb het niet zo op met niches en “focus”. Ik geloof heus dat je daar veel mee bereikt, maar mijn ding is het niet per se.
Veel herkenning dus! Ik zou mezelf zeker in het hokje “multipotential” plaatsen. Nee, ik geloof niet dat ik in dat opzicht bijzonder ben. Ik denk dat heel veel mensen “multipotential” zijn. Het gaat er vooral om dat je houdt van veel verschillende dingen en je graag in meerdere dingen verdiept in plaats van volledig in één ding op te gaan. Dat is niet beter of slechter. Het is anders. En het is oké.
Omgaan met multipotentialisme
Klinkt allemaal leuk, maar omgaan met multipotentialisme is niet altijd even makkelijk. Bijna elke werkgever zegt op zoek te zijn naar iemand die zichzelf wil blijven ontwikkelen, maar in de praktijk is dat niet altijd zo. Als een werkgever die uitdagingen niet blijvend kan bieden, leidt dat tot frustratie, verveling of zelfs een bore-out. Niet voor niets slaan veel multipotentials aan het jobhoppen om dan maar ergens anders een nieuwe uitdaging te vinden voor meer werkgeluk. Daarnaast liep ik zelf regelmatig aan tegen onbegrip vanuit mijn omgeving. Zelfs als kersverse student kreeg ik soms de opmerking dat ik “gewoon niet kon kiezen”.
Gelukkig zie ik het inmiddels als een voordeel dat ik een multipotential ben. Ik weet van best wel wat dingen iets af en houd van nieuwe uitdagingen. Daar kan een werkgever of opdrachtgever juist van profiteren. Ik bijt me graag in nieuwe dingen vast en geef niet snel op. De truc is vooral om de juiste werkplek te vinden. Of om – zoals mijn loopbaancoach mij uiteindelijk adviseerde – die als ondernemer, vrijwilliger of freelancer voor jezelf te creëren.
Van smeltkroesmodel tot feniksmodel
Hoe kun je als multipotential in je behoeften voorzien? Daar bedacht Emilie Wapnick 4 modellen voor. Met deze modellen kun je op een goede manier omgaan met multipotentialisme:
- Smeltkroesmodel: je hebt een baan of onderneming waarin je meerdere dingen kwijt kunt.
- Schuinestreepmodel: je hebt twee of meer banen/functies naast elkaar.
- Einsteinmodel: je baan is niet per se heel bijzonder, maar je zorgt ervoor dat je naast je werk tijd overhoud voor eigen projectjes.
- Feniksmodel: je wisselt steeds snel van baan om weer nieuwe uitdagingen te kunnen aangaan.
Eigenlijk had ik al vóór de gesprekken met mijn loopbaancoach door welk model voor mij het beste werkt. In eerste instantie koos ik voor model 3: naast mijn eerste baan stortte ik me op mijn blog, fotografie, scrapbooking en een paar andere bijprojectjes. Maar na een jaar merkte ik dat dat me niet de uitdaging gaf die ik zocht. Ik zocht een andere baan en ging aan de slag met model 2: naast mijn baan had ik mijn onderneming als tekstschrijver en mijn blog voor zo’n 20 uur per week. Maar langzaam maar zeker ging er weer iets kriebelen. Dit keer in positieve zin: ik merkte dat ik in mijn onderneming álles kwijt kon wat ik zocht. Een gevoel dat ik niet eerder had gehad! Daarom nam ik 2 maanden geleden het besluit om me daar volledig op te richten.
Tips voor omgaan met multipotentialisme
Het heeft mij best wel wat tijd gekost om mijn draai te vinden en te ontdekken wat mij goed ligt. Ik kan wel zeggen dat de ontdekking van de term “multipotential” mijn leven een beetje heeft veranderd. Ik ben er geen ander mensen door geworden, maar heb er wel inzichten door gekregen die me hielpen om mijn carrièrepad uit te stippelen.
Wat mij heeft geholpen om mijn draai weer te vinden? Dit zijn 7 tips voor omgaan met multipotentialisme:
- Begin met een side hustle. Oftewel, iets naast je baan. Start bijvoorbeeld naast je vaste baan een blog (kan ik je van harte aanraden!) of een webshop. Of begin een informatieve site over een onderwerp waar jij niet over uitgepraat raakt.
