Wanneer ga jij eens op jezelf wonen? Wordt het niet tijd voor een vriend? En ach joh, neem toch een glaasje alcohol! Ook al woon ik niet in een dorp waar iedereen op iedereen let en over elkaar roddelt, toch ervaar ook ik weleens sociale druk. Het kan vervelend zijn als je het gevoel hebt je te moeten verantwoorden voor jouw keuzes. Ook voor mij ligt daarin nog steeds een leerproces. Ik blink er absoluut niet in uit, maar leer wel stapje voor stapje om meer voor mezelf te kiezen. Hoe doe je dat nu, je eigen keuzes maken en loslaten wat anderen verwachten? Dit zijn 5 tips voor omgaan met sociale druk.
1. Is er wel sprake van sociale druk?
Een eerste tip voor omgaan met sociale druk: vraag je af of er wel sprake is van sociale druk. Wellicht is iemand oprecht geïnteresseerd of je verhuisplannen hebt en wil hij je helemaal niet het gevoel geven dat je snel het huis uit moet. Denken voor andere mensen is ook iets waar ik me weleens schuldig aan maak, maar het zal je niet verder helpen. Bovendien hoeft jouw invulling niet per se te kloppen. “En, Romy, ga jij al bijna het huis uit?” betekent niet per definitie dat iemand het raar vindt dat ik nog thuis woon. Dat is alleen hoe ik het onterecht interpreteer. Probeer je eigen interpretaties dus eens los te laten en kijk naar wat er letterlijk is gezegd.
2. Kijk naar wie het zegt
Een echt goede vriendin met wie je lief en leed deelt, zal je niet snel vragen om je keuze te verklaren. Als het goed is, kennen jouw dierbaren je situatie en begrijpen ze als geen ander waarom je doet wat je doet. Of niet doet wat je niet doet. Sterker nog, ze vinden je een leuk persoon met de keuzes die je maakt. Vaak zijn de mensen die je een gevoel van sociale druk geven mensen die verder van je af staan. Waarom zou je hen ervan overtuigen dat jouw keuze logisch is? En wat is iemand je eigenlijk waard als diegene je het gevoel geeft dat je niet goed bent zoals je bent?
3. Ga jezelf niet meteen verantwoorden
De keuzes die je maakt, maak je waarschijnlijk met een reden. Natuurlijk kun je haarfijn uitleggen waarom jij deze keuze maakt, maar vraag je eens af of je wel verantwoording verschuldigd bent. Waarom zou ik moeten toelichten dat ik geen vriend heb? Of dat ik me nooit heb ingeschreven voor een kamer? Door uit te leggen waarom je een keuze maakt, schiet je eigenlijk meteen in de verdediging. Waarom? Het is jouw keuze en het belangrijkste is dat jij zelf achter die keuze staat.
4. Besef dat je het nooit 100% goed kunt doen
Soms is de verleiding misschien groot om toe te geven aan sociale druk. Vind je het moeilijk om dicht bij jezelf te blijven? Besef dan dat je het nooit voor iedereen goed kunt doen. Zelfs als je doet wat de grote massa doet, pak je het in de ogen van sommige anderen nog verkeerd aan. Neem bijvoorbeeld het feit dat ik niet zo vaak uitga. Sommigen vinden het misschien saai dat ik geen feesten bezoek. Maar als ik besluit om dat wel te doen, dan zijn er vast ook weer mensen die dat juist stom vinden. Wat je ook doet of waar je ook voor kiest, er zullen altijd mensen zijn die niet achter je staan. De enige die je echt tevreden kunt stellen, ben jijzelf. En dat doe je door te kiezen voor wat JIJ wilt.
5. Blijf trouw aan jezelf
Het belangrijkste als je met sociale druk te maken hebt: of je nu besluit om mee te gaan met die druk of dat niet doet, blijf trouw aan jezelf. Soms is het onmogelijk om helemaal je eigen pad te volgen en het is weleens een kwestie van geven en nemen. Maar sta je ergens echt niet achter? Wil je iets echt niet of gaat iemand over je grenzen heen? Doe het dan niet en kies voor jezelf. Dat doet me denken aan wat mijn moeder vaak tegen mij zei als kind: “Als Pietje in een slootje springt, dan spring je er toch ook niet achteraan?!” Ga uit van jezelf. De mensen die jou niet accepteren zoals je bent, zijn je misschien wel niet waard.
