Wie kent ‘m niet: dé PAX? Die ene kledingkast van IKEA die half Nederland wel in één of andere vorm in huis heeft staan. Ook wij zijn fan van deze fijne en betaalbare kledingkast die je helemaal naar eigen wens kunt inrichten. De witte PAX-hoekkast in ons oude huis verkochten we aan de nieuwe bewoner. In ons nieuwe huis kwam er iets nóg veel mooiers voor terug: een beige PAX-kledingkast met eindeloos veel opbergplek én volop hangruimte om al mijn kleurrijke jurken aan uit te stallen. Ja, hier spreken twee gelukkige kasteigenaren. Barts boxershorts en Happy Socks zal ik je besparen. Maar ik geef je wél graag een inkijkje in mijn deel van onze fijne kast vol kleur.

Mijn grote voorliefde voor PAX-kledingkasten

Toen ik mijn appartement kocht, heb ik er nog een hele kledingkastzoektocht aan gewijd voordat ik eruit was dat het dé PAX moest worden. Ik zocht eerst naar kant-en-klare kasten bij Leen Bakker, werd nog even verliefd op maatwerkkasten (maar verslikte me in mijn thee toen ik de prijs daarvan zag staan) en besloot toen toch maar een rondje IKEA te doen. Om daar al stuntelend met de digitale PAX-planner te ontdekken dat die welbekende kledingkast niet voor niets favoriet bij velen is. Wat ideaal dat je tot op de plankjes en mandjes nauwkeurig je eigen kast kunt samenstellen!

Onze zoektocht naar een kledingkast was in het nieuwe huis dan ook veel sneller gepiept. Zelfs al voordat we ons huis kochten, wisten we dat in het nieuwe huis hoe dan ook een PAX-kast moest komen. Fijn voor mij is dat Bart bouwkunde heeft gestudeerd en daardoor een stuk beter overweg kon met het PAX-planprogramma dan ik destijds. Daarmee stond onze kast in no-time in elkaar. Op papier dan. Zo’n kast plank voor plank opbouwen kost iets meer tijd. En oké, er waren een paar obstakels along the way voordat we de kast in huis hadden.

Een mooie kast, heel veel pech én een tripje naar Duitsland

Hoe mooi de PAX-kast ook is nu hij eenmaal staat, het was ook absoluut een pechproject. Maar wel een pechproject met een lach. Het begon toen we de PAX-kast in ons mandje wilden gooien en ontdekten dat onze deuren niet meer leverbaar waren. Ik was ooit verliefd geworden op deze beige deuren bij IKEA, maar ze bleken plotseling nergens meer te krijgen. Wanneer ze weer wel op voorraad zouden zijn? Daar kon zowel de klantenservice als de IKEA-medewerker in Amsterdam ons niet bij helpen. “Je zou kunnen wachten of ze in Eindhoven weer beschikbaar komen”, zei hij nog. We stelden een notificatie op de IKEA-site in, maar na vier weken was het felbegeerde “De deuren zijn er weer!”-mailtje nog steeds niet binnen.

Ondertussen zaten we al weken zonder kledingkast en begon het nogal te kriebelen om niet meer elke ochtend een outfit samen te stellen uit verhuisdozen. Dus broedde ik op een ander plan. Ik had ooit bij iemand op Instagram gezien dat zij naar België ging voor een IKEA-badkamermeubel dat in Nederland niet meer verkrijgbaar was. Dus speurde ik de Belgische IKEA-site af om te zien of daar misschien wel onze deuren te koop waren. Helaas zonder succes. Volgende poging: Duitsland. En verrek, daar vond ik dé deuren in Duisburg, net over de grens. We wilden de deuren zó graag (en alternatieven van andere merken waren ongeveer 10x zo deur als de IKEA-deuren) dat we besloten een busje te huren en de grens over te trekken. We maakten er een leuk dagje weg van én werden zo alsnog de trotse eigenaar van de blijkbaar nogal schaarse beige PAX-deuren.

En toen hadden we een beige PAX-kledingkast

Zijn ze niet mooi, onze beige kastdeuren? Ik ben nog steeds heel blij dat we voor deze kleur zijn gegaan. Ik vond de houtlook-deuren ook heel mooi, maar die vond Bart niets. Wit wilde ik niet. En de PAX-deuren verven leek ons een iets te uitdagende klus om ons op een zaterdagmiddag maar eens aan te wagen. Tutorials die ik daarvoor op Instagram tegenkwam, zagen er nou niet uit als iets wat je zonder enige ervaring even snel voor elkaar krijgt. Gelukkig was dat likje verf uiteindelijk niet nodig.