- Start met vrijwilligerswerk. Als je uit je baan niet genoeg voldoening kunt halen, is vrijwilligerswerk een goede optie. Dat kun je al vanaf een paar uur per maand doen. Vaak kun je wel iets vinden wat volledig bij jou aansluit. Of dat nu is als tekstschrijver voor een goed doel of als boekhouder voor een familielid. Doe iets waar jij je ei in kwijt kunt en waar je tegelijkertijd anderen mee helpt.
- Ga ondernemen. Voor mij bleek de beste oplossing om me volledig op mijn onderneming te storten. Als ondernemer kan ik mijn eigen werkzaamheden vormgeven. Ik ga zelf op zoek naar projecten die in mijn straatje passen en ik zorg er ook zelf voor dat ik me blijf ontwikkelen. Wil je na een tijdje iets totaal anders doen? Of vind je het leuk om twee dingen te combineren? Kan allemaal!
- Zoek een werkgever die bij jou past. Gelukkig zijn er ook heel veel bedrijven die goed op multipotentials zijn ingespeeld. Sommige (vaak grotere) bedrijven steken veel tijd, geld en energie in persoonlijke ontwikkeling. Mijn tip is om altijd bij het sollicitatiegesprek al uitgebreid door te vragen naar de ontwikkelmogelijkheden (cursussen, een nieuwe functie, etc.).
- Durf je eigen keuzes te maken. Niemand zegt dat jij maar één beroep mag uitkiezen en maar één roeping mag hebben. Je mag banen combineren, uitdagingen voor jezelf creëren of cursussen volgen die totaal niets met je baan te maken hebben. Jouw leven, jouw keuzes.
- Realiseer je dat je op keuzes mag terugkomen. Als jij er nu voor kiest om je volledig op fotograferen te richten, dan mag je besluiten om het volgend jaar over een totaal andere boeg te gooien. Wat houdt je tegen?
- Zie er de voordelen van in. Je hebt er echt heel veel aan om van veel dingen wat af te weten. Natuurlijk gebruik ik als tekstschrijver vooral mijn kennis van taal en schrijven, maar er komt nog veel meer bij kijken. Als freelance tekstschrijver is het ook fijn dat ik handig ben met cijfertjes (administratie enzo!), dat ik inhoudelijke kennis heb van onderwerpen en dat ik kan meedenken over marketingplannen. Al die dingen kan ik kwijt in mijn eigen onderneming. Een multipotentialistische droom die uitkomt!
Meer weten over omgaan met multipotentialisme? Emilie Wapnick schreef er een boek over: “Hoe word je ALLES?” *affiliate link*.
Nu ben ik benieuwd: herken jij je in multipotentialisme?
Wel fijn dat je met je blog alles kan combineren. Ik werk nu al gastouder en heb een diploma gehaald voor kinderopvang, dat vind ik erg leuk maar ik weet wel dat ik dat niet tot mijn 50ste of 60ste wil blijven doen. Sowieso ben ik niet zo ambitieus ingesteld, wat ik op sommige momenten echt wel jammer vind.
Ambitieus is natuurlijk niet iets wat je móet zijn. Het belangrijkste is dat je gelukkig wordt van wat je doet. Als dit werk je nu blij maakt, is dat het allerbelangrijkste. Wie weet wordt dat in de toekomst een ander beroep, maar dat kan altijd nog gelukkig 🙂
Heel herkenbaar. Een jaar of wat geleden zag ik ook de TED talk van Emilie en m’n leven stond op z’n kop. Of nu ja, alles viel op z’n plek. Op dit moment werk ik met het schuinestreepmodel, i.c.m. de smeltkroes.. haha, is dat logisch? Voor 20 uur een ‘normale’ baan, en de rest van de tijd steek ik in schrijfprojecten. Hier kan ik, door de verschillende genres waarin ik schrijf en de projecten waaraan ik werk, eigenlijk al m’n interesses in kwijt. Ooit wil ik het fulltime doen, maar dat is financieel (nu) niet mogelijk.
Echt heel tof dat jij door je onderneming nu echt tot je recht komt! Ik vind je blog door de diversiteit aan onderwerpen altijd supertof om te lezen. Ga zo door!
Wat mooi en inspirerend om te lezen hoe je een normale baan met meerdere toffe projecten combineert! Echt heel erg bewonderenswaardig! Ik duim hard met je mee dat je droom om fulltime schrijfster te worden in de toekomst werkelijkheid zal worden. Dat is je meer dan gegund!