Ervaar jij weleens sociale druk van anderen?
Ik denk ook dat het eraan ligt hoe je je in je vel zit, de ene dag voel je je beter en raakt het je niet terwijl je een rot dag misschien hebt en je toch gevoeliger bent voor wat mensen zeggen.
Dat merkte ik vooral aan mijzelf.
Belangrijk is dat je dicht bij jezelf blijft en altijd zeker bent over jezelf en de keuzes die je maakt. Laat andere mensen lekker hun gang gaan, zolang jij maar weet dat je doet waar jij je goed bij voelt.
Je stemming kan inderdaad heel erg uitmaken. Ik merk ook dat sommige dingen me meer raken dan andere dingen en dat het ook uitmaakt hoe ik in mijn vel zit op dat moment. Maar hoe dan ook, dicht bij jezelf blijven is inderdaad het belangrijkste. Anderen kunnen van je denken wat je wilt, maar het is zo belangrijk om geen dingen te doen waar je zelf niet achter staat.
Jaren geleden ervaarde ik enorme sociale druk. Op een dag heb ik tegen mijzelf gezegd dat mijn eigen keuze is wat telt. Ik ben nu niet meer zo bezig met wat een ander vindt van mij 🙂
Wat mooi dat je vanaf dat moment meer zelf keuzes bent gaan maken en dat het je minder doet wat een ander vindt. Luisteren naar jezelf is ook echt het waardevolste dat je kunt doen 🙂
Ik herken het gevoel wel. Met name over het ‘nog thuiswonen’. Ik denk dat mensen het vaak uit interesse vrage, maar ik herinner me nog wel dat de baas van de afdeling tijdens mijn stage letterlijk zei dat ze het raar vond dat ik nog thuiswoonde. Ik was toen 20 en heb daarna nog vier jaar thuisgewoond. Ik vond het niet zo erg, ieder zijn mening, maar het feit dat ik me fut nu nog herinner, zegt natuurlijk genoeg, haha!
Oh en op dit moment over mijn relatie. Mijn vriend en ik rijden al vier jaar 185 km op en neer. Mensen vragen soms of wanneer gaan samenwonen (logisch) en als ik zeg dat dat nog niet het geval is, trekken ze soms hardop mijn relatie in twijfel.
Oja zeker. Ondanks dat ik beslis wat ik zelf doe, ben ik onwijs beïnvloedbaar. Echt een vervelende eigenschap vind ik dit. Dit is dan ook hetgeen wat ik in 2018 aan wil pakken
Wat stom zeg dat je baas toen zo’n rotopmerking maakte over het feit dat je nog thuiswoonde. Ook als je zo’n opmerking naast je neer kunt leggen, is het al vervelend als iemand zoiets zegt. Ik vraag me ook echt af waarom een ander op zo’n moment niet zijn mening voor zich kan houden. Hetzelfde geldt voor je relatie. Het is toch eigenlijk bizar dat andere mensen denken daar een mening over te moeten hebben? Als jij maar achter je keuzes staat en daar gelukkig mee bent, toch? 🙂 Maar het kan inderdaad wel frustrerend zijn als mensen daar zo openlijk hun mening over uiten.
Wat rot dat je ook veel last hebt van sociale druk, maar wel heel goed dat je hier in 2018 mee aan de slag wilt gaan! Ik hoop dat je dit langzaamaan ook steeds iets meer los kunt laten ♥
Heel goed artikel, vooral het eerste en derde punt! Die ga ik zeker onthouden, dat scheelt een boel onzekere momentjes. Ik ben heel blij met deze tips. 🙂
Wat mooi om te horen dat je iets met deze tips kunt 🙂 Dankjewel voor je compliment over het artikel!