We kozen voor een vijfdeurskast, omdat dat précies past in de hoek van onze slaapkamer. Overigens voelt het al als een enorme luxe op zich om een kledingkast op de slaapkamer te hebben staan. In het vorige huis hadden we een kleine slaapkamer, waar met moeite een nachtkastje aan beide kanten van het bed paste. Wat een luxe om nu voor een outfitwissel gewoon in de slaapkamer terecht te kunnen!

De deuren heten trouwens ‘Bergsbo’-deuren en zijn dus gewoon van IKEA, maar helaas in Nederland niet/slecht verkrijgbaar. We kozen er ook IKEA-handgreepjes bij. Deze heten ‘Nydala’ en hangen gewoon op de PAX-afdeling.

Beige deuren, witte plankjes

Voor de kast zelf kozen we een houtlook kleur. De plankjes zijn allemaal wit. Dat was een compromis van Bart en mij. Ik wilde graag de hele binnenkant van houtlook. Bart wilde wit. Maar als de hele binnenkant wit werd, dan zou de buitenkant van de kast ook wit worden. Dat zag ik dan weer niet zitten.

Je begrijpt: dat werd een kortdurende IKEA-discussie, zoals vast wel meer stellen die hebben. Uiteindelijk kwamen we tot een middenweg: ik kreeg mijn houtlook buitenkant, Bart kreeg de witte plankjes. Eigenlijk ben ik heel tevreden met het resultaat van die compromis. Bart ook. Iedereen blij dus.

Nog belangrijker: de kleurrijke inhoud van de kast

Maar vooral blij ben ik met de inhoud van de kast. In mijn vorige kast kwam ik altijd hangruimte tekort en waren veel jurken te lang om languit in de kast te hangen. Bart vond dat daar verandering in moest komen, dus bedacht hij om een langer en een korter hanggedeelte voor mijn jurken te maken. Een slimme zet! Verder heb ik – de organiseermiep die ik ben – uiteraard mijn jurken op kleur gehangen. En zoals je ziet, bestaat mijn kledingcollectie überhaupt vooral uit heel veel jurken. Ik heb dan ook vast geen standaard kastindeling.

Het leuke aan een kledingkast op kleur is dat ik elke dag blij word als ik een blik op mijn garderobe werp. Ik hoef nooit lang te zoeken naar een jurk. En ik word elke ochtend wakker met een blik op een soort-van-regenboog bestaande uit enkel lievelingskleuren. Veel bloemenprint. Hier en daar stippen en streepjes. Ook nog wat kant. Ik vind het zo tof dat ik in de loop der jaren een eigen stijl heb ontwikkeld en kleding heb verzameld die ik jarenlang mooi vind. Excentrieke items, maar ook iets bravere items in blauw en zwart. Gewoon een kast vol “typisch mij”-dingen.

Vol tweedehands parels

Als achttienjarige hing mijn kledingkast altijd vol met grijze Primark-aankopen. Glitters, bloemen en felle kleuren deed ik niet aan. Juist daarom maakt het me vrolijk als ik zie hoeveel kleur er nu in mijn kast én dagelijks om mijn lijf hangt. Extra leuk is dat een groot deel van mijn kledingkast (ik gok 80%) tweedehands geshopt is. Ik vind kleding altijd nóg leuker als er een verhaal achter zit en ik het ergens vintage of tweedehands heb opgeduikeld in een onbekend tweedehands winkeltje waar ik een dag weg ben. Bart moet erom lachen dat ik van elk kledingstuk nog precies weet waar en wanneer ik het heb gekocht. Ik vind dat juist boeiend: dan vertelt je kledingkast echt een verhaal en is het niet zomaar een verzameling van lekker zittende stofjes.

Mijn lievelingsparels? Dat is ten eerste het fluffy paarsje jasje helemaal links, dat je me de afgelopen vijf jaar vast al héél vaak op foto’s hebt zien dragen. Ik kocht het ooit met Koningsdag voor € 5,- en geloof niet dat ik ooit nog eens zo’n goede vrijmarktvondst heb gedaan. Ten tweede is het de geelgroene bloemetjesjurk (naast het gestippelde exemplaar). In die lange jurk voel ik me altijd op en top zomers en fleurig.

De blazer-verzameling

En er is nog een kastdeel. Daarin heb ik een deel van mijn blazerverzameling hangen. In de loop der jaren heb ik er heel wat bij elkaar gesprokkeld. Ik draag ze altijd graag naar zakelijke afspraken of feestjes. Wat voor jurk of blouse of zelfs trui je ook draagt, alles ziet er op slag chiquer uit met een blazer eroverheen.