Dank je wel ook voor je lieve compliment over mijn blog trouwens. Dat vind ik dan weer heel tof om te lezen 🙂
Mooi artikel! Heel herkenbaar ook. Tot nu toe heb volgens de modellen 2,3 en 4 geleefd als ik het zo zie en werk ik toe naar 1, waarschijnelijk in combinatie met 2. Als ik nog te volgen ben haha! Best vermoeiend soms om zo snel verveeld te raken en vanalles te doen vind ik, ik kijk er dan ook wel naar uit het straks meer in één te hebben 🙂 Ik vind het fantastisch dat het zo werkt voor jou, dat merk je ook echt altijd op je blog 🙂
Zo te horen ben jij er ook al goed mee bezig om jouw ideale situatie als multipotential te creëren. Mooi om te lezen hoe je daar bewust mee bezig bent! Mijn ervaring is een beetje hetzelfde als die van jou. Het leek altijd heel fijn om steeds afwisseling te zoeken en heel veel door elkaar te doen, maar nu ben ik toch wel blij dat ik alle afwisseling en uitdaging in één onderneming en blog kan vinden. Dat voelt toch net wat overzichtelijker.
Ik vond het boek van Emilie echt een eyeopener. Ik heb er toen ook een post over geschreven. Voelde me ook altijd wat raar omdat ik maar niet ‘mijn’ ding leek te vinden. Veel mensen in mijn omgeving hebben echt zo’n duidelijke passie of één hobby waar ze helemaal in op gaan en dat heb ik niet. Ik heb veel interesses en ik vind het leuk om nieuwe dingen te proberen maar dat voelde altijd een beetje alsof ik op gaf of niet kon kiezen. Het Einsteinmodel past wel bij mij. Mijn werk is niet dé job van mijn leven (maar ik weet ook niet wat die is) maar wel heel fijn en ze geeft me zekerheid en wat stabiliteit en daarna heb ik nog genoeg vrije tijd om vb aan mijn blog te werken en te lezen of creatief te zijn.
Wat mooi om te lezen dat jij ook mede door het boek van Emilie de puzzelstukjes op z’n plek kon zien vallen. Zo te horen heb je er al echt jouw weg in gevonden. Heel mooi om te lezen wat je blog je naast je vaste baan brengt! je kunt aan je artikelen altijd echt merken dat je veel plezier beleeft aan het schrijven. Je doet het zo leuk! Voor ons als lezers dus alleen maar een voordeel dat je veel leuk vindt en graag over meerdere onderwerpen schrijft 🙂
Dit vind ik echt heel interessant! En hoe gaaf dat je hierin voor jezelf ook steeds meer een weg kunt vinden.
Ik heb hier ook ooit een blog over geschreven! Toen ik hierover hoorde dacht ik: ja, dit ben ik! Wauw, dit bestaat echt! Ik ben dus niet raar! Ik kom uit een milieu (iedereen denk ik wel) waarin je vroeg een keuze moet maken, leert voor één bepaald beroep en dat het liefst tot aan je pensioen moet blijven doen, en in het ergste geval op dezelfde werkplek. Wat een nachtmerrie, dacht ik altijd. Ik wil dit echt niet tot aan mijn pensioen blijven doen. Er is zoveel meer in het leven! Ik ben blij dat toch blijkt dat heel veel mensen zich hierin herkennen! Tip 5 en 6 vind ik ook een hele mooie, omdat er je juist iets anders wordt opgelegd. Ik werk in de zorg en dat is zo’n beetje het minst persoonlijke ontwikkelingsgerichte werk wat er is. Ik was heel lang verveeld toen ik nog in loondienst werkte en doodongelukkig, maar niemand uit mijn omgeving begreep dat echt. Toen ben ik ernaast gaan ondernemen en daarna fulltime, en dat geeft zoveel meer mogelijkheden! Ik ben van model dus in principe langzaamaan van 4 steeds een stap terug naar 1 gegaan, haha! Ik moet het boek toch eens gaan kopen! Ik herken inderdaad ook al die punten van die checklist, behalve punt 2. Cijfers, hoofdrekenen en economische dingen besteed ik liever uit aan iemand die daar wel goed in is, haha 😉 Ik ben niet voor niets iets met taal gaan doen.