Helemaal eens, goed geschreven Romy! Ik geloof dat ik hier toch wel aardig ‘goed’ in ben tegenwoordig. Het zal nooit gebeuren dat IEDEREEN je aardig vindt, je kunt het inderdaad nooit voor iedereen goed doen. En dus moet je soms een beetje egoïstisch zijn denk ik, wel tot een bepaalde hoogte dan haha!
Ik interpreteer heel erg snel situaties en ‘meningen’ van anderen op een verkeerde manier. Ik heb er gauw een houtje van om meningen in te vullen terwijl dat misschien helemaal niet zo is.
Het is belangrijk om daar wat bewuster van te worden en daardoor wordt hopelijk de sociale druk ook minder. 🙂
Liefs,
Evelien
Dankjewel voor je compliment! En je hebt zeker gelijk: soms is een beetje egoïsme eigenlijk nog best gezond en goed. Tot op bepaalde hoogte inderdaad ;), maar het kan je wel helpen om meer te kijken naar wat jij wilt en minder naar de verwachtingen van anderen.
Wat rot dat je ook veel last hebt van denken voor andere mensen. Dat kan inderdaad knap lastig zijn. Hopelijk lukt het je om je daar bewuster van te worden, zodat je die druk ook minder ervaart ♥
Vooral als ik even geen alcohol wil drinken, vinden mensen dat raar. Dan voel ik wel sociale druk. Pas als ik me heb verantwoord (stage/vroeg college) is het ‘prima’ dat ik niet meedrink.
Heel herkenbaar inderdaad! Ik drink sowieso geen alcohol (heb er niets tegen, maar vind voor mezelf alcohol gewoon niet echt nodig) en heb me daarvoor al heel vaak verantwoord, soms met vreemde blikken tot gevolg. Best lastig, die sociale druk soms!
Oeh ja echt erg! Ik drink 0.0 alcohol, om dezelfde reden als Romy en ook gewoon omdat ik het niet lekker vind. Als je zelf niet drinkt, merk je pas hoe ingeburgerd het is. Ik vind het raar dat mensen het raar vinden dat ik niet drink. Vroeger ervoer ik daar ook wel druk rond, maar nu trek ik het me totaal niet meer aan. Ik vind ook niet dat ik mij moet verantwoorden daarvoor. ’t Is niet alsof mensen minder plezier hebben als er geen alcohol in mijn glas zit. Anders is dat die mensen hun probleem :p
Goed gezegd! Ik vind het geen probleem als anderen wel drinken, maar hoop dan ook dat mensen het andersom geen punt vinden dat ik niet drink. Anderen hebben er inderdaad geen last van als jij gewoon water, frisdrank of thee drinkt. En als iemand dat wel vervelend vindt, dan ligt dat meer aan hen dan aan jou 😉
Heel herkenbaar artikel. Ik merk vooral dat het belangrijk is vaker ‘nee’ te zeggen en inderdaad je niet meteen te verantwoorden. Ik merk vooral dat ik bijvoorbeeld heel snel ‘ja’ zeg als ze mensen nodig hebben op mijn werk, terwijl ik soms juist rust nodig heb of tijd aan mijn studie moet besteden. Nee is nee!
Wat een fijn artikel, ik ben het helemaal met je eens! Sommige mensen zijn zo goed in onbedoelde adviezen geven, haha, een daarvan is mijn moeder… :p Het is dus maar goed dat ik allang niet meer thuis woon, want dan zou ik gillend gek worden. Alhoewel ik wel geloof dat sommige mensen gewoon niet inzien hoe vervelend een vraag kan overkomen, ze zijn inderdaad oprecht geïnteresseerd! Voor iemand die in de nachthoreca werkt ga ik echt heel erg weinig op stap. Zeker in de winter heb ik daar gewoon geen behoefte aan. Dat anderen dat misschien saai vinden boeit mij niet. Laat mij maar lekker op tijd mijn bed opzoeken ;-)!
Nee zeggen is inderdaad ook iets waarbij sociale druk een rol kan spelen. Je kunt heel erg de druk voelen om iets te doen voor een ander, terwijl je dat eigenlijk niet wilt of er geen tijd voor ehbt. Zeker met een studie in combinatie met werk is het juist zo belangrijk om dan eens voor jezelf te kiezen.