Overigens heb ik de afgelopen jaren wel heel wat oude blazers naar de kringloop gebracht. Toen ik mijn eerste baan had, kocht ik de hele kringloopwinkel leeg aan tweedehands H&M-blazers. Inmiddels geef ik liever iets meer uit aan (tweedehands of duurzame) kwaliteitsjasjes. Daar heb je lekker lang plezier van en de stof valt dan ook écht mooi. Trouwens: mijn blazers zijn, op twee jasjes na, allemaal tweedehands bij elkaar gespeurd. Zo leuk vind ik dat!

Blouses, blouses, blouses

Mijn jurkenliefde is groot, maar ook ik draag weleens iets anders. Op de plankjes onder het hanggedeelte heb ik dan ook al mijn topjes en blouses op hoge stapels liggen. Of nou ja, zó veel zijn het er ook weer niet. Maar met weinig plankruimte lijkt het nu eenmaal snel een heleboel. We overwegen om op zolder nog een mooie ladekast van IKEA te zetten, zodat we daar allebei wat extra kleding kunnen opbergen. Maar daarvoor moet eerst nog eens de zolder afgetimmerd en behangen worden. Tot die tijd ligt de blousescollectie hier ook prima. Ik heb altijd een zwak voor felgekleurde blouses. Knalgroen, fuchsiaroze, okergeel, paars… het kan me niet gek genoeg! Gooi er een leuk printje op en ik ben al helemaal verkocht.

En uiteraard liggen er daarnaast ook truien, vesten en meer van dat in de kast. Ook veel vrolijks wat ik vaak draag. Maar niet heel boeiend voor de foto.

De organiseermeid

Alles wat je kunt organiseren, dat wil ik organiseren. Ik ben dan ook al fan van alle opberg- en sorteeropties die IKEA tegenwoordig bij de PAX-kasten biedt. De vilten bakjes hebben we uit onze oude kast meegenomen en vind ik perfect voor panty’s, ondergoed en meer van dat soort items die je prima in mandjes kunt stoppen.

Al helemaal blij werd ik van de inzet-sieradenla die IKEA tegenwoordig verkoopt. Het is gewoon een vilten vel dat je zelf nog in elkaar moet klikken tot deze inleg-la. Maar als je het eenmaal in elkaar hebt gefröbeld, ziet het er wel chic uit. In onze oude kledingkast propte ik mijn sieraden altijd in mandjes, waar ik vervolgens bijna nooit meer in keek. Daardoor droeg ik praktisch elke dag dezelfde oorbellen en ketting. Nu ik weer overzicht heb, is dat anders en pak ik er nog eens wat sieraden bij. Zo leuk vind ik dit! En zie je die vrolijke smiley-armband? Die is van Kluttery (net als de ketting) en vind ik nog steeds zó leuk. Een blijmaker die elke keer weer opduikt als ik deze lade opentrek!

De liefdevolle deurstoppers

Een complete slaapkamertoer bewaar ik tot het moment dat onze slaapkamer helemaal af is. Onze muren zijn nog akelig kaal, we zijn nog op zoek naar een bankje voor bij de muur en mijn roze stoel mist een net zo roze kussen. Maar alles op z’n tijd! Waar ik wel al erg blij mee ben qua decoratie is deze toevallige vondst: onze meditatiekussens die – als we er niet op mediteren of yoga’en – dienstdoen als deurstoppers. Die functie is hopelijk minder ondankbaar dan het klinkt.

Onze deur waait om een of andere reden altijd zover open dat hij tegen de net geverfde en gestukte muur slaat. Als tijdelijke oplossing legde ik deze kussens neer om de deur van slaan te stoppen. Dat vonden we er zo leuk uitzien dat ze er nu standaard liggen, tenzij we de kussens nodig hebben natuurlijk. We hebben ook nog wat andere witte teddy-items in de slaapkamer, dus het matcht ook nog eens onbedoeld perfect.

Een beige PAX-kledingkast en twee blije mensen

Onze kast was een klein beetje een hoofdpijndossier met eerst ontbrekende deuren, toen twee kasten die niet geleverd werden, vervolgens een deuk in de nieuw gebrachte kast en toen een plankje dat kapot ging. Maar hé, als je het resultaat ziet staan, verdwijnen die pijntjes als sneeuw voor de zon. Ik slaap zelf aan de linkerkant van het bed en heb dus altijd uitzicht op onze beige PAX-kledingkast. Elke dag zie ik weer die beige deuren, die we tijdens een complete dagtrip uit Duisburg halen en die nu aan de kast hangen te schitteren. En als ik die deuren dan opendoe, word ik nog blijer. Kleur, kleur en nog eens kleur. Alles gesorteerd. Altijd genoeg plek. Yup, ik ben een blije PAX-kast-eigenaar. En Bart – die overigens de kast volledig zelf in elkaar zette (!) – gelukkig ook.

Heb jij ook een PAX-kledingkast in huis staan?