Echt heel erg knap en mooi dat je je gevoel over je werk durfde serieus te nemen door langzaamaan naar fulltime ondernemen te gaan. Je hebt al zo veel stoere en mooie stappen weten te zetten op weg naar jouw droombaan. Enorm bewonderenswaardig en stoer! 🙂
En inderdaad, wat een verademing dat er veel meer mensen blijken te zijn die niet maar één ding leuk vinden en dat tot hun pensioen willen doen. Gelukkig zijn mijn ouders ook allebei wel multipotentials en is meerdere dingen doen in mijn familie niet iets geks (mijn oom is bijvoorbeeld ICT-er en sportinstructeur – ook een bijzondere combinatie :)), maar tijdens mijn studie en bij werkgevers merkte ik die insteek wel heel erg. Zo jammer eigenlijk! Ik denk dat heel veel mensen tegenwoordig multipotential zijn en dat het juist iets goeds is wat best aangemoedigd mag worden.
Wat een mooi artikel Romy! Deze term kende ik nog helemaal niet, maar ik herken mij er wel deels in. Als kind wist ik ook nooit wat ik wilde worden. Dierenarts, zangeres, directrice, prinses, administratief medewerker, dolfijnentrainer, journalist, psycholoog, mondhygiëniste, lerares… Er zijn zo veel dingen de revue gepasseerd en elk jaar wilde ik wel weer iets anders en had ik een ander doel. Nu is het juist zo dat ik het even niet weet. Als alles goed verloopt, ben ik begin juni klaar met mijn master en wil ik gaan solliciteren. Ik heb alleen nog geen idee waar en wat en hoe. Daarom lijkt bijvoorbeeld een traineeship mij aantrekkelijk, omdat je dan heel veel afwisseling krijgt en echt bezig bent met je persoonlijke ontwikkeling om te kijken wat het beste bij je past. Maar wat als dat niet lukt? Dat vind ik juist lastig momenteel, omdat ik ook wel veel leuk vind, maar inderdaad niet aan één specifiek project of beroep gebonden wil zijn. Hele eyeopener dit artikel! Ook fijn om te lezen dat jij je weg erin hebt gevonden! Ik ga eens beginnen met het bekijken van die Ted-talk en wellicht schaf ik ook het boek aan, lijkt me super interessant om meer over te weten!
Een slimme zet inderdaad, zo’n traineeship als eerste baan! Dat geeft je ook juist de kans om op jouw tempo te ontdekken wat qua werk bij je past.
Toen ik net afgestudeerd was, had ik trouwens (net als jij nu) ook niet echt een idee wat ik precies wilde. Uiteindelijk heeft het me twee banen “gekost” om daar echt achter te komen. Maar weet je, zelfs als je niet direct in je droombaan terechtkomt, leer je nog heel veel van die baan. Met elke werkervaring kom je weer een stapje dichterbij wat je écht wilt. En als blijkt dat jouw eerste baan het na een jaar toch niet helemaal is, dan kun je altijd met dat jaar extra ervaring nog ergens anders een toffe baan zoeken die beter bij je past 🙂 Dat komt wel goed bij jou – daar ben ik van overtuigd.
Wat interessant is dit! Herkenbaar ook wel, ik moet zeggen dat ik ook heel veel energie haal uit Instagram bijvoorbeeld en dat hoe oppervlakkig het ook klinkt ik daar veel enthousiaster van wordt, dan van mijn baan. De tip side hustle ben ik dus zeker aan het toepassen en hopelijk kan ik er wat meer mee gaan doen!
Niets oppervlakkigs aan Instagram, hoor! Juist heel leuk dat je daar veel plezier aan beleeft naast je baan. Een leuke side hustle naast een baan is sowieso nooit verkeerd 🙂 En wie weet waar het je uiteindelijk zal brengen!
NOU JA! Ik had dus nog nooit van deze specifieke term gehoord, maar ik herken er ZO veel in! Al die punten kan ik ook afvinken; ik heb een brede interesse, kan me ergens heel erg in vastbijten en ik heb het ook niet zo op niche en focus. Vooral dat laatste vind ik een interessant punt. Ik ben de laatste tijd achter de schermen heel hard bezig om mijn blog te updaten (dus vooral het seo proof maken van oude blogs) en ik schrijf dus over van alles en nog wat. Is dat nu wel handig, dacht ik bij mezelf? Maar weet je, ik vind alle onderwerpen waar ik over schrijf ook gewoon echt leuk. Dus ik noem mijn blog maar gewoon altijd een lifestyleblog, een ‘niche’ heb ik ook niet. Maar na het lezen van jouw mooie artikel maak ik me er helemaaaaaal niet meer druk om, dus dankjewel daarvoor! Ik ben gewoon een multi-potential;-)
Wat mooi om te horen dat jij ook iets aan dit inzicht over multipotentialisme hebt. Daar doe ik het dan weer voor 🙂 Het is toch juist leuk dat je van alles leuk en interessant vindt en je niet op één onderwerp richt. Zelf vind ik dat soort blogs juist de leukste. Lekker doorgaan dus en je ding blijven doen! Jij vindt het leuk om te doen en je lezers (ik in ieder geval wel) vinden het leuk om te lezen 🙂
Yup.