Haha, er zijn inderdaad mensen die er een handje van hebben iets te vaak onbedoelde adviezen te geven. En juist die mensen zien het nog weleens niet in hoe vervelend het kan zijn 😉
Ik kan me trouwens goed voorstellen dat je ook niet altijd zelf graag uitgaat wanneer je zelf al in de nachthoreca werkt. Dan is het misschien juist wel fijn om het op andere avonden iets rustiger aan te doen 😉
Onbedoelde adviezen… nee, daar hou ik niet van. Sommige mensen kunnen echt zo doordrukken. Zo heb ik nooit op kamers gewoond en iemand blijf steeds naar mij huizen sturen… Nee, ik wil niet op kamers! Maar ja, die boodschap kwam niet aan. En soms ging ik dan toch twijfelen over mijn eigen keuze :-(.
Wat stom zeg dat iemand je maar kamers bleef opdringen. Ik kan me voorstellen dat je daar na een tijdje ook helemaal klaar mee bent. Ik heb zelf ook nooit op kamers gewoond en krijg daar ook regelmatig vragen over, maar gelukkig is het nooit zo geweest dat iemand echt bleef doordrukken.
Gelukkig heb ik geen last meer van de sociale druk. Ook nooit heel erg gehad. Natuurlijk werd er wel eens gevraagd wanneer ik een vriend zou krijgen enzovoorts. Maar ik antwoordde altijd dat ik dat ook niet wist en dat waarschijnlijk mijn schoonmoeder geen kinderen kon krijgen of hij met een schildpad kwam 😛 Dan was die discussie ook al snel voorbij.
Jep, helaas heb ik dit zelf ook ervaren. Nu ik samenwoon merk ik dat ik mezelf ineens goed hiervan kan afsluiten, gewoon omdat ik het idee heb dat mensen over dit onderwerp nu geen mening meer kunnen vormen en dit uitspreken naar mij. Ik heb natuurlijk ook al bijna 8 jaarf een relatie dus vragen over wanneer ik nou eens een vriend zou krijgen heb ik eigenlijk nooit gehad. Dus wat dat betreft heb ik niet onwijs veel sociale druk ervaren op dat gebied! Opmerkingen over dat ik geen alcohol drink krijg ik ook wel eens, maar veel weten inmiddels wel dat ik geen alcohol mag dus dat wordt ook steeds minder, haha. Wat jij zegt over dat je vaak iets invult voor een ander, dus op welke manier iemand iets bedoelt, dat deed ik vroeger echt al-tijd. Niet goed! Lekker je eigen ding doen!
Haha, dat zijn wel hele slimme opmerkingen over waarom je nog geen vriend had. Die ga ik onthouden 🙂
Wat vervelend dat je zelf ook veel sociale druk hebt ervaren, maar wel fijn dat je je er nu beter voor kunt afsluiten. Het scheelt al zo veel als je niet alles invult voor anderen.
Ik drink zelf ook geen alcohol. Niet omdat ik het niet mag of er iets tegen heb, maar ik heb er gewoon niet zo veel behoefte aan. Misschien komt dat ooit nog wel, maar voor nu vind ik het prima zo 😉 Gelukkig kan ik me zelf steeds beter voor opmerkingen daarover afsluiten. Als ik er maar achter sta, denk ik dan. Bovendien vind ik het eerder stom als ik alcohol zou drinken omdat anderen doordrukken dan als ik gewoon niet drink 😉
Ik heb ook de neiging om altijd meteen heel erg in de verdediging te schieten, terwijl dat inderdaad vaak niet nodig is. Niet dat ik me dan echt schaam voor mijn keuze of zo, maar ik wil gewoon altijd echt haarfijn uitleggen waarom ik iets op een bepaalde manier doe. Moet ik misschien maar eens mee stoppen, haha 😉
Haha, dat herken ik eigenlijk wel een beetje. Soms is het ook wel verleidelijk om uitgebreid te verklaren waarom je bepaalde keuzes maakt, terwijl het eigenlijk helemaal niet altijd nodig is.