Einsteinmodel jaren gedaan. Nu hoop ik dat ik in deze baan wat langer uitgedaagd blijf. Maar anders stap ik ook over op een eigen onderneming.
Mensen wantrouwen het wel, als je brede diverse interesses hebt. Maar ach. Ik heb ook vaak genoeg gelijk. Dus. :p
Mooi om jouw ervaringen te lezen! Het kan best lastig zijn om een baan te vinden waarin je langere tijd leuke uitdagingen kunt vinden. Ik duim met je mee dat deze baan het voor je is. En anders is een onderneming altijd nog een mooi plan B – ik spreek uit ervaring 😉
Heel herkenbaar. Wist niet dat dat een begrip was. Wel dat ik zo ben. Alleen een baan ermee vinden in hier nogal moeilijk. De meeste werken hier volgens het einsteinmodel. Maar ik heb mijn weg nog niet zo gevonden, ontbreekt me misschien aan zelfvertrouwen of geloof in mezelf. Maar door jouw blog ben ik wel een aantal dingen te weten gekomen. En nu de textalk eens bekijken. Bedankt, en fijn dat er nog anderen zijn die niet in het 08-15 schema passen. (dat zeggen we hier voor een 9-to-5-job)
Het is inderdaad geen makkie om de perfecte baan te vinden als je eigenlijk van alles leuk vindt, al helemaal niet als je nog wat twijfelt aan jezelf. Het is bij mij ook een pad geweest dat wel een paar jaar heeft gekost (ik denk achteraf gezien dat ik hier al vanaf mijn studie mee heb geworsteld). Ik weet haast zeker dat jij je pad wel vindt. Linksom of rechtsom, er is altijd een oplossing (en een baan/onderneming) waar je wél gelukkig van wordt.
Jeetje, wat ontzettend herkenbaar. Ik kende de term nog niet! Sta op een punt in mijn leven waar ik helemaal opnieuw kan kiezen welke kant ik op ga, en ik weet gewoon écht niet wat wijsheid is. Net als de eerdere 30 jaren van mijn leven niet, haha. Ik zet het boek op mijn lijstje, ben benieuwd. Super fijn dat jij in je onderneming nu alles hebt gevonden voor jezelf! X
Wat spannend, zo’n punt in je leven! Dat biedt nogal wat kansen, maar brengt natuurlijk tegelijkertijd allerlei dilemma’s met zich mee, zeker als je meer dan één ding leuk vindt. Ik hoop dat je er een mooie keuze in kunt maken waar je zelf ook langere tijd plezier aan beleeft 🙂
Wat een duidelijk artikel met mooie foto’s! Ik had nog nooit van de term gehoord. Voor mij is dit ook heel herkenbaar, want ik heb veel interesses. Momenteel heb ik gekozen voor model 3, maar ik wil heel graag iets freelance doen. Helaas heb ik nog totaal geen idee wat ik wil doen en hoe ik dat ga aanpakken. Bedankt voor de tips!
Wat tof dat je ook als freelancer aan de slag zou willen gaan! Je zou altijd eens met een loopbaancoach kunnen sparren over de mogelijkheden. Dat heeft mij toen enorm geholpen en echt een duwtje in de rug gegeven.
Ik kende het woord multipopentialisme ook al maar vind het erg interessant om daar wat meer over te lezen! Zoals je zegt, het woord klinkt arroganter dan het is, ik denk dat veel millennials zich daarin wel een beetje herkennen, het is ook de ‘ziekte’ (klinkt zo negatief, dat bedoel ik eigenlijk niet) van onze tijd. We hebben de vrijheid om te kiezen, er zijn ook veel meer keuzes dan vroeger, vandaar ook meerdere interesses en dus sneller verveeld. Het boek ziet er interessant uit, ik zet het op mijn leeslijstje!
Klopt! Multipotentialisme is echt iets van de laatste tijd, zeker door alle keuzemogelijkheden die we tegenwoordig hebben. Aan de ene kant is dat natuurlijk een zegen, aan de andere kant maakt dat knopen doorhakken soms wel een tikkeltje lastiger.
Wauw oke deze term is voor mij nieuw.. maar goed dat je hier ook een artikel over hebt geschreven. In sommige dingen herken ik mezelf wel. Nu verveel ik mezelf echt nooit, maar dan ook echt nooit! En ik vind alles leuk en ik wil mezelf in alles verdiepen. Net als mijn oma wil ik het liefst over van alles leren. Maar goed dat hier ook een boek over is gemaakt, je hebt vast weer veel mensen geïnspireerd met dit artikel! Nog een fijne week verder 🙂
Ik heb veel dromen en doelen, maar ik weet eigenlijk niet of ik een multipotential ben. Ik ben niet zo heel snel verveeld, maar tegelijkertijd geven nieuwe projecten me vaak ook nieuwe energie. Mijn interesses liggen vooral binnen schrijven (zowel voor mijn blog als verhalen) en tekenen. Dat zijn echt wel de twee grote ‘pijlers’ binnen mijn interesses en dat merk ik echt in alles. Het punt met mij is ook gewoon dat ik nog dromen heb, maar gewoon niet altijd de energie heb om er aan te werken. Soms heb ik een goeie schrijfsessie ingepland op een vrije dag of wil ik een blogartikel uitwerken en sta ik die dag op zonder energie. En dan moet ik aanvaarden dat het niet voor vandaag is. Soms bijt ik ook wel door, maar er zijn dagen dat dat gewoon geen optie is. Ik ben om eerlijk te zijn best tevreden met een rustig leven en misschien is dat wel het allerbelangrijkste. Als ik mijn agenda vol gooi met allerlei dingen dan weet ik dat ik daarvan in paniek schiet uit pure overprikkeling. En ook gewoon omdat ik weet dat ik dat nu niet meer kan hebben.
Juist heel mooi dat je je rem inmiddels weet te vinden en weet wanneer je rust nodig hebt in plaats van maar steeds door te gaan. Volgens mij heb jij jouw grootste passies al lange tijd ontdekt. Hoe mooi is dat! Heel logisch dat je er niet altijd aan toekomt naast je werk en andere verplichtingen. Maar dát je er plezier aan beleeft, is natuurlijk belangrijker dan hoe vaak je ermee bezig bent 🙂
Jeetje, heb je daar tegenwoordig ook al een term voor. Maar wel heel erg herkenbaar! Hoewel het chronisch ziek zijn mij in dit opzicht wel remt, mijn hoofd wil van alles, maar mijn lichaam trekt dat niet.
Heel interessant artikel. Het opent wellicht heel wat ogen, van mensen die zich hetzelfde voelen maar er geen etiket konden opplakken. En misschien herkent iedereen er zich voor een deel wel in.
Ik had hier nog nooit van gehoord, maar heel herkenbaar!
Wat een interessant artikel! Twee jaar geleden zag ik inderdaad ook diezelfde TED talk, wat een verademing! Toen ik afstudeerde, had ik ook heel erg het gevoel dat ik hierna moest gaan kiezen. Maar nu weet ik dat alle dingen die ik leuk vind (en waar ik goed in ben) ook naast elkaar kunnen bestaan. Naast mijn ondernemersbestaan werk ik twee dagen in loondienst, waar ik mijn ei kwijt kan op het gebied van marketing, vormgeving, sociale media en schrijven. Eigenlijk wat ik altijd al deed voor mezelf en voor mijn bedrijf, maar nu dus ook voor een ander bedrijf! Die afwisseling vind ik super fijn, bovendien kan ik dingen die ik bedenk op werk ook weer toepassen op mijn bedrijf en andersom.
Jouw combinatie van werk in loondienst en je onderneming klinkt ook echt heel tof. Een ideale manier om al je interesses en voorliefdes te kunnen combineren! Wat is het toch fijn dat dat soort combinaties tegenwoordig mogelijk zijn 🙂 Het lijkt mij ook heel tof om misschien een keer een baan voor 8 uur per week te vinden waarin ik al die passies tegelijk kwijt kan.