Vooral punt 1 blijft het meest hangen. Toevallig luisterde ik gisteren naar een podcast met Brené Brown en daar zie ik nu raakvlakken met je artikel in: er komen zoveel meningen op je af en als je met alles gaat rekening houden/je aantrekken, verlamt dit je alleen maar. Anderzijds is het ook een risico om het tegenovergestelde te volgen ‘ik trek me helemaal van niemand iets aan!’ want dan mis je weer verbinding. Dus haar punt was: kies een aantal mensen uit je omgeving die je waarderen om wie je bent en wiens mening er toedoen volgens jou. Komt gedeeltelijk overeen met je punt 2, maar ik denk dat liefhebbende omgevingen ook al wel eens dingen in vraag durfven te stellen. Niet jou als persoon, maar je ideeën (niet iedereen denkt even creatief, of jouw ideeën wakkeren een onzeker en dus angstig gevoel aan bij die ander). Maar hun feedback is waardevol.
Dit is de aflevering: https://beingboss.club/podcast/podcast-episode-42-brene-brown-being-boss , de insteek is creatief ondernemerschap maar zo toepasbaar voor alle aspecten!
Haar TED Talk en boeken zijn ook aanraders, onder meer (kracht van) kwetsbaarheid
Dankjewel voor de tip! Ik ga de podcasts zeker eens luisteren 🙂
Helaas ben ik iemand die ook alles goed wilt doen.. ik kan dit mee naar huisnemen en daar dagen mee zitten. Ik kan er niet van slapen en maak mezelf helemaal gek. Zo irritant, hoop dat ik er ooit iets aan kan doen.
Je maakt me heel nieuwsgierig naar die podcast van Brené Brown. Die wil ik ook nog weleens luisteren, want het klinkt als een hele interessante en rake manier om ertegenaan te kijken. Mensen die dicht bij je staan, kunnen je inderdaad soms juist van nuttige feedback voorzien of je helpen om ergens over na te denken. Dat is wat anders dan mensen die je nauwelijks kennen, maar die wel een mening denken te moeten hebben over jouw keuzes 😉
Wat rot om te horen dat je hier zo veel last van hebt en regelmatig sociale druk ervaart. Hopelijk kun je dit inderdaad snel iets meer loslaten.
Ik word soms wel eens raar beschouwd omdat ik op mijn twintig nog geen vriendje heb gehad, nooit uitga en geen alcohol heb gedronken. Mensen hebben daar soms commentaar op. En ik mediteer wel eens, daardoor denken sommige mensen dat ik in een sekte zit. Maar ik vind al die argumenten gewoon echt rot. En omdat ik nooit op negatieve commentaar reageer ben ik zwak. Maar weet je? De wereld is al negatief genoeg en ik wil er geen steentje aan bijdragen. Die mensen die mij negatief behandelen? Ik laat ze liever en ze komen zichzelf nog wel tegen. Zo werkt het leven.
Er wordt af en toe zelfs gezegd dat ik lesbisch zou zijn. Maar wat als ik dat nou eens echt zou zijn? Mensen spotten daar zo snel mee. En nee, ik ben gewoon hetero. Voor zover ik zelf weet. En dat allemaal omdat ik anders ben. Ik laat mensen liever leven. Is iemand gelukkiger met een andere levenswijze? Wel go your gang en geniet ervan.
Het valt mij ook op als je anders reageert dat je zo snel een woord naar je hoofd gesmeten krijgt waarvan mensen soms de volledige defenitie niet kennen. Ik ben zo ooit eens voor dramaqueen uitgemaakt omdat ik heftig op dingen reageer. Nee, ik ben hoogsensitief. En een dramaqueen is ook iemand die kickt op drama en ruzie en mensen uit elkaar drijven. De wereld kapot maken. Tuurlijk, dat klinkt helemaal als Nikita. Dat laatste was sarcastisch trouwens haha. Maar ik weet wie ik zelf ben, en dat is genoeg.
En trouwens, dat artikel kwam net op tijd. Dankjewel lieve Romy 🙂
Wat rot om te horen wat voor opmerkingen je weleens krijgt, maar ik vind het heel mooi dat je er op deze manier in staat en je niet laat leiden door wat die mensen van je vinden. Die mensen maar vooral laten denken wat ze willen denken, is inderdaad soms maar het beste wat je kunt doen.
Ik vind het zelf ook heel naar hoe sommige mensen overal een mening over denken te moeten hebben of zomaar met bepaalde woorden ‘smijten’ zonder dat ze je eigenlijk écht kennen. Je maakt de wereld daar niet bepaald mooier mee en helpt de ander er ook niet mee. Nogmaals, ik vind het heel mooi hoe je erin staat en geef je groot gelijk. Je bent goed zoals je bent en gelukkig zijn er ook mensen die je wel zien zoals je bent! ♥
Dankjewel voor je mooie en uitgebreide reactie.
Ik voel deze sociale druk vooral op het werk. Ik ben 32, single, woon nog bij mijn ouders, .. En ookal had ik mijn leven momenteel graag anders gezien ondanks het feit dat ik het op mijn manier wil doen, toch voel ik steeds dat ik mij moet verantwoorden voor mijn huidige situatie. Zo vervelend!
Sociale druk is een b*tch. Als anderen niet zo’n aandacht zouden vestigen op mijn situatie, zou ik het misschien ook minder doen. Maar het is vooral het feit dat ik nog geen kinderen heb dat anderen dwars zit. Gek he 🙂 Probeer me er zo min mogelijk van aan te trekken, maar dat is niet altijd even makkelijk. Gelukkig zijn mijn vrienden in ieder geval niet zo en kan ik het er heel open en gemakkelijk met ze over hebben.
Wat stom eigenlijk dat mensen zo hun mening hebben over het feit dat jij nog geen kinderen hebt. Eigenlijk is het best bijzonder dat andere mensen hun mening hebben over iets wat zo persoonlijk is. Gelukkig weten inderdaad de mensen om je heen vaak wel hoe het zit en hebben zij wel alle respect voor de keuzes die je maakt. Juist van die dierbare mensen die dicht bij je staan, is dat stukje begrip zo belangrijk. En wat de rest vindt, dat doet er dan eigenlijk al minder toe.
Wat ben je toch wijs! Vooral 1 komt veel voor. Bij moeders bijvoorbeeld. Zodra ik opschep denkt een andere moeder dat ik haar kind minder vind of als ik me uitsloof bij een traktatie denkt ze dat ik dat ook van haar verlang. Totaal onterecht.
Klopt inderdaad! Mensen ervaren soms onnodig sociale druk, ook ik, terwijl iemand anders dat dan eigenlijk helemaal niet als bedoeling heeft.
Oh wauw dit doet me zo erg denken over de periode dat ik studeerde, en gewoon bij m’n ouders woonde (ik wilde geen hoge studieschuld, de stad in kwestie was saai en goed naar toe te reizen… Oeps, daar ga ik al met mezelf verantwoorden…). Een vriend die wel op kamers zat, zat continu er op te hameren hoe fantastisch dat wel niet was, dat ik ontzettend veel miste en hield er maar niet op over te zeiken dat ik het huis uit moest.
Maar ja, karma kwam later om de hoek kijken… Hij is nog steeds met z’n studie bezig en woont weer terug bij z’n ouders (!) en ik heb vorig jaar m’n eerste huis gekocht. Destijds vond ik het jammer dat ik het ‘wilde studentenleven’ dan misschien wel miste, maar ik stond wel helemaal achter mijn keuze. Nu krijg ik nog eens een keer de bevestiging dat het de juiste was en dat is een heerlijk gevoel 🙂
Wat rot dat je ook zo veel opmerkingen hebt gekregen over het feit dat je tijdens je studie nog thuis woonde. Ik kan me voorstellen dat het heel vervelend is als iemand er maar niet over ophoudt. Ik moest wel stiekem een beetje lachen om hoe het met de jongen is afgelopen. Zo zie je maar, uiteindelijk heb jij het juist hartstikke goed aangepakt 🙂